MOJA NAJBARDZIEJ STRESUJĄCA PRACA! CARVLOG
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 19 ก.ย. 2024
- ☠ SUBSKRYBUJ bit.ly/stylizac... aby nie ominąć nowych filmów i daj kciuk do góry!
☠ ZNAJDŹ MNIE:
sklep: stylizacje.tv
daily vlogi: bit.ly/hejlobuzy1
fryzury: bit.ly/stylizac...
Instagram: / stylizacje
Twitter: / stylizacje
Facebook: / stylizacje
Google+: bit.ly/googlest...
☠ CARVLOGI I VLOGI:
• OKRADZIONO MNIE! 😨 VLOG
☠ NAPISZ DO MNIE/ SEND ME MAIL:
Karolina Stylizacje
Mediakraft Polska
Nowy Świat 60/8
00-357 Warszawa
☠ MÓJ SPRZĘT:
bit.ly/nagrywan...
+ Canon 70D
☠ MUZYKA
Audionetwork
-------------------------------------------------------------------------------
* ten film nie jest sponsorowany, wszystkie wyrażone w nim opinie są moimi własnymi
Moja najbardziej stresująca praca była w korporacji.. Byłam traktowana jak robot, a nie jak człowiek z uczuciami. Ogromna presja, wyścig szczurów i wracanie do domu z pracy po północy mnie wykończyło...
tez nienawidzę korp...
A kiedyś w filmiku wspominałaś ze masz super zespół w pracy i ze jestes zadowolona :) opowiesz coś o tym wiecej w filmiku czy nie masz ochoty?
Zespół w pracy był super - ludzie, którzy pracowali na tym samym stanowisku byli bardzo przyjaźni, ale niestety nie wszyscy i wydarzyły się rzeczy, które spowodowały, że z cudownej pracy zamieniła się w koszmar, który spowodował, że znów zaczęłam mieć spore problemy ze zdrowiem :(
dzięki za odpowiedź :) przykro mi, że zawsze sie trafia na te nie fajne osoby, trzymam kciuki za kolejną fajniejszą pracę :) (ja też dopiero wkraczam w "wir dorosłego życia" - czyt. skończyłam już studia mgr. i TYLKO :D:D pracuje)
oo gratuluję!! dziękuję i trzymam kciuki za Ciebie:)
A może zrobisz carvloga na temat pierwszej pracy? a może studia? czy są potrzebne, da się pogodzić naukę z pracą, jak potem się odnaleźć w świecie po studiach itp :)
Jestem za :)
Bardzo to przykre co opowiadasz, ludzie z takim wykształceniem powinni mieć więcej klasy. Podziwiam Cię że tak długo wytrzymałaś.
hej Karolino, sluchając twojej historii od razu miałam przed oczami siebie 2 lata temu... Otóż kiedy skończylam technikum, zaczelam szukać pracy... to,że z zawodu jestem technikiem hotelarstwa,w moim mieście było bardzo ciężko znaleźć pracę w owym zawodzie... podobnie jak ty poszłam do pośrednika pracy i znalazlam ogłoszenie do pracy jako "asystentka prezesa zarządu", czyli w skrócie - sekretarka w firmie budowlanej, która stawia różne budynki, osiedla itp. Rozmowa kwalifikacyjna przebiegla bez zarzutów, wszystko bylo super no i zaczęło się... Szef (Syryjczyk) okazał się dupkiem jakich mało. W pracy pracowaly głównie same kobiety i jeden mężczyzna. Mobing był na porządku dziennym, pracownicy po kątach płakali, chodzili zestresowani,to była chora atmosfera w pracy (później tyczylo się to również mnie, nieprzespane noce, mega stres). Rozmowy między kierownictwem a pracownikami, oraz między kierownictwem,a kierownictwem, ZAWSZE odbywały się w podniesionym głosie.. bylo to okropne. Jako sekretarka też musialam odbierać telefony, łączyć Prezesa czy to z Prezydentem Miasta, Prezesami innych firm, na znajomych i rodzinie kończąc.. z czasem dochodziło mi coraz więcej obowiązków, ktore w umowie wgl nie byly uwzględnione, poczynając od SAMODZIELNEGO stwarzania i ogłaszania przetargów publicznych na stronie internetowej, prowadzenia przetargów na budowy, uczestnictwa w nich (co bylo obowiązkiem Pani Prokurent, która mnie od początku nienawidziła nie wiem za co), poprzez zajmowanie sie sprawami budowlanymi! (obowiazek architektów), na odbieraniu i załatwianiu głupich usterek w mieszkaniach (jest od tego dzial techniczny). Wszystko spoczywało na moich barkach i z czasem zaczęłam nie wyrabiać, każdy sobie myśli że praca sekretarki,ahh co to takiego, odbieranie telefonów i siedzenie za biurkiem,ale to baaardzo cięzka praca i malo kto zdaje sobie z tego sprawe... oczywiście w międzyczasie było 100 telefonów, ogarniane mojego stanowiska pracy i rzeczywistych obowiązkow, parzenie kawy, chodzenie na pocztę i wsyłanie listów,czy to faktury i rzeczy biurowe,czy osobiwste prezesa,karki na świeta itp, obsługiwanie gości Prezesa i zostawanie po godzinach w biurze, kiedy raz w miesiącu była Rada Nadzorcza. Nikt nie liczyl się z tym że musiałam niekiedy po prostu za darmo siedzieć po godzinach nawet 3h, bo niekiedy tyle zebranie trwało, przychodziło na nie do 10 osób i to ja musiałam wszystkich ugościc, podac kawe, wodę,sok, ten słodzi, ten nie, ten z mlekiem,ten bez, kserować dokumenty, oczywiście w międzyczasie jeszcze wydzwaniać do ludzi oraz pisać maile... Dodam,że mój szef mimo,że w Polsce skończył studia budowlane, wszystkie tytuły (inżynier,magister itp) nie potrafił pisać wgl w języku polskim! Porazka, nie wiem jak on te studia skończył,ale oczywiście ja musialam pisać w jego imieniu maile,czy to służbowe,czy to prywatne,nawet smsy. Szacunek do kobiet był zerowy, przepraszam za określenie ale traktował nas jak gówno. Mało tego okazalo się że wcześniej na moim stanowisku było 6 dziewczyn, czyli ja byłam 7 i żadna nie potrafiła tego wytrzymać i sie zwalniały...podrywał je i chamsko sie zachowywał,z jedna z nich ma dziecko. (oczywscie zdrara i żona się z nim rozwiodła). Telenowela. Dziecko teraz juz 6 letnie,a on stary facet po 60. Ja w tej firmie wytrzymalam dokladnie 11 miesięcy i stwierdzilam,że mam dość i musze to zakończył, bo nie dawałam rady nerwowo. Gwoździem do trumny bylo to, że szef nie dal mi mojego zasłuzonego urlopu, o którym wiedział od kilku miesięcy (każdy pracownik miał się zdeklarować kiedy chce isc na urlop) i gdzie ja mialam juz zarezerwowany i opłacony wyjazd za granice, on 2 dni przed urlopem powiedział,że mi go nie da... BO NIE:) i stwierdziłam,że koniec i nie będzie ze mna tak pogrywał, dałam wypowiedzenie, poszłam do lekarza specjalisty po zwolnienie chorobowe na okres wypowiedzenia (2 tyg) i opowiedzialam całą historie jak było od początku. Dostałam chorobowe, poleciałam na super wakacje z moim facetem i odzyłam :)
Mimo wszystko kontakt z dziewczynami z tego miejsca mam do dzisiaj, na moim miejscu po mnie były juz 3 dziewczyny,wiec świadczy to o tym że nic sie nie zmieniło,ale jakis czas temu owy Prezesunio pojechał sobie do Warszawy własnie,na jakąs wielką budowe i tutaj juz nie wróci:) także Karola strzeżcie się w tej Warszawie, haha.
Tak czy inaczej była to moja pierwsza powazna praca, ktora dała mi niezlego kopa w dupe i nauczyla oczywiscie bardzo wiele:) Ale tak to jest,że jak sie nie przezyje tego na własnej skórze,to nigdy się nie dowie jak to jest...
Pozdrawiam gorąco:) Mam nadzieje,że dotrwałas do końca i przeczytałaś moja historie.... :*
Może zrobisz CARVLOGA na temat samooceny, pewności siebie, jak sobie radziłaś z krytyką innych
+Wiktoria Nosek Nie wiedziałam, zdawało mi się, że nie ma nic podobnego.
Dzięki wielkie.;)
Zmieniłabym nazwę na CarOvlog :D
dobre 😀
Super pomysł! :D
+TheMagicOfMakeup93 myślę że autorka komentarza o tym wie :)
no masakra bez sensu XD
Fajny pomysł! Masz wyobraźnie :)
Ja też pracowałam jako asystentka ponad 3 lata, zaczęłam tam pracować jak miałam 19 lat. Moja szefowa była taka sama jak w filmie 'Diabeł ubiera się u Prady'. Pracowałam od 9 do 17 i wielokrotnie zdażało mi się np. biegać o godz 17 do mieszkania mojej szefowej, żeby wypuszczać Panią która to mieszkanie sprzątała (moja szefowa nie chciała jej dać kluczy) i płacić jej za sprzątanie czasami z własnych pieniędzy, bo szefowa nie miała drobnych. Więc w momencie kiedy ja się już zbierałam do domu moja szefowa nagle sobie przypominała, że trzeba Panią wypuścić i żebym ja szła bo ona jest zajęta. Kolejną taką bardziej śmieszną historią, ale pokazującą jak ta praca wygląda, było to jak moja firma dostała bardzo duży projekt do realizacji i w związku z nim godziny mojej pracy zmieniły się na 8 - 22 ... ale moja szefowa w przypływie łaskawości pozwoliła mi jeździć do domu służbowym autem (najgorszm jaki był w naszej flocie, ale zawsze coś) I pewnej pięknej nocy ok. godz 22.30 gdy zdązyłam zaparkować auto pod domem zadzwoniła Ona. Tego samego dnia dostarczono nam kserokopiarkę, taki wielki kombajn. Moja szefowa chciała sobie coś wydrukować i jej się nie udawało. Zadzwoniła więc do mnie żebym 'mocą mojego umysłu' sprawiła, żeby drukarka działała i to już bo jej się spieszy. Powiedziałam, że zdalnie nic nie zrobie, bo nawet nie wiem jaka jest przyczyna problemu, ale w biurze zostało jeszcze czterech programistów z kilku-kilkunastoletnim starzem, którzy bardzo chętnie jej pomogą. Następnego dnia dowiedziałam się że wtyczka była poluzowana...
Środowisko prawniczo-lekarskie zazwyczaj takie jest, nie mówię oczywiście, ze wszyscy, bo moi sąsiedzi są lekarzami a zawsze pomogą i są bardzo sympatyczni, jednak zazwyczaj nie jest tak wesoło, tacy ludzie są bardzo aroganccy i tak jak powiedziałaś, niesamowicie wywyższają się
Chodziłam do dość dobrego gimnazjum, gdzie 1/2 uczniów to własnie dzieci jakiś wielkich szych, czy własnie lekarzy i prawników. Poziom hejtu i ciśnięcia po sobie nawzajem był taki, ze dopiero po gimnazjum zaczęłam się na nowo otwierać na ludzi
Jelly Bee Dokładnie!
Dentysci zachowuja sie podobnie ,jestem na asyscie
Mnie najbardziej rozwaliło gdy Karolina mówiła o tym "Panu Mecenasie" XD chcialam swego czasu iśc na prawo, ale chyba bym sie nie nadawała, jesli tacy są prawnicy XD
Tak samo niektórzy profesorowie. Klękajcie narody, bom światły człowiek :D
Karolina, miałam identnaycznie, ale byłam w środowisku lekarzy. Firma w której pracowałam organizowała kongresy lekarzy w całej Europie. Pracowałam w księgowości, ale jak nasza sekretarka - starsza, mega fajna Pani Aldonka - złamała rękę to robiłam w księgowości i jeszcze mnie dawali na sekretarke. To był dopiero stres... Byłam wszystkim i nikim.. Cudowna praca - jeśli chodzi o doświadczenie - ale tak stresująca, że doprowadzała mnie do łez już pod koniec..
O matko.. przełączanie telefonów na inne linie to jakaś masakra.. kiedyś na praktykach w hotelu musiałam to wykonywać na takim starym sprzęcie chyba z lat 40 gdzie to było dla mnie najgorsze i najbardziej stresujące zadanie z całych praktyk. U mnie to było masakrą, a Ty miałaś jeszcze tyle dodatkowych, stresujących zadań. Podziwiam, że tyle tam wytrzymałaś ucząc się na studiach dziennych.
I know I'm quite off topic but does anyone know of a good website to watch new movies online ?
@Nolan Brentley Lately I have been using flixzone. You can find it on google :)
@Nolan Brentley I would suggest Flixzone. You can find it by googling :)
@Nolan Brentley i would suggest FlixZone. You can find it on google :)
Ja tez byłam pewna, że praca w lodziarni będzie super łatwa...A prawda okazała się zupełnie inna. Zapierdziel jest niesamowity, klientów masa, tysiąc rzeczy do roboty za jednym razem. Chyba żadna praca nie jest taka super łatwa jak nam się wydaje, gdy tam nie pracujemy :)! pozdrawiam serdecznie :)
Mogłabyś nagrać o wszystkich swoich pracach i o tym jak uczylas dzieci angielskiego.
jestem za
świetny film ! :) ja w wieku 18 lat poszlam na praktyki w pewne miejsce i pozniej przez dwa lata w kazde wakacje, ferie i czasem sylwestra tam wracałam. Zachowanie ludzi (starszych ode mnie) oraz kadry było niewybaczalne, właścicielka traktowała nas okropnie: krzyczała, sprawdzała wszystko drobiazgowo i każdego dnia czułyśmy sie jakbyśmy były służbą, a nie pracownikami. I w przeciwieństwie do Ciebie z młodymi pracownikami dogadywałam sie lepiej. Taka praca dużo uczy, pokazała na co mnie stać i ile jestem w stanie znieść. I ta ulga kiedy wiedziałam, że już nie muszę wracać, coś wspaniałego.
świetny vlog ! chcę więcej :D
moja pierwsza praca była w hotelu. wspominam ją pozytywnie,mimo iż musiałam robić w niej praktycznie wszystko - od sprzątania pokoi,obsługi kelnerskiej,gotowania - po pracę w ogrodzie.
Żeby dorobić sobie poszłam do pracy do sklepu z alkoholami, zupełnie przypadkowo, bo szukałam pracy bardziej związanej z kierunkiem studiów, ale spoko płacili, więc zgodziłam się. Miałam tylko obsługiwać klientów, po czym okazało się, że mam układać towar. Mam 160 cm i jestem dość drobną osobą, a narzucili mi układanie skrzynek po 30 kg, czyli połowę ponad mojej wagi. Nabawiłam się problemów z kręgosłupem po 2 tyg, odeszłam i dostałam wypłatę 400 zł, bo w ciągu pracy 2 razy usiadłam i to taka kara:D
Też pracowałam w monopolowym, przez miesiąc nieźle schudłam ze stresu. Ale dla mnie układanie towaru było sto razy lepsze niż ten stres przy kasie i obsługiwaniu młodych klientów- zawsze się bałam, że przez przypadek mogłam sprzedać niepełnoletniemu.
+kudlatekk wystarczy poprosić o dowód, szef o tym nie wspominał? na mnie ciągle krzyczeli żeby sprawdzać dowód, bo gdyby policja coś zobaczyła, właściciel dostałby dożywotni zakaz sprzedaży alkoholu
+Kasia oczywiście,że było sprawdzanie dowodów, ale stres był mimo to- niektóre dziewczyny wyglądały na starsze ode mnie, a po ich wyjściu miałam wątpliwości czy to aby nie tapeta :3
Ale skoro miały dowód z datą urodzenia to chyba już nie ma wątpliwości. Nie wiem, ja się już nie przejmuję jak ktoś mi pokaże dowód
Wspołczuje. Jestem mloda, wiec niezbyt mogę się wypowiadać na temat pracy, lecz także miałam podobnie z tym zrywaniem się w nocy. W szkole muzycznej dwa razy do roku są egzaminy z instrumentów , a mojemu rocznikowi trafił się nowy egzamin ,aby sprawdzić jak funkcjonuje szkoła i nauczyciele. Więc gdy przyjezdzalam do muzyka o 15.00 po szkole zwykłej, do 20.00 czyli do zamknięcia szkoły musiałam grać (flet poprzeczny), ponieważ tak zażyczył pan dyrektor dla tego rocznika. W dusznej sali, między klasą skrzypiec gdzie malutkie dzieci uczyły się grac, a klasą puzonu, siedziałam i rzępoliłam te parę godzin. W nocy budziłam się i słyszałam melodię graną przez dzieci na skrzypcach.
To nie to samo, wiem, ale tak mi się przypomniało ;)
podziwiam :) chcialabym grac na czymkolwiek
+Gryzelda Kowalska ;) ^^
Super ! Uwielbiam słuchać ciekawych historii z życia innych :)
Też pracowałam w kancelarii prawnej. Co prawda w niedużej i głównym moim zadaniem było segregowanie dokumentacji i archwum ale też było ciekawie. Przypominanie o urodzinach żony/odebraniu dziecka/robienie kawy itp. to był standard. Ale za to było trochę odwrotnie jeśli chodzi o młodych i starszych prawników. Z młodszym miałam super kontakt. Mówiliśmy do siebie per pan/pani ale zawsze było sympatycznie, a jak byłam zawalona pracą to nawet mi kawę przynosił. Za to starszy pan mecenas (po 50) w pracy nawet się nie bardzo do mnie odzywał i traktował baaardzo chłodno za to jak wypił to wydzwaniał po nocach, żeby się wypłakać :P
Jestem ciekawa jak sobie poradziłaś z tym tłumaczeniem tekstu na język niemiecki : D
Obecnie pracuję jako sekretarka wśród mundurowych jako cywil. Czasem praca jest fajna, czasem bardzo niewdzięczna ze względu na traktowanie z góry i na zarobki, ale mając dzieci, godziny pracy i wolne weekendy biorą górę. Praca sekretarki w obecnych czasach ma inny charakter niż kiedyś. Teraz na głowie ma się o wiele więcej obowiązków i są większe wymagania. Dlatego osobom, które z ironią odnoszą się do pracy sekretarki, radziłabym spróbować takiej pracy dla sprawdzenia się:) Najbardziej krępująca sytuacja jaka mi się przytrafiła, gdy zastępca mojego " głównego "szefa poprosił mnie żebym poszła z nim na zakupy po prezent dla jego żony. Darzył mnie po prostu zwykła sympatią ,a wśród pracowników stereotypy brały górę i już mnie wmanewrowywano w romans :/. Dlatego doświadczona tym zdarzeniem wiem że nie zawsze coś jest tym na co wygląda i zastanowię się żeby wydać o kimś w tym temacie swoją opinię. Bo gdybym miała innego męża, takie głupie plotki mogłyby być bardzo szkodliwe.
Historia z żoną i kochanką najlepsza :) Uśmiałam się :) Bardzo podobał mi się dzisiejszy carvlog. Buziaki :*
Moja pierwsza praca była w prokuraturze i wspominam to jako horror. Atmosfera straszna, najbardziej wywyższali się asesorzy na stażu, kazali mówić do siebie pan/pani asesor, raz nie dopowiedziałam słowa "asesor i zostałam ochrzan. Nie pamiętam żeby którykolwiek z asesorów kiedykolwiek się uśmiechnął. Starsi prokuratorzy byli w miarę mili, a najbardziej serdeczny i przejazny był sam szef.
Również musiałam ogarnąć centralę telefoniczna, wiedzieć kto z jakiego numeru dzwoni, pamiętać te numery i wiedzieć czy w danym momencie łączyć telefon z danym prokuratorem, czy ewentualnie udawać że go nie ma. Często załatwiałam i ogarniałam tak abstrakcyjne rzeczy prokuratorom i widziałam takie sytuacje, o których nie mogę nawet pisać. W każdym razie praca ta kosztowała mnie dużo nerwów, schudlam 10 kg i spałam po 3, 4 godziny. Po 7 miesiącach sama odeszłam i żałuję że tak późno.
Kochana rozumiem Cię doskonale. Moją totalnie pierwszą pracą była praca w serwisie samochodowym na obsłudze klienta - gdzie jako kobieta musiałam się wszystkiego uczyć co było związane z mechaniką, słownictwem, wyceną i żeby jakiejś głupoty nie palnąć bo klienci którzy przywozili auta do nas mieli po prostu jako częśc męska wieksze pojecie o mechanice niż ja. Szef też był beznadziejny, darł się po mnie, pił i wogóle wymagał kokosów + papiery kadrowe. Telefony po pracy. Zamawianie części samochodowych...dobrze ze trafiłam na dobrych kolegów z pracy którzy mi starali się pomagac jak mogli.
Aż mi się skojarzyło, jak moja siostra pracowała w gabinecie stomatologicznym i zawsze było źle, szefostwo wielcy nowobogaccy, potrafili się na nie wydzierać przy pacjentach (szef chociaż potrafił później przeprosić, ale szefowa w życiu by się tak nie poniżyła), a jak się wyprowadziła na drugi koniec Polski, to mój tata od kilku lat od niej słyszy, jaka to moja siostra była cudowna i, że nie mogą znaleźć nikogo, kto by tak ogarniał.
Mogła byś powiedzieć trochę o tym jak długo szukałaś swojej pierwszej poważnej pracy?
Mnie zastanawia jedna rzecz. WSZYSCY absolutnie WSZYSCY pracują tu,tam,siam...i jakoś to doświadczenie zdobywają. Ciekawe że ja od 2,5 roku szukam pracy i nikt mnie nie chce,bo nie mam doświadczenia. Są rzeczy których nie wolno mi robić i nie mogę nic na to poradzić nawet gdybym chciała. Czyli co? Mam umrzeć z głodu,mieszkać pod mostem i chodzić w podartych znoszonych ubraniach bo jest logiczne że skoro szukam swojej pierwszej pracy to tego doświadczenia nie mam. Najgorzej mnie denerwują ludzie którzy piszą w ogłoszeniach że doświadczenie nie jest wymagane a człowiek przychodzi na rozmowę i wielkie oburzenie że jak śmiałam się pojawić na rozmowie o pracę bez doświadczenia.
Moja najbardziej stresująca praca... Miałam dwie ;) Przez pół roku pracowałam jako windykator :P Strasznie trudna praca... Trzeba mieć silną psychikę, bo jednak z różnymi ludźmi się rozmawia, jedni potrzebują pomocy, a inni to cwaniaki, które uchylają się od płacenia rat... Groźby, wyzwiska, wszystko było :P A druga to... sprzedaż nagrobków ;) Chyba nie muszę wyjaśniać dlaczego było stresująco :D Teraz pracuję w muzeum i nareszcie znalazłam swoje miejsce :)
Ja też raz miałam tak stresującą pracę, że nie dość że codziennie w trakcie i po pracy płakałam, byłam gnojona psychicznie i fizycznie. Ręce miałam we krwi , dosłownie. Palce spuchnięte i stawy styrane do tego stopnia, że jak ktoś stał koło mnie to słyszał ja te stawy skrzypią :P. Jestem bardzo szczupła, a przez tą robotę jeszcze bardziej schudłam i wyglądałam dosłownie jak trup. Jak kładłam się spać to ogromny stres ból brzucha -bo co będzie jutro... Rano już totalny stres przed pracą. A gdy w końcu się zwolniłam to mój organizm odczuł to tak, że przez tydzień leżałam plackiem w chorobie, a w nocy koszmary związane z tą pracą. Naprawdę nigdy nie zapomnę tej pracy...
Ps. Masz rację, jak ludzie coś coś osiągną to ojej jak się wywyższają.... od razu traktują wszystkich z góry. A to tylko świadczy o nich, że są bezwartościowi ;).
I ja mówię tak jak Ty, że po tamtej pracy już żadnej się nie boje :P Pozdrawiam Cię ! :)
I specjalnie założyłam konto YT, że subskrybować wasz kanał!!
Bardzo fajnie się Ciebie słucha, ciekawie opowiadasz :3
Kawałek z kochanka i żona nejlepszy hahah 😂😂😂
ogarniać kochankę ;))
panie magistrze haha :)ja też się cieszę, że pracowałam na studiach, przynajmniej wiem jak wygląda praca i po studiach nie było zaskoczenia :P
Strasznie fajnie się Ciebie słucha, jakoś tak fajnie opowiadasz :)
moją pierwszą poważniejszą pracą była praca w sklepie odzieżowym(męski z garniturami i całą otoczką koszul muszek i krawatów) niby prosta sprawa.. no jednak nie była, od już pierwszych dni musiałam wiedzieć gdzie co jest po ile jaki rozmiary itd, nikt nie liczył się z tym że jestem nowa i nie mam doświadczenia, jeszcze musiałam chodzić między ich sklepami załatwiać wszelkie dodatkowe sprawy nie związane z pracą którą miałam robić, a ile razy usłyszałam jakieś wredne komentarze , też wydawało mi się , że skoro ktoś jest w przybliżonym do mnie wieku będzie milszy , złapie kontakt, no jednak nie byłam traktowana jak dno, zero , najlepiej jak bym zrobiła wszystko za nie . Ale dzięki temu , zrozumiałam że nic nie ma za darmo, pieniądze trzeba szanować i trzeba być w życiu twardym i asertywnym .
Fajny temat. Przypomniałaś mi moje praktyki studenckie w Urzędzie Miasta ;) Starsi stażem zawsze byli pomocni, tak samo młode dziewczyny, które zostały zatrudnione po praktykach czy stażach. Często "bawili" się ze mną w głuche telefony licząc na to że oddzwonię, albo wpadnę ;D Niestety osoby z przedziału 30-40 były aroganckie, wręcz chamskie, aż czasami nie chciałam wstawać z łóżka do pracy.
Karolinka pamiętam jak nagrywałaś carvlogi ze służbowego samochodu! To już tyle czasu minęło, byłaś 1 osobą która zaczełam oglądać i robię to do dziś :)))
Super smieszny :) "Panie Mecenasie Mietku" :) Fajne wspomnienia . Pozdrawiam.
Jakbym słuchała siebie. Od kilku miesięcy pracuje jako sekretarka w dużej firmie gdzie jestem jedyną kobieta. Najmłodszy facet ma około 30 lat. Super doświadczenie ale ogromny stres. Zwłaszcza gdy zlecone zadania wychodzą poza Twoje obowiązki i sekretarka zajmuje się również życiem prywatnym czy też zupełnie nie tym czym powinna. Zdanie "nie wiem jak ale to zrób" jest na porządku dziennym. Mimo to tak jak Karolina uznaje to za mega życiowe doświadczenie.
moja pierwsza praca byla zaraz po przyjezdzie do uk, bylo to prawie 5 lat temu.. byl to szok, bo nowy kraj, jezyk i pierwsza praca.. po pierwszym przepracowanym dniu chcialam wracac do Polski :) ale udalo sie przez to przejsc i dalej pracuje w tym samym miejscu i nie narzekam choc czasem jest ciezko...
świetny filmik, niesamowicie wczułam się w tą historię :) tylko rozprasza mnie, gdy ciągle poprawiasz włosy, zwiąż je lub zostaw w spokoju :D
Nie ma opcji :) to cześć mnie hehe
Kochamy carvlogi ! Nagrywaj ich więcej. Super wciągające i ciekawe historie. Uwielbiam ! :)
Przez 4 lata pracowałam jako asystentka, w dwóch kancelariach. W jednej zaprzyjaźniłam się wręcz z moim przełożonym, do dziś mamy kontakt. W drugiej też miałam dobre relacje, ale kancelaria była mała i specjalistyczna :) Później pracowałam "przy" social mediach, teraz realizuję się w finansach, zgodnie z wykształceniem. Najbardziej "wymagająca" praca to był mój wolontariat - pomagałam dziecku uczyć się. Ciężko było mi z własnej perspektywy patrzeć na 6-klasistkę mającą ogromne problemy z tabliczką mnożenia. Dałam radę i moja podopieczna zrobiła ogromne postępy :)
Bardzo przyjemnie się Ciebie słucha, koniecznie rób więcej car vlogów :*
Ja też miałam niedawno odbyć praktyki w kancelarii prawnej z ciekawości jak to jest, moja droga życiowa zmierza w odmiennym kierunku-elektroniki i świata komputerów, lecz zrezygnowałam na początku żałowałam że ominęła mnie taka szansa po twoim filmie uważam że to była bardzo dobra decyzja w moim życiu uświadomiłam sobie że nie pasuje do tego rodzaju środowiska.
chyba każda praca jest stresująca w jakimś stopniu ;) ja jestem kucharzem w sieci twoich ulubionych restauracji (tak, tam gdzie cię okradli :P ) i o ile na początku było spoko, o tyle teraz jestem wykończona bo nie mam poza pracą życia... nie ma tak, że pracuję "od-do"...pracuję tyle, ile trzeba czyli czasem 10 godzin a czasem 14-15. praca w ogromnej temperaturze, noszenie ciężkich rzeczy, ostry zapieprz no i tempo...wszystko ma być na tip top, do tego również muszę nosić specjalne buty, od których niestety mam wiecznie pokaleczone stopy, naubierana od stóp do głów bo takie środki bezpieczeństwa (wyobrażasz sobie przy 60 stopniach nosić długie spodnie, które nie przepuszczają powietrza i fartuch z długim rękawem?) oczywiście żadnej biżuterii, włosy pod 2 czepkami, zero makijażu... także rozumiem twój ból z kancelarią :D
Ja też pracowałam w kancelarii prawnej, szef miły ale to co się dzieje w takich miejscach to nie na słabe nerwy :) Trzeba być bardzo odpornym i zawsze miłym :)
Najbardziej stresująca praca to był dla mnie staż w domu opieki. Mimo wykształcenia w tym kierunku to co tam przeżyłam raz na zawsze zniechęciło mnie do pracy w tym zawodzie. Kobiety tam pracujące nie mialy w sobie ani trochę empatii do drugiego człowieka. Podopiecznych traktowano jak kukły, nie informowano nas stazystek o chorobach. Miałam do wyboru albo stać się taka bezduszna jak one i przy okazji ryzykować zdrowie lub zrezygnować- wybrałam to drugie.
w tym roku skończyłam technikum żywienia, od razu po szkole wprowadziłam się i poszlam do pracy, żeby odciążyć swoją mamę, jest mi strasznie trudno jak na razie bo pracuje dopiero niecały miesiąc jako kelnerka w restauracji w dużej galerii. Jak się okazało praktyki to nic w porównaniu z tym stresem w prawdziwej pracy, tym bardziej ze teraz jestem a zleceniu i dopiero sie ucze systemu działania w tej restauracji, i przyznam że w stresie popełniłam tak głupie błędy że aż śmiać się chce. Jednak myślę że osoby które już tamm długo pracują, praktycznie od początku nie powinny krzyczeć gdy coś zrobisz źle, bo to jeszcze bardziej stresuje. przynajmniej mnie. Plus oczywiście nieraz niezadowoloni klienci którzy się na tobie wyładuje bo czegoś nie ma, bo najzwyczajniej w świecie się na dziś dzień skończyło, już parę razy w szatni płakałam.. więcej wyrozumiałości dla młodej osoby która dopiero co się uczy! Jeśli to czytasz to pozdrawiam Cię Karolino serdecznie i Dariusza też :) uwielbiam wasze kanały jak i wspólny:)
A najgorsza sytuacja jaka mnie spotkała trafiła mi się na praktykach. Jak podpita kierowniczka sklepu zamkneła mnie w swoim biurze i kazała mi się przyznać do czegoś czego nie zrobiłam. Kończyłam praktyki o 13.00 a siedziałam pod kluczem do 16.00. Jak wróciła do biura ktoś ją zawołał i ja wykorzystałam ten moment i uciekłam z praktyk. Na drugi dzień moja mama poszła do biura sieci sklepów w której miałam praktyki i kazała rozwiązać umowę za porozumieniem stron. Miałam dwa tyg żeby znaleźć nową praktykę bo inaczej wyleciałabym ze szkoły. pozdrawiam
hej Karo :) byłoby miło gdybys opowiedziała o swojej studiówce, ogólnie czasach liceum ;)
kancelarie odpadają już na pierwszym planie. miałam "praktyki" przez miesiąc w jednej. gdy miałam się już zbierać do domu mecenas wyslal mnie po Forbes'a (chyba tak to się pisze :p) nigdzie w pobliżu nie bylo go w zasnym kiosku. dał mi godzinę na dowiezienie do biura, zjezdzilam pol Warszawy, dopiero w Złotych Tarasach dostałam tą gazetę. jak przyjechałam to powiedział, że dzisiaj już nie będzie czytał, jedzie do domu i że będzie miał co czytać po weekendzie.
Oooo standard 😂😂 miałam podobne zadanka
Karolino , co myślisz o tym , żeby zrobić z tego tematu tag? Chętnie bym posłuchała jakie doświadczenia mają inne youtuberki :) Pozdrawiam
Zapraszam wszystkich ❤️❤️❤️ tez chętnie posłucham
mój tata jest właśnie prawnikiem ale naszcescie jest człowiekiem kulturalnym i dobrze traktuje osoby. a car vlog jest cudowny 💗💗
Super film! Czekam na więcej Twoich historii, pokazują, jakie jest dorosłe życie 😃
super film bardzo ciekawy temat :) moja pierwsza praca była w sieciówce z ubraniami też było różnie ale jednak nie tak źle ;) od paru tygodni właśnie chodzi za mną ten temat do nagrania filmu o pierwszej pracy i bardzo przyjemnie było posłuchać Twoich doświadczeń :) pozdrawiam :)
pamiętam jak po studiach nie mogłam za bardzo znaleźć pracy i przez koleżankę przyjęto mnie do biura który zajmował się obsługą dużych kontraktów z klientami zagranicznymi. na początku sądziłam że będę tylko od odbierania telefonów, przekierowania i wprowadzania danych do systemu, a tutaj nagle się okazało, że telefonów które przychodziły nie miałam przekierowywać tylko sama rozwiązywać problemy klientów bo osoby odpowiedzialne za to były zajęte czym innym i nie uważały za właściwe podawać mi jakiekolwiek informacje, które mogłabym klientom przekazywać. musiałam wszystko wnioskować z ich rozmów w biurze, do tego sukcesywnie dokładano mi kolejnych obowiązków i w pewnym momencie musiałam SAMA jako najmłodszy stażem pracownik zająć się jednym z działów w firmie i jeszcze wykonywać wszystkie swoje wcześniejsze obowiązki. do tego oczywiście jeśli biuro pracowało od - do to musiałam przychodzić wcześniej i zostawać po godzinach, odbierać telefony dalej i jeśli nie zostałam przynajmniej godzinę dłużej to szef uważał że się nie angażuję w pracę. nie muszę dodawać że nadgodziny w żaden sposób nie były ekstrapłatne, liczyło się tylko ogarnięcie projektu. po dwóch czy trzech miesiącach zaproponowali mi zmianę, ale ja już miałam tak dość tej roboty i wysłuchiwania żali na pracę osób w biurze, że nie miałam zamiaru dalej tam pracować.
Bardzo podobają mi sie te car vlogi. Oby wiecej takich. Bardzo fajnie opowiadasz. Moze opowiesz o jakis nie miłych sytuacjach jakie cie spotkały podczas zakupow. Ja mogłabym podac milion przykładów brak kompetencji. Może cos śmiesznego albo wręcz przeciwnie irytujacego. Albo moze o jakiś przerażających historiach ktore ci sie przydarzyły, bardzo lubie słuchać "kripi story":-)
po czym poznać prawnika?
sam Ci o tym powie
Tak bardzo chętnie obejrzę kolejny odcinek o twoich pracach!😀 Podobno pracowałaś w salonie tatuażu?☺
Nagraj filmik o fałszywej przyjaźni😘
popieram
Dokładnie:)
Ja za swoja pierwsza prace biore praktyki w restauracji. Nie wspominam tego najlepiej. nie uczylam sie w ogole rzeczy zwiazanych z zawodem. caly czas sprzatalam, stalam na zmywaku, chodzilam po zakupy kiedy panie kucharki pily kawusie😊 teraz bym nie dala sobie tak w kasze dmuchac, ale jak to dziecko, bo mialam wtedy 17 lat dawalam sie wykorzystywac😕
zgadzam się :) pierwsza praca na studiach jest bardzo fajna, ale tylko i wyłącznie, że strasznie skopie nam zadek. Ja zaczynałam od prac typu mycie okien, podłóg i muszę powiedzieć, że były mniej stresujące niż niektóre zleceniówki(dopiero moment podjęcia zleceniówek nazywam "pracą", bo tylko to można wpisać w cv). Można mieć pracę na studiach, ona będzie fajna, lajtowa, w małym wymiarze godzin. I da nam tylko dodatkowe pieniądze i "doświadczenie" w CV. Jednak najcenniejsze prace, to takie, które nas wyżymają jak ścierkę. Nie raz czułam się tak zmęczona psychicznie i fizycznie(teraz też), że miałam ogromną ochotę popłakać się i modlić, żeby ktoś podarował mi chociaż 5 godzin snu. W nocy czasem budzę się, bo nie wiem czy ja śnie o pracy/uczelni, czy na prawdę tam jestem... 4 wolne dni w miesiącu, brak czasu, brak snu, też biegam do pracy/na uczelnię i w biegu zmieniam ciuchy... Jednak! Cieszę się, nie raz byłam wycieńczona od nauki i fizycznie po pracy, poniżanie też było, groźby, niewypłacone pieniądze, praca 14 h pod rząd.. dzięki temu niczego się nie boję :) To uczy odpowiedzialności za swoje decyzje i szanowania pieniędzy. Mam krótszy staż pracy niż moje koleżanki, jednak charakter pracy i miejsca, w których pracowałam w tak krótkim okresie, pozwoliły mi bez problemu dostać lepszą "robotę", którą rozpocznę niebawem :D (poprzednie prace- słuchawka, obsługa klienta, rozpakowywanie towaru... plan dnia zawsze "na styk", wykorzystany na maxa czas od 6-23). Nasza praca, życie - w naszych rękach, ale od nas zależy ile chcemy wziąć od życia. Bo daje nam na prawdę wiele :) Nie każdy jest w stanie żyć na pełnych obrotach, nie raz nie ma czasu żeby zjeść/napić się wody, ale trzeba wiedzieć dokąd idziemy i co chcemy osiągnąć i przede wszystkim - zahartować się :)
Moją pierwszą i poważną pracę mam od roku. Z wykształcenia jestem pedagogiem, a pracuję jako rejestratorka medyczna w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy :) Dostałam się tam na staż i te 9 m-cy było dla mnie tak strasznie stresujące... a zwłaszcza pierwsze miesiące, kiedy musiałam tego wszystkiego się nauczyć. Środowisko samych lekarzy i pielęgniarek nie jest łatwe dla kogoś spoza niego, a zwłaszcza kiedy na jednej kupie pracują same zawistne kobiety... Ale przedłużyli mi umowę na 3 lata, a ja nabrałam pewności w tym co robię i mogę spać spokojnie :)
Chciałam jeszcze dodać, ze lubię ten charakter pracy lecz ludzie tam pracujący pozostawiają wiele do życzenia... 😐
tez tak myślałam że jak w pierwszej pracy miałam podobnie jak Ty to już sobie poradzę a tu w drugiej sajgon wiec ja uważam że to wszystko zależy z jakimi osobami pracujesz bo są osoby bardzo złośliwe i potrafią być okropne i się znęcaja psychicznie ...tez płakałam do poduszki w domu i nawet nie wiem jak to przetrwałam. ..
Moją najbardziej stresującą pracą była praca w rejestracji w przychodni. Codzienną dawkę stresu dostawałam od pacjentów w różnym wieku i w sumie wtedy zobaczyłam na własne oczy jak człowiek może być podły. Zdarzało Zdarzało mi się, że w pracy płakałam bo jeden z pacjentów potrafił nawtykać mi jaka to ja nie jestem i w ogóle.. To, że pracowałam w rejestracji to nie znaczy, że siedzę przed komputerem i rejestruje do tego dochodzi przygotowanie gabinetu lekarza, jeżeli komputer się zawiesi to ja jestem od tego a nie informatyk no i wiele innych rzeczy.. Ale przynajmniej dzięki takiej pracy, takiego kopa w tyłek człowiek nabiera jakieś doświadczenie :) więc znam ten ból :)
hej Karo😙 obecnie nadal studiuje (co prawda zaocznie) ale również pracuje... jest to moja pierwsza praca w której jestem już trzeci rok. pracuje jako pomoc nauczyciela przy osobach niepełnosprawnych ... jest to ogromny obowiązek oraz odpowiedzialność ... mimo to kocham te dzieciaszki i traktuje "normalnie" 🙆🙌 dzięki pracy jestem moja psychika nabrała mocy... a przezylam w niej nie jedno... począwszy od ciężkich chorób, deficytów, niepelnosprawnosci, a nawet śmierć dziecka. dlatego mam ogromny szacunek dla wszystkich którzy poświęcają się dla dzieci. 👪❤
Wiem co to znaczy.
Pracowałam w całkiem innej branży, miałam do czynienia z klientami, pomimo moich starań, ludzie byli tak perfidni, że przynajmniej raz na tydzień wpływały na mnie skargi. Nigdy nie zrozumiem dlaczego!?
Ps. Oczka pięknie wymalowane, uwielbiam Cię w takim makijażu. To bordowa czy brązowa kredka. Też tak malowałam oczy w szkole średniej i ludzie zarzucali mi, że źle to wygląda. Mam teraz moje potwierdzenie, że jednak nie mieli racji. Pozdrawiam Cię!
studenci prawa są powaleni... znam z autopsji :/ na głupi wykład biegają w gajerze xD
Niektórzy studenci na kierunkach ekonomicznych to takie biznesmeny, że na wykład pod krawatem i z teczuszką. Wygląda to przekomicznie ;D
Nie wszyscy! Moji rodzice studiowali prawo a teraz moja siostra studiuje i jakoś nie jest "powalona" ani nie jest też zadufana. Poprostu jak w każdej pracy są takie osoby które uważają sie za lepsz. Pozdrawiam :)
To i ja opowiem! Swoją pierwszą pracę zaczęłam w długie wakacje po maturze i.. zostałam przewodnikiem. Oprowadzałam turystów opowiadając im o historii zabytków na Dolnym Śląsku. Sama praca w sobie, poza faktem bólu gardła po 9 godz. pracy, nie byłaby zła, gdyby nie turyści, którzy niejednokrotnie zadawali Ci pytania z kosmosu, którymi próbowali udowodnić Tobie i reszcie grupy, że poza kilkoma wyuczonymi zdaniami nic nie umiesz. Równie ciężko oprowadzało się historyków i polonistów. Jako przewodnik pracowałam cztery lata. A obecnie pracuję na recepcji przy siłowni.
Mam w rodzinie prawnika i może ma jakąś aurę postrachu dla innych, ale dla mnie to nic strasznego. Byłam też na kilku rajdach rowerowych i mistrzostwach narciarskich adwokatów, a tam panuje bardzo przyjazna atmosfera, szczególnie wśród "weteranów" i dziekanów
Zupełnie inne relacje - rodzina, znajomi - znacznie różni się od relacji przełożony podwładny.
Ja chcialabym abys opowiedziala jak sie przygotowac do pierwszej pracy co mowic na rozmowie i jak na niej wygladac. Mam juz prawie 20 lat i nie pracowalam nigdy tylko mialam praktyki w sklepie dzieciecym no ale praktyki i normalna praca sie teoche rozni. Strasznie się wstydze chodzic po miescie i sie pytac o prace. Nie wiem co mam robic :(
Ale właśnie pójście gdzieś i zapytanie o pracę to podstawa. to, co masz mówić na rozmowie, zależy od miejsca, w którym chcesz pracować. bardzo ważne jest pojawienie się tam osobiście z CV, nawet jeśli jest tak ubogie, że zajmuje pół strony. I trzeba na nim wpisać dokładny kontakt do siebie: numer telefonu, mail i adres. powodzenia w szukaniu!
Można również korzystać z internetowych stron z ofertami pracy, wysyłasz wtedy CV w formie elektronicznej i czekasz na odzew.
Można tak robić, ale wtedy masz mniejsze szanse że dostaniesz pracę. Wysłałam przez Internet CV do dwunastu miejsc i nikt nie odpowiedział. Poszłam osobiście do jednej knajpy i od razu dostałam pracę. I nie tylko ja zauważyłam, że rozmowa na żywo jest dużo skuteczniejsza
W sumie różnie bywa, bo pamiętam jak kiedyś chodziłam po różnych miejscach i niczego nie znalazłam, a z kolei ostatnio złożyłam CV przez internet i kilka dni później już do mnie dzwonili. Myślę, że nie ma tutaj jednej reguły, tylko od pracodawcy zależy jaką formę rekrutacji woli.
świetny carvlog! czekam na nastepny! :)
Najgorsza praca... w gastronomii. I nie chodzi o kawiarnie i robienie sałatek.
Wyzysk i zero szacunku. Niestety to problem wielu warszawskich restauracji. Pozdrawiam :)
nie tylko warszawskich, niestety praca w gastronomii nie należy do najprzyjemniejszych...
nie tylko warszawskich, niestety praca w gastronomii nie należy do najprzyjemniejszych...
Uo matko ta polska spinka pracowa. Czy to wspomaga efektywność? Wydajność? Cokolwiek? Pracowałam w korpie i dosłownie czołgałam się po podłodze ważąc 40 kilo żeby wyrobić ISO. Naprawdę wolałabym sprzątać klatki schodowe niż wrócić do tego koszmaru
o matko, a ja myślałam, że praca kelnerki, gdzie przez ostatnie 4-5 godzin nie mam czasu nawet na siku, a szef stoi nad nami i drze się o wszystko, to najgorsze co mogłam znaleźć.
"Nie obchodzi mnie to" to chyba ulubione zdanie prawników, ich nic nie interesuje
Ja cię po prostu KOCHAM💖💖
Uwielbiam twoje carvlogi ! :) tak przyjemnie się ciebie slucha :)
Pani Karolino, mam do pani prośbę. Z racji tego iż zbliża się dla niektórych zakończenie roku szkolnego, mogłaby pani nagrać takie get redy witch me z fryzurą?? Z góry dziękuję. (jeśli pojawiły się błędy to przepraszam)
Uwielbiam tą serię! 😍 Mogłabym słychać Twoje opowieści godzinami! :)
Welcome to my daily life...U mnie jest tez tak czesto, tyko ze z klientami. Kazdego sprawa jest najwazniejsza, tylko ze ja mam czasem do czynienia z 5 do 10 klientami w tym samym czasie. Pracuje w duzej agencji podrozy. Juz 23 lata...Ogolnie bardzo lubie swoja prace, ale czesto jest mega hard core. O wiele bardziej niz myslicie. Ciekawe czy ktos ma stereotypy co do wykonywania mojej pracy? Chetnie bym posluchala. I dopowiedziala. A co Ty o tym myslisz, Karolino?
Zawsze to ludzie sprawiają ,że praca staje się horrorem. Przeszłam podobne historie , z perspektywy czasu widzę, że to tylko mnie umocniło ,ale tak jak mówisz 20 letnia dziewczyna ma prawo nie wytrzymywać i też płakałam wracając do domu. Jeździłam 80 km codziennie do pracy w której główny dyrektor przed moim przyjęciem zrobił zebranie i kazał innym się do mnie nie odzywać i nie pomagać mi. Przyjęła mnie kadrowa, a on miał inna osobę na to miejsce. Po dwóch latach jak odchodziłam z tej placówki do innej , ale w tej samej firmie to prosił ,żebym została ;) po 5 latach zostałam Dyrektorem i porozmawiałam sobie z nim. Nawet mu podziękowałam ;) żebyście widzieli tę minę . Karo :) ludzie ambitni nie poddają się tak łatwo i Ty jesteś tego przykładem. Powodzenia
Uwielbiam twoje carvlogi, 17min a ja się tak wciągnęłam, ze nie ogarnęłam kiedy to minęło :P
swoją pierwszą pracę kontynuuję do dziś, zaraz po technikum , po maturze ruszyłam, najpierw staż a po stażu umowa o pracę. akurat 3 czerwca mija 3 rok jak pracuję w OPS. Cóż. Praca do najmilszych nie należy, najprzyjemniejszych też nie, ale źle nie jest. Praca 8 h i do domu , weekendy wolne co najważniejsze. Płace w urzędach - marne. najniższa krajowa, raz w roku (czasami dwa) premia z 300-600 zł brutto. szału nie ma, ale tak jak mówię n ie jest tragicznie.
Choć od 1 kwietnia jest ogromny stres, parcie ze strony władzy... 500+ daje w kość i to ostro. ludzie są bezczelni i bardzo niemili. Jeden na pięćdziesięciu jest miły i wyrozumiały.... A wbrew pozorom cholernie dużo roboty jest w św. rodzinnych. A niestety ludzie myślą, że pijemy kawusię i obżeramy się ciastkami... ;)
Nagraj o swoich innych pracach!!
proszę :)
Wiem, że spamuje już z tym komentarzem ale zależy mi na odpowiedzi
PYTANIE ODNOŚNIE APARATU. Czy mogłabyś powiedzieć coś więcej o tej
metodzie prostowania zębów? (a może nagrać osobny film, myślę, że wiele
osób by skorzystało, brakuje takich opinii na YT) Od kiedy nosisz
nakładki, czy przed noszeniem miałaś bardzo krzywe żeby (domyślam się,
że nie dla każdej wady taki aparat będzie możliwy), jaki jest
orientacyjny czas noszenia i przede wszystkim dlaczego zdecydowałaś się
akurat na tę metodę. Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź, ponieważ
zastanawiam się nad takim aparatem. Miałam już raz zakładany aparat orto
ale nie jestem zadowolona z efektu a drutów po raz drugi na zębach
nosić nie zamierzam...
pierwszy raz widze vlog w aucie, fajna odskocznia, cos innego, wiecej takich i na swiezym powietrzu
dla mnie najbardziej stresującym doświadczeniem były praktyki na studiach, nie była to praca bo były darmowe i co wtorek przez jeden semestr przeżywałam koszmar, co ciekawe praca była z dziećmi, a raczej z prawdziwymi łobuzami :D była to świetlica środowiskowa do której przychodziły dzieci z rodzin patologicznych lub takich gdzie rodzice nie mieli czasu sie nimi zając popołudniami, te 7-10 letnie bachorki odzywały się bardzo opryskliwie , potrafiły mi powiedzieć że jestem kur... czy spierd.... do mnie, pierwszy raz zdębiałam , kompletnie nie wiedziałam jak zareagować i jak z nimi rozmawiać, dla mnie to były diabły wcielone i już wtedy wiedziałam, że z dziećmi to ja pracować na pewno nie chce, szczerze to miałam ochotę im porządnie przyłożyć za to ich zachowanie, mimo. że zawsze byłam przeciwna karom cielesnym, nie były to jednorazowe zachowania, Panie tam pracujące miały delikatnie mówiąc na to wywalone a na koniec dnia te dzieci dostawały nagrody....pewnego razu jednego 7-mio latka spotkałam na ulicy z papierosem... rok później miałam praktyki w więzieniu, było o niebo lepiej i kulturalniej ;) ps a historia z żoną i kochanką prawnika niezastąpiona :D
Sama pracowałam w firmie, w której dress code to podstawa i za nieodpowiednie ubranie wysyłano pracowników do domu na przebranie. Inną kwestią są te wszystkie marynarki gdy za oknem jest ponad 30 stopni gorąca :p. Całe szczęście już nie mam takiego przymusu :).
Ja tez nie mogłam zdjąć marynarki a w biurze nie bylo klimy 💩
na poczatku gdy powiedziałaś że pracowałaś w biurze i było ciężko nie uwierzyłem Tobie - jednak zmieniłem zdanie po tym jak opowiedziałaś szczegoły - to straszna praca i dobrze że tak szybko z niej zrezygnowałaś - moja pierwsza praca ? - agencja reklamowa ciężko ale atmosfera znacznie lepsza niż w porównaniu do kancelarii :))) pozdrawiam gorąco :))
Bardzo ciekwy filmik :) Wiecej takich filmikow o pracy :)
jak słucham co opowiadasz to Cie w zupełności rozumiem, ponieważ studiuję administrację i większość prawników dokładnie się tak zachowuje... niestety jakikolwiek kontakt z nimi jest straszny, a nie wspominając już o egzaminie... Nawet na dzisiejszym egzaminie połowa sali została wyrzucona za zły ubiór...
Uważam, że prace biurowe są ciężkie, może nie fizycznie ale psychicznie tak. Nacisk na dresscody, nacisk ludzi. Ja pracowałam głównie z klientami i jest to ciężkie jesli jest się młodym, często mi sie zdarzało, że ludzie traktowali mnie źle i obwiniali mnie jak działa firma (mając tam jedno z niższych stanowisk). Na szczęście miałam wspaniałych ludzi pracujących ze mną. Jednak ostatecznie rzuciłam prace oraz zrozumiałam, że to nie dla mnie. Poszłam na studia pielęgniarstwa :) Więc nie ma znaczenia ile się ma lat, żeby zmienić swój zawód i robić to co się chce w życiu.
Super filmik, a ta praca masakra.... Nie poradzilabym sobie w takiej pracy. Pelny szacunek i podziw dla Ciebie. Pozdrawiam 😀
Ja odbywalam praktyki w drogeri a na poczatku sprzatalam kible, robilam herbaty, kawy i biegalam po miescie i robilam im zakupy w spozywczych sklepach. Poprostu zalatwialam im takie prywatne sprawy, poczta itp... Roskladanie towaru wycieranie kurzy. Te panie ktorym tak uslugiwalam staly sobie tylko przy kasie i sie usmiechalay a gdy klietn wyszedl obgadywaly i wysmiewaly sie. Zenada... Po roku przyszla nowa praktykantka i zaczela robic to co ja robilam do tej pory. Uslyszalam wtedy od mojej przelozonej ze teraz bede miala lzej i ze nowa bedzie mi pomagac. Ale najgorsze bylo to ze nie moglysmy ze soba rozmawiam nawet gdy nie bylo klientow ani nic do sprzatania. Musialysmy tez nosic spudniczki koszule i buty na obcasie a przez 8h nie mozna bylo sobie usiasc nawet na chwile. Pamietam ze bardzo bylam ponizana, obgadywana to sie czulo i nawet nieraz slyszalam ze plotkuja o mnie. To byla kiedys drogeria "Natura" Teraz to drogeria "NOEL" Gdy odbylam przktyki i skonczylam szkole wiecej tam nie zrobilam zakupow ani ich nie odwiedzilam.
O czym byś nie mówiła, zawsze uwielbiam Cię słuchać ! :))
Bardzo ciekawy carvlog!! Ja jako stresującą wspominam pracę na słuchawce w agencji ubezpieczeń, gdzie dzwoniłam do ludzi, najczęściej właścicieli firm i zapraszałam ich na spotkanie z agentem, pracowałam tam ok miesiąca i zrezygnowałam bo bardzo ciężko było mi kogoś umówić na takie spotkanie i mega mnie to stresowało
Często można zauważyć, że właśnie młodsi chcą udowodnić kim oni nie są. Jak przychodzi ktoś nowy do pracy mega go wykorzystują i pokazują swoją pozycję. Natomiast bardzo fajnie pracuje się z kimś dużo od nas starszym. Też wszystko zależy od rodzaju pracy oczywiście, no i od nastawienia drugiej osoby. U siebie w pracy mam 2 koleżanki (do niedawna 3) jedna w moim wieku a dwie miały po 60 lat ;) atmosfera jest niesamowita. Można na prawdę poczuć się jak w domu :) oczywiście nie wszystko jest takie kolorowe, ale nasze relacje na + czego każdemu życzę, bo pracując z osobami zawistnymi czy poniżającymi nas to nie jest praca... tyle słyszy się o mobbingu w pracy, depresjach itp. Szanujmy siebie nawzajem a będzie dobrze :) pozdrawiam :)
ja jeszcze nie mialam takiej odpowiedzialnej pracy;p pierwsza praca byla praca w polu przy zbiorze malin, bobu i truskawek, ciezka praca ale poznalam super ludzi, potem przy wykladaniu towaru, produkcja... Mam nadzieje,ze po skonczeniu studiów znajde cos co bedzie mi odpowiadac:)
omg, nie wytrzymalabym ani dnia w takiej pracy, kiedyś byłam na stażu w hotelu na recepcji i to uważam za stresujacą pracę.
świetnie się Ciebie słuchaa😊
pozdrawiam serdecznie! xo
Ja jestem na aplikacji adwokackiej i jedno wiem - nigdy nie będę pracować w korporacji :) To co opisujesz ma miejsce głównie w takich miejsca - ja z kolei pracuję w małej kancelarii. Moja praca jest stresująca, ale ze względu na klientów, a nie z tak absurdalnych powodów jakie opisałaś. Nie wiem naprawdę jak można się tak wywyższać i tak źle traktować ludzi. Studia prawnicze, aplikacja to naprawdę nie jest heroiczny wyczyn, a takie zachowanie świadczy tylko o prostactwie "mecenasostwa" i o zgrozo magistrów :D :D Podziwiam,że dałaś radę :)
Mówisz pod koniec,że teraz żadnej pracy się nie będziesz bała po tej pracy, a ja sobie myślę,że mnie by właśnie zdołowało takie traktowanie i taka praca pod presją i potem jeszcze bardziej bym się bała iść do innej pracy i by mnie to właśnie dobiło a ciebie podbudowało...ciekawe ,że w tak różny sposób można odbierać pracę pod presją. Ja aktualnie też mam stresującą pracę pod presją z innymi ludźmi i mnie to np. dołuje niż buduje i ja np. nie chciałabym mieć kiedyś takiej pracy bo nie widzę sensu się ciągle męczyć i stresować.
myślę, że z takich doświadczeń mimo wszystko wychodzimy silniejsi... poczułam siłę w momencie gdy złożyłam wypowiedzenie plus właśnie takie poczucie, że mogę wszystko
Uwielbiam Cię słuchać, masz taki mega miły głos
Karo, nagraj coś o pierwszych związkach i znajomościach z perspektywy czasu :D