FENOMEN ZACHOWANIA CIAŁA PO ŚMIERCI - BERNARDETTA SOUBIROUS Z LOURDES [HD]

Nieustannie trwający cud...
"Jakby była pogrążona we śnie"
Od czasu śmierci św. Bernadetty jesteśmy świadkami cudu. Ciało świętej, wbrew wszelkim prawom natury, w ogóle nie ulega procesowi rozkładu zarówno zewnętrznego jak i wewnętrznego, do dziś zachowując świeżość i piękno.
Z jej twarzy promieniuje dziewicze piękno, oczy ma zamknięte, jakby była pogrążona w spokojnym śnie, usta nieco rozchylone. Głowę lekko przechyloną na lewo, skóra w idealnym stanie przylega do mięśni, ręce złożone na piersi i owinięte różańcem, pod skórą można zobaczyć zarys żył, paznokcie są również w doskonałym stanie.
Proces informacyjny Bernadetty na szczeblu diecezjalnym zakończył się jesienią 1909 r. Według obowiązujących przepisów kościelnych trzeba było dokonać tak zwanego kanonicznego rozpoznania ciała zmarłej, które miało miejsce 22 września 1909 r. Oficjalna, szczegółowa relacja z pierwszej ekshumacji znajduje się w archiwum klasztoru Saint-Gildard. Czytamy w niej, że o godz. 8.30 rano otwarto grób w obecności biskupa Gautheya z Nevers oraz członków trybunału diecezjalnego. Po zdjęciu wieka trumny ukazał się zdumiewający widok idealnie zachowanego ciała Bernadetty. Z jej twarzy promieniowało dziewicze piękno, oczy miała zamknięte, tak jakby była pogrążona w spokojnym śnie, a usta nieco rozchylone. Głowa jej była lekko przechylona na lewo, ręce złożone na piersi i owinięte mocno pordzewiałym różańcem; skórajej, pod którą było widać zarys żył, w idealnym stanie przylegała do mięśni; również paznokcie u jej dłoni i stóp były w doskonałym stanie.
Szczegółowe oględziny zwłok przeprowadzili dwaj lekarze. Po zdjęciu habitu całe ciało Bernadetty prezentowało się jak żywe, było elastyczne i integralne w każdej swojej części. Po badaniach został spisany protokół z podpisami lekarzy i świadków. Siostry umyły i ubrały ciało Bernadetty w nowy habit, a następnie włożyły je do nowej, podwójnej trumny, która została zamknięta, opieczętowana i złożona ponownie w tym samym grobie.
Z naukowego punktu widzenia fakt doskonałego zachowania się zwłok Bernadetty po 30 latach ich przebywania w grobie nasyconym wilgocią - co powinno sprzyjać ich szybkiemu rozkładowi, tym bardziej że za życia były dotknięte wieloma chorobami -jest zjawiskiem nadzwyczajnym i niewytłumaczalnym.
Ciało Bernardety w szklanym sarkofagu
Drugie rozpoznanie ciała Bernadetty odbyło się 3 kwietnia 1919 r. - w obecności biskupa Nevers, komisarza policji, reprezentantów rady miejskiej oraz członków trybunału diecezjalnego. Rozpoznania tego dokonano bardzo podobnie jak 10 lat wcześniej - z tą tylko różnicą, że każdy z dwóch lekarzy, Talon i Comte, redagował swój raport oddzielnie i bez wzajemnej konsultacji. Oba te sprawozdania całkowicie się zgadzają ze sobą, a także z raportem medycznym sprzed 10 lat, sporządzonym przez lekarzy Davida i Jordana.
DLA TYCH, KTÓRZY WIERZĄ W BOGA - ŻADEN DOWÓD JEST NIE POTRZEBNY... - DLA TYCH, KTÓRZY NIE WIERZĄ - KAŻDY DOWÓD JEST NIEWYSTARCZAJĄCY...
( PRZEKAZ DZIĘKI - TV RELIGIA, DO KTÓREJ TO ROZGŁOŚNI TV - ZACHĘCAM...)
Dla ciekawości
Wbrew woli rodziny i samego Lenina, za sprawą Józefa Stalina zabalsamowano zwłoki zmarłego i wystawiono je na widok publiczny w mauzoleum na Placu Czerwonym w Moskwie. Do chwili obecnej rząd w Moskwie wykłada kolosalne sumy na utrzymanie ciała, a właściwie szczątek Lenina, które to ciało i tak jest młodsze od ciała Świętej Bernardetty o niecałe 50 lat. Mumia Lenina dwukrotnie w ciągu tygodnia poddawana jest zabiegom oczyszczająco-zabezpieczającym, a raz na 1,5 roku gruntownej konserwacji - w przeciwieństwie do nienaruszonego ciała Bernardetty Soubirous z Lourdes, które po przeszło 20 latach w ziemi - bardzo wilgotnym gruncie i pozostałych latach w sarkofagu było jedynie trzykrotnie obmyte.