Psikiyatrist Jung; "İyi bir şifacı yaralı olmalıdır. Yarası olmayan şifacı iyileştirici olamaz” der. Aynı açıdan değil, aynı acıdan bakarken bize de derman olmanız ❤ Allahtan yas sürecinize ferahlık diliyorum , babanızın mekanı cennet olsun 🤲 Erken yaşlarda babamı ve annemi kaybettim. Yas ile büyüdüm. Kalanların kıymetini bilerek yaşıyorum 🌺🫂
Tülay hocam sizi görmek çok güzel. Bundan 7 sene önce bugün anneannem vefat etti. Son 3 gün yoğun bakımda komadaydı ve yoğun bakımda yanından ayrılmadım. Onunla konuştum, kuranımı okudum, ona masaj yaptım. Vefat etti cenazesini de yıkadım. Düşünüyorum ne kadar şanslıymışım. Her anına şahit olduğum için kabullenmem daha kolay oldu. Yas sürecini gerektiği gibi yaşayabildim. Anneannemin ölümünden 5 yıl sonra dedem vefat edince korona döneminde başka şehirde olduğum için cenazesine bile katılamadım, telefonumda hala numarası duruyor, bazen kendimi dedemi ararken buluyorum. Benim şahsi kanaatim 1.derece yakınlar hasta ve mefta için yapılması gereken vazifelerin yapılması yoksa ölümü idrak etmek çok da kolay değil.
Yoğun bakımda hasta ziyareti yasak ya da çok kısa süreli. Bu nedenle hastanızı yoğun bakımda kaybetmek onun orada tüm gün sizin dışınızdaki insanlara muhtaç olduğunu ve onların insafına kaldığını bilmek ölümünden daha acı veriyor insana..İsteseniz de yanında olamıyorsunuz..
Tam da bunu düşünüyordum.Hele ki çalışmak zorunda olup bir de İstanbul’da hastane,trafik ,mesafe eklenince gerçekten inanılmaz zor oluyor.Bu süreç eğerki aylar süren bir süreç ise allah hastaya da yakınlarına da kolaylıklar versin.Çok zor ..
Çok özledik çok Size çok ihtiyacım vardı Deprem sürecinde sizin varlığınıza bilgilerinize çok ihtiyaç duydum Lütfen deprem korkusu ile ilgili video çekermisiniz...Depremi yaşayan biri olarak çok zorlandım
00:44 “son yolculuğuna uğurladık” Bu ifadelerin ölüm anlamına geldiğini biliyoruz, ama böyle derken içimizde açık kapılar bırakıyoruz ve ölümü inkar ediyoruz. 02:04 (ölmekte olan birine karşı tavrımız) evcil hayvanımız ya da bir yakınımız ölüme yaklaşınca kaygılanıyoruz. Ölümü görmek istemiyoruz. Ölmekte olan kişinin bizim bakımımıza ihtiyacı var. En güzel hastaneleri en iyi doktorları kast etmiyorum. Ölmekte olan bir canlıya baktığımızda kaygılanmamız, korkmamız son derece normal. Bunu kabul edeceğiz. Evet şu anda korkuyorum, ama korkunun ecele faydası yok ve ölmekte olan o kişinin bize ihtiyacı var. hastaya bakmak demek sağlık verileri düzenli kontrol etmek değildir, hastanın yüzüne bakmak gerek. Onun çaresizliğine tanık olacağız, içimiz burkulacak. Konuşmak isterse dinleyeceğiz. 04:09 (mücadeleye övgü çağı) “hadi çabala, bırakma kendini, mücadele et.” Ve hastanında mücadelesi sürekli övülüyor. Bir nokta var ve artık ötesi yok. 04:26 (ölüm mü çaresizlik mi) kabullenemediğimiz şey ne? Ölüm mü çaresizlik mi? Ölüm insanın en çaresiz olduğu anlardan bir tanesi tıpkı doğduğundaki gibi. Yeni doğan bebekleri kucağına alamayan, dokunamayan insanlar olabilir. 07:24 (ölmekte olan insanı yalnız bırakmak) “Ben onu son haliyle hatırlamak istiyorum” diyoruz. Ve ortamdan uzaklaşmak istiyoruz. Bu çok bencilce bir şey. bugün ona yarın size. Ölmekte olan bir insanı yalnız bırakıyorsunuz. “biz elimizden geleni yaptık, ona çok iyi bakılıyor” diye kendinizi teselli etmeye çalışıyorsunuz. Bir nesne, makine gibiymiş gibi davranıyorsunuz; ama o bir insan. 04:42 (büyüten yas süreci) bu süreçten kaçtığımızda gerçek anlamıyla bizi büyütecek olan yas sürecini başlatamıyoruz. Yas tutmak için o anlara tanık olmak zorundayız, bundan kaçamayız. Böyle anlardan kaçmak için bir enerji harcıyorsunuz. “Yıkanırken görmek istemiyorum, gömülürken görmek istemiyorum, yoğun bakımdayken görmek istemiyorum” vb. kaçmak için harcağınığız enerji o kişiye yaklaşmaktan çok daha fazla; çok daha fazla yoruluyorsunuz. 09:48 (yas tutmamanın bedeli) yas tutmazsak ne olur? Tutmadığımız o yasın bütün ağırlığı üzerimize çöker. Hayatınız donar kalır. “üzerimde bir atalet var” deriz. Acı çekmeseniz de mutlu da olamazsınız. Genel olarak endişeli bir hal, bir donukluk, bir ağırlık, bir cansızlık hali yaşarsınız. Yas tutmamanın bedeli hayatınıza yansıyan bir ağırlaşma hissi. “ama dayanamıyorum” demeyin, çünkü bu hayatın getirdiği doğal bir şey. eğer bu konuda yeteri kadar hazırlıklı olmazsanız kaçmayı bir seçenek olarak görürsünüz. 11:40 (kaçmadığınızda)
Aynen o kadar doğru ki kızımın kuşu ölmüştü evde değildi yatılı kalıyordu. Gittim aldım . Beraber ağladık, gömdük. Ama öğretmeni neden söylediniz zaten evde değildi. Boşuna üzüldü dedi. Bende hayır yasını tutması lazım dedim. Çünkü öbür türlü öldüğüne hiçbir zaman inanamayacakti.sizi seviyoruz ❤️ bize iyi geliyorsunuz bunu bilmeni istedim .❤️
Hoşgeldiniz Tülay hanım videolarınzla benim için çok kritik bir dönemde hayatıma girdiniz çok faydalanıyorum size ne kadar teşekkür etsem az ,benim de babam yakın bir zamanda vefat etti ,başınız sağolsun mekanı cennet olsun
Meleksin sen Melek 🤗 daha ilk videolarinizdan beri izlerim sizi, araba kullanirken, isimi yaparken, surekli doner durur videolar. Cok sey ogrendim. Oncelikle de samimiyetin insanlar uzerinde ne kadar onemli oldugunu hep hisseder ve bilirdim ama bunu butun videolarinizda deneyimleyerek izlemekte cok keyifli, konu ne olursa olsun. Sirf o his icin bile icimden acmak geliyor. ☺
Ah Tülay hocam.oyle iyi geldiki❤2 buçuk yıl oldu annemi kaybedeli.bizzat yanındaydım ,iki ayda teşhis ve git gide ölüme yaklaşılan bir sureç.son gece ağrilari artmişti ,ayağinin ucuna yattım o gece yanına.sabaha ölmüştü.uyandim ayaklarına dokundum.anladim.bir süre yataktan kalkamadım.çok korkmuştum.ne kadar bekledim bilmiyorum,10 15 dakika.sonra ev ahalisini uyandırmıştım
İyi ki yeniden buradasınız, dört gözle sizi bekliyordum Tülay Hocam! ❤ Konu da o kadar hayata dair ki... Gündem olmasının yanı sıra aslında bahsettiğiniz gibi hem toplumsal hem de kişisel olarak ölümü ve yası hayatlarımızda deneyimliyoruz. Üzücü olan kısım bilinçsizce denemliyor oluşumuz. Böylesine zorlu bir konuya bu kadar nahif ve aynı zamanda bu denli dürüst yaklaşmanız beni çok etkiledi. Aklıma babaannemin hastanedeki bir buçuk senelik süreci geldi. Öleceği belliydi. Bir türlü yanına gidemiyordum. Yas ile yüzleşemiyordum. Babaannemin ardından dedemin de uzun yaşayamayacağını sezmiştim. Ondan da babaannem öldükten sonra uzak durdum. Eski eşim (o zamanlar ayrıldık ama resmiyette evliydik) covid-19'a yakalıp hastanede komalık olunca da (hala yaşıyor) onunla yakın olmak, iletişim halinde olmak istememiştim. Ölümden sürekli kaçma eğiliminde biriydim. Şimdi ise nihayetinde annemle babam da bir gün ölecekler diye onlarla yakın temas halindeydim. (Kaygı ve korkuyla değil.) Annem rahatsızlandı ve teşhis bir türlü konamadı, bu sefer annemin şehrine geldim onunla kalmaya, başka bir şehirden. Kaçmamayı ve ölen babaannemle dedemin yasını doğal tutmayı öğrendim yavaş yavaş. Hala sizden öğrenecek ve benliğime de hayatıma da yansıyacak çok şey olduğuna inanıyorum. İyi ki varsınız Tülay Hocam! ❤❤❤
Yas tutmak demişken “çocukluğumuzun yasını” nasıl tutabiliriz, orada yaşayamadığımız duyguların hüznüyle nasıl barışabiliriz…bununla ilgili de bir video çekebilir misiniz?
Allâhu Teâlâ hepimize îman selâmeti nasip eylesin Âmin Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihi ve sahbihî ve sellim Elhamdülillâh Müslümanız ❤ iman en büyük nimet
Sevdiğimiz yakınımız öldüğünde fiziksel acılarından kurtulduğu kadar, Allah'ın rahmetine de kavuşuyor. Rabbim hepimize hayırlı yaşamlar kadar hayırlı ölümler nasip etsin. Allah'a emanet olunuz.
İki sene oldu babamı kaybedeli koronadan 78yasindaydi çok üzüldüm en çokta o son anlarında yanında olamadigim başında kuran okuyamadigim son kez öpüp vedalasamadigim için çöz zordu hala sizi içimde aklıma gelmişti hep yoğun bakımda nasıl davranışlardır canı acimismidir 😔
Tülay abla seni o kadar özlemişim ki. Özlediğimden midir bilmiyorum bu son 2 videoda bi acayip güzel geldin. Yani çok çok güzelleşmişsin abla ki zaten öyleydin de❤
Canım Tülay hanım, keşke sizin videolarınızda hatırlatma özelliği olsa, mesela alarmı kursak bazı videoları her gün, bazı videoları 2 haftada bir, bazı videoları ayda bir “tekrar izle” diye hatırlatsa…İlaç gibi hepsi. İyi ki sizinle karşılaştım. ❤️
hocam ben mesela annemin öldüğünü düşünmek bile istemiyorum bana dehşet acı veriyor sağ olmasına rağmen. yalnız olmadığımı biliyorum. buna da değinir misiniz?❤️
İnstagram hesabınızda paylaştığınız rahatsızlığa dair üzülürken ve size şifa dilerken bu video karşıma çıktı. Ölümle yüz yüze olunan anlara dair farkındalığınızı hissettiğimde sonucu ne olursa olsun sizdeki cesur ruh yaşamayı da burdan gitmeyi de hayatın tonlarından biri olarak görücektir inancıyla size tekrar şifa diliyorum
Tülay hanım merhaba ben 06 şubat'ta olan depremde annemi kaybettim. Annem hasta olduğu için yanına gitmiştim, okullar açılacağı için de bir gün önce Ankara 'ya geri döndüm. Ben dönerken artık ayağa kalkmaya başlamıştı. Kendi kendime "evet annem iyileşecek" diyerek ayrıldım. Bir gün sonra deprem oldu ve annem enkaz altında kaldı. Enkazı görmek için Antakya' ya gittim. Mezarına da gittim ama hala annemin öldüğüne inanmıyorum bence. Söylüyorum ama hissetmiyorum. Hissetmeyi reddediyorum. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Duygularımla yuzlesmiyorum. Düşününce ağlıyorum evet kalbim acıyor. Ama hemen gözlerimi silip başka şeylerle oyalaniyorum. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Aileme kızgınlık duyuyorum. Normal hayata döndüler diye. Ben de normal hayatıma döndüm. Hemen hemde. Şimdi de aileme birşey söylemek için çok geç gibi geliyor bana. Bu da içimde onlara karşı kızgınlık duymama neden oluyor içten içe ne yapmalıyım sizce şimdiden çok teşekkür ederim.
Gün içinde dikkatim dağılmasın diye bildirimleri kapalı tutuyorum. Bu yüzden videoları biraz geç görüyorum. İlk kez bir videoyu bu kadar erken farkedip izleme fırsatım oldu, İlk yorum yapanlardan oldum. Çok mutluyum 😊. Merakla beklediğim bir konu. İlk 2 video çok güzel. Emeğinize sağlık. Devamını bekliyoruz 🌷
öncelikle başınız sağolsun sizi çok seviyorum ve çok özledim 💚herkesin acıyı yaşama biçimi vardır ve bizim buna saygı duymayı öğrenmemiz gerekir çık ağladı çok üzgün dolayısıyla yasta demek ne kadar doğru .benim 8 yıl önce babannem ÖLDÜ ve ben kabire gitmedim kendimi buna hazır hissetmiyordum bayramda gideceğim ve ne yaparım bilmiyorum ben anne bağımı onunla kurmuştum .annem babam sağ onlar ölünce ne yaparım bilmiyorum onların çok çocukları var ama benim bir annem bir babam var çok sorumsuzca davrandılar ve onlar ölürse bende üzülmem diye düşündüğüm oluyor sonra kendime kızıyorum nasıl evlatsın diye. biraz daha düşününce onlara kızıyorum neden gereken ilgi ve sevgiyi göstermediler diye nasıl çıkarım işin içinden bilmiyorum. ben zaten yıllardır hep YAs tutuyorum .
Babamla ilişkimiz hiç bir zaman iyi olmadığı ve içimde ona karşı büyük bir öfke olduğu için, o aniden öldüğünde bile ona öfkem devam ediyordu. O tarihte çok genç olduğum için, artık hayatımda olmamasının daha iyi olduğunu bile düşünmüştüm. Yıllarca da bu aptalca düşünceyle kendimi teselli etmiştim. Sizinle tanıştıktan sonra idrak ettim ki, ölmüş olması onunla olan bağımızı kesmiyor, o hala hayatımda, hem de sandığımdan da çok etkili. Bu videonuzda diyorsunuz ya, yas tutmazsak üzerimizde anlam veremediğimiz bir atalet olur, meğer tam da öyleymişim.... İyiki varsınız 🤗
Babami kaybettim 96 yilinda,son zamanlarda cocuk gibi olmustu o korktugumuz adam. Bir de 6 ay once alman kurdu yavrumu kaybettim 3,5 aylikti galiba o bana daha cok koydu. O son nefesini verirken gördüm ama tam nefesi kesildiginde bakamadim hala cok üzgünüm
tülay hanım pandemi gibi son zamanlarında sevdikleri olarak yanında olamayışımız için de bir video yükler misiniz? Anlatamadıysam daha açıklayıcı olabilirim
Ölümle yüzleşmek hiç kolay değil annemi babamı 85 gün ara ile kaybettim.5 ay öncede ablami kaybettim.kaybettiklerinin gittiklerine inanmak istemiyor insan.cok zor çok zor tulay hanim.
11 yıldır babamın mezarına gidemiyorum çünkü öldüğünü bir türlü kabullenemedim. Psikolojik İlk Yardım kitabınızı okudum ve anladım ki cenazesine katılamadığım, defnedildiğini gözümle göremediğim için yasın inkar aşamasında takılı kalmışım. Daha ne kadar sürecek hiç bilmiyorum 🥺
DAHA ÇOK SÜREBİLİR. BABAMIN OLUMUNU ATLATMIŞ SAYILMAM BEN DE . DAHA KOTUSU BIZIM BÖYLE COK HASTA OLMAMIZDAN ANNEMIZ ZARAR GÖRİYOR .ANNEME BAKAMIYORUM VE BIZE HIÇ YARDIM EDEN KIMSEMIZ YOK Kİ..EVSAHIBIMIZ ALLAH RAZI OLSUN KIRA ALMIYOR SAYILIR. ANNEM YAŞLI , ANNEM IÇIN COK KORKUYORUM.
Tülay hanım çok önemli bir konuya değindiniz.Bendeki durum çok farklı, babamın vefatında çok sakin ve olgun davrandım kabre konulmasına kadar bakabildim. Ama bir müddet sonra resimlerine bakıp bakıp ağlamaları başladı. Lütfen bu konuda bir açıklama yaparsanız çok memnun olurum. Sizin paylaşımlarınız la kendimle daha tez yüzleşir oldum
Bugüne kadar annemi ,babamı ve bir çok evcil hayvanımı kaybettim.şunu söyleyebilirim ki aniden ölüm geride kalan için,yavaş yavaş ölüm,ölen için çok ağır bir durum.En tahammül edilebileni ama kafanızda soru işaretleriyle yaşamak zorunda bırakan da kaybolması.
Ben babamı kaybettiğim günden beri mutlu olamıyorum artik hayat bitti gibi sanki ...Ben odaya girdim hemsire cok kısa durun dedi daha yoğun bakıma girmeden donup kaldım vedalaşamadim solunum maskesi vardı ellerini tutup vedalasamadim babamı son gorusum oldugunu olecegini hic dusunmedim yogun bakima hic sokmadilar cok cok uzgunum icim cok kotu hep hersey yarım kaldı cok mutsuzum artık...Artı yıkamada görmedim cunku dayanamam dedim ama acaba girsemiydim bilmiyorum hersey yarım kaldi bundan sonra nasıl ayakta durucam bilmiyorum
Tulay hanim, olmek uzere olan yada olumcul hastaligi olan kisilerin yaninda durup aglamak, uzulmek, uzultuyu belli etmek, hastayi olumsuz etkilemez mi? Belki de kisiye gore degisir. Ben hastayken hic yanimda endiseli insan gormek istemem, moralim bozulur daha cok. Hastanin yaninda pozitif davranmamizi mi onerirsiniz yoksa icimizden geldigi gibi mi?
Hocam 2 ay önce bunu dinledim sonra babamla 1 ay hastalık uğraştık ve öldü 17 haziranda müzikler dinledik sesli kitaplar dinledik hiç ona nesne gibi davranmadim.Onun için size minnettarım.
3 gün önce can dostumu kedimi kaybettim. Ölürken yanında olamadım işte olduğum için. Ve en çok buna üzülüyorum son nefesini verirken yanında olamamak, yalnız bırakmak...
Tülay hanım , videolarınızı gerçekten özümseyene kadar dikkatle izliyorum. Sevdiğimiz insanın yakınını kaybettiğinde o Sevdiğimiz insana nasıl yaklaşmalıyız?
Dayımın cenazesine gitmedim bir çok cenazeye gitmediğim gibi sürekli rüyama giriyor dayım hep yaşıyor görüyorum yaş sürecini yaşayamıyorum cok iyi video olmuş
Psikiyatrist Jung; "İyi bir şifacı yaralı olmalıdır. Yarası olmayan şifacı iyileştirici olamaz” der. Aynı açıdan değil, aynı acıdan bakarken bize de derman olmanız ❤ Allahtan yas sürecinize ferahlık diliyorum , babanızın mekanı cennet olsun 🤲 Erken yaşlarda babamı ve annemi kaybettim. Yas ile büyüdüm. Kalanların kıymetini bilerek yaşıyorum 🌺🫂
Güneşe sürekli bakamayiz ölümle de sürekli yuzlesemeyiz. 📌
Tülay hocam sizi görmek çok güzel.
Bundan 7 sene önce bugün anneannem vefat etti. Son 3 gün yoğun bakımda komadaydı ve yoğun bakımda yanından ayrılmadım. Onunla konuştum, kuranımı okudum, ona masaj yaptım. Vefat etti cenazesini de yıkadım. Düşünüyorum ne kadar şanslıymışım. Her anına şahit olduğum için kabullenmem daha kolay oldu. Yas sürecini gerektiği gibi yaşayabildim. Anneannemin ölümünden 5 yıl sonra dedem vefat edince korona döneminde başka şehirde olduğum için cenazesine bile katılamadım, telefonumda hala numarası duruyor, bazen kendimi dedemi ararken buluyorum. Benim şahsi kanaatim 1.derece yakınlar hasta ve mefta için yapılması gereken vazifelerin yapılması yoksa ölümü idrak etmek çok da kolay değil.
Yoğun bakımda hasta ziyareti yasak ya da çok kısa süreli. Bu nedenle hastanızı yoğun bakımda kaybetmek onun orada tüm gün sizin dışınızdaki insanlara muhtaç olduğunu ve onların insafına kaldığını bilmek ölümünden daha acı veriyor insana..İsteseniz de yanında olamıyorsunuz..
Tam da bunu düşünüyordum.Hele ki çalışmak zorunda olup bir de İstanbul’da hastane,trafik ,mesafe eklenince gerçekten inanılmaz zor oluyor.Bu süreç eğerki aylar süren bir süreç ise allah hastaya da yakınlarına da kolaylıklar versin.Çok zor ..
Ölüm korkusu yaşayanlara bir kitap önereceğim: Güneşe bakmak, ölümle yüzleşmek. İrvin Yalom. Bu kitap sayesinde daha iyi hissettim.
Bugünlerde İrvin Yalom hastası oldum. kitaplarını tekrar tekrar okuyorum. çok faydalı oluyor.
Çok özledik çok
Size çok ihtiyacım vardı
Deprem sürecinde sizin varlığınıza bilgilerinize çok ihtiyaç duydum
Lütfen deprem korkusu ile ilgili video çekermisiniz...Depremi yaşayan biri olarak çok zorlandım
Ölüm hayatın gerçeği ve gerçekten çok acı 😢 Sabır versin yaradan🙏
Sizi cok ozledik... Videolarin devamini bekliyoruz. Cok cesur ve cesaret gerektiren bir konu. Sizi cok seviyoruz. 💐💐💐💛💛💛
Canım hocam, ben de sizi çokkkk özledim.Rabbim c.c babacığınıza rahmetiyle muamele etsin.Makamı yüksek olsun.Kabri cennet bahçesi olsun.Rabbim c.c size sabrı cemil ihsan etsin.Yüreğinize su serpsin.Dualarım sizinle.
Sevgili Tülay hanım,kendinizi fazla özletmeyin lütfen. Gerçi sizin olmadığınız zamanlarda kitabınızla vakit geçiriyorum. Emeğinize sağlık. Başarılarınızın devamını diliyorum 🙂
Emeğinize yüreğinize sağlık teşekkürler...
Bizde sizinle sohbet eder gibi, dinlemeyi çok özledik Tülay Hocam ❤❤❤ Bizimle sohbet edin bize bizi anlatmaya devam edin lütfen 🥰🥰🥰
Adana depremin de annemi babamı kız kardeşlerimi ve yeğenimi kaybettim bütün Türkiye nin başı sağolsun verdiğiniz bilgiler için teşekkürler
00:44
“son yolculuğuna uğurladık” Bu ifadelerin ölüm anlamına geldiğini biliyoruz, ama böyle derken içimizde açık kapılar bırakıyoruz ve ölümü inkar ediyoruz.
02:04 (ölmekte olan birine karşı tavrımız)
evcil hayvanımız ya da bir yakınımız ölüme yaklaşınca kaygılanıyoruz. Ölümü görmek istemiyoruz. Ölmekte olan kişinin bizim bakımımıza ihtiyacı var. En güzel hastaneleri en iyi doktorları kast etmiyorum. Ölmekte olan bir canlıya baktığımızda kaygılanmamız, korkmamız son derece normal. Bunu kabul edeceğiz. Evet şu anda korkuyorum, ama korkunun ecele faydası yok ve ölmekte olan o kişinin bize ihtiyacı var. hastaya bakmak demek sağlık verileri düzenli kontrol etmek değildir, hastanın yüzüne bakmak gerek. Onun çaresizliğine tanık olacağız, içimiz burkulacak. Konuşmak isterse dinleyeceğiz.
04:09 (mücadeleye övgü çağı)
“hadi çabala, bırakma kendini, mücadele et.” Ve hastanında mücadelesi sürekli övülüyor. Bir nokta var ve artık ötesi yok.
04:26 (ölüm mü çaresizlik mi)
kabullenemediğimiz şey ne? Ölüm mü çaresizlik mi? Ölüm insanın en çaresiz olduğu anlardan bir tanesi tıpkı doğduğundaki gibi. Yeni doğan bebekleri kucağına alamayan, dokunamayan insanlar olabilir.
07:24 (ölmekte olan insanı yalnız bırakmak)
“Ben onu son haliyle hatırlamak istiyorum” diyoruz. Ve ortamdan uzaklaşmak istiyoruz. Bu çok bencilce bir şey. bugün ona yarın size. Ölmekte olan bir insanı yalnız bırakıyorsunuz. “biz elimizden geleni yaptık, ona çok iyi bakılıyor” diye kendinizi teselli etmeye çalışıyorsunuz. Bir nesne, makine gibiymiş gibi davranıyorsunuz; ama o bir insan.
04:42 (büyüten yas süreci)
bu süreçten kaçtığımızda gerçek anlamıyla bizi büyütecek olan yas sürecini başlatamıyoruz. Yas tutmak için o anlara tanık olmak zorundayız, bundan kaçamayız. Böyle anlardan kaçmak için bir enerji harcıyorsunuz. “Yıkanırken görmek istemiyorum, gömülürken görmek istemiyorum, yoğun bakımdayken görmek istemiyorum” vb. kaçmak için harcağınığız enerji o kişiye yaklaşmaktan çok daha fazla; çok daha fazla yoruluyorsunuz.
09:48 (yas tutmamanın bedeli)
yas tutmazsak ne olur? Tutmadığımız o yasın bütün ağırlığı üzerimize çöker. Hayatınız donar kalır. “üzerimde bir atalet var” deriz. Acı çekmeseniz de mutlu da olamazsınız. Genel olarak endişeli bir hal, bir donukluk, bir ağırlık, bir cansızlık hali yaşarsınız. Yas tutmamanın bedeli hayatınıza yansıyan bir ağırlaşma hissi. “ama dayanamıyorum” demeyin, çünkü bu hayatın getirdiği doğal bir şey. eğer bu konuda yeteri kadar hazırlıklı olmazsanız kaçmayı bir seçenek olarak görürsünüz.
11:40 (kaçmadığınızda)
Teşekkürler hocam hoşgeldiniz ❤ bu konuya farkındalık zâten toplum ve kültürümüzdede çok ihtiyacımız var .
Ne kıymetli bilgiler 🙏🏻❤
Aynen o kadar doğru ki kızımın kuşu ölmüştü evde değildi yatılı kalıyordu. Gittim aldım . Beraber ağladık, gömdük. Ama öğretmeni neden söylediniz zaten evde değildi. Boşuna üzüldü dedi. Bende hayır yasını tutması lazım dedim. Çünkü öbür türlü öldüğüne hiçbir zaman inanamayacakti.sizi seviyoruz ❤️ bize iyi geliyorsunuz bunu bilmeni istedim .❤️
Hoş geldiniz, sevgiyle, özlemle bekliyordum💐BABA yasımla😔
IYI MISINIZ? BIRAZ DAHA . BEN DE BABAMIN YASINI TUTUYORUM. COK ZOR ÇOOOOK.
Hoşgeldiniz Tülay hanım videolarınzla benim için çok kritik bir dönemde hayatıma girdiniz çok faydalanıyorum size ne kadar teşekkür etsem az ,benim de babam yakın bir zamanda vefat etti ,başınız sağolsun mekanı cennet olsun
Biz de özledik tülay hanım
İyi ki varsınız❤
Meleksin sen Melek 🤗 daha ilk videolarinizdan beri izlerim sizi, araba kullanirken, isimi yaparken, surekli doner durur videolar. Cok sey ogrendim. Oncelikle de samimiyetin insanlar uzerinde ne kadar onemli oldugunu hep hisseder ve bilirdim ama bunu butun videolarinizda deneyimleyerek izlemekte cok keyifli, konu ne olursa olsun. Sirf o his icin bile icimden acmak geliyor. ☺
Ah Tülay hocam.oyle iyi geldiki❤2 buçuk yıl oldu annemi kaybedeli.bizzat yanındaydım ,iki ayda teşhis ve git gide ölüme yaklaşılan bir sureç.son gece ağrilari artmişti ,ayağinin ucuna yattım o gece yanına.sabaha ölmüştü.uyandim ayaklarına dokundum.anladim.bir süre yataktan kalkamadım.çok korkmuştum.ne kadar bekledim bilmiyorum,10 15 dakika.sonra ev ahalisini uyandırmıştım
Mekanı cennet olsun anneciğinizin. Başınız sağolsun
@@PsikologTulayKok 🙏😔
Başınız sağolsun ,Allah babanıza rahmetiyle muamele etsin sizlere de sabır versin ..
İyi ki yeniden buradasınız, dört gözle sizi bekliyordum Tülay Hocam! ❤
Konu da o kadar hayata dair ki... Gündem olmasının yanı sıra aslında bahsettiğiniz gibi hem toplumsal hem de kişisel olarak ölümü ve yası hayatlarımızda deneyimliyoruz. Üzücü olan kısım bilinçsizce denemliyor oluşumuz. Böylesine zorlu bir konuya bu kadar nahif ve aynı zamanda bu denli dürüst yaklaşmanız beni çok etkiledi.
Aklıma babaannemin hastanedeki bir buçuk senelik süreci geldi. Öleceği belliydi. Bir türlü yanına gidemiyordum. Yas ile yüzleşemiyordum. Babaannemin ardından dedemin de uzun yaşayamayacağını sezmiştim. Ondan da babaannem öldükten sonra uzak durdum. Eski eşim (o zamanlar ayrıldık ama resmiyette evliydik) covid-19'a yakalıp hastanede komalık olunca da (hala yaşıyor) onunla yakın olmak, iletişim halinde olmak istememiştim.
Ölümden sürekli kaçma eğiliminde biriydim. Şimdi ise nihayetinde annemle babam da bir gün ölecekler diye onlarla yakın temas halindeydim. (Kaygı ve korkuyla değil.) Annem rahatsızlandı ve teşhis bir türlü konamadı, bu sefer annemin şehrine geldim onunla kalmaya, başka bir şehirden. Kaçmamayı ve ölen babaannemle dedemin yasını doğal tutmayı öğrendim yavaş yavaş.
Hala sizden öğrenecek ve benliğime de hayatıma da yansıyacak çok şey olduğuna inanıyorum.
İyi ki varsınız Tülay Hocam! ❤❤❤
Allah kolaylık versin kardeşim. Çok geçmiş olsun annenize
@@selmateyzedenhikayeler9918 Çok teşekkür ederim, sağ olun. 🤍🙏
Yas tutmak demişken “çocukluğumuzun yasını” nasıl tutabiliriz, orada yaşayamadığımız duyguların hüznüyle nasıl barışabiliriz…bununla ilgili de bir video çekebilir misiniz?
ayy bu konuyu işleyin lütfen
Çok özledik sizi yine farklı bir bakış açısı sunuyorsunuz iyiki varsınız❤
Can hocam, başınız sağolsun
Sizi seviyorum. Rabbim kalbinize bol bol ferahlığından versin. Biz de sizi özledik ❤
Ölmekte olan birinin en çok ihtiyacı olan sey,elini tutup gözlerinin içine sevgiyle bakmak
Allâhu Teâlâ hepimize îman selâmeti nasip eylesin Âmin Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihi ve sahbihî ve sellim Elhamdülillâh Müslümanız ❤ iman en büyük nimet
Hüznü bile nasıl güzel..İyi ki varsınız❤
Sevdiğimiz yakınımız öldüğünde fiziksel acılarından kurtulduğu kadar, Allah'ın rahmetine de kavuşuyor. Rabbim hepimize hayırlı yaşamlar kadar hayırlı ölümler nasip etsin. Allah'a emanet olunuz.
Sağolun bilgiler için Tülay hanım
Bu kadar bekletmeyin kendinizi
Hoşçakalın
Özlemiştik sizi, iyi ki geldiniz 🫶🏼
İki sene oldu babamı kaybedeli koronadan 78yasindaydi çok üzüldüm en çokta o son anlarında yanında olamadigim başında kuran okuyamadigim son kez öpüp vedalasamadigim için çöz zordu hala sizi içimde aklıma gelmişti hep yoğun bakımda nasıl davranışlardır canı acimismidir 😔
Başınız sağolsun. Bu konuyu da konuşacağız.
@@PsikologTulayKok Allah razı olsun hocam sizinde babanızın kabri nur olsun
……………. canım acıyor.
Bu defa yalnızca susacağım, gözyaşlarımla birlikte.
Hepimizin başına gelecek malesef. Yakinlarimizin ölümü 😢
Tülay abla seni o kadar özlemişim ki. Özlediğimden midir bilmiyorum bu son 2 videoda bi acayip güzel geldin. Yani çok çok güzelleşmişsin abla ki zaten öyleydin de❤
Canım Tülay hanım, keşke sizin videolarınızda hatırlatma özelliği olsa, mesela alarmı kursak bazı videoları her gün, bazı videoları 2 haftada bir, bazı videoları ayda bir “tekrar izle” diye hatırlatsa…İlaç gibi hepsi. İyi ki sizinle karşılaştım. ❤️
hocam ben mesela annemin öldüğünü düşünmek bile istemiyorum bana dehşet acı veriyor sağ olmasına rağmen. yalnız olmadığımı biliyorum. buna da değinir misiniz?❤️
Nerelerdesiniz hocaaamm, çok ozlettiniz. Başınız sağolsun
ölmeyecekmiş gibi yaşa yarın ölecekmiş gibi hazırlık yap diye söz çok doğru yapabilene
İyi ki varsınız Tülay hocam ❤
İnstagram hesabınızda paylaştığınız rahatsızlığa dair üzülürken ve size şifa dilerken bu video karşıma çıktı. Ölümle yüz yüze olunan anlara dair farkındalığınızı hissettiğimde sonucu ne olursa olsun sizdeki cesur ruh yaşamayı da burdan gitmeyi de hayatın tonlarından biri olarak görücektir inancıyla size tekrar şifa diliyorum
Harikasınız teşekkür ederiz ❤
Tülay hanım iyiki varsınız ya ❤
Hoşgeldiniz 🤗 ❤️🥰
Özledik sizi hocam❤
Ağlayarak dinledim, dinleyerek ağladım
Tülay hanım merhaba ben 06 şubat'ta olan depremde annemi kaybettim. Annem hasta olduğu için yanına gitmiştim, okullar açılacağı için de bir gün önce Ankara 'ya geri döndüm. Ben dönerken artık ayağa kalkmaya başlamıştı. Kendi kendime "evet annem iyileşecek" diyerek ayrıldım. Bir gün sonra deprem oldu ve annem enkaz altında kaldı. Enkazı görmek için Antakya' ya gittim. Mezarına da gittim ama hala annemin öldüğüne inanmıyorum bence. Söylüyorum ama hissetmiyorum. Hissetmeyi reddediyorum. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Duygularımla yuzlesmiyorum. Düşününce ağlıyorum evet kalbim acıyor. Ama hemen gözlerimi silip başka şeylerle oyalaniyorum. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Aileme kızgınlık duyuyorum. Normal hayata döndüler diye. Ben de normal hayatıma döndüm. Hemen hemde. Şimdi de aileme birşey söylemek için çok geç gibi geliyor bana. Bu da içimde onlara karşı kızgınlık duymama neden oluyor içten içe ne yapmalıyım sizce şimdiden çok teşekkür ederim.
Gün içinde dikkatim dağılmasın diye bildirimleri kapalı tutuyorum. Bu yüzden videoları biraz geç görüyorum. İlk kez bir videoyu bu kadar erken farkedip izleme fırsatım oldu, İlk yorum yapanlardan oldum. Çok mutluyum 😊. Merakla beklediğim bir konu. İlk 2 video çok güzel. Emeğinize sağlık. Devamını bekliyoruz 🌷
❤️😊🥰
Hocam iyi ki varsınız🤍ne iyi yaptınız da yeni bir videoyla günümüzü şenlendirdiniz🌷
Sizi görmek çok güzel🎉🎉🎉❤
öncelikle başınız sağolsun sizi çok seviyorum ve çok özledim 💚herkesin acıyı yaşama biçimi vardır ve bizim buna saygı duymayı öğrenmemiz gerekir çık ağladı çok üzgün dolayısıyla yasta demek ne kadar doğru .benim 8 yıl önce babannem ÖLDÜ ve ben kabire gitmedim kendimi buna hazır hissetmiyordum bayramda gideceğim ve ne yaparım bilmiyorum ben anne bağımı onunla kurmuştum .annem babam sağ onlar ölünce ne yaparım bilmiyorum onların çok çocukları var ama benim bir annem bir babam var çok sorumsuzca davrandılar ve onlar ölürse bende üzülmem diye düşündüğüm oluyor sonra kendime kızıyorum nasıl evlatsın diye. biraz daha düşününce onlara kızıyorum neden gereken ilgi ve sevgiyi göstermediler diye nasıl çıkarım işin içinden bilmiyorum. ben zaten yıllardır hep YAs tutuyorum .
Devam edeceğiz
Babamla ilişkimiz hiç bir zaman iyi olmadığı ve içimde ona karşı büyük bir öfke olduğu için, o aniden öldüğünde bile ona öfkem devam ediyordu. O tarihte çok genç olduğum için, artık hayatımda olmamasının daha iyi olduğunu bile düşünmüştüm. Yıllarca da bu aptalca düşünceyle kendimi teselli etmiştim. Sizinle tanıştıktan sonra idrak ettim ki, ölmüş olması onunla olan bağımızı kesmiyor, o hala hayatımda, hem de sandığımdan da çok etkili. Bu videonuzda diyorsunuz ya, yas tutmazsak üzerimizde anlam veremediğimiz bir atalet olur, meğer tam da öyleymişim.... İyiki varsınız 🤗
Asalet değil, atalet olacak
@@eminedolek8956 ataleti yanlış yazdığımı fark etmemişim, teşekkürler
Yanlız değilsiniz ben de aynı durumdayim
Allah kolaylık versin kardeşim
Babami kaybettim 96 yilinda,son zamanlarda cocuk gibi olmustu o korktugumuz adam. Bir de 6 ay once alman kurdu yavrumu kaybettim 3,5 aylikti galiba o bana daha cok koydu. O son nefesini verirken gördüm ama tam nefesi kesildiginde bakamadim hala cok üzgünüm
Allah razı olsun 👏👏🥰
Hocam konu ya değinmeniz çok iyi oldu ,yalnız arka plan şahane ❤
tülay hanım pandemi gibi son zamanlarında sevdikleri olarak yanında olamayışımız için de bir video yükler misiniz? Anlatamadıysam daha açıklayıcı olabilirim
Ölümle yüzleşmek hiç kolay değil annemi babamı 85 gün ara ile kaybettim.5 ay öncede ablami kaybettim.kaybettiklerinin gittiklerine inanmak istemiyor insan.cok zor çok zor tulay hanim.
Başınız sağ olsun
Allah cennetinde kavuştursun...
Sesler etkilemiyor hocam yeni mikrofonuzla güzelmiş 😀😀 🌸🎉
11 yıldır babamın mezarına gidemiyorum çünkü öldüğünü bir türlü kabullenemedim. Psikolojik İlk Yardım kitabınızı okudum ve anladım ki cenazesine katılamadığım, defnedildiğini gözümle göremediğim için yasın inkar aşamasında takılı kalmışım. Daha ne kadar sürecek hiç bilmiyorum 🥺
DAHA ÇOK SÜREBİLİR. BABAMIN OLUMUNU ATLATMIŞ SAYILMAM BEN DE .
DAHA KOTUSU BIZIM BÖYLE COK HASTA OLMAMIZDAN ANNEMIZ ZARAR GÖRİYOR .ANNEME BAKAMIYORUM VE BIZE HIÇ YARDIM EDEN KIMSEMIZ YOK Kİ..EVSAHIBIMIZ ALLAH RAZI OLSUN KIRA ALMIYOR SAYILIR. ANNEM YAŞLI , ANNEM IÇIN COK KORKUYORUM.
❤❤❤
Videolarınızı severek izliyorum bu arada başınız sağolsun tülay abla
Sizi çok seviyorum 🙏💕
Tülay hanım çok önemli bir konuya değindiniz.Bendeki durum çok farklı, babamın vefatında çok sakin ve olgun davrandım kabre konulmasına kadar bakabildim. Ama bir müddet sonra resimlerine bakıp bakıp ağlamaları başladı. Lütfen bu konuda bir açıklama yaparsanız çok memnun olurum. Sizin paylaşımlarınız la kendimle daha tez yüzleşir oldum
Ölenin öldüğünü kabullenemiyorum cok dogru
🙏
Teşekkür ederim
Bugüne kadar annemi ,babamı ve bir çok evcil hayvanımı kaybettim.şunu söyleyebilirim ki aniden ölüm geride kalan için,yavaş yavaş ölüm,ölen için çok ağır bir durum.En tahammül edilebileni ama kafanızda soru işaretleriyle yaşamak zorunda bırakan da kaybolması.
Ben babamı kaybettiğim günden beri mutlu olamıyorum artik hayat bitti gibi sanki ...Ben odaya girdim hemsire cok kısa durun dedi daha yoğun bakıma girmeden donup kaldım vedalaşamadim solunum maskesi vardı ellerini tutup vedalasamadim babamı son gorusum oldugunu olecegini hic dusunmedim yogun bakima hic sokmadilar cok cok uzgunum icim cok kotu hep hersey yarım kaldı cok mutsuzum artık...Artı yıkamada görmedim cunku dayanamam dedim ama acaba girsemiydim bilmiyorum hersey yarım kaldi bundan sonra nasıl ayakta durucam bilmiyorum
Biz de sizi özledik tülay hocam🥰🥰
Tulay hanim, olmek uzere olan yada olumcul hastaligi olan kisilerin yaninda durup aglamak, uzulmek, uzultuyu belli etmek, hastayi olumsuz etkilemez mi? Belki de kisiye gore degisir. Ben hastayken hic yanimda endiseli insan gormek istemem, moralim bozulur daha cok. Hastanin yaninda pozitif davranmamizi mi onerirsiniz yoksa icimizden geldigi gibi mi?
Başınız sagolsun.
Siz de sağolun
Özledik sizi hoşgeldiniz ❤
Yas adında diger videonuza ücretliymiş izleyemedim , acılı insanların çok ihtiyacı var üzücü ama sizde haklısınız.
Yas ....Hocam en çok istediğimiz şeydi sanki hersey sıralı gibi geldi şimdi sizin yasınız ülkenin yası zamanı şimdiymiş.....
Hocam 2 ay önce bunu dinledim sonra babamla 1 ay hastalık uğraştık ve öldü 17 haziranda müzikler dinledik sesli kitaplar dinledik hiç ona nesne gibi davranmadim.Onun için size minnettarım.
Konu gerçekten önemli.
🌺🌺🌸🌷⚘️
👍🌷💐🌺🌸
3 gün önce can dostumu kedimi kaybettim. Ölürken yanında olamadım işte olduğum için. Ve en çok buna üzülüyorum son nefesini verirken yanında olamamak, yalnız bırakmak...
Alışabildiniz mi acaba? Aynı durumdayız..
Emeğinize sağlık
Yas tutmayı beceremiyoruz hep aklımda sma şöyle katıla katıla ağlamak isterdim ama bir dönümlük geldi
🙏🙏🙏🥰🥰🥰🌸🌸🌸
Tülay hanım geçen yıl Ramazan ayının 23'ünde babamı kaybettim. Hala kabul edemedim. 😭
Hocam çok özledim iyisiniz inşallah
🙏💐
Özlemiştik Tülay hanımcım 😍 Siz nasılsınız ?
Hocam bakım veren birine de destek olur muydunuz
Yeni mikrofonunuz hayırlı olsun 😊 sizi seviyorum ❤
Tülay hanım...ölüm çok acı
💖
Tülay abla sevdiğimiz bir insanın çok değişmesi ve bize yabancı gibi gelmesi hakkında bir video yapabilir misin? O da bir tür kayıp değil midir?
Tam da babam yoğun bakımda ve durumu kritikken karşıma çıktı bu video. Peki çocuklarda bu süreç nasıl yönetilmeli Tülay hanım
💖🌹
Hocam birde kişinin davranışları; mîzâcından mı yoksa şemalarından mı kaynaklanıyor nasıl anlaşılır?
🌹
Tülay hanım , videolarınızı gerçekten özümseyene kadar dikkatle izliyorum. Sevdiğimiz insanın yakınını kaybettiğinde o Sevdiğimiz insana nasıl yaklaşmalıyız?
💞💐
❤🙏🏿
Dayımın cenazesine gitmedim bir çok cenazeye gitmediğim gibi sürekli rüyama giriyor dayım hep yaşıyor görüyorum yaş sürecini yaşayamıyorum cok iyi video olmuş
🥰🧡