Eind jaren '70 zat ik in de 4e klas van de HAVO. Een van de nieuwe leerlingen dat jaar was Annemarie. Ze was pas in een dorp vlakbij komen wonen. Ze was vrolijk, aardig en mooi. Halverwege dat schooljaar ging het mis. Annemarie was ziek, iets ernstigs met haar nieren. Binnen twee weken was ze overleden. Iets onvoorstelbaars als je 15, 16 jaar oud bent en je net begínt te leven. Ze is begraven op een klein kerkhof in het dorp waar ze woonde. Ik heb er nog jaren langsgefietst, op weg naar school of terug naar huis. Een paar maanden na haar begrafenis heb ik met mijn ouders het graf bezocht. Wat een immens verdriet, voor alles en iedereen die deze prachtige, mooie Annemarie had mogen kennen. Mijn ouders wisten niet wat ze met me moesten. Thuis hadden we LP's van Wim Sonneveld. Nog jaren later liep ik de kamer uit als dit prachtige liedje aan de beurt was, tranen met tuiten.
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd is voorbij 't Was een regenachtige dag, Ik weet 't nog, ach En de stad was zo grijs Oh wat waren we beiden toch moe Maar wat deed 't ertoe Want die stad was Parijs In de regen nam ik je mee Ik wist een cafe Een vrolijk terras Er bestond geen tijd en we bleven Kijken naar 't leven Op Montparnasse Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd is voorbij 't Is een regenachtige dag Net als toen, en ach Parijs is ver weg Ik vraag me af waar of je nu bent Misschien met een vent En wie weet wat je zegt Je vertelt 'm over een reis Voor 't eerst in Parijs En van een terras Van een vriend, maar je bent vergeten Hoe of ik heette En wie of ik was Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd komt nooit meer terug
wie weet de exacte uitgifte datum van het mooie lied "Annemarie '? Ik ben op 28 juni 1965 geboren, en ben vernoemd naar dit lied. Mijn vader was groot fan van Wim Sonneveld
Annemarie Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd is voorbij 't Was een regenachtige dag, Ik weet 't nog, ach En de stad was zo grijs Oh wat waren we beiden toch moe Maar wat deed 't ertoe Want die stad was Parijs In de regen nam ik je mee Ik wist een cafe Een vrolijk terras Er bestond geen tijd en we bleven Kijken naar 't leven Op Montparnasse Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd is voorbij 't Is een regenachtige dag Net als toen, en ach Parijs is ver weg Ik vraag me af waar of je nu bent Misschien met een vent En wie weet wat je zegt Je vertelt 'm over een reis Voor 't eerst in Parijs En van een terras Van een vriend, maar je bent vergeten Hoe of ik heette En wie of ik was Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie Die tijd komt nooit meer terug
Eind jaren '70 zat ik in de 4e klas van de HAVO. Een van de nieuwe leerlingen dat jaar was Annemarie. Ze was pas in een dorp vlakbij komen wonen. Ze was vrolijk, aardig en mooi. Halverwege dat schooljaar ging het mis. Annemarie was ziek, iets ernstigs met haar nieren. Binnen twee weken was ze overleden. Iets onvoorstelbaars als je 15, 16 jaar oud bent en je net begínt te leven. Ze is begraven op een klein kerkhof in het dorp waar ze woonde. Ik heb er nog jaren langsgefietst, op weg naar school of terug naar huis. Een paar maanden na haar begrafenis heb ik met mijn ouders het graf bezocht. Wat een immens verdriet, voor alles en iedereen die deze prachtige, mooie Annemarie had mogen kennen. Mijn ouders wisten niet wat ze met me moesten. Thuis hadden we LP's van Wim Sonneveld. Nog jaren later liep ik de kamer uit als dit prachtige liedje aan de beurt was, tranen met tuiten.
prachtig melancholiedje
Prachtige stem 😍 zó zuiver! Zeldzaam. Vakman.
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd is voorbij
't Was een regenachtige dag,
Ik weet 't nog, ach
En de stad was zo grijs
Oh wat waren we beiden toch moe
Maar wat deed 't ertoe
Want die stad was Parijs
In de regen nam ik je mee
Ik wist een cafe
Een vrolijk terras
Er bestond geen tijd en we bleven
Kijken naar 't leven
Op Montparnasse
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd is voorbij
't Is een regenachtige dag
Net als toen, en ach
Parijs is ver weg
Ik vraag me af waar of je nu bent
Misschien met een vent
En wie weet wat je zegt
Je vertelt 'm over een reis
Voor 't eerst in Parijs
En van een terras
Van een vriend, maar je bent vergeten
Hoe of ik heette
En wie of ik was
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd komt nooit meer terug
wauw, elke keer weer tranen in mijn ogen als ik dit luister!
Sonneveld BLIJFT op eenzame hoogte...
PRECIES!!!!!!🧡🧡🧡👍👍🙏
wie weet de exacte uitgifte datum van het mooie lied "Annemarie '? Ik ben op 28 juni 1965 geboren, en ben vernoemd naar dit lied. Mijn vader was groot fan van Wim Sonneveld
Ik ken de conference "een avond met Sonneveld", die is erg grappig. Ik ken ook dit nummer daaruit, . . .erg ontroerend.
Geweldig dat de serie "moeder, ik wil bij de revue' gebruik maakt van zijn liedjes.
Annemarie
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd is voorbij
't Was een regenachtige dag,
Ik weet 't nog, ach
En de stad was zo grijs
Oh wat waren we beiden toch moe
Maar wat deed 't ertoe
Want die stad was Parijs
In de regen nam ik je mee
Ik wist een cafe
Een vrolijk terras
Er bestond geen tijd en we bleven
Kijken naar 't leven
Op Montparnasse
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd is voorbij
't Is een regenachtige dag
Net als toen, en ach
Parijs is ver weg
Ik vraag me af waar of je nu bent
Misschien met een vent
En wie weet wat je zegt
Je vertelt 'm over een reis
Voor 't eerst in Parijs
En van een terras
Van een vriend, maar je bent vergeten
Hoe of ik heette
En wie of ik was
Weet je nog, ach, weet je nog wel, Annemarie
Weet je nog, je weet het vast wel, Annemarie
Die tijd komt nooit meer terug
Zo lief! Uit de tijd van mijn vader.
Fantastisch
ik heb nooit om 'm kunnen lachen, maar wat een zanger, ongelooflijk
Klopt zo weemoedigmaar wat een stem zo weemoedig het dorp is alleen van hem mooi onze tijd wij hebben dat gekend ,
Heerlijk !!!!!
zooo mooi
Ik ken het door 'moeder, ik wil bij de revu' ;)
gejat melodietje : uit 1960- Bourvil - Ma p'tite chanson - wel een leuki ook in het Nederlands
Toch uniek, gewoon omdat deze stem zo binnenkomt....
Beter goed gejat dan....
Je mag er gerust van uitgaan dat hij voor de rechten op dat melodietje betaald heeft.
th-cam.com/video/ahB239qYO7I/w-d-xo.html