با تشکر وقدردانی ،از یاد آوری گذشتگان ،واقعا"بنده چندین کتاب ترجمه مرحوم ذبیح اله منصوری را دردورانی که رئیس کارگاه راهسازی وساختمان بودم دردورانی که 28روز درکارگاه بودم هرشب مطالعه میکردم وبه این زیبایی شخصیت این نامور را نشنیده بودم .خداایشان را بیامرزد که به ادبیات ایران خدمت کرده است .
سلام.خیلی خوشحال شدم.که این را دیدم.کار بزرگی برای امثال من نوعی می کنی.خوشحالم که با برنامه های شما روز به پایان میرسانم.عطش من را برطرف می‌کند .خدا نگهدارت باشد....
جسارتا موضوع مربوط به کتاب منم تیمور جهانگشا بوده که جناب بهزادی در کتاب شبه خاطرات به این جریان اشاره کرده البته نمیخواستم جلوی توپچی ترقه در کنم امیدوارم پوزش بنده را بپذيريد و احیانا اگر اصل حکایت رنگ دیگری دارد این کمترین را نیز مطلع سازید.
کلاهبردار کلاهبرداره حالا در حرفه ای که میخواهد باشه . ایشون اگر بجای این همه دروغ نویسی سعی میکرد یک اثر ولو رمان از خودش خلق کنه بهتر بود از این همه دروغی که به اسم این و اون چاپ کرد
خیلی ممنون جناب بهنود. من یادمه در دوران نوجوانی در دهه ۴۰، یک کتاب خوندم که خیلی دوست داشتم. کتاب مرموز و خیلی جالبی بود به اسمی شبیه "یک ایرانی در قطب شمال". داستان این کتاب در مورد یک کشتی مسافرتی بود که در راه قطب شمال، اتفاقات عجیبی و بسیار جالبی برای سرنشینانش می افته. تنها یک ایرانی در بین مسافرین بود که برای من در آن دوران دهه ۴۰، که هنوز خارج و خارجی ، حالت مرموزی داشت ، بسیار شگفت انگیز بود. همیشه در ذهنم باقیه. سبک نویسندگی اش کمی شبیه کارهای آگاتا کریستی بود . فکر میکنم اسم نویسنده روی کتاب نوشته نشده نبود و طوری بود که من در آن زمان فکر میکردم که این کتاب واقعا بدست همان ایرانی که به قطب شمال رفته نوشته شده. حالا که این صحبت های آقای بهنود رو شنیدم، حدس میزنم که نویسنده اش همون آقای ذبیح الله منصور بوده. چقدر تاسف انگیزه که یک نویسنده بجای اینکه با افتخار اسم خودش رو روی کتاب بنویسه، اسم کسی دیگر رو بنویسه و تازه بخاطر این کار تحقیر هم بشه. بهزاد د.
جناب بهنود با سلام، نمیدونم چند بخش از این ویدیو ها تا حالا آپلود شده (من جدیداً شما رو پیدا کردم)، ولی ایکاش از اول اینهارو شماره گذاری میکردید که خنگولی هایی مثل من که آلزایمر هم دارند بدونن کدوم ویدیو ها رو دیدن و کدوم رو نه! ظاهراً قراره (هزار داستان) باشه! خیلی دیره؟ میشه یه فکری کرد؟
در دوران نوجوانى اكثر كتابهايي كه خواندم با ترجمه آقاى ذبيح الله منصورى بود اما بعضى مواقع اين پاورقى ها و اطلاعات بيشتر ما را از خط داستان پرت ميكرد.شنيده بودم ايشون خيلى از كتاب ها را خودشون نوشتن و به اسم نويسنده هاى خارجى شناخته نشده و بعنوان مترجم به چاپ سپردن.در هر حال ترجمه هاشون انقد زيبا بود كه خواننده دنبال كتاب هايي با ترجمه ايشون بود .
سلام آقای بهنود. من این داستان که هویدا اصل کتاب رو خواسته، درباره ی کتاب "منم تیمور جهانگشا" شنیدم. چون در پایین جلد کتاب نوشته شده بود: خاطرات تیمور لنگ به قلم خود او.... و هویدا خواسته که اصل کتاب که خود تیمور نوشته رو ببینه و بقیه ی ماجرا. هرنوجوانی که اهل کتاب خوندن باشه کتاب های اقای منصوری رو خوانده و با قلم گیرای ایشون مانوس شده. متاسفانه وقتی جزوه ای از ایشون با عنوان امام صادق و دانش کوانتوم دیدم، عقیده ام نسبت به این بزرگوار تغییر کرد
بابا من شنیدم مهندس بازرگان بوده که بعد از چاپ کتاب امام جعفر صادق !!! چندین بار با اشتیاق به دفتر خواندنیها رفته تا اصل کتاب را از ایشان گرفته و به فرانسه برده تا به دوستان فرانسوی خود ثابت کند که امامان شیعه چقدر با معلومات بوده‌اند اما ذبیح الله خان هر بار خود را مخفی می‌کرده و....
جناب بهنود با توجه به نظر کارشناسان و مطالعه برخی از کتب ایشان بنده بر این باورم که ایشان رمان تاریخی مینوشتند ولی خوانندگان کتب وی را تاریخ تلقی میکردند و خود ایشان هم توضیحی نداده بود که بسیاری از مطالب واقعی نیست و تناقضات فراوانی در خصوص تاریخ وقایع وجود دارد هرچند کتب وی تاثیر فراوانی در کتاب خوانی مردم ایران داشت اما عملکرد امانتدارانه یک نویسنده و مترجم در اولویت قرار دارد که متاسفانه در مورد ایشان چنین نبود نظر صریح جنابعالی برای شناخت بیشتر ما اهمیت دارد.با تشکر
خدا رحمتش کند یک کتاب صد صفحه ایی در دست ذبیح الله منصوری بعد از ترجمه هزار صفحه میشد .از خودش به قدری میبافت اگر نویسنده کتاب ترجمه شده به فارسی را میخواند .نمیفهمید این کتاب را خودش نوشته .ولی ترجمه هاش خیلی جذاب و شیرین است
آقای بهنود،با احترام به کار شما در هزار داستان، انتقادی دارم ،و آن اینکه شاید هم در کاسه آب استاد ذبیح الله منصوری شربت به لیمو بود،آیا شما مطمئن هستید که چیز دیگری بود؟ و اساسا این رویکرد به ایشان نوعی تباه کاری نیست؟
سلام آقای بهنود بی زحمت ی خاطره از آقا هابیل ی داداشش قابیل او زمان که نوجوان بودید برامون تعریف کنید خیلی خوشحال میشیم ممنون از لطف شما خلاصه برامون ی خورده از اون دوران بگید خیلی شما حافظه قویی دارید اگه لطف کنید بفرمایید که در اون ایام شما دقیقا چند سالتونه بود و غذا چی می خوردید منظورم اینه که میوه بود یا لباس چی مد بود از همه مهمتر اسم کشور ما چی بود خواهرهای هابیل و قابیل حجاب داشتن یا نه
Shoma onghadr zabiholah mansouri ro mishenasid ke migoeid meshrob mikhord .vali nemidoni ke naam e asli e eishon Dr hakimelahi bood va eghtebas az mansour e Hallag ke zebhe shodeh bood.name khod ra zabiholah mansouri gozasht.eishon 50(60)sale pish dabirestani pesaraneh dar jonoob e shahr e tehran sakht be name hakimelahi.
آقای بهنود برای شما وقلم تواناو زیبای شما ارزش قائلم ، کاش کمی واضح تر عقیده خوتون رو در مورد ایشون ابراز میکردید ، بر خلاف خیلی ها قلم ایشان برای من اصلا گیرا نبود خیلی تکرار مکررات بود واینکه نثر ایشان بسیار قدیمی واز نطر ادبی بسیار نازیبا بود ضمن اینکه ترجمه زمانی که با اصل مطابقت نداشته باشد خیانت است
جزوه ۶۰ صفحه ای رو ۱۰۰۰ صفحه ترجمه کرده . نخست وزیر ۱۰ دفعه گفته آقا کتاب اصلو بده چون هویدا فرانسه بلد بوده میدونسته این آقا از خودش ترجمه میکنه ... اونم که طفره رفته .. بعد این اومده میگه چقد اطلاعات داشته 😑😑
اگه کتاب خواجه ی تاجدا رو بخونی متوجه عمق هنر و استعداد این ادم میشی که شصت صفحه رو تبدیل به هزار صفحه کرده بدون اینکه کلامی اضافه گویی و تکراره گویی توش باشه و شدیدا مخاطبو جذب میکنه. من دوبار کتابشو خوندم، از اون کتاباست که تا تمومش نکنی احساس ارامش و آسایش نمیکنی و حس ولع بهت میده که زودتر تمومش کنی. هر چند کار جالبی نیست که در ترجمه ادم به متن اصلی وفادار نباشه و از خودش چیزی اضافه کنه ولی به هر حال استاد این کار خطا رو به استادانه ترین روش ممکن انجام میداده و باعث جذبه بیشتره مخاطب میشده، میشه گفت به نوعی یه تقلبه شرافتمندانه انجام میداده برای تبلیغِ خودش. کتاب سینوهه ام همینطور، بسیاز بسیار لذت بخشه خوندنش با اینکه هم فلسفیه، هم تاریخیه، هم رمان طوره، هم تخصصی طوره و پر از اصطلحات پزشکی و نامهاس داروییه قدیمیه و میشه گفت کتاب سنگینیه و ادمهای کند ذهن و خنگ نمیتونن کامل بخوننش و درکش کنن ولی جوانهای دهه های سی، چهل، پنجاه، شصت و حتی هفتاد بسیار زیاد کتاب سینوهه رو خوندن و ازش لذت بردن در حالیکه تو همین کیلیپ و ادعاهای اقای بهنود ثابت شد حداقل دو سومه کتاب زاییده ی ذهن و تخیل و قدرت نویسندگیه خود مرحوم ذ منصوری بوده و جدا از تقلب بودنش من اسمشو میزارم هنر و استعدادِ ناب
روحش شاد بادش گرامی عاشق نوشته هاشون بودم همیشه برایم زنده است آثارش درکتابخانه ام مونس من است
چقدر خاطره دارم از کتاب سینوهه پزشک مخصوص فرعون با ترجمه زیبای زنده یاد ذبیح اله منصوری روحش شاد ...
مرسی اقای بهنود
واقعا اقای ذبیح الله منصوری
یکی از بهترین بوده
تمام نوشته هایش را با لذت می خوانم
افسوس که از او یاد نمی شود
با تشکر وقدردانی ،از یاد آوری گذشتگان ،واقعا"بنده چندین کتاب ترجمه مرحوم ذبیح اله منصوری را دردورانی که رئیس کارگاه راهسازی وساختمان بودم دردورانی که 28روز درکارگاه بودم هرشب مطالعه میکردم وبه این زیبایی شخصیت این نامور را نشنیده بودم .خداایشان را بیامرزد که به ادبیات ایران خدمت کرده است .
سلام.خیلی خوشحال شدم.که این را دیدم.کار بزرگی برای امثال من نوعی می کنی.خوشحالم که با برنامه های شما روز به پایان میرسانم.عطش من را برطرف می‌کند .خدا نگهدارت باشد....
مسعود جان، عالی، حق را ادا کردی
جسارتا موضوع مربوط به کتاب منم تیمور جهانگشا بوده که جناب بهزادی در کتاب شبه خاطرات به این جریان اشاره کرده البته نمیخواستم جلوی توپچی ترقه در کنم امیدوارم پوزش بنده را بپذيريد و احیانا اگر اصل حکایت رنگ دیگری دارد این کمترین را نیز مطلع سازید.
کتاب سینوحه ترجمه‌ای است از کتاب the Egyptian اثر میکاا والتاری
کلاهبردار کلاهبرداره حالا در حرفه ای که میخواهد باشه . ایشون اگر بجای این همه دروغ نویسی سعی میکرد یک اثر ولو رمان از خودش خلق کنه بهتر بود از این همه دروغی که به اسم این و اون چاپ کرد
خیلی ممنون جناب بهنود.
من یادمه در دوران نوجوانی در دهه ۴۰، یک کتاب خوندم که خیلی دوست داشتم.
کتاب مرموز و خیلی جالبی بود به اسمی شبیه "یک ایرانی در قطب شمال".
داستان این کتاب در مورد یک کشتی مسافرتی بود که در راه قطب شمال، اتفاقات عجیبی و بسیار جالبی برای سرنشینانش می افته. تنها یک ایرانی در بین مسافرین بود که برای من در آن دوران دهه ۴۰، که هنوز خارج و خارجی ، حالت مرموزی داشت ، بسیار شگفت انگیز بود.
همیشه در ذهنم باقیه.
سبک نویسندگی اش کمی شبیه کارهای آگاتا کریستی بود .
فکر میکنم اسم نویسنده روی کتاب نوشته نشده نبود و طوری بود که من در آن زمان فکر میکردم که این کتاب واقعا بدست همان ایرانی که به قطب شمال رفته نوشته شده.
حالا که این صحبت های آقای بهنود رو شنیدم، حدس میزنم که نویسنده اش همون آقای ذبیح الله منصور بوده.
چقدر تاسف انگیزه که یک نویسنده بجای اینکه با افتخار اسم خودش رو روی کتاب بنویسه، اسم کسی دیگر رو بنویسه و تازه بخاطر این کار تحقیر هم بشه.
بهزاد د.
ببخشید جناب بهنود٫
ربیح الله منصوری خیلی از نوشته هایش حاوی مشتی ( من دراوردی ) و خلاف حقیقت است !!!
جناب بهنود با سلام، نمیدونم چند بخش از این ویدیو ها تا حالا آپلود شده (من جدیداً شما رو پیدا کردم)، ولی ایکاش از اول اینهارو شماره گذاری میکردید که خنگولی هایی مثل من که آلزایمر هم دارند بدونن کدوم ویدیو ها رو دیدن و کدوم رو نه! ظاهراً قراره (هزار داستان) باشه! خیلی دیره؟ میشه یه فکری کرد؟
در دوران نوجوانى اكثر كتابهايي كه خواندم با ترجمه آقاى ذبيح الله منصورى بود اما بعضى مواقع اين پاورقى ها و اطلاعات بيشتر ما را از خط داستان پرت ميكرد.شنيده بودم ايشون خيلى از كتاب ها را خودشون نوشتن و به اسم نويسنده هاى خارجى شناخته نشده و بعنوان مترجم به چاپ سپردن.در هر حال ترجمه هاشون انقد زيبا بود كه خواننده دنبال كتاب هايي با ترجمه ايشون بود .
منم چندين كتاب از ايشان خواندم ولي اصلا هيچ چيز در مورد شخصيت ايشان نميدانستم، چه داستانهاي جالبي.
سلام آقای بهنود. من این داستان که هویدا اصل کتاب رو خواسته، درباره ی کتاب "منم تیمور جهانگشا" شنیدم. چون در پایین جلد کتاب نوشته شده بود: خاطرات تیمور لنگ به قلم خود او.... و هویدا خواسته که اصل کتاب که خود تیمور نوشته رو ببینه و بقیه ی ماجرا. هرنوجوانی که اهل کتاب خوندن باشه کتاب های اقای منصوری رو خوانده و با قلم گیرای ایشون مانوس شده. متاسفانه وقتی جزوه ای از ایشون با عنوان امام صادق و دانش کوانتوم دیدم، عقیده ام نسبت به این بزرگوار تغییر کرد
بابا من شنیدم مهندس بازرگان بوده که بعد از چاپ کتاب امام جعفر صادق !!! چندین بار با اشتیاق به دفتر خواندنیها رفته تا اصل کتاب را از ایشان گرفته و به فرانسه برده تا به دوستان فرانسوی خود ثابت کند که امامان شیعه چقدر با معلومات بوده‌اند اما ذبیح الله خان هر بار خود را مخفی می‌کرده و....
جناب بهنود با توجه به نظر کارشناسان و مطالعه برخی از کتب ایشان بنده بر این باورم که ایشان رمان تاریخی مینوشتند ولی خوانندگان کتب وی را تاریخ تلقی میکردند و خود ایشان هم توضیحی نداده بود که بسیاری از مطالب واقعی نیست و تناقضات فراوانی در خصوص تاریخ وقایع وجود دارد هرچند کتب وی تاثیر فراوانی در کتاب خوانی مردم ایران داشت اما عملکرد امانتدارانه یک نویسنده و مترجم در اولویت قرار دارد که متاسفانه در مورد ایشان چنین نبود
نظر صریح جنابعالی برای شناخت بیشتر ما اهمیت دارد.با تشکر
💐
Very very nice of you.
خدا رحمتش کند یک کتاب صد صفحه ایی در دست ذبیح الله منصوری بعد از ترجمه هزار صفحه میشد .از خودش به قدری میبافت اگر نویسنده کتاب ترجمه شده به فارسی را میخواند .نمیفهمید این کتاب را خودش نوشته .ولی ترجمه هاش خیلی جذاب و شیرین است
انگشت کوچک مشفق همدانی هم نیست
او پدیده ای بود اثار دیویی را او فهمید و ترجمه کرد
آقای بهنود،با احترام به کار شما در هزار داستان، انتقادی دارم ،و آن اینکه شاید هم در کاسه آب استاد ذبیح الله منصوری شربت به لیمو بود،آیا شما مطمئن هستید که چیز دیگری بود؟ و اساسا این رویکرد به ایشان نوعی تباه کاری نیست؟
حرف‌ها شما با اطمینان است تاریخ نمی تواند ۱۰۰ باشد
سلام آقای بهنود
بی زحمت ی خاطره از آقا هابیل ی داداشش قابیل او زمان که نوجوان بودید برامون تعریف کنید خیلی خوشحال میشیم ممنون از لطف شما خلاصه برامون ی خورده از اون دوران بگید خیلی شما حافظه قویی دارید اگه لطف کنید بفرمایید که در اون ایام شما دقیقا چند سالتونه بود و غذا چی می خوردید منظورم اینه که میوه بود یا لباس چی مد بود از همه مهمتر اسم کشور ما چی بود خواهرهای هابیل و قابیل حجاب داشتن یا نه
یعنی خدا تو رو نکشه. مردم از خنده!!!😂😂😂😂 اتفاقاً چند سال پیش یکی از نویسندگان مطرح هم دقیقاً به همین نکته درباره بهنود اشاره کرده بود
Shoma onghadr zabiholah mansouri ro mishenasid ke migoeid meshrob mikhord .vali nemidoni ke naam e asli e eishon Dr hakimelahi bood va eghtebas
az mansour e Hallag ke zebhe shodeh bood.name khod ra zabiholah mansouri gozasht.eishon 50(60)sale pish dabirestani pesaraneh dar jonoob e shahr e tehran sakht be name hakimelahi.
آقای بهنود برای شما وقلم تواناو زیبای شما ارزش قائلم ، کاش کمی واضح تر عقیده خوتون رو در مورد ایشون ابراز میکردید ، بر خلاف خیلی ها قلم ایشان برای من اصلا گیرا نبود خیلی تکرار مکررات بود واینکه نثر ایشان بسیار قدیمی واز نطر ادبی بسیار نازیبا بود ضمن اینکه ترجمه زمانی که با اصل مطابقت نداشته باشد خیانت است
جزوه ۶۰ صفحه ای رو ۱۰۰۰ صفحه ترجمه کرده . نخست وزیر ۱۰ دفعه گفته آقا کتاب اصلو بده چون هویدا فرانسه بلد بوده میدونسته این آقا از خودش ترجمه میکنه ... اونم که طفره رفته ..
بعد این اومده میگه چقد اطلاعات داشته 😑😑
اگه کتاب خواجه ی تاجدا رو بخونی متوجه عمق هنر و استعداد این ادم میشی که شصت صفحه رو تبدیل به هزار صفحه کرده بدون اینکه کلامی اضافه گویی و تکراره گویی توش باشه و شدیدا مخاطبو جذب میکنه. من دوبار کتابشو خوندم، از اون کتاباست که تا تمومش نکنی احساس ارامش و آسایش نمیکنی و حس ولع بهت میده که زودتر تمومش کنی. هر چند کار جالبی نیست که در ترجمه ادم به متن اصلی وفادار نباشه و از خودش چیزی اضافه کنه ولی به هر حال استاد این کار خطا رو به استادانه ترین روش ممکن انجام میداده و باعث جذبه بیشتره مخاطب میشده، میشه گفت به نوعی یه تقلبه شرافتمندانه انجام میداده برای تبلیغِ خودش. کتاب سینوهه ام همینطور، بسیاز بسیار لذت بخشه خوندنش با اینکه هم فلسفیه، هم تاریخیه، هم رمان طوره، هم تخصصی طوره و پر از اصطلحات پزشکی و نامهاس داروییه قدیمیه و میشه گفت کتاب سنگینیه و ادمهای کند ذهن و خنگ نمیتونن کامل بخوننش و درکش کنن ولی جوانهای دهه های سی، چهل، پنجاه، شصت و حتی هفتاد بسیار زیاد کتاب سینوهه رو خوندن و ازش لذت بردن در حالیکه تو همین کیلیپ و ادعاهای اقای بهنود ثابت شد حداقل دو سومه کتاب زاییده ی ذهن و تخیل و قدرت نویسندگیه خود مرحوم ذ منصوری بوده و جدا از تقلب بودنش من اسمشو میزارم هنر و استعدادِ ناب
خوش صحبت هست ولی خیلی از چیزایی که میگه صحیح نیست
همش دروغ و داستان بوده