Küçüklüğümden beri kendi bedenime, yani evime dönmekte zorlanıyorum. Zihnimde başka bir dünya yaratmış, hep orada oluyorum. Yürürken, yemek yerken, egzersiz yaparken bile... Orada başka bir benim. Bambaşka insanlar, bambaşka konuşmalar... Kısaca bambaşka dünya ve hayattayım. Yaşadığım bu ana bağlanamıyorum. Çok hayalperestim. Zihnim bir an bile susmaz. Biliyorum bu yanlış ve Yaratıcının bana bahş ettiyi hayatı yeterince iyi bulamıyorum diye, kendimi de hayallerde yaşatıyorum. Bu geçmiş ve ya gelecekte olmak ile ilgili bir şey değil... Ama gerçekçi derecede kurgulanmış gibi bir dünya yaratıyorum ve sadece orada oluyorum. Ne kadar bu ana dönmek istesem de dönemiyorum. Kendimi suçluyorum ve çok üzgünüm🥺🥲Bunu yenmek ve evime geri dönmek istiyorum. Atilla bey sizi çok seviyorum. Emeklerinize sağlık❤Bunu okuyan güzel yansımalarıma da hep evlerinde, kendi bedenlerinde huzur dolu olmayı diliyorum🙌🏻🥺
Dışarda ne var anlamadım Hiçbir şey bende evimi çok seviyorum hiç çıkmıyorum merak etmiyorum böyle çok huzurluyum sizde hayallerinizde mutluysanız orda kalın ordan çıkmayın
@ozlemtandogan493 evet mutluyum olmasına da. Ama işte en sonunda sormayacaklar mı "çocuğum anlat bakalım neler yaşadın diye?" Hiç bir şey sadece hayal dünyamdaydım mı diyeceğim...
Çocukluğumdan beri 15 sene boyunca antipsikotikler kullandım bilmeyerek ve sorgulamayarak babamın yüzünden sonra birşeyler fark ettim ve ilacı bıraktım ama azaltarak yani uygun şekilde sonra sudan çıkmış balığa döndüm gibi diyebilrim ama çok güzel şeyler yaşadım ve yaşadığımı ilk defa hissediyordum lakin sonrasında ilüzyonlara kapıldım gibi ve kötüleştim hastanede yattım 3 hafta sonra çıktım ve çok sıkıntılar çektim.Şimdi ise kafam çok karışık ve çaresiz hissetmeye başladım ve elbetteki yine ilaçlarıma dönmek zorunda kaldım.Kendimi telkin edince geçiyor ama tekrar tekrar geri geliyor bu sıkıntı hissi ve korku o yaşadıklarımdan sonra.Bakalım şimdi idare ediyorum ve antipsikotik ilacımı yine günü ve zamanı gelince bırakacağım ve korkmadan ilerleyeceğim.Beynimdeki dopamin baskılanmasından dolayı hiçbir şeyden zevk alamıyor ve dağınık hissediyorum.Ve zihnimden durmadan eskiler fln geçiyor sesler geliyor iç ses bunlar çok rahatsız ediyor ve bence bu ilaç yüzünden.Bakalım hayırlısı şu an tam ortada hissediyorum ne Cennet ne Cehennem sadece iyi olmak ve insanlara yardım etmek istiyorum ve insanlar beni çok seviyor ailemde öyle.Ama babamla aram biraz açık idare ediyorum. :)
Kendin üzerinde bir değişim talep edip bu yönde hareket başlattığın sürece asla mutlu olamayacaksın, olduğun kişiyi değiştirmeye çalıştığın müddetçe asla kendin olamayacaksın. anladığım bu... peki insan çabalamayı nasıl bırakabilir ve kendisi olmayı nasıl başarabilir. çabayı bırakmak bile bir eylemdir. kafam karıştı. aydınlanmaya götürmek için önerilen tüm yöntemlerin saçmalığını iyice kavramaya başladım. çünkü şu an ki halimden memnun değilim gelecekte bir noktada aydınlanacağım der.
Spiritüel bypass hakkında ne düşünüyorsunuz ? Kendimizde bunun ayrımını nasıl yapabiliriz ? Bırakmak, teslim olmak ve güvenmek bunları kalben istesek ve hissetsek bile yeterli olmayabilir mi ? Sevgiler
Sözler çok güzel, güzel olmasına peki şu varış anına kadar kendini küçücük hissettiren zihne ne demeli. Hayat tek bir form beden kişilik içinden yaşamak için çok büyük değil mi ve sen bu varoluş içinde kendini hiç mi hiç küçük hissetmezsin. Ben erkek bedenindeyim bilmiyorum kadın bedeninde noluyor. Bilmiyorum Çin Amerikan Fransız kültüründe büyümüş bir insan olmak ne demek. Bilmiyorum ağaç olmak ne demek acaba ben onun bedeninden bir elma koparıp yediğimde ne hissediyor. Varoluşla ilgili yegane derdim budur. 10 yıldır çözemedim devam da eder nalet düşünceler. Yaşama razı insanları hiç kınamam aksine kıskanırım, nasıl insanlar bu varoluştan razılar anlamayı çok isterim ama anlayamam. Kendilerini hiç mi bu sonsuzluk içinde küçük kaybolmuş eksik hissetmiyorlar ne garip. Bu varolma hâli sadece komik fakat trajik bir komiklik içeriyor. Yazık değil mi bunca forma kendileri, kendileri dışımdakilerden apayrı bir şey zannederek yaşıyorlar. Kimisi yeme düşmanı kimisi hastalık yapıcı patojeni kimisi savaş hâlindeki yabancı devletin askerî yazık değil mi hiç. Bir 10 sene daha uğraşamam ben bu trajikomik filmle. Hürriyet sonuna kadar insansı değil Tanrısal bir hürriyet sonra belki bir daha denersin "hadi bir kez daha sınırlı bir form olayım". Hem korku elemanti niye eklendi ki oyuna, korkular olmadan da oynanmaz mıydı bu oyun. Yaşama olduğu gibi razı insanlara çok imreniyorum ama benim derdim hiç bu olmadı her değişkeni kontrol edebilmek gücüdür Tanrı olmak istersen kapatıp gitmektir oyunu başka zaman oynarım diye. Gerçek Hürriyet derdim bu, bu yoksa bende yokum. Güzel sözler için teşekkür ederim.
Küçüklüğümden beri kendi bedenime, yani evime dönmekte zorlanıyorum. Zihnimde başka bir dünya yaratmış, hep orada oluyorum. Yürürken, yemek yerken, egzersiz yaparken bile... Orada başka bir benim. Bambaşka insanlar, bambaşka konuşmalar... Kısaca bambaşka dünya ve hayattayım. Yaşadığım bu ana bağlanamıyorum. Çok hayalperestim. Zihnim bir an bile susmaz. Biliyorum bu yanlış ve Yaratıcının bana bahş ettiyi hayatı yeterince iyi bulamıyorum diye, kendimi de hayallerde yaşatıyorum. Bu geçmiş ve ya gelecekte olmak ile ilgili bir şey değil... Ama gerçekçi derecede kurgulanmış gibi bir dünya yaratıyorum ve sadece orada oluyorum. Ne kadar bu ana dönmek istesem de dönemiyorum. Kendimi suçluyorum ve çok üzgünüm🥺🥲Bunu yenmek ve evime geri dönmek istiyorum. Atilla bey sizi çok seviyorum. Emeklerinize sağlık❤Bunu okuyan güzel yansımalarıma da hep evlerinde, kendi bedenlerinde huzur dolu olmayı diliyorum🙌🏻🥺
Dışarda ne var anlamadım
Hiçbir şey bende evimi çok seviyorum hiç çıkmıyorum merak etmiyorum böyle çok huzurluyum sizde hayallerinizde mutluysanız orda kalın ordan çıkmayın
@ozlemtandogan493 evet mutluyum olmasına da. Ama işte en sonunda sormayacaklar mı "çocuğum anlat bakalım neler yaşadın diye?" Hiç bir şey sadece hayal dünyamdaydım mı diyeceğim...
🤲🍀☀️🪷🧿🌺🕊️🐞
@ kimse sana o soruyu sormayacak senden başka kimse yok çünkü
@@ozlemtandogan493 🙏🏻
Nasıl ruha dokunan bir sohbet🤲❣️varlığınıza şükürler olsun ✨✨✨
Şükürler olsun ihtiyaç olduğunda ihtiyaç gideriliyor şükürler olsun
Şükürler olsun varlığa o varlık ilizyonları kaldırandır, ilizyonlar kalkana kadar sabrı verendir, sabrı fark edende yine kendidir. ❤
Şükürler olsun 🙏 içinizdeki Yüceliği selamlıyorum 🙏 Varlığınıza şükürler olsun 🙏 Bizi seviyorum ---Sevgiyle ----
"Sen, Tanrının insanı yaşamasısın."❤🙏
Hocam şahane sin allah sağlıklı neşe li nice yıllra kavuştur sun allah hocam
Ohhh şükürler olsun!müjdeler verip yüreğimi ferahlatan Yüceler Yücesine🙏🏻💖
Teşekkürler varlığına sonsuz şükürler olsun 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤️bütüne katkı olsun ve öylede oldu şifa olsun •
❤Yine muhteşem güzel ifadeler
Muhteşem tesekkur ederim . Halim boyle artik ne okumak ne bilmek istiyorum .beni bana anlatmışsın. Bilgiden yoruldum. Oh be simdi özgürüm.
Hocam..muhteşem 🙏🏻
Harikasınız harika 👏👏👏👏
Amaç Allah ‘la yaşamayı öğrenmek 🙌
Kend😢imdeki çamurlarımı farkettim sorguladıklarımın cevaplarını verdin oğlum teşekkür ederim sevgiler
Çok teşekkürler iyiyim varsınız bizi bizle buluşturan muhteşem insan
Güzel hem de çok güzel bir tanım teşekkür ederim
Teşekkür ederiz..
Aşk acısı ile başladı herşey
😂😂😂😂
Sevgili Atilla üç yıldır aradığım gönül sohpetlerini senin videolarında bulurdu Rabbim.İyi ki varsın canım kardeşimmmmmmm❤❤❤❤❤❤
Senden konuşuan O nu dinledim yine ye ni yeniden coştu o var olan 🌼
Teşekkürler. Selam ve sevgiler ❤
Her cümleye kalbimi bırakıyorum ❤🙏
🙏🏻
teşekkür ederim
Tam zamaninda gelen akış ❤
Bende herşeyi oturtan en net açıklama . Teşekkürler
Teşekkür ederim
Teşekkürler
Canım Hakkbabam 💜🙏
Özdən özə gedən yol.
Şükürler olsun varlığına 🙏🏻🤍🕊⚘️🪷🩷♾️
Bizi çok seviyorum 🌞💚
Teşekkür
🙏💞
Tamda beni anlatıyorsun 😢
Teşekkürler sevilen bilge
🙏🙏
Teşekkür ederim ❤
Sevgiler ❤
Ne kadar teşekkür etsem az❤
🙏❤️
Teşekkürler ❤
Kendimdeyim, dengedeyim, şükür deyim, farkındalığı seçiyorum.... 😊
🙏🙏🙏🙏🙏
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
✨🙏
❤❤❤
❤✨
Çocukluğumdan beri 15 sene boyunca antipsikotikler kullandım bilmeyerek ve sorgulamayarak babamın yüzünden sonra birşeyler fark ettim ve ilacı bıraktım ama azaltarak yani uygun şekilde sonra sudan çıkmış balığa döndüm gibi diyebilrim ama çok güzel şeyler yaşadım ve yaşadığımı ilk defa hissediyordum lakin sonrasında ilüzyonlara kapıldım gibi ve kötüleştim hastanede yattım 3 hafta sonra çıktım ve çok sıkıntılar çektim.Şimdi ise kafam çok karışık ve çaresiz hissetmeye başladım ve elbetteki yine ilaçlarıma dönmek zorunda kaldım.Kendimi telkin edince geçiyor ama tekrar tekrar geri geliyor bu sıkıntı hissi ve korku o yaşadıklarımdan sonra.Bakalım şimdi idare ediyorum ve antipsikotik ilacımı yine günü ve zamanı gelince bırakacağım ve korkmadan ilerleyeceğim.Beynimdeki dopamin baskılanmasından dolayı hiçbir şeyden zevk alamıyor ve dağınık hissediyorum.Ve zihnimden durmadan eskiler fln geçiyor sesler geliyor iç ses bunlar çok rahatsız ediyor ve bence bu ilaç yüzünden.Bakalım hayırlısı şu an tam ortada hissediyorum ne Cennet ne Cehennem sadece iyi olmak ve insanlara yardım etmek istiyorum ve insanlar beni çok seviyor ailemde öyle.Ama babamla aram biraz açık idare ediyorum. :)
❤️🌹🤲
Kendin üzerinde bir değişim talep edip bu yönde hareket başlattığın sürece asla mutlu olamayacaksın, olduğun kişiyi değiştirmeye çalıştığın müddetçe asla kendin olamayacaksın. anladığım bu... peki insan çabalamayı nasıl bırakabilir ve kendisi olmayı nasıl başarabilir. çabayı bırakmak bile bir eylemdir. kafam karıştı. aydınlanmaya götürmek için önerilen tüm yöntemlerin saçmalığını iyice kavramaya başladım. çünkü şu an ki halimden memnun değilim gelecekte bir noktada aydınlanacağım der.
🙏🏻❤️
❤🤗❤
❤❤❤❤❤❤❤
Çok iyiydi harika, teşekkür ederim.
Allah seni gözetsin ❤
❤
😊minetdarim😊
❤Seni çok seviyorum
🌸
🧡🧡
Spiritüel bypass hakkında ne düşünüyorsunuz ? Kendimizde bunun ayrımını nasıl yapabiliriz ? Bırakmak, teslim olmak ve güvenmek bunları kalben istesek ve hissetsek bile yeterli olmayabilir mi ?
Sevgiler
VARIM SEVİYORUM❤🎉
✨️💜
❤🎉
Sözler çok güzel, güzel olmasına peki şu varış anına kadar kendini küçücük hissettiren zihne ne demeli. Hayat tek bir form beden kişilik içinden yaşamak için çok büyük değil mi ve sen bu varoluş içinde kendini hiç mi hiç küçük hissetmezsin. Ben erkek bedenindeyim bilmiyorum kadın bedeninde noluyor. Bilmiyorum Çin Amerikan Fransız kültüründe büyümüş bir insan olmak ne demek. Bilmiyorum ağaç olmak ne demek acaba ben onun bedeninden bir elma koparıp yediğimde ne hissediyor. Varoluşla ilgili yegane derdim budur. 10 yıldır çözemedim devam da eder nalet düşünceler. Yaşama razı insanları hiç kınamam aksine kıskanırım, nasıl insanlar bu varoluştan razılar anlamayı çok isterim ama anlayamam. Kendilerini hiç mi bu sonsuzluk içinde küçük kaybolmuş eksik hissetmiyorlar ne garip. Bu varolma hâli sadece komik fakat trajik bir komiklik içeriyor. Yazık değil mi bunca forma kendileri, kendileri dışımdakilerden apayrı bir şey zannederek yaşıyorlar. Kimisi yeme düşmanı kimisi hastalık yapıcı patojeni kimisi savaş hâlindeki yabancı devletin askerî yazık değil mi hiç. Bir 10 sene daha uğraşamam ben bu trajikomik filmle. Hürriyet sonuna kadar insansı değil Tanrısal bir hürriyet sonra belki bir daha denersin "hadi bir kez daha sınırlı bir form olayım". Hem korku elemanti niye eklendi ki oyuna, korkular olmadan da oynanmaz mıydı bu oyun. Yaşama olduğu gibi razı insanlara çok imreniyorum ama benim derdim hiç bu olmadı her değişkeni kontrol edebilmek gücüdür Tanrı olmak istersen kapatıp gitmektir oyunu başka zaman oynarım diye. Gerçek Hürriyet derdim bu, bu yoksa bende yokum. Güzel sözler için teşekkür ederim.
👁️🤍🕊️🙏🏽
İlmi ile amel edemiyormus bazen insan...
ifaden çok yumuşak olmuş.
Ben ne olduğumu bilmiyorum 😢
Bilmek cidden yorucu
Teşekkür ederim❤
Teşekkür ederim
❤❤❤
❤
🤍
Teşekkür ederim❤
❤❤❤❤
❤❤❤❤❤
❤❤
❤
😇🙏🤍
Teşekkür ederim❤
❤❤❤
❤❤❤❤❤❤
❤️❤️❤️❤️
❤❤❤❤