تاریخ اندیشه سیاسی در ایران (جواد طباطبایی)- بخش ٤ - شباهت های زمانه ما و قرن ششم هجری

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 28 ต.ค. 2024

ความคิดเห็น • 9

  • @hesamorouji1827
    @hesamorouji1827 7 หลายเดือนก่อน

    جناب آیدین امروز اولین بار بود که به صحبت‌های شما گوش کردم. چندین بار اشک شوق از چشمانم جاری شد. ایران‌گرایی نهفته در سخنان شما بسیار ارزشمنده. سپاس فراوان
    پاینده ایران اندیشه‌ی ایرانی و جاویدشاه

  • @saessmadani6329
    @saessmadani6329 10 หลายเดือนก่อน

    خدایا شکر در طول زندگی ام تونستم دکتر بشنوم

  • @cameron8920
    @cameron8920 10 หลายเดือนก่อน +1

    Thanks.....

  • @sasan73
    @sasan73 10 หลายเดือนก่อน

    AAALIII MAMNOON DOCTOR JAN

  • @cobragolestane5501
    @cobragolestane5501 10 หลายเดือนก่อน

    عالی

  • @alaleshayegan6928
    @alaleshayegan6928 7 หลายเดือนก่อน

    استاد بسیار ممنون از صحبتهاتون ، لذت میبرم . به نظر شما رواقی گری به عرفان پیر مغان متمایل هست یا صوفی گری ؟

    • @AydinAreta
      @AydinAreta  7 หลายเดือนก่อน

      سپاس آلاله عزیزاز این پرسش خوب، شاید به هیچ کدام و در عین حال هردو. رواقی گری به نوعی با کشتن شور به انحلال جهان بر می خیزد و از این منظر از عرفان پیرمغان فاصله می گیرد و از سوی دیگر با ارزش نهادن به جهان درونی و تمرکز بر لوگوس به آن نزدیک می شود. عرفان پیرمغان جهان را به عرصه رقصی مستانه بدل می سازد و بر عمل، اراده آزاد و پرشور زیستن متکی است. حتی جبری که حافظ به طور مثال از آن سخن می گوید جبری است که چون انتخابی عاشقانه برگزیده می شود چون تعهدی که عارف به ادراک خود از حقیقت می یابد.

    • @alaleshayegan6928
      @alaleshayegan6928 7 หลายเดือนก่อน

      @@AydinAreta ممنونم از پاسخ دقیقتون 🙏