جلسه7 ؛ صوت و لحن قرآن کریم؛ مقام بیات1(تعلیم المقامات القرآنیه 7 مقام البیات 1)

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 26 พ.ย. 2024

ความคิดเห็น • 7

  • @seyedrezamousavi9814
    @seyedrezamousavi9814 ปีที่แล้ว

    خداوند خیرت بدهد،موفق باشی

  • @jafarsalehi559
    @jafarsalehi559 4 ปีที่แล้ว

    تشکر استاد عزیز! این کلیپ تنوع زیبایی داشت

    • @mohammadamirtouhidi530
      @mohammadamirtouhidi530  4 ปีที่แล้ว

      سلام بر دوست عزیز جناب استاد صالحی! خیلی ممنوم از لطف تان! به محمد هم گفتم کم کم ویرایش یاد بگیرد

  • @seyedsadjadi6189
    @seyedsadjadi6189 3 ปีที่แล้ว

    سلام حاج آقا ؛ اون تلاوت آخر مال کدام قاری بود !؟ ربنا ...

  • @jafarsalehi559
    @jafarsalehi559 4 ปีที่แล้ว +1

    سوالم اینست که در آیات الاحکام که فرمودید، کدام مقام مناسب تر است؟ چون قبلا شنیدم که بیات مناسب در آیات الاحکام و مفاهیم آن مناسب است؟ تشکر🙏🏻🙏🏻

    • @mohammadamirtouhidi530
      @mohammadamirtouhidi530  4 ปีที่แล้ว

      آیات الاحکام هم با هم دیگر تفاوتی زیادی دارند و نغمه های بیات هم. بعضی از نغمه های بیات که خشونت بیشتری نسبت به برخی دیگر دارند مانند بیات حسینی، برای بیان آیه ای که به عنوان مثال بیان شد مناسب است مانند کاری که مصطفی اسماعیل در : والذین یتوفون منکم و یذرون ازواجا...کرده ولی مثلا ثلاثی یا جنس بیات که معنویت بیشتری دارند با این گونه آیات تناسب ندارد بلکه از آیات الاخلاق یا آیات الاحکام با مفاهیم دیگری بیشتر سازگار است. مقامی که با آیات الاحکام تناسب بیشتری دارد مقام راست است که لحن آمرانه دارد و معنویت بیات را ندارد. البته در کلیپ ها نمی توان تفصیل داد چون وقت کم است و مطلب زیاد به طوری که حتی یک کلمه اضافی نباید بیان شود .

  • @zahed1407
    @zahed1407 ปีที่แล้ว

    ضمن تشکر از شما بابت تلاشتان برای تدریس مباحث صوتی و لحنی به نظر می رسد این نظر که آیات الاحکام را نباید با مقام بیات اجرا کرد غیر اصولی و غیر قابل پذیرش است چراکه بیات مقامی بسیار گسترده است و حالات و صداهای گوناگون دارد و کنارگذاشتن و حذف آن برای این آیات دور از اصل لحن بیانی است.همانطور که مستحضرید مصطفی اسماعیل که سرآمد لحن بیانی است بسیاری از آیات الاحکام را این مقام قرائت کرده و اتفاقا بسیار به کلمات نشسته و قابل قبول و پذیرش نیز هست.بنده با این تعبیر که این مقام یا آن مقام را نباید در آیات با موضوعات مختلف خواند مخالف هستم...چرا که نغمات واسطه ای برای انتقال معنا و احساس است که قاری متبحر می تواند آیات بهشتی را هم صبا بخواند و جهنم را به نهاوند منتهی نه هر صبا و نه هر نهاوندی بسته به القای معنی و نوع استفاده از صوت و لحن بیانی...مثال های بسیاری از قراء مصری در این زمینه وجود دارد