რა ხეპრე ტიპია მარტო იქნება რა თქმა უნდა რა უკვირს :D ამაზე ცუდი მოსაუბრე და არაკომფორტული ადამიანი ჯერ არ მინახავს, საშინლად უხერხულად იყვნენ ბიჭები. ესეთ ვინ გაუძლებს? ტიპი მოსიარულე ქრინჯია, ჭკვიანურს მაინც ამბობდეს რამეს, თავისივე ბოდვაში რო იხლართება ყოველ ორ წუთში.
ნაჰ, რაც მინახავს ამ პოდკასტში, ერთ-ერთი საინტერესო მოსაუბრე იყო, რომელსაც სიტყვების სიღრმეების შეგრძნება აქვს და ამას ვაფასებ, კომპლექსური პიროვნებაა და ამდენს ვერ შეხვდები ხშირად.
ზუსტად ახლა რომ მჭირდებოდა ეს საუბარი.მადლობა ასეთი სტუმრისთვის,❤ მადლობა უჩას❤🙏.ძალიან საინტერესო საუბარი შედგა👍. და მინდა ვუთხრა რომ მეც მარტო ვარ იმ გაგებით რასაც მარტოობაში გულუსხმობდა,და ეს ახლა მივხვდი,რომ 10 წლის ასაკში აღმოვაჩინე ეს გრზნობა ,უბრალოდ სახელს ვერ ვარქმევდი.მერწმუნეთ ეს ყველაზე საშინელი განცდაა,რასაც ვერ მოვერიე 42 წლის განმავლობაში. მართალია ,ეს თუ გამოცადე ვეღარასოდეს მოიშორებ.😒და მართლა არავის ვუსურვებ. . თუმცა ალბათ ამის შემდეგ შემოვბრუნდი საკუთარი თავისკენ კითხვებით.ჯერ კიდევ ვერ ვიპოვე"მე" და ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ორ სამყაროს შორის ვარ გაჩხერილი.😏ვერ ვხვდები ვინ ვარ აქ სად მოვხვდი და და უნდა ვაკეთო?🤔. მოკლედ ძალიან ძალიან დამეხმარეთ ❤.კიდევ მადლობა უჩას და მადლიბა თქვენ.❤🙏
საინტერესოა 🙏 აღმოვაჩინე რომ მარტოობა (solitude) ყველაზე მაგარი რამ არის რაც დამემართა ..მაგ მარტოობაში შევიცან თავი ჩემი.. მიუხედავად იმისა რომ ხალხთან კომუნიკაციის პრობლემა არ მაქვს ჩემს თავთან დიდი სიამოვნებით ვატარებ დროს...შინაგანი დიალოგი იქნება თუ უბრალოდ ჯდომა მარტივად შინაგანი ჭვრეტა .. შეიძლება ეს იმიტომაც გამიადვილდა რომ ინტროვერტი ადამიანი ვარ და ბავშვობაში მაძალებდნენ ხოლმე ურთიერთობებს არადა მშვენივრად ვგრძნობდი თავს ჩემთვის მე მგონია რომ ზოგადად ადამიანი გაურბის მარტოობას იმიტომ რომ რასაც მაგ დროს შეხვდება იცის და ნამეტანი არ მოეწონება ეგეც იცის..გამოდის რომ საკუთარ თავს გავურბივართ .. ამიტომაც შეიქმნა ასეთი ქაოსი სამყაროში..გავურბივართ მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარ თავს .. საკუთარი თავი არ მოგვწონს ამიტომაც ვერიდებით სარკეში ჩახედვას.. ისე კიდე ისიც მგონია რომ მხოლოდ მე ვარსებობ და გარე სამყარო ჩემი შინაგანი სამყაროს სარკეა და ყველგან მე ვარ ყველაში და ყველაფერში .. მარტო ვარ და თანაც არ ვარ ..ასეთი პარადოქსია 🌞
მარტოობის განცდა ვის აქვს? შენ რეალურს მეს თუ შენ ეგოს? რეალური მე არის ერთი დიდი ცნობიერი ენერგიის ნაკადი და მან იცის რომ არ არის განცალკავებული სამყაროსგან. ის არის ხეც, ძაღლიც, სხვა ადამიანიც, მზეც და ყველაფერი ერთად. შესაბამისად მას აქვს მხოლოდ სისავსის და დიდის ნაწილობის და ერთიანობის განცდა. მარტოობის განცდა აქვს მხოლოდ ეგოს რომელიც ფიქრობს რომ ის ცალკეა და სამყარო ცალკეა. ცხადია ადამიანი უნდა რჩებოდეს თვის თავთან მარტო და მარტოობაში და მხოლოდ მარტოობაში, როგორც მერაბ მამარდაშვილი იძახის, თუ ღმერთმა გაგვიღიმა მოხდება პროცესი ფიქრისა და აზროვნებისა. და ეს სიმარტოვე არის პირობა და ადგილი სამყაროსთან კავშირის. ჩემი აზრითაც საბოლოო მიზანი ამ მარტოობისაც უნდა იყოს სამყაროს შეცნობა და მასთან შერწყმა. th-cam.com/video/xB31S-koTXI/w-d-xo.html
მარტოობას ალბათ ყველა იგრძნობ რაღაც მომენტში, საქმე ისაა, როგორ მიუდგება ამ მოცემულობას. აქედან გაქცევის სურვილის საწყისი, ვფიქრობ, რომ არი არაადაპტირებულობა საკუთარ თვისებებთან, მოთხოვნილებებთან და დამახასიათებელ ნიშნებთან, მარტივად რომ ვთქვა ადამიანი არ იცნობს საკუთარს. დროს უთმობს მარტო სხვის მოსმენას. ამ შემთხვევაში, მარტოობის დროს ადაპტაციის სურვილიც არ ჩნდება და ადამიანი გარე კომფორტს ეძებს, დედას ეძახის რომ ჩაეხუტოს და დაამშვიდოს ან შეიძლება ტიკტოკს ხსნიდეს იმიტომ, რომ არ იცის რაზე იფიქროს და არ იცის, რომ ფიქრმა გზა უნდა გაიკვლიოს ამ მარტოობის სიმძიმიდან. თანამედროვე სამყარო, ზოგადად სწრაფ შედეგზეა ორიენტირებული და ყველა დეტალში ჩანს ეს. ინტერნეტში იპოვი ჯიმი ჰენდრიქსი როგორ აკივლებს გიტარას და ისე უკრავს თვალს ვერ მოწყვიტავ, მაგრამ არ ჩანს მისი გზა ამ "დიდებისკენ". მე, რომელიც მას წავაწყდი ჩემ არცოდნასთან მარტო მის ვირტუოზობას დავაყენებ და იმ რთული სატანჯველი შუალედის აღქმა რათქმაუნდა ნაკლებად მექნება. ეს და სხვა მრავალი მსგავსი მაგალითი უზრუნველყოფს "goal orientated" დამოკიდებულებას. ყოველდღიურობაში ასეთი ცხოვრებით, მივალთ იმ ლოგიკურ დასკვნამდე, რომ არ მჭირდება ბევრი ვიფიქრო, ბევრი ვიწვალო და უიმედობიდან გზა გავიკვლიო, რადგან შემიძლია ნაკლებ დროში მივიღო ის რაც მჭირდება, სულიერი სიმშვიდე. ასეთ პოდკასტებსაც ბევრი ხალხი იმიტომ არ უყურებს, რომ ამოჭრილი 5 წუთი უფრო დააკმაყოფილებს, სადაც აზრი უფრო დალაგებულია, სადაც იმაზე ფიქრი არ მოუწევს ეს კაცი რეებს ლაპარაკობსო, თითქოს ერთი შეხედვით უფრო მალე გაიაზრებს ამ პოდკასტის "სათქმელს". ვფიქრობ საინტერესო დეტალია მარტოობასთან დაკავშირებით.
![[안방1열 직캠4K] 베이비몬스터 치키타 'DRIP' (BABYMONSTER CHIQUITA FanCam) @SBS Inkigayo 241110](http://i.ytimg.com/vi/tnlxo79cAqY/mqdefault.jpg)
ძალიან საინტერესო იყო, კიდევ მოიწვიეთ ბატონი უჩა.
რა ხეპრე ტიპია მარტო იქნება რა თქმა უნდა რა უკვირს :D ამაზე ცუდი მოსაუბრე და არაკომფორტული ადამიანი ჯერ არ მინახავს, საშინლად უხერხულად იყვნენ ბიჭები. ესეთ ვინ გაუძლებს? ტიპი მოსიარულე ქრინჯია, ჭკვიანურს მაინც ამბობდეს რამეს, თავისივე ბოდვაში რო იხლართება ყოველ ორ წუთში.
ნაჰ, რაც მინახავს ამ პოდკასტში, ერთ-ერთი საინტერესო მოსაუბრე იყო, რომელსაც სიტყვების სიღრმეების შეგრძნება აქვს და ამას ვაფასებ, კომპლექსური პიროვნებაა და ამდენს ვერ შეხვდები ხშირად.
კარგი იყო
ამ უსამართლო სამყაროში ყველაზე კარგად და კომფორტულად ვგრძნობ თავს მარტო ბუნებასთან
განმარტოვება კარგია ამ დროს ადამიანი შემოქმედებითი ხდება . აი მარტოსულობა კი აავადებს რადგან ადამიანს სჭირდება თვითგამოხატვა.
ზუსტად ახლა რომ მჭირდებოდა ეს საუბარი.მადლობა ასეთი სტუმრისთვის,❤ მადლობა უჩას❤🙏.ძალიან საინტერესო საუბარი შედგა👍. და მინდა ვუთხრა რომ მეც მარტო ვარ იმ გაგებით რასაც მარტოობაში გულუსხმობდა,და ეს ახლა მივხვდი,რომ 10 წლის ასაკში აღმოვაჩინე ეს გრზნობა ,უბრალოდ სახელს ვერ ვარქმევდი.მერწმუნეთ ეს ყველაზე საშინელი განცდაა,რასაც ვერ მოვერიე 42 წლის განმავლობაში. მართალია ,ეს თუ გამოცადე ვეღარასოდეს მოიშორებ.😒და მართლა არავის ვუსურვებ. .
თუმცა ალბათ ამის შემდეგ შემოვბრუნდი საკუთარი თავისკენ კითხვებით.ჯერ კიდევ ვერ ვიპოვე"მე" და ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ორ სამყაროს შორის ვარ გაჩხერილი.😏ვერ ვხვდები ვინ ვარ აქ სად მოვხვდი და და უნდა ვაკეთო?🤔.
მოკლედ ძალიან ძალიან დამეხმარეთ ❤.კიდევ მადლობა უჩას და მადლიბა თქვენ.❤🙏
საინტერესოა 🙏
აღმოვაჩინე რომ მარტოობა (solitude) ყველაზე მაგარი რამ არის რაც დამემართა ..მაგ მარტოობაში შევიცან თავი ჩემი.. მიუხედავად იმისა რომ ხალხთან კომუნიკაციის პრობლემა არ მაქვს ჩემს თავთან დიდი სიამოვნებით ვატარებ დროს...შინაგანი დიალოგი იქნება თუ უბრალოდ ჯდომა მარტივად შინაგანი ჭვრეტა .. შეიძლება ეს იმიტომაც გამიადვილდა რომ ინტროვერტი ადამიანი ვარ და ბავშვობაში მაძალებდნენ ხოლმე ურთიერთობებს არადა მშვენივრად ვგრძნობდი თავს ჩემთვის
მე მგონია რომ ზოგადად ადამიანი გაურბის მარტოობას იმიტომ რომ რასაც მაგ დროს შეხვდება იცის და ნამეტანი არ მოეწონება ეგეც იცის..გამოდის რომ საკუთარ თავს გავურბივართ .. ამიტომაც შეიქმნა ასეთი ქაოსი სამყაროში..გავურბივართ მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარ თავს .. საკუთარი თავი არ მოგვწონს ამიტომაც ვერიდებით სარკეში ჩახედვას..
ისე კიდე ისიც მგონია რომ მხოლოდ მე ვარსებობ და გარე სამყარო ჩემი შინაგანი სამყაროს სარკეა და ყველგან მე ვარ ყველაში და ყველაფერში .. მარტო ვარ და თანაც არ ვარ ..ასეთი პარადოქსია 🌞
ჩვენ სამყაროს საკუთარი თავით ვხედავთ და სამყაროში საკუთარ თავს ვხედავთ.
მასეთი ფიქრები მეც მაქვს,რომ ჩემს ირგვლივ სამყარო ჩემივე ფიქრების პროექციაა.არ მომწონს ? ვერ ვცვლი ჯერჯერობით😏❤
ვეთანხმები ამ ადამიანს იმაში რომ ჩვენი საზოგადოება ხდება უფრო და უფრო ინდეფერენტული, პრინციპით სხვისი ჭირი ღობეს ჩხირი.
ოჰოჰოოო… რა სქინტერესოა და რა მძიმე :)))
რჩევა: ასეთ ტიპებს უნდა ელაპარაკოთ რამე მსუბუქზე. ფეხბურთი, რომელი ნაყინი უყვარს… რა მარტოობა
გეთანხმებით ,ძალიან მძიმე სასაუბროა ,თუმცა მე პირადად მივხვდი და დამეხმარა.
ნათელი მაგალითი თუ რა განსხვავეება ემოციურ ინტელექტს შორს და ინტელექტს(შორის თუ შეიძლება ქონდეს ამ ადამიანს )
Ნახევარზე მეტი საქართევლოს ახალგაზრდობა მიტოვებულია, აბა რაა. Ემიგრანტი მშობლების მოდინში
მართლა ყველაზე უსიამოვნოდ მოსასმენი სტუმარი აღმოჩნდა. 15 წუთი გაჭირვებით გავუქაჩე😢
ძააან კაი ტიპია
კი, აღმოჩენაა ჩემთვის, ხელოვნება იყო მოსმენა :დ
Resentful
ხოშიანი ნამდვილი ბაზარი იყო .
მარტოობის განცდა ვის აქვს? შენ რეალურს მეს თუ შენ ეგოს?
რეალური მე არის ერთი დიდი ცნობიერი ენერგიის ნაკადი და მან იცის რომ არ არის განცალკავებული სამყაროსგან. ის არის ხეც, ძაღლიც, სხვა ადამიანიც, მზეც და ყველაფერი ერთად. შესაბამისად მას აქვს მხოლოდ სისავსის და დიდის ნაწილობის და ერთიანობის განცდა.
მარტოობის განცდა აქვს მხოლოდ ეგოს რომელიც ფიქრობს რომ ის ცალკეა და სამყარო ცალკეა.
ცხადია ადამიანი უნდა რჩებოდეს თვის თავთან მარტო და მარტოობაში და მხოლოდ მარტოობაში, როგორც მერაბ მამარდაშვილი იძახის, თუ ღმერთმა გაგვიღიმა მოხდება პროცესი ფიქრისა და აზროვნებისა. და ეს სიმარტოვე არის პირობა და ადგილი სამყაროსთან კავშირის.
ჩემი აზრითაც საბოლოო მიზანი ამ მარტოობისაც უნდა იყოს სამყაროს შეცნობა და მასთან შერწყმა.
th-cam.com/video/xB31S-koTXI/w-d-xo.html
აუცილებელი პირობა გამოდის მარტოობა ,რო თვითრეფლექსია დაიწყო და მიხვდე რომ არც ისე მარტო ყოფილხარ😊 მადლობა ამ აზრი მოწოდებისტვის❤🙏
ცოტა მაღალ ხმაზე ჩაწერეთ თუ შეგიძლიათ
მარტოობა არის თავისუფლების უმაღლესი ხარისხი!!!❤
რანაირად?😒
მარტოობას ალბათ ყველა იგრძნობ რაღაც მომენტში, საქმე ისაა, როგორ მიუდგება ამ მოცემულობას. აქედან გაქცევის სურვილის საწყისი, ვფიქრობ, რომ არი არაადაპტირებულობა საკუთარ თვისებებთან, მოთხოვნილებებთან და დამახასიათებელ ნიშნებთან, მარტივად რომ ვთქვა ადამიანი არ იცნობს საკუთარს. დროს უთმობს მარტო სხვის მოსმენას. ამ შემთხვევაში, მარტოობის დროს ადაპტაციის სურვილიც არ ჩნდება და ადამიანი გარე კომფორტს ეძებს, დედას ეძახის რომ ჩაეხუტოს და დაამშვიდოს ან შეიძლება ტიკტოკს ხსნიდეს იმიტომ, რომ არ იცის რაზე იფიქროს და არ იცის, რომ ფიქრმა გზა უნდა გაიკვლიოს ამ მარტოობის სიმძიმიდან.
თანამედროვე სამყარო, ზოგადად სწრაფ შედეგზეა ორიენტირებული და ყველა დეტალში ჩანს ეს. ინტერნეტში იპოვი ჯიმი ჰენდრიქსი როგორ აკივლებს გიტარას და ისე უკრავს თვალს ვერ მოწყვიტავ, მაგრამ არ ჩანს მისი გზა ამ "დიდებისკენ". მე, რომელიც მას წავაწყდი ჩემ არცოდნასთან მარტო მის ვირტუოზობას დავაყენებ და იმ რთული სატანჯველი შუალედის აღქმა რათქმაუნდა ნაკლებად მექნება. ეს და სხვა მრავალი მსგავსი მაგალითი უზრუნველყოფს "goal orientated" დამოკიდებულებას. ყოველდღიურობაში ასეთი ცხოვრებით, მივალთ იმ ლოგიკურ დასკვნამდე, რომ არ მჭირდება ბევრი ვიფიქრო, ბევრი ვიწვალო და უიმედობიდან გზა გავიკვლიო, რადგან შემიძლია ნაკლებ დროში მივიღო ის რაც მჭირდება, სულიერი სიმშვიდე. ასეთ პოდკასტებსაც ბევრი ხალხი იმიტომ არ უყურებს, რომ ამოჭრილი 5 წუთი უფრო დააკმაყოფილებს, სადაც აზრი უფრო დალაგებულია, სადაც იმაზე ფიქრი არ მოუწევს ეს კაცი რეებს ლაპარაკობსო, თითქოს ერთი შეხედვით უფრო მალე გაიაზრებს ამ პოდკასტის "სათქმელს".
ვფიქრობ საინტერესო დეტალია მარტოობასთან დაკავშირებით.
Damkargaa
მე მაქვს განცდა კი არა განვიცდი. ეგეთი სტრუქტურის წინადადება ბევრად უარესია, ვიდრე ინგლისურ სიტყვები წინადადებაში.
ეს ვინაა? რა უნდა საერთოდ? 😆😆😆
Martalia tu ertxel ganicade sul marto xar
ძალიან ცუდი მოსაუბრე 😢 ძალიან ცუდი გადმოცემის უნარი აქვს სტუმარს. არადა მოლოდინი მქონდა რამე საინტერესოს მოვისმენდი. იმედგაცრუება და სევდა.
რა ჩაკეტილი ტიპია. არ გაასწორა ამ პოდკასტმა