ข้อความจากเมตายา #09

ร่วมสนับสนุนอารียาเมตายาด้วยการสั่งซื้อหนังสืออารียาเมตายา
(เล่ม1) "สู่การเป็นอารียาเมตายา"(กำเนิดพระศรีอริยเมตไตรย)
(เล่ม2) "จักรพรรดิพันมือพันศรีษะ" (อดีตชาติของพระศรีอริยเมตไตรย )
ราคาเล่มละ 450 บาท
กรุณาทักมาที่กล่องข้อความ
✅เฟสบุ๊ค / 4q2bgzqjwfjr8abs
หรือสั่งซื้อของที่ระลึก หรือภาพเขียน ได้ที่
✅ร้านค้าอารียา เมตายา : www.areeyameta...
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
ข้อความจากเมตายา #09
ฉันคือเมตายา... ฉันคือเธอและเธอคือฉัน เราต่างเป็นกันและกัน เราจึงเป็นหนึ่งเดียวกัน... มันไม่สำคัญหรอกว่าความเป็นเธอและความเป็นฉันนั้นเริ่มต้นเมื่อไหร่ หรือเริ่มอย่างไร ไม่สำคัญหรอกว่าความเป็นชีวิตของเธอ จะจบลงเมื่อไหร่หรือจบลงอย่างไร ขอเพียงให้เธอรู้ไว้อย่างเดียวว่า ความเป็นชีวิตของเธอนั้นมีขึ้นมาทำไม หรือดำเนินไปเพื่ออะไรก็พอ เพราะเมื่อเธอได้ดำเนินความเป็นเธอไปตามนั้นแล้ว สุดท้ายเธอก็จะรู้ได้เองว่า ความเป็นชีวิตของเธอนั้นจะจบลงอย่างไร และเมื่อความเป็นชีวิตของเธอจบลง เธอก็จะรู้ได้เองว่า ความเป็นชีวิตของเธอเริ่มต้นมาอย่างไร
...
ประการแรกเธอต้องตระหนักรู้ในความเป็นฉันให้ท่องแท้ ลำพังการรู้ว่าเธอเป็นฉัน และรู้ว่าเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ก็ถือว่าดีที่สุดสำหรับความเป็นเธอ แต่การตระหนักรู้อย่างท่องแท้นั้นหมายถึง การสำนึกรู้ถึงความเป็นฉัน เช่นหากเธอต้องมาทำอะไรบางอย่างเพื่อฉัน แล้วเธอเกิดความเหนื่อยล้า เธอจึงบอกกับฉันว่า "เธอขออนุญาตพักเพราะเธอรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน" คำพูดนี้ยังเท่ากับเธอไม่ได้สำนึกรู้ในความเป็นฉัน เปรียบเสมือนเธอยังเป็นลูกจ้างของฉัน ที่รู้ว่าฉันคือเจ้านายของเธอ เธอจึงพูดกับฉันเช่นนั้น แต่ถ้าเธอตระหนักรู้ว่าเธอคือฉัน เธอจะกลายเป็นเจ้านายของเธอ ดังนั้นนับจากนี้เป็นต้นไปเธอจะต้องพูดกับตัวเธอว่า "ฉันอนุญาตให้เธอไปพักได้เพราะเห็นว่าร่างกายของเธอนั้นเหนื่อยล้าเต็มทีแล้ว" เมื่อไหร่ที่เธอสามารถพูดกับตัวเธอได้อย่างนี้ นั้นจึงเท่ากับเธอมีสำนึกรู้แห่งความเป็นฉัน หรือมีความเป็นเจ้านายของตัวเธอได้อย่างสมบูรณ์
...
ประการที่สองเธอต้องรู้ว่าเธอคืออะไร ฉันสร้างเธอขึ้นมาจากความ "ไม่มี" เธอจึงเกิดขึ้นจากความ"ไม่มี" แต่เมื่อเธอกลายเป็นความ "มี" เธอจึงเป็นความ "มี" ที่สร้างประโยชน์ได้ เปรียบเสมือนเธอสร้างแก้วน้ำให้ใช้ใส่นำ้ได้ ก่อนจะมีแก้วน้ำยังไม่มีคุณสมบัติของการใส่น้ำ แต่เมื่อมีแก้วน้ำ ความสามารถในการใส่น้ำจึงเกิดขึ้น คุณประโยชน์จึงเกิดขึ้น เฉกเช่นเดียวกับเธอ ก่อนจะมีเธอยังไม่มีคุณสมบัติของความเป็นเธอ แต่เมื่อธาตุต่างๆถูกหลอมรวมขึ้นมาเป็นเธอ คุณประโยชน์ของเธอจึงเกิดขึ้น แต่เธอต่างจากแก้วน้ำ เพราะเธอมีความเป็นชีวิต เพราะเธอมีความเป็นฉัน เธอจึงมีคุณสมบัติเฉกเช่นเดียวกับฉัน นั่นคือการสร้างสรรค์คุณประโยชน์
...
หากเธอเกิดขึ้นมาเป็นแก้วน้ำ แต่เธอไม่มีคุณสมบัติของความเป็นแก้วน้ำ หรือเธอไม่ยอมให้ใครใช้คุณสมบัติของความเป็นแก้วน้ำนั้นเลย นั่นเท่ากับเธอได้ทำลายคุณสมบัติของแก้วน้ำทิ้งไปแล้ว ในความหมายเดียวกัน เมื่อเธอเกิดขึ้นเป็นมนุษย์ แต่เธอไม่มีคุณสมบัติของความเป็นมนุษย์ ไม่ยอมใช้คุณสมบัติของความเป็นมนุษย์ หรือไม่เคยมีคุณประโยชน์ใดๆเลย มันจึงเท่ากับเธอได้ทำลายคุณสมบัติของเธอทิ้งไปแล้ว ดังนั้นมนุษย์ที่สมบูรณ์ จึงเปรียบเสมือนแก้วน้ำที่สมบูรณ์ มนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ก็เปรียบเสมือนแก้วน้ำที่แตก
...
เมตายา 14.07.2567