Εδω φαίνετε οτι ο Χατζιδάκης οσο και αν ομορφα και ευγενικά ψάχνει και σπρώχνει τον Ζαμπετα δεν μπορει να τον πάει σε "στεναχωριμενους" δρομους. Παρ'οτι εζησε δύσκολα χρόνια ο Ζαμπετας κέρδισε η χαρα μεσα του. Αυτο ηταν και το πράγμα που τον εκανε ξεχωριστό. Πάντα και στα λυπητερα του τραγούδια υπηρχε μεσα έναν φως. Ο θεος να αναπαύσει αυτούς του τεράστιους Έλληνες.
Απολυτη Συμφωνια.......Ο Ακαδημαικος Χατζιδακις σπρωχνει τον Αυτοδιδακτο Ζαμπετα στην τελειοτητα και ο Ζαμπετας διδασκει τον Χατζιδακι τι εστι Λαικη Μουσικη που παραγεται απο την πραγματικη ζωη και βιωματα.
Γτ αυτός,που αφουγκράζεται τα της ζωής δρώμενα ,είναι και του Σαλονιού και του Λιμανιού.-Γιαυτό άλλωστε και οι Μέγιστοι Χατζιδάκις κ Ζαμπέτας θα είναι αιώνιοι!!!!!!
Το νταν για να γίνει ο Ζοζέφ πήγε στην κόλαση και γύρισε μέχρι να τελειώσει το όργανο... Μάνος Χατζιδακης Γιώργος Ζαμπετας Και τώρα,,,, Μακάριοι οι πτωχοί τ πνεύματι
Τεράστιοι και οι δύο. Ωστόσο αλλο ζητησε ο Χατζιδακις και τελείως αλλο έπαιξε ο Ζαμπέτας. Ο Χατζιδάκις ζήτησε παλιό ρεμπέτικο αλλά ο Ζαμπέτας του επαιζε μεταγενέστερο εξευγενισμένο.
Μεγάλος δημιουργός,μεράκια τα τραγούδια του. Μας ενθουσιάζουν και μας διασκεδάζουν οι αυτοσχεδιασμοί του, το ύφος του και η απίθανη μαγκιά και δεξιοτεχνία του. Πόσες φορές με συντρόφευσαν τα τραγούδια του απ το Βόλο στην Αθήνα και πάλι,Μεγάλε ζεις στις καρδιές μας,
Εδώ έχουμε την πλήρη ενανθρώπηση των εννοιών του Γιν και του Γιαν που τόσο μας προβάλουν τα κινέζικα ιδεώδη. Ο μεγάλος Χατζιδάκης που έγραφε τραγούδια για τη Βουγιουκλάκη και όχι μόνο, να λέει "δε με ενδιαφέρουν τραγούδια σαν την ανθισμένη μυγδαλιά" και να κάνει αναφορά στην "Υπογα" και από την άλλη ο μεγάλος Ζαμπέτας του "Αράπη" και του "Ντργκιντραν" να παίζει το επίσης δικό του επικών διαστάσεων τραγούδι "Βοριάς". Αν ο Αϊνστάιν ήξερε ελληνικά και τον ρωτούσαν να εξηγήσει με απλά λόγια για το τι συμβαίνει στον πυρήνα του ατόμου την ώρα της σχάσης, θα τους παρέπεμπε σε αυτήν την εκπομπή.
Πως απαντάει με τις πέννιες του στις ερωτήσεις του πρύτανη της μουσικής μας!!!Αξιοθαύμαστο.. Ευχαριστώ για την ανάρτηση, αλλιώς δεν θα είχαμε την άνεση να απολαμβάνουμε αυτά τα αυθεντικά αριστουργήματα!!!
Εδώ μιλάμε για πολιτισμική κληρονομιά... Μιλάμε ότι είμαστε τυχεροί που μπορούμε και είμαστε μάρτυρες αυτού του καλλιτεχνικού Σούπερ Νόβα...!! Που 'σαι Μάνο και Γιώργαρε να δείτε τα παιδιά σας!!
Δεν του άρεσαν τα τουρκοειδη όπως έλεγε και για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με την αισθητική των στίχων! Ο Ζαμπέτας είχε άλλη ψυχοσύνθεση κ φαίνεται από τις μελωδίες που μας χάρισε!!
ΑΘΆΝαΤΗ ΜΟΥΣΙΚΉ. δΕΝ ΧΟΡΤΑΊΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΊΠΟΤΑ, ακόμη και όταν αυτοσχεδιάζει. ΈΝΑς τόσο γνήσιος καλλιτέχνης. Έλεγε ότι πρώτα παίζει το μπουζούκι του για το κέφι του, μετά για τους αλλους.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι πρόσφεραν .. Άλλοι πολύ, άλλοι ποιό λίγο.. Κάποιοι σφράγισαν με τά παιξίματα τούς τό Ελληνικό τραγούδι.. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζαμπέτας και ο Χατζηδάκης..
Μα με τι σεβασμό και γλυκύτητα μιλάει ο ένας στον άλλον!!! Ειδικά ο Ζαμπέτας τον εκτιμούσε απεριόριστα και φαίνεται από τον τόνο που του μιλάει!!Δεν είναι ο εκρηκτικός , μάγκικος, ατακαδορος Ζαμπέτας αλλά ένας ευγενής που δινει τα πάντα για τον φιλο του στο μποτζουκι κ όλοι εμείς μαζί κ ο Χατζιδάκης να μένουμε σαν χαζοί μπροστά στο μεγαλείο του που σημειωτέον δεν ξέρει νότες ούτε γραφή ούτε ανάγνωση !!!!!!!! Ζαμπέτα κ Μανο λειπετεεεεεε!!!!
Υστερόγραφο: το τραγουδι ειναι του Μίνου Μάτσα του συνθετη σε στίχους Σπύρου Περιστέρη Μεσ'τόν οντά ενός πασά!!!!! Το εχει διασκευάσει και ο Σταύρος Ξαρχάκος στο Αμάν...αμήν.
Η δική μου άποψη είναι πως ο Ζαμπέτας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως σε ό,τι του ζητούσε ο Χατζιδάκις! Ο Ζαμπέτας δεν ήταν ρεμπέτης, δεν είχε μέσα του τα χρώματα εκείνα... Π.χ., δεν ήξερε το τραγούδι "Στη Υπόγα", το οποίο του ζήτησε ο Χατζιδάκις - τραγούδι που είναι πολύ underground! Ο Ζαμπέτας, πώς να το κάνουμε, ήταν πολύ χαρούμενος! Δεν είχε αυτή τη σκοτεινιά μέσα του και δεν την έβγαζε στην πενιά του.
Διαφωνώ. Ο Ζαμπέτα έγραψε το βαθιά στη θάλασσα θα πέσω.... τι άλλη απόδειξη θες ότι ήξερε να γράφει σε αυτό το στυλ και δρόμους. Απλά ήθελε να αλλάξει την κατάσταση στη μουσική και το πέτυχε. Μεγάλη μορφή ο Ζαμπέτας. Για να μην σου πω το ανάποδο από αυτό που γράφεις Δηλαδή Όσο ακούω και μελετάω Χατζιδάκη τόσο μέσα του ανακαλύπτω χρώματα και φράσεις του Ζαμπέτα....
γιατί πιστεύω ότι μιλάνε δυο διαφορετικές γλωσες... αλλα περισευουν οι ψυχές τους.Δεν χρειάζεται να ξέρεις την γλωσα για να συννενοηθεις, Το πιο όμορφο είναι ότι όχι απλώς νιωθοντται είναι μαζι μια ΨΥΧΗ
Ο Χατζιδάκης είχε περισσότερες τεχνικές γνώσεις από τον Ζαμπέτα, ο οποίος είχε "εμπειρικές" γνώσεις, έπαιζε πιο ακουστικά, με το αυτί...δε μπορούσε να το ονομάσει αλλά ήξερε πώς πάει. Στο τέλος, όμως, και οι δύο μιλούσαν για το ίδιο πράγμα. Ο 'Πειραιώτικος δρόμος' είναι ένας κλασικός μικρασιάτικος χιτζάζ, πάνω στον οποίο βασίστηκαν πολλά ρεμπέτικα (για αυτό και μετά τραγουδάει ρεμπέτικο ο Ζαμπέτας). Αλλά ο Ζαμπέτας τον είχε μάθει ως 'πειραιώτικο' γιατί έτσι του τον είπαν, δεν ήξερε ιστορία. Ο Χατζιδάκης όμως ήξερε....εκεί που το 'χασε ο Ζαμπέτας είναι εκεί που του είπε ο Μάνος να παίξει κάποιον πιο παλιό δρόμο και άρχισε τις 'ματζόρε' ενώ οι παλιοί μικρασιάτικοι δρόμοι είναι μινόρε. Εντάξει, είχε εξευγενιστεί λίγο, ήταν πλέον πιο ευρωπαϊκός εκείνη την εποχή
/watch?v=L5pRvCa2kEA&feature=relmfu δες στο 5:24. λέει χαρακτηριστικά: στο δεσπόζοντα ΓΑ ο Δι θέλει ύφεση..και ο Βου δίεση (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις). δεν ξέρω πως λέγεται χαρακτηριστικά αλλά αυτή είναι η κίνηση του σαμπάχ
Ο πλάγιος του δευτέρου φίλε είναι το αντίστοιχο του χιτζάζ. Το αντίστοιχο του Ουσάκ είναι ο πρώτος και ο πλάγιος του πρώτου. Το θέμα μου πάντως είναι η στάση του Ζαμπέτα η οποία επιδεικνύει παντελή έλλειψη γνώσεων και αγάπης για αυτά τα ακούσματα είτε από καλλιτεχνική προσέγγιση είτε από παραδοσιακή, είτε από σπουδαστική. Το μόνο που μένει τελικά είναι το πλούσιο συνθετικό και εκτελεστικό ταλέντο και δυο παραπανίσιες χορδές!
Εσύ που φαίνεται να είσαι γνώστης των πραγμάτων, έχεις καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας; Δεν το ρωτάω προσβλητικά. Άλλωστε δε σε ξέρω, και ίσως να είσαι κάποιος μεγάλος δημιουργός. Απλά, το θέτω ως ερώτημα ρητορικό αλλά και ως άποψη ότι μερικές φορές η γνώση είναι υπερεκτιμημένη. Άλλωστε, μπροστά στο θείο χάρισμα η γνώση ωχριά. Ο Ζαμπέτας ήταν μοναδικός όχι λόγω γνώσεων, αλλά λόγω του ότι δημιουργούσε αυθόρμητα και αστείρευτα, και εμπνεόταν από τη φύση και το περιβάλλον του. Αυτά δε θέλει γνώση για να τα καταφέρεις αλλά πηγαίο ταλέντο και σκληρή δουλειά.
@@badseednut Όχι δεν έχω καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας, αλλά η κριτική δεν σημαίνει σύγκριση και ανταγωνισμός. Ούτε είναι Θεός για να απαγορεύεται να επισημάνει κάποιος τα αρνητικά του μαζί με τα θετικά. Και ούτε τον απορρίπτω. Προφανώς το χάρισμα ήταν αρκετό στην προκειμένη περίπτωση για να μεγαλουργήσει. Εμείς που δεν το έχουμε αυτό καλό θα ήταν να προσεγγίζουμε τη γνώση και την έρευνα με ουδετερότητα και απαλλαγμένες από μυθοποιήσεις. Το σχόλιο που μου απάντησες το έγραψα πριν από 9 χρόνια. Στο διάστημα που μεσολάβησε, μάλλον έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων καλλιτεχνών γιατί όσο το ψάχνεις όλο και βρίσκεις πράγματα που δεν είναι ωραία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μόνο το έργο, το προϊόν τους.
@@logothetis77 Κριτική σίγουρα μπορείς να ασκείς στο έργο του καθενός, καλό όμως θα ήταν να αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική στο ίδιο το άτομο (μιλάω από εμπειρία). Στην προκειμένη περίπτωση περισσότερο σαν κατάκριση φάνηκε το σχόλιό σου όμως γιατί εστίασες στα αρνητικά του με έντονο τρόπο, μπορεί όμως να κάνω και λάθος. Αλάνθαστος δεν είναι κανείς και ούτε τέλειος και σίγουρα ο Ζαμπέτας δεν είναι στο απυρόβλητο. Αλλά όπως είπες κρίνε το έργο. Είναι σωστή η απόφασή σου να εστιάζεις στο έργο των δημιουργών και όχι στο χαρακτήρα τους γιατί δυστυχώς όταν ωραιοποιούμε τα πράγματα κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα και μας προσγειώνει. Ο κάθε ένας τους ήταν και είναι άνθρωπος με τα πάθη του και τις αδυναμίες του, με τα σωστά και τα λάθη του. Όσον αφορά το Ζαμπέτα και ο ίδιος έλεγε μέχρι πριν πεθάνει πως είναι μαθητής και τίποτε άλλο. Άλλος με γνώση, άλλος με εμπειρία, άλλος με ταλέντο και άλλος με σκληρή δουλειά... το θέμα είναι ότι όλοι βάλανε και βάζουν ένα λιθαράκι (ή λίθο) :) σε αυτό που λέγεται λαϊκή μουσική παράδοση. 'Όπως είπες, ας κρατάμε αυτό (το προϊόν).
Έγω νομίζω ότι ο Ζαμπέτας δεν έγραψε κανένα τραγούδι σε Χιτζάζ ή Ουσάκ... Πολύ περισσότερο ούτε άλλους πιο βαθιά ρεμπετικους δρόμους Σαμπάχ..Νιαβεντ κλπ .. Όλα του είναι μινόρε ή ματζόρε... Ισως κάνω λάθος... και το τραγούδι που έπαιξε μινορε ήταν....
@@johnkalfo2178 όχι ακριβώς, πρώτο τραγούδι του ζαμπετα ήταν το "σαν σήμερα σαν σήμερα " που το τραγουδάει ο τσαουσακης. Άκουσε το. Επίσης μελωδίες όπως "ο ζαμπετας στην κολαση" και πολλά άλλα. Η αλήθεια είναι ότι ο ζαμπετας έκανε πιο εμπορικό το μπουζούκι, το πέρασε σε κάθε ελληνική ταινία, έγραψε πιο "ευρωπαϊκά " πήγε στις κάννες
Έγραψε ένα καταπληκτικό ουσακ...το "κατοχή και πείνα "και επίσης το σαμπαχ βαθειά στη θάλασσα θα πεσω(που νομίζω πως είναι "δανεικο" και σε συνενόηση με τον Μάρκο!
Πράγματι ....εάν κάποιος ακούσει όλο το αφιέρωμα καταλαβαίνει ότι ....εδώ ο Χατζηδάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημειώδες παίξιμο του Ζαμπέτα....που παίζει κ συνθέτει κομμάτι κομμάτι την παράδοση ενός λαού με έναν αυθορμητισμό κ με μία αισθαντικότητα κ με μία αφέλεια ...σχεδόν αταβιστικά μάς παρασύρει (κ τον Χατζιδάκη) σε ένα ολόκληρο μουσικό σύμμπαν που βγαίνει από μερικές χορδές κ μια ψυχάρα. Μοναδικός δεξιοτέχνης....ασύληπτο παίξιμο από έναν αυτοδίδακτο οργανοπαίχτη....που σε κάνει να σχιζεις όσα πτυχία αρμονίας κ φούγκας έχεις πάρει σε ωδεία.
τονε γκάστρωσε τον άνθρωπο : παίξε έτσι, παίξε αλλιώς, πάρε εκείνο το δρόμο, πάρε τον άλλο, πιάσε κάτι γρήγορο αλλά πένθιμο μαζί ... μιλιά ο μάγκας ... !
Έτσι μόνον μπορούν νά συνεννοηθούν οι μάγκες της μουσικής ανεξάρτητως του μουσικού στερεώματος που όλοι εμείς οι άλλοι τους κατατάσσουμε ... Δείτε τους και ακούστε τους, πώς συνεννοούνται!!! Ασύλληπτοι !!!!!!!!
Και το ερώτημα παραμένει: δεν ήξερε ή δεν ήθελε ο Ζαμπέτας να παίξει στον Χατζιδάκη τα παλιά ρεμπέτικα και τους παλιούς δρόμους; Από τη ροή του ηχητικού κλιπ, πιστεύω μάλλον δεν ήξερε.. Άλλωστε, αν ήξερε, πώς να το αρνιόταν στον Χατζιδάκη που εκτιμούσε;
Σε ένα ντοκουμέντο ο ίδιος ο Ζαμπέτας λέει ότι τα ακούσματα του ήταν γεμάτο από Μάρκο, από Στρατό και γενικά από ρεμπέτικα, εκτός αν έλεγε ψέματα. Επίσης, στα πρώτα του βήματα είχε συνεργαστεί με τους περισσότερους μεγάλους ρεμπέτες (Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλους). Δεν ήταν άσχετος στο ρεμπέτικο, ανεξάρτητα αν ακολούθησε άλλο δρόμο. Τώρα, όσον αφορά τα Ουσάκ και Σαμπάχ (και άλλους τέτοιους δρόμους)... Αν θυμάμαι είχε γράψει τουλάχιστον 5 Ουσάκ τραγούδια, αλλά είναι άγνωστα στο περισσότερο κόσμο. Το Σαμπάχ, αν εξαιρέσουμε το αμφιλεγόμενο για αρκετούς "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω", είχε γράψει αλλά δύο, το "Ένας τσιγγάνος πέθανε", η οποία η μελωδία της εισαγωγής είναι μια αναβαθμισμένη αντιγραφή από το "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω" και τέλος το "Δύο αετοί" με την Γωγώ Θεοδώρου, από τα πιο άγνωστα τραγούδια του. Χιτζάζ, Χιτζασκιάρ, Χουζάμ και ειδικά Νιαβέντ, είχε γράψει αρκετά. Επιπλέον, για όσους δεν ξέρουν, ο Ζαμπέτας έψελνε στην Εκκλησία, δηλαδή είχε κάποια επαφή με την βυζαντινή μουσική. Βέβαια, να έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες δρόμοι, είναι λογικό κάποιος όσο και δεξιοτέχνης κι αν είναι να μην τους παίζει. Εδώ υπάρχει δρόμος που λέγεται ελέφαντας, χωρίς πλάκα, χωρίς ειρωνεία. Συγγνώμη για την πολυλογία. *Σημείωση* *Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος του Χατζιδάκι, ο Ζαμπέτας σε κάποια φάση, μετά από μια δραματική συγχορδία του Μάνου, παίζει πράγματι Σαμπάχ για λίγο, μετά το γυρνάει στις κλασικές κλίμακες*
Εδω φαίνετε οτι ο Χατζιδάκης οσο και αν ομορφα και ευγενικά ψάχνει και σπρώχνει τον Ζαμπετα δεν μπορει να τον πάει σε "στεναχωριμενους" δρομους. Παρ'οτι εζησε δύσκολα χρόνια ο Ζαμπετας κέρδισε η χαρα μεσα του. Αυτο ηταν και το πράγμα που τον εκανε ξεχωριστό. Πάντα και στα λυπητερα του τραγούδια υπηρχε μεσα έναν φως.
Ο θεος να αναπαύσει αυτούς του τεράστιους Έλληνες.
Αυτός ο ήχος δεν θα ξανακουστεί ούτε σε 50 χρόνια. Μοναδικός και ανεπανάληπτος.
Αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε με τον ήχο της πεννιάς στο μυαλό του, κι ο μεγάλος Χατζιδάκης τον θαύμαζε και τον ευχαριστώ που τον αποθανάτησε!!!
Σε ευχαριστούμε πολύ φίλε που το ανέβασες αυτό το συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο.....😇😇😇
Απολυτη Συμφωνια.......Ο Ακαδημαικος Χατζιδακις σπρωχνει τον Αυτοδιδακτο Ζαμπετα στην τελειοτητα και ο Ζαμπετας διδασκει τον Χατζιδακι τι εστι Λαικη Μουσικη που παραγεται απο την πραγματικη ζωη και βιωματα.
Ακριβώς οι Τιτάνες δύο "αντιθετων " κόσμων!
Γτ αυτός,που αφουγκράζεται τα της ζωής δρώμενα ,είναι και του Σαλονιού και του Λιμανιού.-Γιαυτό άλλωστε και οι Μέγιστοι Χατζιδάκις κ Ζαμπέτας θα είναι αιώνιοι!!!!!!
Στιγμές μαγείας που ταξιδεύουν στην αιωνιότητα.
Καλά εκεί που παίζει πιάνο ο Χατζιδάκις και μαζί του ο Ζαμπέτας τα σπάει!Φίλε αυτό που ανέβασες είναι θησαυρός!Σε ευχαριστώ πολύ!
Εξωπραγματικο παιξιμο ο ανθρωπος....Απολυτος σεβασμος στον Ζαμπετα🙏🙏
Αυτό δεν είναι πένα που βγάζει νότα αυτό είναι μπακαράς που πέφτει κ χτυπάει από ψηλά
Unreal! My heart is exploding…!
-Γιώργο δώσε μου μια νότα.
-Ντρίγκι, Ντρίγκι, Ντράααν
-Μια!
-Ντάάάάν
Manolis Taouxis
Χατζιδάκης 100%: Μία
ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΥΘΟΙ!!!
Το νταν για να γίνει ο Ζοζέφ πήγε στην κόλαση και γύρισε μέχρι να τελειώσει το όργανο...
Μάνος Χατζιδακης Γιώργος Ζαμπετας
Και τώρα,,,,
Μακάριοι οι πτωχοί τ πνεύματι
ο θείος μου ο Γιώργος Ζαμπέτας, και ο αγαπημένος μου έλληνας καλιτέχνης, ο Μάνος Χατζιδάκις !
Απίστευτο και μοναδικό ντοκουμέντο...
Πόσο αυθεντικοί! Ανατριχίλα....
ΔΥΟ ΤΙΤΑΝΕΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ!!!
ΑΝΕΠΑΝΆΛΗΠΤΟΙ,ΑΜΙΜΗΤΟΙ, ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΙ ΟΙ ΔΎΟ!!
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!! Ευχαριστούμε πολύ!!
Τεράστιοι και οι δύο. Ωστόσο αλλο ζητησε ο Χατζιδακις και τελείως αλλο έπαιξε ο Ζαμπέτας. Ο Χατζιδάκις ζήτησε παλιό ρεμπέτικο αλλά ο Ζαμπέτας του επαιζε μεταγενέστερο εξευγενισμένο.
Μεγάλος δημιουργός,μεράκια τα τραγούδια του. Μας ενθουσιάζουν και μας διασκεδάζουν οι αυτοσχεδιασμοί του, το ύφος του και η απίθανη μαγκιά και δεξιοτεχνία του. Πόσες φορές με συντρόφευσαν τα τραγούδια του απ το Βόλο στην Αθήνα και πάλι,Μεγάλε ζεις στις καρδιές μας,
Εδώ έχουμε την πλήρη ενανθρώπηση των εννοιών του Γιν και του Γιαν που τόσο μας προβάλουν τα κινέζικα ιδεώδη. Ο μεγάλος Χατζιδάκης που έγραφε τραγούδια για τη Βουγιουκλάκη και όχι μόνο, να λέει "δε με ενδιαφέρουν τραγούδια σαν την ανθισμένη μυγδαλιά" και να κάνει αναφορά στην "Υπογα" και από την άλλη ο μεγάλος Ζαμπέτας του "Αράπη" και του "Ντργκιντραν" να παίζει το επίσης δικό του επικών διαστάσεων τραγούδι "Βοριάς". Αν ο Αϊνστάιν ήξερε ελληνικά και τον ρωτούσαν να εξηγήσει με απλά λόγια για το τι συμβαίνει στον πυρήνα του ατόμου την ώρα της σχάσης, θα τους παρέπεμπε σε αυτήν την εκπομπή.
Υπεροχοι και οι 2, ο ζαμπετας μελωδικοτατος κενταει ο ατιμος...........
ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ.ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ, ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ ΑΙΩΝΙΟΙ
Μερακι καυμος και σεβασμος διδαχη, του ενος προς την αυθεντια του αλλου, παρακαταθηκη για τους νεοτερους, και τιμη για μας που τους ζησαμε.
πολλά like απο μένα χατζιδάκις και ζαμπέτας = οι θεοί της ελληνικής μουσικής
Α ρε Ζαμπέτα με τα ταξίμια σου!!
Θεοτητες! Ωραιοι Ελληνες!
Ἔ ντάξει, εἶναι φανερό! Μάρκος!!!!!!!!
στην επομενη ζωη μαλλον θα ζητησω να παω...στη προηγουμενη
υπεροχος ζαμπετας κενταει.....
Δεν υπαρχουν λόγια για τον ζαμπετσ απλα τον ακούς να ππαίζει..
Τι τζάζ και τι αυτοσχεδιασμός τα μακάμια προηγούνται κυριες και κύριοι Και να δυο μουσικοι ΘΕΟΙ,ευχαριστούμε
Πως απαντάει με τις πέννιες του στις ερωτήσεις του πρύτανη της μουσικής μας!!!Αξιοθαύμαστο.. Ευχαριστώ για την ανάρτηση, αλλιώς δεν θα είχαμε την άνεση να απολαμβάνουμε αυτά τα αυθεντικά αριστουργήματα!!!
ευχαριστουμε που ανεβαζετε τετοια υπεροχα πραγματα
Ο ένας γίγαντας τραβούσε τον άλλο προς τα πάνω και τον απογείωνε. Που να τα δεις αυτά σήμερα και από ποιόν ;
Αυτη ηταν η ελλαδα οχι σημερα αθανατοι αθανατοι μπραβο τουσ η ψυχεσ τηδ ελλαδοσ αλιθξνοι ξεκαθαροι
Απίθανος απίστευτος ατελείωτος αλλιώτικος αλησμονητος
Ευχαριστουμε κύριε μεταφορτωτή.
Τόσο σπάνια όσο και όμορφη δουλειά! Μπράβο!
Ο Θεός και ο αντικαταστατης του σε διαλογο μουσικης αιωνιότητας
Ευχαριστούμε
Μπορείς να τον ακούς για πάντα.
Συμφωνώ απολύτως.Εδώ ΜΟΝΟ Α Κ Ο Υ Μ Ε !!!!!
Η μεγαλειότητα των δύο μαστόρων...
Εδώ μιλάμε για πολιτισμική κληρονομιά... Μιλάμε ότι είμαστε τυχεροί που μπορούμε και είμαστε μάρτυρες αυτού του καλλιτεχνικού Σούπερ Νόβα...!! Που 'σαι Μάνο και Γιώργαρε να δείτε τα παιδιά σας!!
προσκυνω τη χαρη Τους...
ειναι ωραια αυτα που υπαρχουν στα αρχεια τηςνερτ
Παίξιμο γεμάτο συνεσθημα.. Λίγοι τό καταφέρνουν αυτό..
Μπερεκετια!!!!!!!
Ελληνικό μουσικό μεγαλειο!!!
δεν είναι πως δεν τα ξερε, τα ξερε μια χαρά. αλλά ο ζαμπέτας δεν ήθελε να παίζει σαμπά και χιτζάζ, για δικούς του λόγους
Τι εννοείς;
Ο Ζαμπετας ήταν αυτοδίδακτος κα δεν γνώριζε νότες γιαυτό δεύτερος σαν τον Ζαμπετα δεν βγαίνει
Κι όμως στο χιτζαζ έχει συνθέσει τραγούδια. Χασάπικο ταβέρνας, Μπουζούκι αλεγκρο φα χιτζαζ
Δεν του άρεσαν τα τουρκοειδη όπως έλεγε και για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με την αισθητική των στίχων!
Ο Ζαμπέτας είχε άλλη ψυχοσύνθεση κ φαίνεται από τις μελωδίες που μας χάρισε!!
Δύο τιτάνες της Μουσικής..
Προστέθηκαν στο Πάνθεον.των Αθαννάτων.
γειά σου δάσκαλε...
ΑΘΆΝαΤΗ ΜΟΥΣΙΚΉ. δΕΝ ΧΟΡΤΑΊΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΊΠΟΤΑ, ακόμη και όταν αυτοσχεδιάζει. ΈΝΑς τόσο γνήσιος καλλιτέχνης. Έλεγε ότι πρώτα παίζει το μπουζούκι του για το κέφι του, μετά για τους αλλους.
αν ο μαθητης... ειναι ο γιωργος κ ο δασκαλος ο μεγηστος μουσουργος
Ό Χατζιδάκης θέλει να του ζητήσει χασικλιδικο αλλά επειδή είναι εποχή Καραμανλή ντρεπαιτε ο κακομοίρης και ντρέπεται και ο Ζαμπέτας
Κειμήλιο!
Χωρίς αυτό το δίδυμο η Ελληνική μουσική θα ήταν κάτι άλλο (πολύ πιο αδιάφορο)...
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι πρόσφεραν .. Άλλοι πολύ, άλλοι ποιό λίγο.. Κάποιοι σφράγισαν με τά παιξίματα τούς τό Ελληνικό τραγούδι.. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζαμπέτας και ο Χατζηδάκης..
sto 20:25 kai meta einai fantastiko...
Awww ekpliktiko upload ! Sygxaritiria!
Ενας μικρός Παρθενώνας
Πόσο ταλέντο να χωρέσει μέσα σε μια "εκπομπή" ?
Οταν ξερεις να ακους
τα βατραχια και τα
αηδονια γραφεις
και παιζεις μουσικη.....
Απο το 20.30 και μετά παίζουν το "Μες τον Οντά ενός πασα" του Μάρκου με δικό τους τρόπο. Απίστευτοι
1989 το έτος
Το αντάμωμα των θεών
Ευχαριστούμε
Μα με τι σεβασμό και γλυκύτητα μιλάει ο ένας στον άλλον!!! Ειδικά ο Ζαμπέτας τον εκτιμούσε απεριόριστα και φαίνεται από τον τόνο που του μιλάει!!Δεν είναι ο εκρηκτικός , μάγκικος, ατακαδορος Ζαμπέτας αλλά ένας ευγενής που δινει τα πάντα για τον φιλο του στο μποτζουκι κ όλοι εμείς μαζί κ ο Χατζιδάκης να μένουμε σαν χαζοί μπροστά στο μεγαλείο του που σημειωτέον δεν ξέρει νότες ούτε γραφή ούτε ανάγνωση !!!!!!!! Ζαμπέτα κ Μανο λειπετεεεεεε!!!!
Μπραβο τουσ ιερα τερατα τησ μουσικησ το ζουδαν αθανατοοι
Θ Ε Ο Σ... ΑΠΛΆ
Τρελλλλλα
το κομματι στο τελος πως λεγεται?
Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΟΥ
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟ
Υστερόγραφο: το τραγουδι ειναι του Μίνου Μάτσα του συνθετη σε στίχους Σπύρου Περιστέρη Μεσ'τόν οντά ενός πασά!!!!! Το εχει διασκευάσει και ο Σταύρος Ξαρχάκος στο Αμάν...αμήν.
Η δική μου άποψη είναι πως ο Ζαμπέτας δεν μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως σε ό,τι του ζητούσε ο Χατζιδάκις! Ο Ζαμπέτας δεν ήταν ρεμπέτης, δεν είχε μέσα του τα χρώματα εκείνα... Π.χ., δεν ήξερε το τραγούδι "Στη Υπόγα", το οποίο του ζήτησε ο Χατζιδάκις - τραγούδι που είναι πολύ underground! Ο Ζαμπέτας, πώς να το κάνουμε, ήταν πολύ χαρούμενος! Δεν είχε αυτή τη σκοτεινιά μέσα του και δεν την έβγαζε στην πενιά του.
Διαφωνώ. Ο Ζαμπέτα έγραψε το βαθιά στη θάλασσα θα πέσω.... τι άλλη απόδειξη θες ότι ήξερε να γράφει σε αυτό το στυλ και δρόμους. Απλά ήθελε να αλλάξει την κατάσταση στη μουσική και το πέτυχε. Μεγάλη μορφή ο Ζαμπέτας. Για να μην σου πω το ανάποδο από αυτό που γράφεις Δηλαδή Όσο ακούω και μελετάω Χατζιδάκη τόσο μέσα του ανακαλύπτω χρώματα και φράσεις του Ζαμπέτα....
@@dimitrioszinas4708 Το "Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω" είναι Μάρκος
@@TheDamianos Λαθος.Ζαμπετας ειναι
@@ΧρηστοςΠαπαθανασιου-ρ4λ η σιγουριά θα μας φάει! Κ μένα κ σένα
@@TheDamianos Χαχαχχαχαχαχ εισαι σιγουρα Τρικαλινος.Ψαξ'το,σοβαρα ειναι του Ζαμπετα
Χατζιδάκης 100%: Μία
To bouzouki tou echei thavmasio icho !
Η τελειότερη εκτελεση του τραγουδιου "Βοριάς" ηταν του Πανου Τζανετη....
Καταπληκτικό ς συνδυασμός!
γιατί πιστεύω ότι μιλάνε δυο διαφορετικές γλωσες... αλλα περισευουν οι ψυχές τους.Δεν χρειάζεται να ξέρεις την γλωσα για να συννενοηθεις, Το πιο όμορφο είναι ότι όχι απλώς νιωθοντται είναι μαζι μια ΨΥΧΗ
Ο Χατζιδάκης είχε περισσότερες τεχνικές γνώσεις από τον Ζαμπέτα, ο οποίος είχε "εμπειρικές" γνώσεις, έπαιζε πιο ακουστικά, με το αυτί...δε μπορούσε να το ονομάσει αλλά ήξερε πώς πάει. Στο τέλος, όμως, και οι δύο μιλούσαν για το ίδιο πράγμα. Ο 'Πειραιώτικος δρόμος' είναι ένας κλασικός μικρασιάτικος χιτζάζ, πάνω στον οποίο βασίστηκαν πολλά ρεμπέτικα (για αυτό και μετά τραγουδάει ρεμπέτικο ο Ζαμπέτας). Αλλά ο Ζαμπέτας τον είχε μάθει ως 'πειραιώτικο' γιατί έτσι του τον είπαν, δεν ήξερε ιστορία. Ο Χατζιδάκης όμως ήξερε....εκεί που το 'χασε ο Ζαμπέτας είναι εκεί που του είπε ο Μάνος να παίξει κάποιον πιο παλιό δρόμο και άρχισε τις 'ματζόρε' ενώ οι παλιοί μικρασιάτικοι δρόμοι είναι μινόρε. Εντάξει, είχε εξευγενιστεί λίγο, ήταν πλέον πιο ευρωπαϊκός εκείνη την εποχή
Και ζητώ συγνώμη που παρέλειψα να ευχαριστήσω θερμά τον Uploader για αυτή την «κατάθεση». Να είσαι πάντα καλά φίλε μου..!
καταθεση ψυχης,αυτοδιδακτης,,
έχεις κάποιο παράδειγμα;
❤️❤️❤️
"Συνεννόηση μπουζούκι", με τον πλέον βέλτιστο και άριστο τρόπο. Από μαέστρο σε μαέστρο.
...τι σχόλια δηλ ? το βουλώνεις και ακούς !
Με όλο τον σεβασμό ''την είπες'' ....
/watch?v=L5pRvCa2kEA&feature=relmfu
δες στο 5:24. λέει χαρακτηριστικά: στο δεσπόζοντα ΓΑ ο Δι θέλει ύφεση..και ο Βου δίεση (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις). δεν ξέρω πως λέγεται χαρακτηριστικά αλλά αυτή είναι η κίνηση του σαμπάχ
Ο πλάγιος του δευτέρου φίλε είναι το αντίστοιχο του χιτζάζ. Το αντίστοιχο του Ουσάκ είναι ο πρώτος και ο πλάγιος του πρώτου. Το θέμα μου πάντως είναι η στάση του Ζαμπέτα η οποία επιδεικνύει παντελή έλλειψη γνώσεων και αγάπης για αυτά τα ακούσματα είτε από καλλιτεχνική προσέγγιση είτε από παραδοσιακή, είτε από σπουδαστική. Το μόνο που μένει τελικά είναι το πλούσιο συνθετικό και εκτελεστικό ταλέντο και δυο παραπανίσιες χορδές!
Εσύ που φαίνεται να είσαι γνώστης των πραγμάτων, έχεις καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας; Δεν το ρωτάω προσβλητικά. Άλλωστε δε σε ξέρω, και ίσως να είσαι κάποιος μεγάλος δημιουργός. Απλά, το θέτω ως ερώτημα ρητορικό αλλά και ως άποψη ότι μερικές φορές η γνώση είναι υπερεκτιμημένη. Άλλωστε, μπροστά στο θείο χάρισμα η γνώση ωχριά. Ο Ζαμπέτας ήταν μοναδικός όχι λόγω γνώσεων, αλλά λόγω του ότι δημιουργούσε αυθόρμητα και αστείρευτα, και εμπνεόταν από τη φύση και το περιβάλλον του. Αυτά δε θέλει γνώση για να τα καταφέρεις αλλά πηγαίο ταλέντο και σκληρή δουλειά.
@@badseednut Όχι δεν έχω καταφέρει αυτό που κατάφερε ο Ζαμπέτας, αλλά η κριτική δεν σημαίνει σύγκριση και ανταγωνισμός. Ούτε είναι Θεός για να απαγορεύεται να επισημάνει κάποιος τα αρνητικά του μαζί με τα θετικά. Και ούτε τον απορρίπτω.
Προφανώς το χάρισμα ήταν αρκετό στην προκειμένη περίπτωση για να μεγαλουργήσει. Εμείς που δεν το έχουμε αυτό καλό θα ήταν να προσεγγίζουμε τη γνώση και την έρευνα με ουδετερότητα και απαλλαγμένες από μυθοποιήσεις.
Το σχόλιο που μου απάντησες το έγραψα πριν από 9 χρόνια. Στο διάστημα που μεσολάβησε, μάλλον έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τον χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων καλλιτεχνών γιατί όσο το ψάχνεις όλο και βρίσκεις πράγματα που δεν είναι ωραία. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μόνο το έργο, το προϊόν τους.
@@logothetis77 Κριτική σίγουρα μπορείς να ασκείς στο έργο του καθενός, καλό όμως θα ήταν να αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική στο ίδιο το άτομο (μιλάω από εμπειρία). Στην προκειμένη περίπτωση περισσότερο σαν κατάκριση φάνηκε το σχόλιό σου όμως γιατί εστίασες στα αρνητικά του με έντονο τρόπο, μπορεί όμως να κάνω και λάθος. Αλάνθαστος δεν είναι κανείς και ούτε τέλειος και σίγουρα ο Ζαμπέτας δεν είναι στο απυρόβλητο. Αλλά όπως είπες κρίνε το έργο. Είναι σωστή η απόφασή σου να εστιάζεις στο έργο των δημιουργών και όχι στο χαρακτήρα τους γιατί δυστυχώς όταν ωραιοποιούμε τα πράγματα κάποια στιγμή έρχεται η πραγματικότητα και μας προσγειώνει. Ο κάθε ένας τους ήταν και είναι άνθρωπος με τα πάθη του και τις αδυναμίες του, με τα σωστά και τα λάθη του. Όσον αφορά το Ζαμπέτα και ο ίδιος έλεγε μέχρι πριν πεθάνει πως είναι μαθητής και τίποτε άλλο. Άλλος με γνώση, άλλος με εμπειρία, άλλος με ταλέντο και άλλος με σκληρή δουλειά... το θέμα είναι ότι όλοι βάλανε και βάζουν ένα λιθαράκι (ή λίθο) :) σε αυτό που λέγεται λαϊκή μουσική παράδοση. 'Όπως είπες, ας κρατάμε αυτό (το προϊόν).
Sky 100.4 fm stereo ο ραδιοφωνικός σταθμός
άλα!
Ο μανος ηθελε να ακουσει "ισο", και ο γιωργης του επαιζε περικοκλαδες.
Κατανυξη ...
μες τον οντα ενους πασα έλεγε ο Μαρκος
Έγω νομίζω ότι ο Ζαμπέτας δεν έγραψε κανένα τραγούδι σε Χιτζάζ ή Ουσάκ... Πολύ περισσότερο ούτε άλλους πιο βαθιά ρεμπετικους δρόμους Σαμπάχ..Νιαβεντ κλπ
.. Όλα του είναι μινόρε ή ματζόρε...
Ισως κάνω λάθος... και το τραγούδι που έπαιξε μινορε ήταν....
@@johnkalfo2178 όχι ακριβώς, πρώτο τραγούδι του ζαμπετα ήταν το "σαν σήμερα σαν σήμερα " που το τραγουδάει ο τσαουσακης. Άκουσε το. Επίσης μελωδίες όπως "ο ζαμπετας στην κολαση" και πολλά άλλα. Η αλήθεια είναι ότι ο ζαμπετας έκανε πιο εμπορικό το μπουζούκι, το πέρασε σε κάθε ελληνική ταινία, έγραψε πιο "ευρωπαϊκά " πήγε στις κάννες
Έγραψε ένα καταπληκτικό ουσακ...το "κατοχή και πείνα "και επίσης το σαμπαχ βαθειά στη θάλασσα θα πεσω(που νομίζω πως είναι "δανεικο" και σε συνενόηση με τον Μάρκο!
Μην νομίζεις ότι είχε κάποια σκόπιμα, και ο Χατζιδάκις "έμεινε" αν το ακούσεις.
Πράγματι ....εάν κάποιος ακούσει όλο το αφιέρωμα καταλαβαίνει ότι ....εδώ ο Χατζηδάκης καταθέτει στεφάνι στο μνημειώδες παίξιμο του Ζαμπέτα....που παίζει κ συνθέτει κομμάτι κομμάτι την παράδοση ενός λαού με έναν αυθορμητισμό κ με μία αισθαντικότητα κ με μία αφέλεια ...σχεδόν αταβιστικά μάς παρασύρει (κ τον Χατζιδάκη) σε ένα ολόκληρο μουσικό σύμμπαν που βγαίνει από μερικές χορδές κ μια ψυχάρα. Μοναδικός δεξιοτέχνης....ασύληπτο παίξιμο από έναν αυτοδίδακτο οργανοπαίχτη....που σε κάνει να σχιζεις όσα πτυχία αρμονίας κ φούγκας έχεις πάρει σε ωδεία.
Κάτι μπορεί να ξέρεις τι να σου πω εγώ.....
*****
Με όλο τον σεβασμό έχει απόλυτο δίκαιο η Γιάννα.......... δυστυχώς
τονε γκάστρωσε τον άνθρωπο : παίξε έτσι, παίξε αλλιώς, πάρε εκείνο το δρόμο, πάρε τον άλλο, πιάσε κάτι γρήγορο αλλά πένθιμο μαζί ... μιλιά ο μάγκας ... !
Έτσι μόνον μπορούν νά συνεννοηθούν οι μάγκες της μουσικής ανεξάρτητως του μουσικού στερεώματος που όλοι εμείς οι άλλοι τους κατατάσσουμε ...
Δείτε τους και ακούστε τους, πώς συνεννοούνται!!!
Ασύλληπτοι !!!!!!!!
πολύ ενδιαφέρον αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένει ο Χατζιδάκις στα ρεμπέτικα. Είναι προφανές ότι ο Ζαμπέτας δεν έχει επαφή με αυτά.
ΑΜΑ ΔΕΝ ΤΩΝ ΤΡΕΛΑΝΑΙ ΔΕΝ ΤΡΕΛΑΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ
χαχα ο Ζαμπέτας ήταν απο αυτούς που είχαν προλάβει και ζήσει τα Ρεμπέτικα , δεν ισχύει αυτο που λες
Και το ερώτημα παραμένει: δεν ήξερε ή δεν ήθελε ο Ζαμπέτας να παίξει στον Χατζιδάκη τα παλιά ρεμπέτικα και τους παλιούς δρόμους; Από τη ροή του ηχητικού κλιπ, πιστεύω μάλλον δεν ήξερε.. Άλλωστε, αν ήξερε, πώς να το αρνιόταν στον Χατζιδάκη που εκτιμούσε;
Σε ένα ντοκουμέντο ο ίδιος ο Ζαμπέτας λέει ότι τα ακούσματα του ήταν γεμάτο από Μάρκο, από Στρατό και γενικά από ρεμπέτικα, εκτός αν έλεγε ψέματα. Επίσης, στα πρώτα του βήματα είχε συνεργαστεί με τους περισσότερους μεγάλους ρεμπέτες (Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Μπαγιαντέρα, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλους). Δεν ήταν άσχετος στο ρεμπέτικο, ανεξάρτητα αν ακολούθησε άλλο δρόμο. Τώρα, όσον αφορά τα Ουσάκ και Σαμπάχ (και άλλους τέτοιους δρόμους)... Αν θυμάμαι είχε γράψει τουλάχιστον 5 Ουσάκ τραγούδια, αλλά είναι άγνωστα στο περισσότερο κόσμο. Το Σαμπάχ, αν εξαιρέσουμε το αμφιλεγόμενο για αρκετούς "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω", είχε γράψει αλλά δύο, το "Ένας τσιγγάνος πέθανε", η οποία η μελωδία της εισαγωγής είναι μια αναβαθμισμένη αντιγραφή από το "Βαθειά στην θάλασσα θα πέσω" και τέλος το "Δύο αετοί" με την Γωγώ Θεοδώρου, από τα πιο άγνωστα τραγούδια του. Χιτζάζ, Χιτζασκιάρ, Χουζάμ και ειδικά Νιαβέντ, είχε γράψει αρκετά. Επιπλέον, για όσους δεν ξέρουν, ο Ζαμπέτας έψελνε στην Εκκλησία, δηλαδή είχε κάποια επαφή με την βυζαντινή μουσική. Βέβαια, να έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες δρόμοι, είναι λογικό κάποιος όσο και δεξιοτέχνης κι αν είναι να μην τους παίζει. Εδώ υπάρχει δρόμος που λέγεται ελέφαντας, χωρίς πλάκα, χωρίς ειρωνεία. Συγγνώμη για την πολυλογία.
*Σημείωση*
*Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος του Χατζιδάκι, ο Ζαμπέτας σε κάποια φάση, μετά από μια δραματική συγχορδία του Μάνου, παίζει πράγματι Σαμπάχ για λίγο, μετά το γυρνάει στις κλασικές κλίμακες*
Λεβεντης
Μυσταγωγια