ლევან ბერძენიშვილი: გალაკტიონის „თოვლი“

ლიტერატურული გადაცემა „წახნაგები“ რუბრიკით Exegi Monumentum („ძეგლი ავაგე“) გთავაზობთ საუბარს ქართული პოეზიის ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ შედევრზე, გალაკტიონის 1916 წელს დაწერილ ლექს „თოვლზე“, რომელიც პოეტის მეორე კრებულში, "არტისტულ ყვავილებში“ შევიდა. ლექსი განსაკუთრებული პოეტური ოსტატობითაა დაწერილი და მასში აისახა მსოფლიო სიმბოლიზმისათვის დამახასიათებელი რთული ფორმები, მაგალითად, სინესთეზია (ერთი გამღიზიანებლის მიერ აღქმის სხვადასხვა სფეროს ერთდროული გააქტიურება), კერძოდ, მხედველობის, სმენის, შეხებისა და სულის მოძრაობის ამსახველი ტერმინების სინესთეზია ლექსის მთავარ სიმბოლოსთან, თოვლთან დაკავშირებით. ლექსი იწყება ყველაზე ლირიკული სიტყვით („მე“) და ქართულ პოეზიაში ბარათაშვილის მიერ დამკვიდრებული პერსონალური შეფასებით - „მიყვარს“ („მიყვარს ყაბახი“, „მიყვარს ტიტინი“, „მიყვარს თვალები მიბნედილები“, გალაკტიონისვე „ძველი რვეულიდან“: „მიყვარს შენი სახელის უცხოეთში ხსენება“), რაც ხაზს უსვამს ტექსტის ძირითად სამიზნეს, სიყვარულს. ეს ლექსი სწორედ სიყვარულზე, მის დაბადებასა და სიკვდილზე, მის შესაძლო აღორძინებაზეა. რა არის სტროფების განმეორების მიზანი „თოვლში“, რამდენად აისახა ამ შედევრში მსოფლიო ლიტერატურა, რისი თქმა სურდა გალაკტიონს უკანასკნელი სტრიქონებით („როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი, როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა") - ამ საკითხებზე იქნება საუბარი გადაცემაში.

[@magnumopus7502]

მადლობა საინტერესო ინტერპრეტაციისთვის. ბედნიერი ვარ, რომ იმ ქვეყანის შვილად მომავლინა ღმერთმა, რომლის ენაზეც გალაკტიონი წერდა

[@woolfvirginia765]

სულ სხვანაირი და უძლიერესი ინტერპრეტაციაა ლექსის. აი რატომ ვერასდროს ვერ ვიგებდი სკოლის პერიოდში გალაკტიონს. სკოლაში ამას ესე არ ასწავლიან სამწუხაროდ.
ბატონი ლევანის წყალობით მართლა აღმოვაჩინე ვინ იყო გალაკტიონი თურმე. მადლობა დიდი ბატონი ლევან ამ გადაცემისთვის

[@mishkuniusi1]

მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა:
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
ძვირფასო! სული მევსება თოვლით:
დღეები რბიან და მე ვბერდები!
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები.
ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება:
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები,
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები.
ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს,
უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში.
იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს
შენი მანდილი ამ უდაბნოში...
ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის
ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა,
მწუხარე გრძნობა ქროლვის, მიმოვლის
და ზამბახების წყებად დაწვენა.
თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული სიზმრით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი,
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
არის გზა, არის ნელი თამაში...
და შენ მიდიხარ მარტო, სულ მარტო!
მე თოვლი მიყვარს, როგორც შენს ხმაში
ერთ დროს ფარული დარდი მიყვარდა!
მიყვარდა მაშინ, მათრობდა მაშინ
მშვიდი დღეების თეთრი ბროლება,
მინდვრის ფოთლები შენს დაშლილ თმაში
და თმების ქარით გამოქროლება.
მომწყურდი ახლა, ისე მომწყურდი,
ვით უბინაოს - ყოფნა ბინაში...
თეთრი ტყეების მიმყვება გუნდი
და კვლავ მარტო ვარ მე ჩემს წინაშე.
თოვს! ამნაირ დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული ფიფქით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი!
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!

[@magnumopus7502]

სიცარიელეში დანახული სისავსე, სიცივით შეგრძნებული სითბო, წყურვილით მოკლული წყურვილი

[@lelapirosmanishvili8074]

აპოლინერის გარდა, შექსპირს არ გაგონებთ? 97-ე სონეტს, რომელშიც ასევე არის სიყვარულის სიკვდილი და აღდგომა, "hope of orphans and unfather'd fruit" მადლობა, საინტერესო იყო ძალიან

[@dima_khanjaliashvili]

ტერენტი გრანელის ,,ეჭვიანობა ვნებაზე" - ძალიან საინტერესო იქნებოდა თქვენი ინტერპრეტაცია.

[@EReijnen]

მე ეს ლექსი სხვანაირად მესმის. თუმცა ლიტერატორებთან კამათს არ ვაპირებ.

[@mariamman]

*LOL*

[@katekate7499]

მადლობა ❤

[@ingakharebava9472]

რომ ჩაიწეროს ამ სერიის სხვა ლექსები რა უნდა გაკეთდეს? ველი რა ხანია

[@imedajikhvashvili8156]

ნამეტანი კაი

[@zeppelinlt9310]

Tbilisis ganxilvac iyo, batoni levanis is video waishala vegar vipove, ikneb vinmem icodet linki

[@SilentChaosMusic]

ულტრაიისფერ სხივებს ხედავდა თავლზე , მარტივადაა საქმე

[@user-ew6eq1tw2k]

მარტივად? ))

[@SilentChaosMusic]

ზოგისთვის მარტივად , ზოგისთვის რთულად

[@nodarimikiashvili2692]

მადლობა, იქნებ "თბილისის" განხილვაც დადოთ

[@Radio-Tavisupleba]

გამარჯობა ნოდარ, ლიტერატურული წახნაგების ფეისბუკ ჯგუფში შეგიძლიათ თავად შესთავაზოთ ლევან ბერძენიშვილს თქვენთვის საინტერესო თემა: facebook.com/groups/LiteraturuliTsakhnagebi/ 😊

[@nairajijavadze2687]

Batono levan gmadlobt!yoveltvis didi siamovnebit gisment!amjerad zalian kargi iyo shedareba giom apolineris,,mirabos xidsa''da galaktionis ,,tovlss shoris!

[@beqabeqa8606]

აქ ამბობს რომ უკვე განვიხილეთო და იქნებ დადოთ :)

[@OtoMagaldadze]

@@beqabeqa8606 th-cam.com/video/_Sq5HrPkw8k/w-d-xo.html

[@nairajijavadze2687]

Batono levan gtxovt gilgameshis eposze gvelaparakot

[@Radio-Tavisupleba]

გადაცემის ამ ეპიზოდში საუბარია გალაკტიონის დამოკიდებულებაზე მის მასწავლებელთან, რომელსაც იგი მეცხრამეტე საუკუნის უდიდეს გენიოსად მოიხსენიებდა, ნიკოლოზ ბარათაშვილთან. იხილეთ ვიდეო აქ: th-cam.com/video/NXxEqvOU5oQ/w-d-xo.html

[@mariezen9188]

მეც მქონდა პროტესტის გრძნობა სკოლაში როდესაც "თოვლი" პირველად გავიარეთ. აბა როგორ შეიძლება თოვლი იისფერი იყოს? 😊

[@xermita]

მშრალად გადმოცემული გაკვეთილების ბრალია ეგ...სათანადოდ არ დაგაინტერესათ მასწავლებელმა.

[@Mariam505_]

16:00

[@Mariam505_]

12:00

[@galagala3730]

სისულეეა. გალაკტიონმა სტალინს მიუძღვნა ლექსი და ამ სასტავს იმიტომ არ მოსწონს. გალაკტიონმა იცოდა პოეზიიის ენა და ყველა მძლავრი პოეტი ამ ენაზე საუბრობს. იგივე ტერენტი გრანელი "მემენტო მორი" -ა" არის საერთაშორისო პოეზიის ლათინური ლირიკა. ამუტომ არ შეილება ვთქვათ რომ მან მოიპარა ეს სიტყვები, რადგან ისედაც უამრავი პოეტი იყენებს. როგორც გალაკტიონი ფერებით საუბარს.

[@nairanaira1884]

Brwyinvalea

[@nkestebaro3966]

ჰგი

[@marishkaadamadze9831]

შენ რატო ლაპარაკობ შენ .............