Her açtığımda en üstteki yorumu okuyup ağlıyorum.Umarım hala orada bir yerlerde çipil çipil gözlerinle esas oğlana bakıyorsundur.Dünya fazla kötü bir yer.
Bu şarkıyı keşfedeli kaç yıl oldu bilmiyorum. Normalde şarkıların hikayesini bilmeyi ve araştırmayı severim ancak bu şarkı tamamen benim hikayem gibi. Ne yaşım ne de yaşadıklarım çok büyük değil ama hissettiklerim çok büyük. Hisler, bir insanı öldürebilecek düzeye gelebiliyormuş. Ben buraya hayatıma dair güzel bir haber vermeye geldim. Artık bjr youtube videosunun altına yorum yazabiliyorum. Ne kadar basit gibi görünüyor değil mi, oysa ben sadece birkaç ay öncesinde yapamıyordum. Uzun zaman sonra kendime varolduğumu hissediyorum. Bu o kadar düşük bir hissiyatki her an kaybolacak gibi. Kimse için değil yalnızca kendim için buradayım. Kimse için değil yalnızca kendim için varoldum ben bugün. Yaşamak, ağır bir zelzelenin altında kalmak gibi. Ben kendimi hapsettiğim kafesten kurtaracağım ve bunu kimse değil kendim için ben yapacağım. Benim hayatım değerli, değerli olmak zorunda.
senin hayatın en az herkesin hayatı kadar değerli.öyle olmak zorunda çünkü sana senden başka sahip çıkacak kimse yok bu çok acı ama gerçek yaşamak bir enkaz altında kalmak gibi beğendim bunu hayat bu ara o enkazın altında boğuyor beni olsun çok mutsuzum ama iyiyim.senin hayatın çok değerli değerli olmak zorunda
Başlarda bi yorum vardı mahvetti beni intihar eden Burçin... bir de şöyle bir yorum gördüm bu şarkıyı sen bulmazsın o gelip seni bulur. Sahiden öyle oldu. Bu gün abimin ölüm yıldönümü ailemizin asla iyileşmeyen yarası şu ki ölen abimi diğer abim kazara öldürdü. Bir kaza.. büyük abim arabayla çarptı küçük abime. Gece alkol almış arabayla eve dönerken karşı kaldırıma yürüyen küçük abime çarpıyor, olay böyle yaşanmış yani.. daha doğrusu anlatılan söylenen bu. Kaza yerinde kaybetmişiz abimi. Kazayı yapan abimi de cenazeden sonra bir daha hiç görmedim. İçim ne çok acıyor bir bilseniz. Aynı gün içinde iki kardeşimi canımı kanımı iki abimi birden kaybettim. Geride darmadağın bir aile var. Yıllar geçsede acı dinmiyor maalesef. Şarkı içimden geçenleri anlatmam için söyleniyormuş gibi geldi bi an. kaybolan abimi çok merak ediyorum yıllardır ulaşamıyoruz bazen acaba intihar mı etti diye düşünüyorum. İşte bu düşünce mahvediyor beni...annem bir oğlunu toprağa verince diğer oğlunu da kaybedince birkaç yıl psikolojik tedavi gördü. Bu süreçte Fotoğraflar onu çok yıpratıyordu diye babam fotoğrafları yok etti ben inanmıyorum ama yaktığını söyledi bize. Şimdi iki abimin de yüzü silik bir hatıra zihnimde. Şarkı eşliğinde birkaç hatıra canlanıyor aklımda yüzümü gülümsetiyor. abicim kimse seni suçlamıyor dön artık evine. Sen bir gün dönersin diye annem evden taşınmıyor. Bizi burda bulamazsa tekrar kaybolur diyor. Dön abi ... evine dön...
_"Bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. Oğlan yine sessiz , acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor?"_
Beni tanıyan herkes ne kadar güçlü olduğuma değinir. Oysa her gece içli içli ağlayan küçük bi kız çocuğu taşıyorum içimde. Hayatıma aldığım ve sevdiğim insanlar, ben her ne kadar ruhumu, kalbimi ve gülüşümü güzelleştirmeye çalıştıysam onlar buna o kadar engel oldu. Anladım ki herkes sevilmezmiş ve benim saf, içten sevgim hiç kimseyi, hiçbir kalbi güzelleştirmeye yetmezmiş. Bi hayal kırıklığımın daha karşısında son kez gülümsedim. Dilerim ki bi dahakine kalbime kalbim kadar ince, güzel bir ruh konsun ve dilerim ki ben bir kez daha gecenin bir vakti bu şarkının eşiğinde kötü duygular karmaşasıyla boğuşmak zorunda kalmayım..
Her gece burayı ziyaret edip kim yeni yorum atmış diye bakıyorum. Neden bilmiyorum ama yapıyorum. İyi geceler herkese. Dersler yüzünden erken yatmak zorundayım.
26 Aralık 2024. Şimdi aylar sonra ilk defa bu şarkıyı başka birini severken dinliyorum. Sadece varlığı bile beni mutlu eden, gözlerine çekilip durduğum birini severken. Önceki yaramın izleri bile silindi artık. Zaman her şeyi iyileştirir derlerdi de inanmazdım. Ne kadar süre geçerse geçsin,ister 3 ay ister 3 yıl. Unutulmayacak insan,aşılmayacak sorun yokmuş. Yaramı 2024'te bırakıyorum ve 2025'e girerken birinden bahsetmek istiyorum. Burası bir nevi benim günlüğüm çünkü. Biri var. Varlığının nasıl hissettirdiğini hiç bilmediğim hâlde yokluğu canımı yakan biri var. Böyle karşımda otursun sadece gözlerine bakayım istediğim biri. Gülüşü içimdeki ölmüş her şeyi dirilten biri. Sen nasıl geldin nerden geldin benim hayatıma bilmiyorum. Tek bildiğim şimdiye kadar çektiğim tüm acılarımı, rabbimin senin gelişinle sildiği. İyi ki geldin.
Girip başkalarının yorumlarını beğeniyorum, gelip tekrar dinlesinler diye. Tekrar gelip beğenilerimi geri çekip yine beğenebilirim, noluyor demeyin. Gelin, dinleyin ve düşünün.
Dünya, sadece şu şarkının altına yorum atan insanların olduğu bir yer olsaydı hiç de fena olmazdı he ? Umarım sizlerle bir gün bir yerde rehber dinlerken rastlaşırız.
Ne hissedeceğimi bilmiyorum sorgu. Ya da ne hissettiğimi. Sadece bir anda buraya gelmek istedim. Burda ölen duygularım yatıyor. Geriye elimde kalan tek şey bu. Öldürdüğüm her şeyin ara sıra mezarına uğruyorum. Bana eskiden bir şey kalmadı. Kanıyor muyum, hayır, acıyor mu bazen, hatılıyor muyum, çok. Yaralanan ben ile iyileşen benin aradındayım. Bütün mevzu bu. Buraya ilk geldiğim zamanı hatırlıyorum. Ölmeyi arzuluyordum sorgu. Yaşama dair hiçbir inancım yoktu. Öylece yıllarımı bir karanlığa hapsolmuş şekilde geçirmişim. Onca acıya dayandım da, şimdi dışardan hiç onları yaşayan ben değilmişim, büyük bir enkazın altında hiç ezilmemişim gibi gözüküyor olmak garip. Hayat bu işte sorgu. Kendi ellerinde, kendi kanı olan birisi yine o ellerle bir hayat da inşa etmeye çalışabiliyor. Ama işte, geçmiş insanın aklına geliyor. Ve ben, öldürdüğüm geçmişin mezarına ara ara uğruyorum. Tamamen koptum diyemem, mümkünde değil biliyorum. Ama mesela sarılmak, çok eski bir mevzu olarak kaldı bende. Bir daha hiç kimseye günlük selamlaşmalar hariç başımı yaslayıp dinlenmek amacıyla hiç sarılmadım. Sanırım en çokta bu ölmüş bir duygu.. Herhangi birini özlemiyorum. Çünkü artık insanlara öyle güvenmek bana uçurumlar kadar uzak. Ama işte insan bazen bir kıyısı olsun istiyor mu istiyor. Ben kendimle mutluyum sorgu. İnanır mısın bilmiyorum ama öyle. Sadece arada her ölenin ziyareti yapıldığı gibi, yokluyorum bu mezarlığı..
“elbette bir bardağı taşıran damlalar oluyor. ama taşan bardakta bir kaç damlayı sorumlu tutmak, tüm taşmayı onlara bağlamak doğru gelmiyor bana.” - Mehmet Pişkin
Burayı geç keşfettim ve bir buluşma yapmak amaçlı bütün herkesin yorumunu beğendim ki çoğu kişi aynı anda aynı hisleri yaşasın. Lütfen bu yorumu görünce beğenir misin? Bende sık sık uğramak istiyorum buralara. Çünkü bu dünyayı daha erken farketmemenin verdiği kızgınlık beni şuan bitiriyor.
icerde tutmayi birakmalisin. yansit bir şekilde. sen yansitamasan o çıkar bir şekilde ama o şekil seni ne kadar memnun eder bilemedim. bitme. iyi olsun geceler.
Bu yorum kayıplara karışacağından yazmaktan çekinmiyorum sanırım. Bu şarkıyı çok da konuşmadığım, adını dahi bilmediğim bir kişi önermişti kendimden biraz bahsedince. Sana benziyor, dedi. Yorumları oku. çok özel hissetmiştim bir anlığına. Aradan çok zaman geçmedi o da bu yorum gibi kayıplara karışıp gitti. Şarkı kaldı, ben kaldım, şarkının bana kattığı acımasız hüzün ve bir yandan hissettirdiği buruk mutluluğum kaldı. Bazı günler delirmişcesine dinlerken bazı günler mutluluk gözyaşları içinde dinledim. müthiş zelzelelere gebeyken zihnim, uzaklaşırken milim milim her şey benden, göz yaşı dökerken çocukluk anılarım bu şarkıya bel bağladım beni kurtarması için. Ah kıymetli şarkım, seni önerdiğimde kıymetini bilemeyip beğenmeyecekler, burun kıvıracak, beni müzik zevki olmayan bir insan olarak görecekler. Bunu anladığım an başkalarına dinletmemek adına kendime saklayacağım seni. Bir istiridyeye saklayıp denizin derinliklerine gömeceğim. Birileri anlayacak bende gizli olan seni. tutamayacağım ağzımı, bilirsin senin bana hissettirdiğin duyguları birine anlatırken heyecandan elim ayağım birbirine dolaşır, anlatmak istedikleri bitmeyen bir çocuğa dönerim. Bir sevgili edasıyla yaklaşırım sana, içimi döker, bütün sevgimi ayaklarına sererim. Ey kıymetlim, ileride hayatıma bir sürü insan girecek ve iyi kötü bir sürü laf edecekler ama bana kendimin değerli olduğunu hep yanımda olacağını hatırlat olur mu ? Sürekli kendi içime kaçmamam gerektiğini dillendir. Geçmişten bir elin yanında olduğunu bilmesini sağla. Seni seviyorum. İleride yaşlanıp bütün vücudumda çizgiler oluştuğunu görünce bile seni tekrar dinlemek ümidiyle.Güzel geceler. 01.05.2020 , sabah beş suları ... 14.06.2020 , sabah altı suları
yorum attigim ilk sarki. yillar sonra belki herhangi birininin yorumumu begenme bildirimiyle buraya gelecegim ve yasadigim su zamanlari hatirlayacagim. -hatirlamak isteyecegim turden olmasa da- umarim buraya dondugumde her sey yolundadir. ve kendime not umarim bu sarkiyi kolay kolay unutmazsin. o seni unutmayacaktir.
Bu gönderinin altında bir yorum görmüştüm."Bu şarkının izlenmesi çok kişinin dinlemesinden değil , az kişinin çok dinlemesinden." diye.O kadar doğru ki. Şarkınïn yorumlarını okuyarak bile kaliteli bir şarkı olduğunu anlayabiliyoruz. Ve mekanın cennet olsun Esas Kız :'(
az önce okudum bir yerde ''lütfen nasıl hissettiklerini ifade etmekte zorlananlara karşı sabırlı olun. çünkü bu insanların çoğu ne söylerlerse söylesinler ya da nasıl söylerlerse söylesinler, söylediklerinin duyulmadığı ortamda büyüdüler. kendinlerini güvende hissetmeyi ve hissettiklerini paylaşmayı bıraktılar. bunları tekrardan kazanmaları için onlara sabır gösterin.'' umarım anlarsın. belki bir gün.
Ve yine durduk yere çıktı ana sayfama bir yıl oldu belkide dinleyeli.. Hiçbir zaman kendim gelmedim o çağırdı beni. Her seferinde baştan sona yorumları okurum. Bir huzur bir değişiklik kaplar içimi..
Bu nasıl bir şey böyle? Garip hissettiriyor. Yorumlarıyla, kitlesiyle başka bir boyut. İntiharın eşiğinde kendini bulmak gibi. Ölüm gibi. Yaşam gibi. Her şeyin anlamını arama telaşesi gibi. Susmak, çığlık atmak gibi. Her şeyi gözden geçirmek gibi.
@@ateistceylan1460 bazı gerçekler hem seni asla terk etmez hem de canını acıtır. Acılar yokmuş gibi yapamazsın belki. Kaçmak mümkün olmayabilir ama alışabilirsin. Yaşadıkça, tecrübe sahibi oldukça sana iyi geleni keşfedersin ve hayatını bu şekilde yönlendirirsin. Sadece zaman ver kendine. Her şey yoluna girer.
Bir zamanlar yorumlardaki arkadaşlardan biri olarak, sizlerin hissettiklerinizi hisseden biri olarak içimi dökmek istiyorum. Bundan 6 yıl önce çok kötü bir durumdaydım. Yataktan kalkamıyordum. Günlerce banyo yapmıyor, kimseyle konuşmuyor, sürekli ölme isteği içerisindeydim. Kollarımı dahi kaldıramıyordum yatakta iken. Bu şekilde aylarca kendimi yiyip bitirdim. En son dayanamayarak odadaki 60’a yakın depresanı içerek uyudum. Kimseye içtiğimden bahsetmedim çünkü gerçekten ölmek istiyordum ve sabaha öleceğimden emindim. Huzur içerisinde uyudum. Sonrasında sabah olmuştu ve gözlerimi açtım. Aradan saatler geçmişti. Öldüm herhalde diye düşündüm çok garipti. Ayağa kalkıp aynaya baktım, yüzüm mosmor kesilmişti. Kafamı hissetmiyordum, uyuşuktu. Korktum, ölmeyeceğim ve sakat kalacağım diye. Hemen evdekilere durumu anlattım, yardım edin dedim. Sonrasında hastanede yoğun bakımda yattım. Çıktığımda ise kendime kızıyordum. Ölemedin bir de üzerine kendini rezil ettin diyordum. Her gece Allah’a yalvarıyordum. Nolur canımı al, nolur canımı al. Aradan 2 yıl geçtikten sonra kanser olduğumu öğrendim. Başlarda umursamadım. Ama kemoterapi almaya başlayınca o acı ile düşüncelerim tam tersine evrildi. Su bile içemiyordum içtiğim zaman direkt kusuyordum. Artık her gece Allah’ım nolur beni iyileştir, bana o eski dertlerimi geri ver ama bu acıdan beni kurtar diye dua ediyordum. Duamı kabul etti, çok şükür iyileştim. Yaşım bu sıkıntılar yüzünden çok geçmişti. Ama kanserden sonra içimde öyle bir yaşama isteği büründü ki, yeniden üniversite sınavına hazırlandım. İlk 1000 içerisine girip hayal ettiğim yere yerleştim. Şimdi ise o günlere gülümseyerek bakar vaziyette hayatımı mutlu bir şekilde yaşıyorum. İşte bu hayatımı kimselere anlatmadım, anlatamam. Çünkü insanlar fıtrat gereği acısını anlatan insandan uzaklaşıyorlar. O yüzden içimde birikmiş bu anıları buraya dökeyim dedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Derdi olmayan birine dert anlatılmaz bebeğim derdimi anlatırsam uzaklasirlar diye bı şey yok ben derdini anlatan insana yakın hissederim kendimi sadece doğru kişilere anlatmak lazım herkes her şeyi anlamıyor maalesef ben bu yanılgıya çok düştüm...
Geçmiş olsun bu arada hayata tutunman çok güzel umarım burada karamsarlığa kapılan herkes içinde öldürmüş olduğu gücü birgün kendinde bulur.❤ Bazen kabul etmek içimizden gelmese de her karanlığın bır aydınlığı oluyor, ölüm hariç hayatın ve bizi sevenlerin kiymetini bilmek lazım, zaman çok hızlı geçecek...
Okurken istemsizce gözlerimden yaş aktı, şu an yazarken bile gözüm yaşlı Pes etmeyip bu zorlu hayatla mücadele ettiğin için sevindim bazen insan çıkmaza düşüyor ne yapacağını bilemiyor. umarım gelecek hayatında hep mutlu olursun :')
Bu şarkıyı ne zaman açsam en baştaki çipil çipil gözlü Burçin ve lise yıllarımdaki arkadaşım gelir aklıma. Adı Özgür. Onu sadece lisenin başlangıcından 2 yıl tanıyabildim. Her türlü sıkıntımı, saçmalıklarımı büyük bir dikkatle dinlerdi hep. Bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum. Çok güzel gözleri vardı, gözlerine ne zaman iltifat etsem her zaman utanıp konuyu değiştirirdi. Sanırım şimdiye kadar ailesi de dahi onu sevmemişti, sevmesini bilememişlerdi. Halbuki onda yaşamın tüm güzellikleri mevcuttu. Okulda hep pozitif bir çocuktu, herkesi güldürmesini bilirdi. 10. sınıfın birinci döneminin karne gününde onu son görüşüm oldu. 5 gün sonra intihar ettiği haberi geldi. Duyunca nefes alamadım. Nasıl kıyardı kendine, üstelik bir şey de yoktu ortada! Meğersem o güzel gözleri yardım çığlıkları atıyordu ama görmemişim. Kendime çok kızdım ama aynı şekilde ona da kızdım. Beni, bizleri düşunmedi mi? Sonradan öğrendim ailesin Özgür' e ne sevgisi ne saygısı varmış üstüne üstlük o yaştaki çocuğu dövüyormuş babası. Özür dilerim Özgür, çok özür dilerim. Gözlerindeki acıyı göremediğim için. Keşke koridorda seni son gördüğüm zaman sımsıkı sarılabilseydim, şimdiye kadar ailenin sana vermediği sevgiyi verebilseydim sana. Umarım şimdi ruhun öbür dünyada kendi ismin gibi özgürdür ve ailenden alamadığın sevgiyi görüyorsundur. Seni hiç unutmayacağım. Sevdiklerinize sarılın kim bilir belki de hiç olmadığı kadar ihtiyaçları vardır buna.
Ah be sorgu, ah be burçin ve son olarak sana da ahımız olsun özgür ne çok acıya eşik oldunuz. Buluşma yeri şaşmadı her dert gibi her acıda olduğu gibi yine burada üzülüp dışarıda mutlu gözükeceğiz.
sabırsızlıkla hızlandırarak izlediğim videoların aksine seninle yavaş yavaş, tekrar tekrar besliyorum boşluğumu. Saliselik günlerim, göz kırpışı kadar umarsız yıllarım olmaya başladı. ben mi büyüdüm, zaman mı küçüldü bilmiyorum sorgu. zihnim her gün kaçtığı o yükün günlere bölünen halinin toplamıyla boğuşuyor şimdilerde. bu kez hayat ağır sorgu. mış gibi yapmaya yer kalmadı. yaklaşık 30 saat sonra yıl 25 olacak. 20 yaşına fırlatılmış gibiyim. 17 tek hissettiğim yaştı, sonrası yer edinemedi hafızamda. bu kez daha farklıyım sorgu. bir şeyleri değşştirebilecek kadar farklı.
Bu kitabı okuyan herkes ister istemez ilgimi çekerdi eskiden. Aradan 4 yıl geçti şimdi sadece bu cümle anlamını koruyor benim için, birde kitabın içindeki mektup. Uzun süredir Kürk Mantolu Madonna'yı hatırlamıyordum. Teşekkür ederim.
iki yıl önce tek gecede büyüdüm ben. polis araçlarını, ambulansı, itfaiyeyi görünce ailemden kime ne oldu kaygısıyla savaşırken büyüdüm ben. polis bilgi vermedi, dakikalar hiç geçmedi. o kısacık sürede büyüdüm ben. kaldırımda oturup ağlamaktan başka elimden hiçbir şey gelmezken büyüdüm ben. ölümün sarsıcı gerçeğiyle çarpışırken büyüdüm ben. mezarına gidemeyince rüyama girmesi için tanrı’ya yalvardığım gecelerde de büyüdüm ben. ve sonrasında ailemin o kötü yüzüyle karşılaşınca büyüdüm ben. hiç kimseye güvenmiyorum. artık hiç kimse masum gelmiyor, inanın herkes çok acımasız. her ne kadar büyüsem de içimde bir yerlerde oyunbozan küçük bir kız çocuğu var. kimsenin adilce savaşmadığı bu kirli savaş meydanında, elinde oyuncak bebeğiyle yerdeki cesetlere basmadan yürümeye çalışan bir kız çocuğu... ama bilirsiniz işte, oyunlar kuralına göre oynanmalı :) diğerleri öldürdüğü insanları skora dönüştürüp yoluna bakarken ben bu savaşı çoktan kaybettim. meydanda yürüyense bedenimden uçup giden o güzel ruhum.
Bu şarkıyı gecenin bu saatinde keşfettim.. Arada beğenin la.. Edit : ben sende varmıyım sende yokmuyum diye soruyorsanız yoksunuzdur arkadaşlar , seven insan sevdiğini hissettirir. şarkıdan çıkamıyorsanız onda yoksunuz , saygılar.
Yorumlar ve şarkı. Bambaşka bir dünya. Sanki sadece mutsuzlar var içeride. Sadece dertliler. Sende var mıyım sende yok muyum diyor okurken insan sadece
çok sevdiğim dostumla son görüşmemde bu şarkıyı dinlemiştik, ilk dinleyişiydi çok da hoşuna gitmişti. şimdi o yok ben hâlâ yalnız dinliyorum her dinlememde onu anıyorum
İlk kez böyle bir yorum yapıyorum. Çekinmeden, saklanmadan bu şarkı kadar çıplak hislerimle. Sene 2012, daha yılın ilk günleri. Doğum gününe az kalmış. Bu şarkıyı dinliyoruz birlikte ve sen yapmak istediğin onlarca hayali sıralıyorsun yine. Annem ve babamın kendi dertlerine bu kadar sarıldığı, kendi hayatlarına sadece öfke duyduğu o anlarda tutunacak başka bir şey arıyorum. Tek istediğim altında bir şey aramadığım sakin ve iyimser sözler duymak. Ortada kalmamak. Seçim yapmamak. Sen varsın, seninle varım. Heyecanlısın, konuşurken hafifliyorum. Sen pelteksin, her kelimeni tatlı tatlı dinliyorum. Benden bir yaş büyük olmanın avantajlarını anlatıyorsun. Çok güzel kokuyorsun. Yeni keşfettiğin şeyleri bana öğretiyorsun. Hiç kızmıyorsun, hiç küsmüyorsun. Sadece seviyorsun. Sonra sonra başlıyor baş ağrıların ve bir daha geçmiyor. Sadece 1 ay. Kıvırcık saçlarının bir kısmını kesiyorlar, çirkin miyim diye düşünüyorsun. Halbuki o esmer teninle hep çok güzelsin. Bir an beni tutmayı bırakıyorsun. Elimden gelen hiç bir şey yok. Hiç bir şey. Yeni öğrendiğim bu duyguları seninle öğrenmek yerine senden öğreniyorum. Umutlarla dolu bu arkadaşlığın böyle bitmesi anlamsız geliyor. Tarih 27 Ocak 2012, sabah 6. Senenin ilk karı düşüyor yerlere. Bahçede titriyorum, telefonun ucunda diğerleri. Tuğba gitti diyorlar. Melek oldu.
Ve ben, seni tanımama rağmen, kararan gökyüzünü izlemenin verdiği tuhaf hisse eklenen ağırlıkla oturuyorum.Gözlerim doluyor gibi, duygularla ve hissizlikle.Melek oluyor, gökyüzü oluyor.Orada hiç tanımadığım Tuğbayı izliyorum.
Bu hayatta en çok ettiğim dualardan birisi de iyi insanlara denk gelmek. Birkaç dakikalığına bile olsa kötü bir insana denk gelmek moralimi mahvediyor. Birkaç dakikalığına da olsa iyi bir insan görmek o günümü ve sonraki günlerimi güzelleştiriyor. Yürüdüğüm bu hayat yolunda iyi insanlara denk gelmek yüreğimin en derin isteklerinden.
ben kitap okurken "okuyayım bitsin" değil de her sahneyi hayal etmeyi, yürürken dümdüz yere bakmayı değil de durup kedi sevmeyi, sağa sola bakarak oyalanmayı seviyorum. rüzgar arkamdan eserken biri ittiriyormuş gibi ileri fırlamayı, kısacık saçlarımın gözümün önüne gelmesini, bir şey yerken o an sadece ben ve o yemek varmış gibi düşünmeyi, günün en iyi anıymış gibi hissedebilmeyi seviyorum. resim çizerken mükemmel olmasa bile "işte bu benim karakterim" demeyi, bir şarkı dinlerken konserdeymiş gibi, sesim çok güzel gibi bağıra bağıra söylemeyi seviyorum. biriyle ortak şakamız olduğunda ve bahsi geçtiğinde o kişinin gözlerine bakarak gülmeyi seviyorum. ben yaşamayı seviyorum da kaygıyı sevmiyorum. yarını ve bugünün sonunu getirme kaygısını... "acaba şöyle dersem ne tepki verir" "acaba şöyle yaparsam kızar mı üzülür mü" demeyi sevmiyorum. hepimiz gibi. ve hayat yeminli galiba bize bu anları durmadan tekrarlatmaya, yani biliyorsunuz ki bir seferle de kalmıyor. hal böyle olunca insan nasıl pozitif kalacağını bilemiyor. ayrıca bize dayatılan tek sorun bu da değil, evet çok iyi biliyorsunuz...
henüz dört yaşındaki kardeşim parktaki çocuklar tarafından istenmediğini fark ettiğinde onunla göz göze gelmemeye çalıştım. belki bu dışlanıştan utanır ve benim o ana şahit olduğumu görüp daha çok utanmasın diye yaptım bunu. yirmi yaşındaki ben parkın ortasında dokunsalar ağlayacak kıvama geldim. mutlu olsun diye marketten istediği birkaç abur cuburdan aldım. biliyorum ki unutmayacak bu anlarını. eline geçen ilk imkanda o da ona yapılanları bir başkasına yapacak. o bir başkasının ablası benim gibi ağlar mı bilmiyorum. umarım ağlamaz ve daha kaliteli yöntemler bulabilir. çocuklara dair bildiğim birkaç şey varsa o da acımasız oldukları, bir de hiç unutmadıkları. çocukken yaşadığım tüm dışlanışları, yalnızlıkları, güç gösterisi yapmak isteyişlerimi ve "ben de buradayım" çağrılarımı dün gibi hatırlıyorum. en garibi de şu ki, ne kadar kuvvetli maskeler taksak da, şu saatlerde kendimizle yalnız kaldığımızda yalan söylemenin çok da bir kıymetinin olmamasıdır. çünkü kendine acımayan insanlar doğrulardan hiç kaçamamıştır.
@@dobby5124 bunu hepimiz biliyoruz, sadece dedim ki, 4 yaşında bu olayın başına gelmediği hiçbir çocuk yoktur yani hiç değilse bu yaşta bir kere dıslanması onda travma oluşturmaz demek istedim :/
Bi ben bu hissi abartıp ağlayasım olduğunu düşünürdüm. Kardeşime biri kötü davransa çocukluğuma ayna tutulmuş gibi hemen ağlayasım gelir içim bi tuhaf olur.
Bu şarkıyı dinlerken ne hissetiğimi, ne düşündüğümü gerçekten bilmiyorum. İçimden bir şeyler kopuyor, ne aşk ne aile. Her şey birbirine giriyor, sadece varoluşumu sorguluyorum. Ruhumun bu şarkıyı dinlerken hem acı çektiğini hem de huzura kavuştuğunu hissediyorum. Bu şarkı gerçekten de büyülü.
yalnızdım yemekte. ve şimdi tatlıda da yalnızım. kendim benim için yeterli bi kalabalık. lüzumsuz değil, sade ve güvenilir. teşekkür ederim. bugünki bana. az sonra masa başındayım. ocak 17.
“ Çipil çipil gözleriyle gülen kız...” Edebiyatın ışığı yüreğini aydınlatırken dünya anlamsızlığın acısıyla bir an da karardı. Orada da ruhun “ Çipil çipil gülsün.”
Burası da neresi böyle? 12 yıl önceki bir şarkı, ansızın kenarda belirdi. Yorumlarında ise kalbi kırık on binlerce insan... Herkes burada ne yapıyor? Aralarından bazıları şu an toprağa karışmış. Bazıları ise hayatı yeni yeni keşfetmiş. Çok özel ve kıymetli bir yer. Karşınıza çıkmışsa eğer değerli birisiniz.
burası düşünmekten kafayı yiyen insanların hayattaki herşeyi sorgulayan çevresindeki insanlara zararı olmayan tek zararı kendisine olan insanların yeri kimse halinden memnun değil ama hepsi bu hayatın içine hapsolmuş durumda bir umudun gelip ellerinden tutmasını bekleyen on binlerce insan aynı şey gibi mezarlıktaki bir çiçek gibi birinin gelip sulamasını bekliyor yoksa solup gidecek
Buranın yorumları ben etkiliyor. Bu kadar derinden insanın bir arada olması sevindirici ama bu adaletsizlik insanın yüzüne tokat gibi vuruyor . Ah dünya ahhhh
Herkes demiş sen sorguyu bulmazsın ,sorgu seni bulur diye.Cidden de öyle oldu.Şarkının 2ci kere karşıma çıkması oldu bu sefer girip dinledim.Yorumlara dalıp gittim.Bir de baktım yorumları okuyorum ve gözlerim yaşlarla dolu.Kalbimde yer edindi sorgu.Yorumdaki insanların belki de bazıları göçüp gitti bu dünyadan ,bilemeyiz.Ama hepimizin ortak noktası bu şarkı oldu.Bu gün beni bulduğun gün sorgu.Şimdiden kalbimde farklı bir yer edindin.Seni çok sevdim sorgu.. *05.04.2022* -Vay be 2 yıl geçmiş ve sorgu yine karşıma çıktı.Tam zamanında yetişti aslında.Kafam karısık,hisslerim dagılmış şekildeyken buldu beni.Her dinledigimde farklı duygular içerisinde oluyorum. *03.02.2024*
bu şarkıyı her açtığımda yorumları okumayı seviyorum insanlar ile aynı duyguları paylaşmak beni mutlu ediyor ve yalnız olmadığımı bir kere daha anlıyorum umarım siz de kendinizi yalnız hissetmiyorsunuzdur
“ İntihar etmedim ama defalarca kez suratımı astım karşında. Bir kere bile anlamadın çaresizliğimi.” Biliyorsun ki intiharların en sık meydana geldiği saat, sabah beş civarıdır.
annemin onundeyim, gozlerim aglamaktan feci kizarmis, ne kadar yorgun oldgumu aynaya baktigimda farkettim, ama o etmedi ,daha dogrusu edemedi.Belki de tek istegim birinin bana yardim etmesi, kendime edemiyorum cunku.Ama olmuyor , herkes cok bencil.
" Kimse duymadan ölmeliyim. Ağzımın kenarında Bir parça kan bulunmalı. Beni tanımayanlar , 'Mutlak birini seviyordu' demeliler. Tanıyanlarsa , 'Zavallı , demeli. Çok sefalet çekti.' Fakat hakiki sebep bunlardan hiçbirisi olmamalı. " _~Orhan Veli_
Yaklaşık iki sene önce keşfetmiştim bu şarkıyı. O zamanlar intihar etmek istiyordum. Defalarca nasıl ölebileceğimi araştırmıştım. Bu şarkıyı keşfettiğim gün mektubumu yazmıştım. Hapları da kimse fark etmesin diye saklamıştım. Tüm duygularımı yoğun yaşarken şarkılara sığınmayı severim küçüklüğümden beri. Herneyse. TH-cam açmıştım. Bu şarkı keşfetime çıkmıştı. Dinlerken yorumlara göz gezdireyim demiştim o zaman Burçin diye hiç görmediğim bir güzel kalpli bir kız ile alakalı yorumu görmüştüm. Hiç unutmuyorum okuduktan sonra sabaha kadar ağlamıştım. Bugün burada o yorumu yazan kişiye teşekkür etmek istiyorum. Ne zaman hayattan daralsam, bıksam yorum biraz da olsa hayata döndürüyor.
ben bir hiçim, rüzgarım, gökyüzüyüm. aylar sonra ilk defa kendimi bu denli kitap okumak isterken, bir şeyler yazmak isterken buldum ve ilk durağım sen oldun sorgu. nasılsın sorgu? keşke cevap verebilsen. keşke sen de sorabilsen, 'nasılsın Nazlı?' desen. keşke iyiyim diyebilsem sorgu. seni biraz şeye benzetiyorum sorgu, sırf mezar taşını beğendim diye gelip günlerimi anlattığım, saatlerce yanında ağladığım, toprağına sarılmak istediğim bir yabancıya. kimi zaman kalksa, konuşsa benle diye yalvardığım kimi zaman da sadece beni dinlediği ve hiç konuşmadığı için memnun kaldığım bir mezar... sorgu, seni seviyorum.
Lise yılları, okula giderken metroya biniyorum. Sonra bizim okuldan bir çocuk, yanıma geldi. Az çok konuşmuşluğumuz vardır. Hep de bir kulaklığı takılı olurdu. Birini bana verip, bu şarkıyı açtı. Biz, her gün, bu şarkıyla metro bekledik. O zamanlar tabi, saf sevgi. Hoşlanıyoruz birbirimizden. Biz 1 sene konustuk. Her şey çok güzel. Bir gün, buluştuk işte bana kuş almış, sana arkadaşlık eder, dedi. Ben de çok severim kuşları, aldım. Ben gidiyorum, taşınıyoruz, dedi. Çok zor zamanlardı. İkimizde üniye hazırlanıyoruz. Dedim üniversitesiteyi orada okuyacağım, bekle beni. Gitti, ama bekleyemedi işte. Giderken, trafik kazası geçirmişler. Kuşu bıraktım, uçtu. Bekledim, gelmedi. Bir umut, belki kuş, belki o. Hep bekliyeceğim. Gelecekler, bildiğimden diyorum.
Pencerenin önündeyim Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okuyordum sesler duydum, mahalledeki çocukların seslerini. Hayatlarının daha başlarındalar ve dillerinde oynadıkları oyundaki "kurt baba" dolanıyor bir de kahkahaları. Okuduğum kitap ölümün son gününden bahsederken duyduğum sesler yaşamın başlangıcı. Çocuk seslerini duymak en güzel şarkı gibi geliyor bazen,bazen de acı bir ağıt.
Bu yaptığım ilk yorum. Uzun zamandır dinlediğim bir şarkıdan daha fazlası olan Sorgu'yu sosyal medyada duymaya başladım.Umarım korktuğum başıma gelmez.Bu şarkı böyle keşfedilmemeli. Sorgu dinleyenler ne derler bilirsiniz "Sen bu şarkıyı bulamazsın,o isterse seni bulur."
Asıl yaşımın kaç olduğu önemsizmiş gibi geliyor. Bir sabah uyandığımda 9 yaşındaki çocuğun heyecanıyla açılıyor gözlerim. Bir sabah uyandığımdaysa 45 yaşındaki bir kadının ayna karşısına geçip zamanın yüzünden götürdüklerini gördüğü anın hüznü çöküyor omuzlarıma. Bir gece 17 yaşında ki genç bir erkeğin sevdiği kızla ilk buluşmasından dönmüş gibi, içi içine sığmayarak kapanıyor gözlerim. Ben umutla sabahı beklerken, o gece yine bir değişimin arafında olduğumun farkında değilmişim gibi davranıyorum. Başka bir gece gözlerimi kapayamıyorum. Bir daha güneş doğmayacak, doğsa bile ısıtmayacaktı içimi eskisi gibi. O gece tam da 89 yaşındaymışım gibi hissediyordum. Sevdiğim herkesin beni bırakmak zorunda kaldığı bir dünyada hala nefes alabiliyordum. Yaşadığım bu yıllar bir cezaymış gibi, bir 89 yıl daha yaşayacakmışım gibi, herşeyim elimden alınmış geriye sadece acı hatıralarımla dolu zihnim kalmış gibi, tanrı bile benden umudunu kesmiş gibi..
Turgut Uyar şöyle söylemiş; “Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvarda beni çok seviyor olabilir, bilemem”
Birisi yoruma " siz bu şarkıyı bulamazsınız o sizi bulur " yazmış. Bu gün otamatik oynat listesinde birden karşıma çıktı en kötü zamanımda sevdiğim insanın kanser olduğunu öğrendiğimden 1 saat sonra sanırım bu şarkı herkesi en uç noktasında ansızın yakalayacak...
ben de hangi şarkı olduğunu hatırlamıyorum o şarkıda buraya yorum yapan birinin yorumundan buraya da yorum yaptığını öğrendim ve aşırı garip bir şekilde burdayım ben mi şarkıyı buldum o mu beni buldu bilmiyorum
Bu gece bi intihar haberi duyunca geldim. Simdi herkes hastanede. Annesi babası şehir dısında buraya gelmeye çalısıyorlar. Gencecik bi kız. O kadar okuyup savcı olmuş. Kim bilir ne yaşadı da sıktı kafasına. Seni de unutmayacağız "Savcı Hanım". Hep böyle derdi herkes ona. Belki bu şarkıyı hiç dinlemedin ama ben bu şarkıyı senin şarkın yaptım. Burçin'le birlikte huzur içinde yat Özgür... 24 mart 2021
Yorumu görünce beğenir misiniz. Şarkının içimde uyandırdığı hissi kaybetmek istemiyorum ama asıl soru şu: hiç hissetmediğim bu hissi bana nasıl hissettiriyor
En son dinlediğimin üstüne belki bir ay ya da daha fazla zaman geçti ve şimdi yine buradayım. Bu sefer hayattaki olumsuzluklardan, sevgisizlikten, ölüm isteğinden bahsedip hayatımdan şikayetlenmicem. Sorgunun özelliği kürkçü dükkanı olmasıdır. Buraya bir kez ayak bastıysanız ne kadar gitseniz de o sizi bulur ve yanına çağırır. Az önce de öyle oldu. İnternette Burçin'e yazılan senaryoya denk geldim ve burada buldum kendimi. Her ne kadar yorum silinmiş olsa da. :")
Burçin ben yine burdayım ama korkma senin kadar cesur değilim intihar etmek için. Hem senden sonra intihar bile etmek istemiyor insan, sırf sana özel kalsın diye. Biliyorum o çipil çipil gözlerinle bakıyorsun bize. Bak görüyor musun ne kadar sevenin var. İyi ki vardın Burçin. '02.44
Herhangi bir şarkının altında yorumları okurken; hiç tanımadığım, sesini hiç duymadığım hiç görmediğim insanları seviyorum. Onların o masum ve saf hikayelerini seviyorum. Umarım bir gün yeniden tekrar başka bir diyarda karşılaşırsınız.
.. bugün arkadaşımın dedesi vefat etti. yani dün.. bugün diyorum gün sanki bitmemiş gibi.. yeni bir gün güneşin doğuşuyla başladığına inanırdık çünki çocukken.. sonra geceleri kaf dağından masallar ve çiçek kokulu ninniler söyleyenimiz olmadığında anladık ki geceden başlıyormuş gün.. nereye getirdim konuyu iki dakikada.. sanki kendi dedemmiş gibi.. ama bilirsin, ben dedemi bir yaşıma girerken kaybettim, yani bilemem ki dedeler ölünce nasıl davranılır.. ama anannemden öğrendim nasıl davranıldığını.. insanın bedeni bi anda buz keser. hayal mi yoksa gerçek mi bilmez.. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. keşke üzüntüsüne sarılarak ortak olabilseydim ama uzakta.. uzaklar neden bu kadar uzak sorgu.. kalpler onu yakınlaştırır lâkin.. işte uzaklar.. yine uzak kalıyor..
'kalpler onu yakınlaştırır lakin.. uzaklar yine uzak kalıyor.' bu cümleni birkaç sefer okudum, işledi ruhuma. mekanı cennet olsun, bu acı yabancı değil bana.
_Uzun zamandır buradayım. Çok fazla yorum yoktur zaten. Arada gelir dinler giderim. Bir süredir buraya 'acılarını' anlatmaya gelen insanların samimiyetine inanmamaya başladım. Çünkü hemen hemen herkesin yarası aynı yerdendi. Nasıl yaraları ortak olan insanlar birbirlerine bu kadar kötü davranabiliyor diye uzun uzun düşündüm. Nasıl kendilerin yaralarının bu kadar acı verdiğini bildiği halde başlarında yaralar açmakta hiç çekinmiyorlardı. Bu beni hayrete düşürüyordu. Neyse sorgu ne anlatıyorum ki ben? Kendine güzel bak sorgu._
Ama bu samimi bir sorguydu. 😊İnsanların acılarının ortak olması davranışa geçerken de bu korkuları gerçekleştirmelerine neden oluyor. Herkesin acısı da acıtanı da ortak hale gelebiliyor.
ŞARKI 9 MİLYON OLMUŞ ÇÜNKÜ MNA KOYİM. ERGENİ O SU BU SU HEPSİ DOLMUŞ. IG DE STORY NİN BİRİNDE GÖRDÜKTEN SONRA GEÇİP BİR DAHA GEÇTİĞİMDE YİNE SORGU. neyse büyük harf açık kalmış. bu adam için iyi olabilir belki, ama bizim için olmayacak. ya aynı kalite de gelmeyecek şarkıları artık. ya da artık aynı kaliteli gelmeyecek. harbi daha 2 3 sene öncesi en az izlenmeye sahip şarkılarımdandı sorgu. 10 20 k izlenme belki de. millette bir akternatife yöneliş var. ama bunun da içinden geçiyorlar her zaman ki gibi. "güzel acıları" nı ânlatıyorlar. ya da 3 aylık sevgililerine de ithaf etmeye başlarlar. perdenin ardındakilerin de eski şarkıları oldukça hoştu mesela. cidden öyleydi. ne jupiter ile perdenin ardındakiler favorilerimdendi. sonra bir " beni kendinden kurtar" ünlendi. son kaliteli şarkılarındandı sanırım. bilmiyorum. bu şarkıları hem kaliteli bulup hem de her birine bir anlam yükleyip ona göre dinlerdim eskiden. güzel günlerdi. şu an hepsi soluyor sadece
@@soulful2884 3 yıldır bu şarkıyı biliyorum bir aralar oldukça fazla dinlerdim sonra ne oldu bilmiyorum galiba çok fazla dinlediğim için soğudum gibi birşey oldu 1 sene sonra anasayfama düştü o zaman tekrar geldim dinledim tekrar hergün bıkmadan dinlemeye başladım sonra yine soğudum ondan sonra bir baktım takip ettiğim biri paylaşmış storye atmış tabi o zamanlar az dinlendiğini bildiğim için bana bir garip geldi ya kızla aynı müzik zevkindeydik gelim bir tekrar bakim dedim milyon dinlenmeyi geçmiş şarkı bu da artık eskisi gibi tat vermemeye başladı bilmiyorum vallahi söylemek istedim
bu şarkı bir nevi intihardır. her sayfasında birinin veda mektubunu barındıran not defteridir. ölüm sessizliğinin vermiş olduğu kadar huzur verir insana. sen sorguyu değil, sorgu seni bulur. bulduğunda içine çeker ve seni oraya hapseder. yıllardır bu hapishanedeyim ve kaçış yolunu henüz bulamadım. bulan birkaç insan tanıdım ve onlarla da, bir yolunu bulduklarını söyledikten hemen sonra bir daha asla konuşamadım. umarım gittikleri yerde huzurludurlar. derin acılarınızın altında yatan, naif kalplerinize armağan ediyorum. hoşça kalın:)
Geçen günlerde beni hayata bağlayan tek canlının (kedimin) öldüğü rüyasını gördüm üstünden 1-2 gün geçti, instagram reelslerde kolay kolay cover çıkmaz, ilgimi çekecek bir açıklama ile bu şarkıya denk geldim. Sanırım cidden o beni buldu.
@@gokkusagikizi3951 bir insana bunları yazmasından dolayı ergen diyemezsin demek ki yorulmuş artık ve bir intihar mektubu yazıp bu hayattan gitmek istemiş o belki ergen belki değildir ama sen ergenliğini tamamlamış dahi olsan o beynini hala geliştirememişsin demek ki
senin tam ustunde bir yazi gordum ismim mihribah degil diyordu ve bana oyle denmesini seviyorum vs yazmisti ve bu bir intihar mektubuydu:( temmuzda yazilmis insallah kendine boyle bisey yapmamistir:(
"Neden 8 yıl sonra karşıma çıktı?" Sorusundan daha çok "Neden onda bu kadar kaybolmuşken çıktı karşıma?" Sorusu daha çok beynimi kurcalıyor... kendimi sana saklıyorum güzel şarkı.
@@ruya3732 esas yorumu yorumlarda bulabilirsin... kocaeli de bir kız vardı dershaneden sınıf arkadaşım 4 -5 sene önce 'Burçin'. şiirler ezberletirdi bana. edebiyat ortak noktamızdı. etütlerde test çözmez şiir ezberlerdik. bilgisi benden çok çok fazlaydı babası askeriyede üst rütbeli bir şey, annesiyse edebiyat öğretmeniydi. bilgi kaynağı annesiydi sanıyorum. burçin anlatırdı hiç sıkılmadan bildiklerini, sevdiği yazar ve şairleri. sanki yazarmış gibi konuşurdu hep. yanıma gelip 'bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. oğlan yine sessiz, acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor? falan derdi gülerdi zamanının ötesinde bir kızdı yani. aynı zamanda dünyanın en tatlı gülen kızıydı. bana bakmaz diye hiç ona alıcı gözüyle bakmadım hiç de yakın arkadaşım olsun istemedim, sınıftakiler ona sarkıyormuşum gibi düşünürler diye ergenlik işte. oysa herkesle samimiydi Burçin çok güleçti. Bir gün okul çıkışı etüt de bu şarkıyı dinletmişti bana intihar şarkısı sanki dedi bana kulaklıklarını verip kantine gidip geldi çokoprens almıştı yine müdavimiydi. devamında bir kaç bir şey daha söylemişti şarkıyla ilgili ama hatırlayamıyorum ne yazık ki. dershane bitti istanbulu kazandı gitti. istanbulu kazanıp gittiğini bile yıllar sonra öğrendim. hiç merak etmedim kimseye de sormadım onca zaman. - bu senenin ocak ayında bir kaç arkadaşımla sahil de kafe de oturuyorduk.hasbihalden sonra herkes evine dağılıyordu. beyza ile ben aynı sitede oturuyordum ve site biraz uzaktaydı abisini çağırdı arabayla eve dönecektik. biraz bekledikten sonra abisi geldi eve doğru gidiyoruz beni jandarmaya yakın olan durakta indirecekti o durağa 3-5 dk kala beyzanın telefonu çaldı. bir arkadaşı burçinin ölüm haberini vermeye aramış. beyza ağlamaya başladı abisi arabayı durdurdu. ne oldu dedik ama bize cevap vermiyor hüngür hüngür ağlıyordu. arkadaşım ölmüş dedi. heceleyerek kim dedim burçin dedi soyadını sordum cevabı bilmek istemeyerek. abisine hadi ne duruyorsun sürsene arabayı dedi abisi ineceğim durağa yaklaştı hadi hazırlan in çabukca dedi inmeyecem dedim beyzayla arkada ağlayarak istanbula varana dek ağladık. - istanbulda gasilhanede burçinin suratının güldüğünü beraber gördük o içimizi rahatlattı ama bıraktığı not ve intiharı bizi tam anlamıyla yıktı biliyor musunuz intihar ettiği gün odasında çokoprens vardı. bize bilgisayarını kurcalama fırsatı vermediler ama eminim ki ya video geçmişinde ya da müzikleri arasında ya da mp4 ünde bu 'rehber-sorgu' vardı ve bu şarkıyı dinleyerek intihar etti. yemin bile edebilirim çok eminim. bu arada bu intihar gazete ve haber bültenlerinde çıktı o yüzden gerçek ismini değilde burçini kullandım intihar notu medyayla ve bizle paylaşılmadı. aile ve polis biliyor bir tek notu. ama babası yüzünden intihar ettiğini düşünüyor herkes çünkü çok baskıcı ve otoritermiş. askeri disiplin işte geçen öğrendiğimize göre notta da şöyle yazıyormuş. 'baba keşke emir kipini kendinde de kullanabilsen ve artık emir vermeyi kessen' ben şimdi burçinin neden lisede bu kadar edebiyat sevdiğini anlıyorum. babasının şiddetinden kaçıp odasında kitaplara sarılıyordu kesin o otoriteye karşı çıkışı annesinin anlattığı güzel hikayelerde saklıydı bundan çok okuyor çok hikaye anlatıyordu. bundan da adım kadar eminim. burçin seni çok seviyoruz. beyzayla arkadaşlığımız hala devam ediyor. çokoprens yemiyor ve rehber dinlemiyoruz. (özel günler dışında) ve biliyorsun ki bugün çok özel bir gün. bu yazıyı beyzayla beraber sana doğum günü hediyesi olarak yazdık. keşke yanımızda olsan keşke hep gülüp 'esas kız çipil çipil gözleriyle gülüyordu' desen. seni hep iyi hatırlayacaz. şiirlerinde hala ezberimde ablamın yanındaysan ona da selam söyle ikiniz benim için çok değerlisiniz.
İçimde sürekli halledemediğim şeyler var. Alıp veremediklerim var. Kafama taktıklarım, üzüldüklerim, sorgulamalarım var. Her gece yalnız kalışımda kafamda susmayan sesler var. Kafam susmuyor, kulaklıktaki sesler artıyor. Nereye ait olduğumu bilmiyorum. Sürekli bir hesaplaşmanın içindeyim. Geceyi gündüz ederken, günleri haftalara, haftaları aylara katarken ben daha çok kayboluyorum. İnsanlar anlamsız geliyor. Bunca zaman emek verdiğim, gönlünü hoş tutmaya çalıştığım insanların bir bir benden uzaklaşmalarını izliyorum. Kiminle, ne ile alıp veremediğim var bilmiyorum. Ama ben gün geçtikçe savruluyorum.
Düşündüğünü düşündükçe sürekli düşünmek ve bu döngüden çıkamamak.. sağlıklı olmak da dahil çok pahalı bu ülkede yaşamak. sende var mıyım yok muyum bilmiyorum çünkü kendimde var mıyım onu bile söyleyemiyorum diyor bazen insan…
Bir evde iki şey vardır: -Evin içerisinde, kendini soyutlayarak kulaklıkla son ses müzik dinlemek. -Evin içerisinde kulaklığın tekini hiç takmamak. Çünkü birisi sessizliği istemekse, diğeri oluşan sessizlikten korkmaktır.
_Yaşarken 1 çiçek dâhi almayan kızın tabutunun üstü rengarenk çiçeklerle kaplıydı. Pişmanlık ile minnet arasındaki fark, ölüm ile yaşam arasındaki farktan daha acınasıydı._
nereden başlasam, ne yazsam, ne kadar teşekkür etsem bilmiyorum. ama bildiğim tek şey, bok gibi zaman geçirdiğim her günün ardından karanlıkta en az 5-6 defa bu şarkıyı başa sardığım. çoğu kişi buraya acılarını, kaybedişlerini, düşüşlerini yazmış. kiminin son dinlediği şarkı buymuş, kimi son başlangıçlarını bu şarkıyla yapmış. ama benim durum biraz farklı sanırım. ben buraya teşekkür etmeye geldim. ufaktan başlayıp fazla kafa şişmeden kapatayım olayı. ankarada yaşayan son sınıf öğrencisiyim, bilenler bilir ankarada öyle gezilecek yer yoktur, şehir gridir, sıkıcıdır, insanlar mutsuzdur vs vs. son zamanlarda her metroya binişimde hep rehber dinledim, insanları gözlemledim. karşımda oturan adamın kim bilir ne derdi var, nasıl acıları var diye düşündüm. herkes o kadar yorgun ki.. kimse istediği hayatı yaşayamıyor, parasız, sevdiği kişilerle değil. buna ben de dahilim. doğduğumdan beri halamla yaşıyorum, babamın umrunda değilim ve halam bizimle yaşayan yaşlı babaanneme bakmak zorunda. yer geliyor istediğim kitabı almam için 1 ay beklemek zorunda olduğum zamanlar oluyor. yeri geliyor, ben çok ayaktaymışım gibi, düşenleri kaldırmaya çalıştığım zamanlar oluyor. tüm bunlara rağmen görmediğim konuların sınavını olmaya hazırlanıyorum. bazen tükeniyorum. ders çalışmak içimden gelmiyor, uyumak istiyorum her şey geçene kadar uyumak, unutmak istiyorum. tam o sıra bi bakıyorum kulaklık kulağımda, rehber dinliyorum. bundan 1 yıl önce tam bu zamanlar çok sevdiğim ama kıymetini sonradan anladığım, artık hayatımda olmayan biri önerdi bana bu şarkıyı. onun sayesinde buradayım. önce ona, sonra sana teşekkür etmeye geldim rehber. her seferinde hayatın illüzyonuna kanmak üzereyken gerçekleri suratıma tokat gibi çarptığın için, herkesin acılarının olduğunu, ölümün tek nefes uzakta olduğunu hatırlattığın için. yalnız doğduğumu, yalnız olduğumu, yalnız öleceğimi bir kez daha derinden hissettirdiğin için. hayatta sadece kendim için çabalamam gerektiğini, günü gelince herkesin kendinden taraf olacağını hatırlattığın için. insanların zehir olduğunu öğrettiğin için. 7-8 ay sonra tekrar buraya geleceğim ve başardım yazacağım rehber. kendi ayaklarım üzerinde durmak için ilk adımı attığımı yazacağım. tüm zorluklara rağmen ben kazandım diyeceğim. size de söylüyorum, ne olursa olsun umudunuzu kaybetmeyin, nefes alıyorsanız şansınız hala var demektir :) sana gelince rehber, her şey için binlerce teşekkür ederim.
Ne kadar güzel yazmışsın. Umarım ki hayatta her şey gönlünce olur. O " nefes alıyorsanız hala umut var " cümlesini sanki gerçekten duymaya hissetmeye ihtiyacım varmış ki beni çok rahatlattı. Bu yazdıklarımı görür müsün bilmem ama ben de sana teşekkür ederim. Nefes alıyorsak hala umut var :))
Yalnızlığın dibine vurmuş vaziyetteyim şu an kaç yaşına geldim hala gizli gizli köşelerde ağlıyorum sanki hıçkıra hıçkıra bağıra bağıra ağlasam rahatlayacağım.Çok yoruldum ben düşünmekten,kendimden çok başkalarını düşünmekten ama beni kimsenin düşünmemesinden kalp kırmamaya çalışırken paramparça olmaktan yoruldum işte.Yarım bırakılmaktan beni anlamamalarından yoruldum ne kadar bağırsamda duymamalarından bana sağır olmalarından yoruldum hep bir çabalama halinde olmaktan yalanlardan,sahte sevgilerden,gelecek kaygısından daha birçok şeyden...
@@papyonlutv yok mesela video atmıştım kendim de birkaç defa izlemiştim. 19 görüntülenme diyordu youtube stüdyoya girdiğimde 14 farklı kişi izledi diye gözüküyordu yani ben 6 defa izlemişim ve eklemiş
@@yaksklserdardiyeceksiniz3054 intihar eden bir kızın intihar notu sanırım bulamadım ama az çok yorumlaradan anlaşılıyor çok üzücü umarım melek olmamışsındır Mihrimah...
O kadar çok özleyeceğim ki seni. Son zamanlarımız ve tarifi yok geçirdiğimiz onca zamanın, bana kattığın onca şeyin. Seninleyken içinde bulunduğumuz anları özleyeceğimi o kadar iyi biliyorum ki... Yıllar sonra düşündüğümde kalbim bir garip olacak biliyorum. Şuan bile, seninle hâlâ vakit geçirme şansım varken dahi kalbim çok buruk. Beni şekillendiren insan sen oldun. Bir sürü şey kattın bana. Bundan sonra tanışacağım insanların da senin gibi olabilme ihtimali ümidini kattın hayatıma. Ama biliyor musun hiç kimse senin yerini dolduramaz, dolduramayacak. En çok da buna yanıyorum. Umarım hayatın boyunca bütün güzellikler seni bulur. Bunu o kadar çok hak ediyorsun ki. Çok inanıyorum başına en güzel şeylerin geleceğine. Sen benim başıma gelen en güzel şey oldun, mutlaka senin de başına gelecek. Bu yazıyı sana ayırmak istedim. Göremeyeceksin, asla bilemeyeceksin böyle düşündüğümü. Okusan kendin olduğunu bile anlamayacaksın. Ama bunlari hissediyorum. Böyle düşündüğümü bilmemen hep içimde ukte olarak kalacak. Itiraf edilmemiş duygular silsilesi. Bu da binlercesinden biri. Bu arada söylemiş miydim? Seni çok seviyorum. Aralık 20, 2024
Her açtığımda en üstteki yorumu okuyup ağlıyorum.Umarım hala orada bir yerlerde çipil çipil gözlerinle esas oğlana bakıyorsundur.Dünya fazla kötü bir yer.
akiwyo en üstteki yorum ne ki
kocaelide bir kız vardı ile başlayan yorumdan bahsetmiş burçinin hikayesi
@@nulyw burçinin hikayesi :(
minik suriyeli okudum ve üzüldüm :( mekanın cennet olsun çipil çipil gülen kız
Artık şarkı daha fazla anlam kazanıyor.
Bu şarkıyı sen bulamazsın. Eğer isterse o seni bulur.
çok doğru...
Buldu beni
Şu an buldu
Kaç gündür öneriliyor bakim bari
Buldu beni
_"Babam, 'Görürsünüz, adam olmayacak bu çocuk.' derdi, konuşmazdım. Sevinirdim. Babam adamsa, ben olmayacaktım."_
:')
:/
@Sümeyye`
Benim için yazılmış sanki
:”)
Bu şarkıyı keşfedeli kaç yıl oldu bilmiyorum. Normalde şarkıların hikayesini bilmeyi ve araştırmayı severim ancak bu şarkı tamamen benim hikayem gibi. Ne yaşım ne de yaşadıklarım çok büyük değil ama hissettiklerim çok büyük. Hisler, bir insanı öldürebilecek düzeye gelebiliyormuş. Ben buraya hayatıma dair güzel bir haber vermeye geldim. Artık bjr youtube videosunun altına yorum yazabiliyorum. Ne kadar basit gibi görünüyor değil mi, oysa ben sadece birkaç ay öncesinde yapamıyordum. Uzun zaman sonra kendime varolduğumu hissediyorum. Bu o kadar düşük bir hissiyatki her an kaybolacak gibi. Kimse için değil yalnızca kendim için buradayım. Kimse için değil yalnızca kendim için varoldum ben bugün. Yaşamak, ağır bir zelzelenin altında kalmak gibi. Ben kendimi hapsettiğim kafesten kurtaracağım ve bunu kimse değil kendim için ben yapacağım. Benim hayatım değerli, değerli olmak zorunda.
senin hayatın en az herkesin hayatı kadar değerli.öyle olmak zorunda çünkü sana senden başka sahip çıkacak kimse yok bu çok acı ama gerçek yaşamak bir enkaz altında kalmak gibi beğendim bunu hayat bu ara o enkazın altında boğuyor beni olsun çok mutsuzum ama iyiyim.senin hayatın çok değerli değerli olmak zorunda
"otogarlar düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür ve hastane duvarları camilerden daha çok dua duymuştur"
Sen...
@@benbeyzx :")
En üstünü de başa gelmeden kıymet bilmek
"iki kişinin birbirini en çok kaybetme ihtimali olduğu yerlerdir otogarlar ve hastaneler"
Cahit Zarifoğlunun sözüydü sanırım
Başlarda bi yorum vardı mahvetti beni intihar eden Burçin... bir de şöyle bir yorum gördüm bu şarkıyı sen bulmazsın o gelip seni bulur. Sahiden öyle oldu. Bu gün abimin ölüm yıldönümü ailemizin asla iyileşmeyen yarası şu ki ölen abimi diğer abim kazara öldürdü. Bir kaza.. büyük abim arabayla çarptı küçük abime. Gece alkol almış arabayla eve dönerken karşı kaldırıma yürüyen küçük abime çarpıyor, olay böyle yaşanmış yani.. daha doğrusu anlatılan söylenen bu. Kaza yerinde kaybetmişiz abimi. Kazayı yapan abimi de cenazeden sonra bir daha hiç görmedim. İçim ne çok acıyor bir bilseniz. Aynı gün içinde iki kardeşimi canımı kanımı iki abimi birden kaybettim. Geride darmadağın bir aile var. Yıllar geçsede acı dinmiyor maalesef. Şarkı içimden geçenleri anlatmam için söyleniyormuş gibi geldi bi an. kaybolan abimi çok merak ediyorum yıllardır ulaşamıyoruz bazen acaba intihar mı etti diye düşünüyorum. İşte bu düşünce mahvediyor beni...annem bir oğlunu toprağa verince diğer oğlunu da kaybedince birkaç yıl psikolojik tedavi gördü. Bu süreçte Fotoğraflar onu çok yıpratıyordu diye babam fotoğrafları yok etti ben inanmıyorum ama yaktığını söyledi bize. Şimdi iki abimin de yüzü silik bir hatıra zihnimde. Şarkı eşliğinde birkaç hatıra canlanıyor aklımda yüzümü gülümsetiyor. abicim kimse seni suçlamıyor dön artık evine.
Sen bir gün dönersin diye annem evden taşınmıyor. Bizi burda bulamazsa tekrar kaybolur diyor. Dön abi ... evine dön...
Rojda K. Yalnız olmadığımı hissettim. bu garip bir şekilde iyi geldi
@@lodosheran1858 yalnız değilsiniz ve iyi ki varsınız.. kocaman sarılmak istiyorum size
Aga yemin ederim gözlerim doldu ya inşallah en kısa sürede kaybolan abine kavuşursun senin için her şeyin en iyisi olması dileğiyle, sevgiler😔
Bu çok ağır...
Bu yorum çok etkilidi beni umarım abin geri döner .
_"Bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. Oğlan yine sessiz , acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor?"_
En üstteki yorumdan alıntı
@@yagmurboyrazoglu5618 yorum silinmiş mii
@@zehra-vd5hg dün gece yorum vardı. şimdi bende göremiyorum sildiler mi acaba?
@@minaozn silinmiş yaaa
zeh ra ben yeni okudum silinmemiss
Beni tanıyan herkes ne kadar güçlü olduğuma değinir. Oysa her gece içli içli ağlayan küçük bi kız çocuğu taşıyorum içimde. Hayatıma aldığım ve sevdiğim insanlar, ben her ne kadar ruhumu, kalbimi ve gülüşümü güzelleştirmeye çalıştıysam onlar buna o kadar engel oldu. Anladım ki herkes sevilmezmiş ve benim saf, içten sevgim hiç kimseyi, hiçbir kalbi güzelleştirmeye yetmezmiş. Bi hayal kırıklığımın daha karşısında son kez gülümsedim. Dilerim ki bi dahakine kalbime kalbim kadar ince, güzel bir ruh konsun ve dilerim ki ben bir kez daha gecenin bir vakti bu şarkının eşiğinde kötü duygular karmaşasıyla boğuşmak zorunda kalmayım..
Bütün güzel duygular seninle olsun ✨
8 sene sonra ana sayfamıza düşmesinde bir iş var...
sen olsan birlikte dinlerdik e'
Bunların hepsi resmin ortasında da gördüğünüz gibi abd ve ilüminatinin oyunu, kanmayın.
@@zehrayldrm5720 şarkının gorseliyle ya da ekran fotoğrafıyla değil şarkıyla ilgileniyorum sana da aynısını tavsiye ederim
@@nursenaugur1220 ne saçmalıyorsun arkadaşım, ironi yaptım dalga geçiyorum bilmem farkında mısın
ne biliyim xhskdhdk ciddisin sandım fbdjdhjd
her geldigimde bu sarkiyi dinlerken o uzun hüzünlü yorumu okuyup aglamaya basliyorum mekanı cennet olsun
ben de aynı durumdayım çok farklı burası
Artık ben de sanırım...
her dinlediğimde o hikayeyi hatırlıyorum.
Sizinle hem ismimiz hem soyismimiz hem de eylemimiz aynı :')
Ben de öyleyim
Her gece burayı ziyaret edip kim yeni yorum atmış diye bakıyorum. Neden bilmiyorum ama yapıyorum. İyi geceler herkese. Dersler yüzünden erken yatmak zorundayım.
iyi geceeelerrr.🖤
İyi gecelerr
İyi geceler dostum. Seni seviyorum.
hâlâ geliyor musun :D
@@hayalperestmurekkepo gelmese de onun zamanından bizler yeni yeni yorumları okuyup eskilere dönüyoruz. :)
26 Aralık 2024.
Şimdi aylar sonra ilk defa bu şarkıyı başka birini severken dinliyorum. Sadece varlığı bile beni mutlu eden, gözlerine çekilip durduğum birini severken. Önceki yaramın izleri bile silindi artık. Zaman her şeyi iyileştirir derlerdi de inanmazdım. Ne kadar süre geçerse geçsin,ister 3 ay ister 3 yıl. Unutulmayacak insan,aşılmayacak sorun yokmuş. Yaramı 2024'te bırakıyorum ve 2025'e girerken birinden bahsetmek istiyorum. Burası bir nevi benim günlüğüm çünkü. Biri var. Varlığının nasıl hissettirdiğini hiç bilmediğim hâlde yokluğu canımı yakan biri var. Böyle karşımda otursun sadece gözlerine bakayım istediğim biri. Gülüşü içimdeki ölmüş her şeyi dirilten biri. Sen nasıl geldin nerden geldin benim hayatıma bilmiyorum. Tek bildiğim şimdiye kadar çektiğim tüm acılarımı, rabbimin senin gelişinle sildiği. İyi ki geldin.
Allah ayırmasın hep bu neşen devam eder inşallah mutluluklar diliyorum :)
Girip başkalarının yorumlarını beğeniyorum, gelip tekrar dinlesinler diye. Tekrar gelip beğenilerimi geri çekip yine beğenebilirim, noluyor demeyin. Gelin, dinleyin ve düşünün.
Kutsal Kadın sen ne güzelsin böyle
Sende gelip dinle bende yorumunu beğendim :)
az once begendim seninkini gir bi dinle
swerc Sağol Lin Pestocu paylaşımların da güzelmiş
Kutsal Kadın yaa teşekkür ederim ♥️
Dünya, sadece şu şarkının altına yorum atan insanların olduğu bir yer olsaydı hiç de fena olmazdı he ? Umarım sizlerle bir gün bir yerde rehber dinlerken rastlaşırız.
Gel bir kere daha dinle
Fearless geldim 🙂
Umarım rastlaşırız.
Her gün doğarken dinleyen ben değilmişim...
Fearless her gün doğarken dinleyen sen değilmişsin :/
Burçin, seni hiçbirimiz tanımadık ama hepimiz seni çok sevdik. Umarım olduğun yerde mutlusundur.
mesele ne ?
Ne hissedeceğimi bilmiyorum sorgu. Ya da ne hissettiğimi. Sadece bir anda buraya gelmek istedim. Burda ölen duygularım yatıyor. Geriye elimde kalan tek şey bu. Öldürdüğüm her şeyin ara sıra mezarına uğruyorum. Bana eskiden bir şey kalmadı. Kanıyor muyum, hayır, acıyor mu bazen, hatılıyor muyum, çok. Yaralanan ben ile iyileşen benin aradındayım. Bütün mevzu bu. Buraya ilk geldiğim zamanı hatırlıyorum. Ölmeyi arzuluyordum sorgu. Yaşama dair hiçbir inancım yoktu. Öylece yıllarımı bir karanlığa hapsolmuş şekilde geçirmişim. Onca acıya dayandım da, şimdi dışardan hiç onları yaşayan ben değilmişim, büyük bir enkazın altında hiç ezilmemişim gibi gözüküyor olmak garip. Hayat bu işte sorgu. Kendi ellerinde, kendi kanı olan birisi yine o ellerle bir hayat da inşa etmeye çalışabiliyor. Ama işte, geçmiş insanın aklına geliyor. Ve ben, öldürdüğüm geçmişin mezarına ara ara uğruyorum. Tamamen koptum diyemem, mümkünde değil biliyorum. Ama mesela sarılmak, çok eski bir mevzu olarak kaldı bende. Bir daha hiç kimseye günlük selamlaşmalar hariç başımı yaslayıp dinlenmek amacıyla hiç sarılmadım. Sanırım en çokta bu ölmüş bir duygu.. Herhangi birini özlemiyorum. Çünkü artık insanlara öyle güvenmek bana uçurumlar kadar uzak. Ama işte insan bazen bir kıyısı olsun istiyor mu istiyor. Ben kendimle mutluyum sorgu. İnanır mısın bilmiyorum ama öyle. Sadece arada her ölenin ziyareti yapıldığı gibi, yokluyorum bu mezarlığı..
"herkesten çok güldü.
belli ki acı çekiyor."
-tolstoy
“elbette bir bardağı taşıran damlalar oluyor. ama taşan bardakta bir kaç damlayı sorumlu tutmak, tüm taşmayı onlara bağlamak doğru gelmiyor bana.” - Mehmet Pişkin
Mehmet Pişkin...💕
@@endoplazmikretikulum1575 :’)
Zeeeynep ağlattın be
@@deadmeyc3972 ağla usta ağla yaşam belirtisidir
Burayı geç keşfettim ve bir buluşma yapmak amaçlı bütün herkesin yorumunu beğendim ki çoğu kişi aynı anda aynı hisleri yaşasın. Lütfen bu yorumu görünce beğenir misin? Bende sık sık uğramak istiyorum buralara. Çünkü bu dünyayı daha erken farketmemenin verdiği kızgınlık beni şuan bitiriyor.
gel
Gel emmioli
Gel de birlikte dinleyelim...
Kos gell
artik yasama hevesim yok
icerde durumlar berbat sorgu disariya ne kadar belli etmemeye calissamda icimdeki seyler beni icten ice bitiriyor hissediyorum.
icerde tutmayi birakmalisin. yansit bir şekilde. sen yansitamasan o çıkar bir şekilde ama o şekil seni ne kadar memnun eder bilemedim.
bitme. iyi olsun geceler.
Bu yorum kayıplara karışacağından yazmaktan çekinmiyorum sanırım. Bu şarkıyı çok da konuşmadığım, adını dahi bilmediğim bir kişi önermişti kendimden biraz bahsedince. Sana benziyor, dedi. Yorumları oku. çok özel hissetmiştim bir anlığına. Aradan çok zaman geçmedi o da bu yorum gibi kayıplara karışıp gitti. Şarkı kaldı, ben kaldım, şarkının bana kattığı acımasız hüzün ve bir yandan hissettirdiği buruk mutluluğum kaldı. Bazı günler delirmişcesine dinlerken bazı günler mutluluk gözyaşları içinde dinledim. müthiş zelzelelere gebeyken zihnim, uzaklaşırken milim milim her şey benden, göz yaşı dökerken çocukluk anılarım bu şarkıya bel bağladım beni kurtarması için. Ah kıymetli şarkım, seni önerdiğimde kıymetini bilemeyip beğenmeyecekler, burun kıvıracak, beni müzik zevki olmayan bir insan olarak görecekler. Bunu anladığım an başkalarına dinletmemek adına kendime saklayacağım seni. Bir istiridyeye saklayıp denizin derinliklerine gömeceğim. Birileri anlayacak bende gizli olan seni. tutamayacağım ağzımı, bilirsin senin bana hissettirdiğin duyguları birine anlatırken heyecandan elim ayağım birbirine dolaşır, anlatmak istedikleri bitmeyen bir çocuğa dönerim. Bir sevgili edasıyla yaklaşırım sana, içimi döker, bütün sevgimi ayaklarına sererim. Ey kıymetlim, ileride hayatıma bir sürü insan girecek ve iyi kötü bir sürü laf edecekler ama bana kendimin değerli olduğunu hep yanımda olacağını hatırlat olur mu ? Sürekli kendi içime kaçmamam gerektiğini dillendir. Geçmişten bir elin yanında olduğunu bilmesini sağla. Seni seviyorum.
İleride yaşlanıp bütün vücudumda çizgiler oluştuğunu görünce bile seni tekrar dinlemek ümidiyle.Güzel geceler.
01.05.2020 , sabah beş suları
...
14.06.2020 , sabah altı suları
:')
:))
ağlattın..
İyi geceler 23.06.2020 23:47
01.07.2020 sabah 5 :))
yorum attigim ilk sarki. yillar sonra belki herhangi birininin yorumumu begenme bildirimiyle buraya gelecegim ve yasadigim su zamanlari hatirlayacagim. -hatirlamak isteyecegim turden olmasa da- umarim buraya dondugumde her sey yolundadir. ve kendime not umarim bu sarkiyi kolay kolay unutmazsin. o seni unutmayacaktir.
Gel sende gel dinle bir kere daha...
@@b37373 sende gel bakim
@@eraysahin1104 gel lan buraya geri. daha yeni gitmişsin ama olsun
@@mustafaveigar3238 hop kardeşim nereye c'mon seni de şöyle alalım
@@gogo35667 20 saniye olmuş ama çabuk geri dön
Bu gönderinin altında bir yorum görmüştüm."Bu şarkının izlenmesi çok kişinin dinlemesinden değil , az kişinin çok dinlemesinden." diye.O kadar doğru ki. Şarkınïn yorumlarını okuyarak bile kaliteli bir şarkı olduğunu anlayabiliyoruz. Ve mekanın cennet olsun Esas Kız :'(
Yorgunluğu kaldıramamaya başladım artık. İyi geceler.
Özgüvensiz hissetmeme neden olan bir özelliğime iltifat edildiğinde insanlar o yönümü çirkin bulduğu için moral vermeye çalışıyor gibi hissediyorum.
Keşke ben olmasam bu :(
doğru hissediyorsun veya belki de abartıyorsundur. her halükarda o insanları sev ama.
Ben de
aynı hissediyorum
Yaşadığım şeyi öyle güzel satırlara sığdırmışsınki şok oldum..
az önce okudum bir yerde ''lütfen nasıl hissettiklerini ifade etmekte zorlananlara karşı sabırlı olun. çünkü bu insanların çoğu ne söylerlerse söylesinler ya da nasıl söylerlerse söylesinler, söylediklerinin duyulmadığı ortamda büyüdüler. kendinlerini güvende hissetmeyi ve hissettiklerini paylaşmayı bıraktılar. bunları tekrardan kazanmaları için onlara sabır gösterin.'' umarım anlarsın. belki bir gün.
umarım bu doğrudur
Nereden alıntı?
Burası yalnızca gecenin karanlığından kaçanlarla değil, sabahın aydınlığından korkanlarla dolu.
not defterine yazdım bunu eyvallah
@@meert2765 not defterinde varım yani, sevdim bunu.
varsın, altında sabahattin ali üstünde turgut uyar yerin sağlam
@@meert2765 iyi yer bulmuşum kendime yine, bu şarkının yorumları gibi
@@EbePerspektifi defterimde kötü yer yok ama...
Ve yine durduk yere çıktı ana sayfama bir yıl oldu belkide dinleyeli.. Hiçbir zaman kendim gelmedim o çağırdı beni. Her seferinde baştan sona yorumları okurum. Bir huzur bir değişiklik kaplar içimi..
Bu nasıl bir şey böyle? Garip hissettiriyor. Yorumlarıyla, kitlesiyle başka bir boyut. İntiharın eşiğinde kendini bulmak gibi. Ölüm gibi. Yaşam gibi. Her şeyin anlamını arama telaşesi gibi. Susmak, çığlık atmak gibi. Her şeyi gözden geçirmek gibi.
@@ateistceylan1460 bazı gerçekler hem seni asla terk etmez hem de canını acıtır. Acılar yokmuş gibi yapamazsın belki. Kaçmak mümkün olmayabilir ama alışabilirsin. Yaşadıkça, tecrübe sahibi oldukça sana iyi geleni keşfedersin ve hayatını bu şekilde yönlendirirsin. Sadece zaman ver kendine. Her şey yoluna girer.
hayatın tamamı
Bir zamanlar yorumlardaki arkadaşlardan biri olarak, sizlerin hissettiklerinizi hisseden biri olarak içimi dökmek istiyorum. Bundan 6 yıl önce çok kötü bir durumdaydım. Yataktan kalkamıyordum. Günlerce banyo yapmıyor, kimseyle konuşmuyor, sürekli ölme isteği içerisindeydim. Kollarımı dahi kaldıramıyordum yatakta iken. Bu şekilde aylarca kendimi yiyip bitirdim. En son dayanamayarak odadaki 60’a yakın depresanı içerek uyudum. Kimseye içtiğimden bahsetmedim çünkü gerçekten ölmek istiyordum ve sabaha öleceğimden emindim. Huzur içerisinde uyudum. Sonrasında sabah olmuştu ve gözlerimi açtım. Aradan saatler geçmişti. Öldüm herhalde diye düşündüm çok garipti. Ayağa kalkıp aynaya baktım, yüzüm mosmor kesilmişti. Kafamı hissetmiyordum, uyuşuktu. Korktum, ölmeyeceğim ve sakat kalacağım diye. Hemen evdekilere durumu anlattım, yardım edin dedim. Sonrasında hastanede yoğun bakımda yattım. Çıktığımda ise kendime kızıyordum. Ölemedin bir de üzerine kendini rezil ettin diyordum. Her gece Allah’a yalvarıyordum. Nolur canımı al, nolur canımı al. Aradan 2 yıl geçtikten sonra kanser olduğumu öğrendim. Başlarda umursamadım. Ama kemoterapi almaya başlayınca o acı ile düşüncelerim tam tersine evrildi. Su bile içemiyordum içtiğim zaman direkt kusuyordum. Artık her gece Allah’ım nolur beni iyileştir, bana o eski dertlerimi geri ver ama bu acıdan beni kurtar diye dua ediyordum. Duamı kabul etti, çok şükür iyileştim. Yaşım bu sıkıntılar yüzünden çok geçmişti. Ama kanserden sonra içimde öyle bir yaşama isteği büründü ki, yeniden üniversite sınavına hazırlandım. İlk 1000 içerisine girip hayal ettiğim yere yerleştim. Şimdi ise o günlere gülümseyerek bakar vaziyette hayatımı mutlu bir şekilde yaşıyorum.
İşte bu hayatımı kimselere anlatmadım, anlatamam. Çünkü insanlar fıtrat gereği acısını anlatan insandan uzaklaşıyorlar. O yüzden içimde birikmiş bu anıları buraya dökeyim dedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Derdi olmayan birine dert anlatılmaz bebeğim derdimi anlatırsam uzaklasirlar diye bı şey yok ben derdini anlatan insana yakın hissederim kendimi sadece doğru kişilere anlatmak lazım herkes her şeyi anlamıyor maalesef ben bu yanılgıya çok düştüm...
Geçmiş olsun bu arada hayata tutunman çok güzel umarım burada karamsarlığa kapılan herkes içinde öldürmüş olduğu gücü birgün kendinde bulur.❤ Bazen kabul etmek içimizden gelmese de her karanlığın bır aydınlığı oluyor, ölüm hariç hayatın ve bizi sevenlerin kiymetini bilmek lazım, zaman çok hızlı geçecek...
Okurken istemsizce gözlerimden yaş aktı, şu an yazarken bile gözüm yaşlı
Pes etmeyip bu zorlu hayatla mücadele ettiğin için sevindim bazen insan çıkmaza düşüyor ne yapacağını bilemiyor. umarım gelecek hayatında hep mutlu olursun :')
o günlere gülümseyerek bakabilmen çok güzel. çok güçlüsün. hep mutlu kalman dileğiyle. geçmiş olsun
:")...
Bu şarkıyı ne zaman açsam en baştaki çipil çipil gözlü Burçin ve lise yıllarımdaki arkadaşım gelir aklıma. Adı Özgür. Onu sadece lisenin başlangıcından 2 yıl tanıyabildim. Her türlü sıkıntımı, saçmalıklarımı büyük bir dikkatle dinlerdi hep. Bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum. Çok güzel gözleri vardı, gözlerine ne zaman iltifat etsem her zaman utanıp konuyu değiştirirdi. Sanırım şimdiye kadar ailesi de dahi onu sevmemişti, sevmesini bilememişlerdi. Halbuki onda yaşamın tüm güzellikleri mevcuttu. Okulda hep pozitif bir çocuktu, herkesi güldürmesini bilirdi. 10. sınıfın birinci döneminin karne gününde onu son görüşüm oldu. 5 gün sonra intihar ettiği haberi geldi. Duyunca nefes alamadım. Nasıl kıyardı kendine, üstelik bir şey de yoktu ortada! Meğersem o güzel gözleri yardım çığlıkları atıyordu ama görmemişim. Kendime çok kızdım ama aynı şekilde ona da kızdım. Beni, bizleri düşunmedi mi? Sonradan öğrendim ailesin Özgür' e ne sevgisi ne saygısı varmış üstüne üstlük o yaştaki çocuğu dövüyormuş babası. Özür dilerim Özgür, çok özür dilerim. Gözlerindeki acıyı göremediğim için. Keşke koridorda seni son gördüğüm zaman sımsıkı sarılabilseydim, şimdiye kadar ailenin sana vermediği sevgiyi verebilseydim sana. Umarım şimdi ruhun öbür dünyada kendi ismin gibi özgürdür ve ailenden alamadığın sevgiyi görüyorsundur. Seni hiç unutmayacağım. Sevdiklerinize sarılın kim bilir belki de hiç olmadığı kadar ihtiyaçları vardır buna.
Ah be sorgu, ah be burçin ve son olarak sana da ahımız olsun özgür ne çok acıya eşik oldunuz. Buluşma yeri şaşmadı her dert gibi her acıda olduğu gibi yine burada üzülüp dışarıda mutlu gözükeceğiz.
sabırsızlıkla hızlandırarak izlediğim videoların aksine seninle yavaş yavaş, tekrar tekrar besliyorum boşluğumu. Saliselik günlerim, göz kırpışı kadar umarsız yıllarım olmaya başladı. ben mi büyüdüm, zaman mı küçüldü bilmiyorum sorgu. zihnim her gün kaçtığı o yükün günlere bölünen halinin toplamıyla boğuşuyor şimdilerde. bu kez hayat ağır sorgu. mış gibi yapmaya yer kalmadı. yaklaşık 30 saat sonra yıl 25 olacak. 20 yaşına fırlatılmış gibiyim. 17 tek hissettiğim yaştı, sonrası yer edinemedi hafızamda. bu kez daha farklıyım sorgu. bir şeyleri değşştirebilecek kadar farklı.
bu şarkı insana ne aşkı ne aileyi ne de başka bir şeyi hatırlatıyor. hatırlattığı tek şey ölüm. soğuk, sert ve gerçek ölüm
") öylee
Sık sık uğrar oldum bende aynı şeyi düşünenlerdenim
bizimde bunu unutmamamız gerekiyor
@@nisasahal yaa
O kadar doğru bir yorum ki:(
"Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım."
Sabahattin Ali - Kürk Mantolu Madonna
Bu kitabı okuyan herkes ister istemez ilgimi çekerdi eskiden. Aradan 4 yıl geçti şimdi sadece bu cümle anlamını koruyor benim için, birde kitabın içindeki mektup. Uzun süredir Kürk Mantolu Madonna'yı hatırlamıyordum. Teşekkür ederim.
Uzun zamandır en sevdiğim cümle. Burda bu şarkıda karşılaşmak gülümsetti :)
Yine sen
Sizi anlıyorum sayın kediler, muhterem köpekler, saygıdeğer kuşlar, hepinizi anlıyorum. Ben de sizin gibiyim. İnsanları çözemiyorum.
Ve anlayabildiğim tek şey bu galiba
:)
shamrain ha... no one remembers your name
sana sarılmak nasıl hissettiriyor onu bile bilmiyorum ama özlüyorum. insan bilmediği, hiç tatmadığı bir hissi özler mi hiç?
iki yıl önce tek gecede büyüdüm ben. polis araçlarını, ambulansı, itfaiyeyi görünce ailemden kime ne oldu kaygısıyla savaşırken büyüdüm ben. polis bilgi vermedi, dakikalar hiç geçmedi. o kısacık sürede büyüdüm ben. kaldırımda oturup ağlamaktan başka elimden hiçbir şey gelmezken büyüdüm ben. ölümün sarsıcı gerçeğiyle çarpışırken büyüdüm ben. mezarına gidemeyince rüyama girmesi için tanrı’ya yalvardığım gecelerde de büyüdüm ben. ve sonrasında ailemin o kötü yüzüyle karşılaşınca büyüdüm ben. hiç kimseye güvenmiyorum. artık hiç kimse masum gelmiyor, inanın herkes çok acımasız. her ne kadar büyüsem de içimde bir yerlerde oyunbozan küçük bir kız çocuğu var. kimsenin adilce savaşmadığı bu kirli savaş meydanında, elinde oyuncak bebeğiyle yerdeki cesetlere basmadan yürümeye çalışan bir kız çocuğu... ama bilirsiniz işte, oyunlar kuralına göre oynanmalı :) diğerleri öldürdüğü insanları skora dönüştürüp yoluna bakarken ben bu savaşı çoktan kaybettim. meydanda yürüyense bedenimden uçup giden o güzel ruhum.
❤️🩹❤️🩹❤️🩹
Bu şarkıyı gecenin bu saatinde keşfettim.. Arada beğenin la..
Edit : ben sende varmıyım sende yokmuyum diye soruyorsanız yoksunuzdur arkadaşlar , seven insan sevdiğini hissettirir. şarkıdan çıkamıyorsanız onda yoksunuz , saygılar.
uğur çakır ana sayfamıza düştü bir şekilde toplu halde buralardayız.
Oha ben de seninle aynı an keşfettim
İntihar oranını arttırmak istiyorlar ise başarılı olacaklar..
noluyor lan
Gülmek Herkese Yakışır seçildik galiba elxlsmxlssm
Yorumlar ve şarkı. Bambaşka bir dünya. Sanki sadece mutsuzlar var içeride. Sadece dertliler. Sende var mıyım sende yok muyum diyor okurken insan sadece
çok sevdiğim dostumla son görüşmemde bu şarkıyı dinlemiştik, ilk dinleyişiydi çok da hoşuna gitmişti. şimdi o yok ben hâlâ yalnız dinliyorum her dinlememde onu anıyorum
Mutsuz insanlar her zaman başkalarını mutlu etmeye çalışır. Çünkü değersiz hissetmenin ne kadar korkunç olduğunu biliyorlar.
Uzun zamandır bu kadar beni anlatan bir cümle okumamıştım :d
Ve her zaman kendileri gülmektense başkalarını güldürmeyi tercih ederler
mutsuz ve empati sahibi diyelim. çünkü bazı insanlar mutsuzluğunu farklı şekilde de yansıtabiliyor
th-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/w-d-xo.html
Güldürmeyi sevmemin nedeni buymuş galiba :)
Şarkının çok tuhaf bi hissi var... Hele şu yorumlarla birlikte dinlemek.
Her şarkının altında böyle insanlar olmaz değerini bil.
Sen bide Müslüm babanın şarkılarının yorumlarini oku da ondan sonra bak bakalim hangisiymis
çipil çipil gülen kızdan istiyorum...
evet çok garip bir his
ölüyor gibi hissettiriyor
İlk kez böyle bir yorum yapıyorum. Çekinmeden, saklanmadan bu şarkı kadar çıplak hislerimle. Sene 2012, daha yılın ilk günleri. Doğum gününe az kalmış. Bu şarkıyı dinliyoruz birlikte ve sen yapmak istediğin onlarca hayali sıralıyorsun yine. Annem ve babamın kendi dertlerine bu kadar sarıldığı, kendi hayatlarına sadece öfke duyduğu o anlarda tutunacak başka bir şey arıyorum. Tek istediğim altında bir şey aramadığım sakin ve iyimser sözler duymak. Ortada kalmamak. Seçim yapmamak. Sen varsın, seninle varım. Heyecanlısın, konuşurken hafifliyorum. Sen pelteksin, her kelimeni tatlı tatlı dinliyorum. Benden bir yaş büyük olmanın avantajlarını anlatıyorsun. Çok güzel kokuyorsun. Yeni keşfettiğin şeyleri bana öğretiyorsun. Hiç kızmıyorsun, hiç küsmüyorsun. Sadece seviyorsun. Sonra sonra başlıyor baş ağrıların ve bir daha geçmiyor. Sadece 1 ay. Kıvırcık saçlarının bir kısmını kesiyorlar, çirkin miyim diye düşünüyorsun. Halbuki o esmer teninle hep çok güzelsin. Bir an beni tutmayı bırakıyorsun. Elimden gelen hiç bir şey yok. Hiç bir şey. Yeni öğrendiğim bu duyguları seninle öğrenmek yerine senden öğreniyorum. Umutlarla dolu bu arkadaşlığın böyle bitmesi anlamsız geliyor. Tarih 27 Ocak 2012, sabah 6. Senenin ilk karı düşüyor yerlere. Bahçede titriyorum, telefonun ucunda diğerleri. Tuğba gitti diyorlar. Melek oldu.
Ve ben, seni tanımama rağmen, kararan gökyüzünü izlemenin verdiği tuhaf hisse eklenen ağırlıkla oturuyorum.Gözlerim doluyor gibi, duygularla ve hissizlikle.Melek oluyor, gökyüzü oluyor.Orada hiç tanımadığım Tuğbayı izliyorum.
Saint Agnes bu bir kitap mı?
Bu hayatta en çok ettiğim dualardan birisi de iyi insanlara denk gelmek. Birkaç dakikalığına bile olsa kötü bir insana denk gelmek moralimi mahvediyor. Birkaç dakikalığına da olsa iyi bir insan görmek o günümü ve sonraki günlerimi güzelleştiriyor. Yürüdüğüm bu hayat yolunda iyi insanlara denk gelmek yüreğimin en derin isteklerinden.
İyi insanlar var hâlâ bir yerlerde. Hep onlarla karşılaşman dileğimle...güzel yüreğinden öpüyorum :)
@ Güzel dileğin için çok teşekkür ediyorum. Hâlâ bir yerlerde olan o güzel insanlara içtenlikle selam olsun. :)
@@gariplik3720
ben kitap okurken "okuyayım bitsin" değil de her sahneyi hayal etmeyi,
yürürken dümdüz yere bakmayı değil de durup kedi sevmeyi, sağa sola bakarak oyalanmayı seviyorum.
rüzgar arkamdan eserken biri ittiriyormuş gibi ileri fırlamayı, kısacık saçlarımın gözümün önüne gelmesini,
bir şey yerken o an sadece ben ve o yemek varmış gibi düşünmeyi, günün en iyi anıymış gibi hissedebilmeyi seviyorum.
resim çizerken mükemmel olmasa bile "işte bu benim karakterim" demeyi,
bir şarkı dinlerken konserdeymiş gibi, sesim çok güzel gibi bağıra bağıra söylemeyi seviyorum.
biriyle ortak şakamız olduğunda ve bahsi geçtiğinde o kişinin gözlerine bakarak gülmeyi seviyorum.
ben yaşamayı seviyorum da kaygıyı sevmiyorum. yarını ve bugünün sonunu getirme kaygısını...
"acaba şöyle dersem ne tepki verir" "acaba şöyle yaparsam kızar mı üzülür mü" demeyi sevmiyorum.
hepimiz gibi. ve hayat yeminli galiba bize bu anları durmadan tekrarlatmaya, yani biliyorsunuz ki bir seferle de kalmıyor.
hal böyle olunca insan nasıl pozitif kalacağını bilemiyor. ayrıca bize dayatılan tek sorun bu da değil, evet çok iyi biliyorsunuz...
henüz dört yaşındaki kardeşim parktaki çocuklar tarafından istenmediğini fark ettiğinde onunla göz göze gelmemeye çalıştım. belki bu dışlanıştan utanır ve benim o ana şahit olduğumu görüp daha çok utanmasın diye yaptım bunu. yirmi yaşındaki ben parkın ortasında dokunsalar ağlayacak kıvama geldim. mutlu olsun diye marketten istediği birkaç abur cuburdan aldım. biliyorum ki unutmayacak bu anlarını. eline geçen ilk imkanda o da ona yapılanları bir başkasına yapacak. o bir başkasının ablası benim gibi ağlar mı bilmiyorum. umarım ağlamaz ve daha kaliteli yöntemler bulabilir. çocuklara dair bildiğim birkaç şey varsa o da acımasız oldukları, bir de hiç unutmadıkları. çocukken yaşadığım tüm dışlanışları, yalnızlıkları, güç gösterisi yapmak isteyişlerimi ve "ben de buradayım" çağrılarımı dün gibi hatırlıyorum. en garibi de şu ki, ne kadar kuvvetli maskeler taksak da, şu saatlerde kendimizle yalnız kaldığımızda yalan söylemenin çok da bir kıymetinin olmamasıdır. çünkü kendine acımayan insanlar doğrulardan hiç kaçamamıştır.
Knk duygulandırdın.. ama unut gitsin Allahtan 4 yaşinda çocuk, yarına bile hatırlamaz jxjssnkadu
@@sude2283 çocukluk insanın hafızasında belki yer etmez ama psikolojisini çok etkiler, karakterini çok büyük oranda belirler.
@@sude2283 en büyük travmalar çocukluk travmalarıdır.
@@dobby5124 bunu hepimiz biliyoruz, sadece dedim ki, 4 yaşında bu olayın başına gelmediği hiçbir çocuk yoktur yani hiç değilse bu yaşta bir kere dıslanması onda travma oluşturmaz demek istedim :/
Bi ben bu hissi abartıp ağlayasım olduğunu düşünürdüm. Kardeşime biri kötü davransa çocukluğuma ayna tutulmuş gibi hemen ağlayasım gelir içim bi tuhaf olur.
Bu şarkıyı dinlerken ne hissetiğimi, ne düşündüğümü gerçekten bilmiyorum. İçimden bir şeyler kopuyor, ne aşk ne aile. Her şey birbirine giriyor, sadece varoluşumu sorguluyorum. Ruhumun bu şarkıyı dinlerken hem acı çektiğini hem de huzura kavuştuğunu hissediyorum. Bu şarkı gerçekten de büyülü.
Garip hissettiriyor
@@AYSENUR-mr5um hemde çok garip hissettiriyor şuan ilk kez bi arkadaşım sayesinde dinliyorum
@@mehmetturan5614 :')
akxşaşmcşamcşaöxşşaşxöaahahaha LOSER
yalnızdım yemekte. ve şimdi tatlıda da yalnızım.
kendim benim için yeterli bi kalabalık.
lüzumsuz değil, sade ve güvenilir.
teşekkür ederim. bugünki bana.
az sonra masa başındayım.
ocak 17.
uyuşturucu etkisi oluşturuyor bu şarkı üzerimde, her melodi bir doz sanki. Dozlarım artıyor.
Kendime not; Şarkıları insanlara adayarak mahvetme.
İnstagramda senin yorumu paylaşmışlar onu görüp geldim keşfettim grubu ilginç
@@sukranozcan3108 aga beh
KEŞFEDİLMEMİŞ MÜKEMMEL Bİ PARÇA BIRAKICAM
Yaptığım en büyük hataydı belki de bilmiyorum
@@sukranozcan3108 hangi sayfa hatırlıyor musun ?
Kimde olup olmadığım zerre umrumda değil,ben kendimde değilim.
Bu yorumu alnından öpüyorum
Sevdim
Gel Rojda tekrar dinle
Doğru diyorsun biz kendimizde miyiz acaba? (O beni terkettiğinden bu yana değilim...)
@michael scofield pp scofield isim scofield ama sakat ve kanser hareketler sergilemiyor... Şaşırdım
Ayrılık..
Ayrılık..
Aman ayrılık..
Her dertten alâ, yaman ayrılık..
“ Çipil çipil gözleriyle gülen kız...” Edebiyatın ışığı yüreğini aydınlatırken dünya anlamsızlığın acısıyla bir an da karardı. Orada da ruhun “ Çipil çipil gülsün.”
Burası da neresi böyle? 12 yıl önceki bir şarkı, ansızın kenarda belirdi. Yorumlarında ise kalbi kırık on binlerce insan... Herkes burada ne yapıyor? Aralarından bazıları şu an toprağa karışmış. Bazıları ise hayatı yeni yeni keşfetmiş. Çok özel ve kıymetli bir yer. Karşınıza çıkmışsa eğer değerli birisiniz.
Uzun zamandan sonra tekrar geldim. Herkes hala paramparça. Yorumlarda, sözlerde aynı hüzün.
burası düşünmekten kafayı yiyen insanların hayattaki herşeyi sorgulayan çevresindeki insanlara zararı olmayan tek zararı kendisine olan insanların yeri kimse halinden memnun değil ama hepsi bu hayatın içine hapsolmuş durumda bir umudun gelip ellerinden tutmasını bekleyen on binlerce insan aynı şey gibi mezarlıktaki bir çiçek gibi birinin gelip sulamasını bekliyor yoksa solup gidecek
Eğer bu şarkıyı günün birinde biriyle paylaşırsam o kişinin doğru kişi olması dileğiyle.
olmayacak
@@oylenormalbiri yaşamadan bilemeyiz , olması dileğiyle.
Yaşadım, o kişi doğru kişi olmadı yalnızca.
👍🏼👍🏼👍🏼
abi manyak mısınız bu şarkıyı bi insan neden sevdiğine adar
Buranın yorumları ben etkiliyor. Bu kadar derinden insanın bir arada olması sevindirici ama bu adaletsizlik insanın yüzüne tokat gibi vuruyor . Ah dünya ahhhh
Herkes demiş sen sorguyu bulmazsın ,sorgu seni bulur diye.Cidden de öyle oldu.Şarkının 2ci kere karşıma çıkması oldu bu sefer girip dinledim.Yorumlara dalıp gittim.Bir de baktım yorumları okuyorum ve gözlerim yaşlarla dolu.Kalbimde yer edindi sorgu.Yorumdaki insanların belki de bazıları göçüp gitti bu dünyadan ,bilemeyiz.Ama hepimizin ortak noktası bu şarkı oldu.Bu gün beni bulduğun gün sorgu.Şimdiden kalbimde farklı bir yer edindin.Seni çok sevdim sorgu..
*05.04.2022*
-Vay be 2 yıl geçmiş ve sorgu yine karşıma çıktı.Tam zamanında yetişti aslında.Kafam karısık,hisslerim dagılmış şekildeyken buldu beni.Her dinledigimde farklı duygular içerisinde oluyorum.
*03.02.2024*
bu şarkıyı her açtığımda yorumları okumayı seviyorum insanlar ile aynı duyguları paylaşmak beni mutlu ediyor ve yalnız olmadığımı bir kere daha anlıyorum umarım siz de kendinizi yalnız hissetmiyorsunuzdur
Daha 1 gün önce birilerinin buralarda olduğunu görmek, bilmek çok güzel..çok farklı hissettiriyor aynı duygulari paylaşmak
Şarkının verdiği hissiyat bu gezegene ait değil.
Ölmezdimi dinlemek eski zamanlara götürüyor. Dinleyecilere bırakılabilecek en güzel şarkılarından birisi.
“ İntihar etmedim ama defalarca kez suratımı astım karşında. Bir kere bile anlamadın çaresizliğimi.”
Biliyorsun ki intiharların en sık meydana geldiği saat, sabah beş civarıdır.
Ve saat 5'e yaklaşmakta...
Dursa keşke zaman ...
Saat sabah 4
kafamda bu düşüncelerle saat 5'te bu yorumu görmem. Trajikomik
annemin onundeyim, gozlerim aglamaktan feci kizarmis, ne kadar yorgun oldgumu aynaya baktigimda farkettim, ama o etmedi ,daha dogrusu edemedi.Belki de tek istegim birinin bana yardim etmesi, kendime edemiyorum cunku.Ama olmuyor , herkes cok bencil.
" Kimse duymadan ölmeliyim.
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar ,
'Mutlak birini seviyordu' demeliler.
Tanıyanlarsa ,
'Zavallı , demeli. Çok sefalet çekti.'
Fakat hakiki sebep bunlardan hiçbirisi olmamalı. "
_~Orhan Veli_
th-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/w-d-xo.html
İnstegram hesabını vermek ister misin?
Yaklaşık iki sene önce keşfetmiştim bu şarkıyı. O zamanlar intihar etmek istiyordum. Defalarca nasıl ölebileceğimi araştırmıştım. Bu şarkıyı keşfettiğim gün mektubumu yazmıştım. Hapları da kimse fark etmesin diye saklamıştım. Tüm duygularımı yoğun yaşarken şarkılara sığınmayı severim küçüklüğümden beri. Herneyse. TH-cam açmıştım. Bu şarkı keşfetime çıkmıştı. Dinlerken yorumlara göz gezdireyim demiştim o zaman Burçin diye hiç görmediğim bir güzel kalpli bir kız ile alakalı yorumu görmüştüm. Hiç unutmuyorum okuduktan sonra sabaha kadar ağlamıştım. Bugün burada o yorumu yazan kişiye teşekkür etmek istiyorum. Ne zaman hayattan daralsam, bıksam yorum biraz da olsa hayata döndürüyor.
Yaa
bu yorumu yazalı epey zaman olmuş umarım şu an iyisindirr
ben bir hiçim, rüzgarım, gökyüzüyüm.
aylar sonra ilk defa kendimi bu denli kitap okumak isterken, bir şeyler yazmak isterken buldum ve ilk durağım sen oldun sorgu. nasılsın sorgu? keşke cevap verebilsen. keşke sen de sorabilsen, 'nasılsın Nazlı?' desen. keşke iyiyim diyebilsem sorgu.
seni biraz şeye benzetiyorum sorgu, sırf mezar taşını beğendim diye gelip günlerimi anlattığım, saatlerce yanında ağladığım, toprağına sarılmak istediğim bir yabancıya. kimi zaman kalksa, konuşsa benle diye yalvardığım kimi zaman da sadece beni dinlediği ve hiç konuşmadığı için memnun kaldığım bir mezar... sorgu, seni seviyorum.
her gece gelip yorumlarınızı okuyorum kendinizi yalnız hissetmeyin sakın, iyi geceler hepinize
Sana da iyi geceler güzel insan
th-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/w-d-xo.html
11 Şubat Perşembe 2021
Saat 03.45
İyi geceler güzel insanlar
✨🙏🏻
iyi geceler mümin kardeşim
Lise yılları, okula giderken metroya biniyorum. Sonra bizim okuldan bir çocuk, yanıma geldi. Az çok konuşmuşluğumuz vardır. Hep de bir kulaklığı takılı olurdu. Birini bana verip, bu şarkıyı açtı. Biz, her gün, bu şarkıyla metro bekledik. O zamanlar tabi, saf sevgi. Hoşlanıyoruz birbirimizden. Biz 1 sene konustuk. Her şey çok güzel. Bir gün, buluştuk işte bana kuş almış, sana arkadaşlık eder, dedi. Ben de çok severim kuşları, aldım. Ben gidiyorum, taşınıyoruz, dedi. Çok zor zamanlardı. İkimizde üniye hazırlanıyoruz. Dedim üniversitesiteyi orada okuyacağım, bekle beni. Gitti, ama bekleyemedi işte. Giderken, trafik kazası geçirmişler. Kuşu bıraktım, uçtu. Bekledim, gelmedi. Bir umut, belki kuş, belki o. Hep bekliyeceğim. Gelecekler, bildiğimden diyorum.
Pencerenin önündeyim Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okuyordum sesler duydum, mahalledeki çocukların seslerini. Hayatlarının daha başlarındalar ve dillerinde oynadıkları oyundaki "kurt baba" dolanıyor bir de kahkahaları. Okuduğum kitap ölümün son gününden bahsederken duyduğum sesler yaşamın başlangıcı. Çocuk seslerini duymak en güzel şarkı gibi geliyor bazen,bazen de acı bir ağıt.
Kanka sen daha çocuksun belli ki yine de kendi akranlardan böyle çıkarımlar yapman bence çok tatlı 🥺
Bu yaptığım ilk yorum. Uzun zamandır dinlediğim bir şarkıdan daha fazlası olan Sorgu'yu sosyal medyada duymaya başladım.Umarım korktuğum başıma gelmez.Bu şarkı böyle keşfedilmemeli. Sorgu dinleyenler ne derler bilirsiniz "Sen bu şarkıyı bulamazsın,o isterse seni bulur."
Ve tiktoka düştü....
Asıl yaşımın kaç olduğu önemsizmiş gibi geliyor. Bir sabah uyandığımda 9 yaşındaki çocuğun heyecanıyla açılıyor gözlerim. Bir sabah uyandığımdaysa 45 yaşındaki bir kadının ayna karşısına geçip zamanın yüzünden götürdüklerini gördüğü anın hüznü çöküyor omuzlarıma. Bir gece 17 yaşında ki genç bir erkeğin sevdiği kızla ilk buluşmasından dönmüş gibi, içi içine sığmayarak kapanıyor gözlerim. Ben umutla sabahı beklerken, o gece yine bir değişimin arafında olduğumun farkında değilmişim gibi davranıyorum. Başka bir gece gözlerimi kapayamıyorum. Bir daha güneş doğmayacak, doğsa bile ısıtmayacaktı içimi eskisi gibi. O gece tam da 89 yaşındaymışım gibi hissediyordum. Sevdiğim herkesin beni bırakmak zorunda kaldığı bir dünyada hala nefes alabiliyordum. Yaşadığım bu yıllar bir cezaymış gibi, bir 89 yıl daha yaşayacakmışım gibi, herşeyim elimden alınmış geriye sadece acı hatıralarımla dolu zihnim kalmış gibi, tanrı bile benden umudunu kesmiş gibi..
Bu.. uzun zamandır okuduğum en anlamlı satırlar.
sorgu da ilk defa bi yorum bu kadar kısa sürede bu kadar çok beğeni aldı. Ama yorum da efsane güzel :)
Ben 65 yaşında teyze gibi yaşıyorum
@@morfihanim5520 :)
Anlamlı dimicem, sadece kendimi buldum
Depresyona girdiğiniz anda ana sayfanıza düşüyor
Yemin ederim gerçek.
GERÇEKTEN DOĞRU OLMMM
gerçekten girdi ağlamama ramak kala
Hahahah oha
Lan harbi he
Turgut Uyar şöyle söylemiş;
“Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvarda beni çok seviyor olabilir, bilemem”
Bunu babama söylemek isterdim
sana şiirimi anlattım ve sen de dinledin keşke şiirimin sen olduğunu öğrenebileceğin imkanlarda hayatlarımız olsaydı
Birisi yoruma " siz bu şarkıyı bulamazsınız o sizi bulur " yazmış. Bu gün otamatik oynat listesinde birden karşıma çıktı en kötü zamanımda sevdiğim insanın kanser olduğunu öğrendiğimden 1 saat sonra sanırım bu şarkı herkesi en uç noktasında ansızın yakalayacak...
Ayn
umarım bir an önce sağlığına kavuşur🙏
KEŞFEDİLMEMİŞ MÜKEMMEL Bİ PARÇA BIRAKICAM
KEŞFEDİLMESİNİ İSTEDİĞİM BİRİNİ BENDE BIRAKAYIM BURAYA BAYA İYİ PARÇA
th-cam.com/video/TLDGY4H-oQc/w-d-xo.html
ben de hangi şarkı olduğunu hatırlamıyorum o şarkıda buraya yorum yapan birinin yorumundan buraya da yorum yaptığını öğrendim ve aşırı garip bir şekilde burdayım ben mi şarkıyı buldum o mu beni buldu bilmiyorum
İntihar eden bir kızın son şarkısı olması beni bitiriyor sen de var mıyım bilmem ama artık yokuz insanlık olarak
"Bir babanın çocukları için yapabileceği en önemli şey annelerini sevmektir."
...
babam annemi sevdi annem sevemedi.
.
kimse bwnim icin biswy uapmadi
Ben sadece hep 17 de kalmak istemiştim. Beceremedim ama ruhumun büyük bir parçası hala orda buna eminim.
Bu gece bi intihar haberi duyunca geldim. Simdi herkes hastanede. Annesi babası şehir dısında buraya gelmeye çalısıyorlar. Gencecik bi kız. O kadar okuyup savcı olmuş. Kim bilir ne yaşadı da sıktı kafasına. Seni de unutmayacağız "Savcı Hanım". Hep böyle derdi herkes ona. Belki bu şarkıyı hiç dinlemedin ama ben bu şarkıyı senin şarkın yaptım. Burçin'le birlikte huzur içinde yat Özgür...
24 mart 2021
Haberlere çıktı mı? Araştırmak istiyorum.
@@user-kj5wg2cz1d haberlere çıkti evet. Her haber farklı söylüyor. Yozgat hakimi yazarsan çıkar
@@user-kj5wg2cz1d th-cam.com/video/qSYSISR2dzw/w-d-xo.html
@@user-kj5wg2cz1d show habere falan da çıktı
@@ruveydaokur283 evlatlıkmış bir de çok üzüldüm
Yorumu görünce beğenir misiniz. Şarkının içimde uyandırdığı hissi kaybetmek istemiyorum ama asıl soru şu: hiç hissetmediğim bu hissi bana nasıl hissettiriyor
paralel evren
Gel kanka tekrar dinle :)
Gel dinle
E bi turun daha var
@@hilaltesgin7116 Bende binebilir miyim gemiye
Birileri dinlerken beğenir belki . Ben de o zaman bildirime bakıp şarkıyı açar okurum yine bu güzel yorumları :)
Gel dinle kardeşim.
:(
Gel üstadım dinle tekrar...
@@gulkeskin9027 bildirim geldi bari bende dinliyim
bir daha dinle :)
En son dinlediğimin üstüne belki bir ay ya da daha fazla zaman geçti ve şimdi yine buradayım. Bu sefer hayattaki olumsuzluklardan, sevgisizlikten, ölüm isteğinden bahsedip hayatımdan şikayetlenmicem. Sorgunun özelliği kürkçü dükkanı olmasıdır. Buraya bir kez ayak bastıysanız ne kadar gitseniz de o sizi bulur ve yanına çağırır. Az önce de öyle oldu. İnternette Burçin'e yazılan senaryoya denk geldim ve burada buldum kendimi. Her ne kadar yorum silinmiş olsa da. :")
Yorum neden silindi anlamıyorum görünce bı his oluyordu
@@Gırgırına.0 yazan kişi kitle büyüdükçe rahatsız oldu ve sildi muhtemelen
Burçin ben yine burdayım ama korkma senin kadar cesur değilim intihar etmek için. Hem senden sonra intihar bile etmek istemiyor insan, sırf sana özel kalsın diye. Biliyorum o çipil çipil gözlerinle bakıyorsun bize. Bak görüyor musun ne kadar sevenin var. İyi ki vardın Burçin.
'02.44
th-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/w-d-xo.html
@@esrraswift reklamın yeri değil, küçük beynin almıyorsa diye hatırlatayım.
@@bufferdlie8703 Almadığına o kadar eminim kii. İyi yaptın hatırlatarak.
Herhangi bir şarkının altında yorumları okurken; hiç tanımadığım, sesini hiç duymadığım hiç görmediğim insanları seviyorum. Onların o masum ve saf hikayelerini seviyorum. Umarım bir gün yeniden tekrar başka bir diyarda karşılaşırsınız.
Sanırım arkadaşları olarak bu şarkıyla "burçin" i anmak istemişsiniz...
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun...
İyi biriymiş...
"Babanın hiçbir zaman silahı olmadı. Onun tek silahı dildir. O konuşarak öldürür, konuşarak yaşatır"
-Hakan Günday, azil.
babam adamsa, ben olmayacaktım.
sözleri duymuyorum. ama melodide bir şey var anlayamadığım. hiç hissetmediğim bir şey hissettiriyor. bunu nasıl başarıyor..
Sözleri duyunca zaten toptan hiçbir şey oluyorsun
Tek bende oluyor sanıyordum
Bir tek bende oldu sandım meğersem yalnız değilmişim
Ölüm hissiyatı var şarkıda
1.25x al sesini daha kolay duyuyorsun
..
bugün arkadaşımın dedesi vefat etti.
yani dün.. bugün diyorum gün sanki bitmemiş gibi.. yeni bir gün güneşin doğuşuyla başladığına inanırdık çünki çocukken..
sonra geceleri kaf dağından masallar ve çiçek kokulu ninniler söyleyenimiz olmadığında anladık ki geceden başlıyormuş gün..
nereye getirdim konuyu iki dakikada..
sanki kendi dedemmiş gibi..
ama bilirsin, ben dedemi bir yaşıma girerken kaybettim, yani bilemem ki dedeler ölünce nasıl davranılır..
ama anannemden öğrendim nasıl davranıldığını..
insanın bedeni bi anda buz keser.
hayal mi yoksa gerçek mi bilmez..
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
keşke üzüntüsüne sarılarak ortak olabilseydim ama uzakta..
uzaklar neden bu kadar uzak sorgu..
kalpler onu yakınlaştırır lâkin.. işte uzaklar.. yine uzak kalıyor..
'kalpler onu yakınlaştırır lakin.. uzaklar yine uzak kalıyor.'
bu cümleni birkaç sefer okudum, işledi ruhuma.
mekanı cennet olsun, bu acı yabancı değil bana.
@@serendipity2913 teşekkür ederim.
sizinde gönlünüzde yer eden kaybettiğiniz yakınlarınızın mekanı cennet olsun, Allah rahmet eylesin.
amin.
_Uzun zamandır buradayım. Çok fazla yorum yoktur zaten. Arada gelir dinler giderim. Bir süredir buraya 'acılarını' anlatmaya gelen insanların samimiyetine inanmamaya başladım. Çünkü hemen hemen herkesin yarası aynı yerdendi. Nasıl yaraları ortak olan insanlar birbirlerine bu kadar kötü davranabiliyor diye uzun uzun düşündüm. Nasıl kendilerin yaralarının bu kadar acı verdiğini bildiği halde başlarında yaralar açmakta hiç çekinmiyorlardı. Bu beni hayrete düşürüyordu. Neyse sorgu ne anlatıyorum ki ben? Kendine güzel bak sorgu._
Dmi...
Ama bu samimi bir sorguydu. 😊İnsanların acılarının ortak olması davranışa geçerken de bu korkuları gerçekleştirmelerine neden oluyor. Herkesin acısı da acıtanı da ortak hale gelebiliyor.
ŞARKI 9 MİLYON OLMUŞ ÇÜNKÜ MNA KOYİM. ERGENİ O SU BU SU HEPSİ DOLMUŞ. IG DE STORY NİN BİRİNDE GÖRDÜKTEN SONRA GEÇİP BİR DAHA GEÇTİĞİMDE YİNE SORGU. neyse büyük harf açık kalmış. bu adam için iyi olabilir belki, ama bizim için olmayacak. ya aynı kalite de gelmeyecek şarkıları artık. ya da artık aynı kaliteli gelmeyecek. harbi daha 2 3 sene öncesi en az izlenmeye sahip şarkılarımdandı sorgu. 10 20 k izlenme belki de. millette bir akternatife yöneliş var. ama bunun da içinden geçiyorlar her zaman ki gibi. "güzel acıları" nı ânlatıyorlar. ya da 3 aylık sevgililerine de ithaf etmeye başlarlar. perdenin ardındakilerin de eski şarkıları oldukça hoştu mesela. cidden öyleydi. ne jupiter ile perdenin ardındakiler favorilerimdendi. sonra bir " beni kendinden kurtar" ünlendi. son kaliteli şarkılarındandı sanırım. bilmiyorum. bu şarkıları hem kaliteli bulup hem de her birine bir anlam yükleyip ona göre dinlerdim eskiden. güzel günlerdi. şu an hepsi soluyor sadece
Kendine güzel bak, sorgu.
@@soulful2884 3 yıldır bu şarkıyı biliyorum bir aralar oldukça fazla dinlerdim sonra ne oldu bilmiyorum galiba çok fazla dinlediğim için soğudum gibi birşey oldu 1 sene sonra anasayfama düştü o zaman tekrar geldim dinledim tekrar hergün bıkmadan dinlemeye başladım sonra yine soğudum ondan sonra bir baktım takip ettiğim biri paylaşmış storye atmış tabi o zamanlar az dinlendiğini bildiğim için bana bir garip geldi ya kızla aynı müzik zevkindeydik gelim bir tekrar bakim dedim milyon dinlenmeyi geçmiş şarkı bu da artık eskisi gibi tat vermemeye başladı bilmiyorum vallahi söylemek istedim
bu şarkı bir nevi intihardır. her sayfasında birinin veda mektubunu barındıran not defteridir. ölüm sessizliğinin vermiş olduğu kadar huzur verir insana. sen sorguyu değil, sorgu seni bulur. bulduğunda içine çeker ve seni oraya hapseder. yıllardır bu hapishanedeyim ve kaçış yolunu henüz bulamadım. bulan birkaç insan tanıdım ve onlarla da, bir yolunu bulduklarını söyledikten hemen sonra bir daha asla konuşamadım. umarım gittikleri yerde huzurludurlar. derin acılarınızın altında yatan, naif kalplerinize armağan ediyorum. hoşça kalın:)
O kadar güzel tarif etmişsin ki.. Söylenecek tek bir kelime dahi yok.
Geçen günlerde beni hayata bağlayan tek canlının (kedimin) öldüğü rüyasını gördüm üstünden 1-2 gün geçti, instagram reelslerde kolay kolay cover çıkmaz, ilgimi çekecek bir açıklama ile bu şarkıya denk geldim. Sanırım cidden o beni buldu.
Sanırım daha güzel anlatılamazdı sorgu.
Bu şarkıyı çok kötüyken dinlemek çok kötü sonuçlar doğurabilir.
Her dinlediğimde içimi tuhaf bir his kaplıyor. Hele yorumlar farklı bir evrende gibi hissettiriyor.
Lunapark satın almışsın da tek başına sessizce eğleniyormuşsun gibi hissettiriyor.
Ergen aptal
@@gokkusagikizi3951 yavrum ergen misin sal artık bu şarkıyı ve yorumları allah allah.. gercekten seni görmek istemiyorum artık
@@gokkusagikizi3951 bir insana bunları yazmasından dolayı ergen diyemezsin demek ki yorulmuş artık ve bir intihar mektubu yazıp bu hayattan gitmek istemiş o belki ergen belki değildir ama sen ergenliğini tamamlamış dahi olsan o beynini hala geliştirememişsin demek ki
senin tam ustunde bir yazi gordum ismim mihribah degil diyordu ve bana oyle denmesini seviyorum vs yazmisti ve bu bir intihar mektubuydu:( temmuzda yazilmis insallah kendine boyle bisey yapmamistir:(
@@sevvall8250 ayn
"Neden 8 yıl sonra karşıma çıktı?" Sorusundan daha çok "Neden onda bu kadar kaybolmuşken çıktı karşıma?" Sorusu daha çok beynimi kurcalıyor... kendimi sana saklıyorum güzel şarkı.
Bu şarkıda "Burçin" in ruhu var neden açıklayamam ama yemin edebilirim hissediyorum...
Burçin olayı nedir ?
@@ruya3732 esas yorumu yorumlarda bulabilirsin...
kocaeli de bir kız vardı dershaneden sınıf arkadaşım 4 -5 sene önce 'Burçin'. şiirler ezberletirdi bana. edebiyat ortak noktamızdı. etütlerde test çözmez şiir ezberlerdik. bilgisi benden çok çok fazlaydı babası askeriyede üst rütbeli bir şey, annesiyse edebiyat öğretmeniydi. bilgi kaynağı annesiydi sanıyorum. burçin anlatırdı hiç sıkılmadan bildiklerini, sevdiği yazar ve şairleri. sanki yazarmış gibi konuşurdu hep. yanıma gelip 'bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. oğlan yine sessiz, acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor? falan derdi gülerdi zamanının ötesinde bir kızdı yani. aynı zamanda dünyanın en tatlı gülen kızıydı. bana bakmaz diye hiç ona alıcı gözüyle bakmadım hiç de yakın arkadaşım olsun istemedim, sınıftakiler ona sarkıyormuşum gibi düşünürler diye ergenlik işte. oysa herkesle samimiydi Burçin çok güleçti. Bir gün okul çıkışı etüt de bu şarkıyı dinletmişti bana intihar şarkısı sanki dedi bana kulaklıklarını verip kantine gidip geldi çokoprens almıştı yine müdavimiydi. devamında bir kaç bir şey daha söylemişti şarkıyla ilgili ama hatırlayamıyorum ne yazık ki. dershane bitti istanbulu kazandı gitti. istanbulu kazanıp gittiğini bile yıllar sonra öğrendim. hiç merak etmedim kimseye de sormadım onca zaman.
-
bu senenin ocak ayında bir kaç arkadaşımla sahil de kafe de oturuyorduk.hasbihalden sonra herkes evine dağılıyordu. beyza ile ben aynı sitede oturuyordum ve site biraz uzaktaydı abisini çağırdı arabayla eve dönecektik. biraz bekledikten sonra abisi geldi eve doğru gidiyoruz beni jandarmaya yakın olan durakta indirecekti o durağa 3-5 dk kala beyzanın telefonu çaldı. bir arkadaşı burçinin ölüm haberini vermeye aramış. beyza ağlamaya başladı abisi arabayı durdurdu. ne oldu dedik ama bize cevap vermiyor hüngür hüngür ağlıyordu. arkadaşım ölmüş dedi. heceleyerek kim dedim burçin dedi soyadını sordum cevabı bilmek istemeyerek.
abisine hadi ne duruyorsun sürsene arabayı dedi
abisi ineceğim durağa yaklaştı hadi hazırlan in çabukca dedi
inmeyecem dedim
beyzayla arkada ağlayarak istanbula varana dek ağladık.
-
istanbulda gasilhanede burçinin suratının güldüğünü beraber gördük
o içimizi rahatlattı ama bıraktığı not ve intiharı bizi tam anlamıyla yıktı
biliyor musunuz intihar ettiği gün odasında çokoprens vardı.
bize bilgisayarını kurcalama fırsatı vermediler ama eminim ki ya video geçmişinde ya da müzikleri arasında ya da mp4 ünde bu 'rehber-sorgu' vardı ve bu şarkıyı dinleyerek intihar etti. yemin bile edebilirim çok eminim.
bu arada bu intihar gazete ve haber bültenlerinde çıktı
o yüzden gerçek ismini değilde burçini kullandım
intihar notu medyayla ve bizle paylaşılmadı. aile ve polis biliyor bir tek notu.
ama babası yüzünden intihar ettiğini düşünüyor herkes çünkü çok baskıcı ve otoritermiş. askeri disiplin işte
geçen öğrendiğimize göre notta da şöyle yazıyormuş.
'baba keşke emir kipini kendinde de kullanabilsen ve artık emir vermeyi kessen'
ben şimdi burçinin neden lisede bu kadar edebiyat sevdiğini anlıyorum.
babasının şiddetinden kaçıp odasında kitaplara sarılıyordu kesin
o otoriteye karşı çıkışı annesinin anlattığı güzel hikayelerde saklıydı bundan çok okuyor çok hikaye anlatıyordu. bundan da adım kadar eminim.
burçin seni çok seviyoruz. beyzayla arkadaşlığımız hala devam ediyor. çokoprens yemiyor ve rehber dinlemiyoruz. (özel günler dışında) ve biliyorsun ki bugün çok özel bir gün.
bu yazıyı beyzayla beraber sana doğum günü hediyesi olarak yazdık. keşke yanımızda olsan keşke hep gülüp 'esas kız çipil çipil gözleriyle gülüyordu' desen. seni hep iyi hatırlayacaz. şiirlerinde hala ezberimde ablamın yanındaysan ona da selam söyle ikiniz benim için çok değerlisiniz.
@@zeynepbalta22 çok teşekkür ederim
@@zeynepbalta22 Bu yorumu okumak için gelmiştim fakat bulamadım silinmiş heralde iyiki paylaşmıssın :)
Cidden her dinlediğimde ya da melodiyi duyduğumda aklıma Burçin geliyor..
İçimde sürekli halledemediğim şeyler var. Alıp veremediklerim var. Kafama taktıklarım, üzüldüklerim, sorgulamalarım var. Her gece yalnız kalışımda kafamda susmayan sesler var. Kafam susmuyor, kulaklıktaki sesler artıyor. Nereye ait olduğumu bilmiyorum. Sürekli bir hesaplaşmanın içindeyim. Geceyi gündüz ederken, günleri haftalara, haftaları aylara katarken ben daha çok kayboluyorum. İnsanlar anlamsız geliyor. Bunca zaman emek verdiğim, gönlünü hoş tutmaya çalıştığım insanların bir bir benden uzaklaşmalarını izliyorum. Kiminle, ne ile alıp veremediğim var bilmiyorum. Ama ben gün geçtikçe savruluyorum.
Düşündüğünü düşündükçe sürekli düşünmek ve bu döngüden çıkamamak.. sağlıklı olmak da dahil çok pahalı bu ülkede yaşamak. sende var mıyım yok muyum bilmiyorum çünkü kendimde var mıyım onu bile söyleyemiyorum diyor bazen insan…
Ama görüldün, farkedildin bir şeyleri değiştirdin değişmeye devam edecek merak etme
Umarım bu döngüden çıkabilirim. Çünkü yormaya başladı.
Bir evde iki şey vardır:
-Evin içerisinde, kendini soyutlayarak kulaklıkla son ses müzik dinlemek.
-Evin içerisinde kulaklığın tekini hiç takmamak.
Çünkü birisi sessizliği istemekse, diğeri oluşan sessizlikten korkmaktır.
hep birine bir sey olacak da ben duymadigim icin yardim edemeyecegim gibi hissettigim icin takamiyorum tekini
@@unknxwn.066 bunu sadece ben yaşıyorum sanıyordum..
_Yaşarken 1 çiçek dâhi almayan kızın tabutunun üstü rengarenk çiçeklerle kaplıydı. Pişmanlık ile minnet arasındaki fark, ölüm ile yaşam arasındaki farktan daha acınasıydı._
nereden başlasam, ne yazsam, ne kadar teşekkür etsem bilmiyorum. ama bildiğim tek şey, bok gibi zaman geçirdiğim her günün ardından karanlıkta en az 5-6 defa bu şarkıyı başa sardığım. çoğu kişi buraya acılarını, kaybedişlerini, düşüşlerini yazmış. kiminin son dinlediği şarkı buymuş, kimi son başlangıçlarını bu şarkıyla yapmış. ama benim durum biraz farklı sanırım. ben buraya teşekkür etmeye geldim. ufaktan başlayıp fazla kafa şişmeden kapatayım olayı. ankarada yaşayan son sınıf öğrencisiyim, bilenler bilir ankarada öyle gezilecek yer yoktur, şehir gridir, sıkıcıdır, insanlar mutsuzdur vs vs. son zamanlarda her metroya binişimde hep rehber dinledim, insanları gözlemledim. karşımda oturan adamın kim bilir ne derdi var, nasıl acıları var diye düşündüm. herkes o kadar yorgun ki.. kimse istediği hayatı yaşayamıyor, parasız, sevdiği kişilerle değil. buna ben de dahilim. doğduğumdan beri halamla yaşıyorum, babamın umrunda değilim ve halam bizimle yaşayan yaşlı babaanneme bakmak zorunda. yer geliyor istediğim kitabı almam için 1 ay beklemek zorunda olduğum zamanlar oluyor. yeri geliyor, ben çok ayaktaymışım gibi, düşenleri kaldırmaya çalıştığım zamanlar oluyor. tüm bunlara rağmen görmediğim konuların sınavını olmaya hazırlanıyorum. bazen tükeniyorum. ders çalışmak içimden gelmiyor, uyumak istiyorum her şey geçene kadar uyumak, unutmak istiyorum. tam o sıra bi bakıyorum kulaklık kulağımda, rehber dinliyorum. bundan 1 yıl önce tam bu zamanlar çok sevdiğim ama kıymetini sonradan anladığım, artık hayatımda olmayan biri önerdi bana bu şarkıyı. onun sayesinde buradayım. önce ona, sonra sana teşekkür etmeye geldim rehber. her seferinde hayatın illüzyonuna kanmak üzereyken gerçekleri suratıma tokat gibi çarptığın için, herkesin acılarının olduğunu, ölümün tek nefes uzakta olduğunu hatırlattığın için. yalnız doğduğumu, yalnız olduğumu, yalnız öleceğimi bir kez daha derinden hissettirdiğin için. hayatta sadece kendim için çabalamam gerektiğini, günü gelince herkesin kendinden taraf olacağını hatırlattığın için. insanların zehir olduğunu öğrettiğin için. 7-8 ay sonra tekrar buraya geleceğim ve başardım yazacağım rehber. kendi ayaklarım üzerinde durmak için ilk adımı attığımı yazacağım. tüm zorluklara rağmen ben kazandım diyeceğim. size de söylüyorum, ne olursa olsun umudunuzu kaybetmeyin, nefes alıyorsanız şansınız hala var demektir :) sana gelince rehber, her şey için binlerce teşekkür ederim.
Ne kadar güzel yazmışsın. Umarım ki hayatta her şey gönlünce olur. O " nefes alıyorsanız hala umut var " cümlesini sanki gerçekten duymaya hissetmeye ihtiyacım varmış ki beni çok rahatlattı. Bu yazdıklarımı görür müsün bilmem ama ben de sana teşekkür ederim. Nefes alıyorsak hala umut var :))
umarım istediğin olur, 7 ay sonra görüşmek üzere, rakip. :)
7 ay sonra görüşürüz
eminim ki bütün hayallerini gerçekleştireceksin ben seninle gurur duyuyorum :))
ben de gireceğim sınava, zamanı geldiğinde görüşelim
Sevgi istediğiniz için saygısızlıklara katlanmayın.aylar gecer , yıllar gecer ama siz koca bi gecmisin gecmemis izlerini taşırsınız içinizde.
Yalnızlığın dibine vurmuş vaziyetteyim şu an kaç yaşına geldim hala gizli gizli köşelerde ağlıyorum sanki hıçkıra hıçkıra bağıra bağıra ağlasam rahatlayacağım.Çok yoruldum ben düşünmekten,kendimden çok başkalarını düşünmekten ama beni kimsenin düşünmemesinden kalp kırmamaya çalışırken paramparça olmaktan yoruldum işte.Yarım bırakılmaktan beni anlamamalarından yoruldum ne kadar bağırsamda duymamalarından bana sağır olmalarından yoruldum hep bir çabalama halinde olmaktan yalanlardan,sahte sevgilerden,gelecek kaygısından daha birçok şeyden...
Yanlız değilsin...
çok güzel ifade etmişsin
@@abudulhub215 Sorgulayanlar olarak hepimiz bu şarkının altında birbirimizin hislerine tercüman olmuşuz.:)
@@user-zg1so2hq9r kesinlikle
Çok güzel ifade etmişsin kendini,beni.
Bu şarkının izlenmesi çok kişinin az dinlemesinden değil az kişinin çok dinlemesinden oluştu ;)
dönüp dönüp dinleyen bi' ben değilim diyordum ben de...
Kanka o öyle değil. İstersen milyon defa dinle 1 sayılıyor. Yanılmıyorsam IP adresinin değişmesi gerek
@@papyonlutv truee
@@papyonlutv yok mesela video atmıştım kendim de birkaç defa izlemiştim. 19 görüntülenme diyordu youtube stüdyoya girdiğimde 14 farklı kişi izledi diye gözüküyordu yani ben 6 defa izlemişim ve eklemiş
@@seaziron :O vay be ben öyle bilmiyordum bilgi için teşekürler 🤘
gelmeyeceğim demiştim,tutamadım kendimi.
Yine seni ararken buldum kendimi.
Kalbimdeki sızıntın hiç geçmiyor Mihrimah. Buralar sensiz hiç çekilmiyor.
Lütfen anlat 🙏
@@yaksklserdardiyeceksiniz3054 intihar eden bir kızın intihar notu sanırım bulamadım ama az çok yorumlaradan anlaşılıyor çok üzücü umarım melek olmamışsındır Mihrimah...
O kadar çok özleyeceğim ki seni. Son zamanlarımız ve tarifi yok geçirdiğimiz onca zamanın, bana kattığın onca şeyin. Seninleyken içinde bulunduğumuz anları özleyeceğimi o kadar iyi biliyorum ki... Yıllar sonra düşündüğümde kalbim bir garip olacak biliyorum. Şuan bile, seninle hâlâ vakit geçirme şansım varken dahi kalbim çok buruk. Beni şekillendiren insan sen oldun. Bir sürü şey kattın bana. Bundan sonra tanışacağım insanların da senin gibi olabilme ihtimali ümidini kattın hayatıma. Ama biliyor musun hiç kimse senin yerini dolduramaz, dolduramayacak. En çok da buna yanıyorum. Umarım hayatın boyunca bütün güzellikler seni bulur. Bunu o kadar çok hak ediyorsun ki. Çok inanıyorum başına en güzel şeylerin geleceğine. Sen benim başıma gelen en güzel şey oldun, mutlaka senin de başına gelecek. Bu yazıyı sana ayırmak istedim. Göremeyeceksin, asla bilemeyeceksin böyle düşündüğümü. Okusan kendin olduğunu bile anlamayacaksın. Ama bunlari hissediyorum. Böyle düşündüğümü bilmemen hep içimde ukte olarak kalacak. Itiraf edilmemiş duygular silsilesi. Bu da binlercesinden biri. Bu arada söylemiş miydim? Seni çok seviyorum. Aralık 20, 2024