ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ขอให้คุณมนต์สิทธิ์คุณฝนมีสุขภาพทีดีตลอดไปจะใด้ร้องเพลงกล่อมคนทั้งโลกให้มีความสุขนะคะขอให้คุณมนต์สิทธิ์ฝนมีความสุขทั้งกายและใจนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
เพราะมากครับ
เพราะที่สุดค่ะ❤
❤️😍 ขอบคุณมากๆนะครับ 😍❤️
ขอบคุณครับจัดเพลงคู่ชุดนี้เพราะฟังเพลินจะหลับให้ได้จบชุดนี้ขอตัวนอนก่อนนะตี๕ฟังต่อนะ
🌸ขอบคุณมากๆนะครับ🌸ฝากผลงานเพลงเพราะๆด้วยนะครับ🌸
Welcome
รักจังรักทั้งคู่
ขอบคุณมากๆนะครับ... ^__^
Beautiful voice andGreat singers i really like it. :)
ลุงเล็กออลเลิฟครับเพราะจัง
น้ำฝนคะชอบมากค่ะ
น้ำฝนคะเพราะจัง
ขอให้มีความสุขมากๆทุกๆคนครับ
ขอบคุณมากๆนะครับ 🙏🏻😁🌷
สวัดีค่ะคุณอชัยเพลงเพระค่ะฝันดีนะค่ะ23/6/66❤❤❤
🌸 ขอบคุณมากๆนะครับ 🌸🕊️
น้ำฝนคะชอบจัง
bellissimo
ชอบจัง
MUSIC TIME หนังแอคชั้นมัน
เพลงเพราะ แต่โฆษณาบ้าไปหน่อย
😁🙏🏻 ขอบคุณมากๆนะครับ 🙏🏻😁
ຂ້ ອ ຍ ຄົ ນ ລ າ ວผมไม่ใช่ คนอี ส า นข้อย บ่อ แม่น คน อี สาน ข้อย คน ล า ว ຂຽນໂດຍ:ຍົງ ຍະໂສທອນ/ຄຳອ້າຍ(ตีพิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ สังสรรค์สโมสร กับสโมสรนักเขียนภาษา ล า ว หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ อีสาน ฉบับประจำวันศุกร์ที่ 6มิถุนายน1997/2540)มันเหมือนก้างคาคอเมื่อจะพูดถึงสัญชาติหรือเขื้อชาติองตนเองเวลากรอกข้อความลงในแบบฟอร์มเอกสารที่เป็นทางราชการ ใอ้ เพื่อนผมคนที่เป็นเจ้าของบริษัทเจ้ของรถยนต์ เมื่อมีช่องให้เขียนเชื้อชาติปและสัญชาติ มันเขียนว่าเชื้อชาติจีน สัญชาติไทย อืกคนเป็นเจ้าของห้างทองขายเครื่องเพชรนิลจินดา มันเขียนเชื้อชาติดั่งเดิมของมัน แต่สัญชาติไทยครั้นเวลาผมจะเขียนบ้าง ต้องเขียนว่าเชื้อชาติไทย สัญชาติไทยทั้งๆ ที่สมัยไปหนังสือกรุงเทพฯ เพื่อร่วมชั้นหลายคนมันตั่งเชื่อเล่นให้ผมว่า ไอ้ลาว; ด้วยเหตุที่ตอนนั้นผมพูดภาษากรุงเทพฯยังไม่แข็งตอนเรียนมหาวิทยาลัย ที่คณะของพวกผม(วารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนตอนนั้นยังเป็นแผนกอิสระฯ สังกัดคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์) กลุ่มที่ถูกตั่งชื่อเล่นว่า ไอ้ลาว; มีอยู่ด้วยกัน 3 คนก็ไอ้โล ใอ้บูนแล้วก็ผม มีอยู่วันหนื่ง ผมกับใอ้โลออกมาจากร้านเกาเหลาเจ้าประจำแภวท่าพระจันทร์ จะลงเรือท่าศิสิราช บังเอญสวนทางกันไอ้บูนที่ท่าเรือมาแต่ไสบูน?; ใอ้โลรากเข้าทักทายเพื่อนขณะรายนั้นก้าวขิ้นโป๊ะท่าเรือไอ้บุนอยู่ในชุดกางเกงทรงม้อดขาบานยอดนิยมแห่งยุค สวมเสื้อขาวแขนขาวสะอาดสะอ้าน ผูกเห็คไทร์ลายสลับเหลืองแดง กลัดปุ่มเสมาธรรมจักรดวงตรามหาวิทยาลัย ในมือมีสมุดปกรูปโดมสองสามเล่มส่วนผมกับไอ้โลอยู่ในชุด ๕ ย. คือ ไส่รองเท้ายางรถยนต์ กางเกงยืน เสื้อยืด ไว้ผมยาวแว้วก็สะพายย่าม;กูมากับผู้สาว บักห่าตู๊ด อย่าเว้าลาวนำกูจั่งชี้; ไอ้บูนกระชิบเสียงเครียด พลางลากแขนเพื่อนให้ห่างสาวน้อยหน้าใสในชุดนักศึกษาต่างสถาบันที่ก้าวตามขึ้นมาจากเรือข้ามฟาก;แม่นหยังเกาะ? ไอ้โลจงใจขึ้นเสียงแกล้งเพื่อน;ตู๊ดหย้านผู้สาวรู้ว่าตู๊ดเป็นลาวหวา?; ไอ้บูนไม่มีถ้อยคำจะต่อปากกับเพื่อน ทางที่ดีที่สุดคือรีบขอตัวพาสาวต่างสถาบันผละจากไปจะดีกว่าผมยังจดจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดีเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งที่ความจริงกาลเวลากผ่านมา 20 ปีแล้วเมื่อก่อนผมเองก็ไม่สู้จะเข้าใจนักดอก ว่าเอ๊ะทำไมเวลามีใครมาตราหน้าว่าเราเป็น ลาว;แล้วต้องรู้สึกต่ำตล้อยน้อยใจ ถึงขนาดไม่อยากแสดงตัวให้ใครรู้กำพึดของตัวเองจนถึงเวลานี้ผมค่อยกระจ่างขึ้นมันค่อยๆ กระจ่างแจ้งเหมือนดวงตะวันเริ่มไขแสงคอนรุ่งเช้า แล้วก็สว่างจ้าขึ้นโดยลำดับไม่มีเมฑหมอกใดมาบดบังแสงแห่งความเป็นจริงแม้แต่น้อยสรุปแล้วมันมีที่ไปที่มา คือมีประวัติศาสตร์ของมัน โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ของชนเผ่าลาว
ทางลาวเองก็เกิดความไม่สงบ จนกลุ่มพระรอพระตาซึงเป็นเช้อสายเขียงรุงแสนหวีฟ้าและเกียวกันสายยาติกับกลุ่มที่ครองอำนาจอยู่เวียงจันประวัติศาสตร์แห่งการรบราฆ่าฟันกันเอง เพื่อลบล้างคำว่า ข้อย หรือข้าน้อย ชึ่งก็คือขี้ข้าผู้เป็นน้อย เพื่อจะได้ก้าวขึ้นสู่ความเป็นขี้ข้าผู้เป็นใหญ่กว่ามวลขี้ข้าด้วยกันและคงจะด้วยเหตุนี้ด้วยกระมัง. ที่สั่งสมบ่มเพาะกันมาจนกลายเป็น.นิสัยอย่างหนึ่ง สันดานหย้านกันได้ดีไงละครับเท่าที่ผมได้ยินได้ฟังมา อย่างน้อยก็ยุคพร้อมๆ กับที่พม่ารุกรานกรุงศรีอยุธยาครั้งล่าสุดเมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2310 นั่นไงทน์ ต้องอพยพโยกย้ายมาสร้างบ้านแปงเมืองและสถาปนาขึ้นเป็นนครเขื่อนขัณฑ์กาบแก้วบัวบานในเวลานั้นลาวผ่ายเวียงจันทน์ไม่วางใจกลุมพระวอพระตา จึงแต่งกองทัพไปกำราบปราบปราม จนกลุ่มพระวอพระตาต้องเผ่นไปอาศัยลาวจำปาสัก แต่ก็ถูกตามตีไม่หยุดหย่อน จนต้องไปตั่งมั่นอยู่คอนมดแตงในช่วงเวลาเดียวกันนั้น กรุงครีอยุธยาก็เสียแก่พม่า และพระเจ้าตากสินสามารถรวบรวมไพร่พลและบ้านเมืองกลับคืน และสถาปนากรุงธนบุรีศรีมหาสมุทขึ้นเป็นราชธานีในยามคับขัน กลุ่มลาวคอนมดแดงเห็นทีจะสู้รบปรบมือกับลาวเวยงจันทน์ไม่ไหว จึงให้คนลาวผ่านไปทางเมืองนครราชสีมา ขอสวามิภักดิ์ต่อกรุงธนบุรี และขอกำลังพระเจ้าตากสินไปข่วยก็ภัยสงครามสายเลือดลาว พระเจ้ากรุงธนบุรีจึงส่งเจ้าพระยาจักกรีเป็นแม่ทัพใหญ่ไปช่วยลาวคอนมดแดง จนยึดได้จำปาสักเวียงจันทน์ เตลิดถึงหลวงพระบางเพื่อเป็นอนุสรณ์ให้แก่นามนครเขื่อนขันฑ์กาบแก้วบัวบานึ่หนองบัวลุ่มภู คอนมแดง.........ขี้นเป็นเมืองอุบลราชธานีศรีวนาลัยประเทศราชเป็นราชธานีประเทศราชขึ้นต่อกรุงธนบุรี และกรุงรัตนโกสินทร์ในเวลาต่อมาการมองประวัติศาสตร์อย่างนักประวัติศาสตร์ แตกต่างไปจากการมองประวัติศาสตร์อย่างนักรัฐศาสตร์ เรื่องนี้มีรายละเอียด ผมจะไม่ว่าไปให้มากความ แต่อยากขยายมุมมองให้เห็นสถานการณ์....นั้นด้วย คือในช่วงที่ชนชาติลาวกำลังละเลงสงครามสายเลือดกันอยู่นั้น โลกทั้งโลกตกอยู่ภายใต้การล่าอานานิคม โดยเฉพาะโลกซีกเอเชียของเรากำลังถูกคุกคามจากจักวรรดินิยมยุโรป 2 ชาติใหญ่คืออังกฤ กับ ผรั่งเศส กล่าวถึงย้านเมืองทีเป็นประเทศไทยอยู่ในเวลานี้ขณะนั้นอยู่ในสภาพรัฐกันชนระหว่าง 2 จักรวรรดิเดังกล่าว ทำให้รัตนโกสินทร์ต้องปรับตัวเพื่อหลีกเลียงการตกเป็นเมืองขึ้นของกักวรรตินิยมสากลอย่างเปิดเผย นั่นคือ ที่มาของการสถาปนาราชอาณาจักรสยามขึ้นในเวลาต่อมา และมีการปรับปรุงเปลียนแปลงระบบแบบแผนของบ้านเมืองมาโดยลำดับในที่สุดเมือแบบแผนการปกครองบ้านเมืองเปลียนแปลงจากรัฐทางชนชาติไปเป็นรัฐเอกราชที่มองขอบเขตแดนดินเป็นตัวแบ่งสำคัญ ชนชาติลาวที่อาศัยอยู่ 2 ฟากแม่น้ำโขงก็ถูกปันออกไป พวกที่อยู่ผั่งซ้ายกลายเป็นประเทศหนึ่ง ขณะที่พวกที่อยู่หั่งขวาก็เป็นอีกประเทศหนึ่งคือประเทศไทยในเวลานี้ถามว่า แล้วมันเกียวอะไรกันกับที่ผมบอกไว้แต่ต้นว่า ผมไม่ใช่คนอีสาน?เกียวสิครับ ก็เพราะคำว่า อีสาน; นั้นมันเป็นนามของศิศในทางภูมิศาสตร์ ไม่ใช่นามที่ใช้เกียวกับชนชาติชนเผ่าของผมแต่อย่างใด ดังนี้นผมจึงไม่ใช่คนอีสาน ไม่ได้พูดภาษาอีสาน ผมเป็นคนลาวผมพูดภาษาลาวต่างหากล่ะก็เหมือนกับเพื่อนผมที่มันพูดภาษาจีน ภาษาแขก แต่มันมีสัญชาติไทยตามกฏหมายไทยอาจจะเป็นเพราะว่า ในยุคสมัยที่เราจำเป้นต้องสถาปนารัฐสยามขึ้นมานี้น พอดีศูนย์กลางการปกครองของเราตั้งอยู่ที่กรุงรัตนโกสินทร์ หันหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือ เลยเรียกคนทางนั้นว่าคนเหนือภาษที่คนทางนี้เขาพูดจากันว่าภาษาเหนือหันหน้าไปทางสิศไต้ ก็เรียกคนทางทิศนี้นว่าคนใต้ แล้วก็ตีขลุมเอาว่าเขาพูดภาษาใต้ทำนองเดียวกัน พอหันมาทางบ้านผม ก็ดันมาเรียกผมว่า คนอีสาน แถมบอกว่าผมพูดภาษาอีสานด้วย ทั้งๆ ที่ผมพูดภาษาลาวแท้ๆ(ตีพิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ สังสรรค์สโมสร กับสโมสรนักเขียนภาษา ล า ว หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ อีสาน ฉบับประจำวันศุกร์ที่ 6 มิถุนายน 1997/2540)
ลุงเล็กออลเลิฟครับชอบมากครับ
ลุงเล็กออลเลิฟครับชอบจัง
ชอบมากค่ะ
พูดจริงทำจริงคำไหนคำนั้นจริงใจครับ
ขอบคุณมากๆครับ
น้ำฝนคะและลุงเล็กออลเลิฟครับรักจังรักทั้งคู่
![รวมเพลง พุ่มพวง ดวงจันทร์ - ร้องโดย ฝน ธนสุนทร [ ชุดนี้ มีแต่ เพลงเด่น เพลงดัง ]](http://i.ytimg.com/vi/mK3kss0Zyv8/mqdefault.jpg)
![รวมเพลง พุ่มพวง ดวงจันทร์ - ร้องโดย ฝน ธนสุนทร [ ชุดนี้ มีแต่ เพลงเด่น เพลงดัง ]](/img/tr.png)
![เพลงลูกกรุงอมตะ ชุดเกี่ยวก้อย [OFFICIAL ALBUM]](http://i.ytimg.com/vi/sPlB5AEZJHY/mqdefault.jpg)
ขอให้คุณมนต์สิทธิ์คุณฝนมีสุขภาพทีดีตลอดไปจะใด้ร้องเพลงกล่อมคนทั้งโลกให้มีความสุขนะคะขอให้คุณมนต์สิทธิ์ฝนมีความสุขทั้งกายและใจนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
เพราะมากครับ
เพราะที่สุดค่ะ❤
❤️😍 ขอบคุณมากๆนะครับ 😍❤️
ขอบคุณครับจัดเพลงคู่ชุดนี้เพราะฟังเพลินจะหลับให้ได้จบชุดนี้ขอตัวนอนก่อนนะตี๕ฟังต่อนะ
🌸ขอบคุณมากๆนะครับ🌸ฝากผลงานเพลงเพราะๆด้วยนะครับ🌸
Welcome
รักจังรักทั้งคู่
ขอบคุณมากๆนะครับ... ^__^
Beautiful voice and
Great singers i really like it. :)
ลุงเล็กออลเลิฟครับเพราะจัง
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
น้ำฝนคะชอบมากค่ะ
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
น้ำฝนคะเพราะจัง
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
ขอให้มีความสุขมากๆทุกๆคนครับ
ขอบคุณมากๆนะครับ 🙏🏻😁🌷
สวัดีค่ะคุณอชัยเพลงเพระค่ะฝันดีนะค่ะ23/6/66❤❤❤
🌸 ขอบคุณมากๆนะครับ 🌸🕊️
น้ำฝนคะชอบจัง
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
bellissimo
ชอบจัง
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
MUSIC TIME หนังแอคชั้นมัน
เพลงเพราะ แต่โฆษณาบ้าไปหน่อย
😁🙏🏻 ขอบคุณมากๆนะครับ 🙏🏻😁
ຂ້ ອ ຍ ຄົ ນ ລ າ ວ
ผมไม่ใช่ คนอี ส า น
ข้อย บ่อ แม่น คน อี สาน
ข้อย คน ล า ว
ຂຽນໂດຍ:ຍົງ ຍະໂສທອນ/ຄຳອ້າຍ
(ตีพิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ สังสรรค์สโมสร กับสโมสรนักเขียนภาษา ล า ว หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ อีสาน ฉบับประจำวันศุกร์ที่ 6มิถุนายน1997/2540)
มันเหมือนก้างคาคอเมื่อจะพูดถึงสัญชาติหรือเขื้อชาติองตนเอง
เวลากรอกข้อความลงในแบบฟอร์มเอกสารที่เป็นทางราชการ ใอ้ เพื่อนผมคนที่เป็นเจ้าของบริษัทเจ้ของรถยนต์ เมื่อมีช่องให้เขียนเชื้อชาติปและสัญชาติ มันเขียนว่าเชื้อชาติจีน สัญชาติไทย อืกคนเป็นเจ้าของห้างทองขายเครื่องเพชรนิลจินดา มันเขียนเชื้อชาติดั่งเดิมของมัน แต่สัญชาติไทย
ครั้นเวลาผมจะเขียนบ้าง ต้องเขียนว่าเชื้อชาติไทย สัญชาติไทยทั้งๆ ที่สมัยไปหนังสือกรุงเทพฯ เพื่อร่วมชั้นหลายคนมันตั่งเชื่อเล่นให้ผมว่า ไอ้ลาว; ด้วยเหตุที่ตอนนั้นผมพูดภาษากรุงเทพฯยังไม่แข็ง
ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ที่คณะของพวกผม(วารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนตอนนั้นยังเป็นแผนกอิสระฯ สังกัดคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์) กลุ่มที่ถูกตั่งชื่อเล่นว่า ไอ้ลาว; มีอยู่ด้วยกัน 3 คนก็ไอ้โล ใอ้บูนแล้วก็ผม มีอยู่วันหนื่ง ผมกับใอ้โลออกมาจากร้านเกาเหลาเจ้าประจำแภวท่าพระจันทร์ จะลงเรือท่าศิสิราช บังเอญสวนทางกันไอ้บูนที่ท่าเรือ
มาแต่ไสบูน?; ใอ้โลรากเข้าทักทายเพื่อนขณะรายนั้นก้าวขิ้นโป๊ะท่าเรือไอ้บุนอยู่ในชุดกางเกงทรงม้อดขาบานยอดนิยมแห่งยุค สวมเสื้อขาวแขนขาวสะอาดสะอ้าน ผูกเห็คไทร์ลายสลับเหลืองแดง กลัดปุ่มเสมาธรรมจักรดวงตรามหาวิทยาลัย ในมือมีสมุดปกรูปโดมสองสามเล่มส่วนผมกับไอ้โลอยู่ในชุด ๕ ย. คือ ไส่รองเท้ายางรถยนต์ กางเกงยืน เสื้อยืด ไว้ผมยาวแว้วก็สะพายย่าม;กูมากับผู้สาว บักห่าตู๊ด อย่าเว้าลาวนำกูจั่งชี้; ไอ้บูนกระชิบเสียงเครียด พลางลากแขนเพื่อนให้ห่างสาวน้อยหน้าใสในชุดนักศึกษาต่างสถาบันที่ก้าวตามขึ้นมาจากเรือข้ามฟาก;แม่นหยังเกาะ? ไอ้โลจงใจขึ้นเสียงแกล้งเพื่อน;ตู๊ดหย้านผู้สาวรู้ว่าตู๊ดเป็นลาวหวา?; ไอ้บูนไม่มีถ้อยคำจะต่อปากกับเพื่อน ทางที่ดีที่สุดคือรีบขอตัวพาสาวต่างสถาบันผละจากไปจะดีกว่า
ผมยังจดจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดีเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งที่ความจริงกาลเวลากผ่านมา 20 ปีแล้ว
เมื่อก่อนผมเองก็ไม่สู้จะเข้าใจนักดอก ว่าเอ๊ะทำไมเวลามีใครมาตราหน้าว่าเราเป็น ลาว;แล้วต้องรู้สึกต่ำตล้อยน้อยใจ ถึงขนาดไม่อยากแสดงตัวให้ใครรู้กำพึดของตัวเอง
จนถึงเวลานี้ผมค่อยกระจ่างขึ้น
มันค่อยๆ กระจ่างแจ้งเหมือนดวงตะวันเริ่มไขแสงคอนรุ่งเช้า แล้วก็สว่างจ้าขึ้นโดยลำดับไม่มีเมฑหมอกใดมาบดบังแสงแห่งความเป็นจริงแม้แต่น้อย
สรุปแล้วมันมีที่ไปที่มา คือมีประวัติศาสตร์ของมัน โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ของชนเผ่าลาว
ทางลาวเองก็เกิดความไม่สงบ จนกลุ่มพระรอพระตาซึงเป็นเช้อสายเขียงรุงแสนหวีฟ้าและเกียวกันสายยาติกับกลุ่มที่ครองอำนาจอยู่เวียงจันประวัติศาสตร์แห่งการรบราฆ่าฟันกันเอง เพื่อลบล้างคำว่า ข้อย หรือข้าน้อย ชึ่งก็คือขี้ข้าผู้เป็นน้อย เพื่อจะได้ก้าวขึ้นสู่ความเป็นขี้ข้าผู้เป็นใหญ่กว่ามวลขี้ข้าด้วยกัน
และคงจะด้วยเหตุนี้ด้วยกระมัง. ที่สั่งสมบ่มเพาะกันมาจนกลายเป็น.นิสัยอย่างหนึ่ง สันดานหย้านกันได้ดีไงละครับ
เท่าที่ผมได้ยินได้ฟังมา อย่างน้อยก็ยุคพร้อมๆ กับที่พม่ารุกรานกรุงศรีอยุธยาครั้งล่าสุดเมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2310 นั่นไงทน์ ต้องอพยพโยกย้ายมาสร้างบ้านแปงเมืองและสถาปนาขึ้นเป็นนครเขื่อนขัณฑ์กาบแก้วบัวบาน
ในเวลานั้นลาวผ่ายเวียงจันทน์ไม่วางใจกลุมพระวอพระตา จึงแต่งกองทัพไปกำราบปราบปราม จนกลุ่มพระวอพระตาต้องเผ่นไปอาศัยลาวจำปาสัก แต่ก็ถูกตามตีไม่หยุดหย่อน จนต้องไปตั่งมั่นอยู่คอนมดแตง
ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น กรุงครีอยุธยาก็เสียแก่พม่า และพระเจ้าตากสินสามารถรวบรวมไพร่พลและบ้านเมืองกลับคืน และสถาปนากรุงธนบุรีศรีมหาสมุทขึ้นเป็นราชธานี
ในยามคับขัน กลุ่มลาวคอนมดแดงเห็นทีจะสู้รบปรบมือกับลาวเวยงจันทน์ไม่ไหว จึงให้คนลาวผ่านไปทางเมืองนครราชสีมา ขอสวามิภักดิ์ต่อกรุงธนบุรี และขอกำลังพระเจ้าตากสินไปข่วยก็ภัยสงครามสายเลือดลาว พระเจ้ากรุงธนบุรีจึงส่งเจ้าพระยาจักกรีเป็นแม่ทัพใหญ่ไปช่วยลาวคอนมดแดง จนยึดได้จำปาสักเวียงจันทน์ เตลิดถึงหลวงพระบาง
เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้แก่นามนครเขื่อนขันฑ์กาบแก้วบัวบานึ่หนองบัวลุ่มภู คอนมแดง.........ขี้นเป็นเมืองอุบลราชธานีศรีวนาลัยประเทศราช
เป็นราชธานีประเทศราชขึ้นต่อกรุงธนบุรี และกรุงรัตนโกสินทร์ในเวลาต่อมา
การมองประวัติศาสตร์อย่างนักประวัติศาสตร์ แตกต่างไปจากการมองประวัติศาสตร์อย่างนักรัฐศาสตร์ เรื่องนี้มีรายละเอียด ผมจะไม่ว่าไปให้มากความ แต่อยากขยายมุมมองให้เห็นสถานการณ์....นั้นด้วย คือในช่วงที่ชนชาติลาวกำลังละเลงสงครามสายเลือดกันอยู่นั้น โลกทั้งโลกตกอยู่ภายใต้การล่าอานานิคม โดยเฉพาะโลกซีกเอเชียของเรากำลังถูกคุกคามจากจักวรรดินิยมยุโรป 2 ชาติใหญ่คืออังกฤ กับ ผรั่งเศส กล่าวถึงย้านเมืองทีเป็นประเทศไทยอยู่ในเวลานี้ขณะนั้นอยู่ในสภาพรัฐกันชนระหว่าง 2 จักรวรรดิเดังกล่าว ทำให้รัตนโกสินทร์ต้องปรับตัวเพื่อหลีกเลียงการตกเป็นเมืองขึ้นของกักวรรตินิยมสากลอย่างเปิดเผย นั่นคือ ที่มาของการสถาปนาราชอาณาจักรสยามขึ้นในเวลาต่อมา และมีการปรับปรุงเปลียนแปลงระบบแบบแผนของบ้านเมืองมาโดยลำดับ
ในที่สุดเมือแบบแผนการปกครองบ้านเมืองเปลียนแปลงจากรัฐทางชนชาติไปเป็นรัฐเอกราชที่มองขอบเขตแดนดินเป็นตัวแบ่งสำคัญ ชนชาติลาวที่อาศัยอยู่ 2 ฟากแม่น้ำโขงก็ถูกปันออกไป พวกที่อยู่ผั่งซ้ายกลายเป็นประเทศหนึ่ง ขณะที่พวกที่อยู่หั่งขวาก็เป็นอีกประเทศหนึ่ง
คือประเทศไทยในเวลานี้
ถามว่า แล้วมันเกียวอะไรกันกับที่ผมบอกไว้แต่ต้นว่า ผมไม่ใช่คนอีสาน?
เกียวสิครับ ก็เพราะคำว่า อีสาน; นั้นมันเป็นนามของศิศในทางภูมิศาสตร์ ไม่ใช่นามที่ใช้เกียวกับชนชาติชนเผ่าของผมแต่อย่างใด ดังนี้นผมจึงไม่ใช่คนอีสาน ไม่ได้พูดภาษาอีสาน ผมเป็นคนลาวผมพูดภาษาลาวต่างหากล่ะ
ก็เหมือนกับเพื่อนผมที่มันพูดภาษาจีน ภาษาแขก แต่มันมีสัญชาติไทยตามกฏหมายไทย
อาจจะเป็นเพราะว่า ในยุคสมัยที่เราจำเป้นต้องสถาปนารัฐสยามขึ้นมานี้น พอดีศูนย์กลางการปกครองของเราตั้งอยู่ที่กรุงรัตนโกสินทร์ หันหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือ เลยเรียกคนทางนั้นว่าคนเหนือภาษที่คนทางนี้เขาพูดจากันว่าภาษาเหนือ
หันหน้าไปทางสิศไต้ ก็เรียกคนทางทิศนี้นว่าคนใต้ แล้วก็ตีขลุมเอาว่าเขาพูดภาษาใต้
ทำนองเดียวกัน พอหันมาทางบ้านผม ก็ดันมาเรียกผมว่า คนอีสาน แถมบอกว่าผมพูดภาษาอีสานด้วย ทั้งๆ ที่ผมพูดภาษาลาวแท้ๆ
(ตีพิมพ์ครั้งแรกในคอลัมน์ สังสรรค์สโมสร กับสโมสรนักเขียนภาษา ล า ว หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ อีสาน ฉบับประจำวันศุกร์ที่ 6 มิถุนายน 1997/2540)
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
ลุงเล็กออลเลิฟครับชอบมากครับ
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
ลุงเล็กออลเลิฟครับชอบจัง
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^
ชอบมากค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆทุกๆคนครับ
พูดจริงทำจริงคำไหนคำนั้นจริงใจครับ
ขอบคุณมากๆครับ
น้ำฝนคะและลุงเล็กออลเลิฟครับรักจังรักทั้งคู่
ขอบคุณมากๆนะครับ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และติดตามกันนะครับ ^__^