I have the same feeling with James. I also hugged my dad's shirt tightly with silent cry. For me, it's not ok to see that scene alone. I need to skip every time. Otherwise, I'll burst in tears. What Tee did to reminisce his mom, I also did to reminisce my dad. It's really hard to move on when we lost our beloved one.
ผู้ชมทุกท่านที่ประสงค์อยากแนะนำคอนเทนต์ต่างๆ ขอความร่วมมือคอมเมนต์ร้องขอไว้ใต้โพสต์นี้เท่านั้น ย้ำ! ใต้โพสต์นี้เท่านั้น หากทีมงานพบการขอคอนเทนต์อื่นๆนอกเหนือจากใต้โพสต์นี้ ขออนุญาตลบหรือดำเนินการตามความเหมาะ ขอบคุณทุกท่านที่จะกระทำสิ่งนี้เพื่อความราบรื่นต่อส่วนรวม หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วย /หนังหน้าโรง
ไม่คิดว่าหนังหน้าโรงจะทำรีแอค ขอบคุณจริงๆชอบดูพวกพี่มาก
ร้องไห้ตามน้องเจมส์ไปแล้ววววอ่าาา😭😭
สิ่งที่น่าสนใจคือแต่ละตัวละครมีโรคโฟเบียของตัวเองที่แตกต่างกัน โดยที่ไม่ได้แค่พูดลอยๆว่าแต่ละคนกลัวนู่นนี่ แต่ทำให้เห็นตัวโรคทางจิตเวชที่ส่งผลต่อพฤติกรรมด้วยนะคะ เช่น ทีเด็ดกลัวผู้หญิงจนถึงขั้นอ้วกออกมาจนเป็นลม ทีโด๊ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เมื่อได้ยินเสียงเคี้ยวอาหารของคนอื่น เห็นชัดมากว่าหงุดหงิดจนทนไม่ไหวจนแทบจะทุ่มเก้าอี้ใส่คนอื่น ซึ่งจัดว่ามีความผิดปกติทางด้านอารมณ์และการแสดงออกอย่างรุนแรง ส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันร่วมกับคนอื่นและควรได้รับการรักษาจากจิตแพทย์เลย หรือแม้แต่ทีเจ้าของบ้านเองที่ยังยึดติดกับเรื่องของแม่จนนั่งพูดคนเดียว ทุกพฤติกรรมที่ตัวละครแสดงออกมาสะท้อนให้เห็นโรคทางจิตเวชค่อนข้างชัดเจนเลย
ร้องไห้ตามพี่เจมส์เลย แงงงงง
3:38
แม่เจมส์หนูร้องไห้ตามแม่เจมส์ไปแล้วง้ะ😭😭
น้ำตาซึมตามพี่เจมส์เลย รักๆๆกอดๆๆ
"อย่าหยิบขึ้นมากินได้ไหมมันบอกห้ามเคลื่อนย้าย"555
ชอบทุกคนเลย...คาแรกเตอร์แต่ละคนคือชัดเจน หัวเราะไปกับทุกคน ยกเว้นวาทีคนเดียวเลย (แต่ปกติเราเป็นทีมพีรญาค่ะ 🐢🦁)
กอดๆพี่เจมส์!!! แงงงงไม่เป็นไรน้า🥺
The Gifted
P'James don't cry...😭
หนูคิดถึงยายมาก อนาคตของหนูคือเลี้ยงดูยาย
ชอบเวลาพี่เจมส์รีแอคนิววี่มากกกกกก มันเป็นน่าร๊ากกกกกกก😆😆😆
ร้องตามเลยค่ะ ย่าพึ่งเสียเมื่อต้นปีเพราะรถชนค่ะ ตอนรู้ครั้งแรกร้องไห้จนเกือบหายใจไม่ออก ทุกวันนี้ก็ย้ายมาอยู่บ้านย่าเป็นเพื่อนปู่ เดินไปไหนก็คิดถึง บางวันฝนตกก็ยืนร้องข้างหน้าต่าง อยากบอกรัก อยากกอด อยากหอม อยากทำอะไรหลายๆอย่างที่เคยทำ คิดถึงกับข้าวฝีมือย่า
คือเข้าใจพี่เจมส์เลยคุณตาเสียท่านเปรียบเสมือนพ่อคนที่สองของเราวันนึงท่านได้เสียไปตอนแรกๆก็คิดว่าจะอยู่ได้แน่นอนแต่สุดท้ายเวลาที่เรามีปัญหามักจะคิดถึงเขาเสมอนั่งกอดกระเป๋าใบละร้อยที่ท่านซื้อมาให้ตอนเด็กๆกอดไปร้องไห้ไป ปัจจุบันเราเสียใจอยู่อย่างนึงคือ เราไม่มีสมบัติอะไรเกี่ยวกับเขาเลยกระเป๋าก็หายตอนหนีน้ำท่วม อัลบั้มภาพก็หายตอนท่านเสีย
ผลงานพี่xคือไม่ผิดหวังจริง ออกมาดีมากๆ รายละเอียดดีมากๆชอบจังงง ตอนพี่เจมส์ร้องนี่ร้องตามเลยมันเป็นความรู้สึกนั้นจริงๆ
I also started crying when P'James cried even though I don't understand what he's saying.
I have the same feeling with James. I also hugged my dad's shirt tightly with silent cry. For me, it's not ok to see that scene alone. I need to skip every time. Otherwise, I'll burst in tears. What Tee did to reminisce his mom, I also did to reminisce my dad. It's really hard to move on when we lost our beloved one.