Neden Anne Baba Evinden Ayrı Eve Çıkılmalı?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 15 ก.ย. 2024
- Genç delikanlı eve giderken annesine telefon edip sorar: - Gelirken ne alayım anne?
Anne cevaplar:
- Kendine bir ev al evladım.
.
18-25 yaş arasındaki gençler neden anne baba evini terk etmelidir konumuzu 4 ana başlık altında inceledim:
1. Anne ve Baba çocukların evden uzaklaşmasını neden ister?
- 20 yılı aşkın sürelerini çocuklarına harcamışlardır. Hem maddi, hem de manevi olarak 20 yılının tamamı çocukların yetişmesine harcanmıştır. Artık kendi hayatlarını yaşamalarının, hayallerini gerçekleştirmelerinin vakti geçiyordur. Bir an evvel çocuklar evden gitmelidir ki hayatlarını yaşayabilsinler.
- Çocukları kendi kanatlarıyla uçsun isterler ki çocukları ile gurur duyabilsinler. Kendisine ve topluma faydalı birey yetiştirmiş olduklarını hissetsinler.
2. Anne ve Baba çocukların evden ayrılmasını neden istemeyebilir?
- Gençlerin yuvadan uçabilecek kadar palazlanmadıklarını düşünüyorlar ise.
- Yuvadan uçamayacak, ancak düşüp kurda kuşa yem olacaklarını düşünüyorlar ise. ( Anne baba sağlıklı yetiştirebilmiş olsa 18 yaş sonrası bir çocuk sağlıklı bir şekilde evden ayrılabilmelidir.)
- Çocuklarının mesleklerini henüz edinemediklerini düşünüyor olabilir ebeveynler. Dolayısıyla kariyer kazanımlarını da beklemek istiyorlar ise.
- Çocukları ailenin tutkalı olarak görüyorlar, çocuklar evden ayrılırsa yuva dağılabilir riski görüyorlar ise
- Gençler eve para getirmeye başlamışlar ve bu durum da anne ve babanın hoşuna gitmeye başlamış ise
- Anne ve Babanın kurmuş olduğu işe çocuklarını hazırlıyorlar ise
- Koca vefat etmiş, büyük abi evin reisi rolüne bürünmüş ise
- Anne vefat etmiş, büyük abla evin annesi rolüne bürünmüş ise
- Anne baba iyice yaşlanmış ve evde çocuklarını bakıcıları olarak görmeye başlamışlar ise
- Grup iken daha güçlü olduklarını düşünüyorlar ise...
3. Gençler neden Anne Baba yanından ayrılmak istemezler?
- Sorumluluk almak istemiyorlar ise, (Ev kirası ödemezler, fatura ödemezler, erzak alışverişi yapmazlar, işleri olmuş olmamış çok da önemli değildir, temizlik yapmazlar, ütü yapmazlar, çamaşır, bulaşık yıkamazlar, yemek yapmazlar)
- İş, meslek sahibi olmak çok önemli olmadığı için sosyo kültürel ve entellektüel açıdan kendilerini geliştirmeleri gerekmez. Rahattırlar, anne baba onları oldukları gibi kabul eder.
- Sürekli Anne ve Babaya danışırlar her konularını. Dolayısıyla karar almak ile uğraşmazlar.
- Anne, baba yaşlanmış ise, artık anne baba çocuk gibi olur. Ve evlatlar anne ve babayı evlatları olarak görmeye başlarlar.
4. 18-25 yaş aralığında neden Anne ve Babayı terk etmelidir?
- Anne babalar sürekli nasihat verirler çocuklarına. Dolayısıyla alacakları her kararda anneye, babaya, çevresine danışan çocuklar olurlar eğer anne ve baba ile uzun süre geçirirse çocuklar. Kendileri kolay karar alamayan kişiler oldukları için de özgüvensiz kişiler oldukları için de kendi kanatlarıyla uçamayan kişiler olurlar ve kariyer basamaklarını kolay tırmanamaz, müdür gibi karar verici pozisyonlara kolay kolay gelemezler.
- Başarma hisleri olmadığı için motivasyonları da yoktur. Ev kurma, ev ekonomisi döndürme, fatura ödeme gibi motivasyonları olmadığı için, ufak çaplı bir maaş kendilerine yeteceği için küçük çaplı bir ekonomi çarkı olurlar. Kendilerini aşamazlar, yeteneklerini geliştirme ihtiyacı hissetmezler.
- Evden vaktiyle ayrılan arkadaşları çok uzaklara uçmuşlardır. Kendileri ve onlar arasındaki fark çok açılmıştır. Bu nedenle kendilerini yetersiz görmeye başlarlar. Özgüvenlerini yitirirler.
- Evden vaktiyle ayrılırlar ise tek başına yaşamanın konforunu, özgürlüğünü tadacaklar dolayısıyla hayata ilişkin çabaları da artacaktır.
- Anne babayı mutlu etmekle uğraşmazlar, kendi çizdikleri hayatı yaşarlar. Dolayısıyla iyisiyle kötüsüyle kendi hayatlarıdır bu hayat. Ve pişmanlık duymazlar.
- Anne ve baba sürekli çocuklarının özel hayatlarına burnunu sokarlar. Bir süre sonra çocuk özel alan, kişisel alan nedir bilmemeye başlar. Ayırt edememeye başlar. Güvensiz bir duruşları olacaktır ve bunu farkeden firma o kişiye kariyer imkanı vermeyecektir.
Ayhan ÇAPAN
ayhancapan@yahoo.com
Anahtar Kelimeler:
çocuklar anne baba evinden ne zaman ayrılmalı, Anne baba yanından ne zaman, anne baba evi kaç yaşında terk edilmeli, kaç yaşında anne baba yanından ayrılmalıyız, kaç yaşında kendi hayatımızı kurmalıyız, ne zaman ayrı eve çıkmalıyız, ayrı eve çıkmak, gençler ne zaman yuvadan ayrılmalı, baba ocağı ne zaman terk edilmeli, çocuklar evden ne zaman ayrılmalı, çocuklar evi ne zaman terk etmeli, çocuklar kaç yaşında anne baba yanından ayrılmalı, ne zaman anne baba yanından ayrılmalı, kaç yaşlarında anne baba yanından ayrılmalıyız, 18 yaşından sonra anne ve baba evinden ayrılmalı mıyız, kaç yaşlarında anne baba evinden ayrılmalıyız, gençler ne zaman evi terk etmeli, gençler ne zaman anne baba evini terk etmeli, gençler ne zaman anne baba evinden ayrılmalı, anne baba evinden ne zaman ayrılmalıyız, anne baba evinden ayrılmanın yararları, anne baba evinden ayrılmamanın zararları, ayrı eve çıkmak, ne zaman ayrı eve çıkmalıyız,
Genç delikanlı eve giderken annesine telefon edip sorar: - Gelirken ne alayım anne?
Anne cevaplar:
- Kendine bir ev al evladım.
.....
18-25 yaş arasındaki gençler neden anne baba evini terk etmelidir konumuzu 4 ana başlık altında inceledim:
1. Anne ve Baba çocukların evden uzaklaşmasını neden ister?
- 20 yılı aşkın sürelerini çocuklarına harcamışlardır. Hem maddi, hem de manevi olarak 20 yılının tamamı çocukların yetişmesine harcanmıştır. Artık kendi hayatlarını yaşamalarının, hayallerini gerçekleştirmelerinin vakti geçiyordur. Bir an evvel çocuklar evden gitmelidir ki hayatlarını yaşayabilsinler.
- Çocukları kendi kanatlarıyla uçsun isterler ki çocukları ile gurur duyabilsinler. Kendisine ve topluma faydalı birey yetiştirmiş olduklarını hissetsinler.
2. Anne ve Baba çocukların evden ayrılmasını neden istemeyebilir?
- Gençlerin yuvadan uçabilecek kadar palazlanmadıklarını düşünüyorlar ise.
- Yuvadan uçamayacak, ancak düşüp kurda kuşa yem olacaklarını düşünüyorlar ise. ( Anne baba sağlıklı yetiştirebilmiş olsa 18 yaş sonrası bir çocuk sağlıklı bir şekilde evden ayrılabilmelidir.)
- Çocuklarının mesleklerini henüz edinemediklerini düşünüyor olabilir ebeveynler. Dolayısıyla kariyer kazanımlarını da beklemek istiyorlar ise.
- Çocukları ailenin tutkalı olarak görüyorlar, çocuklar evden ayrılırsa yuva dağılabilir riski görüyorlar ise
- Gençler eve para getirmeye başlamışlar ve bu durum da anne ve babanın hoşuna gitmeye başlamış ise
- Anne ve Babanın kurmuş olduğu işe çocuklarını hazırlıyorlar ise
- Koca vefat etmiş, büyük abi evin reisi rolüne bürünmüş ise
- Anne vefat etmiş, büyük abla evin annesi rolüne bürünmüş ise
- Anne baba iyice yaşlanmış ve evde çocuklarını bakıcıları olarak görmeye başlamışlar ise
- Grup iken daha güçlü olduklarını düşünüyorlar ise...
3. Gençler neden Anne Baba yanından ayrılmak istemezler?
- Sorumluluk almak istemiyorlar ise, (Ev kirası ödemezler, fatura ödemezler, erzak alışverişi yapmazlar, işleri olmuş olmamış çok da önemli değildir, temizlik yapmazlar, ütü yapmazlar, çamaşır, bulaşık yıkamazlar, yemek yapmazlar)
- İş, meslek sahibi olmak çok önemli olmadığı için sosyo kültürel ve entellektüel açıdan kendilerini geliştirmeleri gerekmez. Rahattırlar, anne baba onları oldukları gibi kabul eder.
- Sürekli Anne ve Babaya danışırlar her konularını. Dolayısıyla karar almak ile uğraşmazlar.
- Anne, baba yaşlanmış ise, artık anne baba çocuk gibi olur. Ve evlatlar anne ve babayı evlatları olarak görmeye başlarlar.
4. 18-25 yaş aralığında neden Anne ve Babayı terk etmelidir?
- Anne babalar sürekli nasihat verirler çocuklarına. Dolayısıyla alacakları her kararda anneye, babaya, çevresine danışan çocuklar olurlar eğer anne ve baba ile uzun süre geçirirse çocuklar. Kendileri kolay karar alamayan kişiler oldukları için de özgüvensiz kişiler oldukları için de kendi kanatlarıyla uçamayan kişiler olurlar ve kariyer basamaklarını kolay tırmanamaz, müdür gibi karar verici pozisyonlara kolay kolay gelemezler.
- Başarma hisleri olmadığı için motivasyonları da yoktur. Ev kurma, ev ekonomisi döndürme, fatura ödeme gibi motivasyonları olmadığı için, ufak çaplı bir maaş kendilerine yeteceği için küçük çaplı bir ekonomi çarkı olurlar. Kendilerini aşamazlar, yeteneklerini geliştirme ihtiyacı hissetmezler. Eve getirdikleri 500 liralık bir katkı ile bile havaya girerler ve kendilerini yeterli görürler
- Evden vaktiyle ayrılan arkadaşları çok uzaklara uçmuşlardır. Kendileri ve onlar arasındaki fark çok açılmıştır. Bu nedenle kendilerini yetersiz görmeye başlarlar. Özgüvenlerini yitirirler.
- Evden vaktiyle ayrılırlar ise tek başına yaşamanın konforunu, özgürlüğünü tadacaklar dolayısıyla hayata ilişkin çabaları da artacaktır.
- Anne babayı mutlu etmekle uğraşmazlar, kendi çizdikleri hayatı yaşarlar. Dolayısıyla iyisiyle kötüsüyle kendi hayatlarıdır bu hayat. Ve pişmanlık duymazlar. En azından anne ve babasının onlar için çizdiği senaryoda oynarlarsa yaşayacakları pişmanlık kadar büyük bir pişmanlık yaşamazlar hata yapacak olurlarsa.
- Joystick sizin elinizdedir. Bilgisayar başında oyun oynayanı izlemek mi daha zevklidir. Yoksa geçip kendiniz oynarsanız mı daha zevklidir. Elbette ki o bilgisayar oyununu kendiniz oynarsanız daha eğlencelidir. Dolayısıyla, senaryosunu kendinizin hazırladığı filmi çekerseniz daha çok tad alırsınız hayattan.
- Anne ve baba sürekli çocuklarının özel hayatlarına burnunu sokarlar. Bir süre sonra çocuk özel alan, kişisel alan nedir bilmemeye başlar. Ayırt edememeye başlar. Güvensiz bir duruşları olacaktır ve bunu farkeden firma o kişiye kariyer imkanı vermeyecektir.
Benim anne ve babalara tavsiyem:
Çocuklarınız baktınız ki palazlandı. Kanat çırpmaya başladı. Siz de çocuğunuzu uçabilecek yetilerle donattığınızı düşünüyorsanız. Bırakın uçsun ve büyük işler başarmanın tadına varsın. Hem kendisine, hem de topluma faydalı bir birey haline gelsin hızlıca.
Ne kadar erken evden ayrılırsa gençler, o kadar çabuk sosyo kültürel ve entellektüel düzeyi ve mesleki yetenekleri gelişecektir.
Dost Bakış kanalı adına
Ayhan ÇAPAN
ayhancapan@yahoo.com
instagram.com/ayhancapan
th-cam.com/users/ayhancapan
Anahtar Kelimeler:
çocuklar anne baba evinden ne zaman ayrılmalı, Anne baba yanından ne zaman, anne baba evi kaç yaşında terk edilmeli, kaç yaşında anne baba yanından ayrılmalıyız, kaç yaşında kendi hayatımızı kurmalıyız, ne zaman ayrı eve çıkmalıyız, ayrı eve çıkmak, gençler ne zaman yuvadan ayrılmalı, baba ocağı ne zaman terk edilmeli, çocuklar evden ne zaman ayrılmalı, çocuklar evi ne zaman terk etmeli, çocuklar kaç yaşında anne baba yanından ayrılmalı, ne zaman anne baba yanından ayrılmalı, kaç yaşlarında anne baba yanından ayrılmalıyız, 18 yaşından sonra anne ve baba evinden ayrılmalı mıyız, kaç yaşlarında anne baba evinden ayrılmalıyız, gençler ne zaman evi terk etmeli, gençler ne zaman anne baba evini terk etmeli, gençler ne zaman anne baba evinden ayrılmalı, anne baba evinden ne zaman ayrılmalıyız, anne baba evinden ayrılmanın yararları, anne baba evinden ayrılmamanın zararları,
Normal kendi hayatını yaşayabilecek bir anne babamız yok ki. Hastalıklı bir bağımlılık geliştirmişler çocuklarına. Sadece maddi değil, psikolojik açıdan da.. Birbirini seven sayan bir anne babamız yok ki..
Özellikle de çocuklarına karşı saygılı değil çoğu anne baba. Haklısınız.
@@ayhancapan ben de ayrı eve çıkmak istemiyorum ama bu evde kalsam kendi paramla tatile bile cikamicam onu geçtim babamın emekli maaşı bile yok hiç ugrasmadi bunun için e nolcak kim bakicak ben meslek sahibi olursam benden para isticek ev kirası mi odicem para mı vericem annem de babamla mutsuz zaten bir oneriniz varsa dinlemeyi isterim
@@nisan676 Ben 9 yıl kredi ödedim ve annem, babamı ev sahibi yaptım. Ama kendim çok geç ev sahibi oldum. Bu süre zarfında kendi evimi ödeyebilecek iken, kendim ve eşim kirada oturmak zorunda kaldık. Yani eşime de biraz ayıp etmiş oldum. Hayatımda annem babamı daha ön planda tuttum. Pişman mıyım? Evet. Onlar hayatı güle oynaya yaşarken ben hep çalıştım. Parayı harvurup harman savururlerken gençliklerinde, ben kılı kırk yardım. Noldu? Kimse aferin demedi. Gerçekten. Onlara destek çıkmamın üzerinden 20 yıl geçti. Eşim zaten kızgın bana. 2 daire aldım eşimin üstüne, ama eşimin bana olan kırgınlığı geçmedi. Kız kardeşim bana ne, yapmasaydın diyor. İlerde miras kalınca bölünecek ev haliyle. Annem babam diyor ki, biz sizi büyüttük. Ne konuşuyorsun deyip kızıp cephe alıyorlar :) Yani pişmanım. Onlara konfor sundum ve onları tembelleştirdim. Sonuçta ben yoruldum. Kendim güçlü olsaydım, onlar yaşlanınca çok daha rahat ve mutlu bir şekilde onlara yardımcı olabilecekken, şimdi kendi çizdiğim kaderime üzülerek yola devam ediyorum. Bu süreçte 9 yıl kira ödemişsin ev sahibi olacağın yere. Çok da önemli değil diyebilirsiniz, ama kendi alt yapımı yapsaydım. Kendi evimi ödeseydim. Çok daha hızlı palazlanıp büyüyebilirdim. Çünkü ilk evi aldıktan sonra, ikinci daha rahat alınıyor, birisini kiraya verdiğin için. Üçüncü çok daha kolay olur... Ya da kendi refahımı sağlardım. Uzun uzun kendi hayatımı yazdım :) Kusura bakmayın...
Şu anlattıklarınızdan sonra yalnız olmadığımı anladım bende artık kendim için yaşamak istiyorum
@@nisan676 Ayni durumdayiz
Hocam 19 yaşındayım üniversite sınavına girdikten sonra bir daha gelmemek üzere bu lanet olası evden ayrılmak şu an tek hedefim bu hayatta. Bana son 1 yılımı zehir ettiler. Hep bi çok para harcıyosun, hiç para kazanmıyorsun, yaşıtların çalışıyor falan baskısı beni bunalttı, yaşam enerjimi söktü aldı artık ailemden nefret eder haldeyim. Aile evi zulümdür...
21 yaşımda yani seneye üniye gidicem ve gittim mi bu son olacak köpek gibi çalışıyorum yazılımda ilerliyorum 2 sene sonra en azından kendime yetacak kadar para kazanileceğim küçük bir yer de olsa arkadaşlarla bir yere çıkacağım ama artık aile evi yok ! Oyun bitti.
Üniversite sınavında başarılı oldunuz mu 😢
naptın
Ne yaptın?
19 yaşındayım, geçen sene ailemle aynı şehirdeki tıp fakültesini kazandım. okulumu çok seviyorum fakat ailenin yanında üniversite OKUNMAZ. hele ki en az 6 sene okuyacaksanız ve 24 yaşında mezun olacağınızı düşünürseniz sakın böyle bir şey yapmayın
32 yasindayim kucuk bir ilcede ailemle yasiyorum ayri eve ciksam yaşlandılar sanki onlari terk edip gidiyormusum gibi anlayip uzulurlerse diye vicdan yapiyorum :( ne yapacagimi bilmiyorum
Bence kendi evinize çıkın. Ama aynı şehirde bir eve çıkın başta. Onlarla bağınız da kopmamış olur.
bence ailesiyle yaşayan ve ayrı eve çıkmaya çekinen bir birey korkakdır tembeldir cesur değildir ve bu bireylerin içinde hep sudan çıkmıs balığa dönerim kaygısı vardır herşeyden önce belli bi yaşdan sonra artık özgür olmak istersiniz istediğiniz zaman istediğiniz yemeği yemek eve arkadaşınızı çağırmak istediğiniz saatte bir yere gitmek ve dönmek vs vs bu tip şeylere en ince ayrıntısına kadar anne baba karışiyor ve tartışmalar yaşanıyor bu sebeplerden ötürü belli bir yaşa grlince ayrı eve çıkmak daha sağlıklı olur(sonuna kadar üşenmeden okuyan varsa teşekkur ederim baya bi uzun yorum yapmışım😂😆😆)
Siz ayrımı eve çıktınız?
@@angelinahaciyeva1531 daha değil ama yakın zamanda düşünüyorum
@@ozkanguven06 o zaman neden ayrı eve çıkmayan tenbeldir, korkak tır falan diyorsunuz. Sizin farkınız ne peki
1 ay sonra askerim, askerden dönünce direk ilk işim yola koyulup şehir değiştirip ayrı eve çıkmak olacak. İnanıyorum kendime bunu yapacağım. Gidince de direk iş bulup, bir ev kiralayıp işimi görecek kadar hayata başlayacağım. Evet pişmanlığım şu oldu, onlara göre bir bölüm okudum belkide 25ten sonra bunu yapacağım ama geç olsun güç olmasın kafasindayim
@@Zaferinyolu ayrı eve çıkmadan önce ailenin yanında kalıp biraz para biriktir bence sonra çık bende ilerde düşünüyorum çıkmayı
Ben gitmeyi o kadar çok istiyorum ki bir türlü olmuyor
hey merhaba ayrı eve çıkabildin mi
@@kubraavc9946 10 gün sonra ben çıkıcam ayrı eve bakalım hayırlısı inş
@@cagdasergul7785 çıktın mı dostum ?
@@realmente633 Yarın Çıkıyorum Hayırlısıyla
@@cagdasergul7785 ağa çıktınmı
Türk ailelerine yapılacak en iyi şey bidaha yüzlerini görmemektie
Yaşım 30 aile evinde kalıyorum cıldırıcam ayrı eve çıkarsam para gidicek baya bi evlenme işi kısmet ailesi olmayıp yalnız kalanlar çol şanslı ya istediklerini yapabiliyorlar
Çoğu kişi ailesiyle yaşıyor şuan ekonomik nedenlerle çünkü kira fiyatları çok komik bende 27 yaşımdayım, çözüm arıyorum ve en iyisinin ailemle aramda çizgi çizmek olduğunu fark ettim vr malesef bunu kızarak yaptığımda etkili olduğunu fark ettim
@@lordventum2842 ayrı ev kesinlikle
Ailemden ve bu ülkeden gitmem için elimden geleni yapmam lazım ki başka çarem yok
Önce işin yoksa bir iş, sonra ilk iş hesaplı bir eve kiraya çık. Sonra yaşa kendi hayatını kardeşim. Ailemin istemediği kızla da evlendim kimseyi nikahımıza da çağırmadık. Gayet de mutluyuz. Başarılar dilerim şimdiden. Başarılı ve mutlu olacağına da eminim.
@@ayhancapan kesinlikle abi ayrı eve çıkmak en çok istediğim şeylerden biri dikkate alacağım
@Muhammet Recep Genç yapabildiğin kadar para biriktir evden çıkınca düzene geçene kadar borçları artıcak bu seni çok yormasın diye para biriktir.
Çok kaliteli bir bakış açınız ve samimi bir anlatımınız var. En kısa zamanda içeriklerinizin daha büyük kitlelere ulaşmasını diliyorum.
Çok teşekkür ederim. Çok naziksiniz.
Demek ki anneyle gezmeye gitmek, eve maddi destek sağlamak biraz sakıncalı. Bizim varlığımıza bağlanmasinlar..
Evet 😊 👍
Aynen öyle ama ayrı eve çıktın diye annenle gezmeye gitmeyeceğin diye bir şey yok arada yine annenle gezeceksin onları ziyarete gideceksin onlarla irtibatı koparmayacaksın ayrı ile taşınırsan tabi o zor ayda 1 falan ancak görürsün
Babanın emekli maaşı yoksa peki nolucak sonra nankör evlada cikicak adın gerçi bana yararı dokunmadı o ayrı beni okutan annem
Sen var ya hayatin ve ailenin en ince dugularını buraya dökmüşsün helal olsun abi 👑👑👑
Teşekkür ederim abicim :))
25 yaşındayım ve 6 sene boyunca çalıştım aileme baktım ama ortada benim geleceğime ve ailemin geleceğine dair hiçbir şey yok , kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum fakat anne ve babam buna saygı duymuyor onların istediği gibi yaşam tarzim olsun istiyorlar göz önünde oluyim evlenip gidiyim istiyorlar ama ben artık özgürlüğümün kimsenin etkilemesini istemiyorum hayata bir kez geliyorum ve bu yaşıma bir daha gelmiycem ben , evden gitmek istiyorum kendime iş ve ev tutup bunun sonucunda oluşacak pskojik şiddet beni korkutuyor nasil bı yöntem almam lazım sizce?
Devlet hastaneleri psikologları ve psikiyatristleri size resmi olarak, psikolojik açıdan sağlıklı bir yol çizeceklerdir. Özellikle de psikiyatristler aile terapisi de yapmaktalar ve sadece sizle değil, aileniz ile de nasıl konuşulacağını, problemlerin nasıl çözüleceğini gayet iyi biliyorlar. Ama devlet hastanesi doktoru da yeterince özeni göstermez ise, eğitim araştırma hastanelerinde görev yapmakta olan profesörler, sadece 150 lira gibi bir katkı payı almaktalar ve sizin problemlerinizi çözmenize her açıdan yardımcı olacaklardır ve atacağınız adımlar ne sizi ne ailenizi üzecektir. Çünkü dediğim gibi konulara her açıdan yaklaşabilmekteler ve kaliteli yardım almış olacaksınız. Özel klinikler çok pahalı olduğu için öncelikle devlet hastanelerini, sonrasında eğitim araştırma hastanelerinde görev yapmakta olan profesör ve doçent doktorları önermekteyim. Durumunuz elveriyor ise direkt eğitim araştırma hastanelerinin profesörlerine ya da doçent doktorlarına da gidebilirsiniz.
@@ayhancapan teşekkür ederim
Aynı dertteyiz
Şu yorumu okuyunca yalniz olmadiğimi anladim ne kadar zor bi durum Ailem kendini idame ettirse o kadar güzel bi hayatim olacak ki eminim :((
Bütün bunlar konusunda haklısınız diyelim Türkiye şartlarında tek başına yaşamak pek mümkün değildir nedeni gayet açık üniversite mezunuyum aylarca iş aradım bulduğum iş ücretli öğretmenlik bunu yapalım dedik yerimize yeni bir öğretmen ataması oldu bizi gönderdiler her şey ekonomik özgürlüğe bağlı biz bunu nasıl başaracağız
Ekonomik olarak özgürlüğümüzü kazandığımız zaman ailenin yanından ayrılmalıyız. O ekonomik gücü kendinizde görmüyorsanız ailenizle yaşayın. Henüz ailenizden ayrılacağınız zaman gelmemiştir demektir. Ailemiz bugünler için var. Bizimle ilgilenecek elbette ki ailemiz, biz yuvadan uçacak gücü kendimizde hissedene kadar.
Herkes aynı yaşlarda ekonomik gücü kendinde hissedemeyebilir. Kimisi 16 yaşında belki de o güce sahip olur, kimisi 30lu yaşlara kadar ayrılamayabilir ailesinden, o ekonomik güce kavuşamayabilir.
Aile de o yetileri, bağımsız olabilecek yetenekleri, bilgiyi çocuğuna veremediği için sorumludur. O yüzden aileyle birlikte yaşanmasında sorun yok. Ama gelecekte daha mutlu olabilmek adına, çocuk kurslara gidip kendini geliştirmeli ve para kazanma fırsatlarını, yollarını aramalıdır.
çok faydalı video. Allah razı olsun
Teşekkür ederim.
Parayi bulan kaçsın.Ulan bi parayi bulayim evden ayrilayim şoyle bi 4 5 sene gorusmeyecem ailemle ondan sonra yilda bir max
@dizzy Çalisican ve kimseden yardim istenicen kanka.Efe Aydal-Potansiyelinizi kullanmak sizin elinizde diye bi mini podcast var dinlemeni tavsiye ederim.
Elde bir 400-500.000 olsa başta o bile yeter sonra bir iş kurarsın yakında tamamlıcaz inşallah.
Ağzına yüreğini sağlık hocam.. ben 28 yaşında bir kızım bir mesleğim yok özel sektörde çalıştım yıllarca ama önüme bir fırsat çıktı ayrı eve çıkmam gerekiyor du izin vermediler işimde yükselemedim. Onların dar görüşleri yüzünden , artık aynı evin içerisinde yabancı gibiyiz. Şimdi yine bir güzel iş imkanı ve yine engel oluyorlar. “Bizi yok bil gidersen “ diye ve bende onları yok bilicem sizce bu ne kadar doğru olur görüşlerinizi çok önemsiyorum ve bekliyorum 🙏
Yeliz Hanım, merhabalar... Ben ilaç firmasında çalışıyorum ve bir süre de psikiyatri ilaçları çalıştım ve psikiyatristlerin bu tarz konularda da gelenlere poliklinikte yardımcı olduğunu farkettim. Çok akılcı, sağlıklı yorumlarda bulunabiliyorlar. Daha derinlemesine sohbet fırsatı bulabiliyorsunuz... Gerekirse aile terapisi yapıp aileniz ile de konuşuyorlar, sonra hep birlikte konuşuluyor gerekirse ve daha sağlıklı, herkesin uzlaştığı bir temelde ilerleniyor... Bu seçeneği de bir değerlendirmenizi öneriyorum.
15 Yasindayim. Annem bana hep bunu diyor: "buyudugunde hep yaninda yasamak istiyorum birlikte yasiyalim beni terk etme" bu beni cok rahatsiz ediyor....... hep annem ile gelecekte baska bir eve gecme konusu acildiginda bana beni sen buyuttum ve sen bana bakmak zorundasin falan filan diyor. Bunu suna bagliyorum anneannem anneme cok bagli ve annem olmasa yasiyamiyacak halde oyuzdende annem bana hep onu gözume sokuyor. Bu konuda ne yapmaliyim sizce?
Bunu kuvvetle muhtemel eşiniz kabul etmeyecek gelecekte. Evde rahat hareket edemezsiniz. Şahsen benim aile yapıma tamamen ters bir durum. Benim konforumu kesinlikle bozacak bir durum. Ebeveyne yakın oturmak da kolay değil. Çünkü yakın bir ev bulmak zorunda kalacaksınız, yakın yerlerde çalışmak zorunda kalacaksınız, ya da işinizin bulunduğu yerde bir ev tuttunuz diyelim, annenize de yakınlarda bir başka ev tutmak zorunda kalacaksınız. Pek pratik değil ve çok da maliyet gerektiren bir durum. Bir plan yapmanıza gerek yok. Bir iş bulduğunuz zaman, ya da okumak için evden uzaklaşmanız gerekecek birleşmeniz de pek kolay olmuyor. Hayat şartları elvermiyor. Ben mesela 45 yaşımda İngilizce öğretmenliği okumaya karar verdim. Puanım Kıbrıs'ı tutunca Kıbrıs'a geldim. Annem kanser hastası olmasına rağmen yardımcı olamıyorum. Kendi imkanları ile tedavisini sürdürdü. Kıbrıs'ta iş de buldum. Gidip yardımcı olamıyorum. Annem de böyle bir şey talep etmiyor. Hayat hepimiz için bir gün bitecek. Yapacak bir şey yok. Ama hayatta istediklerimizi yapamazsak esas o zaman hayat bizim için bitmiş demektir. Bence bu böyle. Başkası annesi ile ömür boyu yaşamayı çok istiyor olabilir. Hayatta en büyük isteği bu olabilir. O da öyle yaşasın mutlu olsun. Her kim nasıl mutlu olmak istiyorsa öyle yaşasın. Ama tüm isteklerimiz bir anda olsun istemek (yani hem annem yanımda olsun, hem de her istediğimi yapayım demek) pratik, uygulanabilir değil maalesef.
Öncelikle merhabalar,videonuz kesinlikle harika olmuş ellerinize,emeğinize sağlık.Ben 25 yaşındayım İstanbul’da ailemle oturuyorum.Ailemin tek çocuğuyum ve üniversite de dahil olmak üzere tüm hayatımı ailemle beraber geçirdim.Anne ve babamdan genel olarak hiçbir şikayetim yok hatta genel olarak etrafımdaki ailelerden kesinlikle çok daha iyi,modern ve beni her konuda destekleyici konumdalar.Fakat bazı ufalk noktalarda artık anlaşamıyoruz örneğin haftada 3-4 bazen 5 gün akşamları arkadaşlarımla görüşmek için dışarı çıkıyorum (bu da benim yaşımdaki biri için çok normal)o zaman ne çok dışarı çıkıyorsunlar,evde otur bizle zaman geçir diyorlar fakat evde olduğumda zaten herkes ayrı yerlerde takılıyor,annem mutfakta,babam salonda ben de odamda oluyorum.Şuan yaklaşık 1 sene oldu ve uluslararası bir şirkette çalışıyorum çok yüksek olmamakla birlikte fena da bir maaş kazanmıyorum yaklaşık 5k-8k arası değişen bir maaşım var ve haftanın sadece Cumartesi günü izinliyim.Geçtiğimiz Cumartesi dışarı çıktım ve belki arkadaşımda kalacağımı onlara söyledim.Anne ve babamın tepkisi ne yapacaksın arkadaşında kalıp? Dünyayanın binbir türlü hali var,nereye gittiğini söyle vs vs klasik aile yüklenmeleri.
Gelecekte ne yapmak istediğimi de şuan kestiremiyorum.Şuan aynı zamanda yüksek lisans yapıyorum.Bu konuyu babamla konuşurken yumuşatmak adına birkaç sene sonra şartlar el verdiği taktirde tek yaşamak,deneyimlemek istiyorum diyorum.Biraz söyleniyor,öğüt veriyor ayrı ev demek ayrı bütçe ayrı harcamalar demek,evlenince gideceksin zatene getiriyor konuyu ben de evlenene kadar sizle yaşamak istemiyorum şeklinde cümle kurduğumda neyse ona o zaman bakarız diyip bir nevi geçiştiriyor.Aynı günün akşamında ben bu konuyu tekrar konuşmak istediğim zaman bana verdiği tepki çok sert oluyor ve ''Arkadaşlarına gidip kalıyorsun,onlar gibi başıboş olmak istiyorsun!. , etrafına bir bak böyle bir şey yapan başka biri var mı'' şeklinde tepki veriyor.
Ben bu tutarsızlığı anlayamıyorum.Bu hayata 1 kere geldim şu zamana kadar onların istediği şekilde bir birey oldum fakat benim de hayattan farklı beklentilerim var.Onları çok seviyorum çok saygı duyuyorum harika insanlar fakat bu konuda aramızda bir çatışma mevcut.Ailemin bir arabası ve bir tane de evi var tepkimi onlarla evde konuşmayarak eve geldiğimde odamın kapısını kapatarak koyuyorum.Onlar benim bu tepkimi boş bir tepki olarak görüyor olabilirler fakat kesinlikle değil.
Benim ciddi olduğumu onlara kanıtlayabilmek adına şu aşamada ne yapmam gerekir? Kapıyı çekip çıktığım taktirde onların nasıl bir tepki vereceğini asla kestiremiyorum.Şuan evimde mutluyum fakat yıllardır burada olduğum için yaşayamadığım özgürlüğü iş işten geçmeden önce yaşamak istiyorum. Cevap verirseniz çok memnun olurum. :)
Çok güzel anlatmışsınız.Eve çıkma konusunda bayağı destekleyici olmuş 😇Eve çıkınca buraya yazacağım.
evden getmenin omur boyu pismanligi var.28 il Subay Anemle qardasimla oturdum hec pesman deyilem.yaxsiki evi terk etmedim.sonra aile qurdum 28 yasimda ve cox cox ozluyuyorum Anne Baba evimi.orasi evezsiz bi yer hep guvenli insan tek basina ayakda kalamaz kalursa basina gelmeyen qalmaz.eziz gencler evinizi qetiyyen terk etmeyinn.genclik hevesine kapilmayin.sonu hudrannn.
Ya abi anlamıyorum ki aileme söylüyorum ben 2 ,3 yıl sonra sizden ayrı yaşıcam kabul etmiyorlar onca sene okuttuk seni şimdi bize sırt mı çeviriyorsun diyorlar benimde vicdanım el vermiyor ne yapmam lazım çok çaresizim yaşım daha 17
Sırt çevirmekten kasıtları nedir?
Senden beklentileri nedir?
Okutmalarının, seni bu yaşa getirmelerinin karşılığında ne bekliyorlar?
Senden para mı bekliyorlar?
Anne babanın mutfak ihtiyaçlarını mı karşılamanı istiyorlar belli bir süre için?
Ya da onlara ev almanı mı bekliyorlar?
Neden yanlarında kalman gerekiyor?
Senden beklentileri neler olabilir?
Evlenmemeni mi istiyorlar?
Tüm maaşını belli bir süre anne babana mı bağışlamanı istiyorlar? ve ne kadar süre?
Ya da başka bir iş planları mı var seninle ilgili, mesela yanlarında kalarak ailenin işini mi devralacaksın?
Tam olarak seninle ilgili planları, ya da gerçek beklentileri nedir?
Eğer verecekleri cevaptan utanıyorlar ise bir kağıda yazabilirler.
Senden beklentileri hakkında elinden geleni yapacağını da belirt ki dürüst olarak senden beklentilerini belirtsinler, ya da yazsınlar ki konu netleşsin.
Anne babanın cevabını aldıktan sonra sakın tartışma. Tamamen kibar bir biçimde konuyu konuş ve değerlendir.
Verecekleri cevaplar senin önünü aydınlatacaktır ve geleceğini planlamana yardımcı olacaktır.
Umarım tek beklentileri senin mutlu olman ve hayatta başarılı olmandır.
Eğer ki güzel bir iş sahibi olduktan sonra kendi hayatına konsantre olmanı görmek istiyorlarsa güzel bir yol. Umarım bu yolda hayatında ilerlersin...
Sırt çeviriyorsun demelerindeki amaç; sen daha işe gireceksin eve para getireceksin o yüzden. Bi işe gir sana saygı gösterecekler emin ol eskiye oranla tabi
Onlara cevabınız şu olabilir, beni hayata getirdiyseniz yetiştirmek okutmak ve kendime bakabilir duruma gelene kadar ihtiyaçlarımı karşılamak zorundasınız. Bu hayvanlarda bile böyledir. Aksi taktirde ebeveyn olmaya kalkışmamalıydınız. Bunu bana sormadınız. Finansal özgürlüğümü kazanınca da ne yapacağım beni ilgilendirir çünkü beni size borçlu olmam için doğurmadınız. Hayata gelme amacım da bu olamaz.
22 yaşındaki oğlum dün kavga gürültüyle evden ayrıldı bize göre biz iyi bir anne ve babayız ama oğlum ona zarar verdiğimizi gelişimini engellediğimizi düşünüyor bizi suçlayacak o kadar çok nedeni varki biz bunu algılamakta zorlanıyoruz ona göre yaptığımız her hareketimiz suç eşyalarını topladı ikinizdende nefret ediyorum bir daha benim yüzümü görmeyeceksiniz diyerek kapıyı çarptı ve gitti ben şu anda ağlama krizlerindeyim telefon ediyorum açmıyor mesaj atıyorum cevap vermiyor ne yapmamız gerekiyor hiç bilmiyoruz bir şekilde eve dönmesi için ikna edelimmi yada bırakalım kendi yolunu bulsunmu hangisini yaparsak doğru olur çünkü gidecek yeri yok üniversite de okuduğu için para kazanmıyor okumak istemediğini söyledi her ihtiyacını biz karşılıyoruz kendi başına ne yapar ne eder bir anne olarak endişelerden delirecek duruma geldim bize bir yol gösterebilirmisiniz 😢
Desteğinizi esirgemeyin. Ama bir psikiyatriste de gidin aile terapisi için. Sorunlarınızı profesyonel destek ile çok rahat alabilirsiniz. Mesaj atın ve onun kararlarına saygılı olacağınızı, onu sevdiğinizi belirtin. Yardımcı olmak için elinizden geleni yapacağınızı belirtin. Böylece size yakınlaşır ve ne yaptığını da bilirsiniz.
@@ayhancapan çok teşekkürler yorumunuz için ne olursa olsun her zaman onun yanındayız oda bunu biliyor ama bizden biraz uzaklaşmak istediğini söyledi sanırım bu kararına saygı duymaktan başka yapacak bir şeyimiz yok tavsiyeleriniz için çok çok teşekkürler 👍
İnsan öyle bir hayata maruz kalabiliyor ki neyin doğru neyin yanlış olduğunun farkında olmayabiliyor malesef ki … nasıl çıkar insan bu durumdan bilmiyorum
Şu videoya keşke 18 yaşında denk gelseydim
Ben de bu bilgilere keşke 18 yaşında sahip olsaydım :)
@@ayhancapan çok şükür ben bu bilgiye sahibim Allah 'a sonsuz şükürler olsun
Ben de bu konuda çok kararsızdım çevremdekilere sorduğumda bana boşver yaa ailenle yaşa boşa masraf etme diyolardı ama oturduğum evde ayrı bir odam yok ve ailemle pek anlaşamıyorum ve sanırım sizi dinledikten sonra fikirlerim daha da yerine oturdu. Teşekkürler🙏
Hocam ben 18 yaşındayım bazı problemlerden dolayı yks'ye çalışamadım universite kazanamadım. En geç 26 Agustosta ayrilmam lazim konusma problemim var beni garsonluk icin alirlar mi.. Sokakta kalacagkm lutffen tavsiye verin
Garsonluk olmaz belki ama komilik yaparsın rahat rahat. Komi maaşı da fena değil ama yorucu.
Merhaba ben 16yı bitirdim 17den gün almaya başladım artık aile evinden başka bir hayatım olsun istiyorum 18 olunca ayrılacağım ama 4 tane kız kardeşim var, babam eğer ben gidersem yada evden ayrılırsam annemi ve kardeşlerimi alıp memlekete yani köye götürüp orada yaşayacaklarını söyledi kardeşlerimin İstanbul'da yetişkin olana kadar yaşamalarını istiyorum oraya gitmelerini istemiyorum.
Babam sürekli gitmemem için manipüle etmeye çalışıyor eğer bir gün bırakıp gidersem kendime kanıtladığım şey ayaklarım üzerinde durduğum değil de kardeşlerime karşı sevgimin tükendiğini kanıtlamış olurum :(:(
18 dolunca reşit sayılıyorsunuz kanunen. Bunu da unutmayın.
Çıktın mı ayrı eve
Ne yaptın?
Belki de yuvadan ayrılmamıza ayrılabilmemize izin verilmiyordur engelleniyoruzdur. Öyle ki hayatımız olduğunun bile bilincine varamıyoruzdur maalesef . Ben ayrıldım evden 1000 km öteye gittim yine peşimi bırakmadı. Yanlışın ortasındayken insan neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlamıyor . Ben evden ayrılınca korktum öyle bir hal ki bu …. İnşallah ben ve benim gibiler kurtulabiliriz
Merhaba, ailemden ayrı yaşıyorum ama bir kaç ay sonra yalnızlıktan bunalıma girmeye başladım. Sosyal çevrem de var aslında. Ekonomik düzeyim de fena değil. Ben herkesin ayrı eve çıkmasını tavsiye edemiycem evlenene kadar. Artısı olduğu kadar eksisi de var. Herkes denemeli ama herkese iyi gelmeyecektir buna eminim.
Merhaba, 22 yaşındayım ailem doğulu okumamış insanlar ve kız çocuğuna sürekli erkenden evlendirip dile düşmeme derdinde şükür bugüne kadar yüzlerini yere egdirmedim ama o kadar baskıcılar ki çok yoruldum artık, yıllardır çalışıyordum ve patronumdan maddi destek alarak işten çıktım aileme üniversiteye gitmek isteğimi söyledim annem evlenme yaşımın geldiğini söyleyip duruyor kendimi artık yük gibi görüyorum bu evde yerim yokmuş gibi, malesef yıllardır okula gitmediğim için meslek lisesi mezunu olduğum için derslere çok yabancıyım daha şimdiden çok yoruldum bu baskılar bu eve yük olduğumu hissetmek nefes alamıyorum 😔😔
Özellikle Kıbrıs'ta üniversiteleri yüzde yüz burslu kazanmak kolay. Ben 45 yaşımda Kıbrıs İngilizce Öğretmenliği yüzde yüz burslu kazandım. Ve işi gücü bırakıp geldim buraya okumaya. Hatta yeni açılan tıp fakülteleri bile var Kıbrıs'ta. Bu özel üniversiteleri yüzde yüz burslu kazanmak kolay. Bir göz atmanızı öneririm. Hatta sadece 1. tercih olarak yazarsanız bile yüzde 75 indirim veriyorlar bazıları. Örneğin Kıbrıs AdaKent Üniversitesi böyle. Bence güzel bir bölüm seçin kendinize. En yatkın olduğunuz bölümü düşünün ve hem devlette hem de özel sektörde en çok rağbet gören meslekleri bir araştırın dilerseniz. Ona göre bir üniversite ya da yüksek okul düşünebilirsiniz.
@@ayhancapan çok teşekkür ederim artık tek gayem iyi bi üniversite ve meslek sahibi olmak 2024 yılında sınava gireceğim tavsiyeniz benim için amaç olucak, ve okulunuz adına çok sevindim iyilik ve güzellik hep sizinle olsun 💐
@@meryemagrman7487 Sizinle de olsun iyilik ve güzellik. Ulaşmak elimizde. Kolay gelsin. Başarılar dilerim.
@@ayhancapan teşekkür ederim başarıcağım 🤗
Merhaba ben 33 yaşında bir kadınım güzelde bi mesleğim var ama evden ayrılmama hala babam izin vermiyor , güzellikle ayrılamıycam evden sizce artık terketmem mi gerekiyor.
Hayat, sizin hayatınız. Nerde yaşadığınızın sorumluluğu aslında size ait... Eğer babanız, gözlerinizdeki o ayrı evde yaşama hırsını ve inancını görmüş olsaydı desteklerdi diye düşünüyorum.
Siz kendinizi ayrı evde hayal ediyor musunuz? Ayrı evde yaşamak sizin hedefiniz, hayaliniz ve kesin planınız mı?
Eğer kesinlikle öyle ise, bunu babanızla konuşun. O kararlılığı ve şevki görürse, babanızı sizi muhtemelen destekleyecektir. Sizin ev kurmanıza yardım edeceklerdir ve hayatınız çok çok daha kolay şekilde yolunda ve rayında gidecektir.
Ama önce siz ne istiyorsunuz, buna tam olarak karar vermelisiniz. Ve doğru olan, aileniz ile konuyu enine boyuna konuşmanız olacaktır.
@@ayhancapan teşekkür ederim cevabınız için evet istiyorum işime yakım bi yerde kalmak bu konuyu tabiki konuştum babamla biz küçük bi şehirde yaşıyoruz aşırı karşı çıktı hatta gidersen bu eve birdaha giremezsin dedi ama ben kararlıyım sadece bu artık haksızlık olmaktan çıkar mı yada doğru olanı yapmak istiyorum kendim için belki iyilikle olmıycak çünkü babam asla desteklemiyor beni ama yaşım ilerliyor ve beni hala elinin altında tutmak istiyor onun istediği gibi yaşamamı istiyor ama ben artık bunları kaldıramıyorum
Ciddi ciddi konuşun babanızla... Çok daha mutlu olacağınızı hissediyorsanız yeni hayatınızda, bunu konuşun ve yapın... Mutluluklar, başarılar dilerim Reyhan Hanım...
@@ayhancapan teşekkür ederim 💐
Son bir şey daha sorabilir miyim lütfen ,
Eğer tekrar konuşma cesaretim olursa ki yok babamın cevabı kesin ve net ,rızası olmadan ayrılırsam evden bu benim yolumu tıkar mı yolumu kapatır mı 😔
Birkaç yıl evvel şevkle çalışırdım yapabildiğim yapamadığım her işe can havli ile koşardım ama babam tarafından bir söz hakkı ufakta olsa güvenilerek bir sorumluluk vermek gibi durumlarla karşılaşamadım istedimki birazda olsa itimat azda olsa sen yaparsın denilmedi ayrıca en sevmediğim durum başkalarını bana anlatması yada benimle kıyaslaması elin koyununu deve yapar bana inanıp güvenmez en ufak hatamda olmaz sitemi yapar alıp başımı gitmek istediğimde zamanda sen gidersen kim bu işleri yapacak denilip halime bırakılmadım daha sonra ise istemsizce git oğlum git bende varımı yoğumu satar elimi işten çekerim bütün bu birikim yok olur gider elde sizin boynunuza basar ben olmasam aç kalırsınız size iş verende olmaz diyorlar. Şuanda ise ihtiyar hallerine acımaya başladım ama her geçengün şevkim kırılıyor gönlüm birşey istemiyor herşeyden soğuyorum ve vazgeçiyorum çalışmayada gayret etmiyorum umut vermekte istemiyorum anne babama bırakıpta gidemiyorum ve bir kısır döngü içinde kıvranıp duruyorum çok zor bir durum sıkıntılı . Bütün ailenin önünde çalışıyorum beni tüm hücrelerimi ele geçirip robot gibi yönetmek istiyor. kendi kafasındaysa bizi çok düşündüğünün zannında. Allah sonumuzu hayretsin. Varsa tavsiyeleriniz dinlemek isterim Dost arkadaş sağol
Ben de anne baba tarafından epey kullanıldım maddi olarak. Diyetimi ödemek gibi gördüm o zamanlar, ama halbuki geleceğimi inşa etmede geç kalıyordum. Şöyle ki 10 yıl sürekli krediler çekerek annemlerin evini ödedim. O yüzden de karımla kirada oturmak zorunda kaldım. Kendime ev almakta oldukça geciktim. 10 yılın sonlarına doğru baktım ki eve jakuzi almışlar, pimapenleri ve ferforjeleri yenileyip ses sistemi ve dev ekran led tv almışlar. Ben ise kredi ödeyebilmek için daha düşük kiralık ev arıyorum. Son 6 ay kala kredimi kapatın ben ev alacağım diye bastırdım annemlere. onlar kredi çekti ve borcumu kapattı sitem ederek.
Sonra para biriktirip, kredi çekerek ev sahibi oldum ama çok mütevazı bir daire idi. Karımla da aram çok iyi olamamıştı. Evi geçindirmekte hep zorlandığım için. Güvenemedi çocuk masrafına yetişeceğime ve çocuk yapmadı. Bunu bir kaç kez söyledi sonraları. Onun da benim de çocuğum olmadı tabi. Boşandık 17 yıl sonunda.
Şimdi yeniden evlendim ve eşim hamile hayırlısıyla. Hayatı çok geç yakalayabildim. Ama eski eşim çocuksuz kaldı. Gerçi kendi kararı idi fakir bir aileye çocuk yapmamak ama yine de biraz üzgünüm. Geleceğim hazırlanmadı anne babam tarafından, hatta biraz da örselendi. Kendi tercihlerimizin sonuçlarını yaşıyoruz hep. Kimseyi suçlamak istemiyorum.
Sonraları dedem ölünce annemlere bir ev kaldı. Benim evi kiraya verip oraya geçmek istedim. Benim çıktığım evin kirasını aldılar, ama geçtiğim ev daha güzel olduğu için fark bile istediler :)) Sürekli kavga dövüş. Çıktım evlerinden sonunda ama tabi o eski evlilik bozuldu. Evi, yazlığı satıp verdim eski eşime parasını. Al dedim. Tıbbi mümessillikten de ayrıldım. 19yıllık aynı firmadaki kariyerimi sonlandırdım. En başarılı ilk 5 çalışandan biriydim ama değiştirmek istedim birşeyleri artık.
Sıfırdan başladım şimdi :)) Kiradayım Kıbrıs'ta. İngilizce Öğretmenliği okuyorum. Otel resepsiyonisti idim, dün çıkarıldım, şimdi arıtma cihazı montajı yapıyorum ve satıyorum.
Doğru mu yaptım, yanlış mı çok değerlendirmek istemiyorum. Hep ileri bakmaya çalışacağım.
@@ayhancapan Ömür verdiğimiz işler bozulsada yılmadan işe koyulabilirsek yeniden. Varımızı yoğumuzu yitirsek bile baştan tutabilirsek emek yolunu dünya önümüze serilir. Mücadelemize devam edeceğiz hayata küsmek olmaz.Sen doğru olanı yapmışsın. Ne yazıkki merhamet maraz getiriyor. Elbet çıkarız bir düzlüğe. Hakkımızda hayırlısı olsun İnşallah. Saygılar.
Selam 🖐benim bir miktar param var. 2. El bir otobüs alıp karavan yapmak istiyorum. Sizce mantıklı mı ?
Bir fikrim yok maalesef. Sadece bayramlarda kasalı 35-9 iveco kamyonetimizi karavana çeviriyorduk. Ve çok çok zorlanıyorduk. Kapıları kapatırsak bütün ter yağmur gibi üstümüze yağıyordu. Havalandırma çok önemli idi. Güvenlik endişesi de yaşıyorduk. Karavan tecrübesi edinirseniz önce iyi olur. Tecrübeniz varsa bilemiyorum. Aileniz ile konuşun eğer ailenizin yanından ayrılacaksanız. Onları karşınıza değil arkanıza alın, daha rahat iş yaparsınız. Ama mutlaka açık olun, problemleri kaçarak halletmeyin, konuşarak ilerleyin... Eğer ailenizden ayrılmak istiyorsanız.
@@ayhancapan Arabadan ziyade ev gibi kullanacağım fazla hareket etmiyecek. Uygun bir minibüs 60.000 civarı bu parayı topladım sayılır koltukarı söküp kitaplık koltuk vs. takıcağım. Tabi ağırlığını kaldıracağını tahmin ediyorum. Ne de olsa yolcu otobüsü değil mi ? İlk evimi bu şekilde yapmak isterim. Vergisi vs. Aidattan fazla olmaz diye umuyorum.
@@NarsistKeddy Çok bilgim yok, TH-cam'da bir çok video var ama karavan yaşamı ile ilgili. Maliyetlerini, yıllık masraflarını açıklarlar orada. Minibüste yapacağınız değişiklikler kalıcı değişiklikler ise ruhsata işlenmesi gerekiyormuş. Bunların da maliyetleri var. Ama inanın hiç bilmiyorum maliyetlerini...
@@ayhancapan Teşşekkürler dostum :)
Kayinvalidem oglu 40 yasinda 3 cocugu var ben 33 yasindayim.hala bizi birakmiyor😣
😢
Anne ya da babadan biri vefat etmişse ve 30 yaşına gelmiş, ekonomik özgürlüğü olan tek evlatları onlardan ayrı yaşamak istiyorsa bunun oluru nedir? Çok mu ayıp bir şey böyle bir durumda ayrı yaşamak istemek?
Yaş 30 olmuşsa geç bile bence :) İster ikisi de hayatta olsun, ister biri. Her iki tarafa da büyük faydaları olur evleri ayırır iseniz.
Iceriklerini cok begeniyorum. Ama Tr şartlarında ayri eve cikmak oyle cok da kolay değil
Haklısınız, ama şart bence.
4 ay önce 18 yaşıma bastım ve bu videoyu izliyorum gelirimiz güzel sporla ilgileniyorum 4 arkadaş ayrı eve çıkıcaz ev şuan hazırda duruyor bu sene içinde yerleşmeyi planlıyorum babamla aram yoktur pek 6 yaşımdan beri konuşmam 1 erkek kardeşim var ve annem üniversite sınavına giricem ev içi tamamen kaos içinde bu şekilde asla üniversite kazanamam spor kariyerim ve iş hayatımı ilerletmek için ayrı eve bu sene içinde çıkmayı planlıyoruz
Ciktin mi usta
Çok eski video ama yinede yazmak istiyorum belki görür cevap verirsiniz.Ailemle çok sorunlar yaşiyorum.Psikoloğada gitdim.Söylediyi şey "aileni değil kendini değiştirmen gerektiği"ydi.Çok özgüvensiz ve ruh düşkünlüyü yaşadiğimi söyledi.3gündür düşünüyorum gerçektende öyle birşeyi yapamiyacak gibi düşündüğüm için hiçbirşey olmuyor.Ayri eve taşinmak istiyorum 22yaşim var.Ama korkuyorumda acaba yapabilirmiyim.Kötü alişkanliklarim yok ama ailem hep bende birşeylerin eksik olduğunu beynime işliyor.Birşeyi başarmiş olmam görülmüyorken yalnışlarim çok uçnoktada tutluyor.Yorumlari okuyor ve görüyorumki herkeste ayni durummuş.Bunu aşa bilirmiyim? Tekbaşima yaşiya bilirmiyim? Yani benimgibi 22yaşinda kız bir birey ayri yaşiyan varmi zorluklari nelerdir? Yardimci olabilirmisiniz?
Bu konuları gidip psikiyatrist ile görüşün mutlaka. Daha sonra aile terapisi uyguluyor psikiyatristler. Devlet hastanesi psikiyatri poliklinik randevusu ücretsiz eğer ki sosyal sigortanız varsa... Ama her hekim yeterince süre ayıramayabiliyor polikliniğe gelen vatandaşlara. Eğer ki ilgili bir hekim bulamazsanız size daha çok zaman ayırabilecek bir başka hekimden de randevu alın. Tüm sorunlarınızı çözmenize yardımcı olacaklar, konuları teker teker çözeceklerdir. Çekinmeyin hekim ile görüşmekten. Profesyonel yardım almanızı öneririm en sağlıklı yol haritasını çizebilmeniz için.
@@ayhancapan Çok teşekkür ederim vakit ayırdığınız için😣🙏🏼Qaliba en doğrusuu
Üniversite okudunuz mu 😢
@@cinarequliyeva9195 durumun nasil su an naptin..
9lıke 🎁🎁Komsum kolay gelsin
Teşekkür ederim komşum 😊
Anne ve babayla hayat mı geçer ya
Hocam bence yanlış açıdan değerlendirmişsiniz neden diye sorarsanız herkesin annesi yada babası hayatta değil farklı psikolojik sorunları olan çocuklar kardeşler olabilir aynı evin içinde yaşamak olabilir. Avrupa ve Amerika gibi ülkelerde sosyal refah politikasıyla gelişir yani sokakta çok fazla yatan insan göremezseniz devletin toplumsal yapısı sağlamdır. Bizim ülkemizde sosyal yapısı zayıf toplum değerleri farklı aynı şimdi ekonomik krizde size devlet 4.250 asgari ücretle sosyal haklarınızı vermezse sen evden dışarı gidemezsin 😂 üniversite okusan çalışan yine ki kazanılan paralar ortada herkes bunun farkında ve hayatı daha ucuza geçirmenin derdinde eline para kalıp birikim yapamaz yine en büyük yanlış aile baskısıyla evlilik baskısı çok yanlış Alanyada okudum Almanlar her sene genel olarak tatile gelir bizim ülkemizdeki gençlerin kaçı almanya ya gitti ki özel ve devlet sektörü destekleyen biri sektör değil maalesef en acısı bu temel etken para maalesef bu Türkiyenin acı gerçeği. Not : Neden sen yapmadın yada farklı seçenekler olarak sorabilirsiniz para olanaklar yaşadığınız şehir bunların hepsi parayla ilgilidir.
Aynen çok doğru
Merhaba çok geç oldu cevap veririmisiniz bilmiyorum ama belki görürsünüz diye yazıyorum biz iki kız kardeşiz bir tane ablam var ben bu sene mezun oldum üniversiteden 23 yaşındayım benim ailem bana karşı aşırı baskıcı hiç bir kararıma saygı duymuyorlar bana güvenleri yok ve ben ayrı eve çıkmak istiyorum bunu onlara söyleyemem çünkü evlenmeden olmayacağını düşünüyorlar eğer kız olarak çıkarsam namussuzluk yapacağımı tek başıma ayakta duramayacağım düşünüyorlar benim şuan mesleğim elimde ve şehir dışına çıksam iş bulabilecek güzel bir mesleğim var bu sene kesin karar verdim ev tutup düzene sokabileceğim kadar para biriktirip şehirden ayrılıcam ama korkum peşimi bırakmamaları beni bulurlarsa namussuzluk yaptığımı düşünecek kadar geri kafalı bir ailem var nasıl yapabilirim doktorlardan yardım aldım ama düzelmediler daha kötü oldular cevaplarsanız sevinirim
Yine psikiyatrist eşliğinde devam edin. Eğer ilk gittiğiniz psikiyatristten yetersiz destek aldıysanız, başka bir hekimden randevu alın. Aile terapisi de uyguluyorlar ücretsiz ve sağlıklı bir yol haritası çiziyorlar. Ailenize uyguluyorlar bu terapiyi çoğunlukla. Onları ikna edin. Ailenizin de desteği ile başka bir eve çıkmanız sizin hayatınızı çok kolaylaştıracak. Emin olabilirsiniz. Onları ikna edin.
Herkese aynı cevabı vermişsiniz ya, madem öyle, video yapmayın!
Merhab hocam 2yaşında bir uğlum var 35yaşında bir kadın ev açtı neyapmam cevap rica etsem
Lütfü rica ederim 🙏
Pardon 22yaşında
Sorun görmüyorum. Bırakın dilediği gibi yaşasın, kendi doğrularını bulsun çocuğunuz. Belki oğlunuzun doğrusu budur. Belki zeka yaşı bir değil yaşıtları ile... Anlaşabildiği, mutlu olduğu biriyle birlikte olsun. Bu daha önemli.
Bazen erkekler, yaşıtı kızların entellektüel düzeyde çok daha ilerisinde olabiliyor ve bazı erkeklere, yaşıtı kızlar mantıklı, akıllı gelmeyebiliyor ve onlarla sohbet etmekten oldukça bunalabiliyor, sıkılabiliyor. İnsan uzun uzun sohbet edebileceği, birlikte zaman geçirmekten mutlu olacağı, kendine bir şeyler katabilecek kişi ile birlikte olmak ister. Oğlunuz da aradığını bulmuş olabilir. Kendisi doğru kararı verecektir. Ayrıca kadın erkekten daha büyükse yaşça, erkeğini korur, ilgilenir, yukarı çekmek için herşeyi yapar... Yaşıtı kızlar ise sürekli ilgi bekler, çok bir şey katmayabilir oğlunuza.
Ayrıca, erkekler zaten kolay kolay yaşlanmaz. O yüzden de oğlunuz için hiç bir risk yok.
Ben memurum ve tayin alıp gitmek istiyorum çünkü dayanılacak gibi değil !
Superrrr!!!)))
Teşekkür ederim :)
18 e 5 ay var ayrılabilir miyim bilmiyorum kanunen beni geri alma hakları varmı yada ben bir kızı alsam yanıma 18 e 5 ay kalmış ben suçlu olur muyum bilmiyorum bilinçlendirebilecek olan varsa lütfen yazsın lütfen
Her ikinizin de 18 yaşı (yılı) doldurmuş olması gerekiyor. O zaman reşit oluyorsunuz. 18 yaşı doldurmamış iseniz aile rızası da yok ise, evli değil iseniz suç işlemiş olursunuz. Özellikle de erkek için büyük suç. Detayları bilmiyorum. Araştırmalısınız.
@@ayhancapan ben haziranda doğdum 18imin üstünden yılın sonunda 6 ay geçmiş oluyor yine se ayrı eve çıkabiliyor muyum?
@@leiaparanosa 18 yıl dolmuş olmalı ki reşit olasınız. Yani 19. Yıldan gün almanız lazım.
Üniversiteye gitmen lazım önce ondan sonra kendini güzelce ailene kanıtlayıp Gitmen daha iyi olacaktır.
Abi sana nereden ulaşabilirim?
instagram.com/ayhancapan
4.000.000 izlenme 👍👍👍👍
Çok teşekkür ederim :)
Biz gayet normaldik ama sizin gibilere özenip ilk para alabildigi ise girince evden ayrildi sonuç haciz borç debeleniyiruz oğlumun borclari yüzünden biz ne para ne iş istedik önce sorumluluk sahibi öyle git defim sonuç nişan vs derken bize hem yıpranmak hem borç külfeti çok biliyosunuz ama hiç bişey bilmiyisunuz
Merhaba size ınstagram üzerinden ulaşabilir miyim ?
Özel bilgi paylaşacak yetkinliğim yok abicim. Buradan herkesin görebileceği şekilde cevap yazabilirim ancak. Belki fake bir hesap ile buradan yazabilirsiniz ve ben de profesyonel olmayan kendi görüşümü paylaşabilirim.
Öncelikle merhabalar,videonu kesinlikle harika olmuş ellerinize,emeğinize sağlık.Ben 25 yaşındayım İstanbul’da ailemle oturuyorum.Ailemin tek çocuğuyum ve üniversite de dahil olmak üzere tüm hayatımı ailemle beraber geçirdim.Anne ve babamdan genel olarak hiçbir şikayetim yok hatta genel olarak etrafımdaki ailelerden kesinlikle çok daha iyi,modern ve beni her konuda destekleyici konumdalar.Fakat bazı ufalk noktalarda artık anlaşamıyoruz örneğin haftada 3-4 bazen 5 gün akşamları arkadaşlarımla görüşmek için dışarı çıkıyorum (bu da benim yaşımdaki biri için çok normal)o zaman ne çok dışarı çıkıyorsunlar,evde otur bizle zaman geçir diyorlar fakat evde olduğumda zaten herkes ayrı yerlerde takılıyor,annem mutfakta,babam salonda ben de odamda oluyorum.Şuan yaklaşık 1 sene oldu ve uluslararası bir şirkette çalışıyorum çok yüksek olmamakla birlikte fena da bir maaş kazanmıyorum yaklaşık 5k-8k arası değişen bir maaşım var ve haftanın sadece Cumartesi günü izinliyim.Geçtiğimiz Cumartesi dışarı çıktım ve belki arkadaşımda kalacağımı onlara söyledim.Anne ve babamın tepkisi ne yapacaksın arkadaşında kalıp? Dünyayanın binbir türlü hali var,nereye gittiğini söyle vs vs klasik aile yüklenmeleri.
Gelecekte ne yapmak istediğimi de şuan kestiremiyorum.Şuan aynı zamanda yüksek lisans yapıyorum.Bu konuyu babamla konuşurken yumuşatmak adına birkaç sene sonra şartlar el verdiği taktirde tek yaşamak,deneyimlemek istiyorum diyorum.Biraz söyleniyor ona o zaman bakarız diyor.Aynı günün akşamında ben bu konuyu tekrar konuşmak istediğim zaman bana verdiği tepki çok sert oluyor ve ''Arkadaşlarına gidip kalıyorsun,onlar gibi başıboş olmak istiyorsun!. , etrafına bir bak böyle bir şey yapan başka biri var mı'' şeklinde tepki veriyor.
Ben bu tutarsızlığı anlayamıyorum.Bu hayata 1 kere geldim şu zamana kadar onların istediği şekilde bir birey oldum fakat benim de hayattan farklı beklentilerim var.Onları çok seviyorum çok saygı duyuyorum harika insanlar fakat bu konuda aramızda bir çatışma mevcut.Ailemin bir arabası ve bir tane de evi var tepkimi onlarla evde konuşmayarak eve geldiğimde odamın kapısını kapatarak koyuyorum.Onlar benim bu tepkimi boş bir tepki olarak görüyor olabilirler fakat kesinlikle değil.
Benim ciddi olduğumu onlara kanıtlayabilmek adına şu aşamada ne yapmam gerekir? Kapıyı çekip çıktığım taktirde onların nasıl bir tepki vereceğini asla kestiremiyorum.Şuan evimde mutluyum fakat yıllardır burada olduğum için yaşayamadığım özgürlüğü iş işten geçmeden önce yaşamak istiyorum. Cevap verirseniz çok memnun olurum.
Abicim, çoğu arkadaşa yorum yazamadım. Yanlış bir yorum yazmaktan çekiniyorum çünkü... Benim de ailem beni özgür bırakıyorlardı. Ama şöyle oluyor kendi evine çıkınca. Kızlar hemen evlenmek istiyor :) Daha sonra da birlikte yaşadığın bir kız arkadaşın ile evleniyorsun. Evlilik sağlıklı temellerde oluşuyor bu şekilde bence, ama anne babanın istediği partner ile olmayabiliyor bu evlilik. O yüzden anne, baba eş seçiminde de kontrolü yitirmemek istiyor olabilirler. Ben ilk kez tanıştığım kız arkadaşların evine de gidebiliyordum aynı gün, ama tabi biraz çekinebiliyordum. Acaba organ mafyası olabilir mi, ya da başka bir şey olabilir mi, tek amacı eğlenmek olmayabilir mi diye korkuyordum. Girdiğim evin adresine bakıyordum. Sokak numarası, apartman no filan... Daha sonra da yükseklik bile dahil çok detaylı konum gösteren bir aplikasyon yüklü idi cebimde, samimi bir arkadaşımın cebine gönderiyordum bilgileri bir ara. Ertesi gün öğlen 12'de arıyordu arkadaş. Telefonu açmazsam polis yönlendirirsin, diyordum arkadaşıma... Yani genç, bekar hayatının riskleri yok değil. Kendi evine çıktığın için daha hızlı yaşayabiliyorsun, eğlenceli, ama riskli de... Eğlence/Risk dengesini zamanla kurarsın kendi evine çıkarsan. Ama bir de şu da var... Kendi evine çıkan bazı arkadaşlarım da yalnız yaşamaya o kadar alıştılar ki, hiç evlenmediler... Kötü mü oldu gidip sorsan, hallerinden gayet memnunlar. Çoluk çocuk, eş filan yok, ama tek başına yaşamayı da seven kişiler oldukları için mutlular. Geleceğimizi tamamen şekillendiren adımlar bunlar. Ailen ile sürekli konuşarak adımlar atmanızı öneririm. Beni daha hızlı olgunlaştıran, çevremin bana olan saygısının tamamen arttığı ve kendi özgüvenimin de arttığı bir süreç olmuştu kendi evime çıkmam. Tabi ki kendi evim derken, kira...
Bekar hayatına adapte olamayan, kaybolup giden hayatlar da var... Yani kime ne tavsiye edebileceğimi bilmiyorum. Tek başına yaşayınca bunalıma girenler, kötü alışkanlıklarda kaybolanlar da var. Kendi kişiliğini en iyi sen bilirsin. Yalnız yaşayabilen biri isen, dikkatli ve şüpheci isen, planlı ve düzenli isen sorun yaşamazsın ve ev düzenin, yaşantın ile kendi hayatına daha doğru konsantre olabilirsin. Ailen ile görüşmeye de devam edersin. Onların evinden çıkmak aileni silmek değil. Ama ilelebet aynı evde yaşayacak da değiliz. Bunları konuşun ve birlikte ilerleyin derim.
Kendi evine çık. Bunun tek yolu bu.
Ayrıl kardeşim ayrıl, 24 yaşımdayım yazdığın anlattığın her satır harfiyen aynı durum neredeyse, eğer imkânın varsa ayrıl derim. Bir yaştan sonra kontrol edilmeye çalışmak iyi olmuyor. Kendine olan saygını dahi yitiriyorsun. Fikir çatışmaları meydana gelebiliyor vs vs. Ayrıl, olmazsa geri dönmek istediğinde dönersin, yok mu diyecekler? Yok derlerse zaten ailen seni silmiş demektir.