Yalnızlığı ve gerçek anlamda yalnız geçirilen dönemleri ben bir savaşa benzetiyorum. Gerçek anlamda yalnızlıktan kastım ailenden uzak olmak üstüne yaşadığın şehirde kısacık bile sohbet edebileceğin kimsenin olmayışı. Bunları yaşadım ama ara ara uzaktan görüştüğüm yazıştığım arkadaşlarım neyse ki hep vardı. Bunun da olmayışını düşünemiyorum bile. İnsan gerçekten de tam olarak bir savaş veriyor yalnızken. Yenik düşmemek için, ayakta kalabilmek için, akıl sağlığını koruyabilmek için. Güçlü durmaya çalışıyorsun. Ama ne yaparsan yap çok boğucu bir şey. Hele de arkadaş gruplarının olduğu veya grup olmasalar bile konuşup eğlenilen ders ortamı tarzı yerlerde. Böyle zamanlarda neyinin eksik olduğu gözüne sokuluyor insanın. Sessizce girip sessizce gidiyor olmak harbi koyuyor. Bence kendimize karşı dürüst olmalıyız. Romantize edilmesinin bir çok yerde edebiyatının yapılmasının başlıca sebebinin zorluğuyla başka türlü başa çıkılamayışı olduğunu düşünüyorum. Seçkin zihinlikle hiçbir alakası olduğunu da düşünmüyorum. İnsanların entelektüel veya ahlaki düşüklüğü ve senin bu konularda onlarla uyumsuz oluşunla da hiçbir alakası yok bence. Demek ki kendine göre birilerini bulamamışsın ve hepsi bu. Sırf yalnızız diye kendimizi farklı özel görmek yanlış bence. Bir konuda çok haklısın. Yalnız olmak eğlenmeye ve gençken üniversitede lisede veya daha sonrasında yapma hayalini kurduğumuz şeyler her ne iseler bunları yapmaya hiçbir şekilde engel değil. Yeni yerler keşfetmek mi istiyorsun git keşfet, sinemaya mı gitmek istiyorsun kendin al biletini, konsere git, yürüyüşe çık, müze gez, alışverişe çık. Bunları arkadaşlarla yapmanın tadı daha başka oluyor bence ama yalnızken yapmanın insana kattığı kişisel gelişimi başka hiçbir şekilde kazanamazsın da. Gerektiğinde insanlarsız olabilen biri yanlış insanlara tahammül etmeyecektir. Neden savaş olarak gördüğüme geri döneyim. Atalarımız çok zayıf fiziksel özelliklerine rağmen acımasız doğa koşullarında hayatta kalmayı ancak topluluklar oluşturarak bir arada yaşayarak başarabilmişler. Zamanla aşırı gelişmiş ve karmaşık sosyal ilişkilerimiz duyguyu yansıtma(mimikler) ve anlama gücümüz aşırı gelişmiş iletişim kabiliyetlerimiz (diller) oluşmuş. Beynimizce ödüllendirilen ve cezalandırılan şeyler bile sosyal ilişkilerimizi geliştirmek üzere misal iyilik yapınca içimizin bir hoş olması, sarılmanın öpücüğün rahatlatıcı etkisi ve dahası. Yalnız kalmak, programlanışımıza göre sonu ölüme giden bir şey ve bu olduğunda adeta alarma geçiyoruz. Sonuç olarak eğer ki yalnız yaşıyorsak sıkıntımız yalnızlığın kendisinden kaynaklanan sorunlardan ibaret değil. Bunlara ek olarak "Birileriyle birlikte ol, bağ kur artık!" diye bağıran iç güldülerimize karşı da savaşıyoruz. Durumu değiştirelim diye durmadan huzursuz mutsuz eden beynimize karşı da savaşıyoruz. Dediğim gibi, tam manasıyla bir savaş bu. Bir de şu an içinde bulunduğumuz toplum yapısının insanları git gide duygusuzlaşmaya, kendini düşünmeye, çıkarcı olmaya, bireyselleşmeye ittiğini düşünüyorum. Kimsenin kimseyi tanımadığı daha da önemlisi güvenemediği kalabalık metropol stresli şehirler bunun bir sorumlusu olabilir, belki kapitalizmdendir sebebi nedir hiç bilemiyorum. Ama giderek arttığını ve mental sağlığımız açısından ciddi bir sorun olduğunu biliyorum. Blade Runner 2049 geleceğin gittiği yönde yalnızlık gören filmlerden biri beni çok etkilemişti izlemeyenler varsa buraya bırakayım. Son olarak yalnız olan, yalnız hisseden herkese söylüyorum. Kendinizdeki eksikliklerden yetersizliklerden sevilmeyecek birisi olduğunuzdan dolayı böyle olduğunu sakın düşünmeyin. Çoğu kez sadece yer zaman insan denk gelemeyişlerinin, yanlış kişilerle karşılaşmanın bir sonucu oluyor ve aslında sizden kaynaklanmıyor. Sizinle birlikte birrr sürü bunu yaşayan insan var ve ne yazık ki her an herkesin başına gelebilecek bir hayat gerçeği. Hep böyle gideceğine inanmayın ileride ne olacağını bilmiyorsunuz. Neden ben neden böyle oldu diye düşünmeyi bırakın, isyan etmeyin. Oldu işte. Asıl olay sizin ne yapacağınız (stoacılığı araştırabilirsiniz). Bunu bir fırsat olarak görüp kendinizi geliştirmeye çalışın (yalnız olunca çok zamanın kalıyor). Bu durumdan sıyrıldığınızda insanların karşısında nasıl birisi olmak istiyorsanız bu dönemi öyle birisi olmaya çalışmaya adayın. Elinizden geldiğince sizi mutlu eden şeyler yapın. Bu arada yabancılarla konuşmak da çok çok iyi geliyor tavsiye ederim, belki 5 dk konuşup bir daha birbirinizi görmeyeceksiniz ama olsun. Tüm yalnızlara buradan selam olsuuunn. Sevgilerrr💜
Yalnız kalmayı işte tam da senin anlattığın sebep yüzünden bir kabulleniyorum bir çok acı veriyor ama en başında bunu ben istedim. İçgüdülerim devreye giriyor. Ama aynı zamanda yalnızlığın verdiği aşırı ferahlık ve özgürlük hissi çok mutlu ediyor. Ama sessizlik de insanı delirtiyor yalnızlıkken en kötüsü de bu bence.
Çok güzel açıklamışsın tebrik ederim 👍Yalnızlık direkt romantize edilecek bir şey değil, rasyonelleştirilecek bir şeydir. Şayet yalnızlığı kendin istediğinden eminsen o zaman istediğin gibi edebileştirebilirsin. Diğer türlü kendi kendine acı vermekten öte geçemez.
Şu an tam o yalnız dönemimdeyim. Videonun bu dönemin üstüne denk gelmesi ayrı bi rahatlattı, bu konu hakkında konuşman bile bir nebze olsun rahatlattı cidden. Bu süreçte fark ettim ben de, hakikaten en ufak anksiyete bile kalmıyor zihinde. İlginç bir huzur var hayatımda.
Yenikapının tuz kokan sahilinde o kapalı havada yürürken yanlızdım, üniversiteye ilk gittiğimde de ağzımı bıçak açmamıştı yine yanlızdım. Ama ne o insanın burnunun direğini sızlatan içki kokulu sahil ne de çağının bütün popüler öğelerini üstünde taşımasına rağmen kendini marjinal gören dallamalarla dolu maçka kampüsü yanlızlığı koymamıştı bana, yanlızdım ama önemi yoktu bunun eninde sonunda herkes yanlızdır ve hesap gününde herkes yanlız olacaktır... Ne mutlu kimse için en güzel, en güçlü, en zengin olmamanın özgürlüğünü bilenlere.
İlk kez yalnız hissettiğimde farkındalıkla birlikte çok ağır bir yük taşıdığımı hissettim. İlk kez kendi adıma fatura geldiğinde, ilk kez taşınmak için her şeyi baştan sona kendim ayarladığımda, ilk kez kendi kendime plan yaptığımda bazı şeyleri kabullendim. Yalnızlığın tercih olduğu durumda bile bazen kendimizi kötü hissedebiliyoruz ve bunu değiştirmek de biraz kendimize vakit ayırmakla alakalı (Aynı şey hayatı sevmek için de geçerli çünkü hayattan nefret ederken yaşamak çok zor). Bir de kedi sahiplenebilirsiniz tabi ehehe.
Böyle bir dönemden geçiyorum hatta nerdeyse 1 aydır bu tarz şeyler düşünüyorum. Kendimi keşfe çıktım. Yalnızlık hep korkutur, sıkardı beni hala biraz öyle. Belki de daha başlarda olduğumdandır çok alışamadım. Ama bu videoyu görmemle birlikte aslında doğru bir karar olduğunu bu yolda ilerlemeye devam etmem gerektiğini öğrendim. Video için teşekkürler eline sağlık.
Merhaba abla öncelikle unu söyliyim yeni keşfettim kanalını ve videolarının faydalı olduğunu düşünüyorum. Nefeslerin fazla düzensiz olduğunu farkettim bu bi sorun teşkil etmeden önce nefes egzersizleri ve ya profesyonel bi görüş almalısın bence. Bu gece yalnızlığım bi nebze faydalı olduğun için de teşekkür ederim.
Ben 20li yaşlarımdan beri yalnızım 33 yaşına geldim. Şimdi şöyle bakıyorum gençliğime gayet keyifli gecti belki o yaşlarda eğlencenin dibine vuramadim ama şimdi çok lüks bir hayat yaşıyorum
Nasil? Yalnizlik luksumu yani? Ben yalnizliktan hic shikayet etmemishdim cocuklugumdan beri, ama shimdi cok zor oluyor, ağrı gibi. Artik bir cok sheyi de algiliyorsun ve bu daha cok ic sizlatiyor. Yani hic senin denkinde bir insana da mi rast gelmezmisiniz, derin, manali bir sheyler paylashasin, hayati ,yashami. Shanssizlik nasil bir shey bununla tadiyorsun ve yalnizlik daha da derinleshiyor. Bana da ogretirmisiniz nasil bashardiginizi?
@@MagnoliaBloom arkadaslara kız arkadaşlara zaman ve para harcamadım. çalıştım birikim yatirim yaptım. Şimdi onlar ay sonunu nasıl getirecem diye endişelenirken ben nereye tatile gitsem diye düşünüyorum
bu tarz videolar yapmak istediğim bi süreçte karşıma sürekli bu örnek videolar çıkıyor şansıma.introvert biri olsam da yalnız kalmak hiçbir şey yapmadan kendimi dinlemek çok stresliydi özellikle de düşündüğün şeyleri kontrol edemediğin zamanlarda,belki de "kendimle yüzleştiğim için".videoda bahsettiğin gibi yalnızlığının bahane olmasına izin vermemek çok önemli hayatın keyfini çıkarma sürecinde,bunu bi lütuf olarak düşünün.
evet insan elbette kendini yalnizken tanıyabilir ama bizler sosyal canlılarız ve kendimizi yalnızken tanımanın mümkün olmadığı bazı yönlerimiz ancak başkalarıyle etkileşim halinde olduğumuzda ortaya çıkar. yalnız başına olduğunuzda naparsanız yapın o yönlerinizi keşfedemezsiniz ve bazı şeylerle sınırlı kalır. yine de yalnızlık kısa süreliğine olsa da güzel. beni uzun dönemde iyi etkilemiyor. bence ince ayrıntı yalnız başına kalmayı istemek ve tek başına kalmaya itilmiş olmakla gizli. eğer tek başına kalmayı siz istemiyor, bi şekilde öyle oluyorsa o zaman bu durumdan istediğiniz zaman çıkamayacağınız için pek de sağlıklı bi durum değil.
Baska bir ulkede universite okumak icin aylar once Makedonya'ya geldim. Su an ingilizce hazirlik okuyorum ve sinifimda bulunan insanlar gordugum kadariyla hem yeterince olgun degil hem de kendine bir sey katmayan insanlar. Bu yuzden aylardir yalnizim ve kendime nasil daha fazla bir sey katabilirim, nasil daha fazla farkinda olabilirim gibi dusuncelerin izinden giderken izledigim, okudugum, oynadigim seyleri analiz ederek dunyanin isleyisini, insanlarin davranislarini, nasil davranip nasil davranmamam gerektigini, dusunce seklimi fark edip bu olaylardan ders cikariyorum. Bunlari anlatma sebebim kendimi ovmek degil, birazdan bildirecegim goruslerin nasil birinden geldigini bilmen. Hayatin belirli bir doneminde yalniz kalmak gerektigini savunuyorsun. Bir yandan mantikli, ancak bir insanin kendini tanimasi icin yalniz olmasi gerektigine veya birileriyle etkilesim icerisinde olduguna nazaran yalniz kalarak kendini daha fazla tanimasi gorusune katilmiyorum. Kisinin kendini tanimasi icin kendisinden baska bir seyle etkilesime gecmesi gerekiyor. Illa insan olmasi gerekmiyor. Baska bir seyle etkilesime gecsin ki o baska seyin kisinin uzerinde nasil etki yarattigi, neler dusundurdugunu kisi fark edebilsin. Boylece baska bir sey uzerinden kendimizi taniyoruz ve tanimliyoruz aslinda. Aciklama kismini biraz uzattigimin farkindayim. Gelelim argumanima: Yalnizliktan ziyade baska birileriyle iletisime gecmek aslinda kisiyi yalniz kalmaya gore daha fazla gelistirir. Bir insanin kendini tanimasi icin illa bir seyler uzerinde saatlerce dusunmesi gerekmiyor. Insanlarlayken bir olay yasanir, olayin sonrasinda dusunmesine firsat oldugu zaman kisi bu olaylar hakkindaki dusuncelerini, hissettiklerini gozlemleyerek kendisini taniyabilir. Hatta, deger verdigi insanlarla yasadigi birbirinden farkli olaylar muhtemelen kisinin ustunde daha fazla etki birakir. Yeni insanlar tanimanin ise kisinin kendisini tanimasinda daha buyuk rolu oldugunu dusunuyorum cunku farkli davranis ve dusuncelere sahip biriyle etkilesime gecmenin yeni seyler katacagi gorusundeyim. Bu konudan bagimsiz olarak soyle bir sorum var: Kendimi daha iyi tanimak icin yaptigim seylere ne ekleyebilirim? Spesifik ornekler verebilirsen cok memnun olurum. Tesekkurler.
16 yaşımdayım hayatım boyunca yalnız hissetim şu anda arkadaşlarım var ama hala yalnız hissediyorum bu sorun mu emin değilim kendim bana çok acı çektiriyor ama insanların yanında çok yoruluyorum ve kendime dönmek iyi hissetiriyor insanın hem kendisinden ölesiye nefret edip hemde herşeyden çok değer vermesi biraz yorucu ama yalnızlıktan kaçmaya çalışsaydım kendimi çok kullandırırdım sırf yalnız olmamak için çok kötü şeyler yapan insanlar tanıdım insanın en büyük düşmanı kendisidir ve düşmanını tanımayan asla kazanamaz bu yüzden ilk önce kendi üzerimizde etki bırakmalıyız ki diğer insanlarla uzlaşabilelim
İnsan yalnız kaldığı zaman kendini tanıma fırsatı buluyor. Bu fırsat bize hayata farklı pencerelerden bakmamıza olanak sağlıyor ama insan o pencereden ne kadar fazla bakarsa o kadar da yalnız kalıyor. Bu çoğu zaman iyi bir şey olsa da bazen de kötü bir şey.
evet yalnızım ve bu beni sosyal medyaya açılmaya itiyor. yıllardır insanları buna maruz kalmaktan koruyorum fakat ne zamana kadar direnebilirim bilmiyorum.
Yalnızlığım sadece içe dönük çekingen fazla nazik fazla detaycı ve kısa boylu olmamla ilgili kimse böyle bi arkadaş istemiyor sorun yok alıştım yalnızlık da güzeldir :)
Hayatımda kendim hakkında böyle sorunları fark ettiğim zaman ve bunlar üstünde derince düşüncelere daldığım zaman rastladım sana. Yani tam da şuan :) Lütfen ait hissetme ve aidiyet duyguları hakkında da konuşalım mı? Çünkü tek olmadığımı bilmek beni sevindirdi
Evet yalnızlık güzel ve vazgeçilmez gelebiliyor insana en azından hayatın belli bir döneminde bu böyle. Fakat kendimizi tanıyacak ve artık hissizleşecek kadar yalnız kaldıysak ne yapmalı? Her şeyin bir sonu var evrenin bile ama insanın yalnızlığının bir sonu gözükmüyor. Konsere sinemaya veya alışverişe gidip kendi kendine iyi vakit geçirebilir eğlenedebilir. Fakat insan bazen yanında birileri olsun istiyor. Birlikte gülebilmek ve eğlenmek istiyor. Yaşadığın An'a birilerinin tanık olması insana yaşadığını hissettirebilir. Yalnızlığın da aşırısı fazladır yani.
ah o gondol... eski halini bir bilsennn ne kadar eğlenceli bir yerdi... Kitaplar için 2000 Pasajının altında çok güzel bir sahaf var. Dükkan ismi vermeme gerek yok kendini belli ediyor :) inanılmaz kitaplar bulabilirsin.
Yalnızım yapayalnız arkadaşım bile yok çoğu çok kötü ve benim aşırı üzülmemle bitti çok ama çok yıprandım çok üzüldüm geçen bile yalnızım arkadaşım yok diye çok üzülüyordum hastalandım ve artık gereksiz olduğunu algıladım düzeltemeyeceğim şeyler için üzülmeyeceğim çünkü kendime değer vermem lazım
Yalnızlık evet güzel bir şey ama hiç yalnız kalmamış insan için. İlkokul ve ortaokulda gerçek anlamda dışlanan birisi olduğum için insanlarla tanışmaya ve onlarla bir şeyler yapmak istiyorum çünkü yalnızlık bir noktadan sonra insana kafayı yediriyor. Ve insan yalnız kalarak kendini bulamaz insan farklı şeyleri deneyimleyerek kendini bulur. Ben mesela kendimi diğer insanlarla tanışarak keşfediyorum.
Fiziksel yalnızlıkla metafiziksel yalnızlık ayrılıp konuşulmalı bence. Ortak yönleri olsa da. İlkine tekbaşınalık diyecek olursak yalnızlığı hiç kimse seçmez, buna maruz kalır. Seçkin dediğimiz ve bence pek de bir üstünlüğü bulunmayan zihinlerin farkı bu konudaki farkındalıklarının daha yüksek olması olabilir. Sondaki alıntı ve video da çoğunlukla tekbaşınalıktan bahsediyor. Öbür yandan yalnızlık bâki, hüzün bâki; galiba.
Yalniz olmak kotu degil bana kalirsa guzel kullanilirsa harika oluyor Sorun sureklilik arz etmesi Cok fazla yalnizliga maruz kalinca herhangi bir ortam boş geliyor. Denge cok onemli.
@@artigarti0 saçma gelse de gelmese de insan içinde bulun. Ben söylüyorum buna rağmen henüz bende tam beceremiyorum ama denge denge denge. Umarım sen başarırsın.
abla ben yalnız ölmek istiyom hep yatarken uyandığımda falan hep bu istek var içimde sanki hayalim de yalnız ölmekmiş gibi neden bu kadar çekici geliyor bana bilmiyorum bana yardım et
videoları kesmeden koysan :((( dinlemek istiyorum ama bu sebepten dinleyesim gelmiyor. hızlandırma dedikleri şey galiba. neyse belki böyle seven vardır
"Yalnızlık seçkin zihinlerin yazgısıdır" sözüne hiç katılmıyorum. Sadece mevcut bulunduğun ortamlarla zevklerin, fikirlerin belki de hobilerin uyuşmuyordur. Belki de insanları tanımak istemiyorsundur veya nasıl yapacağını bilmiyorsundur. Kendine "Yalnız olmak istiyor muyum" sorusunu sorup içten ve samimi bir şekilde yanıtladıktan sonra hala yalnız kalmak istiyorsanız bu sadece bir seçimdir. Eğer bunu sevmiyor ve tamamen yalnız kalmak istiyorsanız da bunu seçmeniz sizi müthiş bir zeka veya seçkin bir zihin yapmaz. Öyle isterseniz öyle olur, bu kadar. Ancak şunu demek bence de doğru bir çıkarımdır; şu an isteyerek veya zorla bulunduğum topluluk/zümre ile aynı şekilde düşünmüyorum. Bu şekilde hissettiğinizde ise yalnızlığa gömülmenize gerek yok. Elbette kendinizden ödün verip başkalaşın demiyorum lakin "dünyada herkes yozlaşmış" şeklinde düşünüp de kendi kıyametinizi yazmayın. Eğer durumunuz demin anlattığım gibi değilse, sosyal olmak isteyip de olamıyorsanız insanlarla konuşmaya cesaret edin. Eğer bu konuda çok çekingenseniz de bir psikolog veya psikiyatrla görüşmenizde hiç bir sakınca yok. Kendinizi istemediğiniz durumların esiri yapmayın lütfen. Sadece yalnızlık konusunda da değil. Eğer bir şeyi istemiyorsanız, kendinizi ona alıştırmaya veya mevcut durumunuzu güzellemeye çalışmayın. İstemiyorsanız, bu durum için bir çözüm aramaya çalışma cesaretinde bulunun. Unutmayın; sorunlar, onları çözmek için harekete geçtiğiniz sürece çözülür. Edit: Yanlış anlaşılmasın diye düzenleme yaptım. Bir de şunu belirtmek isterim, ben de yalnızlığı seven bir insanım. Sadece bazı insanların yalnızlığı güzellerken bir yandan da üzüldüğüne çok tanık oldum. Böyle olmanızı istemem. Okuduğunuz için teşekkür ederim
İnsanlar sosyal hayvanlar olmasına rağmen ironik şekilde her insanın gerçeği yalnızlıktır. Arka plan yalnızdır, arada bir bu bölünür ama varsayılan asla değişmez. Üzülünce, mutlu olunca ya da kötü bir haber alınca bunu paylaşmak için evrimsel bir içgüdü ile sosyalliğe atılırız ama eve geldiğinde herkes bir başınadır.
böyle kişisel gelişim videoları da iyice türedi insanlar sosyal ihtiyaçlarını dışarıda konuşarak değil bunları tüketerek geçiriyor ne kadar doğru olduğundan emin değilim yavaş yavaş her şeyi kolayımıza gelen kısmıyla yapmaya başlıyoruz
Aksine yalnızlık sayesinde kendimi geliştirmeye başladım yalnızlığı verimli kullanmazsan evet aptallaştırır ben önceki senelerimde iyice aptallaşmıştım şu an ise bu yalnızlığı verimli şekilde kullanıp gelişiyorum
Başka ne konuşalım? ♡
(Ses sonlara doğru ufak bir kaymış. :/)
Ne konussan dinlerin guzelim guzelligini izlemeye geliyorum
İrade ve disiplin ❤
kitap tavsiyesi
mutsuzluğu kabullenmek ve mutluluk/memnuniyet farkı
acıyı romantize etme hatası | iç ses
Yalnızlık, yaratıcılığın bedelidir.
Sen söyledikten sonra farkına vardım gerçekten. 👍👍👍👍
Yaratıcılık, yalnızlığın sonucudur...
sağ ol ihtiyar, ben yalnızlığımı seçkin zihnime değil çirkin ve fakir olmama bağlamaya devam edeceğim
Do it !
🚬
Tembel olmana bağlasan doğru olur.
Sen çözebilirsin.
Yalnızlığı ve gerçek anlamda yalnız geçirilen dönemleri ben bir savaşa benzetiyorum. Gerçek anlamda yalnızlıktan kastım ailenden uzak olmak üstüne yaşadığın şehirde kısacık bile sohbet edebileceğin kimsenin olmayışı. Bunları yaşadım ama ara ara uzaktan görüştüğüm yazıştığım arkadaşlarım neyse ki hep vardı. Bunun da olmayışını düşünemiyorum bile.
İnsan gerçekten de tam olarak bir savaş veriyor yalnızken. Yenik düşmemek için, ayakta kalabilmek için, akıl sağlığını koruyabilmek için. Güçlü durmaya çalışıyorsun. Ama ne yaparsan yap çok boğucu bir şey. Hele de arkadaş gruplarının olduğu veya grup olmasalar bile konuşup eğlenilen ders ortamı tarzı yerlerde. Böyle zamanlarda neyinin eksik olduğu gözüne sokuluyor insanın. Sessizce girip sessizce gidiyor olmak harbi koyuyor.
Bence kendimize karşı dürüst olmalıyız. Romantize edilmesinin bir çok yerde edebiyatının yapılmasının başlıca sebebinin zorluğuyla başka türlü başa çıkılamayışı olduğunu düşünüyorum. Seçkin zihinlikle hiçbir alakası olduğunu da düşünmüyorum. İnsanların entelektüel veya ahlaki düşüklüğü ve senin bu konularda onlarla uyumsuz oluşunla da hiçbir alakası yok bence. Demek ki kendine göre birilerini bulamamışsın ve hepsi bu. Sırf yalnızız diye kendimizi farklı özel görmek yanlış bence.
Bir konuda çok haklısın. Yalnız olmak eğlenmeye ve gençken üniversitede lisede veya daha sonrasında yapma hayalini kurduğumuz şeyler her ne iseler bunları yapmaya hiçbir şekilde engel değil. Yeni yerler keşfetmek mi istiyorsun git keşfet, sinemaya mı gitmek istiyorsun kendin al biletini, konsere git, yürüyüşe çık, müze gez, alışverişe çık. Bunları arkadaşlarla yapmanın tadı daha başka oluyor bence ama yalnızken yapmanın insana kattığı kişisel gelişimi başka hiçbir şekilde kazanamazsın da. Gerektiğinde insanlarsız olabilen biri yanlış insanlara tahammül etmeyecektir.
Neden savaş olarak gördüğüme geri döneyim. Atalarımız çok zayıf fiziksel özelliklerine rağmen acımasız doğa koşullarında hayatta kalmayı ancak topluluklar oluşturarak bir arada yaşayarak başarabilmişler. Zamanla aşırı gelişmiş ve karmaşık sosyal ilişkilerimiz duyguyu yansıtma(mimikler) ve anlama gücümüz aşırı gelişmiş iletişim kabiliyetlerimiz (diller) oluşmuş. Beynimizce ödüllendirilen ve cezalandırılan şeyler bile sosyal ilişkilerimizi geliştirmek üzere misal iyilik yapınca içimizin bir hoş olması, sarılmanın öpücüğün rahatlatıcı etkisi ve dahası. Yalnız kalmak, programlanışımıza göre sonu ölüme giden bir şey ve bu olduğunda adeta alarma geçiyoruz. Sonuç olarak eğer ki yalnız yaşıyorsak sıkıntımız yalnızlığın kendisinden kaynaklanan sorunlardan ibaret değil. Bunlara ek olarak "Birileriyle birlikte ol, bağ kur artık!" diye bağıran iç güldülerimize karşı da savaşıyoruz. Durumu değiştirelim diye durmadan huzursuz mutsuz eden beynimize karşı da savaşıyoruz. Dediğim gibi, tam manasıyla bir savaş bu.
Bir de şu an içinde bulunduğumuz toplum yapısının insanları git gide duygusuzlaşmaya, kendini düşünmeye, çıkarcı olmaya, bireyselleşmeye ittiğini düşünüyorum. Kimsenin kimseyi tanımadığı daha da önemlisi güvenemediği kalabalık metropol stresli şehirler bunun bir sorumlusu olabilir, belki kapitalizmdendir sebebi nedir hiç bilemiyorum. Ama giderek arttığını ve mental sağlığımız açısından ciddi bir sorun olduğunu biliyorum. Blade Runner 2049 geleceğin gittiği yönde yalnızlık gören filmlerden biri beni çok etkilemişti izlemeyenler varsa buraya bırakayım.
Son olarak yalnız olan, yalnız hisseden herkese söylüyorum. Kendinizdeki eksikliklerden yetersizliklerden sevilmeyecek birisi olduğunuzdan dolayı böyle olduğunu sakın düşünmeyin. Çoğu kez sadece yer zaman insan denk gelemeyişlerinin, yanlış kişilerle karşılaşmanın bir sonucu oluyor ve aslında sizden kaynaklanmıyor. Sizinle birlikte birrr sürü bunu yaşayan insan var ve ne yazık ki her an herkesin başına gelebilecek bir hayat gerçeği. Hep böyle gideceğine inanmayın ileride ne olacağını bilmiyorsunuz. Neden ben neden böyle oldu diye düşünmeyi bırakın, isyan etmeyin. Oldu işte. Asıl olay sizin ne yapacağınız (stoacılığı araştırabilirsiniz). Bunu bir fırsat olarak görüp kendinizi geliştirmeye çalışın (yalnız olunca çok zamanın kalıyor). Bu durumdan sıyrıldığınızda insanların karşısında nasıl birisi olmak istiyorsanız bu dönemi öyle birisi olmaya çalışmaya adayın. Elinizden geldiğince sizi mutlu eden şeyler yapın. Bu arada yabancılarla konuşmak da çok çok iyi geliyor tavsiye ederim, belki 5 dk konuşup bir daha birbirinizi görmeyeceksiniz ama olsun.
Tüm yalnızlara buradan selam olsuuunn. Sevgilerrr💜
🚬
Yalnız kalmayı işte tam da senin anlattığın sebep yüzünden bir kabulleniyorum bir çok acı veriyor ama en başında bunu ben istedim. İçgüdülerim devreye giriyor. Ama aynı zamanda yalnızlığın verdiği aşırı ferahlık ve özgürlük hissi çok mutlu ediyor. Ama sessizlik de insanı delirtiyor yalnızlıkken en kötüsü de bu bence.
Çok güzel açıklamışsın tebrik ederim 👍Yalnızlık direkt romantize edilecek bir şey değil, rasyonelleştirilecek bir şeydir. Şayet yalnızlığı kendin istediğinden eminsen o zaman istediğin gibi edebileştirebilirsin. Diğer türlü kendi kendine acı vermekten öte geçemez.
Şu an tam o yalnız dönemimdeyim. Videonun bu dönemin üstüne denk gelmesi ayrı bi rahatlattı, bu konu hakkında konuşman bile bir nebze olsun rahatlattı cidden. Bu süreçte fark ettim ben de, hakikaten en ufak anksiyete bile kalmıyor zihinde. İlginç bir huzur var hayatımda.
Algoritma sağolsun, önüme attı ve izledim. Teşekkür ederim, beni çok güzel anlatmışsınız.
Kendim gibi insanları görmek çok iyi hissettiriyor bu bana yeter ağzına sağlık
Yenikapının tuz kokan sahilinde o kapalı havada yürürken yanlızdım, üniversiteye ilk gittiğimde de ağzımı bıçak açmamıştı yine yanlızdım. Ama ne o insanın burnunun direğini sızlatan içki kokulu sahil ne de çağının bütün popüler öğelerini üstünde taşımasına rağmen kendini marjinal gören dallamalarla dolu maçka kampüsü yanlızlığı koymamıştı bana, yanlızdım ama önemi yoktu bunun eninde sonunda herkes yanlızdır ve hesap gününde herkes yanlız olacaktır...
Ne mutlu kimse için en güzel, en güçlü, en zengin olmamanın özgürlüğünü bilenlere.
Sanki aynaya baktığım aksim benle konuşuyor. Son cümlede sanki yıllardır çektiğim ıstırabı biri süslü cümlelerle kutsuyor. Teşekkür ettim :)
bir süre yalnız kalmayan/kalamayan kişi gerçekten kim olduğunu, hayatının gidişatını bilemez ve hep bir yanı eksik şekil de yaşar
ilk defa bir videonu izledim ve anlattıklarının aynısını lisede yaşamıştım, çok hak verdim. anlatım tarzın da çok hoşuma gitti. ❤
Nedense bu video beni güvende hissettirdi
İlk kez yalnız hissettiğimde farkındalıkla birlikte çok ağır bir yük taşıdığımı hissettim. İlk kez kendi adıma fatura geldiğinde, ilk kez taşınmak için her şeyi baştan sona kendim ayarladığımda, ilk kez kendi kendime plan yaptığımda bazı şeyleri kabullendim. Yalnızlığın tercih olduğu durumda bile bazen kendimizi kötü hissedebiliyoruz ve bunu değiştirmek de biraz kendimize vakit ayırmakla alakalı (Aynı şey hayatı sevmek için de geçerli çünkü hayattan nefret ederken yaşamak çok zor). Bir de kedi sahiplenebilirsiniz tabi ehehe.
Her videonda kendimi görüyorum. Ve çok şaşırıyorum çünkü bunlar benim daha önce kafa yorduğum konuların aynısı.
Böyle bir dönemden geçiyorum hatta nerdeyse 1 aydır bu tarz şeyler düşünüyorum. Kendimi keşfe çıktım. Yalnızlık hep korkutur, sıkardı beni hala biraz öyle. Belki de daha başlarda olduğumdandır çok alışamadım. Ama bu videoyu görmemle birlikte aslında doğru bir karar olduğunu bu yolda ilerlemeye devam etmem gerektiğini öğrendim. Video için teşekkürler eline sağlık.
Beni cok rahatlatiyorrrrr podcast bekliyoruz hocam
Merhaba abla öncelikle unu söyliyim yeni keşfettim kanalını ve videolarının faydalı olduğunu düşünüyorum. Nefeslerin fazla düzensiz olduğunu farkettim bu bi sorun teşkil etmeden önce nefes egzersizleri ve ya profesyonel bi görüş almalısın bence. Bu gece yalnızlığım bi nebze faydalı olduğun için de teşekkür ederim.
İnsanları tanıma ve kendinizi tanıtma cesaretini gösterin arkadaşlar ilginç ruhların birbirini bulması gibi güzel hisler de var :)
Ben 20li yaşlarımdan beri yalnızım 33 yaşına geldim. Şimdi şöyle bakıyorum gençliğime gayet keyifli gecti belki o yaşlarda eğlencenin dibine vuramadim ama şimdi çok lüks bir hayat yaşıyorum
Nasil? Yalnizlik luksumu yani? Ben yalnizliktan hic shikayet etmemishdim cocuklugumdan beri, ama shimdi cok zor oluyor, ağrı gibi. Artik bir cok sheyi de algiliyorsun ve bu daha cok ic sizlatiyor. Yani hic senin denkinde bir insana da mi rast gelmezmisiniz, derin, manali bir sheyler paylashasin, hayati ,yashami. Shanssizlik nasil bir shey bununla tadiyorsun ve yalnizlik daha da derinleshiyor. Bana da ogretirmisiniz nasil bashardiginizi?
@@MagnoliaBloom arkadaslara kız arkadaşlara zaman ve para harcamadım. çalıştım birikim yatirim yaptım. Şimdi onlar ay sonunu nasıl getirecem diye endişelenirken ben nereye tatile gitsem diye düşünüyorum
@@thenerdrobert3815 Afferim size. Gercek gucunuzu bulmushsunuz.
bu tarz videolar yapmak istediğim bi süreçte karşıma sürekli bu örnek videolar çıkıyor şansıma.introvert biri olsam da yalnız kalmak hiçbir şey yapmadan kendimi dinlemek çok stresliydi özellikle de düşündüğün şeyleri kontrol edemediğin zamanlarda,belki de "kendimle yüzleştiğim için".videoda bahsettiğin gibi yalnızlığının bahane olmasına izin vermemek çok önemli hayatın keyfini çıkarma sürecinde,bunu bi lütuf olarak düşünün.
Sondaki söz tam da beni anlatıyor . 😂
evet insan elbette kendini yalnizken tanıyabilir ama bizler sosyal canlılarız ve kendimizi yalnızken tanımanın mümkün olmadığı bazı yönlerimiz ancak başkalarıyle etkileşim halinde olduğumuzda ortaya çıkar. yalnız başına olduğunuzda naparsanız yapın o yönlerinizi keşfedemezsiniz ve bazı şeylerle sınırlı kalır. yine de yalnızlık kısa süreliğine olsa da güzel. beni uzun dönemde iyi etkilemiyor. bence ince ayrıntı yalnız başına kalmayı istemek ve tek başına kalmaya itilmiş olmakla gizli. eğer tek başına kalmayı siz istemiyor, bi şekilde öyle oluyorsa o zaman bu durumdan istediğiniz zaman çıkamayacağınız için pek de sağlıklı bi durum değil.
Çok iyi yerlere değişmişsin videoda ve adeta benim şuan içimde bulunduğum durumu yaşamışsın.
Birde sondaki parça hangi şarkıdan 10:30 da başlayan
Yalnızlığın sebebini belirlemek önemli. Yalnız oluşunuzun tek nedeni seçkin biri olmanız olmayabilir
"Kiminin yalnızlığı hastanın kaçışıdır; kiminin yalnızlığıysa, hastalardan kaçıştır."
Şuan içinde bulunduğumuz durum daha iyi
Seçkin zihin he.. Hoşuma gitti:)
Baska bir ulkede universite okumak icin aylar once Makedonya'ya geldim. Su an ingilizce hazirlik okuyorum ve sinifimda bulunan insanlar gordugum kadariyla hem yeterince olgun degil hem de kendine bir sey katmayan insanlar. Bu yuzden aylardir yalnizim ve kendime nasil daha fazla bir sey katabilirim, nasil daha fazla farkinda olabilirim gibi dusuncelerin izinden giderken izledigim, okudugum, oynadigim seyleri analiz ederek dunyanin isleyisini, insanlarin davranislarini, nasil davranip nasil davranmamam gerektigini, dusunce seklimi fark edip bu olaylardan ders cikariyorum. Bunlari anlatma sebebim kendimi ovmek degil, birazdan bildirecegim goruslerin nasil birinden geldigini bilmen. Hayatin belirli bir doneminde yalniz kalmak gerektigini savunuyorsun. Bir yandan mantikli, ancak bir insanin kendini tanimasi icin yalniz olmasi gerektigine veya birileriyle etkilesim icerisinde olduguna nazaran yalniz kalarak kendini daha fazla tanimasi gorusune katilmiyorum. Kisinin kendini tanimasi icin kendisinden baska bir seyle etkilesime gecmesi gerekiyor. Illa insan olmasi gerekmiyor. Baska bir seyle etkilesime gecsin ki o baska seyin kisinin uzerinde nasil etki yarattigi, neler dusundurdugunu kisi fark edebilsin. Boylece baska bir sey uzerinden kendimizi taniyoruz ve tanimliyoruz aslinda. Aciklama kismini biraz uzattigimin farkindayim. Gelelim argumanima: Yalnizliktan ziyade baska birileriyle iletisime gecmek aslinda kisiyi yalniz kalmaya gore daha fazla gelistirir. Bir insanin kendini tanimasi icin illa bir seyler uzerinde saatlerce dusunmesi gerekmiyor. Insanlarlayken bir olay yasanir, olayin sonrasinda dusunmesine firsat oldugu zaman kisi bu olaylar hakkindaki dusuncelerini, hissettiklerini gozlemleyerek kendisini taniyabilir. Hatta, deger verdigi insanlarla yasadigi birbirinden farkli olaylar muhtemelen kisinin ustunde daha fazla etki birakir. Yeni insanlar tanimanin ise kisinin kendisini tanimasinda daha buyuk rolu oldugunu dusunuyorum cunku farkli davranis ve dusuncelere sahip biriyle etkilesime gecmenin yeni seyler katacagi gorusundeyim. Bu konudan bagimsiz olarak soyle bir sorum var: Kendimi daha iyi tanimak icin yaptigim seylere ne ekleyebilirim? Spesifik ornekler verebilirsen cok memnun olurum. Tesekkurler.
16 yaşımdayım hayatım boyunca yalnız hissetim şu anda arkadaşlarım var ama hala yalnız hissediyorum bu sorun mu emin değilim kendim bana çok acı çektiriyor ama insanların yanında çok yoruluyorum ve kendime dönmek iyi hissetiriyor insanın hem kendisinden ölesiye nefret edip hemde herşeyden çok değer vermesi biraz yorucu ama yalnızlıktan kaçmaya çalışsaydım kendimi çok kullandırırdım sırf yalnız olmamak için çok kötü şeyler yapan insanlar tanıdım insanın en büyük düşmanı kendisidir ve düşmanını tanımayan asla kazanamaz bu yüzden ilk önce kendi üzerimizde etki bırakmalıyız ki diğer insanlarla uzlaşabilelim
5 liramin olmasi 0 liramin olmasından daha fazla canımı yakıyor
yorumu anlamadim hissettim
İnsan yalnız kaldığı zaman kendini tanıma fırsatı buluyor. Bu fırsat bize hayata farklı pencerelerden bakmamıza olanak sağlıyor ama insan o pencereden ne kadar fazla bakarsa o kadar da yalnız kalıyor. Bu çoğu zaman iyi bir şey olsa da bazen de kötü bir şey.
Bu konuşmaları podcaste döndürürsen çok tutabilir gibi hissettim
bulasik makinesini bosaltirken ve doldururken arka fonda seni dinleyerek bu ani romantize ettim :)
evet yalnızım ve bu beni sosyal medyaya açılmaya itiyor. yıllardır insanları buna maruz kalmaktan koruyorum fakat ne zamana kadar direnebilirim bilmiyorum.
Yalnızlığım sadece içe dönük çekingen fazla nazik fazla detaycı ve kısa boylu olmamla ilgili kimse böyle bi arkadaş istemiyor sorun yok alıştım yalnızlık da güzeldir :)
yalnız kalan değil de yalnız olan insanlara selam :)
Hayatımda kendim hakkında böyle sorunları fark ettiğim zaman ve bunlar üstünde derince düşüncelere daldığım zaman rastladım sana. Yani tam da şuan :) Lütfen ait hissetme ve aidiyet duyguları hakkında da konuşalım mı? Çünkü tek olmadığımı bilmek beni sevindirdi
Bu videoya ihtiyacım varmış.
Evet yalnızlık güzel ve vazgeçilmez gelebiliyor insana en azından hayatın belli bir döneminde bu böyle.
Fakat kendimizi tanıyacak ve artık hissizleşecek kadar yalnız kaldıysak ne yapmalı?
Her şeyin bir sonu var evrenin bile ama insanın yalnızlığının bir sonu gözükmüyor.
Konsere sinemaya veya alışverişe gidip kendi kendine iyi vakit geçirebilir eğlenedebilir. Fakat insan bazen yanında birileri olsun istiyor. Birlikte gülebilmek ve eğlenmek istiyor.
Yaşadığın An'a birilerinin tanık olması insana yaşadığını hissettirebilir.
Yalnızlığın da aşırısı fazladır yani.
senin kanala denk gelmem iyi oldu ya
ah o gondol... eski halini bir bilsennn ne kadar eğlenceli bir yerdi... Kitaplar için 2000 Pasajının altında çok güzel bir sahaf var. Dükkan ismi vermeme gerek yok kendini belli ediyor :) inanılmaz kitaplar bulabilirsin.
çok canın sıkılırsa Arkadaş sanat evine git. Çiğdem usta ile otur bir türk kahvesi iç iyi gelirrr
Edit sırasında ses görüntüden azıcık kaymış. Diline sağlık.
kitap videolarını çok merak ediyorum geri yükleyecek misinnn🤩🤩🥲💕
Yenilerini çekicem❤
"yalnızlıktan kurtulmak istiyorsanız gidip tek başınıza gondola binin"
Yalnızım yapayalnız arkadaşım bile yok çoğu çok kötü ve benim aşırı üzülmemle bitti çok ama çok yıprandım çok üzüldüm geçen bile yalnızım arkadaşım yok diye çok üzülüyordum hastalandım ve artık gereksiz olduğunu algıladım düzeltemeyeceğim şeyler için üzülmeyeceğim çünkü kendime değer vermem lazım
🎉🎉merhaba 🎉🎉
görüntü kalitesi çok iyi olmuş ya
Yalnızlık evet güzel bir şey ama hiç yalnız kalmamış insan için. İlkokul ve ortaokulda gerçek anlamda dışlanan birisi olduğum için insanlarla tanışmaya ve onlarla bir şeyler yapmak istiyorum çünkü yalnızlık bir noktadan sonra insana kafayı yediriyor.
Ve insan yalnız kalarak kendini bulamaz insan farklı şeyleri deneyimleyerek kendini bulur. Ben mesela kendimi diğer insanlarla tanışarak keşfediyorum.
yanlız değilmişimm
Kırklarelide mi okudunuz ? Sadece gondolu olan tek yer orası mı acaba başka bi yerde var mı bi sormak istedim merakımı mazur görürseniz
Fiziksel yalnızlıkla metafiziksel yalnızlık ayrılıp konuşulmalı bence. Ortak yönleri olsa da. İlkine tekbaşınalık diyecek olursak yalnızlığı hiç kimse seçmez, buna maruz kalır. Seçkin dediğimiz ve bence pek de bir üstünlüğü bulunmayan zihinlerin farkı bu konudaki farkındalıklarının daha yüksek olması olabilir. Sondaki alıntı ve video da çoğunlukla tekbaşınalıktan bahsediyor. Öbür yandan yalnızlık bâki, hüzün bâki; galiba.
Varoluşsal yalnızlık çok kasvetli ve acı bir şey.Bir kere eğer yakalandıysan aslaha kurtulamıyorsun bir daha
Yalnızlığı spesifik tek bir nedene bağlamak seçkin zihinlere özgü bir davranış değildir 🐒
Yalniz olmak kotu degil bana kalirsa guzel kullanilirsa harika oluyor
Sorun sureklilik arz etmesi
Cok fazla yalnizliga maruz kalinca herhangi bir ortam boş geliyor.
Denge cok onemli.
@@artigarti0 saçma gelse de gelmese de insan içinde bulun.
Ben söylüyorum buna rağmen henüz bende tam beceremiyorum ama denge denge denge. Umarım sen başarırsın.
Kraliçem
İlk içerikler açıkçası bende görünmüyor
Yalnızlığı arzuluyorum ama aynı zamanda ondan korkuyorum
Dış görünüşle alakalıvideo ihtiyacı..
saç boyanın numarası ne veya rengin ismi
yarın gondola bincem:)
abla ben yalnız ölmek istiyom hep yatarken uyandığımda falan hep bu istek var içimde sanki hayalim de yalnız ölmekmiş gibi neden bu kadar çekici geliyor bana bilmiyorum bana yardım et
Kendimden esintiler gördüm
videoları kesmeden koysan :((( dinlemek istiyorum ama bu sebepten dinleyesim gelmiyor. hızlandırma dedikleri şey galiba. neyse belki böyle seven vardır
Lise bittiğinden beri yani 4 yıldır yalnızım daha ne kadar romantize edebilirim ki bunu? Bir süre sonra delirmeye başlıyorsunuz.
Abla korkuyorum bu dediklerinden😢 bilmiyorum belkide kendimi bulmak istemiyorumdur..
merhaba evlenebilir miyiz
sesde çok noise var bence bir filtremele programıyla sesini daha da güzel kaydeebilirsin
Kaç yaşındasın acaba
koltuktaki ayı nerde😞
kapının önünde neden koltuk var
kullanılmayan kucuk bı odadır
hayır kendimizi kandırıyoruz. (başlığı yorumladım videoyu izlemedim iyakşamlar)
konusmayak
aa bu yüzdenmi yalnızım .
Bu kanal benim önüme çıktıysa kanalin patlaması yakindir
biraz ilgiden uzak kalınca deliriyor insanlar.
Neden her videon ana sayfama düşüyo? Birini açıp izledim diye ne darlama bu youtube
sabah ya da yarın yorum bırakmak istiyorum
Maalesef,
Keşke irdeleme özürlüsü ama mutlu bir koyun olabilseydim
Sesi düzelt plss
Mikrofonunuz çok uğultu yapıyor kulaklıkla dinlemek çok zor oldu.
Sen ne okudun, nerde okudun ya?
"Yalnızlık seçkin zihinlerin yazgısıdır" sözüne hiç katılmıyorum.
Sadece mevcut bulunduğun ortamlarla zevklerin, fikirlerin belki de hobilerin uyuşmuyordur. Belki de insanları tanımak istemiyorsundur veya nasıl yapacağını bilmiyorsundur. Kendine "Yalnız olmak istiyor muyum" sorusunu sorup içten ve samimi bir şekilde yanıtladıktan sonra hala yalnız kalmak istiyorsanız bu sadece bir seçimdir.
Eğer bunu sevmiyor ve tamamen yalnız kalmak istiyorsanız da bunu seçmeniz sizi müthiş bir zeka veya seçkin bir zihin yapmaz. Öyle isterseniz öyle olur, bu kadar. Ancak şunu demek bence de doğru bir çıkarımdır; şu an isteyerek veya zorla bulunduğum topluluk/zümre ile aynı şekilde düşünmüyorum. Bu şekilde hissettiğinizde ise yalnızlığa gömülmenize gerek yok. Elbette kendinizden ödün verip başkalaşın demiyorum lakin "dünyada herkes yozlaşmış" şeklinde düşünüp de kendi kıyametinizi yazmayın.
Eğer durumunuz demin anlattığım gibi değilse, sosyal olmak isteyip de olamıyorsanız insanlarla konuşmaya cesaret edin. Eğer bu konuda çok çekingenseniz de bir psikolog veya psikiyatrla görüşmenizde hiç bir sakınca yok. Kendinizi istemediğiniz durumların esiri yapmayın lütfen.
Sadece yalnızlık konusunda da değil. Eğer bir şeyi istemiyorsanız, kendinizi ona alıştırmaya veya mevcut durumunuzu güzellemeye çalışmayın. İstemiyorsanız, bu durum için bir çözüm aramaya çalışma cesaretinde bulunun. Unutmayın; sorunlar, onları çözmek için harekete geçtiğiniz sürece çözülür.
Edit: Yanlış anlaşılmasın diye düzenleme yaptım. Bir de şunu belirtmek isterim, ben de yalnızlığı seven bir insanım. Sadece bazı insanların yalnızlığı güzellerken bir yandan da üzüldüğüne çok tanık oldum. Böyle olmanızı istemem. Okuduğunuz için teşekkür ederim
bugün doğum günüm
Doğum günün kutlu olsun♡
Doğum günün kutlu olsun🥳
ablam ne guzelsin ya
♡
there is no god
abla videolari podcast olarak yuklemeyi dusunuyor musunn🫶
Düşünüyorumm
bebek dipses cok fazla onu duzelt
abla gül azcık
İnsanlar sosyal hayvanlar olmasına rağmen ironik şekilde her insanın gerçeği yalnızlıktır. Arka plan yalnızdır, arada bir bu bölünür ama varsayılan asla değişmez. Üzülünce, mutlu olunca ya da kötü bir haber alınca bunu paylaşmak için evrimsel bir içgüdü ile sosyalliğe atılırız ama eve geldiğinde herkes bir başınadır.
bnm mommy geldi
böyle kişisel gelişim videoları da iyice türedi insanlar sosyal ihtiyaçlarını dışarıda konuşarak değil bunları tüketerek geçiriyor ne kadar doğru olduğundan emin değilim yavaş yavaş her şeyi kolayımıza gelen kısmıyla yapmaya başlıyoruz
yalnızlık insanı aptallaştırır yanlızlığı yüceltmeyin lütfen sizin gibiler yüzünden çoğu insanın zekası boşa gidiyor.
Aksine yalnızlık sayesinde kendimi geliştirmeye başladım yalnızlığı verimli kullanmazsan evet aptallaştırır ben önceki senelerimde iyice aptallaşmıştım şu an ise bu yalnızlığı verimli şekilde kullanıp gelişiyorum