La Amo / O amor

LA AMO (Julio Baghi)
Kie forestas tempo kaj spaco,
kie la vivo estas sen laco,
kie muzikaj ondoj vibretas,
kie ordono kruda nur petas,
kie arioj ŝvebas sen sonoj,
kie regadas reĝoj sen kronoj,
kie vidiĝas ĉio sen formo,
kie animo sonĝas sen dormo,
kie sen ombro brilas la flamo:
tie naskiĝas vere - la Amo.
Kie batalas koro por paco,
kie malzorgo plendas pro laco,
kie la kreo jam nur detruas,
kie la ĝojo ĝojon enuas,
kie la lipoj kurbe silentas,
kie animo faron pripentas,
kie eĉ celo estas sencela,
kie la suno froste malhela,
kie ne donas varmon la flamo,
tie mortadas vere - la Amo.
Kie triumfas venke konsento,
kie karesas eĉ la silento,
kie la barojn rompas fervoro,
kie por koro batas la koro,
kie la sento senton prifestas,
kie la larmoj ĝojon atestas,
kie espero iĝas vivcelo,
kie la tero ŝajnas ĉielo,
kie, fandiĝas flamo kun flamo,
tie ja vivas vere - la Amo.