Όταν πια θα' μαι κουρασμένη εδώ να ζω μόνη και ξένη χρόνους αβίωτους, θα πάω να δω τη χώρα που' ναι οι ποιητές και καρτερούνε με το βιβλίο τους. Fancois Villon, σκιά μου φίλη, που ταπεινά καθώς οι γρύλλοι ετραγουδούσες, πόσο η ψυχή μου θα σ' επόνει, όταν σε πρόσμενε η αγχόνη κι έκλαιαν οι Μούσες! Τάχα τρεκλίζοντας ακόμα, Βερλαίν, κρατάς αυλό στο στόμα, δεύτερος Παν, πάντα είσαι άοπλος και θείος εσύ, μεθώντας με οίστρο, με κρασί, pauvre Lelian; Και τέτοιο αν είχες ριζικό, που άλλο δεν είναι πιο φριχτό, Ερίκε Χάινε, ούτ' έτσι ωραίο σαν το δικό σου, στα χέρια μου το μέτωπο σου γείρε και πραύνε. Εμένα διάβηκε η ζωή όλη ένα δάκρυ, απ' το πρωί έως την εσπέρα. Κι άλλο πια τώρα δε μου μένει, παρά, θεοί μου αγαπημένοι, να 'ρθω εκεί πέρα.
Εξαιρετική δουλειά μπράβο σου Γιαννη💖🌟
Όταν πια θα' μαι κουρασμένη
εδώ να ζω μόνη και ξένη
χρόνους αβίωτους,
θα πάω να δω τη χώρα που' ναι
οι ποιητές και καρτερούνε
με το βιβλίο τους.
Fancois Villon, σκιά μου φίλη,
που ταπεινά καθώς οι γρύλλοι
ετραγουδούσες,
πόσο η ψυχή μου θα σ' επόνει,
όταν σε πρόσμενε η αγχόνη
κι έκλαιαν οι Μούσες!
Τάχα τρεκλίζοντας ακόμα,
Βερλαίν, κρατάς αυλό στο στόμα,
δεύτερος Παν,
πάντα είσαι άοπλος και θείος εσύ,
μεθώντας με οίστρο, με κρασί,
pauvre Lelian;
Και τέτοιο αν είχες ριζικό,
που άλλο δεν είναι πιο φριχτό,
Ερίκε Χάινε,
ούτ' έτσι ωραίο σαν το δικό σου,
στα χέρια μου το μέτωπο σου
γείρε και πραύνε.
Εμένα διάβηκε η ζωή
όλη ένα δάκρυ, απ' το πρωί
έως την εσπέρα.
Κι άλλο πια τώρα δε μου μένει,
παρά, θεοί μου αγαπημένοι,
να 'ρθω εκεί πέρα.
~~~ Great song ~~~~♡~~~~~