بسیار عالی...دیدگاه اسپینوزا به انسان یک دیدگاه بسیار انسانی است و معتقد است که هر گاه به قضاوت دیگران مینشینیم در حال آشکار ساختن بخش های شفا نیافته خویشتن هستیم
کتاب اخلاق سپینوزا گم نشده فقط در جریان حیات خود او آنرا نسبت به مساعد نیافتن شرایط نشر نکرد و از دوست خود تقاضا کرد که بعد از مرگ او کتاب را به نشر بسپارد. اُپرا پستما به نوشته های قلمی او گفته شده است، نه به کتاب The Ethic.
هر کسی بود در بار نظر خودش نظر داد چیز را که خودش دوست داشته باور داشته خدا خودش فکر میکرد یک انسان طبیعت را دوست دارد نمیتواند بیکوید خدا طبیعت است یا خدا هر چیزی فکر میکنی بیکوید خدا
با سپاس فراوان ، موضوع نفي تعين. ايا به گونه اي از جانب خود اسپينوزا ، نفي نشده ؟ توضيح اينكه ، او طبيعت را اصل ميدانست و همه هستي ، انسان و فكر را هم جزو لأينفك از طبيعت ،. پس چه إصراري داشت كه از خدا سخن بميان بياورد ، گيريم كه منظور او ان مفهومي نبود كه ديگران بكار ميبردند ،. اين كار يعني تعين خدا در ذات طبيعت ، يعني تعين نا متناهي به متناهي ، ! البته در اين بحث كلمه متناهي هم نميدانم كه دقيقا در فلسفه اسپينوزا چه مفهومي دارد؟
بسیار عالی...دیدگاه اسپینوزا به انسان یک دیدگاه بسیار انسانی است و معتقد است که هر گاه به قضاوت دیگران مینشینیم در حال آشکار ساختن بخش های شفا نیافته خویشتن هستیم
این ها همه در تاریخ فلسفه راسل نوشته شده.
👌👌👌
✌️✌️✌️👍👍👍👌👌👌
کتاب اخلاق سپینوزا گم نشده فقط در جریان حیات خود او آنرا نسبت به مساعد نیافتن شرایط نشر نکرد و از دوست خود تقاضا کرد که بعد از مرگ او کتاب را به نشر بسپارد. اُپرا پستما به نوشته های قلمی او گفته شده است، نه به کتاب The Ethic.
گوش دادن به موسیقی مده روز وداشتن گوزرنامه جهان بینی کوچکش را اغنا میکند
اما تشنگی وگرسنگی تنها یقین دست نخورده ی واقعی است
((*پارسایی))
هسش، بودش، داشتش، …. چه نوع فارسی حرف زدنه؟
هر کسی بود در بار نظر خودش نظر داد چیز را که خودش دوست داشته باور داشته خدا خودش فکر میکرد یک انسان طبیعت را دوست دارد نمیتواند بیکوید خدا طبیعت است یا خدا هر چیزی فکر میکنی بیکوید خدا
پس انسان را قضاوت نکنیم.
خیلی طبیعت دوست داشته اسمشو گذاشته خدا خخخخ
با سپاس فراوان ،
موضوع نفي تعين. ايا به گونه اي از جانب خود اسپينوزا ، نفي نشده ؟
توضيح اينكه ، او طبيعت را اصل ميدانست و همه هستي ، انسان و فكر را هم جزو لأينفك از طبيعت ،. پس چه إصراري داشت كه از خدا سخن بميان بياورد ، گيريم كه منظور او ان مفهومي نبود كه ديگران بكار ميبردند ،. اين كار يعني تعين خدا در ذات طبيعت ، يعني تعين نا متناهي به متناهي ، ! البته در اين بحث كلمه متناهي هم نميدانم كه دقيقا در فلسفه اسپينوزا چه مفهومي دارد؟
درجوا ب اسپينوزا ؛ مه فساند نور وسگ عو عو كند