542 - Άυλος & Σκιά ενός ανθρώπου - Κάψε ό,τι σε καίει

[Άυλος]
μεγάλα κόλπα και κουμάντα, ίδια κατάντια
το άγχος κι η ντροπή σε 'καναν άντρα
αρμονία μες τη χάβρα
απόγνωσης ισορροπία στην τσιμεντένια μάντρα
άδεια βλέμματα κι ανούσια συμβάντα στήνουνε τη μέρα
κόλαση, ναρκώσεις, όαση, χάνεται η όραση εντελώς
κυνήγι, στάση για το πάγωμα
της νύχτας κάθε στράβωμα σε ωθεί να μη σε βρεί το χάραμα
καν' το μαγείρεμα
και σπάω και το συμπλήρωμα
ας κάνουμε κι απόψε άλλο ένα πείραμα
στου πόνου μας το φίμωμα η μέθοδος δεν πιάνει
δώσε λήθαργο και πλάνη
σ' εκείνον που δεν έμαθε ποτέ να αποτυγχάνει
σ' αυτόν που στον καθρέφτη του μπροστά βάζει στον κρόταφο το γκάνι
στον άλλο τον ταλαίπωρο που ακόμα κάνει τράκα στον Αϊ Γιάννη
για τ' αλάνι που δεν άντεξε και έσφιξε θηλιά για να την κάνει
μια για τη νοθεία που γενιές ξεκάνει
μια για όποιον κοντεύει από τη στούρα να φυράνει
στην ανάγκη που σε καταντάει χάλι τελειωμένο
σ' εκείνον που στις φλέβες του χαράζει πεπρωμένο
ένα νόημα καμμένο
τίποτα δεν περιμένω
ηθικό κατεστραμμένο
ο ύπνος θα με πάρει αυτή τη νύχτα με τσιγάρο αναμμένο
με τσιγάρο αναμμένο
[Σκιά Ε.Α.]
κάψε ό,τι σε καίει
αναμειγνύονται τα λόγια μου και γίνονται τροφή όσο η σάρκα μου συνεχίζει αρρωστημένο, πηχτό καπνό να εισπνέει
μέσα από το κεφάλι μου ουρλιάζοντας ένας διάβολος καίει
εφτά κελιά, ακόρεστα όταν φτύνουν πισώπλατα χολή
το τίμημα είναι θηλιά
μες στη σπηλιά σαν τα σκυλιά
γροθοκοπούνε ανελέητα χωρίς να βγάζουνε ούτε μιλιά
καταραμένη, σκιά ενός κακού ανθρώπου αποξενωμένη
ξεχασμένη θα μένει
σε σένα δωσμένη ολοκληρωτικά
κάτω απ' το ημίφως μόνος κι όλα μου μοιάζουνε δανεικά
στο κοινώνικό σας σύνολο αυξάνεται η κλίμακα των ανθρώπινων δούλων
είναι εξαναγκασμένοι πάντα από τα άξεστα αφεντικά
όλα τα λάθη πληρώνονται
συσσωρευμένο μίσος αναπαράγεται στην ψυχή
και τα συναισθήματα απλά διαστρεβλώνονται
αρρωστημένοι πόθοι
κρεμασμένες σάρκες υποσυνείδητα εξιλεώνονται
πτώματα κείτονται στο χώμα κι από τις συνειδήσεις τους αναλώνονται
αλάτι στην πληγή
αγγίζω ανεπαίσθητα το χάος
μεθυσμένος τρέπομαι ρε σε φυγή
φορές διακόπηκαν τα όνειρά μου απο κακές συνήθειες λίγο πρίν φτάσω στην πηγή
γι' αυτό ξενέρωσα
όταν τα χνώτα σου σκεπάσαν το κορμί μου σαν πέπλο μαγείας με απελευθέρωσα
μέσα μου γέρασα
ναι μέσα μου γέρασα

[@Erebos7]

nomizw pws leei to guni aderfe.. an kai tha akougotan kalitera etsi opos to grapses esy :P

[@tigka07]

δεν έχω ιδέα φίλος
πάντως στο soundcloud του έχει ανεβάσει ένα κομμάτι απ' το Ν.1729/87 Νεκρόπολις
τσέκαρε το αν θες

[@porygon317]

εχεις καποιο λινκ;

[@porygon317]

αδερφε ξερεις ποτε σκαει το νεκροπολις;