@@salmanansari-lu5lr در زبان آلمانی، دو فعل „antworten“ و „beantworten“ هر دو به معنای پاسخ دادن هستند، اما تفاوت‌هایی در کاربردشان دارند. 1. antworten: بیشتر به معنای عمومی پاسخ دادن یا واکنش نشان دادن به یک سؤال یا درخواست است. بعد از این فعل، معمولاً به همراه حرف اضافه „auf“ می‌آید. مثلاً: „Er antwortet auf die Frage.“ (او به سؤال پاسخ می‌دهد.) در اینجا „antworten“ خود فعل اصلی است و نیاز به مفعول مستقیم ندارد. 2. beantworten: به معنای پاسخ مشخص و کامل به یک سؤال یا موضوع است. با این فعل، می‌توان مستقیم مفعول گرفت؛ یعنی معمولاً با مفعول مستقیم (بدون حرف اضافه) استفاده میشود. مثلاً: „Er beantwortet die Frage.“ (او سؤال را پاسخ می‌دهد.) در اینجا „beantworten“ نیاز به مفعول مستقیم دارد (سؤال) و معمولاً بیشتر برای موقعیت‌های رسمی استفاده میشود.
![درس پنجاه سوم[53]: سوالات کار بردی از ماضی نقلی یا der Perfekt بافعل کمکی sein](http://i.ytimg.com/vi/wrbVqn0Nzts/mqdefault.jpg)
![درس پنجاه دوم؛[52]: دومین کار برد فعل sein به عنوان فعل کمکی](http://i.ytimg.com/vi/UyTbg18jPBk/mqdefault.jpg)
![درس شصت وپنجم [65]: حرف ربط denn در سطح B1 و B2](/img/n.gif)
besuchen
آقای نظری
فعل antworten و beantworten هر دو پاسخ دادن میشه فرقش در چه هست؟؟؟
@@salmanansari-lu5lr
در زبان آلمانی، دو فعل „antworten“ و „beantworten“ هر دو به معنای پاسخ دادن هستند، اما تفاوت‌هایی در کاربردشان دارند.
1. antworten:
بیشتر به معنای عمومی پاسخ دادن یا واکنش نشان دادن به یک سؤال یا درخواست است.
بعد از این فعل، معمولاً به همراه حرف اضافه „auf“ می‌آید.
مثلاً:
„Er antwortet auf die Frage.“ (او به سؤال پاسخ می‌دهد.)
در اینجا „antworten“ خود فعل اصلی است و نیاز به مفعول مستقیم ندارد.
2. beantworten:
به معنای پاسخ مشخص و کامل به یک سؤال یا موضوع است.
با این فعل، می‌توان مستقیم مفعول گرفت؛ یعنی معمولاً با مفعول مستقیم (بدون حرف اضافه) استفاده میشود.
مثلاً:
„Er beantwortet die Frage.“ (او سؤال را پاسخ می‌دهد.)
در اینجا „beantworten“ نیاز به مفعول مستقیم دارد (سؤال) و معمولاً بیشتر برای موقعیت‌های رسمی استفاده میشود.
@nazarimohammaddawood سپاس فراوان
anrufen
زنگ زدن جداشدنی است
آری