وقتی با مراقبه به ادراک جدایی ذهن برسید دیگه از هیچ چیز خشمگین و ناراحت نمیشید و خشم و کینه و خودخوری رو مانند ابرهایی در بالای سرتون میبینید که در گذر هستن یه داستانی از بودا براتون میزارم بخونید در حقیقت واکنش نشون ندادن به دیگران احساس پشیمانی در درونشان ایجاد میکنه.
بودا در حین سفر به روستایی رسید. در آنجا انبوهی از مردم برای شنیدن سخنان او جمع شدند. بودا در گفتمان به مردم درباره مدارا و بخشش آموزش می داد. فرمود: خشم آتشی است که نه تنها دیگران را می سوزاند بلکه خود را نیز خاکستر می کند. پس خشم را رها کن و بخشنده باش.» یک فرد عصبانی نیز در میان آنها نشسته بود و به سخنرانی گوش می داد. با شنیدن این سخنان برخاست و با صدای خشن گفت: «تا به حال چنین گدای ریاکاری ندیده بودم. به خاطر خودخواهی خود در روستا چیزهای گمراه کننده پخش می کنید. خجالت نمیکشی؟” بودا او را شنید اما واکنشی نشان نداد، او مثل قبل آرام بود. با دیدن این، عصبانیت آن شخص افزایش یافت و پس از تف به صورت بودا رفت. بودا همچنان آرام بود. سخنرانی خود را تمام کرد. بعداً همراه با شاگردش به سوی روستای دیگری راه افتادند. پس از بازگشت به خانه، آن شخص عصبانی مدت طولانی به بودا فکر می کرد. وقتی عصبانیتش کم شد، با فکر کردن به آنچه با بودا گفت و کرد، شروع به توبه کرد. او بلافاصله به جایی بازگشت که بودا در آن سخنرانی خود را بیان می کرد. اما خبر رفتنش را شنید. تمام شب انسان مدام به خودش فحش می داد. روز بعد، او به روستای همسایه رفت و به دنبال بودا بود. در آنجا متوجه شد که بودا با مردم آن دهکده سخنرانی می کند. با دیدن بودا به سمت او رفت و با گریه پاهایش را گرفت و شروع به عذرخواهی کرد. بودا با تعجب به او نگاه کرد و پرسید: «تو کیستی؟ چرا عذرخواهی میکنی؟ برخیز.» مرد پاسخ داد: “شما مرا نمی شناسید؟ من همان کسی هستم که دیروز با تو بد رفتار کردم. کاری که من کردم اشتباه بود آمده ام از تو طلب بخشش کنم.» بودا آرام گفت: «برادر، دیروز که می گویید گذشت. من تمام اتفاقات و اتفاقات دیروز را ترک کردم. الان من حاضرم چرا دیروز می مانی؟ تو از کاری که دیروز انجام دادی پشیمان شدی. دلت پاک شد حال آن چیزها را آنجا رها کن و در حال حاضر بیا و حال خود را با انجام کارهای خیر بهبود بخش. چرا باید با به یاد آوردن گذشته حال خود را نابود کرد..” با شنیدن آن سخنان بودا، اشک از چشمان آن شخص سرازیر شد. در حال تعظیم به او گفت: از این پس خشم را کنار می گذارم و عشق و شفقت را وارد زندگی خود می کنم و با عملم زندگی خود را بهتر می کنم تا از هیچ چیز در زندگی پشیمانی نباشد.
رضا هستم. ده ماه پیش بیدار شدم. خب همون طور که خودت میدونی و تجربه کردی ، طول میکشه تا آگاهی کم کم رشد کنه . الان با اینکه ده یازده گذشته ولی باز روزا و لحظع هایی هست فقط بی دلیل گریه میکنم. خیلی اشک میریزم. حس میکنم اینجا (زمین) خونه واقعی من نیست. دلم میخاد برگردم به خونه واقعی ام. آدم های زمینی خیلی عجیب ان. نمیتونم باشون ارتباط برقرار کنم. فقط به پول مادیات فکر میکنن. گاهی اوقات فقط میشینم گریه میکنم . نه که بگی افسرده هستم.. نه .. اصلن نمیدونم افسردگی چی هست.. بیشتر یه حس دل تنگی دارم. دلم تنگه. دلم تنگ شده.
چطور نذاریم دیگران مارو با کارهاشون عصبی کنن؟ کار و حرف هایی که در شان ما نیست رو منظورمه😇♥️سپاس از شما
وقتی با مراقبه به ادراک جدایی ذهن برسید دیگه از هیچ چیز خشمگین و ناراحت نمیشید و خشم و کینه و خودخوری رو مانند ابرهایی در بالای سرتون میبینید که در گذر هستن یه داستانی از بودا براتون میزارم بخونید در حقیقت واکنش نشون ندادن به دیگران احساس پشیمانی در درونشان ایجاد میکنه.
بودا در حین سفر به روستایی رسید. در آنجا انبوهی از مردم برای شنیدن سخنان او جمع شدند. بودا در گفتمان به مردم درباره مدارا و بخشش آموزش می داد.
فرمود: خشم آتشی است که نه تنها دیگران را می سوزاند بلکه خود را نیز خاکستر می کند. پس خشم را رها کن و بخشنده باش.»
یک فرد عصبانی نیز در میان آنها نشسته بود و به سخنرانی گوش می داد. با شنیدن این سخنان برخاست و با صدای خشن گفت: «تا به حال چنین گدای ریاکاری ندیده بودم. به خاطر خودخواهی خود در روستا چیزهای گمراه کننده پخش می کنید. خجالت نمیکشی؟”
بودا او را شنید اما واکنشی نشان نداد، او مثل قبل آرام بود. با دیدن این، عصبانیت آن شخص افزایش یافت و پس از تف به صورت بودا رفت.
بودا همچنان آرام بود. سخنرانی خود را تمام کرد. بعداً همراه با شاگردش به سوی روستای دیگری راه افتادند.
پس از بازگشت به خانه، آن شخص عصبانی مدت طولانی به بودا فکر می کرد. وقتی عصبانیتش کم شد، با فکر کردن به آنچه با بودا گفت و کرد، شروع به توبه کرد.
او بلافاصله به جایی بازگشت که بودا در آن سخنرانی خود را بیان می کرد. اما خبر رفتنش را شنید. تمام شب انسان مدام به خودش فحش می داد. روز بعد، او به روستای همسایه رفت و به دنبال بودا بود.
در آنجا متوجه شد که بودا با مردم آن دهکده سخنرانی می کند. با دیدن بودا به سمت او رفت و با گریه پاهایش را گرفت و شروع به عذرخواهی کرد.
بودا با تعجب به او نگاه کرد و پرسید: «تو کیستی؟ چرا عذرخواهی میکنی؟ برخیز.»
مرد پاسخ داد: “شما مرا نمی شناسید؟ من همان کسی هستم که دیروز با تو بد رفتار کردم. کاری که من کردم اشتباه بود آمده ام از تو طلب بخشش کنم.»
بودا آرام گفت: «برادر، دیروز که می گویید گذشت. من تمام اتفاقات و اتفاقات دیروز را ترک کردم. الان من حاضرم
چرا دیروز می مانی؟ تو از کاری که دیروز انجام دادی پشیمان شدی. دلت پاک شد حال آن چیزها را آنجا رها کن و در حال حاضر بیا و حال خود را با انجام کارهای خیر بهبود بخش. چرا باید با به یاد آوردن گذشته حال خود را نابود کرد..”
با شنیدن آن سخنان بودا، اشک از چشمان آن شخص سرازیر شد. در حال تعظیم به او گفت: از این پس خشم را کنار می گذارم و عشق و شفقت را وارد زندگی خود می کنم و با عملم زندگی خود را بهتر می کنم تا از هیچ چیز در زندگی پشیمانی نباشد.
@@Inner.Miracle خیلی ممنون از پاسخ زیبا و مفیدتون مرسی که وقت گذاشتین حتما بیشتر مراقبه انجام میدم🥰♥️🌱
@@azita777 خواهش میکنم آزیتای عزیز🙏🏼✨🌹
رها شون کن. به همین راحتی 😊
Doorod be banoy iran zamin عشق فراوان در زندگی شما ❤
سپاس از وجود ارزشمندتون🙏🏼✨🍀
با ویدیوی شما جواب حال الانم و گرفتم
همه چیزی برای من خیلی هوشمنده و همه جا نشونه میبینم
سپاس بخاطر وجود ارزشمندتون ❤
شکر وجودتون🙏🏼✨👌🏼🌹
خوشحالم تصویر شما را میبینم بلاخره خیلی زیبایدممنونم❤❤❤❤❤❤
سپاس از محبتتون🙏🏼✨🍀
سپاس عزیزم ❤
سپاس از شما🙏🏼✨🍀
خیلی عالی و آموزنده بود ، موفق و دیرزی بلشید
شکر وجودتون سپاس🙏🏼✨🍀
چه خوش موقع کلیپ زیبای شما رو گوش کردم، آرامشی وصف ناشدنی پیدا کردم و بابتش از شما سپاسگزارم بانوی عزیز❤
الهی شکر پریسای عزیزم🙏🏼✨🌷
Dorod va sepase faravan ...dar panahe Noor bashid
شکر وجودتون رحیم عزیز سپاس🙏🏼✨🍀
سپاس
🙏🏼✨🍀🧬
بسيار عالي❤❤👌🏼👌🏼🌺🌺
شکر وجودتون🙏🏼✨🍀
بسیار عالی بااانو❤❤❤
سپاس از وجود ارزشمندتون🙏🏼✨🌷
بسیار عالی❤
سپاس پریسای عزیز🙏🏼✨🍀
درود بر بانوی عزیز❤
سپاس از محبتتون🙏🏼✨🌹
🙏🙏🙏💞
🙏🏼✨🍀🧬
رضا هستم. ده ماه پیش بیدار شدم. خب همون طور که خودت میدونی و تجربه کردی ، طول میکشه تا آگاهی کم کم رشد کنه . الان با اینکه ده یازده گذشته ولی باز روزا و لحظع هایی هست فقط بی دلیل گریه میکنم. خیلی اشک میریزم. حس میکنم اینجا (زمین) خونه واقعی من نیست. دلم میخاد برگردم به خونه واقعی ام. آدم های زمینی خیلی عجیب ان. نمیتونم باشون ارتباط برقرار کنم. فقط به پول مادیات فکر میکنن. گاهی اوقات فقط میشینم گریه میکنم . نه که بگی افسرده هستم.. نه .. اصلن نمیدونم افسردگی چی هست.. بیشتر یه حس دل تنگی دارم. دلم تنگه. دلم تنگ شده.
در مسیر بیداری بعضی وقت ها این دلتنگی ها به سراغمون میاد در عمقش زیباست ممنون رضای عزیز✨🌷
❤❤❤
🙏🏼✨🌷🕊️
لطفًا با من تماس بگير
❤
🙏🏼✨🍀🧬