ห้าวันอันตราย ปริศนาที่โรงพยาบาลเมโมเรียล - เรื่องจริงยิ่งกว่าหนัง PODCAST EP108
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 6 พ.ย. 2022
- ท่ามกลางพายุครั้งใหญ่ในปี 2005
โรงพยาบาลหนึ่งต้องแบกรับผู้ป่วย
และผู้ประสบภัยมากเกินรับไหว
เมื่อถึงจุดที่แพทย์ต้องตัดสินใจ
ว่าใครควรได้รับการช่วยเหลือก่อน
เมื่อนั้น ศีลธรรมและความดีก็ถูกตั้งคำถาม
สมัครเป็นสมาชิกช่องชวนดูดะ
ได้ฟัง PODCAST ตอนพิเศษ
รวมถึงฟังตอนปกติได้แบบไม่มีโฆษณาที่นี่
/ @chuandoda
ติดต่อพวกเราได้ทาง
chuandoda@gmail.com
chuandoda - บันเทิง
ค้นหารูปภาพและข้อมูลเพิ่มเติม
Google ด้วยคำว่า
memorial hospital hurricane katrina
ชมตัวอย่างภาพยนตร์
ที่พูดถึงใน PODCAST ได้ที่นี่
th-cam.com/video/Az81r01YwLw/w-d-xo.html
มีหนังอีกเรื่องที่ ก็เป็นเหตุการณ์ช่วงเวลาเดียวกัน
โนแลน เฮเยอร์ (พอล วอล์คเกอร์) มาถึงโรงพยาบาล
นิวออร์ลีนส์พร้อมด้วยภรรยาที่ตั้งท้องซึ่งมีอาการคลอดก่อนกำหนด วันที่ควรเป็นวันแห่งความสุขที่สุดของโนแลน กลายเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เมื่อการคลอดผิดพลาดอย่างน่าเศร้า และเฮอริเคนแคทรีนาพัดกระหน่ำเข้าใส่โรงพยาบาลทำให้ต้องอพยพ ขณะที่โนแลนกับบุตรแรกเกิดที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจกำลังรอรถพยาบาลมารับ กระแสไฟเกิดขัดข้องและระดับน้ำได้สูงขึ้นเรื่อยๆ โนแลนจึงต้องตัดสินใจบนความเป็นความตายในการฝ่าฝันวิกฤติเพื่อรักษาชีวิตของตัวเองและลูกสาวของเขาให้ได้
เอาภาพมาไม่ได้เหรอคะ ทำเป็นกราฟฟิค แทนได้ไหมคะ
เห็นภาพเดียวมันเจ้าใจยากคะ ขอบคุณนะคะถ้าจะเป็นข้อมูล
ฟังแล้ว ย้อนคิดถึงตอนที่ยังทำงานเป็นพยาบาล ICU รพ เอกชน ใน กทม แห่งหนึ่ง จำเหตุการณ์ทัังหมดไม่ได้แล้วว่าเพราะอะไร จำได้แค่ว่าได้รับแจ้งจากฝ่ายไฟฟ้าว่าไฟจะดับ 30 นาที และในห้อง ICU จะสามารถใช้ไฟได้เพียงประมาณ 10-15 นาทีเท่านั้น ซึ่งในห้อง ICU มี 12 เตียง เต็มทั้งหมด on เครื่องช่วยหายใจไป 10 พยาบาลมี 5 คน ดูแลคนละ 4 เตียง เป็นหัวหน้าเวรอีก 1 Med nurse 1 ผู้ช่วยพยาบาล 3 ถามว่าแค่นี้พอไหม เพราะต้องบับ Ambu Bag คนละ 15-20 นาที ทุกคน ไม่พอค่ะ จนแม้กระทั่ง ward clerk ที่ทำงานด้านเอกสารล้วนๆ ยังต้องมาช่วย รวมถึงแม่บ้านที่คอยทำความสะอาดอีกคน สุดๆค่ะ เพราะยังไงเราก็ต้องให้คนไข้หายใจให้ได้ก่อน หัวใจเป็นไงให้สังเกตเอาล้วนๆ เลย
เป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมจริง ๆ แค่อ่านแล้วนึกภาพตามก็บีบหัวใจมากครับ
แค่เฝ้าแม่ในห้องพิเศษแล้วไฟดับหน้าห้องตรงทางเดินยังมีไฟฉุกเฉินส่องสว่างอยู่ ในห้องเลยไม่มืดซะทีเดียวคือยังพอเห็นบ้างแต่แม่ร้องขอว่าให้มายืนจับเท้าแม่ไว้ไม่งั้นผู้ชายตัวดำนุ่งกางเกงแดงจะมายืนอยู่ปลายเตียงมาจับเท้าแม่ ฟฉะนั้นฉันกับพี่สาวต้องเปลี่ยนกันยืนและถ้าเห็นอะไรห้ามพูด สยองเลย ดีที่ไฟดับไม่ถึงขั่วโมง
@@user-yw6tf9ym9c ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เคยเจอหนนึงค่ะ คุณยายท่านนึงเจ้าของธุรกิจอาหารมา admit วาระสุดท้ายของท่านแล้วล่ะค่ะ แค่รอเวลาเท่านั้นเอง ท่านนอน รพ นานมากๆ จนวันนึงท่านทักขึ้นมาว่า วันนี้มีงานเลี้ยงอะไรกันเหรอ ทำไมใส่ชุดแดงกันทั้งนั้นเลย แล้วหนูไม่ไปสนุกกับเค้ากันเหรอ เรากะน้องผู้ช่วยได้แต่สบตากันแล้วตอบไปว่า รอคุณยายนอนก่อนค่ะ เดี๋ยวหนูค่อยไปสนุกกับเค้า ซึ่งจริงแล้วไม่มีงานอะไรเลย และก็ไม่มีใครพลุกพล่านด้วย หลังจากวันนั้นไป 3 วัน ท่านก็จากไปอย่างสงบค่ะ หลับไปเลย ญาติก็ไม่ CPR ด้วย ให้ท่านไปอย่างสงบไม่ทรมาน
ทุกประสบการณ์ที่ทุกท่านเล่ามาน่าเห็นใจที่สุด ฟังแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หดหู่ใจสุดๆ
เรื่องนี้ดีมากๆ
เคยมีคนรู้จักอายุ61เส้นเลือดในสมองแตก..หัวใจหยุดเต้น รพ.พญาไทปั้มหัวใจขึ้นมาได้ และส่งต่อรพ.โรงเรียนแพทย์...
ผู้ป่วยเคยพูดเปรยๆว่าหากซักวันฉันเป็นอะไร อย่ามายื้อชีวิตฉันนะ
อจ.หมอดูอาการแล้วบอกไม่ต้องยื้อผ่าตัด ผ่าตัดไปก็แทบเป็นผักอยู่ดี...
แต่แพทย์เจ้าของไข้เป็นแพทย์จบใหม่ไม่ยอม จะยื้อชีวิตผู้ป่วยให้ได้ กล่อมสามีผู้ป่วยให้ยินยอมผ่าคัดจนได้ ทั้งที่เพื่อนสนิทผู้ป่วยคัดค้าน และหลายคนคัดค้าน...
สรุปผ่าตัดไปก็เป็นดังที่อจ.หมอพูด..
คนไข้เป็นผัก จนเป็นแผลกดทับนานอยู่2ปี แล้วก็เสียชีวิต...
บางทีความเป็นจริง ศีลธรรม และจรรยาบรรณก็สวนทางกัน...
บางอย่างก็พูดยาก...
ไม่มีใครอยากตายหรอก แต่ก็ไม่มีใครอยากมีชีวิตอย่างทรมาร...
แม่ดิฉันเป็นลูคิเมีย ท่านยังไม่อยากจากไป ถามว่ามีความสุขไหม ไม่ ตายยังสบายกว่าเยอะ แต่ที่ไม่อยากไปเพราะยังมีห่วง ถ้าท่านไม่มีห่วงท่านก็คงอยากได้การจากไปแบยไม่ต้องทรมาร..
พ่อเราไม่มีห่วง ไตวายระยะสุดท้าย+อีกหลายโรค เรียกร้องหาความตาย ไม่อยากมีชีวิตอยู่
สรุปท่านก็จากไปสมใจอยากด้วยภาวะหัวใจวาย....
เรื่องนี้เราเข้าใจหมอสุดๆ...
หมอทำดีที่สุดละ....
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยครับ สงสารมาก
เอาจริงๆ นะครับ จากประสบการณ์ การให้มอร์ฟีนช่วยให้ผู้ป่วยไม่เจ็บปวด ไม่ทนทรมาณ อย่างน้อยก็เป็นการส่งเขาไปสู่วาระสุดท้ายอย่างมีศักดิ์ศรีของมนุษย์ มันคงจะทรมาณมากหากปล่อยให้ผู้ป่วยค่อยๆ ตายและทุกข์จนถึงวาระสุดท้าย
น้องเพื่อนเรา พ่อเป็นมะเร็งสมอง ผ่าแล้วก๋ไม่ดีขึ้น กลับมาพักฟื้นระยะสุดท้ายที่บ้านจนลูกสาวที่เป็นหมอฉีดมอร์ฟีนให้พ่อ ใจสลายมากๆ
เราผู้เคยทำงานใน รพ. มันนึกภาพออกเลยว่ามันทรมานมากขนาดไหน มันหดหู่ มันเจ็บปวดมากอ่ะ เราฟังต่อไม่ไหวจริงๆ
ชอบตอนนี้มากเลยค่ะ ไม่มีความไล่ฆ่าโหด เลือดสาด แต่ก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์ หลายๆอย่างปะปนกันไป
ตั้งใจฟังคุณฟลุ๊คเล่ามากๆ แต่สารภาพตามตรง ต้องแบ่งฟังหลายรอบ... ฟังเเล้วก็ต้องพัก คิด วิเคราะห์ ย่อยข้อมูลก่อน แล้วค่อยกลับมาฟังต่อ ทั้งเนื้อหาและอารมณ์ตีกันวุ่นวายไปหมด
ขอบคุณมากๆสำหรับอีพีนี้ เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ 🙏😃
เราเพิ่งไปเที่ยวนิวออลีนมา ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลเกือบทั้งหมดจริงๆ ที่นั่นยังมีรูปความสูญเสีย รูปน้ำท่วม รูปพายุที่ทำลายเมือง
ไม่มีเลือด ไม่มีความรุนแรงแต่เป็นอีกตอนที่ฟังตั้งแต่ต้นจนจบแล้วจุกและก็รู้สึกหดหู่ไปกับบรรยากาศการสูญเสียที่เกิดขึ้นมากๆเลยค่ะถ่ายทอดอารมย์ออกมาเรียลพาผู้ฟังดำดิ่งและนึกภาพตามในหัวได้เป็นฉากๆ จุกเป็นช่วงๆเศร้ามาก คุณฟลุ้คเป็นนักเล่าเรื่องที่เล่าแนวบีบคั้นอารมย์ได้ดีมากๆเลยค่ะเราอยากให้คุณรู้ ขอบคุณนะคะ
(แต่ก็แอบเป็นห่วงจิตใจโฮสต์หาเรื่องหนักๆมาเล่าให้เราผู้ชมฟังบ่อยๆก็อย่าลืมผักผ่อนเยอะๆนะคะ ดูแลสุขภาพทั้งสองท่านเลยอยู่กับเราไปนานๆนะ)
ขอบคุณที่ชื่นชอบและส่งความห่วงใยมาถึงพวกเราทั้งสองคนด้วยนะครับ ส่วนตัวผมก็จะแยกเรื่องที่เล่ากับจิตใจตัวเองไว้ประมาณหนึ่งครับ แต่ก็คงแยกไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ต้องคอยสำรวจใจตัวเองด้วยครับ อันนี้ก็ฝากความห่วงใยถึงผู้ฟังทุกท่านด้วยนะครับ (Fluke)
@@chuandoda สู้ๆครับพี่ๆ ผมเป็นกำลังใจหลักให้เลย ขนาดฟังเเล้วยังหดหู่ขนาดนี้😢 นับถือเลยจริงๆ😂❤❤
เป็น EP ที่ฟังแล้วหายใจไม่สะดวกตั้งแต่ต้น กดดัน จุก บีบคั้น นึกภาพตามทุกอย่างที่คุณฟลุ้คเล่า ฟังแล้วขนลุกขึ้นเป็นช่วงๆ คุณฟลุ้คมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่องแนววิกฤติการรอดชีวิต การเกิดอุบัติภัยต่างๆ ได้ขอใช้คำว่า "สุดยอด" ค่ะ ยังจำเรื่องภูเขาไฟระเบิดได้ขึ้นใจอยู่เลย ที่คุณฟลุ้คเคยถ่ายทอด นับถือใจบุคลากรทุกคนในรพ. และขอแสดงความเสียใจกับผู้ป่วยที่เสียชีวิตในทีนี้ด้วยนะคะ เส้ามาก
เป็นเรื่องที่กดดันมากเลย เข้าใจทางรพ.นะ อะไรก็ตามที่ต้องใช้เงินจำนวนมหาศาล มันไม่มีใครสามารถแบกรับได้ทัน แล้วนี่พายุมาแบบปีต่อปีเลย
พ่อแม่ของสามีอายุ 83 และ 90ปีป่วยเข้า ออก รพ.บ่อย ทาง รพ.ก็ให้เจ้าตัวเซนต์เจต์จำนงค์เหมือนกันค่ะว่าจะจากไปแบบธรรมชาติหรือให้ช่วยกระตุ้นหัวใตก่อน ถ้า ก่อนเซนต์มีเหตุการณ์นึงที่ฉุกเฮินสามีต้องตัดสินใจในการให้พ่อจากไปหรือกระตุ้นหัวใจ ซึ่งสามีไม่ชอบเลยในความรู้สึกนั้น มันลำบากใจมากๆค่ะ 45:01
ฟังแล้ว...รับรู้ได้ถึงความตั้งใจในการศึกษาข้อมูล ด้วยความรอบครอบ รอบด้าน...
ชื่นชมในความตั้งใจในการทำงาน ของทั้งสองคนครับ
น้ำเสียง...ก็เป็นธรรมชาติ น่าฟัง เห็นภาพ
เป็นคนมีพรสวรรค์ ในการถ่ายทอดเรื่องราวนะครับ ทั้ง 2คน ..
ฟังแล้วเห็นภาพขึ้นมาในหัวเลยค่ะ ถ่ายทอดมาได้ดีมากๆ👍
ขอบคุณมากเลยครับ ฝ่าฟันทั้งความยาวและความซับซ้อนของเรื่องมาจนจบได้ ยินดีด้วยนะครับ (Fluke)
ดีมากๆเลยค่ะ
ทีแรกว่าจะตัดใจเพราะยาวมากๆ
แต่ดีใจที่ได้ฟังค่ะ
เป็นการใคร่ครวญที่จะเรียบเรียงให้ระทึกยามดึกได้ดี
ใครจะเรียนหมอพยาบาลน่าจะฟัง
คุณฟลุ๊คเก่ง เล่นเอาคุณต้อมเงียบไปเลย
ขอยคุณมากครับ ผมกังวลกับความยาวและบุคคลในเรื่องจำนวนมากเหมือนกัน ดีใจที่ฟังจนจบได้และชอบนะครับ (Fluke)
@@chuandoda สามารถนำไปสอน ฝึกคิดด้านจริยธรรมได้เลยค่ะ รวมทั้งสอนธรรมะเรื่องอุเบกขาได้ ไม่งั้นชีวิตหลังจากนั้นไม่มีวันสุขสงบ แต่ก็แปลกใจเรื่องกระบวนการอพยพของเมกันด้วย
ดูเหมือนล้าหลังมาก คิดว่าถ้าเป็น ไทย ญี่ปุ่น จีน เกาหลี น่าจะไม่เนิ่นช้าขนาดนั้น
@@sugunyan.9054 ด้วยนิสัยคนประจำชาติด้วยแหละค่ะ ถ้าเป็นคนไทยญาติจะรีบช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ในการอพยพคนไข้คนอื่นที่ไม่ใช่ญาติแต่ที่อเมริกาจะอยู่แบบตัวใครตัวมันและจะทำอะไรต้องมีมาตรการรับรองเท่านั้นถ้านอกเหนือไปจากนี้จะไม่ทำเพราะจะถูกฟ้องร้อง การุณยฆาตกับฆาตกรรก็ห่างกันแค่เส้นบางๆเท่านั้นแล้วแต่ความคิดของหมอคนนั้นเลยค่ะว่าสภาพแวดล้อมและสภาพจิตใจตอนนั้นเป็นเช่นไร
ep.นี้ ผมฟัง3วันอะกว่าจะจบ ฟังมาไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเรื่อง ไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกที่มันบีบคั้นกดดันจนรับไม่ไหวแบบ EP นี้เลยจิงๆครับ
บอกได้เลยว่ารพ นี้มีการบริหารจัดการที่แย่มาก การอพยพผู้ป่วยในสถานการณ์ฉุกเฉินเป็นแผนที่ทุก รพ ต้องมี และต้องเป็นแผนที่กระชับสั้นง่ายรัดกุมในทุกเหตุการณ์ ไม่ว่าจะภัยพิบัติแบบไหน อาจจะเน้นเป็นเรื่องเฉพาะที่มีแนวโน้มเกิดได้ง่ายในพท.นั้น แต่ต้องไม่ทิ้งเหตุการณ์ใดก็ตามที่อาจเกิดได้ (เช่นถ้าอยู่ระยอง อาจเกิดภัยจากสารพิษเพราะเป็นเมืองที่มีนิคมอุตสาหกรรมทั้งเคมี ปิโตรเลียม ก็ต้องมีแผนรับกับเรื่องนี้พิเศษ) แต่ไม่ใช่แผนยาวเป็นร้อยๆหน้าอย่างที่คุณต้อมกับคุณฟลุ๊คเล่า ใครจะมานั่งเปิดหาเวลาเกิดเรื่อง นิวออร์ลีนส์เป็นเมืองที่เกิดพายุบ่อยมาก ดังนั้นจึงควรต้องมีแผนรับมือกับการอพยพจากภัยนี้ทุกรูปแบบ ทั้งที่เกิดเหตุปีก่อนหน้า แต่รพ นี้กลับประมาทคิดว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก และไม่มีแผนรองรับ กรณีผู้ป่วย NR ก็ไม่ได้แปลว่าจะตายภายใน 3-4 วันนั้น เค้าอาจจะอยู่ต่อไปได้อีกเป็นเดือน แค่แจ้งว่าหากหยุดหายใจไม่ต้องกู้ชีพแค่นั้น ดังนั้นการที่หมอต้องตัดสินใจทิ้งคนไข้เหล่านี้เพราะย้ายไม่ได้ คือความเจ็บปวดใจ เครื่องช่วยหายใจที่หยุดทำงานเพราะไฟดับก็เหมือนกัน พยาบาลที่ต้องบีบ ambule bag แค่ 1 ชม.ก็มือแทบหักแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะบีบตลอด 24 ชม. โดยไม่หยุด และเป็นไปไม่ได้ที่จะสลับกันกับพยาบาลคนอื่นตลอดเวลา เพราะต้องมีคนทำงานอื่น และต้องมีคนพักอยู่ดี ไม่มีทางที่จะมีจนท.เพียงพอ จินตนาการได้เลยว่าภายในไม่กี่ชม.จะมีคนไข้ตายเท่าไหร่ และจนท. จะเจ็บปวดใจขนาดไหน คนไข้จะหวาดกลัวแค่ไหน การตายเพราะหายใจไม่ได้ มันต่างจากการตายเพราะไม่สามารถจะฝืนหายใจต่อไปได้ และญาติที่รอฟังข่าวอยู่จะปวดใจแค่ไหน ถ้ารพ.นี้จะต้องถูกฟ้องจนเจ๊งก็ไม่แปลกใจเลย
เป็นมุมมองทางการแพทย์ที่ช่วยเห็นภาพรอบด้านขึ้นมากครับ ขอบคุณครับ (Fluke)
ฟังแทบไม่จบเลยค่ะ คลิปนี้เศร้ามากๆ น้ำตาไหล หดหู่ จุกอก …..ตอน คำพูด ตี2 ไฟฟ้าดับหมดและเสียงเครื่องหายใจ ดังพร้อมมกัน ใจหายยยย
เล่าได้ดีมากเลยค่ะ ขนลุกตลอดเลย เสียใจแบบจับใจเลย
แค่ฟังภาพยังชัดเจนมาก หดหู่ใจและเศร้ามากค่ะ
เสียงเสียงหวานน่าฟังจริงๆ ฟังทีไรละลายเลย
คือแบบ...เห็นภาพตาม มันทรมานใจนะ กับสิ่งที่หมอเลือก กับสิ่งที่ต้องเจอ...แล้วคือภาพความลำบาก ความวิกฤตตรงนั้น คือ ขอให้ดวงวิญญาณทุกดวงสู่สวรรค์ค่ะ😢
เหตุที่เกิดจากธรรมชาติที่รุนแรงที่สุดทำให้เกิดความเศร้าที่สุดในโรงพยาบาลแห่งนี้ ฟังแล้วสงสารทุกคนเลย ความกดดัน ความหวังของทุกชีวิต ความคิดเห็นในการแก้ปัญหาที่ขัดแย้ง สงสารคนป่วยฉุกเฉินที่ใครก็ช่วยหายใจแทนไม่ได้
ขอบคุณผู้จัดรายการมากค่ะที่นำเรื่องดีๆมาลงให้รับชมรับฟังมาตลอด ขอบคุณมากค่ะ
สะเทือนใจหดหู่มากมาก
น้ำตาไหลเลยก้อนสะอื้น
ติดคอเลย
ตั้งตารอฟังตลอด แม้กระทั่งช่วงที่ยุ่งสุดๆ แต่ podcast ที่ฟังเป็นรายแรกก็ยังเป็นชวนดูดะเสมอ ยกให้เป็นที่1ในดวงใจค่ะ ชอบฟังทั้งสองท่านมากๆค่ะ
รู้สึกหดหู่ เศร้าใจ หัวใจร้องไห้แล้ว ถ่ายทอดการเล่าได้ดีมากๆค่ะ
คุณฟลุ๊ค.ถ่ายทอดได้ดีมาก
แต่เราฟังแล้วอึดอัดหัวใจมาก
สุดจริงๆ
สำหรับใครที่อยากสนับสนุน ถ้าไม่สะดวกบัตรธนาคาร ก็ใช้ทรูวอลเลต ชำระได้นะคะ เราเองใช้การชำระเงินด้วยทางนี้ และเห็นแว๊บๆว่าสามารถใช้ rabbit line pay ได้เหมือนกัน
ขอบคุณคลิปที่มีมาอย่างต่อเนื่อง ชอบวิธีการเล่ามากค่ะ เป็นการเล่าที่ดึงเราเข้าไปสู่เหตุการณ์ณ.ตอนนั้น เราติดช่องนี้มาก ถ้าวันไหนไม่มีคลิปใหม่จะหาคลิปเก่าๆฟังวนไป
ขอบคุณสำหรับการติดตาม การสนับสนุน รวมถึงการช่วยโปรโมตวิธีสนับสนุนด้วยนะครับ ดีใจมากเลย
เป็นเรื่องเล่ายาวที่ไม่น่าเบื่อเลย คุณสองคนถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆ ตื่นเต้น ลุ้นไปด้วยเหมือนได้เห็นเอง
ฟังเพลินค่ะ ยาวดี..แต่น้ำตาไหล สงสารผู้ป่วย สงสารคุณหมอ พยาบาล เข้าใจหัวอกเลยค่ะ
คุณต้อมพูดดีมาก พูดแบบคนเข้าใจโลก เราไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของ รพ เราไม่ได้อยู่ในสถานะการณ์เข่นนั้น เราจะคิดแบบไหนก็ได้เพราะเราไม่ใช่เขา
ฟลุ้ก
ฟังไปน้ำตาไหลเลยค่ะ หดหุ่ใจสงสารทั้งผู้ป่วย สงสารทั้งบุคลากร😪❤️
เรื่องนี้บีบหัวใจมาก
ฟังเพลินๆช่วงทำงานไปเลยค่ะ
EPนี้ทำให้น้ำตาไหลไปด้วยเลย..พยาบาลปั้มหัวใจโดยไม่รุ้ว่าคนป่วยเสียชีวิตแล้ว😩😩😩😩
คุณฟลุ๊คเล่าดีมาก ฟังแล้วสะเทือนใจ แต่มันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นจริงๆ RIP.กับผู้เสียชีวิตทุกท่านค่ะ
เรื่องนี้ดีแบบดีมากจริงๆ
ขอขอบคุณ
ปกติจะฟังเวลาปักผ้าค่ะ .. แต่ ep. นี้ ทำให้ร้องไห้เลยค่ะ จังหวะบีบหัวใจมากค่ะ ที่คนไข้เสียชีวิต
สะเทือนใจมากเลยค่ะ
เป็นช่องที่ชอบผู้บรรยาย เจ้าของช่องทั้งคู่ .การพูดภาษาไทยที่ชัดเจน.ชัดเจน มีเนื้อมากกว่าน้ำ ช่องไฟ จังหวะ การเว้นวรรคตอน การเลือกใช้คำที่บ่งถึงภูมิปัญญา .ทำได้ยอดเยี่ยมที่สุด..มิต้องกล่าวถึงน้ำเสียง....เลือกฟังไม่กี่ช่องค่ะ
เศร้ามาก คลิปนี้ ทำให้ รู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่นั้นมันมีค่ามาก ขอบคุณ คุณฟลุ๊ค คุณตั้ม ที่ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีค่ะ
เล่าดีมากเลยครับ
ฟังคลิปนี้นึกถึงตอนไปสำรวจโรงพยาบาลร้างที่แซนแอนโตนิโอ้เลยวันนั้นเป็นวันหลังฝนตกแถมในโรงบาลมีโบสถ์อยู่ด้านหลังเดินๆไปก้อกลัวเพดานกะผนังโรงบาลพังลงมาด้วยสำรวจไปกลัวไปที่นั่นก้อมีชั้นใต้ดินแบบนี้เลยพื้นก้อจะแฉะๆนี่มันใช่คล้ายๆเลย ในชีวิตเคยเจอสถานการณ์เฮอริเคนสองครั้งแล้วฝนตกแรงน่ากลัวจริงๆค่ะ😢เคยขับรถผ่านไปทางนิวออลีนครั้งนึงแถวนั้นน้ำน่าท่วมหนักจริงๆเพราะพื้นที่มันเหมือนต่ำๆน้ำท่วมง่าย คนอ่านอ่านได้เห็นภาพจริงๆเศร้าและหดหู่ เหมือนรอด้วยความสิ้นหวัง ขอให้พวกเค้าไปสู่สุขคตินะคะ😢
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะครับ (Fluke)
จุกจริงครับตอนนี้ เสียงคุณฟลุคนี่แบบคือกลั้นความสะอื้นไป เล่าไป เข้าใจ Feeling เลยครับ
น่าเศร้ามาก สงสารทั้งเจ้าหน้าที่ทั้งคนไข้
เพิ่งได้เข้ามาฟัง รู้สึกกดดันและหดหู่มาก เป็นเหตุการณ์ที่เส้นจริยะธรรมพร่าเลือนที่สุดแล้วครับ
ฟังไปก็สะเทือนใจไป ไม่มีใครอยากทิ้งคนป่วยไว้ข้างหลังแต่มันจำเป็น และความสูญเสียของครอบครัวผู้เสียชีวิต
เรื่องนี้ทำให้เข้าใจ.ปัญหาของหมอตอนฉุกเฉินสุงุสดได้ดี และเข้าใจการตัดสินใจของหมอทุกประการ
คนที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ จะต่อว่าเค้าไม่ได้ เพราะมันคือเหตุฉุกเฉิน ที่ไม่มีความสามารถจะช่วยทุกคนพร้อมๆกันได้ให้รอด ไม่ใช่สถานการณ์ปกติ
สงสาร.......สะเทือนใจมาก 🥺
สนุกมากกกกกกก เล่าได้เป็นขั้นเป็นตอน ให้เหตุให้ผล ฟังเพลิน มีตื่นเต้น มีเศร้า น่าติดตามมาก ผู้ให้เสียง มี 2ท่านช่วยกันเสริม ชอบมากค่ะ subscribed กดกระดิ่งให้แล้วค่ะ
ควรค่าแก่การฟังมากๆค่ะเรื่องนี้❤
เป็นอีกเรื่องที่ไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง หดหู่มากๆ คุณฟลุคเล่าได้ดีมากค่ะ เข้าใจถึงทุกมุมความคิดของแต่ละฝ่ายเลย
ไฟฟ้าและเทคโนโนโลยีสำคัญมากต่อโรงพยาบาล ต้องพร้อมสมบูรณ์ บุคลากรทางการแพทย์ สำคัญมากเพราะเป็นอาชีพที่เกี่ยวข้องชีวิตของคน ขอบคุณแพทย์และบุคลากรใน รพ.ทุกคน
เป็นเรื่องที่หนักหน่วงหัวใจมากเลยค่ะ คุณฟลุ๊คเล่าได้ดีมาก บีบคั้น แล้วนึกภาพออกเป็นฉากๆ RIP ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์นี้ทุกท่านค่ะ
Thanks!
ชอบตอนนี้มากค่ะ สะเทือนใจแต่ได้เรียนรู้สถานการณ์ในความเป็นแพทย์ คนไข้ยามวิกฤติค่ะ
หดหู่มากเหลือเกิน
เรื่องจริงของชีวิต นาทีชีวิต ฟังแล้วลุ้นระทึกตลอดเรื่อง หดหู่ มากค่ะ RIP กับผู้ป่วยที่เข้าใจและยอมสละชีวิตตัวเองและจากไปอย่างสงบ😢😢
#เคารพการตัดสินใจของคุณหมอค่ะ
#คงต้องรักษาคนที่มีโอกาสมีชีวิตรอดมากกว่า หลักเดียวกันกับในสงครามนะคะ คนไหนไม่มีโอกาสจะรอดก็บอกเพื่อนช่วยยิงให้ตายดีกว่าทรมานหรือถูกฝ่ายตรงข้ามจับตัวไป
มีหลากหลายมุมมองและชวนพูดคุยกันครับ เข้าใจทั้งหมอและญาติคนไข้ที่มองสถานการณ์เดียวกันคนละแบบ (Fluke)
โดยเฉพาะฝรั่งนะคะ ตอนนี้สามีสมองตาย เขาจะให้เราตัดสินใจเลยว่า กี่วัน ไม่ใช่จะเก็บไว้ได้ตลอดไปค่ะ
เขาขอพื้นที่ไว้ให้คนที่มีโอกาสรอด ทุกคนต้องเข้มแข็งค่ะ
มาแย้ววววววววว🎉
สุดยอดการเล่าเรื่อง....เพราะการเล่าที่ดีคนฟังจะจินตนาการภาพได้อย่างอัตโนมัติ
เศร้ามากเลย
เอาจริงๆนะคะ ฟังมาทุกตอน ไม่ค่อยเมนท์ แต่อันนี้อดไม่ได้จริงๆ มันเครียดและกดดันกว่าฆาตกรรมอีกอะ 😭
ค่ะ เห็นด้วย นึกภาพกับทุกๆชีวิตที่อยู่ที่นั่นเลย อยากร้องไห้
Thanks
เป็นการเล่าที่ฟังแล้วเข้าใจ สนุกคิดตามได้แบบเห็นภาพ ไม่ต้องมาเดาว่าอะไรยังไง บอกจากใจว่า ทุกครั้งที่เปิดยูทูปมาแล้ว เจอโลโก้ของพวกคุณในใจคนฟังอย่างเรา.นี้พองโตดีใจ เหมือนเจออะไรที่ชอบแล้วรอมาหลายวัน .มันดีใจอย่าบอกไม่ถูกรู้แต่ว่า จะได้รับฟังอะไรที่สนุก ที่ตื่นเต้น .ขอบคุณนะค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามชื่นชอบช่องของพวกเรานะครับ (Fluke)
แล้วจะกลับมาฟังอีกครั้งและอีกหลายๆครั้ง!!! ช่างเป็นตอนที่หดหู่เสียนี่กระไร🙊
เสียน้ำตาอีกแล้ว
ผมก็เคยประสบกับพายุแคทารีน่า ในปี 2005 เหมือนกัน มันหนักจริงๆ รัฐชายฝั่งทางภาคใต้ของสหรัฐเจอกันทั้งหมด ผมเองตอนนั้นอยู่ที่เมืองไมอามี่ ในรัฐฟลอริด้า หลบอยู่ในบ้านเพื่อน เสียงพายุอื้ออึง ต้นไม้หักล้มมาขวางถนนเต็มไปหมด มันเป็นความน่ากลัวมาก ตอนนั้นคิดถึงครอบครัวพ่อแม่น้องที่เมืองไทยมาก เพราะคิดว่าตัวเองมีสิทธิตายได้เลย มันรุนแรงมาก แต่สุดท้ายก็ผ่านพ้นวันรุ่งขึ้นมาได้ เพื่อนเลี้ยงหมาไว้สองตัว คืนนั้นมันหางตกและครางหงิงๆ ตลอดเวลาด้วยความกลัว สุดท้ายมันก็ช็อคตายไปหนึ่งตัวด้วยความหวาดกลัว 17 ปีผ่านมายังจำได้ไม่ลืม
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ (Fluke)
งานในรพ.ทำดีเสมอตัว เคสนี้ยากจริงๆเข้าใจทุกคน
👍🎧😓ยังไม่ทันได้ฟังเรื่องราว เพียงแค่เห็นชื่อเรื่องว่าเกี่ยวข้องกับ ร.พ. ก็กลัวซะแล้ว😅
ชอบตอนนี้มากๆๆ คือ มันมีหลายแง่มุม ให้คิด ให้ต้องพยายามทำความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากๆ
รอหมอน น้องเขียว ชวนดูดะ อยู่นะคะ
มาแล้วๆ❤❤
บีบหัวใจมากค่ะ แต่ก็เข้าใจทั้ง2ฝ่ายนะคะ หวังว่าจะไม่มีสถานการณ์อะไรที่ทำให้ใครต้องมาตัดสินใจอะไรแบบนี้อีกค่ะ 🙏🏻
รอบนี้ไม่ไหวจริง เศร้ามาก ขอบคุณค่ะ คุณฟลุ๊คเล่าได้ดีมากค่ะ เห็นภาพเลยค่ะ 😭
ขอบคุณมากครับ เป็นเรื่องที่หนักต่อหัวใจแต่กระตุ้นให้เราคิดอะไรหลายอย่างครับ เลยอยากนำเสนอ (Fluke)
@@chuandoda จริงค่ะ ตลอดเวลาที่ฟังก็ตั้งคำถามกับตัวเองตลอด ถ้าเป็นเราจะทำแบบไหน ในสถานการณ์นี้จะทำยังไงดี ขอบคุณมากค่ะ ช่วยให้ฉุกคิดในใจได้เยอะมากเลยค่ะ
ทุกๆภัยพิบัติ
ทุกๆ การสูญเสีย
ทุกๆความโกลาหล
ไม่ว่าในหนังหรือเรื่องจริง
เป็นเหตุการณ์ที่น่ากลัวและหดหู่มาก ค่ะ😢
เปิดดูภาพในกูเกิลไปด้วย หดหู่มาก
เราเข้าใจคนเปนญาตินะว่าไม่อยากให้คนที่เค้ารักต้องตาย แต่เอาจริงนะ เราเห็นผู้ป่วยมาหลายคนแล้วที่การมีชีวิตมันทรมาน ตายยังดีกว่า รวมเราด้วยคนนึง
เล่าได้ชวนติดตามครับ พอฟังมาถึงนาทีที่ .25 ก็หยุดคิดเลยว่าถ้าสร้างเป็นหนังคงจะน่าดูไม่น้อย
ส่วนความเห็นในการกระทำของหมอ คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินให้ใครอยู่หรือไปครับ ถ้าคนไข้จะไม่ไหวควรให้เขาจากไปเอง...เพราะสิ่งที่หมอทำคือ ฆาตรกรรมครับผม
ขอบคุณสำหรับประสบการณ์จากเรื่องนี้ ทุกโรงพยาบาลในทุกประเทศควรตระหนักถึงสภาวะฉุกเฉิน กับเหตุการณ์ภัยพิบัติธรรมชาติ การเตรียมพร้อมและมีมาตรการควรจะตรวจสอบและเริ่มทำ
เพราะคนเรามีมุมมองที่ต่างกันมากเกินไป ล้านคน ล้านความคิด
เราเข้าใจทั้งสองฝ่ายเลยละค่ะ แต่ถ้าคิดว่าเป็นตัวเราที่ต้องเจอเหตุการณ์แบบนั้นเราเองก็คงทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน จริงอยู่ที่เราไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินชีวิตใคร แต่ในสถานการณ์แบบนั้นเรามีทางเลือกไม่มาก และ ไม่ถูกใจใครแน่นอน
จริงค่ะ
ถ้าต้องทนรักษาโรคที่ไม่มีวันหาย ผมยินดีตาย อย่างสบาย ดีกว่ายุ่อย่างทรมานและเป็นภาระให้ลูกหลาน หรือหมอ พยาบาล
เป็นเรื่องที่หน่วง หดหู่ บีบหัวใจมาก เกือบฟังไม่จบเหมือนกันค่ะ เหมือนสภาพจิตใจไม่พร้อมฟัง เลยฟังแล้วหยุดเป็นพักๆไปหาอะไรฮีลจิตใจตัวเอง ทั้งที่ปกติคดีฆาตกรรมโหดขนาดไหนก็ฟังได้ชิลๆ ยกเว้นคดีที่เกี่ยวกับสัตว์จะไม่สามารถฟังได้ แต่ EP นี้หน่วงสุดๆจริงๆค่ะ
หลังฟังพอตแคสต์เรื่องนี้จบ ไปหาข้อมูลอ่านกับซีรี่ย์ดู จนถึงทุกวันนี้ยังหาบทสรุปไม่ได้เสียงแตกเป็น2ฝั่งถกเถียงกันตลอดหลายปีเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นช่วงเวลานั้นมันคงไม่มีใครได้อะไรจากพายุครั้งนั้นนอกจากการสูญเสีย สำหรับเราก็ไม่รู้จะรู้สึกไงนอกจากหดหู่เหมือนคนในเหตุการณ์
อย่างที่คลิปนี้บอก มันไม่มีคำตอบสำหรับเรื่องนี้
มาแล้ว
มาล๊าววววว
วันที่ 14 กุมภา เวลา 7:06 น.นั่งฟังเรื่องราวพร้อมแต่งหน้าไปด้วย แต่งลบๆ แต่งลบๆ ไม่เสร็จสักที น้ำตาไหล ตั้งแต่ฟังจนถึงเครื่องปั่นไฟดับ 😟
มีประสบการณ์นอนเฝ้าคนไข้วาระสุดท้ายที่ต้องปั้มมอร์ฟีลตลอดเวลาจนกว่าจะสิ้นลม เมื่อใกล้วันเวลาหมอก็จะอนุญาตให้กลับบ้านได้ คนไข้ก็ยังคุยได้แต่ให้มอร์ฟิลก็เลยหลับเสียส่วนมาก จะมีพยาบาลมาดูแลทุกวันและพยาบาลก็ไปรายงานหมอ แจ้งให้กมอทราบว่าถึงระยะไหนแล้วจากวันศุกร์ที่ออกจากรพจนถึงวันอังคารมีหมอมาตรวจและสั่งให้ ให้มอร์ฟิล ให้มอร์ฟีลด้วยเครื่องปั้มฉันยังจำได้ ฉันทั้งยืนเฝ้าและนอนเฝ้าอยู่ข้างเตียงในห้องนอน เสียงเครื่องปั้มมอร์ฟีลเหมือนเสียงเครื่องปริ้น จี๊ดแจ็ดจี้ดแจ็ดๆๆๆๆๆๆๆๆ จากเสียงหลับนอนกรนกลายเป็นคนหายใจปลากำลังจะใจขาดตาย ฉันรีบวิ่งไปเรียกลูกๆของสามีให้มาดูใจพ่อเราสี่คนรวมทั้งลูกเขยมาเห็นลมหายใจสุดท้าย ดีที่ฉันไหว้ขออโหสิกรรมตั้งแต่หัวค่ำแล้ว นี่คือสิ่งที่เขาขอร้องว่า"อย่าปล่อยให้ผมทรมานนะ" เขาได้ตามคำขอตายแบบไม่ทรมานและขอให้เอาขี้เถ้าไปลอยอังคารที่ทะเลเปิด (เขาไม่อยากลอยที่แม่น้ำโขง)จัดไปค่ะทะเลแสมสารนี่เอง
ส่วนเรื่องนี้เข้าใจคุณหมอค่ะ
เห็นปกแล้วอยากนึกถึงข่าวเด็กจมน้ำหายในเขื่อนที่ยังหาไม่เจอ อยากให้ทำสักตอนแนวๆนี้ค่ะ
เป็นข่าวที่ห่วงหัวใจคนรอเลยครับ (Fluke)
สมัครสมาชิกได้แล้ว 😘 แวะมาให้กำลังใจ 2 หนุ่มค่ะ
ขอบคุณทั้งกำลังใจและการมาร่วมเป็นสมาชิกช่องนะครับ (Fluke)
คุณฟลุ๊กทำการบ้านมาดี เหมือนคนเคยทำงานรพ.เลยครับ
ขอบคุณมากครับ ผมก็ระวังมากครับเวลาพูดเรื่องการแพทย์เพราะตัวเองก็ไม่ได้อยู่วงในด้วย ก็พยายามหาข้อมูลเท่าที่พอทำได้ให้มากสุด (Fluke)
ありがとうございます！
ขอบคุณมากเช่นกันครับ น่าจะพิมพ์ไทยไม่สะดวกแต่ก็ยังอุตส่าห์พิมพ์มาด้วย ซาบซึ้งเลยครับ (Fluke)
ไม่มีฉากโหด ไม่มีเลือด แต่หดหู่มาก แล้วก็เป็นประเด็นที่ถกกันได้หลายมุมมองหลายมิติมาก แถมยังเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่ไม่ปกติอีก
แต่มีข้อคิดอย่างนึงที่ได้จากเรื่องนี้คือ พยายามรักษาสุขภาพให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ และ ออกกำลังลดน้ำหนัก
้เป็นเดี๊ยนเองก็ไม่มีทางเลือกค่ะขอโทษ..สำหรับสิ่งที่ผ่านมานะคะ
เย่ มาแว้วววววว
หดหู่...นี่ขนาดประเทศมหาอำนาจนะ นับประสาอะไรถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ในบ้านเรา
สวัสดีค่ะ
นี่มันเกินระดับ 5 เลยนะครับ😢 ผมเคยฟังอันที่ช่องนี้ให้ระดับ 5 แต่อันนี้ดูหดหู่กว่ามาก
แต่คิดอีกทางถ้าให้คนเคลื่อนไหวสะดวกไปก่อนอาจจะอพยพได้เป็นสิบคนต่อคนอาการหนักคนเดียวแล้วโอกาสรอดก็ไม่รู้จะมีมั้ยต่อให้ไปก่อน เราคิดว่าการให้มอฟีนแบบนั้นถ้าเป็นเราก็เลือกแบบนั้นเพราะการรอดแต่ทรมานและรู้สึกเป็นภาระมันก็ไม่ทำให้รู้สึกดีหรอก แล้วถ้าโดนทิ้งแล้วเค้าอพยพไปก่อนโดนปล่อยให้ตายก็รู้สึกแย่แล้วถ้าตายเร็วก็คงดีแต่ถ้าต้องดูคนอื่นตายไปหมดจนเหลือตัวเองเป็นคนสุดท้ายจะหดหู่แค่ไหน แต่ถ้ามีคนจะอยู่เฝ้ารอเราตายมันก็รู้สึกไม่สบายใจว่าถ้าเกิดคนพวกนี้อพยพไม่ทันละต้องมาตายเพราะเราล่ะ อยู่ก็ทรมานตายอย่างโดดเดี่ยวมันก็หดหู่การต้องตายโดยมีคนอยู่ข้างๆและไม่ทรมานมันเป็นทางที่ดีที่สุดในตอนนั้นแล้ว
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมเองอยากให้เกิดมากครับ คือทุกคนได้ตระหนักและคิดในแบบของตนเองว่าหากเรื่องนี้เกิดกับเราเราจะตัดสินใจอย่างไร แต่ละคนก้คงคิดไม่เหมือนกันอย่างน้อยในตอนนั้นเราจะเลือกอย่างมีสติเพราะได้ซ้อมจินตนาการไว้ก่อนครับ ขอบคุณมาก ๆ ที่ตั้งใจฟังและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะครับ (Fluke)