ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ชอบมากขอบคุณค่ะ ขอนุญาตค่ะน้องอยู่ทางพี้ส่วนพี่นี่อยู่ทางพู้นยามเช้าแสงแดดเริ่มอุ่นยิ่งทวีคูณคิดฮอดอ้ายแฮงมีเพียงรูปถ่ายของอ้ายพอได้เฝ้าแยงเริ่มไคใจพอมีแฮงสู้ฤทธิ์แรงแห่งความคิดถึงน้องอยู่ทางพี้ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้นอย่าให้ความฮักเฮามุ้นกลายเป็นจุลสาบสูญขาดผึงใจน้องใจอ้ายขอให้ได้ซ่อยใจกันขึงสายใยรักให้ตราตรึงส่งใจคิดถึงซึ่งกันและกันพึ่งพ้อพ้อค่าแห่งความคิดถึงใครเจอจะซึ้งว่าความคิดถึงนั่นทุกข์มหันต์เจ็บหัวตัวฮ้อนกินยาพักผ่อนยังเซาไข้สั่นแต่นี่คนคิดฮอดกันคิดฮอดจ้อจั้นบ่ให้เซาเมื่อยน้องอยู่ทางพี้ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้นปานได๋กันหนอพ่อคุณจะมาแอบอุ่นอย่าต้มจนเปื่อยเซื่อในใจอ้ายคงบ่อ่อนไหวคือสายลมเฉื่อยอย่าปล่อยให้คอยจนเมื่อยจอบทางเรื่อยเรื่อยบ่สมคิดถึงพึ่งพ้อพ้อค่าแห่งความคิดถึงใครเจอจะซึ้งว่าความคิดถึงนั่นทุกข์มหันต์เจ็บหัวตัวฮ้อนกินยาพักผ่อนยังเซาไข้สั่นแต่นี่คนคิดฮอดกันคิดฮอดจ้อจั้นบ่ให้เซาเมื่อยน้องอยู่ทางพี้ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้นปานได๋กันหนอพ่อคุณจะมาแอบอุ่นอย่าต้มจนเปื่อยเซื่อในใจอ้ายคงบ่อ่อนไหวคือสายลมเฉื่อยอย่าปล่อยให้คอยจนเมื่อยจอบทางเรื่อยเรื่อยบ่สมคิดถึง
ชอบมากขอบคุณค่ะ ขอนุญาตค่ะ
น้องอยู่ทางพี้
ส่วนพี่นี่อยู่ทางพู้น
ยามเช้าแสงแดดเริ่มอุ่น
ยิ่งทวีคูณคิดฮอดอ้ายแฮง
มีเพียงรูปถ่าย
ของอ้ายพอได้เฝ้าแยง
เริ่มไคใจพอมีแฮง
สู้ฤทธิ์แรงแห่งความคิดถึง
น้องอยู่ทางพี้
ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้น
อย่าให้ความฮักเฮามุ้น
กลายเป็นจุลสาบสูญขาดผึง
ใจน้องใจอ้าย
ขอให้ได้ซ่อยใจกันขึง
สายใยรักให้ตราตรึง
ส่งใจคิดถึงซึ่งกันและกัน
พึ่งพ้อ
พ้อค่าแห่งความคิดถึง
ใครเจอจะซึ้ง
ว่าความคิดถึงนั่นทุกข์มหันต์
เจ็บหัวตัวฮ้อน
กินยาพักผ่อนยังเซาไข้สั่น
แต่นี่คนคิดฮอดกัน
คิดฮอดจ้อจั้นบ่ให้เซาเมื่อย
น้องอยู่ทางพี้
ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้น
ปานได๋กันหนอพ่อคุณ
จะมาแอบอุ่นอย่าต้มจนเปื่อย
เซื่อในใจอ้าย
คงบ่อ่อนไหวคือสายลมเฉื่อย
อย่าปล่อยให้คอยจนเมื่อย
จอบทางเรื่อยเรื่อยบ่สมคิดถึง
พึ่งพ้อ
พ้อค่าแห่งความคิดถึง
ใครเจอจะซึ้ง
ว่าความคิดถึงนั่นทุกข์มหันต์
เจ็บหัวตัวฮ้อน
กินยาพักผ่อนยังเซาไข้สั่น
แต่นี่คนคิดฮอดกัน
คิดฮอดจ้อจั้นบ่ให้เซาเมื่อย
น้องอยู่ทางพี้
ส่วนพี่นี้อยู่ทางพู้น
ปานได๋กันหนอพ่อคุณ
จะมาแอบอุ่นอย่าต้มจนเปื่อย
เซื่อในใจอ้าย
คงบ่อ่อนไหวคือสายลมเฉื่อย
อย่าปล่อยให้คอยจนเมื่อย
จอบทางเรื่อยเรื่อยบ่สมคิดถึง