เนื้อเพลง When the young boy. Born to the world. And his life,growing up in the jungle. And his way told by his father how to love. When he growing to the young boys. And he walk to the life. On the way he saw the flowers grow. And the way how he talk. How thay lost then life. And how he told you. How to live and sun. *So keep writhe writhe writhe writge. กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ๆๆๆ (*) How the world more. How people live. We're live all the the way and haver lost the life. But the world keep on turning and tell you to move to your life. (*) Tell you storie, To the world we love. Tell you storie, To the young boys grow. Tell you storie, How the sun the you Shining Tell you storie, How thay lost your Smile.
สาธุฯสิ่งครับผม...ใครท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า...🎉ท่านไม่ต้องสั่งให้พระเจ้าทำอะไรให้ท่าน เพราะนั่นเหมือนกับการที่ท่านสั่งให้พระอาทิตย์ขึ้นยังไงพระอาทิตย์ก็ขึ้นทุกวันอยู่แล้ว...°°⊙☆
เพลงเพราะและซาบซึ้งดีครับลุงจ๊อบ
ผมรักกนกพงษ์ เมื่อเขาตายมาแล้วเกือบสิบปี
เพียงเพราะเพิ่งอ่าน "จดหมายจากนักเขียนหนุ่ม"เพียงเล่มเดียวของเขา
หนังสือเขา เรื่องสั้นเคยอ่านบ้างแล้วอย่างลวกๆ
หลังจากนี้คงกลับไปอ่านงานอื่นๆของเขา จะอ่านทุกถ้อยคำแม้คำที่เขาไม่ได้เขียน
พวกคุณโชคดีที่รู้จักเขาก่อนผม บางคนคงได้พบหน้าพูดคุย ผมอิจฉาพวกคุณ
มันจะช้าไปไหม ที่ผมเพิ่งจะรักเขา
มีคนไทยเพียงน้อยนิดที่รู้จักเขา
ทำอย่างไรหนอให้คนนอก คนที่ไม่เสพวรรณกรรม
จะได้เห็นคุณค่า ของความคิดจากนักเขียนหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่คนนี้
เจะมัส ลัภกิตโร ท่านก็ไม่ใช้ธรรมดา...จับดินดอขึ้นมาสิ คับ
ใช่เลยครับพี่
(ชีวิตหนึ่งของคน /ทำอะไรได้ไม่มาก / ฉันเลือกมีชีวิตอยู่ วัน วัน / ด้วยการหลอกกินญาติและมิตร / เพื่อปลูกป่าผืนหนึ่ง / ให้นานาสัตว์อยู่อาศัย / เมื่อฉันตายไป / โปรดรักษาป่าผืนนี้ไว้ / เผื่อเป็นสิ่งระลึกถึงฉัน)..........
osama rastaman สุดยอดครับ พินัยกรรมตอนท้ายของหนังสือที่ระลึกในวันเผาศพคุณกนกพงศ์
เชิญเทวดาบ้านป่าดงดอยลงพงษ์ไพสดใสกระเสน รับชีวา กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ กลับสู่ถิ่นฐานบ้านเก่าด้วยเถิด...จากขอนแก่น
ผมตัดสินใจซื้อหนักสือเล่มหนึ่งมาอ่านเมือสิบกว่าปีหรือมากว่านั้น เขาเขียนได้ดีมากเป็นร้อยแก้วที่ไพเราะและสวยงาม ลงตัวทุกอักษร โดยเฉพาะคำว่าปัจเจก นี่ผมซึ้งในความเป็นคนเข้าถึงคนต่างๆ ว่าน่าคบหรือไม่ ในหนังสือ "แผ่นดินอื่น" ตอนแรกก็อ่านเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่ชอบความลงตัวของภาษา พออ่านหลายครั้งเข้าใจถึงการดำเนินชีวิตที่รอบคอบ รู้จักสังเกตุธรรมชาติ สัญญาณเตือนต่างของธรรมชาติและจิตความเชื่อมั่นของเราเองในการดำรงเพื่อจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัยและมีความสุข ผมพยามจะเขียนหนังสือบ้างแต่ก็ไปติดบางเรื่องที่เหมือนจะเป็นการก็อปปี้น้องเขาเลยทำให้ผมเลิกคิดที่จะเป็นนักเขียน คงจะด้วยเครดิตและความชื่นชมในผลงานของเขามากกว่าและการให้เกียรติกัน ที่คนมีจิตสำนึกเท่านั้นที่จะรู้ได้เองว่าถูกต้องหรือไม่
สมควร สิงห์คราช คุณคือนักเขียน พวกเราคือนักเขียน ทุกคนคือนักเขียน ต่างคนต่างขีดเขียนชะตาชีวิต ความเป็นไปในแต่ละวันของชีวิตตัวเอง
กระดูกมอดไหม้ แต่วิญญาณยังอยู่ ความดีคือสิ่งไม่มีวันดับ
กนกพงษ์ สงสมพันธุ์ นักเขียนแห่งหุบเขาฝนโปรยไพร
so beautiful and such respect for a man who touched so many people.. a good story to tell
บ๊อบมาเล่ย์
กวีผู้สร้าง
...........กวีสร้างคน
...........นักดลตรีสร้าง.....สังคม
...........เราสร้าง.....สัมพันธิ์.....ธมัยตรี
+SITIWANG MOO ด้วยความรักทั้งสองท่าน
เนื้อเพลง
When the young boy. Born to the world. And his life,growing up in the jungle. And his way told by his father how to love. When he growing to the young boys. And he walk to the life. On the way he saw the flowers grow. And the way how he talk. How thay lost then life. And how he told you. How to live and sun. *So keep writhe writhe writhe writge. กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ๆๆๆ (*) How the world more. How people live. We're live all the the way and haver lost the life. But the world keep on turning and tell you to move to your life. (*) Tell you storie, To the world we love. Tell you storie, To the young boys grow. Tell you storie, How the sun the you Shining Tell you storie, How thay lost your Smile.
ThreeLittleBirds Don
ThreeLittleBirds Don
ThreeLittleBirds Don When the young boy. Born to the world. And his life
ขอบพระคุณมากครับ
อาลัยเสมอครับอาจารย์
ความหมายดีมากเลยคับ
ผู้ต่อเติมฝันแด่ผู้คน
คิดถึงพี่หนกจังเลย
ไพเราะมากค่ะ
ซาบซึ้งมาก
จับใจ
อยากได้เนื้อเพลงมากคับ
คนไม่มีเปลือก
ขอ3หลุมนะ
แผ่นดินอื่น สะพานขาด