Spinvis heb ik tig keer live gezien. Ik ben fan vanaf het eerste uur. De keren dat Spinvis in destijds het oude intieme Doornroosje optrad wat inmiddels bijna 20 jaar geleden is waren daarbij wellicht het meest speciaal. Maar ook Lowlands kan Spinvis aan. In 2012 was hij daar super. Check de versie van Kom terug daarvan. De jeugd van tegenwoordig is heel wat anders qua muziek, maar ook die ben ik steeds meer gaan waarderen.
Kijk m nu voor de derde keer. De eerste twee keren kende ik t nummer niet echt. Nu na 3 jaar toch via andere wegen groot fan geworden van spinvis, super leuk om dit weer te zien nu ik t liedje echt goed ken
Ja het kan aan mij liggen... Ik vind Faberyayo een super toffe gast. Ik heb superveel respect voor hem en zijn werk, en ik geloof ook best dat de andere meneer de beste bedoelingen heeft, maar dit is echt verschrikkelijk moeilijk om te kijken😂..(nuchter)
De tekst gaat toch gewoon over een persoon met dementie? Erg mooi in de tekst verwerkt in ieder geval, hoe herinneringen uit de jeugd veel scherper zijn dan de meer recentere herinneringen.
Als je het dichterbij bekijkt kan het inderdaad wel meer over dementie gaan, omdat hij ook belangrijke gebeurtenissen begint te vergeten. Als jongeman interpreteer ik het eerder als vergeten vanwege hoe de tijd niet stil staat. Een soort overmacht hoe het leven gewoon verder gaat ondanks dat je zo graag dingen wil onthouden. Dat kan te maken hebben met het feit dat ik daar zelf ongelooflijk veel mee bezig ben als fotograaf. Wanneer er hier een kerk heeft gestaan, moet ik denken aan het boerendorp waar mijn grootmoeder is opgegroeid. Hetzelfde boerendorp dat nu opgeslokt is door de haven en er enkel nog een torentje staat ter herinnering daarvan. Ik denk aan hun huis, waarvan je enkel nog aan de gevel kan zien dat ze er ooit geleefd hebben, diezelfde gevel die voor de rest opgeslokt is door een of ander modern misbaksel dat de burgerlijkheid onherroepelijk verstoort met de stilte die het opeist. Wanneer er liefde vervaagt, denk ik aan al die meisjes waar ik me zo ongelooflijk diep verbonden mee heb gevoeld en er toch altijd een einde aan moet komen, hoe verschrikkelijk pijnlijk het is om die prachtige herinneringen achter te moeten laten als je opnieuw die verbondenheid wil aangaan met iemand anders. Vergeten, of althans vergeten bewust ervaren, kan ongelooflijk pijnlijk zijn maar het is een onderdeel van het leven, het geeft ons kracht dingen te leren ontdekken alsof we ze voor de eerste keer beleven. Zelfs onze eigen herinneringen. Als fotograaf ben ik altijd bezig met wat ik niét wil vergeten, door het te fotograferen geef ik mezelf net de gemoedsrust het te mogen loslaten. Want ik heb iets gemaakt waarin die emoties, die herinneringen, al de schoonheid verbonden aan tijd vastgelegd is. Het zijn minimonumenten die het landschap van mijn tijdelijke lichaam oriënteren. Ik kan ze bezoeken als een soort bedevaartsoord wanneer ik daar zin in heb, in plaats van mezelf er constant aan te moeten herinneren dat ik dit niet mag vergeten. Ik beschouw dit lied eerder als dat, een opsomming van dingen die Spinvis absoluut niet wil vergeten maar te onbelangrijk acht voor de luisteraar om dieper op in te gaan.
Ja, het gaat overduidelijk over ouder worden en langzaamaan vergeten wie je bent en wat jou gevormd heeft. Langzaam maar zeker, tot het lijkt alsof je je in een droom bevindt.
Pepijn leest heel beroerd voor. Als hij dit lied écht zo mooi vindt, kent hij de tekst uit zijn hoofd en had hij het kunnen declameren. Dan was zijn voordracht vast een stuk beter geweest.
@@Marhoektube Wim Helsen heeft sowieso een ongemakkelijke manier van doen, maar dat is ook wel zijn hele image zou ik bijna zeggen. Geeft hele leuke shows ook trouwens.
Van alles waar dit programma over gaat is dat hetgeen je besluit te reageren. Laat me raden, je bent in 1949 geboren en kunt niet tegen dingen die niet 'zo horen'.
Spinvis heb ik tig keer live gezien. Ik ben fan vanaf het eerste uur. De keren dat Spinvis in destijds het oude intieme Doornroosje optrad wat inmiddels bijna 20 jaar geleden is waren daarbij wellicht het meest speciaal. Maar ook Lowlands kan Spinvis aan. In 2012 was hij daar super. Check de versie van Kom terug daarvan.
De jeugd van tegenwoordig is heel wat anders qua muziek, maar ook die ben ik steeds meer gaan waarderen.
Een Nederlander en een Belg die keuvelen over de verschilletjes in onze taal dat lijkt me ook een vermakelijk format
Kijk m nu voor de derde keer. De eerste twee keren kende ik t nummer niet echt. Nu na 3 jaar toch via andere wegen groot fan geworden van spinvis, super leuk om dit weer te zien nu ik t liedje echt goed ken
youtube algoritme slaat weer toe precies :))
Leuk programma enzo maar hou aub in de toekomst de camera alleen op de hond. bedankt en groetjes aan Boris
spinvis is aan
Papa Faber❤
Enorm leuke video! Bijzonder figuur is het, die faberyayo. Is er trouwens een reden dat er hier een couplet is weggelaten uit de tekst?
Ja het kan aan mij liggen... Ik vind Faberyayo een super toffe gast. Ik heb superveel respect voor hem en zijn werk, en ik geloof ook best dat de andere meneer de beste bedoelingen heeft, maar dit is echt verschrikkelijk moeilijk om te kijken😂..(nuchter)
Hmm de Belg is een comedian die ook niet bang is voor ongemak, dat zal er mee te maken hebben.
BilTstraat jongens, met een T :P
'vo voor bicep
Scherp
De tekst gaat toch gewoon over een persoon met dementie? Erg mooi in de tekst verwerkt in ieder geval, hoe herinneringen uit de jeugd veel scherper zijn dan de meer recentere herinneringen.
Als je het dichterbij bekijkt kan het inderdaad wel meer over dementie gaan, omdat hij ook belangrijke gebeurtenissen begint te vergeten.
Als jongeman interpreteer ik het eerder als vergeten vanwege hoe de tijd niet stil staat. Een soort overmacht hoe het leven gewoon verder gaat ondanks dat je zo graag dingen wil onthouden. Dat kan te maken hebben met het feit dat ik daar zelf ongelooflijk veel mee bezig ben als fotograaf.
Wanneer er hier een kerk heeft gestaan, moet ik denken aan het boerendorp waar mijn grootmoeder is opgegroeid. Hetzelfde boerendorp dat nu opgeslokt is door de haven en er enkel nog een torentje staat ter herinnering daarvan. Ik denk aan hun huis, waarvan je enkel nog aan de gevel kan zien dat ze er ooit geleefd hebben, diezelfde gevel die voor de rest opgeslokt is door een of ander modern misbaksel dat de burgerlijkheid onherroepelijk verstoort met de stilte die het opeist. Wanneer er liefde vervaagt, denk ik aan al die meisjes waar ik me zo ongelooflijk diep verbonden mee heb gevoeld en er toch altijd een einde aan moet komen, hoe verschrikkelijk pijnlijk het is om die prachtige herinneringen achter te moeten laten als je opnieuw die verbondenheid wil aangaan met iemand anders.
Vergeten, of althans vergeten bewust ervaren, kan ongelooflijk pijnlijk zijn maar het is een onderdeel van het leven, het geeft ons kracht dingen te leren ontdekken alsof we ze voor de eerste keer beleven. Zelfs onze eigen herinneringen. Als fotograaf ben ik altijd bezig met wat ik niét wil vergeten, door het te fotograferen geef ik mezelf net de gemoedsrust het te mogen loslaten. Want ik heb iets gemaakt waarin die emoties, die herinneringen, al de schoonheid verbonden aan tijd vastgelegd is. Het zijn minimonumenten die het landschap van mijn tijdelijke lichaam oriënteren. Ik kan ze bezoeken als een soort bedevaartsoord wanneer ik daar zin in heb, in plaats van mezelf er constant aan te moeten herinneren dat ik dit niet mag vergeten. Ik beschouw dit lied eerder als dat, een opsomming van dingen die Spinvis absoluut niet wil vergeten maar te onbelangrijk acht voor de luisteraar om dieper op in te gaan.
oude herinneringen worden vaak niet aangetast door dementie
Ja, het gaat overduidelijk over ouder worden en langzaamaan vergeten wie je bent en wat jou gevormd heeft. Langzaam maar zeker, tot het lijkt alsof je je in een droom bevindt.
Ik denk dat die hersenscan toch wel een belangrijke clou is wat er met deze persoon aan de hand is.
De tekst gaat over vergankelijkheid
Je kan t mooi zeggen, PEPIJN Lanen.
Theo
de vergankelijkheid
M o o i..
Yayo🥰
Oh ja!
Pepijn leest heel beroerd voor. Als hij dit lied écht zo mooi vindt, kent hij de tekst uit zijn hoofd en had hij het kunnen declameren. Dan was zijn voordracht vast een stuk beter geweest.
Die heeft een weddenschap verloren.
Hij komt soms zo ongemakkelijk over voor iemand die rapt.
Ken je ronnie flex?
@@hitter0629 wie?
Hitter 062 die kan niet rappen..
@@hitter0629 Is die nog erger in interviews?
@@Marhoektube Wim Helsen heeft sowieso een ongemakkelijke manier van doen, maar dat is ook wel zijn hele image zou ik bijna zeggen. Geeft hele leuke shows ook trouwens.
Te lang haar en een te korte broek.
Ik compenseer mijn te lange piemel ook met een te korte broek, dan steekt hij er zo onderuit
Dank, deze styletips neem ik mee.
Van alles waar dit programma over gaat is dat hetgeen je besluit te reageren. Laat me raden, je bent in 1949 geboren en kunt niet tegen dingen die niet 'zo horen'.