ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ภาพยนต์เรื่องนี้ถ่ายทำในท้องที่หมู่บ้านของฉัน ถนนเส้นนี้นะปัจุบันเป็นถนนลาดยาง อยู่ในพื้นที่ตำบลคำพระ อ.หัวตะพาน จ.อำนาจเจริญ เส้นทางบ้านคำพระไปบ้านท่ายางชุมและแยกไปบ้านหัวตะพาน
ดีจังนะครับ
คิดถึงบ้านล่ะสิ5555555
@@อสงไขยนานมาก คิดถึงสิค่ะ ภาพยนต์เรื่องนี้แม่ของฉันก็ร่วมแสดงด้วยค่ะ แต่ตอนนี้แม่ของฉันจากไปแล้วค่ะ
บ้านอะไรคับที่ไปถ่ายทำตอนนั้นอยู่ป.3
อิจฉาจังได้เห็นอดีตหมู่บ้านตัวเอง
ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำในจังหวัด,อุบลราชธานี,ครับ,ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กเรียนชั้นประถม,ได้ไปดูเขาถ่ายทำภาพยนต์,ฉากหนึ่งครับ,ตรงที่ร้านถ่ายรูปเบอร์รินอาร์ต,,ถนนพรหมราช,ครับ,ตอนที่พระเอก,ปิยะ ตระกูรราช,ตอนที่เดินเข้าไปในร้านซื้อกล้องถ่ายรูป,ตอนนั้นผมตื่นเต้นมากๆครับ,ที่ได้ไปดูเขาถ่ายหนังแบบใกล้ๆครับ,บ้านผมอยู่แถวๆสถานีกาชสดที่7,ใกล้ๆวงเวียนน้ำพุ,โรงหนัง,เฉลิมสิน,ครับ,ดูแล้วชวนให้คิดถึงในอดีตมากๆครับ,ขอบคุณที่ได้นำมาลงให้ชมนะครับ,,สวัสดีครับ
❤ #บทภาพยนต์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด..เรื่องหนึ่งของวงการภาพยนต์ไทยอมตะตลอดกาล..สะท้อนภาพสังคมไทยในยุคนั้นได้อย่างเห็นภาพชัด..การปลูกฝังเรื่องคุณธรรม และอุดมการณ์ที่ดีงามให้กับเยาวชนของชาติ..หนังที่อยู่ในความทรงจำมาตั้งแต่ในวัยเด็ก.. #รู้สึกรัก & ศรัทธาในตัวครูปิยะมาก ๆ ครับ..✌❤😀
ขอบคุณที่ลงหนังดีดีให้ดู ดูแล้วก็ให้คิดถึงครู ปี 2521 ผมเกิดพอดี ก็ได้สัมผัสบรรยากาศในหนัง แม้จะไม่ทันภาคบังคับ ป.4 สมัยผม ภาคบังคับ ป.6 โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบคำว่า "ครู" มากกว่าคำว่า "อาจารย์"ตอนผมเรียน ให้ดื้อมากแค่ไหน แต่ทั้งรัก เคารพ ทั้งกลัวครู มากกว่าพ่อแม่อีก อธิบายไม่ถูกครับว่าเพราะอะไรจนเรียนมัธยมก็เป็นเช่นนั้นจนปัจจุบันได้ทำงาน บางครั้งต้องไปฝึกไปเรียนหลักสูตรใดใด ก็จะให้เกียรติครูที่สอนที่ฝึกผมเสมอ ตอนเรียน ผมจะไม่เอายศไปเรียนด้วย มีแต่คำว่าครูกับนักเรียน ฝึกจบมา ค่อยว่ากันครับ
ดูแล้วก็คิดถึงเรื่องราวสมัยเป็นเด็ก บ้านนอกห่างไกลตัวเมือง มีแต่ธรรมชาติ ถึงจะไม่เจริญเช่นสมัยนี้…แต่ก็มีความสุขมากมาย #ความทรงจำ #เด็กบ้านนอก 😊😊
ผมไม่อยากให้บ้านของผมเจริญเลยคับอยากเห็นบ่อน้ำที่มีปลากลางทุ่งนามีกุ้งมีหอยเอามาทำกินกันตามประสาคนบ้านนอกของพวกเรา
@@อสงไขยนานมาก บบบบชชบบชฃ
ผ่านมา 44 ปี โปรดักชั่น และองค์ประกอบศิลป์ ถือว่าสุดยอดมากครับ
บ้านหนองหมาว้อ ในความทรงจำ ได้ดูหนังเรื่องนี้ตอนอายุ8ขวบ หนังกลางแปลง😁 ขอบคุณแอดมากนะคะที่นำมาให้ดูอีก
เรื่องนี้ดูตั้งแต่เด็กๆสมัยหนังกลางแปลงที่ต่างจังหวัด ทุกๆวันนี้ยังดูอยู่ และนับรอบไม่ถ้วนล่ะว่าดูกี่รอบแล้ว...ชอบครับ
รถโดยสารในเรื่อง จอดอยู่ที่ วิทยาลัยสาระพัดช่างอุบล คิดว่าน่าจะยังอยู่นะคะ เพราะเมื่อปี 2553 ยังเห็นจอดอยู่ 😊😊
สมัยยุกต์.ครูประชาบาล..ศึกษาธิการอำเภอ..จังหวัดเป็นผู้บังคับบัญชาถึงลำบากครูทุกคนก็มีอุดมการณ์เพื่อเจ้าตัวเล็กๆดินแดนไกลปืนเที่ยงได้มีโอกาศเข้าถึงการศึกษา..และเพลงครูรุ่งเพชร..แหลมสิงห์เกี่ยวกับครูประชาบาลก็ยังจำได้ขึ้นใจ(ในสัยนั้นเราทั้งสอนและยังหวาดระแวงจากภัยผู้ก่อการร้าย)
สุดยอด สะท้อนสังคม มีเรื่องมีราวรายละเอียดมากๆ classic
ผมคนแพร่ และหนังเรื่องนี้ ทำให้ผมเป็นครูและมาสอนที่กาฬสินธุ์จนถึงปัจจุบัน
จำได้ว่าอายุห้าหกขวบผมดูหนังเรื่องนี้แล้วร้องไห้เลย
ขอชื่นชมในความเสียสละเพื่ออุดมการณ์ของคุณครูรุ่นเก่าๆที่เปี่ยมด้วยวิชาหลากหลายเป็นทั้งครูใหญ่ครูน้อยพันโรงด้านจิตวิทยาสังคมสูง ครูยุคนี้เทียบไม่ติดเลยจะมีก็แค่ทฤษดีตามตำราน๊ส่วนมาก
สอนยุใสน้อ
หนังเรึ่องนี้ปักหลักถ่ายทําที่บัานดอนเมยต.ดอนเมยอ.เมึองจ.อําเจริญในปัจจุบัน
บ้านหนองหมาว้อในหนังคึอบ้ายดอนเมยนั้นเอง
ครูบ้านนอก ลูกอีสาน เป็นหนังที่คนอีสานเริ่มเข้ามามีบทบาทในวงการหนัง
เด็กๆ( ในตอนนั้น) น่ารักและแสดงได้ดีมาก ไม่รู้ทำให้ผู้กำกับ ต้องปวดหัวหรือเปล่าเนี่ย
สมชาติ ประชาไทย คนหมู่บ้านเดียวกับผมครับ บ้านหนองหัวรัง อ.สามชุก จ.สุพรรณครับ
ร้านครกไม้ไทยลาว คือ อนุสรณ์ครูบ้านนอก..อาหารอิสานสุดยอดต้มอึ่ง
ตอนนั้นผมอายุ 17 ปี สกลนครฉายที่ โรงภาพยนตร์อิมพีเรียล ปรากฎการณ์โรงแตกแย่งกันดู ในยุคนั้นจากคำว่า "ไปกินอาหารญี่ปุ่น" เป็นศัพท์แสลงที่แปลว่า "ไปเที่ยวซ่อง"
มีแต่เนื้อทั้งนั้นแหระ555
เดี่ยวนี้ภาพความทุรกันดารแบบนี้ในเมืองไทยไม่มีแล้ว มันไปอยู่ประเทศเพื่อบ้านหมดแลัว
บางพี้นที่ยังมีอยู่/แม้กระทั้งไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงก็ยังมีเลยไม่รู่ผ่านมาใด่ไง
ความ จริงที่เมืองไทย
ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหลทุกครั้งผมคนหนึ่งละที่เป็นครูบ้านนอกเมื่อ40กว่าปีพร้อมครูปิยะ
เราเกิดไม่ทัน แต่หนังโคตรดีเลย ไม่น่าเชื่อว่าสมัยก่อนจะทำหนังได้ดีมากๆ แบบเรื่องนี้
หนังดังในอดีตดังนานมาก
ปี21ผมอายุ20แต่งตัวแบบนี้เลยครับ...คิดถึงอดีต
ชอบมากนึกถึงไปบ้านนอก
โห ขอบคุณมากเลยครับ
RIP อาจารณ์ นพดล ดวงพร ไนความทรงจำ
40 ปีที่แล้วรร.ขาดครูยังไง ปัจจุบันแม่งก็ยังงั้น(ทั้งที่รอขึ้นบัญชีอย่างเยอะ) ทีนายพลแม่งแทบจะเดินชนกันตาย นอนกินภาษีไปวัน ๆ ไม่ทำห่าอะไร แต่กับครูนี่ตัดลดทุกอย่าง เจริญ
ชอบมากตอนเด็กที่
ภาพยนตรที่สร้างโดยคนอิสานและทีมงานคนอิสาน คือ#กมล #กุลตังวัฒนาอดีตนักพากย์หนังกำกับโดย #สุรสีห #ผาธรรมนักพากยหนังสายอีสานเช่นกัน
ตอนนั้นผมพึ่งอายุ11ปีเองคีบ
มันบอกวิถีชีวิตชาวชนบทสมัยนั้นจริงๆ
ชอบมากรินเมืองตาก
เรื่องนี้ทำให้เป็นครู
ฉากที่เห็นชาวบ้านนั่งลอกปอนั้นคิดถึงตอนเด็กมากเลย ปัจจุบันเมืองไทยเราคงไม่มีใครปลูกปอกันแล้ว เด็กรุ่นใหม่คงไม่รู้จัก
ยุคสร้างชาติใหม่ๆ
หนังเรื่องนี้ตอนผมอยู่ ป.2 ไปดูหนังกลางแปลงตามงานวัด
ปิยะ ตระกูลราษฎร์ ถ้าภาพไม่ผิด เป็นตนที่แสดงหนัง อีสาน เยอะ ที่สุด อ.พงษศักดิ์ จันทะรุกขา ผู้นำเข้า ภาพไม่ชัดเลย..ไม่เหมือน ลูกอีสาน 2522 ภาพชัด 100% เลย...
มีเพลง ของ จำเนียง มิตรประชา ด้วย
ครูพาไปดูเก็บ1บาท
มีเพลงborn to be wideด้วย
สวัสดีดีมากครับ
มีเรื่องลูกอีสานมั้ยครับ
ไม่มีครับ
แจ้งเกิดเต็มตัว.ปิยะ-วาสนา
ทำให้นึกตอนเด็กๆ มีคนนั่งลอกปอแก้ว มีรถรากซุุ้ง
มัดละสลึง..เหม็นโคตรๆ
รถสมัยนั้น สภาพเหมือนปลวกแทะกินแทบทั้งคัน แต่เหล็กโครงสร้างดี แข็งแรง ทนทาน🤔
เคยดูแต่ไม่จบเรื่อง ต้องกลับกรมกอง
ฟังเพลงนี้คิดถึงแหลมมอริสัน กีต้าร์คิง
หนังเรื่องแรกที่ได้ดู
สมัยธรรมชาติยังมีเยอะ
ครูพิศิษโดนคำสั่งย้าย..โรงเรียนบ้านหนองหมาว้อก็กันดารสุดๆแล้ว ยังจะย้ายไปไหนอีกละครับ มันจะมีที่ลำบากกว่านี้อีกรึ
คนขับรถยังมีชีวิตยู่บ่ครับ
ตอนจบปวดใจจัง
ตอนนั้น 9 ขวบปีนำ้ท่วมอุบล ดูยังร้องไห้ตามเลยครูปิยะแสดงดีมากทั้งมนรักแม่นำ้มูล
เราน่าจะไล่เลี่ยกัน
@@wimonyongkampom5933 🤔
เราพึ่งเกิดได้1ขวบ555
ไ๙
งง
คว..
สุดประทับใจกับหนังไทยไม่กี่เรื่องมีเรื่องนี้อยู่ด้วย ตอนเด็กๆที่เคยดูที่โรงเฉลิมไทย แม้จะนานแล้วแต่จำได้ไม่เลือน จนมีซีดีก็ซื้อแผ่นมาเก็บไว้อีก เนื้้อเรื่องเรียบง่าย ธรรมดาแต่เต็มไปด้วยสีสรร และสะท้อนชีวิตชนบทได้ดี ฉากสุดท้ายน่าจะดีกว่านี้กินใจกว่านี้ แต่ก็ไม่ถึงขีเหร่ประทับใจสะเทือนใจในระดับหนึ่ง หนึ่งในหนังไทยที่งดงาม ประทับใจ
มักเรื่องราวลึกซึ้งกินใจเข้ากับความจริงตอนนี้อายุ50สิบแล้วดูไม่เบื่อแต่เด็กมา
จริงค่ะ
เช่นกันครับดูเมื่อเรียนครูปกศ.ต้น40กว่าปีมาแล้วครับตอนนั้นภาคภูมิใจมากอยากออกไปเป็นครูแบบครูปิติ
ดูหนังเรื่องนี้แล้วเสียดายทรัพยากรป่าไม้ปัจจุบันใกล้จะเป็นทะเลทรายแล้วประเทศไทย
หนังเรื่องนี้ดูตอนเรียนมัธยม ต้องเดินจากโรงเรียน ไปที่วิคหนัง ในตำบลมีโรงหนัง โรงเดียว หนังฉายกลางวัน โรงหนังสมัยก่อนมีแต่พัดลม ที่นั้งเป็นไม้ นั้งเรียงต่อกัน เด็กๆทั้งโรงเรียน มาแออัดดูหนังในช่วงกลางวัน ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ มีความสุขครับ
ระบบการศึกษาไทยในชนบทก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ผม อยู่ มศ 1 เป็น มศ รุ่นสุดท้าย คุณครูพาเดินไปดูที่โรงหนังในอำเภอ ท่าวุ้งรามา ม้านั่งยาว ด
2506เหรอครับ
ตอนนั้นผม11ปีนะครับอยากย้อนอดีตได้จังเลย
ได้แต่อ่านหนังสือ ครูบ้านนอก ชอบมากครับ ขอบคุณครับที่นำมาให้ชม
หนังเรึ่องนี้ส่วนมากจะถ่ายทํากลางคึนจะใชัระบบไฟสว่างมากเคยดูเขาถ่ายทำจนจบเรึ่องปิดกล้องเลยครับ
มีครับมีอยู่ที่ครูบ้านนอกไปอยู่ไม่ได้อยู่ด้วยความหวาดระแวงกลัวว่าวันไหนจะถูกฆ่าตายเหมือนครูจูหลิง
ครูจูหลิงประมาทไปช่างน่าสงสารจริงๆ พอรู้ความเป็นมาแล้วน้ำตาจะไหลเลย
ธนากรภาพยนตร์ชุมแพจัดฉายตอนนั้นยังจำใด้
หนังเก่าๆ แบบนี้ หละดูขลังมาก นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ
ชอบมากๆดูหลายรอบล่ะคิดถึงสมัยยังเรียนเทคนิคๆ
เรื่องนี้ทั้งสนุกทั้งเศร้าที่ครูตาย
หนังมืดว่ะมองไม่ค่อยเห็นถ่ายกลางคืนรึครับ
เทคโนโลยี สมัยนั้น ได้แค่นี้ ถือว่าดีแล้วครับเหมือน เครื่อง บินแรกบินได้ 12 วินาที บนอาการขยับ ได้ 180 กม/ชมปัจจุบัน 1000-5000 ชม/กมยังทำได้ ยานอาวกาศ วิ่ง เห็นดวงอาทิตย์ ตก6-16 ครั้ง ในแต่ละวันทุกอย่างต้องมีการพัฒนาเช่น. คนต้องเป็นสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังไม่ใช่ หมอบคลาน เหมือน คนบางกลุ่มที่ คิดว่า มนขเป็นสัตว์ เลือยคลาน. อิอิ.
สังคมในเมืองกับชนบทช่างห่างกันราวฟ้ากันดิน
ปลูกผักๆทำสวนครัวไมต้องกลัวอดผัก ผมเรียนอยุ่ ป.4 วัดโคกสะท้อน ทส.นศ.เสียตังคนละ 2 บาทเดินแถวไปดูหนังที่วิค คิง 77
เคยดูตอนนั้นครูนำมาฉายที่รร.คอนสวรรค์ ชัยภูมิจำได้ว่าเอาผ้าล้อมหอประชุมโรงเรียนถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นปี 2521 หรือไม่ก็ 2522 นะ สนุกมากเลยครับตอนนี้ใกล้เกษียณแล้ว
ภาพยนต์เรื่องนี้ถ่ายทำในท้องที่หมู่บ้านของฉัน ถนนเส้นนี้นะปัจุบันเป็นถนนลาดยาง อยู่ในพื้นที่ตำบลคำพระ อ.หัวตะพาน จ.อำนาจเจริญ เส้นทางบ้านคำพระไปบ้านท่ายางชุมและแยกไปบ้านหัวตะพาน
ดีจังนะครับ
คิดถึงบ้านล่ะสิ5555555
@@อสงไขยนานมาก คิดถึงสิค่ะ ภาพยนต์เรื่องนี้แม่ของฉันก็ร่วมแสดงด้วยค่ะ แต่ตอนนี้แม่ของฉันจากไปแล้วค่ะ
บ้านอะไรคับที่ไปถ่ายทำตอนนั้นอยู่ป.3
อิจฉาจังได้เห็นอดีตหมู่บ้านตัวเอง
ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำในจังหวัด,อุบลราชธานี,ครับ,ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กเรียนชั้นประถม,ได้ไปดูเขาถ่ายทำภาพยนต์,ฉากหนึ่งครับ,ตรงที่ร้านถ่ายรูปเบอร์รินอาร์ต,,ถนนพรหมราช,ครับ,ตอนที่พระเอก,ปิยะ ตระกูรราช,ตอนที่เดินเข้าไปในร้านซื้อกล้องถ่ายรูป,ตอนนั้นผมตื่นเต้นมากๆครับ,ที่ได้ไปดูเขาถ่ายหนังแบบใกล้ๆครับ,บ้านผมอยู่แถวๆสถานีกาชสดที่7,ใกล้ๆวงเวียนน้ำพุ,โรงหนัง,เฉลิมสิน,ครับ,ดูแล้วชวนให้คิดถึงในอดีตมากๆครับ,ขอบคุณที่ได้นำมาลงให้ชมนะครับ,,สวัสดีครับ
❤ #บทภาพยนต์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด..เรื่องหนึ่งของวงการภาพยนต์ไทยอมตะตลอดกาล..สะท้อนภาพสังคมไทยในยุคนั้นได้อย่างเห็นภาพชัด..การปลูกฝังเรื่องคุณธรรม และอุดมการณ์ที่ดีงามให้กับเยาวชนของชาติ..หนังที่อยู่ในความทรงจำมาตั้งแต่ในวัยเด็ก.. #รู้สึกรัก & ศรัทธาในตัวครูปิยะมาก ๆ ครับ..✌❤😀
ขอบคุณที่ลงหนังดีดีให้ดู ดูแล้วก็ให้คิดถึงครู ปี 2521 ผมเกิดพอดี ก็ได้สัมผัสบรรยากาศในหนัง แม้จะไม่ทันภาคบังคับ ป.4 สมัยผม ภาคบังคับ ป.6
โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบคำว่า "ครู" มากกว่าคำว่า "อาจารย์"
ตอนผมเรียน ให้ดื้อมากแค่ไหน แต่ทั้งรัก เคารพ ทั้งกลัวครู มากกว่าพ่อแม่อีก
อธิบายไม่ถูกครับว่าเพราะอะไร
จนเรียนมัธยมก็เป็นเช่นนั้น
จนปัจจุบันได้ทำงาน บางครั้งต้องไปฝึกไปเรียนหลักสูตรใดใด ก็จะให้เกียรติครูที่สอนที่ฝึกผมเสมอ ตอนเรียน ผมจะไม่เอายศไปเรียนด้วย มีแต่คำว่าครูกับนักเรียน ฝึกจบมา ค่อยว่ากันครับ
ดูแล้วก็คิดถึงเรื่องราวสมัยเป็นเด็ก บ้านนอกห่างไกลตัวเมือง มีแต่ธรรมชาติ ถึงจะไม่เจริญเช่นสมัยนี้…แต่ก็มีความสุขมากมาย #ความทรงจำ #เด็กบ้านนอก 😊😊
ผมไม่อยากให้บ้านของผมเจริญเลยคับอยากเห็นบ่อน้ำที่มีปลากลางทุ่งนามีกุ้งมีหอยเอามาทำกินกันตามประสาคนบ้านนอกของพวกเรา
@@อสงไขยนานมาก บบบบชชบบชฃ
ผ่านมา 44 ปี โปรดักชั่น และองค์ประกอบศิลป์ ถือว่าสุดยอดมากครับ
บ้านหนองหมาว้อ ในความทรงจำ ได้ดูหนังเรื่องนี้ตอนอายุ8ขวบ หนังกลางแปลง😁 ขอบคุณแอดมากนะคะที่นำมาให้ดูอีก
เรื่องนี้ดูตั้งแต่เด็กๆสมัยหนังกลางแปลงที่ต่างจังหวัด ทุกๆวันนี้ยังดูอยู่ และนับรอบไม่ถ้วนล่ะว่าดูกี่รอบแล้ว...ชอบครับ
รถโดยสารในเรื่อง จอดอยู่ที่ วิทยาลัยสาระพัดช่างอุบล
คิดว่าน่าจะยังอยู่นะคะ เพราะเมื่อปี 2553 ยังเห็นจอดอยู่ 😊😊
สมัยยุกต์.ครูประชาบาล..
ศึกษาธิการอำเภอ..จังหวัดเป็นผู้บังคับบัญชาถึงลำบากครูทุกคนก็มีอุดมการณ์เพื่อเจ้าตัวเล็กๆดินแดนไกลปืนเที่ยงได้มีโอกาศเข้าถึงการศึกษา..และเพลงครูรุ่งเพชร..แหลมสิงห์เกี่ยวกับครูประชาบาลก็ยังจำได้ขึ้นใจ(ในสัยนั้นเราทั้งสอนและยังหวาดระแวงจากภัยผู้ก่อการร้าย)
สุดยอด สะท้อนสังคม มีเรื่องมีราวรายละเอียดมากๆ classic
ผมคนแพร่ และหนังเรื่องนี้ ทำให้ผมเป็นครูและมาสอนที่กาฬสินธุ์จนถึงปัจจุบัน
จำได้ว่าอายุห้าหกขวบผมดูหนังเรื่องนี้แล้วร้องไห้เลย
ขอชื่นชมในความเสียสละเพื่ออุดมการณ์ของคุณครูรุ่นเก่าๆที่เปี่ยมด้วยวิชาหลากหลายเป็นทั้งครูใหญ่ครูน้อยพันโรงด้านจิตวิทยาสังคมสูง ครูยุคนี้เทียบไม่ติดเลยจะมีก็แค่ทฤษดีตามตำราน๊ส่วนมาก
สอนยุใสน้อ
หนังเรึ่องนี้ปักหลักถ่ายทําที่บัานดอนเมยต.ดอนเมยอ.เมึองจ.อําเจริญในปัจจุบัน
บ้านหนองหมาว้อในหนังคึอบ้ายดอนเมยนั้นเอง
ครูบ้านนอก ลูกอีสาน เป็นหนังที่คนอีสานเริ่มเข้ามามีบทบาทในวงการหนัง
เด็กๆ( ในตอนนั้น) น่ารักและแสดงได้ดีมาก ไม่รู้ทำให้ผู้กำกับ ต้องปวดหัวหรือเปล่าเนี่ย
สมชาติ ประชาไทย คนหมู่บ้านเดียวกับผมครับ บ้านหนองหัวรัง อ.สามชุก จ.สุพรรณครับ
ร้านครกไม้ไทยลาว คือ อนุสรณ์ครูบ้านนอก..อาหารอิสานสุดยอดต้มอึ่ง
ตอนนั้นผมอายุ 17 ปี สกลนครฉายที่ โรงภาพยนตร์อิมพีเรียล ปรากฎการณ์โรงแตกแย่งกันดู ในยุคนั้นจากคำว่า "ไปกินอาหารญี่ปุ่น" เป็นศัพท์แสลงที่แปลว่า "ไปเที่ยวซ่อง"
มีแต่เนื้อทั้งนั้นแหระ555
เดี่ยวนี้ภาพความทุรกันดารแบบนี้ในเมืองไทยไม่มีแล้ว มันไปอยู่ประเทศเพื่อบ้านหมดแลัว
บางพี้นที่ยังมีอยู่/แม้กระทั้งไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงก็ยังมีเลยไม่รู่ผ่านมาใด่ไง
ความ จริงที่เมืองไทย
ดูกี่ครั้งก็น้ำตาไหลทุกครั้งผมคนหนึ่งละที่เป็นครูบ้านนอกเมื่อ40กว่าปีพร้อมครูปิยะ
เราเกิดไม่ทัน แต่หนังโคตรดีเลย ไม่น่าเชื่อว่าสมัยก่อนจะทำหนังได้ดีมากๆ แบบเรื่องนี้
หนังดังในอดีตดังนานมาก
ปี21ผมอายุ20แต่งตัวแบบนี้เลยครับ...คิดถึงอดีต
ชอบมากนึกถึงไปบ้านนอก
โห ขอบคุณมากเลยครับ
RIP อาจารณ์ นพดล ดวงพร ไนความทรงจำ
40 ปีที่แล้วรร.ขาดครูยังไง ปัจจุบันแม่งก็ยังงั้น(ทั้งที่รอขึ้นบัญชีอย่างเยอะ) ทีนายพลแม่งแทบจะเดินชนกันตาย นอนกินภาษีไปวัน ๆ ไม่ทำห่าอะไร แต่กับครูนี่ตัดลดทุกอย่าง เจริญ
ชอบมากตอนเด็กที่
ภาพยนตรที่สร้างโดยคนอิสาน
และทีมงานคนอิสาน คือ
#กมล #กุลตังวัฒนา
อดีตนักพากย์หนัง
กำกับโดย #สุรสีห #ผาธรรม
นักพากยหนังสายอีสานเช่นกัน
ตอนนั้นผมพึ่งอายุ11ปีเองคีบ
มันบอกวิถีชีวิตชาวชนบทสมัยนั้นจริงๆ
ชอบมากรินเมืองตาก
เรื่องนี้ทำให้เป็นครู
ฉากที่เห็นชาวบ้านนั่งลอกปอนั้นคิดถึงตอนเด็กมากเลย ปัจจุบันเมืองไทยเราคงไม่มีใครปลูกปอกันแล้ว เด็กรุ่นใหม่คงไม่รู้จัก
ยุคสร้างชาติใหม่ๆ
หนังเรื่องนี้ตอนผมอยู่ ป.2 ไปดูหนังกลางแปลงตามงานวัด
ปิยะ ตระกูลราษฎร์ ถ้าภาพไม่ผิด เป็นตนที่แสดงหนัง อีสาน เยอะ ที่สุด อ.พงษศักดิ์ จันทะรุกขา ผู้นำเข้า ภาพไม่ชัดเลย..ไม่เหมือน ลูกอีสาน 2522 ภาพชัด 100% เลย...
มีเพลง ของ จำเนียง มิตรประชา ด้วย
ครูพาไปดูเก็บ1บาท
มีเพลงborn to be wideด้วย
สวัสดีดีมากครับ
มีเรื่องลูกอีสานมั้ยครับ
ไม่มีครับ
แจ้งเกิดเต็มตัว.ปิยะ-วาสนา
ทำให้นึกตอนเด็กๆ มีคนนั่งลอกปอแก้ว มีรถรากซุุ้ง
มัดละสลึง..เหม็นโคตรๆ
รถสมัยนั้น สภาพเหมือนปลวกแทะกินแทบทั้งคัน แต่เหล็กโครงสร้างดี แข็งแรง ทนทาน🤔
เคยดูแต่ไม่จบเรื่อง ต้องกลับกรมกอง
ฟังเพลงนี้คิดถึงแหลมมอริสัน กีต้าร์คิง
หนังเรื่องแรกที่ได้ดู
สมัยธรรมชาติยังมีเยอะ
ครูพิศิษโดนคำสั่งย้าย..โรงเรียนบ้านหนองหมาว้อก็กันดารสุดๆแล้ว ยังจะย้ายไปไหนอีกละครับ มันจะมีที่ลำบากกว่านี้อีกรึ
คนขับรถยังมีชีวิตยู่บ่ครับ
ตอนจบปวดใจจัง
ตอนนั้น 9 ขวบปีนำ้ท่วมอุบล ดูยังร้องไห้ตามเลยครูปิยะแสดงดีมากทั้งมนรักแม่นำ้มูล
เราน่าจะไล่เลี่ยกัน
@@wimonyongkampom5933 🤔
เราพึ่งเกิดได้1ขวบ555
ไ๙
งง
คว..
สุดประทับใจกับหนังไทยไม่กี่เรื่องมีเรื่องนี้อยู่ด้วย ตอนเด็กๆที่เคยดูที่โรงเฉลิมไทย แม้จะนานแล้วแต่จำได้ไม่เลือน จนมีซีดีก็ซื้อแผ่นมาเก็บไว้อีก เนื้้อเรื่องเรียบง่าย ธรรมดาแต่เต็มไปด้วยสีสรร และสะท้อนชีวิตชนบทได้ดี ฉากสุดท้ายน่าจะดีกว่านี้กินใจกว่านี้ แต่ก็ไม่ถึงขีเหร่ประทับใจสะเทือนใจในระดับหนึ่ง หนึ่งในหนังไทยที่งดงาม ประทับใจ
มักเรื่องราวลึกซึ้งกินใจเข้ากับความจริงตอนนี้อายุ50สิบแล้วดูไม่เบื่อแต่เด็กมา
จริงค่ะ
เช่นกันครับดูเมื่อเรียนครูปกศ.ต้น40กว่าปีมาแล้วครับตอนนั้นภาคภูมิใจมากอยากออกไปเป็นครูแบบครูปิติ
ดูหนังเรื่องนี้แล้วเสียดายทรัพยากรป่าไม้ปัจจุบันใกล้จะเป็นทะเลทรายแล้วประเทศไทย
หนังเรื่องนี้ดูตอนเรียนมัธยม ต้องเดินจากโรงเรียน ไปที่วิคหนัง ในตำบลมีโรงหนัง โรงเดียว หนังฉายกลางวัน โรงหนังสมัยก่อนมีแต่พัดลม ที่นั้งเป็นไม้ นั้งเรียงต่อกัน เด็กๆทั้งโรงเรียน มาแออัดดูหนังในช่วงกลางวัน ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ มีความสุขครับ
ระบบการศึกษาไทยในชนบทก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ผม อยู่ มศ 1 เป็น มศ รุ่นสุดท้าย คุณครูพาเดินไปดูที่โรงหนังในอำเภอ ท่าวุ้งรามา ม้านั่งยาว ด
2506เหรอครับ
ตอนนั้นผม11ปีนะครับอยากย้อนอดีตได้จังเลย
ได้แต่อ่านหนังสือ ครูบ้านนอก ชอบมากครับ ขอบคุณครับที่นำมาให้ชม
หนังเรึ่องนี้ส่วนมากจะถ่ายทํากลางคึนจะใชัระบบไฟสว่างมากเคยดูเขาถ่ายทำจนจบเรึ่องปิดกล้องเลยครับ
มีครับมีอยู่ที่ครูบ้านนอกไปอยู่ไม่ได้อยู่ด้วยความหวาดระแวงกลัวว่าวันไหนจะถูกฆ่าตายเหมือนครูจูหลิง
ครูจูหลิงประมาทไปช่างน่าสงสารจริงๆ พอรู้ความเป็นมาแล้วน้ำตาจะไหลเลย
ธนากรภาพยนตร์ชุมแพจัดฉายตอนนั้นยังจำใด้
หนังเก่าๆ แบบนี้ หละดูขลังมาก นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ
ชอบมากๆดูหลายรอบล่ะคิดถึงสมัยยังเรียนเทคนิคๆ
เรื่องนี้ทั้งสนุกทั้งเศร้าที่ครูตาย
หนังมืดว่ะมองไม่ค่อยเห็นถ่ายกลางคืนรึครับ
เทคโนโลยี สมัยนั้น ได้แค่นี้ ถือว่าดีแล้วครับ
เหมือน เครื่อง บิน
แรกบินได้ 12 วินาที บนอาการ
ขยับ ได้ 180 กม/ชม
ปัจจุบัน 1000-5000 ชม/กมยังทำได้
ยานอาวกาศ วิ่ง เห็นดวงอาทิตย์ ตก
6-16 ครั้ง ในแต่ละวัน
ทุกอย่างต้องมีการพัฒนา
เช่น. คนต้องเป็นสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง
ไม่ใช่ หมอบคลาน เหมือน คนบางกลุ่มที่ คิดว่า มนขเป็นสัตว์ เลือยคลาน. อิอิ.
สังคมในเมืองกับชนบทช่างห่างกันราวฟ้ากันดิน
ปลูกผักๆทำสวนครัวไมต้องกลัวอดผัก ผมเรียนอยุ่ ป.4 วัดโคกสะท้อน ทส.นศ.เสียตังคนละ 2 บาทเดินแถวไปดูหนังที่วิค คิง 77
เคยดูตอนนั้นครูนำมาฉายที่รร.คอนสวรรค์ ชัยภูมิจำได้ว่าเอาผ้าล้อมหอประชุมโรงเรียนถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นปี 2521 หรือไม่ก็ 2522 นะ สนุกมากเลยครับตอนนี้ใกล้เกษียณแล้ว