درود و آفرين بر مشيرى ارجمند كه فردوسى-وار به شاهنامه خدمت ميكند. آفرين بر همه كسانى كه دوست دارند شاهنامه را در ياد خود زنده نگه دارند كه اين سرچشمه پايدارى ايران و ايرانى است
جناب مشيري شما مانند يك پدر كاشكي الگوي محبت و بحشايش ميشديد تا دنباله رو هاتون ياد بگيرند ، مگر نه اگر ما احساس كنيم كه همان فرهنگ چاقو كشي و كم تحملي برقراره حتي اگر اسلام هم نسخ بشه، كه خيلي بده، كه ما خداي نكرده شك نكنيم كه أيا اگر شما هم قدرت خامنه اي را داشتند أيا خود و هوا خواهانتون رفتاري متفاوت و با تحمل تر داشتند يا نه نسبت به بقيه أقشار جامعه كه هم عقيده نيستند، اشتباهات اخوندها يا شاه را گفتن قسمت اسان مشكلات ما هست ، مرحله مهم تر جانشيني فرهنگي هست كه دو مرتبه همون محصولات را بار نياره ، شما بيشتر از همه اين توانايى را داريد كه فرهنگ عشق و گذشت را ترويج كنيد،و اگر حتي يك ذره در بين طرفدارانتون اين را ترويج كنيد نسلها اينده بهره ور ميشند بدون هيچ شكي ،
شما تو اين چند خط كه نوشتيد به چند موضوع اشاره كرديد. من فقط در مورد اون قسمت كه ميپرسيد "آيا اگر شما و هوادارانتون هم قدرت خامنه اى را داشتيد رفتارى متفاوت و با تحمل تر ..." يك توضيح مختصر ميدم. أصل صحبت آقاى مشيرى و بقيه آزاديخواهان اتفاقاً همينه كه كسى نبايد قدرت خامنه اى رو داشته باشه؛ چون خود اون قدرت بهترين انسانها رو هم فاسد ميكنه. هر كس حاضر بشه چنين قدرتى رو بپذيره بدون شك وضعيت آزادى همين خواهد بود. البته اينكه اون شخص آخوند مسلمون هم هست ديگه قضيه پيچيده تر هم شده. قدرت بايد از آن مردم باشد ومسؤلين بايد نمايندگان منتخب مردم باشند كه توسط قانون حوزه اختياراتشان محدود شده باشد
Geev Shooli ميدونيد چيزي كه حتي مهمتر از قدرت يا فرهنگ يا سيستم حكومتي يا حتي مذهب يك ملت هست روحي هست كه براشون حاكمه، مثلا ملت چين يا اروپاييها يا يهوديها، مهم نيست كه حكومت كمونيست هست يا سرمايه داري يا جمهوري يا پادشاهي ، ملت يهود چه قوي چه ضعيف به هم عشق دارند و هواي همديگر را دارند و يكي براي همه و همه براي يكي چونكه الگو دارند و مرتب بهشون ياداوري ميشه، تنها زمانيكه روح زيبا و پر مهر ملت ما بهمون برگشت سرزمين ما التئام پيدا ميكنه، اگر روحمون ارامش نداشته باشه حكومت بعدي به خاطر سبيل أستاليني دومرتبه همون آش و همون كاسه، الان هيچكس را نداريم كه احساس امنيت و عشق پدري به اين جوانان زخمي بزرك شده زير دست ملاها بده، مگر نه همه ميدونيم كه حقيقتا هيچكس به اسلام عقيده نداره بخصوص حكومت جيها ، كمبود ما تفسير سياسي و دانش مذهبي نيست درد روح و روحيه، داريم سرچشمه ارامش و مهر ادبيات خودمونه ولي عملي حتي يك الگو وجود نداره كه درس بزرگواري را بشه از رفتارش الگو كرد، ، دادمنش انچنان لغت قوي و با نفوذ به روان هست كه همان تك كلمه پارسي برتر از تمام قران و أهل بيت و تفاسير هست ولي حتي يك نفر نيست كه ما بياد بياريم كه دادمنش بشه ، ولي اميد هست ، من بإرها شنيدم كه خود جناب مشيري أهميت روح عشق را ميدونند جرا كه أهل شعر و ادبيات هستند، در هر صورت پاينده ايران و ايراني
از نظر من اون روحى كه شما ميگيد بخشى از فرهنگه. اينكه ما به ادبيات غنى خودمون توجه نميكنيم هم بخشى از فرهنگ امروزمونه. ولى اينكه كسى نيست كه احساس "عشق پدرى" به جامعه بده رو خوب متوجه نميشم. منظورتون اينكه چرا كسى نيست كه همه جامعه بتونه مثل يك پدر بهش نگاه كنه؟
Thank you dear Ostad Moshiri.
باتشکر از تصحیح زیبا و توضیح و تفاسیر درست و پرمعنای شما.,,
خسته نباشید,
سايه جنابعالى بر سر ما بلند باد استاد بهرام مشيرى گرامى در پناه ايزد منان و سپاس فراوان از زحمات حضرتعالى
DORUD BAR JANABE MOSHIRI YE AZIZ .
درود بر استاد ازادی خواه.
درود و آفرين بر مشيرى ارجمند كه فردوسى-وار به شاهنامه خدمت ميكند. آفرين بر همه كسانى كه دوست دارند شاهنامه را در ياد خود زنده نگه دارند كه اين سرچشمه پايدارى ايران و ايرانى است
با دورود فراوان و تشكر از شما
اي. ايران. پرست واقعي إستاد مشيري ممنون كه. ما را اگاهي. دادي
پايدار. باشي
تشکر
درود بر استاداجل
درود بر آقای مشیری گرامی
چاچ در تاشکند امروزی می باشد.
درود استاد در مورد شاهنامه تصحیح استاد جنیدی هم نظری بفرمایید
دورد بر جناب محترم مشیری عریزالقدر مان،
جناب مشيري شما مانند يك پدر كاشكي الگوي محبت و بحشايش ميشديد تا دنباله رو هاتون ياد بگيرند ، مگر نه اگر ما احساس كنيم كه همان فرهنگ چاقو كشي و كم تحملي برقراره حتي اگر اسلام هم نسخ بشه، كه خيلي بده، كه ما خداي نكرده شك نكنيم كه أيا اگر شما هم قدرت خامنه اي را داشتند أيا خود و هوا خواهانتون رفتاري متفاوت و با تحمل تر داشتند يا نه نسبت به بقيه أقشار جامعه كه هم عقيده نيستند، اشتباهات اخوندها يا شاه را گفتن قسمت اسان مشكلات ما هست ، مرحله مهم تر جانشيني فرهنگي هست كه دو مرتبه همون محصولات را بار نياره ، شما بيشتر از همه اين توانايى را داريد كه فرهنگ عشق و گذشت را ترويج كنيد،و اگر حتي يك ذره در بين طرفدارانتون اين را ترويج كنيد نسلها اينده بهره ور ميشند بدون هيچ شكي ،
شما تو اين چند خط كه نوشتيد به چند موضوع اشاره كرديد. من فقط در مورد اون قسمت كه ميپرسيد "آيا اگر شما و هوادارانتون هم قدرت خامنه اى را داشتيد رفتارى متفاوت و با تحمل تر ..." يك توضيح مختصر ميدم.
أصل صحبت آقاى مشيرى و بقيه آزاديخواهان اتفاقاً همينه كه كسى نبايد قدرت خامنه اى رو داشته باشه؛ چون خود اون قدرت بهترين انسانها رو هم فاسد ميكنه. هر كس حاضر بشه چنين قدرتى رو بپذيره بدون شك وضعيت آزادى همين خواهد بود. البته اينكه اون شخص آخوند مسلمون هم هست ديگه قضيه پيچيده تر هم شده. قدرت بايد از آن مردم باشد ومسؤلين بايد نمايندگان منتخب مردم باشند كه توسط قانون حوزه اختياراتشان محدود شده باشد
Geev Shooli ميدونيد چيزي كه حتي مهمتر از قدرت يا فرهنگ يا سيستم حكومتي يا حتي مذهب يك ملت هست روحي هست كه براشون حاكمه، مثلا ملت چين يا اروپاييها يا يهوديها، مهم نيست كه حكومت كمونيست هست يا سرمايه داري يا جمهوري يا پادشاهي ، ملت يهود چه قوي چه ضعيف به هم عشق دارند و هواي همديگر را دارند و يكي براي همه و همه براي يكي چونكه الگو دارند و مرتب بهشون ياداوري ميشه، تنها زمانيكه روح زيبا و پر مهر ملت ما بهمون برگشت سرزمين ما التئام پيدا ميكنه، اگر روحمون ارامش نداشته باشه حكومت بعدي به خاطر سبيل أستاليني دومرتبه همون آش و همون كاسه، الان هيچكس را نداريم كه احساس امنيت و عشق پدري به اين جوانان زخمي بزرك شده زير دست ملاها بده، مگر نه همه ميدونيم كه حقيقتا هيچكس به اسلام عقيده نداره بخصوص حكومت جيها ، كمبود ما تفسير سياسي و دانش مذهبي نيست درد روح و روحيه، داريم سرچشمه ارامش و مهر ادبيات خودمونه ولي عملي حتي يك الگو وجود نداره كه درس بزرگواري را بشه از رفتارش الگو كرد، ، دادمنش انچنان لغت قوي و با نفوذ به روان هست كه همان تك كلمه پارسي برتر از تمام قران و أهل بيت و تفاسير هست ولي حتي يك نفر نيست كه ما بياد بياريم كه دادمنش بشه ، ولي اميد هست ، من بإرها شنيدم كه خود جناب مشيري أهميت روح عشق را ميدونند جرا كه أهل شعر و ادبيات هستند، در هر صورت پاينده ايران و ايراني
از نظر من اون روحى كه شما ميگيد بخشى از فرهنگه. اينكه ما به ادبيات غنى خودمون توجه نميكنيم هم بخشى از فرهنگ امروزمونه. ولى اينكه كسى نيست كه احساس "عشق پدرى" به جامعه بده رو خوب متوجه نميشم. منظورتون اينكه چرا كسى نيست كه همه جامعه بتونه مثل يك پدر بهش نگاه كنه؟