cały ten coaching to jest jeden wielki wymysł, oczywiście, wszystko co ci mądrzy ludzie (to nie jest ironia) mówią, jest prawdą, ale w niewielkim stopniu ma się do rzeczywistości. Nie mówię konkretnie o tej pani (nie wiem, jak działa, bo jej nie znam), ani tym bardziej o tym panu, bo widziałem jego ogłoszenia o pracę i naprawdę nigdy nie widziałem tak uczciwego ogłoszenia, radykalna szczerość, o której mówi ten pan to prawda, warunki też proponował godne. Natomiast oni mówią o sytuacjach modelowcyh, które nie istniają, szukanie idealnego pracownika, który pasuje do organizacji, który ma "kompetencje i motywację, by osiągać cel z nami", to wszystko pięknie brzmi, tylko ilu prezdsiębiorców tak podchodzi do sprawy? W moim mieście 90% ofert o pracę to propozycja minimalnej krajowej, z której dorosły człowiek mieszkając samodzielnie nie jest w stanie się utrzymać i wyamgania z kosmosu, nierzadko obowiązki, które normalnie powinny być rozbite na dwa stanowiska. To co się dziwić, że większość pracowników idzie do pracy bez motywacji ambicjonalnej, a jedyną ich ambicją jest zarobienie na przetrwanie (bo o przeżyciu to ciężko mówić, bo to nie życie, to walka od pierwszego do pierwszego) i nie zależy im na budowaniu wspólnej marki? za 1700 nikomu nie będzie zależało, naprawdę.
Najgorsze jest to ze Ci statystyczni pracownicy na start chcą wielkiych pieniędzy ale nigdy na starcie nie potrafią się wykazać .. Statystyczny pracownik właśnie jest warty tej minimalnej. Pracownik statystyczny się w ogóle nie wykazuje, bo po prostu mu tak wygodnie.
cały ten coaching to jest jeden wielki wymysł, oczywiście, wszystko co ci mądrzy ludzie (to nie jest ironia) mówią, jest prawdą, ale w niewielkim stopniu ma się do rzeczywistości. Nie mówię konkretnie o tej pani (nie wiem, jak działa, bo jej nie znam), ani tym bardziej o tym panu, bo widziałem jego ogłoszenia o pracę i naprawdę nigdy nie widziałem tak uczciwego ogłoszenia, radykalna szczerość, o której mówi ten pan to prawda, warunki też proponował godne. Natomiast oni mówią o sytuacjach modelowcyh, które nie istniają, szukanie idealnego pracownika, który pasuje do organizacji, który ma "kompetencje i motywację, by osiągać cel z nami", to wszystko pięknie brzmi, tylko ilu prezdsiębiorców tak podchodzi do sprawy? W moim mieście 90% ofert o pracę to propozycja minimalnej krajowej, z której dorosły człowiek mieszkając samodzielnie nie jest w stanie się utrzymać i wyamgania z kosmosu, nierzadko obowiązki, które normalnie powinny być rozbite na dwa stanowiska. To co się dziwić, że większość pracowników idzie do pracy bez motywacji ambicjonalnej, a jedyną ich ambicją jest zarobienie na przetrwanie (bo o przeżyciu to ciężko mówić, bo to nie życie, to walka od pierwszego do pierwszego) i nie zależy im na budowaniu wspólnej marki? za 1700 nikomu nie będzie zależało, naprawdę.
Najgorsze jest to ze Ci statystyczni pracownicy na start chcą wielkiych pieniędzy ale nigdy na starcie nie potrafią się wykazać .. Statystyczny pracownik właśnie jest warty tej minimalnej. Pracownik statystyczny się w ogóle nie wykazuje, bo po prostu mu tak wygodnie.