Słyszałem taką historię W Szczecinie w restauracji siedział min p. Jan z kolegami i z psem Podszedł do nich kelner i powiedział PRZEPRASZAM ALE TU NIE WOLNO WPROWADZAĆ PSÓW na to pan Jan swoim głosem odpowiedział JAK BOGA KOCHAM ON SIĘ DO NAS DOSIADŁ
Basicę poznałam w 2004 roku na pielgrzymce po Europie. Zaprzyjaźniłyśmy się, tańczyłyśmy na moście w Avignon, jadłyśmy lody w Madrycie, śpiewałyśmy w Fatimie Ave... Potem podarowała mi książkę p. Jana pośmiertnie wydaną. Z dedykacją, a jakże :-D Po paru latach zadzwoniłam do Niej, od razu poznała mnie po głosie. Zaprosiłam do siebie, miała przyjść, coś Jej wypadło, przełożyłyśmy na inny termin. W 2013 roku znowu zadzwoniłam i miała przyjść już na pewno. Nie przyszła, a potem telefon już nie odpowiadał. A na ścianie wisi nasze zdjęcie
Był jak magnes...raz odpychał, raz przyciągał. Wydaje się, ze nie wszystko opowiedział o swoim życiu. Strzegł swoich tajemnic, nawet w pijanym widzie nie zdradzał tego, co ukrył przed ludźmi. Dlatego opowiadał różne historie ze swojego życia i wiele razy je zmieniał. W komunie ogólnie Ludziom żyło się cieżko, byli zaganiani, sterani , umęczeni systemem, a on żył jak wolny ptak, Miał na to wszystko wyje..ne /jak to dziś mówi młodzież/. Obracał się wśród rożnych ludzi, ale Nigdy nikogo nie naśladował, był sobą. Razem z Maklakiewiczem tworzyli zgrany duet, byli Chyba prawdziwymi przyjaciółmi, a rozumieli się jeszcze lepiej, kiedy była wśród nich ich Nieodłączna przyjaciółka..wódeczka. Rozumieli świat i ludzi po swojemu i akceptowali go takim, Jakim jest, wiedzieli, ze bunt nic nie zmieni. I płynęli ta swoją łodzią po oceanie życia, ale i ich Rejs tez musiał się skończyć. Faktem jest, ze byli lubiani i cenieni za to, ze byli tacy prawdziwi. Chyba nieprędko znajdzie się w świecie filmu takich dwóch przyjaciół , którzy naprawdę się lubili I szanowali. Oni do siebie tak pasowali jakby byli z jednej i tej samej układanki. Mieli szczęście na siebie natrafic.
Mam takich dwóch przyjaciół jeden z czasów gimnazjum drugi z czasów technikum. Wszyscy już jesteśmy po ślubach. Do dzisiaj się kolegujemy pomagamy sobie, lubimy wódeczke. Po spojrzeniach wiemy już o co komu chodzi i często podobnie myślimy. Też jesteśmy jak trzy "elementy" z jednej układanki, jak trójnóg. Wyobrażam sobie też co Himilsbach mógł czuć po śmierci Maklaka.
....J H..zyl.zyciem tak jak chcial,nie przeczekiwal swojego zycia do smierci!! Wybral wolna droge , miał niezwykla osobiwosc,chatakter , talent i stal sie LEGENDA .Dobrze ,ze z nami byl !❤❤❤
Cześć Paulo To był Geniusz. Urodzony Artysta i Intelektualista podobnie jak Maklakiewicz. Obydwaj mieli "wywalone" na konwenanse i salonowe maniery, stronili od patetycznej pełnej hipokrytów i egocentryków śmietanki towarzyskiej środowiska Artystów scen polskich. Jego powiedzonek wymyślonych od ręki nikt nie zliczy. Wielki Szacun. Po mimo kilku naprawdę wyjątkowych wspaniałych artystów po dziś dzień nie zaistniał nikt w Polskim Show Business-ie o kim możnaby powiedzieć że ma coś z Himilsbacha lub Maklakiewicza. I nie jest tak dlatego że dziś takie Postaci nie miałyby racji bytu. Dziekuję i pozdrawiam.
@ga-ga szpital Przylaczam sie w calej rozciaglosci do wyrazonej w komentarzu opini, original nie rowny nikomu, geniusz, ponadczasowy i ponad przestrzenny, ale czlowiek dusza, roden z powiesci Dostojewskiego, niebywaly gosc, "egzotyczny insekt" (" bizarren Insekt"), na ktorego wszyscy sie gapia, a jak on sie na kogos wgapi, to ten delikwent ucieka, jak przeszyty strzala.... Dobrze, ze znalazl te Barbare na zone,z ktora porozumiewal sie doslownie przez osmoze, quasi telepatycznie... Niezapomniany !!! A @Paula wskrzesila jego postsc ponownie do zycia !!!! Dzieki, dzieki, dzieki !!! ***** Propozycje nowych felietonow: Juliette Grecko ( znana nie tylko jako chansonistka als tez aktorka min z filmu:"Belfegor czyli upiör Louvre" ...), wlasnie zmarla 92-letnia 4 czy 5 dni temu w Paryzu.. a przed tem, niedawno jej 2-gi maz Michel Piccoli, obydwu postaciom warto poswiecic felieton, zwlaszcza ze Juliette Grecko przodkowie pochodzili z Polski, takze znakomita chansonistka francuska polskiego pochodzenia BARBARA, na prawde, warta uwagi !!! Pozdrowienia
Bajasz , współczesny. Naturalny.w rejse świetne dialogi. Trudne dzieciństwo I młodość. Naturalność bez, maski 👏 . Lubił wolty . Przyjaciele teraz ,,umierają " bo nie byli nimi . Czas niszczy wszystko.
Najlepsza ksiażka jego autorstwa to " Monidło".Te nowele to właściwie były reportażami.Np. postać Hrabiego i jego śmierć pod tramwajem to autentyczna historia.Mieszkaliśmy przy ul.Burakowskiej 13 . 200 m. od cmentarza Powązkowskiego. Moja mama opowiadała mi o tym wydarzeniu pod koniec lat 50 tych ubiegłego wieku.Ja się urodziłem w 1947. Spotkałem pana Jana w 1979 r w kawiarni Harenda przy Krakowskim Przedmieściu .Musiał być bez grosza bo prosił o wsparcie na kufel piwa. Szkoda że tak źle mu się powiodło. Pozdrowienia Pani Paulo.
Poznałam Jana Himilsbacha i Zdzisława Maklakiewicza w czasach mojej młodości , bo stale przychodzili na wódkę do restauracji Harenda , która mieściła się blisko Uniwersytetu Warszawskiego, w podziemiach budynku. A na rozległym parterze była kawiarnia , gdzie przebywali tzw. literaci, ale głównie studentki i studenci UW, którzy wpadali tam na cieniutką herbatę podawaną w szklankach w metalowych koszykach , żeby zabić czasowe dziury między wykładami albo ćwiczeniami. Ku utrapieniu kelnerów, bo i rzecz napiwków nie dostawali od ubogiej braci studenckiej a przede wszystkim okupowali godzinami stoliki więc miejsc nie było dla bogatszej klienteli ! Literaci rzecz jasna wpadali aby upatrzyć i upolować do bezecnych czynów , nie wiem z jakim skutkiem, co efektowniejsze studentki. Himilsbach i Maklakiewicz jakkolwiek alkohol był głównym celem ich peregrynacji do podziemi Harendy to często też się przysiadali do stolików studenckich na górze ( czyli na parterze Harendy) i snuli opowieści . Himilsbach rzeczywiście opowiadał barwnie i skarżył się na swoją Basicę, że jak żandarm go pilnuje oraz chwalił się patentem na napicie się, kiedy był zamykany przez żonę na klucz przez rurkę gumową do spuszczania wina przetkaną przez dziurkę od klucza przez usłużnego Maklakiewicza ( wersji o listonoszu w tej roli nie znam) . Ale też mówił o literaturze. W pogardzie miał współczesne pisarstwo i mawiał , że prawdziwa literatura kończy się na Hemingwayu oraz .... na nim - Janie Himilsbachu. Sądzę więc, że wcale nie był skromny tylko przeciwnie miał duże mniemanie o wartości literackiej tego co tworzył. Zdarzało mu się jednak innym razem chwalić też pisarstwo Hłaski i nawet Marka Nowakowskiego. Co do Zdzisława Maklakiewicza, został zamordowany ciosem noża i wtłoczony do pakamery w warszawskiej Stodole. Mordercy milicji nie udało się a może nie chciało się namierzyć. Joanna Iwanicka
I co ja bym oglądała bez Pani vlogu miłe dla oka wdzięk osobisty 😊tak interesujące życiorysy artystów opowiadane tak rzetelnie pracę jaka Pani wykonuje to 6+ Pani Paulo dziękuję, że Pani jest w sieci ❤️
Jego życiorys brzmi jak jedna wielka anegdota. Owszem, bywały osoby, w przypadku których niemożliwe było ustalenie daty urodzin, ale żeby też śmierci?! Niebywałe, jeden człowiek, tyle tożsamości! Jak słucham historii pana Jana to odnoszę wrażenie, jakby taki ktoś nigdy nie istniał... I te zabawne sytuacje z jego udziałem, cytaty, które co rusz są przytaczane, niczym złote myśli.. Człowiek legenda😀
Paula dzięki za odcinek! Tym bardziej, że właśnie w naszym rodzinnym mieście - Mińsku Mazowiecki, niedawno odbył się kolejny festival im. Jana Himilsbaha :)
Tak nigdy nie zapomne pytania A CZY WIESZ ILE TAKI WIELBLAD WYTRZYMA BEZ WODY ?! padlo pytanie na pytanie NO ILE ? ..... odpowiedz Jasia NIE WIEM ...myslalem ze spadne z krzesla bo nie bylem przygotowny na komedie ..film mial byc na serio .
Mały wielki człowiek którego na zawsze zapamiętamy. WIELKI CZŁOWIEK.....można być sobą żeby być znanym. Uwielbiam Jego role i Ciebie Paula za pracowitość. WNIEBOWZIĘCI to marzenie wszystkich. Pa
13:30 A ja mam książkę Jana Himilsbacha "Opowiadania Zebrane", wydaną po śmierci pana Jana. Książka ta wydana została (przynajmniej ten mój egzemplarz) przez wydawnictwo vis-a-vis/Etiuda w Krakowie w 2010 roku z inicjatywy Barbary Himilsbach - żony Pana Jana. Polecam. Boki można zrywać. 18:15 - a to jest właśnie zdjęcie z okładki tej książki.
Tak...to był genialny duet, do filmów z ich udziałem wracam regularnie, bo są najlepsze z najlepszych. "Monidło" to obraz reczywistości, wciąż bardzo aktualny, ponadczasowy. Dzięki za super materiał. A może droga Paulo coś o bohaterkach z filmu "Dziewczyny do wzięcia" ,bo oprócz Pani Szykulskiej, to nic o nich nie wiadomo. Kto jak nie Ty ogarnie sprawę ;-))) Pozdrawiam cieplutko!!!
Super aktor dobrze grał najlepiej Rejsie i Wniebowzięcia dobry duet z Maklakiewisz em data urodzenia 31listopad to było najlepsze pozdrawiam serdecznie 😊
Co do jego urodzenia- tak mowil : ' jeden dzień w tą, jeden dzień w tamtą, co za różnica...' haha.tak najlepsze! ..Bardzo lubilam p. Jana i pana Zdzislawa M. w filmie 'Wniebowzieci' jak wygrali w totolotka i latali samolotami gdzie bylo jeszcze miejsce, tak z postoju..liczenie kasy na trawie....genialne sceny..:-)) I jeszcze fajna komedia 'Jak to sie robi ' z akcja w Zakopanem na wczasach.
W poszukiwaniu Pauli😄odnalazłem ten odcinek " historii wielkich postaci" , który wręcz domaga się komentarza bo pan Jan Chimilsbach to historia nie z tej ziemi😆 Tak naprawdę to nie znam nikogo w kinematografii polskiej a może i swiatowej (może wczesny Cheplin) o tak poważnej .mimice twarzy która wywołuje uśmiech nijako z automatu😁 mina głaz jak nomen omen kamieniarski pomnik i jedno : dwa słowa i śmiech z sympatią wielka dla artysty , moment kulminacyjny to sceny z filmów Pana jak ta filozoficzna twarz Chimilsbacha kieruje powoli wzrok na Maklakiewicza i następuje oczekiwanie ...co za genialną myśl nam zaraz wypali 😄 .Fantastyczny przesympatyczny artysta naturszczyk . A nałogi pal licho te wszystkie skoro z tego też narodziła się chyba ta swoista filozofia życiową Pana Jana i ukazał nam się taki niezwykły artysta. Bardzo,,bardzo dziękuję pani Paulo za ten odcinek dołączając uznanie w pani slangu Paula jesteś....tu super młodzieżowa i radosna 😃 pozdrawiam serdecznie
Super dialogi z filmu w którym akcja toczy się wokół perypetii dwóch obciachowych przyjaciół - genialne role Pan Jan i Maklakiewicz -ktorzy po wygranej w totolotka balange kończą na plaży w Sopocie i pada to sakramentalne pytanie ze strony Pana Jana....."czy my mamy jeszcze jakieś pieniądze ". ??? 😁😁
Cześć 😃🌷🌷..O kurczę lecisz dalej z odcinkami😃..tz..włączył się automat odtwarzania ..mam CI pisać dzisiaj no i jest problem bo jak tu pisać jak Ty CIĄGLE gadasz 😃😁..Dobra jakos może się uda
Słyszałam, że Janem Himilsbachem zainteresowało się Hollywood, a konkretnie Steven Spielberg. Miał on grać jakiegoś oprycha, ale warunkiem było nauczenie się angielskiego, na co Himilsbach miał powiedziec j?"Jan Himilsbach: „Z tym angielskim zostanę jak ten chuj”: Podobieństwo Himilsbacha do Spencera Tracy oraz Kirka Douglasa, jak niesie legenda, sprawiło, że otworzyła się przed nim wielka kariera w Hollywood.Kiedyś więc chwalił się nawet, że rolę w filmie zaproponował mu sam Steven Spielberg. Pod jednym warunkiem: musiał nauczyć się angielskiego. - I co, uczysz się? - pytali znajomi. - Nie. Jeszcze nie. Spielberg się rozmyśli, a ja z tym angielskim zostanę jak ten chuj - odpowiadał Himilsbach.
Świetny odcinek, bardzo dobrze intonujesz, anegdoty i wypowiedzi Pana Jana to złoto. Szkoda, że zabrakło tej najpopularniejszej czyli zostać jak Himillsbach z Angielskim :)
Data urodzenia : nieznana Data śmierci : podważalna Imiona rodziców : hipotetyczne Pochodzenie : niepewne Życiorys : podejrzany Słowem : Jan Himilsbach ( z książki Anny Poppek " Rejs na krzywy ryj, czyli Jan Himilsbach i jego czasy..." ) Wspaniały naturszczyk,który poległ trafiony alkoholem - klątwą całego wojennego pokolenia.
Kilka lat temu poznałem kolegę internetowego(razem pisaliśmy na pewnym forum, które już nie istnieje). Opisywał, że jako młody chłopak wraz z kolegami pił tanie wino koło dworca w Otwocku. Trzeba młodym zaznaczyć, że w latach 70/80 można było pić w miejscach publicznych i milicja się nie przypieprzała. Otóż w jakiejś sprawie pociągiem przyjechał Himilsbach i zobaczył pijących tanie wino chłopaków. Podszedł przywitał się ze wszystkimi i zapytał czy go nie poczęstują, bo ma kaca. Tak się zastanawiam, czy inny aktor ówczesny czy obecny by podszedł do młodych pijących tanie wino. Raczej nie.
Cześć Paula miło ciebie wiedzieć fajnie mega odcinek z historie Wielkich Postaci o JAN HIMILSBACH to moja ukochana seria pozdrawiam serdecznie miłej soboty i wieczoru dla ciebie Paula🐈😻❤️🌹🌷👼🏻
Szkoda, że nie było zdjęcia Pani Basi, pięknej i efektownej kobiety. Widziałam ich kiedyś razem na Kiermaszu Ksiązki. Himilsbach przedstawił ją dumnie: "Moja żona". Pozdrawiam!🤩
Chcę odnieść do wspomnianej anegdoty. Swojego czasu słuchałem wywiadu z Gustawem Holoubkiem. Aktor opowiedział ten prawdziwy fakt znany obecnie jako anegdota.. Powtarzam prawdziwy fakt który to miał miejsce w jednej z warszawskich kawiarni. Podobno kawiarni SPATiFu. Według Holoubka było tak. Do kawiarni wchodzi Himilsbach .Przystanął wewnątrz na schodku tuż przy drzwiach, by wśród dymu i woni alkoholu poszukać kogoś znajomego. Na jego widok w lokalu zapanowała cisza. Po chwili Holoubek słyszy znajomy głos. " Inteligencja wypi....ć .Na te słowa Holoubek wstał grzecznie od stolika i opuścił wspomniany lokal.
To nie prościej by było wciągnąć flaszkę przez okno? No, chyba że okna były zabite, albo działał monitoring sąsiedzki...😊 *Dzięki Paula, świetna robota* 😘
W latach osiemdziesiątych był stałym bywalcem kawiarni "Harenda" w warszawskim Domu Turysty. Lokal ten cieszył się także popularnością wśród studentów pobliskich uczelni - Uniwersytetu i Akademii Sztuk Pięknych. Niestety, nie tylko. Któregoś razu piliśmy w sporym gronie piwo po zajęciach. Pan Janek dosiadł się do nas i konfidencjonalnym szeptem poinformował - - Nie gadajcie tak głośno! Ten w rogu to ubek... Czy rzeczywiście był to funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa? Nie wiadomo, ale nie wypadało się nie odwdzięczyć, więc pan Janek pił na nasz koszt do końca wieczoru. Innym razem pod Harendą złapałem taksówkę by wrócić do akademika (a co? studenta też stać było!). Nagle pan Janek władował się bez pytania do pojazdu i polecił kierowcy wieźć się na Czerniakowską, czyli niezbyt po drodze. Nawet nie próbowałem protestować, a za cały kurs zapłaciłem bez mrugnięcia okiem.
Myślałam, ze wspomnisz o jego córce, która zginela tragicznie we własnym domu. Podczas kąpieli suszyła włosy, suszarka wpadła do wanny, poraziła dziewczynę, a potem ugotowała. W tym czasie Himilsbach grał w komedii na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. Jeśli dobrze pamietam, nie przerwał swoich wystąpień i grał w sztuce do czasu gdy została zdjęta z afiszu. Himilsbach, podobnie jak wielu aktorów z Wrocławia, pili w teatrze prawie każdego dnia. Podobnie jak Mrozek, grali pijani w spektaklach. Cóż, takie były czasy. Bywałam w latach 70tych stała bywalczynią w takich imprezach gdzie pracownicy wraz z aktorami regularnie zalewali robaka. dużo by opowiadać.....
A może coś Pani by znalazła na temat p.Michala Suminskiego? Rewelacyjnie prowadził program Zwierzyniec i jeszcze fajny był program Ekran z brakiem i w niedziele Niewidzialna ręka nie wiem czy coś nie pokrecilam). Pozdrawiam 😃
Jeszcze jedno pan Jan miał swoje nietuzinkowe role ale równie dobrze zapadł w naszych a na pewno w mojej pamięci z tychy wypowiedzi i narracji które Paula przytoczyla (sorry za spoufałść) np DROGI BUDUJĄ A NIE MA GDZIE IŚĆ
"Biednemu jak nie wiatr w oczy, to ch.. w d..." miał powiedzieć Jan Himilsbach w dużym towarzystwie w SPATiF-ie, a wykorzystując chwilę konsternacji obecnych dodał "Znam jeszcze inne dowcipy".
Czytałem przed laty jego prozę i odnośnie własnego pochodzenia, pisał, jakoś tak:" Ojcem moim był podobno jakiś kapral, który ze swoim pułkiem, szedł tędy na letnie manewry" :)
Miał trzy zawody udokumentowane: kamieniarz-krawężnikarz (dyplom w Strzegomiu), literat (wpisane do dowodu i legitymacja PZL), aktor (egzamin eksternistyczny w 1986 r.)
Książkę znajdziecie tutaj: novaeres.pl/katalog/tytuly?szczegoly=obsesja,druk
Q
6jk0 t
Pan Jan i Pan Zdzisław to najlepsza para aktorów wszechczasów 👍👏💪
Aktor o niesamowitym życiorysie , kpiarz i prześmiewca . Ze swoim przyjacielem Maklakiewiczem , tworzyli barwny duet . Dla mnie super facet !
Słyszałem taką historię
W Szczecinie w restauracji siedział min p. Jan z kolegami i z psem
Podszedł do nich kelner i powiedział
PRZEPRASZAM ALE TU NIE WOLNO WPROWADZAĆ PSÓW
na to pan Jan swoim głosem odpowiedział
JAK BOGA KOCHAM ON SIĘ DO NAS DOSIADŁ
🙈🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🙈
Basicę poznałam w 2004 roku na pielgrzymce po Europie. Zaprzyjaźniłyśmy się, tańczyłyśmy na moście w Avignon, jadłyśmy lody w Madrycie, śpiewałyśmy w Fatimie Ave... Potem podarowała mi książkę p. Jana pośmiertnie wydaną. Z dedykacją, a jakże :-D Po paru latach zadzwoniłam do Niej, od razu poznała mnie po głosie. Zaprosiłam do siebie, miała przyjść, coś Jej wypadło, przełożyłyśmy na inny termin. W 2013 roku znowu zadzwoniłam i miała przyjść już na pewno. Nie przyszła, a potem telefon już nie odpowiadał. A na ścianie wisi nasze zdjęcie
Był jak magnes...raz odpychał, raz przyciągał. Wydaje się, ze nie wszystko opowiedział o swoim życiu.
Strzegł swoich tajemnic, nawet w pijanym widzie nie zdradzał tego, co ukrył przed ludźmi.
Dlatego opowiadał różne historie ze swojego życia i wiele razy je zmieniał. W komunie ogólnie
Ludziom żyło się cieżko, byli zaganiani, sterani , umęczeni systemem, a on żył jak wolny ptak,
Miał na to wszystko wyje..ne /jak to dziś mówi młodzież/. Obracał się wśród rożnych ludzi, ale
Nigdy nikogo nie naśladował, był sobą. Razem z Maklakiewiczem tworzyli zgrany duet, byli
Chyba prawdziwymi przyjaciółmi, a rozumieli się jeszcze lepiej, kiedy była wśród nich ich
Nieodłączna przyjaciółka..wódeczka. Rozumieli świat i ludzi po swojemu i akceptowali go takim,
Jakim jest, wiedzieli, ze bunt nic nie zmieni. I płynęli ta swoją łodzią po oceanie życia, ale i ich
Rejs tez musiał się skończyć. Faktem jest, ze byli lubiani i cenieni za to, ze byli tacy prawdziwi.
Chyba nieprędko znajdzie się w świecie filmu takich dwóch przyjaciół , którzy naprawdę się lubili
I szanowali. Oni do siebie tak pasowali jakby byli z jednej i tej samej układanki.
Mieli szczęście na siebie natrafic.
Mam takich dwóch przyjaciół jeden z czasów gimnazjum drugi z czasów technikum. Wszyscy już jesteśmy po ślubach. Do dzisiaj się kolegujemy pomagamy sobie, lubimy wódeczke. Po spojrzeniach wiemy już o co komu chodzi i często podobnie myślimy. Też jesteśmy jak trzy "elementy" z jednej układanki, jak trójnóg. Wyobrażam sobie też co Himilsbach mógł czuć po śmierci Maklaka.
😊@@Bartosz-xu6ow
....J H..zyl.zyciem tak jak chcial,nie przeczekiwal swojego zycia do smierci!! Wybral wolna droge , miał niezwykla osobiwosc,chatakter , talent i stal sie LEGENDA .Dobrze ,ze z nami byl !❤❤❤
Wszystkie filmy z Janem to perełki . 👍🏻👍🏻👍🏻👏👏
Paulinko poranna kawa i Twoje opowiadanie,wspanialy poranek.Dziekuje bardzo i pozdrawiam wszystkich.❤❤
Cześć Paulo
To był Geniusz. Urodzony Artysta i Intelektualista podobnie jak Maklakiewicz. Obydwaj mieli "wywalone" na konwenanse i salonowe maniery, stronili od patetycznej pełnej hipokrytów i egocentryków śmietanki towarzyskiej środowiska Artystów scen polskich. Jego powiedzonek wymyślonych od ręki nikt nie zliczy. Wielki Szacun. Po mimo kilku naprawdę wyjątkowych wspaniałych artystów po dziś dzień nie zaistniał nikt w Polskim Show Business-ie o kim możnaby powiedzieć że ma coś z Himilsbacha lub Maklakiewicza. I nie jest tak dlatego że dziś takie Postaci nie miałyby racji bytu. Dziekuję i pozdrawiam.
@ga-ga szpital
Przylaczam sie w calej rozciaglosci do wyrazonej w komentarzu opini, original nie rowny nikomu, geniusz, ponadczasowy i ponad przestrzenny, ale czlowiek dusza, roden z powiesci Dostojewskiego, niebywaly gosc, "egzotyczny insekt" (" bizarren Insekt"), na ktorego wszyscy sie gapia, a jak on sie na kogos wgapi, to ten delikwent ucieka, jak przeszyty strzala....
Dobrze, ze znalazl te Barbare na zone,z ktora porozumiewal sie doslownie przez osmoze, quasi telepatycznie...
Niezapomniany !!! A @Paula wskrzesila jego postsc ponownie do zycia !!!!
Dzieki, dzieki, dzieki !!!
*****
Propozycje nowych felietonow:
Juliette Grecko ( znana nie tylko jako chansonistka als tez aktorka min z filmu:"Belfegor czyli upiör Louvre" ...), wlasnie zmarla 92-letnia 4 czy 5 dni temu w Paryzu..
a przed tem, niedawno jej 2-gi maz Michel Piccoli, obydwu postaciom warto poswiecic felieton, zwlaszcza ze Juliette Grecko przodkowie pochodzili z Polski, takze znakomita chansonistka francuska polskiego pochodzenia BARBARA, na prawde, warta uwagi !!!
Pozdrowienia
@@m.ackermann1649 Dziękuję.
Ja przyłączam się do Pani/Pana prośby o przybliżenie widzom Postaci Juliette Gréco.
Bajasz , współczesny. Naturalny.w rejse świetne dialogi. Trudne dzieciństwo I młodość. Naturalność bez, maski 👏 . Lubił wolty . Przyjaciele teraz ,,umierają " bo nie byli nimi . Czas niszczy wszystko.
Niezapomniana i naturalna postac polskiej sceny.
Najlepsza ksiażka jego autorstwa to " Monidło".Te nowele to właściwie były reportażami.Np. postać Hrabiego i jego śmierć pod tramwajem to autentyczna historia.Mieszkaliśmy przy ul.Burakowskiej 13 . 200 m. od cmentarza Powązkowskiego. Moja mama opowiadała mi o tym wydarzeniu pod koniec lat 50 tych ubiegłego wieku.Ja się urodziłem w 1947. Spotkałem pana Jana w 1979 r w kawiarni Harenda przy Krakowskim Przedmieściu .Musiał być bez grosza bo prosił o wsparcie na kufel piwa. Szkoda że tak źle mu się powiodło. Pozdrowienia Pani Paulo.
niesamowita osobowość na zawsze w polskiej podświadomości kolektywnej
Pani Paulo bardzo lubię Panią i Pani opowiadania o znanych osobach czekam na wieczór AB posłuchać zawsze jest to ciekawe. Serdecznie pozdrawiam.
Poznałam Jana Himilsbacha i Zdzisława Maklakiewicza w czasach mojej młodości , bo stale przychodzili na wódkę do restauracji Harenda , która mieściła się blisko Uniwersytetu Warszawskiego, w podziemiach budynku. A na rozległym parterze była kawiarnia , gdzie przebywali tzw. literaci, ale głównie studentki i studenci UW, którzy wpadali tam na cieniutką herbatę podawaną w szklankach w metalowych koszykach , żeby zabić czasowe dziury między wykładami albo ćwiczeniami. Ku utrapieniu kelnerów, bo i rzecz napiwków nie dostawali od ubogiej braci studenckiej a przede wszystkim okupowali godzinami stoliki więc miejsc nie było dla bogatszej klienteli ! Literaci rzecz jasna wpadali aby upatrzyć i upolować do bezecnych czynów , nie wiem z jakim skutkiem, co efektowniejsze studentki. Himilsbach i Maklakiewicz jakkolwiek alkohol był głównym celem ich peregrynacji do podziemi Harendy to często też się przysiadali do stolików studenckich na górze ( czyli na parterze Harendy) i snuli opowieści . Himilsbach rzeczywiście opowiadał barwnie i skarżył się na swoją Basicę, że jak żandarm go pilnuje oraz chwalił się patentem na napicie się, kiedy był zamykany przez żonę na klucz przez rurkę gumową do spuszczania wina przetkaną przez dziurkę od klucza przez usłużnego Maklakiewicza ( wersji o listonoszu w tej roli nie znam) . Ale też mówił o literaturze. W pogardzie miał współczesne pisarstwo i mawiał , że prawdziwa literatura kończy się na Hemingwayu oraz .... na nim - Janie Himilsbachu. Sądzę więc, że wcale nie był skromny tylko przeciwnie miał duże mniemanie o wartości literackiej tego co tworzył. Zdarzało mu się jednak innym razem chwalić też pisarstwo Hłaski i nawet Marka Nowakowskiego. Co do Zdzisława Maklakiewicza, został zamordowany ciosem noża i wtłoczony do pakamery w warszawskiej Stodole. Mordercy milicji nie udało się a może nie chciało się namierzyć. Joanna Iwanicka
Dziękuję uwielbiam tego zwykłego niezwykłego Jana.
Niesamowity człowiek! Postaci, które odgrywał pamięta się cały czas...
Fajnie, przyjemnie opowiedzialas Jego historie. Byl bardzo oryginalny. Dziekuje.
Dziękuję za biografie pana Jana❤
Uwielbiam Pana Jana. Człowiek wielu talenów. Wielka charyzma. Do pary poproszę Z. Maklakiewicza.
Wszystkie filmy Z Janem Himilsbachem to perełki, większość to jego scenariusze
Witam, dziękuję za świetny materiał, mamy wielu wspaniałych artystów. Pozdrawiam serdecznie 😍😍❤️❤️
Dzięki Paula, Janek to był gość!
I co ja bym oglądała bez Pani vlogu miłe dla oka wdzięk osobisty 😊tak interesujące życiorysy artystów opowiadane tak rzetelnie pracę jaka Pani wykonuje to 6+ Pani Paulo dziękuję, że Pani jest w sieci ❤️
Jego życiorys brzmi jak jedna wielka anegdota. Owszem, bywały osoby, w przypadku których niemożliwe było ustalenie daty urodzin, ale żeby też śmierci?! Niebywałe, jeden człowiek, tyle tożsamości! Jak słucham historii pana Jana to odnoszę wrażenie, jakby taki ktoś nigdy nie istniał... I te zabawne sytuacje z jego udziałem, cytaty, które co rusz są przytaczane, niczym złote myśli.. Człowiek legenda😀
Tak ;) dokładnie
hej Paula! Odcinek super jak zawsze!
Bardzo fajny odcinek dzięki
Tej charakterystycznej chrypki nie da się zapomnieć, jakby ją i teraz słyszę ;) Pozdrawiam👍
Paula dzięki za odcinek! Tym bardziej, że właśnie w naszym rodzinnym mieście - Mińsku Mazowiecki, niedawno odbył się kolejny festival im. Jana Himilsbaha :)
Lubię scenę z filmu " Przepraszam czy tu biją" gdzie jest przebrany za niedźwiedzia w zoo.. 😀
Tak nigdy nie zapomne pytania A CZY WIESZ ILE TAKI WIELBLAD WYTRZYMA BEZ WODY ?! padlo pytanie na pytanie NO ILE ? ..... odpowiedz Jasia NIE WIEM ...myslalem ze spadne z krzesla bo nie bylem przygotowny na komedie ..film mial byc na serio .
Dziękuję Paula, jesteś cudownym człowiekiem. ❤️
Dziękuję pięknie
No i to jest to. Takich ludzi kocham i szanuje. Dziękuję za ten odcinek. Jak mało, a raczej nic, wiedzialam o tym prawdziwym człowieku. Pozdrawiam.
Mały wielki człowiek którego na zawsze zapamiętamy. WIELKI CZŁOWIEK.....można być sobą żeby być znanym. Uwielbiam Jego role i Ciebie Paula za pracowitość. WNIEBOWZIĘCI to marzenie wszystkich. Pa
w końcu "cała prawda" o Panie Janie! :)
trzeba nakręcić film "Himilsbach - prawdziwa historia" ... w kilkunastu wersjach :)))
Jak zwykle jest Pani super przygotowana.
Pani Paula....nic dodać nic ująć
Naturszczyk. Lubimy go, bo widzimy w nim cząstkę siebie.
13:30 A ja mam książkę Jana Himilsbacha "Opowiadania Zebrane", wydaną po śmierci pana Jana. Książka ta wydana została (przynajmniej ten mój egzemplarz) przez wydawnictwo vis-a-vis/Etiuda w Krakowie w 2010 roku z inicjatywy Barbary Himilsbach - żony Pana Jana. Polecam. Boki można zrywać. 18:15 - a to jest właśnie zdjęcie z okładki tej książki.
Chyba dlatego że lubię,, daleko od szosy,,to od razu kojarze go z roli,,szmaciarza,, choć z wielu innych też 🙂
Jak zwykle super pozdrawiam serdecznie 👍😍♥️😘
Tak...to był genialny duet, do filmów z ich udziałem wracam regularnie, bo są najlepsze z najlepszych. "Monidło" to obraz reczywistości, wciąż bardzo aktualny, ponadczasowy. Dzięki za super materiał. A może droga Paulo coś o bohaterkach z filmu "Dziewczyny do wzięcia" ,bo oprócz Pani Szykulskiej, to nic o nich nie wiadomo. Kto jak nie Ty ogarnie sprawę ;-))) Pozdrawiam cieplutko!!!
Znam wszystkie trzy. Z Pućką się przyjaźnię.
Witam ! Dziękuję bardzo za ciekawe informacje 👍 Pozdrawiam serdecznie 💖
Super aktor dobrze grał najlepiej Rejsie i Wniebowzięcia dobry duet z Maklakiewisz em data urodzenia 31listopad to było najlepsze pozdrawiam serdecznie 😊
Dlaczego tacy prostacy nam się podobają, bo podobni do nas.
Co do jego urodzenia- tak mowil : ' jeden dzień w tą, jeden dzień w tamtą, co za różnica...' haha.tak najlepsze! ..Bardzo lubilam p. Jana i pana Zdzislawa M. w filmie 'Wniebowzieci' jak wygrali w totolotka i latali samolotami gdzie bylo jeszcze miejsce, tak z postoju..liczenie kasy na trawie....genialne sceny..:-)) I jeszcze fajna komedia 'Jak to sie robi ' z akcja w Zakopanem na wczasach.
Ciągle jesteś na topie brawo 🥇🏆👍🙏🌹❤👏
Fajny odcinek, obejrzałem z ciekawością. Pozdrawiam.
Prawdziwy prawdziwek, jak przystało na tą porę roku.
W poszukiwaniu Pauli😄odnalazłem ten odcinek " historii wielkich postaci" , który wręcz domaga się komentarza bo pan Jan Chimilsbach to historia nie z tej ziemi😆 Tak naprawdę to nie znam nikogo w kinematografii polskiej a może i swiatowej (może wczesny Cheplin) o tak poważnej .mimice twarzy
która wywołuje uśmiech nijako z automatu😁 mina głaz jak nomen omen kamieniarski pomnik i jedno : dwa słowa i śmiech z sympatią wielka dla artysty , moment kulminacyjny to sceny z filmów Pana jak ta filozoficzna twarz Chimilsbacha
kieruje powoli wzrok na Maklakiewicza i następuje oczekiwanie ...co za genialną myśl nam zaraz wypali 😄 .Fantastyczny przesympatyczny artysta naturszczyk . A nałogi pal licho
te wszystkie skoro z tego też narodziła się chyba ta swoista filozofia życiową Pana Jana i ukazał nam się taki niezwykły artysta. Bardzo,,bardzo dziękuję pani Paulo za ten odcinek dołączając uznanie w pani slangu Paula jesteś....tu super młodzieżowa i radosna 😃 pozdrawiam serdecznie
Super dialogi z filmu w którym akcja toczy się wokół perypetii dwóch obciachowych przyjaciół - genialne role Pan Jan i Maklakiewicz -ktorzy po wygranej w totolotka balange kończą na plaży w Sopocie i pada to sakramentalne pytanie ze strony Pana Jana....."czy my mamy jeszcze jakieś pieniądze ". ??? 😁😁
Odcineczek też ulubiony więc kolejne ODWIEDZINY 😃
Cześć 😃🌷🌷..O kurczę lecisz dalej z odcinkami😃..tz..włączył się automat odtwarzania ..mam CI pisać dzisiaj no i jest problem bo jak tu pisać jak Ty CIĄGLE gadasz 😃😁..Dobra jakos może się uda
Cześć😃 🌷🌷 DZISIAJ .
..no to UCIERA się NAM NOWY SPOSOB ZAPROSZENIA do mojego pisania do CIEBIE 😃🌷🌷.
OK..TY..wyznaczasz .."TRENDY "😁
Kurcze jak widzisz trudno jest pisać o RELACJI na POWAŻNIE
.
Paula, jak zwykle bomba...
Super 👌
Ale odcinek ciekawy zresztą jak wszystkie inne odcinki
Słyszałam, że Janem Himilsbachem zainteresowało się Hollywood, a konkretnie Steven Spielberg. Miał on grać jakiegoś oprycha, ale warunkiem było nauczenie się angielskiego, na co Himilsbach miał powiedziec j?"Jan Himilsbach: „Z tym angielskim zostanę jak ten chuj”: Podobieństwo Himilsbacha do Spencera Tracy oraz Kirka Douglasa, jak niesie legenda, sprawiło, że otworzyła się przed nim wielka kariera w Hollywood.Kiedyś więc chwalił się nawet, że rolę w filmie zaproponował mu sam Steven Spielberg. Pod jednym warunkiem: musiał nauczyć się angielskiego. - I co, uczysz się? - pytali znajomi. - Nie. Jeszcze nie. Spielberg się rozmyśli, a ja z tym angielskim zostanę jak ten chuj - odpowiadał Himilsbach.
Pani Paula, najpiękniejsza dziewczyna na Swiecie :)
Super, już 3 raz oglądam od deski do deski. Śledzę i zapraszam do Krakowa 🖐️
Tom👁️
#tomguidekrakow 📽️
Dziękuję Paula. Pozdrowienia z Mińska Mazowieckiego 👍😁
Pozdrawiam, również z Mińska... 😊
Paula, ślicznie wyglądasz.🤗
A z Himilsbacha to było nieźle ziółko...
Super
świetna opowieść.
No Kochaniutka. Brawo🙏🙏🙏
Szkoda ze niemoglem go poznac .Ale uwielbiam .Pozdrawiam .
Świetny odcinek, bardzo dobrze intonujesz, anegdoty i wypowiedzi Pana Jana to złoto. Szkoda, że zabrakło tej najpopularniejszej czyli zostać jak Himillsbach z Angielskim :)
Data urodzenia : nieznana
Data śmierci : podważalna
Imiona rodziców : hipotetyczne
Pochodzenie : niepewne
Życiorys : podejrzany
Słowem : Jan Himilsbach
( z książki Anny Poppek " Rejs na krzywy ryj, czyli Jan Himilsbach i jego czasy..." )
Wspaniały naturszczyk,który poległ trafiony alkoholem - klątwą całego wojennego pokolenia.
Super odcinek ! Dziekuję Paula ;) A może w przyszłości Z. Maklakiewicz ?
Jasne...koniecznie.. :-)
Och i Ach wracam często do jego filmoteki🌹🌹🌹😍dziekuje paula
Kilka lat temu poznałem kolegę internetowego(razem pisaliśmy na pewnym forum, które już nie istnieje). Opisywał, że jako młody chłopak wraz z kolegami pił tanie wino koło dworca w Otwocku. Trzeba młodym zaznaczyć, że w latach 70/80 można było pić w miejscach publicznych i milicja się nie przypieprzała.
Otóż w jakiejś sprawie pociągiem przyjechał Himilsbach i zobaczył pijących tanie wino chłopaków. Podszedł przywitał się ze wszystkimi i zapytał czy go nie poczęstują, bo ma kaca.
Tak się zastanawiam, czy inny aktor ówczesny czy obecny by podszedł do młodych pijących tanie wino. Raczej nie.
On nie grymasil a wiedzial ze mlody nie odmówi...piwko, winko, wódka - dla niego to byla poezja zycia..
@@ylgorke2700*Pisanie baśni 😂
Cześć Paula miło ciebie wiedzieć fajnie mega odcinek z historie Wielkich Postaci o JAN HIMILSBACH to moja ukochana seria pozdrawiam serdecznie miłej soboty i wieczoru dla ciebie Paula🐈😻❤️🌹🌷👼🏻
Bardzo lubiłem tego aktora
Szkoda, że nie było zdjęcia Pani Basi, pięknej i efektownej kobiety. Widziałam ich kiedyś razem na Kiermaszu Ksiązki. Himilsbach przedstawił ją dumnie: "Moja żona". Pozdrawiam!🤩
Pani "Basica" :)
We wrześniu był festiwal jego imienia w Mińsku Mazowieckim - jego rodzinnym mieście 🙂
Chcę odnieść do wspomnianej anegdoty. Swojego czasu słuchałem wywiadu z Gustawem Holoubkiem. Aktor opowiedział ten prawdziwy fakt znany obecnie jako anegdota.. Powtarzam prawdziwy fakt który to miał miejsce w jednej z warszawskich kawiarni. Podobno kawiarni SPATiFu. Według Holoubka było tak. Do kawiarni wchodzi Himilsbach .Przystanął wewnątrz na schodku tuż przy drzwiach, by wśród dymu i woni alkoholu poszukać kogoś znajomego. Na jego widok w lokalu zapanowała cisza. Po chwili Holoubek słyszy znajomy głos. " Inteligencja wypi....ć .Na te słowa Holoubek wstał grzecznie od stolika i opuścił wspomniany lokal.
Lubie Cie Paulo! Pozdrawiam Kati
Częśc Paula ładnie wyglądasz
Jak zawsze.
Człowiek Tajemnica.. Prawdy to chyba nikt nie wie ..,Jak to było naprawdę z Jankiem ...🤔😎
Buziaki, część, pa ❤️
Lubie Cie sluchac masz doba dykcje Opowiadania bardzo interesujace
Dziękuje Aniu
Tacy ludzie zwykli są najlepsi
Dzirkuję👍
To nie prościej by było wciągnąć flaszkę przez okno? No, chyba że okna były zabite, albo działał monitoring sąsiedzki...😊
*Dzięki Paula, świetna robota* 😘
11 piętro ;)
Ładnie to opowiadasz. hej
Paulinka...trafilas w sedno! Pozdrawiam cieplutko...no i lapka obowiazkowo w ciemno siedzi:D
Uwielbiam tego aktora. 🤩 Człowiek legenda. 👍
Nie uzywam WCALE zadnych social media oraz zadnych podcastow .... i zyje mi sie lepiej !!!!
Wieczna pamiéć🕊🙏Amen
Ciekawa historia.
No widze ze dzisiaj na wojskowo ! NO TO DO BOJU !!!
Nie wiedziałam w sumie nic o życiu Pana Jana. Teraz też niewiele wiem ale chociaż wiem dlaczego nie wiem. 😉
Hahaha dobre 🤣
Sokrates we współczesnej odsłonie lepiej by tego nie wyraził. :)))
W sesnie, że Paula słabo opowiedziała i nic ciekawego o nim?
ona nic nie opowiada tylko zywcem czyta czyjes wpisy do internetu
Mój tato też miał w akcie urodzenia 31 listopada😜
Miłego dnia ci życzę Paulo
W latach osiemdziesiątych był stałym bywalcem kawiarni "Harenda" w warszawskim Domu Turysty. Lokal ten cieszył się także popularnością wśród studentów pobliskich uczelni - Uniwersytetu i Akademii Sztuk Pięknych. Niestety, nie tylko.
Któregoś razu piliśmy w sporym gronie piwo po zajęciach. Pan Janek dosiadł się do nas i konfidencjonalnym szeptem poinformował -
- Nie gadajcie tak głośno! Ten w rogu to ubek...
Czy rzeczywiście był to funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa? Nie wiadomo, ale nie wypadało się nie odwdzięczyć, więc pan Janek pił na nasz koszt do końca wieczoru.
Innym razem pod Harendą złapałem taksówkę by wrócić do akademika (a co? studenta też stać było!). Nagle pan Janek władował się bez pytania do pojazdu i polecił kierowcy wieźć się na Czerniakowską, czyli niezbyt po drodze. Nawet nie próbowałem protestować, a za cały kurs zapłaciłem bez mrugnięcia okiem.
Chyba w czasie jazdy byla mila atmosfera?
Lubiłam Go bardzo był sobą.Paula brawo
Myślałam, ze wspomnisz o jego córce, która zginela tragicznie we własnym domu. Podczas kąpieli suszyła włosy, suszarka wpadła do wanny, poraziła dziewczynę, a potem ugotowała. W tym czasie Himilsbach grał w komedii na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. Jeśli dobrze pamietam, nie przerwał swoich wystąpień i grał w sztuce do czasu gdy została zdjęta z afiszu. Himilsbach, podobnie jak wielu aktorów z Wrocławia, pili w teatrze prawie każdego dnia. Podobnie jak Mrozek, grali pijani w spektaklach. Cóż, takie były czasy. Bywałam w latach 70tych stała bywalczynią w takich imprezach gdzie pracownicy wraz z aktorami regularnie zalewali robaka. dużo by opowiadać.....
Co - nie znam tej historii??
Jestem "Wniebowziety":)
A może coś Pani by znalazła na temat p.Michala Suminskiego? Rewelacyjnie prowadził program Zwierzyniec i jeszcze fajny był program Ekran z brakiem i w niedziele Niewidzialna ręka nie wiem czy coś nie pokrecilam). Pozdrawiam 😃
Jeszcze jedno pan Jan miał swoje nietuzinkowe role ale równie dobrze zapadł w naszych a na pewno w mojej pamięci z tychy wypowiedzi i narracji które Paula przytoczyla (sorry za spoufałść) np
DROGI BUDUJĄ A NIE MA GDZIE IŚĆ
"Biednemu jak nie wiatr w oczy, to ch.. w d..." miał powiedzieć Jan Himilsbach w dużym towarzystwie w SPATiF-ie, a wykorzystując chwilę konsternacji obecnych dodał "Znam jeszcze inne dowcipy".
Czytałem przed laty jego prozę i odnośnie własnego pochodzenia, pisał, jakoś tak:" Ojcem moim był podobno jakiś kapral, który ze swoim pułkiem, szedł tędy na letnie manewry" :)
Miał trzy zawody udokumentowane: kamieniarz-krawężnikarz (dyplom w Strzegomiu), literat (wpisane do dowodu i legitymacja PZL), aktor (egzamin eksternistyczny w 1986 r.)
Rejs to już klasyka 🏆🍻
Mam na imie Barbara ale nigdy nie slyszalam jako BASICA ,bardzo fajne.Swietny zyciorys,kolorowa postac,wspanialy! xoxo
Uwielbiam takie pieszczotliwe paskudeńka :) Dużo fajniej kogoś nazywać Basicą niż Basieńką :) hahah PS. Śliczne imię
Ja ponawiam prośbę o odcinek o Bernardzie Ładyszu :) A i może Piotr Beczała też doczeka się odcinka :)
Paula dobra robota ! Mam pytanie z jakiego regionu Polski pochodzisz masz nietypowy akcent ? Pozdrawiam serdecznie ❤️
Kraków