Sesinizi duymak ve yüzünüzü görmek bana çok iyi geldi çünkü kitaplarınızı okurken ,içimdeki çocuktan kaynaklı sanırım, sanki öfkeli bir bir ses duyordum. Umarım çocuk haklarını gündeme getirdiğimde sizin sakin tavrınızı takınabilirim.
sizi sinan canan hocanin videosunda tanidim,özür dilerim cok gec tanidim, ama benim ruhumun en iyi tercümani siz oldunuz. iyiki varsiniz, ben sizi cok iyi anliyorm. ben o siddet görmüs cocuk...:(( 33 yasindayim., ömür boyu depresyon yasiyorum. hic saglikli iliskilerim olmadi, ve yeni ögrendim aspergerim, dünyaya kendimi anlatiyamadigim icin depresyon yasiyorum....insanlar beni halen anlamiyor, hicbir zaman saglikli iliskim olmicak...almanya hamburgdan saygilar ...bozuk türkcem icin özür dilerim.
İçimdeki yaralar tatlı tatlı kaşınıyor tutamıyorum kendimi durmadan kabuğunu kaldırıyorum. Meğer bu yaralar deştikçe iyileşecekmiş❤️ Cok teşekkürler 🙏🏽
Saat 23.02 çocuklarım yanımda uyuyor. Bu akşam onlara kızabildiğimi ama başkasına kızamadigimi, onlara bagirabildigimi, öfkemi onlara kusabildiğimi fark ettim ve saatlerdir sizi okuyorum. Ve ben öğretmenim. Güya yazarım bilinçliyim. Bir yerden başlamam gerek ve ben başladım. Sadece teşekkür ederim. Gizli özneyi on sene önce okurken birgün seneler sonra bir akşam yanımda uyuyan iki çocukla bunları hissedeceğimi nasıl bilebilirdim..
Merak etmeyin .. o çocuklar büyüyünce kendi yollarını bulacaklar zaten O buldukları yolun içinde , annesi olacak mı yoksa olmayacak mı siz sadece buna karar veriyorsunuz aslında. Sonra çocuklar sadece uyguluyorlar ... Siz ölene kadar çocuklarınız yanınızda da olabilir. Ama kendi yollarının üzerinde siz olmayabilirsiniz... Her insan bir birey. Hele ki çocuklar aslında yetişkinlerden daha bireymiş bende bunu anlıyorum ... Onlar yetişkinlerden daha değerli
kesinlikle harikasınızzzz ! etrafımdaki herkesle sık sık konuştugum, anlattıgım şeyleri bu kadar harika ifadelerle dinlemek beni nasıl mutlu etti anlatamam . tekrar teşekkürler paylaşımlarınız için . heyecanla devamlarını bekliyoruz ailece.
Daha uzun videolar olsa ya ne güzel anlatıyorsunuz iyi ki yazmışsınız iyi ki okumuşum iyi ki tanımışım sizi zihnimdeki tabloyu daha da netleştirdiniz iyi ki varsınız✨🥰 1 yaşındaki bebeğimle dinliyoruz sizi şuan💜
Harika bir video.Önümüzdeki yıllar içerisinde Dünya'nın probleminin bu olduğu daha net anlaşılacak ve bu video bu dönemin başlangıcındaki hareketlerde yerini alacak diye düşünüyorum.
Problemlerimizi yukardan (anne-baba) çözmeye çalışıyoruz. Halbuki herkesin yaşadığı ve bütün problemlerin de zamanlama olarak çıkış noktası olan temelden (çocuk) çözmeye çalışmalıyız. Dediğiniz gibi önce çocuğu anlamalı çünkü herkes mutlaka önce çocuk olmuş ya da keşke önce çocuk olabilsek 😔
Iyi aile var mıdır, olsa kitabınızı başlığı insanlara bu kadar sert gelmezdi sanırım. İyi ki varsınız 2 tane yavrum var ve onlarla olan bağlarını zedelemiycem sayenizde inşallah. 💜
Dün çocuklarımı parka götürdüm.uc dört yaşlarında bir kız çocuğuna annesi kızarak ağlama sakın sakın ağlama. Deyip duruyordu. Çocuk duygusunu içine akıttı aglayamadi korkudan ve bunu bi kaç kez daha yaptı şu surat ifadeni düzelt filan diyordu çocuğa yani çocuğu duygusal olarak o kadar kisitliyordu ki bişe söyleyemedigim için şu an suçluluk duyuyorum çok fazla.cok üzgünüm dünden beridir. Neden uyarmadim diye dovunuyorum ve o çocuğun neler hissettiğini düşündükçe deliriyorum 😢
Anlıyorum anlıyorum da, tam trafik kazası gibi değil, o geçmişteki anne babayı da masaya yatırmak lazım. Onları anlayabilirsek, durum daha kolay kavranır ve tedavi edilebilir gibi. En azından onlara kızmayız. Öfkelenmeyiz. Eğer dünyadan gittilerse kin duymayız. Ben de yaralı kocaman bir çocuk olarak...
Hiç kimse mükemmel değil, hatalarımız oluyor. Niye suçlu arıyoruz ki? Eğer ebeveyin cocuğundan daha zeki ise, sadece yaşça büyük olduğu için bile, iletişimdeki hataları nasıl zayıf olan tarafa yükleyebiliz ki... İkişkilerimizdeki ego kavgasını bi yana bırakıp, vicdanımızla düşünelim. Ben bir anneyim ve eğer çocuğumla bir kavgam varsa, süç kesinlikle bendedir! Bu beni kötü bir anne yapmaz, sadece anlık yanlış karar almişimdır. İnsanim, yapabilirim. Çocuğumdan özür de dilerim. Biz eşit değiliz, yön veren taraf ebeveyindir, çocuklara suçlu damgası vurulamaz!
Nihan hanım mesela çocuk üşüyecek ancak gitmek istemiyor ta bağır çağır giydirecegim çünkü ikna olmuyor ne desem ödülle olmuyor sebebini açıklamakla olmuyor sabrederek olmuyor ya da giymeyecek üşüyecek. Artık giymesin o zaman noktasına geldim ona kızınca çok üzülüyorum çünkü
Nihan hanım, 1 yıldır sizi hem kitaplarınız hem video ve podcastlerinizden takip ediyorum. Kitabınızı Türkiye den bu coğrafyadan biri olarak yazmış olmanız benim için ayrıca değerli. Ancak buradan özellikle sizi dinlerdekn içimden şöyle bir sesin yükseldiğini farkettim; konuşurken pek alıntı yapmadığınızı farkettim ve "..bu böyledir, bu böyledir" dediğinizi duyuyorum. Bu noktada ne kadarı size ait ne kadarı bilgi birikiminden gelenler merak ediyor oluyorum. Bu sanırım bende gerçeklik ve açıklıkla ilgili bir merak uyandırıyor. Cevaplarsanız çok memnun olurum. Sevgilerimle,
Bugün tesadufen izledim bir videonuzu, devaminda da 4-5 videonuzu izledim ve abone olup devamini sonraya biraktim. Anlatimdaki ictenlik ve dogaclsma akis cok guzel bir cok guzel sey gibi. Lakin su izlediklerimde gordugum giris-gelisme ve sonunda pat diye biten videolar. Zaman yonetimi ya da akis gozden gecirebilirseniz cok daha iyi olur sanirim. Ne bileyim son dakikalar onemli yerlere ozet bir vurgu mu yoksa betimlettirecek bir hikaye mi ya da bir kapanis cumlesi mi.. Şık olacaktır. 👍🙋♂️
Nihan Hanım, videolarınızı dönüp dönüp izliyorum, terapi gibi geliyor. Kafama takılan bir soru var. Ben de büyüyünce ailesini affeden; ellerinden geleni yaptılar, sonuçta onların da hayatları hiç kolay değildi, diyen biriyim. Şimdi 35 yaşındayım ve unut geçmişi, geleceğe bak desem de başaramıyorum çoğu kez. İçimdeki çocuğu iyileştirmenin yolu ne?
Alice Miller'ın örneği sadece acil durumlar için geçerli olabilir mi? Misal anne çocuğunu döverken çocuğu elinden kurtarmalıyız, annenin neden dövdüğü ile ilgili savunmaları o an için öncelikli değildir. Fakat daha sonra "Neden bu anne çocuğunu dövüyor? Hatta neden toplumda çocuk dövme gibi bir problem var? " diye araştırmak asıl çocuk için çok önemli. Hiç anne baba tarafına bakmayalım tarzı bir görüş çözüm getirmez sanıyorum. Bunu söylerken de zerrece anne babayı savunuyor değilim ama onları anlamadan nasıl olacak sağlıklı ebeveyn çocuk ilişkisi? Tarafların eşit olmaması da sadece tek tarafı dikkate almak için yeterli sebep değil. Burada bir sistem var, sistemin tüm bileşenleri sağlıklı çalışmadan sorunları çözemeyiz gibi geliyor.
@@RustInPeace84 Çocukluk yaşantılarını küçümsemiyorum, çocukluğun belirleyiciliği konusunda çok düşünüyorum, yazıyorum. Ama bir anne olarak da biliyorum ki her örnek çocuğun dövülmesi kadar önemli ve acil değildir. Gerçekçi olmayan beklentiler çocuklara fayda sağlamayacak.
hepsinin üzerine konuşmalıyız. konuşacaksak, ebeveyn tutumunun zararını en aza indirmeyi, çocuğun psikolojik yara almasını engellemek üzerine konuşmalıyız. şiddetin hiçbir türlüsünü kabul edip, neden vurdu bir anlayalım demek faydalı değil. ebeveyn bu hale gelecek durumdaysa ne yaparsa kendini sakinleştirebilir ve anlayış odaklı olabilir bunu sormalıyız. evet tamamen değiştirmek mümkün değil. ancak çocukların birey olarak kabul edilmemesi, ebeveynlerin uzantısı sayılması, çocuğun istekleri değil de ebeveynin veya çocuktan sorumlu kişinin isteğinin çocuğun isteğiymiş gibi zorla kabul ettirme durumu söylenebilir, çeşitlenebilir. bunun örneklerini konuşabiliriz. ev içinde toplumsal cinsiyet eşitliği sağlansa bile sokakta hala eşitsizlik, anlayışsızlık, çocuktan bile durumu devam etmektedir gibi.
Siz cansınız...keşke benim öğretmenim ve akrabam olsaydınız.
Sesinizi duymak ve yüzünüzü görmek bana çok iyi geldi çünkü kitaplarınızı okurken ,içimdeki çocuktan kaynaklı sanırım, sanki öfkeli bir bir ses duyordum. Umarım çocuk haklarını gündeme getirdiğimde sizin sakin tavrınızı takınabilirim.
Etrafımızdaki insanları anlamanın sonu yok ve kendini anlamak, kendine dönmek insan için en iyi yol.
Hepimiz yaralıyız . Ne güzel tesbit . Teşekkürler hocam. Sağlık ve mutluluklar dilerim.
İçindeki ışığı ve yaşamı onurlandırıyorum 🙏🏻 iyi ki varsın Sevgili Nihan Kaya 🌟
sizi sinan canan hocanin videosunda tanidim,özür dilerim cok gec tanidim, ama benim ruhumun en iyi tercümani siz oldunuz. iyiki varsiniz, ben sizi cok iyi anliyorm. ben o siddet görmüs cocuk...:((
33 yasindayim., ömür boyu depresyon yasiyorum. hic saglikli iliskilerim olmadi, ve yeni ögrendim aspergerim, dünyaya kendimi anlatiyamadigim icin depresyon yasiyorum....insanlar beni halen anlamiyor, hicbir zaman saglikli iliskim olmicak...almanya hamburgdan saygilar ...bozuk türkcem icin özür dilerim.
‘’Çocukluk insanın anavatanıdır ve gelecek geçmişten geriye kalanları tamir ile geçen süredir’’...Bu anlattıklarınız işte tam da böyle.
Iyi ki varsınız..
İçimdeki yaralar tatlı tatlı kaşınıyor tutamıyorum kendimi durmadan kabuğunu kaldırıyorum. Meğer bu yaralar deştikçe iyileşecekmiş❤️ Cok teşekkürler 🙏🏽
Videolariniz o kadar keyifli ve aciklayici ki keske hic bitmese diyorum devamini bekliyoruz
Saat 23.02 çocuklarım yanımda uyuyor. Bu akşam onlara kızabildiğimi ama başkasına kızamadigimi, onlara bagirabildigimi, öfkemi onlara kusabildiğimi fark ettim ve saatlerdir sizi okuyorum. Ve ben öğretmenim. Güya yazarım bilinçliyim. Bir yerden başlamam gerek ve ben başladım. Sadece teşekkür ederim. Gizli özneyi on sene önce okurken birgün seneler sonra bir akşam yanımda uyuyan iki çocukla bunları hissedeceğimi nasıl bilebilirdim..
Merak etmeyin .. o çocuklar büyüyünce kendi yollarını bulacaklar zaten
O buldukları yolun içinde , annesi olacak mı yoksa olmayacak mı siz sadece buna karar veriyorsunuz aslında.
Sonra çocuklar sadece uyguluyorlar ...
Siz ölene kadar çocuklarınız yanınızda da olabilir. Ama kendi yollarının üzerinde siz olmayabilirsiniz...
Her insan bir birey. Hele ki çocuklar aslında yetişkinlerden daha bireymiş bende bunu anlıyorum ...
Onlar yetişkinlerden daha değerli
Verdiğiniz örnek muhteşem. Birçok olayı açıklar. Çocuğa olan bakış açımı değiştirdi cümleleriniz.
kesinlikle harikasınızzzz ! etrafımdaki herkesle sık sık konuştugum, anlattıgım şeyleri bu kadar harika ifadelerle dinlemek beni nasıl mutlu etti anlatamam . tekrar teşekkürler paylaşımlarınız için . heyecanla devamlarını bekliyoruz ailece.
Sizi cok seviyorum. Çok teşekkür ederim
Daha uzun videolar olsa ya ne güzel anlatıyorsunuz iyi ki yazmışsınız iyi ki okumuşum iyi ki tanımışım sizi zihnimdeki tabloyu daha da netleştirdiniz iyi ki varsınız✨🥰 1 yaşındaki bebeğimle dinliyoruz sizi şuan💜
Harika bir video.Önümüzdeki yıllar içerisinde Dünya'nın probleminin bu olduğu daha net anlaşılacak ve bu video bu dönemin başlangıcındaki hareketlerde yerini alacak diye düşünüyorum.
Ne kdr guzelsin sanat eseri gibisin ronesans yapilmis
Sizi bu mecrada görmek mutluluk verici.
Problemlerimizi
yukardan (anne-baba) çözmeye çalışıyoruz. Halbuki herkesin yaşadığı ve bütün problemlerin de zamanlama olarak çıkış noktası olan temelden (çocuk) çözmeye çalışmalıyız. Dediğiniz gibi önce çocuğu anlamalı çünkü herkes mutlaka önce çocuk olmuş ya da keşke önce çocuk olabilsek 😔
harıkasın ♥
Ne hoş, ne yararlı bir anlatım 🌷
Iyi aile var mıdır, olsa kitabınızı başlığı insanlara bu kadar sert gelmezdi sanırım. İyi ki varsınız 2 tane yavrum var ve onlarla olan bağlarını zedelemiycem sayenizde inşallah. 💜
Dün çocuklarımı parka götürdüm.uc dört yaşlarında bir kız çocuğuna annesi kızarak ağlama sakın sakın ağlama. Deyip duruyordu. Çocuk duygusunu içine akıttı aglayamadi korkudan ve bunu bi kaç kez daha yaptı şu surat ifadeni düzelt filan diyordu çocuğa yani çocuğu duygusal olarak o kadar kisitliyordu ki bişe söyleyemedigim için şu an suçluluk duyuyorum çok fazla.cok üzgünüm dünden beridir. Neden uyarmadim diye dovunuyorum ve o çocuğun neler hissettiğini düşündükçe deliriyorum 😢
Anlıyorum anlıyorum da, tam trafik kazası gibi değil, o geçmişteki anne babayı da masaya yatırmak lazım. Onları anlayabilirsek, durum daha kolay kavranır ve tedavi edilebilir gibi. En azından onlara kızmayız. Öfkelenmeyiz. Eğer dünyadan gittilerse kin duymayız. Ben de yaralı kocaman bir çocuk olarak...
Kendi merkezimizden çıkıp çocuğa odaklanmalıyız
Hiç kimse mükemmel değil, hatalarımız oluyor. Niye suçlu arıyoruz ki? Eğer ebeveyin cocuğundan daha zeki ise, sadece yaşça büyük olduğu için bile, iletişimdeki hataları nasıl zayıf olan tarafa yükleyebiliz ki... İkişkilerimizdeki ego kavgasını bi yana bırakıp, vicdanımızla düşünelim. Ben bir anneyim ve eğer çocuğumla bir kavgam varsa, süç kesinlikle bendedir! Bu beni kötü bir anne yapmaz, sadece anlık yanlış karar almişimdır. İnsanim, yapabilirim. Çocuğumdan özür de dilerim. Biz eşit değiliz, yön veren taraf ebeveyindir, çocuklara suçlu damgası vurulamaz!
Nihan hanım mesela çocuk üşüyecek ancak gitmek istemiyor ta bağır çağır giydirecegim çünkü ikna olmuyor ne desem ödülle olmuyor sebebini açıklamakla olmuyor sabrederek olmuyor ya da giymeyecek üşüyecek. Artık giymesin o zaman noktasına geldim ona kızınca çok üzülüyorum çünkü
o zaman bırakın üşüsün ve soğuğu hissetsin. kendi giymek ve ısınmak isteyecektir daha sonra :)
Nihan hanım, 1 yıldır sizi hem kitaplarınız hem video ve podcastlerinizden takip ediyorum. Kitabınızı Türkiye den bu coğrafyadan biri olarak yazmış olmanız benim için ayrıca değerli. Ancak buradan özellikle sizi dinlerdekn içimden şöyle bir sesin yükseldiğini farkettim; konuşurken pek alıntı yapmadığınızı farkettim ve "..bu böyledir, bu böyledir" dediğinizi duyuyorum. Bu noktada ne kadarı size ait ne kadarı bilgi birikiminden gelenler merak ediyor oluyorum. Bu sanırım bende gerçeklik ve açıklıkla ilgili bir merak uyandırıyor. Cevaplarsanız çok memnun olurum. Sevgilerimle,
Bugün tesadufen izledim bir videonuzu, devaminda da 4-5 videonuzu izledim ve abone olup devamini sonraya biraktim. Anlatimdaki ictenlik ve dogaclsma akis cok guzel bir cok guzel sey gibi. Lakin su izlediklerimde gordugum giris-gelisme ve sonunda pat diye biten videolar. Zaman yonetimi ya da akis gozden gecirebilirseniz cok daha iyi olur sanirim. Ne bileyim son dakikalar onemli yerlere ozet bir vurgu mu yoksa betimlettirecek bir hikaye mi ya da bir kapanis cumlesi mi.. Şık olacaktır. 👍🙋♂️
Bu cesaretle bizler de bunun yanlis oldugunu vurgulamaya devam edelim.
Çok tatlısınız
Nihan Hanım, videolarınızı dönüp dönüp izliyorum, terapi gibi geliyor. Kafama takılan bir soru var. Ben de büyüyünce ailesini affeden; ellerinden geleni yaptılar, sonuçta onların da hayatları hiç kolay değildi, diyen biriyim. Şimdi 35 yaşındayım ve unut geçmişi, geleceğe bak desem de başaramıyorum çoğu kez. İçimdeki çocuğu iyileştirmenin yolu ne?
👏👏👏👏👏💐
Geçmiş geçmişde kalamıyor başaramıyorum
Alice Miller'ın örneği sadece acil durumlar için geçerli olabilir mi? Misal anne çocuğunu döverken çocuğu elinden kurtarmalıyız, annenin neden dövdüğü ile ilgili savunmaları o an için öncelikli değildir. Fakat daha sonra "Neden bu anne çocuğunu dövüyor? Hatta neden toplumda çocuk dövme gibi bir problem var? " diye araştırmak asıl çocuk için çok önemli. Hiç anne baba tarafına bakmayalım tarzı bir görüş çözüm getirmez sanıyorum. Bunu söylerken de zerrece anne babayı savunuyor değilim ama onları anlamadan nasıl olacak sağlıklı ebeveyn çocuk ilişkisi? Tarafların eşit olmaması da sadece tek tarafı dikkate almak için yeterli sebep değil. Burada bir sistem var, sistemin tüm bileşenleri sağlıklı çalışmadan sorunları çözemeyiz gibi geliyor.
Çocukla ilgili durumların tamamı acil.
@@RustInPeace84 Evet böyle cümleler kurmak kulağa hoş geliyor ama reelde her örnek aynı önem seviyesine sahip olmuyor.
@@Haletinuriye Çocuklukta olan her detay bütün yaşamı belirliyorsa bu öneme nasıl "kulağa hoş gelen" demekle yetinebilir, önemi küçümseyebiliriz?
@@RustInPeace84 Çocukluk yaşantılarını küçümsemiyorum, çocukluğun belirleyiciliği konusunda çok düşünüyorum, yazıyorum. Ama bir anne olarak da biliyorum ki her örnek çocuğun dövülmesi kadar önemli ve acil değildir. Gerçekçi olmayan beklentiler çocuklara fayda sağlamayacak.
hepsinin üzerine konuşmalıyız. konuşacaksak, ebeveyn tutumunun zararını en aza indirmeyi, çocuğun psikolojik yara almasını engellemek üzerine konuşmalıyız. şiddetin hiçbir türlüsünü kabul edip, neden vurdu bir anlayalım demek faydalı değil. ebeveyn bu hale gelecek durumdaysa ne yaparsa kendini sakinleştirebilir ve anlayış odaklı olabilir bunu sormalıyız. evet tamamen değiştirmek mümkün değil. ancak çocukların birey olarak kabul edilmemesi, ebeveynlerin uzantısı sayılması, çocuğun istekleri değil de ebeveynin veya çocuktan sorumlu kişinin isteğinin çocuğun isteğiymiş gibi zorla kabul ettirme durumu söylenebilir, çeşitlenebilir. bunun örneklerini konuşabiliriz. ev içinde toplumsal cinsiyet eşitliği sağlansa bile sokakta hala eşitsizlik, anlayışsızlık, çocuktan bile durumu devam etmektedir gibi.
💚💚
Yeni video 😍