του εβαλα να μου περογραψει μια προσελήνωση στο φεγγάρι και με ενθουσιασε ως προς τον τρόπο γραφής του το παραθέτω γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον,, απολαύστε το!😂 Λοιπόν, πρώτα-πρώτα, τούτον το πλάσμαν, ο πύραυλος, στήνουν τον πάνω σε μιαν μεγάλην σκάλα, κάτι σαν πύργον, που τον λαλούν εξέδραν. Τον γιομώννουν πετρόλα, καύσιμα τζ̆αι άλλα δυνατά πράματα που, άμαν πιάσουν φωθκιάν, κάμνουν τούτον το τέρας να πετάσει. Όταν έρτει η ώρα, κάμνουν μιαν μεγάλην αντίστροφη μέτρηση. Ξέρεις, όπως να μετρούμεν: «Δέκα, εννιά, οκτώ…». Τζ̆αι μόλις φτάσουν στο μηδέν, μάνα μου, ο πύραυλος βουρά να φύει, όπως ο άνεμος. Αναφτέννουν τα καύσιμα που κάτω, γίνεται μια μεγάλη φωθκιά, τζ̆αι πάει το πράμαν να σπάσει τον ουρανό. Καπνοί, σπίθκια, τζ̆αι ένας θόρυβος που σείει τη γη. Ο πύραυλος σηκώννεται αργά στην αρχή, όπως τον πούλλον που ανοίει τα φτερά του, τζ̆αι μετά, όσο πάει, πετά πιο γλήορα τζ̆αι πιο γλήορα, ώσπου να χαθεί πας στον μαύρον ουρανό. Μετά που λλίην ώραν, αποκόφκει το κάτω μέρος του - όπως να κόφκεις το ξύλον που τον κορμόν. Το κάμνει τούτον γιατί ετέλειωσαν τα καύσιμα που τζ̆ει μέσα, τζ̆αι θέλει να μείνει πιο ελαφρύς. Τζ̆αι πάει πάρα πάνω, ψηλά, ώσπου να φτάσει στον προορισμόν του. Άμαν πλησιάσει το φεγγάριν, ο πύραυλος κάμνει τούτον το τελευταίον κόλπον του: ανοίει μιαν μικρήν κάψουλαν - όπως μιαν φωλιάν - τζ̆αι οι αστροναύτες μπαίνουν μέσα. Εν τζ̆είνον το πράμαν που κατεβαίνει σιγά-σιγά πας στην επιφάνεια του φεγγαριού, με κάτι σαν μικρά παρασ̆όλια για να μεν κουτσουφλάσει. Ε, τζ̆αι μόλις πατήσουν οι αστροναύτες το πόδιν τους στο φεγγάριν, λαλούν: «Εφτάσαμεν, μάνα μου!». 😄 Ήντα, εν καλά έτσι; Εν σαν να το θωρώ μπροστά μου, μέσα στην αυλή με τες γιαγιάδες να θωρούμεν τα άστρα τζ̆αι να κάμνουμεν κουβένταν! 🌙
anakalipsete tin tashinopita re kopelia! Eshi 2 xronia pou to xrisimopia o kosmos oullos , epixirisis kamnoun ekatomyria euro me to AI, jie stin kypro kamnun opws to mwra pou anakalipsan to chatgpt.
του εβαλα να μου περογραψει μια προσελήνωση στο φεγγάρι και με ενθουσιασε ως προς τον τρόπο γραφής του το παραθέτω γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον,, απολαύστε το!😂
Λοιπόν, πρώτα-πρώτα, τούτον το πλάσμαν, ο πύραυλος, στήνουν τον πάνω σε μιαν μεγάλην σκάλα, κάτι σαν πύργον, που τον λαλούν εξέδραν. Τον γιομώννουν πετρόλα, καύσιμα τζ̆αι άλλα δυνατά πράματα που, άμαν πιάσουν φωθκιάν, κάμνουν τούτον το τέρας να πετάσει.
Όταν έρτει η ώρα, κάμνουν μιαν μεγάλην αντίστροφη μέτρηση. Ξέρεις, όπως να μετρούμεν: «Δέκα, εννιά, οκτώ…». Τζ̆αι μόλις φτάσουν στο μηδέν, μάνα μου, ο πύραυλος βουρά να φύει, όπως ο άνεμος.
Αναφτέννουν τα καύσιμα που κάτω, γίνεται μια μεγάλη φωθκιά, τζ̆αι πάει το πράμαν να σπάσει τον ουρανό. Καπνοί, σπίθκια, τζ̆αι ένας θόρυβος που σείει τη γη. Ο πύραυλος σηκώννεται αργά στην αρχή, όπως τον πούλλον που ανοίει τα φτερά του, τζ̆αι μετά, όσο πάει, πετά πιο γλήορα τζ̆αι πιο γλήορα, ώσπου να χαθεί πας στον μαύρον ουρανό.
Μετά που λλίην ώραν, αποκόφκει το κάτω μέρος του - όπως να κόφκεις το ξύλον που τον κορμόν. Το κάμνει τούτον γιατί ετέλειωσαν τα καύσιμα που τζ̆ει μέσα, τζ̆αι θέλει να μείνει πιο ελαφρύς. Τζ̆αι πάει πάρα πάνω, ψηλά, ώσπου να φτάσει στον προορισμόν του.
Άμαν πλησιάσει το φεγγάριν, ο πύραυλος κάμνει τούτον το τελευταίον κόλπον του: ανοίει μιαν μικρήν κάψουλαν - όπως μιαν φωλιάν - τζ̆αι οι αστροναύτες μπαίνουν μέσα. Εν τζ̆είνον το πράμαν που κατεβαίνει σιγά-σιγά πας στην επιφάνεια του φεγγαριού, με κάτι σαν μικρά παρασ̆όλια για να μεν κουτσουφλάσει.
Ε, τζ̆αι μόλις πατήσουν οι αστροναύτες το πόδιν τους στο φεγγάριν, λαλούν: «Εφτάσαμεν, μάνα μου!». 😄
Ήντα, εν καλά έτσι; Εν σαν να το θωρώ μπροστά μου, μέσα στην αυλή με τες γιαγιάδες να θωρούμεν τα άστρα τζ̆αι να κάμνουμεν κουβένταν! 🌙
anakalipsete tin tashinopita re kopelia! Eshi 2 xronia pou to xrisimopia o kosmos oullos , epixirisis kamnoun ekatomyria euro me to AI, jie stin kypro kamnun opws to mwra pou anakalipsan to chatgpt.
😅