Onur Ünsal: Tiyatrodaki erkek egemen dilden çıkmalıyız. | bibuluşma #07

Moda Sahnesi’nin Koffi Kwahule imzalı yeni oyunu ‘Dıkşın: Büyük Şans’ üzerine yönetmen Kemal Aydoğan, oyuncular Onur Ünsal ve Mehmet Tekatlı ile sohbet ettik. Oyunun gösteriminin hemen ardından, Bahar Çuhadar’ın moderatörlüğünde seyirci katılımıyla gerçekleşen #bibuluşma sohbetinde ekip #bisoru setini de yanıtladı.

[@fsicakyuz]

Bir İzmirli olarak İzmir'in vizyonsuzluğunun bir İzmirli tarafından dile getirilmesinden memnun oldum.
Oyun için de tüm ekibe teşekkürler.
Başarılar, sevgiler...

[@tugbadogan4749]

İyi ki böyle bir söyleşi yaptınız. Oyunu izlemek inanılmaz zordu. İzledikten sonra kafamda oyuna dair bir şeyler oluşturacağına eminim :)

[@onuromce]

yaşasın.

[@akapar]

Oyunu izledim, öncelikle Moda Sahne ekibine bize böyle şok edici ve sıra dışı bir oyunu getirdiği için teşekkür ederim. Sohbet de çok güzeldi, yazarın ve oyunun arka planını anlamak adına çok yararlı idi. Oyunda hikaye çok güçlü ve oyunculuklar çok iyi. Onur Ünsal rolü gereği baskın karakter ve konuşmanın çoğu onda. Ancak Mehmet Tekatlı bence ondan daha da iyi. Oyun boyunca mimikleri ve vücut dili çok başarılı idi. Oyunda herkes farklı şeyler görmüş, ben ise narsist biri ile kurbanının ilişkisini gördüm. Tüm oyun boyunca Onur Ünsal bana göre narsist birini harika canladırdı ve sonunda da narsistin yapacağını yaptı. Mehmet Tekatlı durumu kabul etmiş, çoğu kişi sanki onu içten pazarlıklı gibi görüyor. Bu da mümkün ama narsist kişi zaman zaman aslında onu ne kadar sevdiğini, onun çıkarlarını kolladığını söyleyerek onu bence çok güzel kandırıyor ve elinde tutuyordu. Ben ezilen kişiyi içten pazarlıklı olmasından çok saf ve kolayca kandırılan bir kişi olarak gördüm. Gerçek hayatta da ezileni narsiste içten pazarlıklı olmasında çok mesela ortak çocukları olması ve o yüzden narsiste katlanmak zorunda olması gibi şeyler belirliyor. Onur Ünsal'ın askeri kıyafeti daha otoriter görünmek istemesini simgeliyordu. Ama yüzündeki makyaj ve üniformanın renkleri aslında bir soytarı olduğunu gösteriyordu. Çok sıra dışı ve bence enfes bir oyundu. Ben izlediğimde maalesef seyircinin çoğu oyunu anlamadı ya da farklı anladı, ilgisiz yerlerde seyircinin gülmesinden bu anlaşılıyor.

[@mustafadumlupnar8692]

Onur Ünsal a katılamıyorum erkek egemenlik eleştirisi ne dair bir iz bulamıyorum.

[@mustafadumlupnar8692]

sadece sonda tiitanyum taşşaklar konusu var ama o da aslında işte erkekliğin narsistik tarafıyla ilgili erkeklikle ilgili değil

[@mustafadumlupnar8692]

yani bu kadar şeyi konuşup özünde narsizmin farklı bi şekilde hayata geçişinin ele alınıyor olduğuna değinilmemiş. Büyük bir karakter ve büyük hikaye peşindeki insanlarının gaddarlıkları ve acizlikleri, karşısındakinin farklılığına rağmen kendi hikayesinin parçası yapmak isteyen narsistik bir öz… Bunlar hep oyunun temelinde. Karakterlerin ot çektiği yerde de içindeki bebekler uyanınca gerçek üstü bir şiddet açığa çıkıyor ve daha sonra da işler yolunda gibi görünüyor ama stan karakterini büyük şovun parçası olmak istediği sırada yönetmenin oyunuyla ölüyor