სულ სხვანაირი და უძლიერესი ინტერპრეტაციაა ლექსის. აი რატომ ვერასდროს ვერ ვიგებდი სკოლის პერიოდში გალაკტიონს. სკოლაში ამას ესე არ ასწავლიან სამწუხაროდ. ბატონი ლევანის წყალობით მართლა აღმოვაჩინე ვინ იყო გალაკტიონი თურმე. მადლობა დიდი ბატონი ლევან ამ გადაცემისთვის
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის ქალწულებივით ხიდიდან ფენა: მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის და სიყვარულის ასე მოთმენა. ძვირფასო! სული მევსება თოვლით: დღეები რბიან და მე ვბერდები! ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ უდაბნო ლურჯად ნახავერდები. ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება: იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები, მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება შენი თოვლივით მკრთალი ხელები. ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს, უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში. იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს შენი მანდილი ამ უდაბნოში... ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა, მწუხარე გრძნობა ქროლვის, მიმოვლის და ზამბახების წყებად დაწვენა. თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი და დაღალული სიზმრით დამთოვა. როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი, როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა! არის გზა, არის ნელი თამაში... და შენ მიდიხარ მარტო, სულ მარტო! მე თოვლი მიყვარს, როგორც შენს ხმაში ერთ დროს ფარული დარდი მიყვარდა! მიყვარდა მაშინ, მათრობდა მაშინ მშვიდი დღეების თეთრი ბროლება, მინდვრის ფოთლები შენს დაშლილ თმაში და თმების ქარით გამოქროლება. მომწყურდი ახლა, ისე მომწყურდი, ვით უბინაოს - ყოფნა ბინაში... თეთრი ტყეების მიმყვება გუნდი და კვლავ მარტო ვარ მე ჩემს წინაშე. თოვს! ამნაირ დღის ხარებამ ლურჯი და დაღალული ფიფქით დამთოვა. როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი! როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
აპოლინერის გარდა, შექსპირს არ გაგონებთ? 97-ე სონეტს, რომელშიც ასევე არის სიყვარულის სიკვდილი და აღდგომა, "hope of orphans and unfather'd fruit" მადლობა, საინტერესო იყო ძალიან
გადაცემის ამ ეპიზოდში საუბარია გალაკტიონის დამოკიდებულებაზე მის მასწავლებელთან, რომელსაც იგი მეცხრამეტე საუკუნის უდიდეს გენიოსად მოიხსენიებდა, ნიკოლოზ ბარათაშვილთან. იხილეთ ვიდეო აქ: th-cam.com/video/NXxEqvOU5oQ/w-d-xo.html
გამარჯობა ნოდარ, ლიტერატურული წახნაგების ფეისბუკ ჯგუფში შეგიძლიათ თავად შესთავაზოთ ლევან ბერძენიშვილს თქვენთვის საინტერესო თემა: facebook.com/groups/LiteraturuliTsakhnagebi/ 😊
სისულეეა. გალაკტიონმა სტალინს მიუძღვნა ლექსი და ამ სასტავს იმიტომ არ მოსწონს. გალაკტიონმა იცოდა პოეზიიის ენა და ყველა მძლავრი პოეტი ამ ენაზე საუბრობს. იგივე ტერენტი გრანელი "მემენტო მორი" -ა" არის საერთაშორისო პოეზიის ლათინური ლირიკა. ამუტომ არ შეილება ვთქვათ რომ მან მოიპარა ეს სიტყვები, რადგან ისედაც უამრავი პოეტი იყენებს. როგორც გალაკტიონი ფერებით საუბარს.
მადლობა საინტერესო ინტერპრეტაციისთვის. ბედნიერი ვარ, რომ იმ ქვეყანის შვილად მომავლინა ღმერთმა, რომლის ენაზეც გალაკტიონი წერდა
სულ სხვანაირი და უძლიერესი ინტერპრეტაციაა ლექსის. აი რატომ ვერასდროს ვერ ვიგებდი სკოლის პერიოდში გალაკტიონს. სკოლაში ამას ესე არ ასწავლიან სამწუხაროდ.
ბატონი ლევანის წყალობით მართლა აღმოვაჩინე ვინ იყო გალაკტიონი თურმე. მადლობა დიდი ბატონი ლევან ამ გადაცემისთვის
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა:
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
ძვირფასო! სული მევსება თოვლით:
დღეები რბიან და მე ვბერდები!
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები.
ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება:
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები,
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები.
ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს,
უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში.
იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს
შენი მანდილი ამ უდაბნოში...
ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის
ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა,
მწუხარე გრძნობა ქროლვის, მიმოვლის
და ზამბახების წყებად დაწვენა.
თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული სიზმრით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი,
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
არის გზა, არის ნელი თამაში...
და შენ მიდიხარ მარტო, სულ მარტო!
მე თოვლი მიყვარს, როგორც შენს ხმაში
ერთ დროს ფარული დარდი მიყვარდა!
მიყვარდა მაშინ, მათრობდა მაშინ
მშვიდი დღეების თეთრი ბროლება,
მინდვრის ფოთლები შენს დაშლილ თმაში
და თმების ქარით გამოქროლება.
მომწყურდი ახლა, ისე მომწყურდი,
ვით უბინაოს - ყოფნა ბინაში...
თეთრი ტყეების მიმყვება გუნდი
და კვლავ მარტო ვარ მე ჩემს წინაშე.
თოვს! ამნაირ დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული ფიფქით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი!
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
სიცარიელეში დანახული სისავსე, სიცივით შეგრძნებული სითბო, წყურვილით მოკლული წყურვილი
აპოლინერის გარდა, შექსპირს არ გაგონებთ? 97-ე სონეტს, რომელშიც ასევე არის სიყვარულის სიკვდილი და აღდგომა, "hope of orphans and unfather'd fruit" მადლობა, საინტერესო იყო ძალიან
ტერენტი გრანელის ,,ეჭვიანობა ვნებაზე" - ძალიან საინტერესო იქნებოდა თქვენი ინტერპრეტაცია.
მადლობა ❤
რომ ჩაიწეროს ამ სერიის სხვა ლექსები რა უნდა გაკეთდეს? ველი რა ხანია
მე ეს ლექსი სხვანაირად მესმის. თუმცა ლიტერატორებთან კამათს არ ვაპირებ.
*LOL*
გადაცემის ამ ეპიზოდში საუბარია გალაკტიონის დამოკიდებულებაზე მის მასწავლებელთან, რომელსაც იგი მეცხრამეტე საუკუნის უდიდეს გენიოსად მოიხსენიებდა, ნიკოლოზ ბარათაშვილთან. იხილეთ ვიდეო აქ: th-cam.com/video/NXxEqvOU5oQ/w-d-xo.html
მადლობა, იქნებ "თბილისის" განხილვაც დადოთ
გამარჯობა ნოდარ, ლიტერატურული წახნაგების ფეისბუკ ჯგუფში შეგიძლიათ თავად შესთავაზოთ ლევან ბერძენიშვილს თქვენთვის საინტერესო თემა: facebook.com/groups/LiteraturuliTsakhnagebi/ 😊
Batono levan gmadlobt!yoveltvis didi siamovnebit gisment!amjerad zalian kargi iyo shedareba giom apolineris,,mirabos xidsa''da galaktionis ,,tovlss shoris!
აქ ამბობს რომ უკვე განვიხილეთო და იქნებ დადოთ :)
@@beqabeqa8606 th-cam.com/video/_Sq5HrPkw8k/w-d-xo.html
ნამეტანი კაი
ულტრაიისფერ სხივებს ხედავდა თავლზე , მარტივადაა საქმე
მარტივად? ))
ზოგისთვის მარტივად , ზოგისთვის რთულად
სისულეეა. გალაკტიონმა სტალინს მიუძღვნა ლექსი და ამ სასტავს იმიტომ არ მოსწონს. გალაკტიონმა იცოდა პოეზიიის ენა და ყველა მძლავრი პოეტი ამ ენაზე საუბრობს. იგივე ტერენტი გრანელი "მემენტო მორი" -ა" არის საერთაშორისო პოეზიის ლათინური ლირიკა. ამუტომ არ შეილება ვთქვათ რომ მან მოიპარა ეს სიტყვები, რადგან ისედაც უამრავი პოეტი იყენებს. როგორც გალაკტიონი ფერებით საუბარს.
16:00
Batono levan gtxovt gilgameshis eposze gvelaparakot
12:00
მეც მქონდა პროტესტის გრძნობა სკოლაში როდესაც "თოვლი" პირველად გავიარეთ. აბა როგორ შეიძლება თოვლი იისფერი იყოს? 😊
მშრალად გადმოცემული გაკვეთილების ბრალია ეგ...სათანადოდ არ დაგაინტერესათ მასწავლებელმა.
Tbilisis ganxilvac iyo, batoni levanis is video waishala vegar vipove, ikneb vinmem icodet linki
ჰგი
Brwyinvalea
შენ რატო ლაპარაკობ შენ .............