ทำไมคนไม่ดูละครไทย
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 28 ก.พ. 2022
- ซื้ออุปกรณ์ไอทีที่ www.advice.co.th อย่าลืมใช้โค้ด 9ARM รับส่วนลดพิเศษ คุณได้ของถูก ผมได้สปอนเซอร์
คิดถึงโตโยต้า คิดถึงโตโยต้าบัสส์ www.toyotabuzz.com/
สนับสนุนนายอาร์มง่ายๆ
- Subscribe / Like / Comment
- ซื้อของผ่าน Shopee: shp.ee/qbhc4ez
สามารถเข้ากลุ่ม "หลังบ้านนายอาร์ม" Community ของชาว Geek สุดปั่นสมาชิกเกือบแสน! / 9arm.community
Twitch: / armzi
Facebook : / castby9arm
Twitter : / castby9arm
IG : / castby9arm - วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
![[LIVE] : ONE ลุมพินี 61 | คู่เอก "เพชรสุขุมวิท vs ดวงสมพงษ์"](http://i.ytimg.com/vi/edA1HvEyxh8/mqdefault.jpg)
ละครไทยส่วนมากเขียนบทเพื่อนักแสดง ไม่ใช่หานักแสดงที่เหมาะกับบท ถ้าเป็นละครที่มาจากนิยายและอิงนิยายจะทำได้ค่อนข้างดี แต่ถ้าเป็นละครทั่วไปที่เน้นขายดาราหรือคู่จิ้นบทจะหวยสัสๆ
ใช่ครับเหมือน h อะครับมีเนื้อเรื่องเพื่อปีอะครับมันเน้นขายตัวละครมากไป
บ้านเราเน้นขายหน้าตามากกว่าบท บ้านเราไม่ค่อยมี แนวลุง don lee(train to busan , eternal) ที่แสดงโคตรดีแต่หน้าตาก็ไม่ได้หล่อมาก
ละครไทยผมว่าเหมือนนิยายอะ แบบบอกอารมตัวเองทั้งหมด55555555
บทเพื่อนักแสดง ไม่ใช้นักแสดงเหมาะกับบท โครตได้ครับประโยคนี้
iQ EQ คนไทยมันมีเท่านั้น เค้าก็บังคับให้นักแสดงๆ แบบโง่ๆ แบบนั้น (คิดในใจก็มีเสียงคนพากษ์ออกมา) ถ้าไปสร้างหนังที่ดูเข้าใจยากๆ แบบเกาหลี หรือ ฝรั่ง คนไทยก็จะดูไม่รู้เรื่อง ที่จริงแสดงเก่งและหัวดีมาก
นักแสดงผมว่าบางคนก็มีความสามารถพอนะ แต่หลักๆ บท, screenplay, production, post-production ผมว่าไม่มีอะไรสู้ได้เลยนะ ผมว่า production นี่ถ้าจะปิดนู่นปิดนี่ถ่ายนี่ผมว่ายากละบ้านเรา ต้องมีการร่วมมือจากหลายฝ่ายอ่ะ ซึ่งบ้านเราก็รู้ๆกันอยู่
ขอคุณครับ
แค่ปิดถนนถ่ายก็เป็นเรื่องแล้วบ้านเรา
เข้าสู่เรื่องรัฐสนับสนุนอีก มองรบ.ตอนนี้ก็เหนื่อยละ
ถ้าทำงานโดยมีข้อจำกัดของเงิ่อนไข เวลาผลประกอบการไม่ดี ก็ต้องไปโฟกัสหาวิธีแก้ปัญหาในเงื่อนไข ไม่ใช่โทษคนดู
Production Post-Production ไทยโหดมากนะครับแค่เวลาแบ่งงบมันไปลงนักแสดงสูงเหลือเกินเขาก็ทำตามเงินที่จ้างนี่แหละ
อันนี้ขอแนะนำละครไทยที่ผมคิดว่าบทดีและมีสาระเรื่องนึงนะครับ "วัยแสบสาแหลกขาด" เป็นเรื่องราวที่ตัวเอกเป็นนักจิตวิทยาครับ ผมว่าตั้งแต่มีละครไทยมา เรื่องนี้เข้าท่าสุด เพราะมีสาระความรู้ด้านจิตวิทยาเด็ก และพยายามเปิดมุมมองของผู้ต้องการความช่วยเหลือว่าเค้าเหล่านั้นควรได้รับความช่วยเหลืออย่างไรตามกระบงนการทางจิตวิทยา ละครเก่าแล้วแต่ผมอยากชวนให้ทุกคนไปดูครับ ส่วนตัวเรียนจิตวิทยามาพอได้เห็นละครเรื่องนี้เลยบอกตรงๆคือสนับสนุนให้ละครไทยควรมีแนวทางการทำบทให้มันส่งเสริมสภาพสังคมแบบนี้ครับ ไอน้ำเน่าตบตีผัวเมียอะไรต่างๆผู้จัดอาจมองเลทติ้ง แต่ส่วนตัวผมว่ามันคือภาพรุนแรงครับ
เคยดูครับเรื่องนั้น สนุกมากตอนนั้นจำได้ว่า ป.4 แล้วอินมาก แบบเห้ยยยเก่งจังนางเอกเป็นครูจิตวิทยาลงพื้นที่นู้นแบบสมจริงเหมือนเอาจิตแพทย์มารับบทบาท แต่นั้นแหละครับละครไทยดีๆมีน้อยยยย
วัยแสบสาแหรกขาดป่ะ บ้านแตกเลยเหรอ 5555
@@yiprem เออใช่ๆ ขอบคุณมากครับที่ช่วยแก้ให้ ฮาบ้านแตกเลยทีเดียว :D
@@oparamta ล่า เรื่องนี้ก็ดีนะครับผมชอบเรื่องนี้ครับ
จำได้ว่าภาคสองเรตติ้งไม่ค่อยดีเขาเลยไม่ค่อยทำ
วงการละครไทยมันพัฒนายาก เพราะมันอยู่ในกำมือคนแค่กลุ่มเดียว เนื้อเรื่องก็เดิมๆ อย่างเรื่องทัดดาวบุษยา re-master กี่รอบแล้วก็ไม่รู้ เอาจริงๆก็ไปได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายเรื่อง Pride and Prejudice ของ Jane Austen ที่ประพันธ์ไว้ร้อยกว่าปีที่แล้ว
จริงนะ โทษคนดูแมร่งไม่ถูกต้องเลย ยกตัวอย่างอาหาร ร้านหรูวัตถุดิบดีแต่ฝีมือเชฟไม่ถึง ก็สู้ร้านกะเพราข้างทางไม่ได้นะ
คิดว่าเกิดจากอุตสาหกรรมละครไทยที่ผูกขาด ไม่ได้มีการแข่งขันสูงเหมือนเกาหลี ถ้าดูรายชื่อผู้กำกับผู้เขียนบทจะวนอยู่ไม่กี่ชื่อ แต่พักหลังมานี้ดูมีแนวโน้มดีขึ้น เริ่มมีค่ายใหม่ ๆ ที่คิดนอกกรอบมาแข่งขันและแย่งชิงส่วนแบ่งผู้ชมโดยเฉพาะกลุ่มคนรุ่นใหม่ได้ ทีนี้ติดที่ปัญหาอีกอย่างของอุตสาหกรรมละครไทยคืองบในการผลิตละครเรื่องหนึ่ง ๆ คือค่อนข้างจำกัดถ้าเทียบกับต่างประเทศ ทำให้การเขียนพล็อตแปลกแหวกแนวจากกระแสหลักที่คนดูคุ้นชินจึงเป็นไปได้ยาก ทางแก้คือกล้าลงทุนกับละครที่วาดหวังว่าจะเป็น champion และผลักดันไปให้ไกลกว่าไทย ถ้าไปแมสต่างประเทศได้คนไทยจะกลับมาดูเอง
สวัสดีครับ พอไล่ลิสต์ละครไทยที่พอดูได้ เป็นกระแสช่วงนึงนี่น้อยจัดเลย หลักๆในมุมผม ผมว่าประเทศเราแม่มแตะต้องห่าอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าจะแง่มุมอาชีพอะไร วัฒนธรรมต่างๆ ผู้หลักผู้ใหญ่เดือดเนื้อร้อนใจ สุดท้ายก็วนมาเรื่องเดิม ๆ ปัญหาเดิม ๆ และปัจจุบันคอนเทนต์เค้าแข่งขันกันเดือด ๆ เข้าถึงอย่างง่าย
อันนี้ส่วนตัวผมนะ ผมว่านักแสดงไทยอ่ะ เล่นได้นะ ฝีมือไว้วางใจได้ ฝ่ายโปรดักชั่นก็น่าจะยังพอไหว แต่ปัญหาหลักคือ บท กับ ผู้กำกับ นี่แหละ ที่มันวนๆ อยู่ที่เดิม ผ่านมากี่ปีก็เหมือนเดิม แต่ละครดีๆ ก็ยังมีนะ อย่าง บุพเพฯ อันนี้ดี ดังไกลไปหลายประเทศ แต่พอเทียบสัดส่วน ละครดีๆ มันมีน้อยไง เทียบกับต่างประเทศเค้าแข่งกันเดือดมาก คุณภาพมันเลยยิ่งเพิ่มขึ้นๆ แต่หลังๆ ประเทศไทยทำซีรีส์ Y ขึ้นมือนะ สาย Y อันนี้ดังจริงๆ คนจีน / ญี่ปุ่น บ้าคลั่งมาก
.
.
.
.
.
.
เอาจริงๆ โฆษณาไทยดีมากนะ ทั้งบทและการนำเสนอเรื่องราว ทำไมละคร ไม่ทำให้ได้เหมือนโฆษณาไทยหว่า(อาจจะเพราะคนสายกันมั้ง)
ปัญหาคือเรื่องเงินครับ จ่ายกับอะไรเยอะก็ได้เยอะ ลองไปดูงบละคร กะจีนก็ได้ สัดส่วนของโปรดักชั่น กับ ค่าจ้างนักแสดงแตกต่างราวฟ้ากับเหว
Y ดังจริง แต่ที่ดังก็เพราะต่างประเทศไม่มีและบทไม่แรงเท่าของไทย ส่วนตัวเคยดูผ่านๆผมว่าไม่ดีเลย นักแสดงหน้าเดิมๆการแสดงก็งั้นๆ บทก็ห่วย ขายแต่ฉากเลิฟซีน
ละครไทยพวกช่อง 3 ช่อง 7 มันกลุ่มเป้าหมายชัดเจนของมันอะครับ คือแม่บ้านคนแก่ๆดูแก้เบื่อ มันไม่ดีสำหรับเราแต่อาจจะดีสำหรับเขาก็ได้ ผมว่าถ้าเขาจะทำบทดีๆเล่าเรื่องดีๆเขาก็ทำได้ครับ แต่เลือกไม่ทำเพราะกลุ่มเป้าหมายเขาไม่ดู
ส่วนตัวนะคะ บุพเพเข้าใจนะว่าพล็อตน่าติดตาม เลยเริ่มดังไปเรื่อยๆ แต่นี้นั่งดูกับแม่ หวุดหงิดทุกครั้งที่เห็นนางเอก มันไม่ค่อยเมคเซนเท่าไร ตัวเองเรียนสาขากับเรื่องประวัติศาสตร์ไทยอยู่แล้ว แต่พอย้อนเวลากลับไปกลับไปทำเรื่องงงๆเหมือนไม่เคยเรียนและประตัว เช่นใช้คำว่าโอเค หรือกระโตกกระตากเกินไป หรืออื่นๆที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลกับการที่ตัวเองเรียนสาขานี้ ที่เห็นแล้วหงุดหงิดสุดจริงๆคือ ตัวละครไม่มีการพัฒนาตัวเอง จะผ่านนานขนาดไหนก็ไม่ปรับตัวเองให้เข้ากับสถานที่ทั้งที่ตัวเองเป็นตัวหลักแท้ๆ ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง ผ่านเป็นเดือนเป็นปีตลค.ยังไม่พัฒนาตัวเอง เลยงงมากกว่าเข้าชอบอะไรกัน จริงๆก็นั่งกำหมัดบ่อยนะแต่ส่วนใหญ่นั่งขำ แม่บ่นแทนหมดแล้ว55555555
เงินครับ คำตอบเดียวเลย โปรดัคชั่นคนโฆษณา 1 เรื่องของโฆษณา ถ่ายซีรีส์ ได้ 1-2 ตอนเลย ถ่ายละคร บางเรื่องอาจะจะมีสามสี่ตอน ทีมที่มีฝีมือทำโฆษณาแต่เลือกลงมาคราฟงานที่เงินน้อยกว่าต้องใจรักนำก่อนเลย แต่เงินสู้กันไม่ได้เลยครับโฆษณาล่ำซำกว่าเยอะ จบไวชัดเจนไทมไลน์สั้น
บ้านเรามีเหล่าผู้ใหญ่หน้าบางในสาขาอาชีพต่างๆเยอะมากครับ
เขาเหล่านั้นไม่ชอบให้ใครตั้งคำถามชอบการซุกปัญหาไว้ใต้พรม
ทำให้การพัฒนาบทให้อิงกับความเป็นจริงในสังคมในหลายๆประเด็นเลยเป็นเรื่องยาก
เพราะผู้ใหญ่เหล่านั้นมีอำนาจและคอนเนคชั่นกับคนในวงการสื่อเยอะครับ
แค่ปัญหาเรื่องบทแย่ๆก็ทำให้ละครมันไม่น่าดูแล้วครับ
นี่ยังไม่รวมถึงปัญหาอื่นๆอีกนะ
งง ยกตัวอย่างสักอาชีพดิ ละครบางเรื่องแสดงบทหมอแม่งยังห่วยเลย ไม่ชูเลยว่าเห้ย เคสแบบนี้รักษาแบบนี้นะ ไม่ใช่แบบเข้าห้องฉุกเฉินไป ออกมาพูดคนญาติว่า คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ ใช่ที่ไหน มันมีอีกหลายอาชีพเลยที่นำมาทำละครได้อ่ะ บางอาชีพถึงจะจำกัด แต่อีกหลายอาชีพก็ยังมาทำเป็นละครได้ ทำไมต้องเจาะจงอ่ะ
@@monkydluffy9323 เอาแค่ทหารละกัน ในละครเลี้ยงดูดีทุกอย่าง อาหารการกินให้เกียรติครบ ความเป็นจริงคืออะไร? ซ้อม สั่งขัง รุมซ่อม โกงเบี้ยเลี้ยง โกงเงินค่าชุด ค่าอาหาร เป็นเณรตัดหญ้ารอปลด นายสั่งไปทำงานให้ตังเองนอกกรมก็โป๊ะบ่อยมาก ปฏิบัติเหมือนเป็นทาส ตุยเย่ พิการไม่แปลก ยังไม่รวมระดับ เรื่องใต้โต๊ะอีก
@@monkydluffy9323 เอาอย่างละครเรื่องสารวัตรใหญ่ ละครเหนือเมฆดูครับ ยังไม่ทันได้ฉาย หรือได้ฉายก็โดนแบน เพราะไปกระทบกะบางอาชีพ
@@monkydluffy9323 หมอ ทหาร ครู พระ โดนหมดจ้า ถ้าจะเอามาเสนอตามความเป็นจริง ขนาดซีรี่วาย พระเอกในนิยายเป็นทหาร พอจะสร้าง ต้องเปลี่ยนอาชีพให้พระเอกเป็นอาชีพอื่นแทน เพราะหนังมันสื่อไปในทางความรัก ชาย - ชาย ทหารไม่ปลื้ม ทั้งที่ความเป็นจริงมันก็มีหมดอ่ะ😅
@@monkydluffy9323 เเต่ มี ดราม่า ห้าม นู้นนี่ เยอะเยอะ ให้รักพิพากษา อัยการขู่ฟ้อง www.bangkokbiznews.com/politics/954474
ส่วนตัวผมว่าละครไทยหรือหนังไทยจะมีปัญหา 3 อย่างคือ
1. บทหรือไดอะล็อคที่ขาดมิติ ไม่เป็นธรรมชาติเหมือนที่นายอาร์มพูดนั่นแหละ คนปกติที่ไหนเค้าทำกันแบบนี้
2. นักแสดงหลักบางคนที่เล่นหรือพูดตามบทหรือไดอะล็อคที่ทีมงานกำหนดมาเลย คำพูดมีกี่บรรทัดก็พูดแค่นั้นจริงๆ
3. ทีมงานไม่ค่อยทำ Research
.
ถ้าจะพัฒนาผมคิดว่าต้องแก้ที่ตัวนักแสดงและทีมงานก่อน นักแสดงต้องกล้าที่จะด้นสดหรือปรับแก้ตัวละครให้ดูเป็นธรรมชาติมากที่สุด ไม่ใช่บทมาแค่ไหนก็เล่นแค่นั้น บอกให้ร้องก็ร้อง บอกให้ตะโกนก็ตะโกนอยู่นั่นแหละ ทีมงานก็ควรทำ Research ข้อมูลที่จะเอามาใช้ในบทให้เป๊ะ ไม่ใช่นั่งเทียนเขียนเอา ถ้า 2 อย่างนี้มันดี บทมันก็จะดีขึ้นมาเอง
แต่นี้อินกับฮอร์โมน เพราะช่วงนั้นก็คือช่วงมัธยมเหมือนกัน และมันสะท้อนอะไรให้ได้มากอยู่นะ เรื่องชีวิตส่วนตัว ชีวิตมัธยม ครอบครัว เพื่อน โดยเฉพาะเรื่อง คนมีเชื้อhiv ไม่ใช่เป็นเอดส์ไรงี้
ช่าย ฮอร์โมนมันมาถูกยุคถูกสมัย เป็นซีรีย์ไทยในดวงใจเราตลอดกาลเลย
หลังจากฮอร์โมนดัง บทนักเรียนม.ปลายก็เริ่มเกลื่อนจนน่าเบื่อ555
พอหลังจากฮอร์โมนจบ ก็มีเรื่องนักเรียนเกลื่อน แทบไม่ได้เน้นที่เนื้อเรื่องกับการแสดง ไปเน้นนักแสดงมากกว่า โปรโมทใหญ่โตเลย โดยเฉพาะหนักy นักแสดงชายจูบกัน ยอดฟอลไอจีแต่ละขึ้นกระฉูด
@@rouxyii9195 เกลื่อนจริง แต่บทไม่แข็งเท่าฮอร์โมน
@@tteezy6104 นักแสดงฮอร์โมนตอนนั้นหน้าใหม่เยอะมาก ก็แข็งๆหน่อย555
อันนี้เท่าที่ผมทราบ บทละครไทยในยุคก่อนที่รีเมคกันมาเรื่อยๆเนี่ย มันมาจากบทละครวิทยุ ละครวิทยุมันมีแต่เสียง ไม่มีภาพ การพูดของตัวละครมันจึงต้องพูดออกมาทุกอย่างที่มันคิดหรือที่จะทำ
แต่หนังยุคเริ่มแรกมันไม่มีเสียงมีแต่ภาพ แล้วใช้ภาพสื่ออารมณ์ ในวงการมันถึงแยกหนังออกจากละครเลย
แล้วที่นี่พอบทที่มันเคยดังมากๆในวิทยุมารีเมคขึ้นเป็นละครทีวี บทมันเลยแบบอิหยังว่ะ แต่หนังแตกต่าง เพราะแค่ใส่เสียงไปในบางฉากก็พอ เวลาคนจากละครไปแสดงหนังมันเลยรู้สึกเล่นดีกว่า เพราะมันสื่อมาจากภาพโดยตรงมากกว่าคำพูด
ละครไทยมันยึดติดพวกนี้ เลยไม่พัฒนาไปไหน คนที่อยากทำละครที่แตกต่างให้เหมือนหนัง เลยเอาคำว่าซีรี่ย์มาแทนเหมือนใช้คำมาให้เปลี่ยนมายเซท ซีรี่ย์ไทยหลายเรื่องมันเลยเริ่มดูดีกว่าละครไทย ดูพัฒนาขึ้น
ช่อง 4 บางขุนพรหม มีตั้งแต่สมัยจอมพล ป ปี 2498 จะบอกว่าแนวคิดเอาบทวิทยุมาทำละคร มันยังอยู่มา 60 ปี มันฟังไม่ขึ้นเท่าไร
อีกอย่าง ประเทศอื่นๆเขาก็ละครวิทยุมาทีวีกันหมด
เวลาดูละครไทย ตอนตัวละครคุยกัน มันดูไม่จริงเท่าไหร่อะออกแนวเฟคๆเยอะกว่า แต่ซีรีย์เกาหลี มันคุยเหมือนคนคุยกันจริงๆ เพื่อนคุยกันเหมือน ก็คือเพื่อนคุยจริงๆอะ
ตราบเท่าที่ละครไทย
ทำบทแบบปัจจุบัน
แล้วเรตติ้งพุ่ง
สปอนเซอร์เข้าเพียบ
มันก็จะยังทำเหมือนเดิมนั่นละ
Start up ก็ยังดีกว่าละครไทย แทงใจสุดๆ 😂🤣🤣
เข้าใจว่าละครไทย อิงมาจากละครวิทยุ และมีเป้าหมายให้คนทำงานไปฟังไป มันเลยต้องบรรยายทุกอย่างเป็นคำพูด และต้องพูดออกเสียงให้ชักเจนทุกคำ
ใช่ครับ เอาจริงๆ เรื่องของช่องทางการออกอากาศมันมีผลมาก ทำไมละครไทยมันต้องดูเล่นใหญ่ตลอดเวลา มีความขัดแย้งกันตลอด เพราะว่าสมมติคุณเปิดทีวีผ่านมา แล้วเจอฉากนางเอกโดนตบ กับนางเอกกำลังนั่งอ่านหนังสือ อันไหนมันจะดึงให้คนเข้ามาดูได้มากกว่ากัน? ละครที่ต้องสู้กับการเปลี่ยนช่องเลยต้องมีการสร้างความขัดแย้งตลอดเวลาเพื่อดึงคนดู คือเขาเข้าใจพฤติกรรมผู้บริโภคเลย ตรงนี้ผมว่าหลายคนยังไม่เข้าใจ เลยนึกไปว่าทำไมต้องไปทำแบบนั้น ลองเอาหนังไปฉายทีวีสิ น่าเบื่อมากเลย มีใครตั้งใจดูหนังที่ฉายในฟรีทีวีมั้ยละ ถ้าเปิดมาเจอกลางๆเรื่อง
เรื่องการแสดงในทีวี ต่างกับในหนัง พี่บอย แกเคยบอกว่า
ผู้กำกับทีวียุคเก่า ต้องทำให้นักแสดงเล่นใหญ่ๆ ซูมหน้าเยอะๆ เพราะ คนไทยสมัยก่อน
เราดูทีวี14นิ้ว ภาพเป็นเส้นๆ แตกๆ ห่วยๆ เลยต้องเล่นใหญ่ๆ ให้คนดูทีวีจอแก้วเข้าใจ
แต่ยุคนี้ มือถือเรายังเปิด 1080 ชัดแจ๋วได้เลย มันควร Move on เรื่องการแสดงแบบเก่าได้แล้ว
จุดอีกจุดที่หนังไทยด้อยกว่าต่างชาติคือ
"อาหาร" แทบไม่เคยชูอาหารในเรื่องเลย
ขนาดละครไทยที่เกี่ยวกับอาหาร ก็ยังแทบไม่ชูอาหาร หรือมีภาพอาหารไทยเลย
แต่ต่างชาติ เวลาถ่ายละคร จะเห็นชัดเจนเลยว่ากินอะไร แล้ว พูดถึงอาหารในเรื่องกันเยอะมาก
แต่ละครไทย อ้าว ตัวละครในละครชวนกันไปกินอาหารต่างชาติซะงั้น
จริงเลยครับอย่างเกาหลี อีแทวอนคลาส เค้าก็นำเสนออาหารเกาหลี อย่าง Crash Landing On You ที่เรื่องไม่น่าเกี่ยว ยังนำเสนอไก่ทอดแบบดูละอยากไปกินตาม
ทีในหนังไทย ยังมีไปกินร้านอาหารข้างทาง ในละครเหรอ หึ
ดาดฟ้าโรงแรม ภัตตาคารหรู โต๊ะคฤหาสถ์ 555 หรือสมัยใหม่หน่อยก็ร้านตามห้าง สตาร์บั๊ก อะไรพวกนี้
ขนาดสไปเดอร์เเมนยังมีชวนมากินอาหารไทย ลาบงี้ แต่หนังไทยไม่ทำ555555555
เอาจริงๆหนังเกาหลีแทบจะทุกเรื่องต้องมีฉากกินโซจู แต่บ้านเราเหรอ เหอะๆ
@@thekitchen8991 เหล้าขาวเข้าจอไม่ถึงวิ โดนปรับเป็นแสนละครับ
มันน่าเศร้าตรงที่ก็เห็นข้อผิดพลาดหรือข้อควรปรับปรุง แต่ก็ยังไม่มีการแก้ไขเกิดขึ้น จนมันกลายเป็นปกติไป ก็เป็นแบบนี้ไปหมดไม่ว่าเรื่องไหน
ปัญหาอีกอย่างคือ ละครไทยชอบ overacting แบบ แสดงออกนอกหน้าอย่างชัดเจน มันเป็นอะไรที่ขัดใจมาก คนดีก็ดี๊ดี คนจะร้ายก็ร๊ายร้าย คือ ตัวร้ายก็แสดงออกชัดเจนนะ แต่ทำไมเหล่าคนดีถึงมองไม่ออก แบบ ตัวละครในละครไทย แทบจะไม่เก็บความรู้สึกเลย สิ่งที่ละครไทยขาดไปคือลูกเล่นและความสมจริงของมิติตัวละคร ตั้งแต่เกิด ผมดูละครไทย มีอยู่น้อยเรื่องมากที่ผมดูแล้วไม่รู้สึกหงุดหงิด เท่าที่นึกออกมีอยู่เรื่องเดียว คือคมแฝก ละครactionไทยระดับตำนาน ที่ทำให้เด็กทั่วบ้านทั่วเมืองถือไม้ไล่ฟาดกันยับยังกับเด็กช่าง ดูแล้วเพลิน สนุก และในยุคนั้นนะ เป็นละครไทยที่ดูมันส์และฟาดกันมันส์ที่สุดเท่าที่เคยดูในตอนนั้น ส่วนเรื่องอื่นๆผมค่อนข้างหงุดหงิด ตัวพลอตบทก็บทเดิมๆ ตัวละครก็ overacting เป็นอะไรที่ ดูแล้วค่อนข้างหงุดหงิดเลย
คนเขียนบทสำคัญที่สุดในโครงสร้างหนังนะเอาจริงๆ ถ้าอยากให้หนังปังดีๆ รองลงมาคือคนกำกับที่จะขยายบทให้เป็นภาพ รากฐานของหนังและซีรี่ส์ผมว่าคนเขียนบทเนี่ยแหละเป็นจุดชี้ตายให้หนังได้เลย การพูดคุย ลำดับฉากคือ ถ้าอยากให้ด้านนี้เราพัฒนา เราต้องมีหลักสูตร ด้านนี้อย่างเต็มที่สุดๆผลักดัน ด้านเขียนบทให้สุด ผมคิดว่านะ
ขอแนะนำละคร "บาปอยุติธรรม" เป็นเรื่องของพระเอกที่เป็นนักเรียนแพทย์ที่ติดคุกเป็น10ปีแล้วจู่ๆมีทนาย(นางเอก)มาลื้อคดีช่วยพระเอกออกจากคุกแล้วพระเอกก็เริ่มแก้แค้น มีบอย ปกรณ์เป็นพระเอก ส่วนตัวคิดว่าบทดีมากแล้วตัวละครก็ไม่ได้งี่เง่า(ในฉากสำคัญ)แล้วก็สื่อจิตใจและความคิดของคนที่ติดคุกได้make senseมาก
เรื่องนี้รีเมคมาจากซีรีส์เมืองนอกครับ
เคยดูซีรีย์ญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งแต่นานมากแล้ว เกี่ยวกับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ที่สนิทกันตั้งแต่เรียนจนจบออกมาทำงาน แต่ทุกคนก็ยังติดต่อช่วยเหลือกัน หลายคนก็ประสบปัญหาชีวิต บางคนฆ่าตัวตาย เพื่อน ๆ ต้องช่วยกันอย่างมาก เป็นซีรีย์ที่ให้กำลังใจดีมาก และกล่าวถึงคนทำงานหลากหลายอาชีพ แต่ละคนก็มีปัญหาเป็นเรื่องปกติในสังคม
กรณีหนังโรงกับละคร ในรายการ The Face Thailand ss1 พลอย เฌอมาลย์ เคยพูดไว้ว่า ละครเป็นสื่อให้ดูฟรีทางโทรทัศน์ที่เปลี่ยนช่องไปมาได้ การแสดงเลยต้องใหญ่เกินจริงเพื่อดึงดูดความสนใจจากคนดูไม่ให้เปลี่ยนช่องหนี ไม่เหมือนกับหนังโรงที่ต้องเสียเงินเข้าไปดู และจะถูกจำกัดให้นั่งอยู่กับที่และจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ดูมากกว่า การแสดงเลยต้องลดเลเวลลงให้มันจริงมากขึ้น แต่ถ้าเทียบกับของซีรีส์เกาหลี หรือ ของฝรั่งของไทยหลายๆเรื่องก็ยังด้อยกว่าอยู่ดี
มันมีครั้งนึงผมไปออกค่าย
จัดแสดงละคร
ผมเชิงเป็นผู้กำกับ
มันมีฉาก มุข ที่แสดงกะว่าผลเฮฮา ผลจริง คือ .. กริบ ..
จนมีนักอาสาแสดงคนนึง เข้าฉาก คาบใบหญ้า ควงไม้กลอง ทั้งหมดนี้เขาอิมโพรไวส์ ชาวบ้านฮา ถูกใจ คือ มันง่ายๆงี้ละ
ละครจบๆไป เข้าการแสดงของชาวบ้าน
เขาก็เต้น อะไรง้อกแง้กด๊อกแด๊กของเขากัน คือแค่นี้หนะครับ เขาสนุกสนาน เขาเข้าใจ
"เขาเข้าถึงแค่นี้"
ผมไม่ได้ว่าเขาโง่นะครับ
แต่คนไทยส่วนมาก ก็ยังพอใจ เข้าใจ พึงใจแค่อะไรในระดับเท่านี้ พอแล้ว
ถ้าใส่อะไรยาก ต้องสังเกต ต้องมอง ต้องตีความเยอะ พังครับ ดูไม่รู้เรื่อง ไม่บันเทิง เขาก็ไม่ดูครับ
เมื่อคนไม่ดูก็ไม่มีเงินเข้า เงินไม่เข้า เอาจริงๆ มันก็ไม่เกิดงานตั้งแต่แรกแล้วละครับ เพราะคนจะจ้าง โปรดิวเซอร์ นายทุน เขารู้อยู่แล้ว ว่าอะไรทำเงิน อะไรไม่ทำ
ไม่ใช่แค่คนไทยครับ ประเทศแถวอเมริกาใต้ หรือประเทศโลกที่เท่าไรไม่ทราบที่เลเวลเดียวกัน หนังละครก็คล้ายกันละครับ
สรุป ละครมันก็สร้างตามคนดู แล้วแต่ตลาดนั่นละครับ คนไทยส่วนมาก ยังดูแบบนั้น มันก็แบบนั้น
แล้วทำไมคนไทยชอบดูซีรีส์เกาหลี?
@@ginse4891 จำนวนมันน้อยกว่าคนที่ดู ช่อง7 นะครับ คนดูเกาหลีมีแต่คนในเมือง ชนชั้นกลาง
สรุปคือ ด่าแบบหยาบ ๆ เลย คนไทยโงครับ ดูอะไรยาก ๆ ไม่เข้าใจ สื่อได้ประมาณนี้ซึ่งจริงครับ คุณภาพประชากรเราต่ำอยู่แล้ว ยังสาธุ ๆ CG พญานาคกันอยู่เลย
คนไทยยังอยู่ในกะลาอยู่เยอะ ยังไม่ยอมออกมาดู ซีรี่ต่างชาติว่ามันไประดับไหนแล้ว ถ้าได้สัมผัสรับรองไม่หันดูละครกากๆบทกากๆของไทย
ก็เป็นแบบนี้แหละครับที่ทำให้มันอยู่แค่นี้ ทางเลือกที่ดีคือสิ่งที่ทำแล้วไม่ได้ตัง มองด้านเดียวก็จะอยู่ด้านเดียวแค่นั้นแหละครับ ก็เปรียบเทียบประเทศที่อยู่ในระดับเดียวกับเราดูก่อนว่าประเทศเขาเป็นยังไง เป็นแบบเดียวกับเราใหม อันนี้แค่ คหสต. ครับ ถ้าคิดมาดีแลัวว่าเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว ก็ดีแล้วครับ ตามนั้นครับ
เหมือนปีๆนึงเราต้องมารอลุ้นว่าจะมีซีรีส์ไทย ละครไทยที่ดีจนเป็นกระแสถูกพูดถึงซักกี่เรื่อง ในขณะที่ของตะวันตกหรือเกาหลี มีเยอะแยะจนดูไม่ทันแล้วว้อยยย แค่เวลาที่ถูกแย่งจากซีรีส์ หนัง อนิเมะ เกม แม่งก็เยอะมากแล้ว จะให้แบ่งส่วนไหนไปให้ละครไทยที่เห็นๆสภาพบทกันอยู่
คนไทยส่วนใหญ่ยังเสพละครไทย ชาวบ้านคนต่างจังหวัดที่เข้าไม่ถึงความบันเทิงบนอินเตอร์เน็ตเยอะมาก คนที่ต่อพูดถึงที่ว่าไม่ดูละครไทยคือวัยรุ่นคนชั้นกลางขึ้นไปที่มีโอกาสเข้าถึงความบันเทิงแบบอื่น ได้เปิดโลกรับวัฒนธรรมต่างชาติ แต่สำหรับคนไทยส่วนใหญ่เป็นคนหาเช้ากินคำ่ ละครคือความบันเทิงเพ้อฝันที่ชีวิตจริงไม่เคยสัมผัส ป้าขายข้าวแกงคงไม่อยากกลับบ้านมานั่งดู Dark แล้วขบคิดว่าใครเป็นใคร ชีวิตจริงกุเหน่ยมากพอแล้ว
ก็เพราะตามนี้แหละครับ อินเทอเน็ตมันดีที่เราได้เห็นสิ่งใหม่ๆ ไม่จมปลักอยู่กับสิ่งที่ สังคม รัฐบาล จัดสรรค์มาให้เรา (เหมือนเหนือเมฆที่โดนสังปิดกลางอากาศ) รัฐบาลมีส่วนล้วนๆ มันคือส่วนนึงในการปลูกฝังบางอย่างให้ ประชาชน
ละครไทย กับ ซีรี่ย์ไทย เขาน่าจะเจาะคนละกลุ่มเป้าหมาย ซี่รี่ย์อันนี้ชัดว่าเป็นคนรุ่นใหม่ ทำให้มีลูกเล่นหรือเนื้อเรื่องที่แปลกใหม่กว่าเดิม แต่ถ้าเป็นละครไทยเท่าที่เคยได้ยินมาจะเจาะกลุ่มแม่บ้านหรือชาวบ้านทั่วไป ฉายผ่านทีวีเป็นส่วนใหญ่ และไม่จำเป็นต้องดูทุกตอน ว่างวันไหนวันนั้นก็ดูต่อได้เลยแบบไม่ต้องดูตอนก่อนหน้า ทำให้เนื้อเรื่องต้องเรียบง่ายและบทต้องสื่อสารตลอดเวลา ให้คนดูที่ไม่ได้มองจอ สามารถฟังและยังเข้าใจเรื่องได้ ทำให้มีข้อจำกัดในการออกแบบบทและเนื้อเรื่องพอสมควร
สำหรับผมนะ นักแสดง ฉาก หรืออื่น ๆ น่ะพอได้ แต่ปัญหาหลัก ๆ คือ "บทและเนื้อเรื่อง" ต่างหาก แต่ละครั้งผมเดา Scene ต่อไปได้ หรือบางทียังเดาประโยคได้เลย ผมเลยรู้สึกเบื่อมาก ๆ
ตอนนี้แนะนำ Forecasting Love and Weather เลยค่ะ เข้ากับคลิประบบเตือนภัยมากเลยค่ะ
เรื่องพูดสิ่งที่คิดในใจ นี่ ผมเคยดูคนเขียนบทชื่อดังท่านนึง เคยพูดในรายการในสักรายการนึงนานมากแล้วสมัยแกทำบทละครคนแสดงต้องพูดที่คิดในหัวเหมือนละครวิทยุเพราะสมัยก่อนฟรีทีวีมันมีแม่บ้านเผื่อเขาทำกับข้าวได้ยินแต่เสียงไม่ได้จดจ่อดูทีวีจะได้ตามดูต่อได้
อันนี้จำได้ประมาณนี้ แต่สมัยมันเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยนนะผมว่าละครวิทยุมันไม่มีมาชาติกว่าแล้วตอนเด็กผมเคยฟังกับตา-ยายสมัยเด็กๆ
ละครไทยทำออกมาเพื่อเรตติ้งครับ พอทำแบบซับซ้อนเรตติ้งน้อย คนดูกลุ่มนี้ชอบนั่นแหละ … เห็นสังข์ทอง กราฟฟิคดูตลก ยืดยาดแบบนั้นแต่เรตติ้ง 5.0+ เลยนะ (แต่แน่นอนว่าผมขี้เกียจดู)
ส่วนใหญ่กลุ่มคนดูละครไทยคือวัยกลางคนครับ เขาอยากหาอะไรที่ดูแล้วผ่อนคลายสมองดู คนทำละครส่วนใหญ่ก็ไม่มีทางเลือกเลยต้องเจาะกลุ่มตรงนั้นเอา
@@rdx5216 ไม่ใช่ว่าค่ายไม่มีทางเลือกครับแต่มันไม่คิดจะทำครับเพราะค่ายมันยึดติดแต่อะไรเดิมๆ
ผมเชื่อว่าคนไทยทำได้ครับ คนไทยมีความสามารถในการกำกับระดับโลกอยู่แล้วครับ ตัวอย่างเช่นโฆษณาของไทยหลายๆตัว กำกับและแสดงออกมาได้ดีมาก แต่สำหรับละครยังต้องใช่เวลาปรับตัวอีกซักในการแก้ไขวัฒนธรรมในการกำกับการแสดงและการเขียนบทแบบเก่าๆ อยู่
ละครดูฟรีของไทยกับเกาหลีที่คัดตัวที่ต้องเสียเงินดู คุณภาพมันก็คนละเกรดอยู่แล้ว แต่ถ้าลองไปดูเกาหลีแล้วยังไงก็ไม่อยากกลับมาดูของไทย ของไทยที่ดีก็คงฉลาดเกมโกงเรื่องเดียว นอกนั้นก็ไม่น่าสนใจให้ดูตอนหนึ่งเลย
ถ้าละครเกาหลี ขนาดเรื่องน้ำเน่าอย่าง penthouse ที่พล็อตก็ไม่ได้ต่างจากของเรา เขายังทำให้ดูสนุกได้เลย บ้านเราต้องโทษที่ค่าตัวนักแสดงเฟ้อจนไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ผู้กำกับอายุมาก สายโบราณ ต้องมีล้มจูบ ตบจูบ เวลาตัวละครทำอาชีพอะไรไม่เคยไปทำการบ้าน ตัวเอกรวยอย่างเดียว มีเวลาว่างเดินไปเดินมาหานางเอกและนางร้าย WTF
มีคนออกมีพูดประเด็นนี้สักที หรือมีใครมาพูดประเด็นนี้ไปแล้วรึป่าวก็ไม่ทราบนะครับ ผมรอมานานละ
ตั้งก่อนผมดูละครไทยตลอดแหละ
จนมาวันหนึ่งเริ่มจะรู้สึกว่าละครไทยบทเหมือนมันวนไปวนมาซ้ำๆเดิมๆ
เลยได้ลองไปดูละครซีรี่ย์ฝั่งเกาหลี ญี่ปุ่นบ้าง รู้สึกได้เลยว่าของทางนี้
มันน่าดูน่าติดตามมากกว่าละครไทยซะอีกอะ ทำไมของเราไม่เป็นแบบนี้บ้าง เนอะ
ตอนนี้ละครไทยดังมากนะ มีหลายชาติติดตามดู ถ้าเอาจริงๆของเกาหลีมันน่าเบื่อเรื่องบทเหมือนกันเอะอะรัก3เส้าส้นตีนอยู่นั่นละ บทก็ซ้ำๆถ้าดูดีๆไอ้หลีนี่แม่งตัวก็อปฝรั่งและแอคติ้งก็อปญี่ปุ่น ข้อดีของเกาหลีคือความละเอียด ละเอียดทุกอย่าง จนนักแสดงต้องแสดงดีออกมาจนได้ ขอบไทยเริ่มดีอต่มีงานหยาบและระบบไทยๆ เคยคิดว่าถ้าต่อไปละครไทยทำเงินมากๆเกือบเกาหลี ต่อไปความละเอียดของไทยจะมากขึ้นและเป็นที่ต้องการของตลาดโลก เพราะอย่าลืมนักแสดงไทยเจ๋งๆมีมากมายมหาศาล
เอาจริงๆนะครับ ตามที่ช่องหนอนหนังเคยพูดไว้ว่า position ของละครไทย มันไม่ได้จะสู้พวกซีรี่เกาหลีอยู่แล้ว มันมีกลุ่มเป้าหมายของตัวเอง
ใช่แล้วครับ ต่อให้เราด่าว่ามันแย่มันห่วยยังไงเขาก็ไม่เปลี่ยนแนวทาง การทำอยู่ดี ไม่ต้องถึงซีรีย์เกาหลี เอาแค่ช่อง 3 ช่อง 7 ถ้าจะทำละครบทดีๆ แบบพวก ฉลาดเกมโกง เลือดข้นคนจาง เอาจริงๆก็ทำได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่ทำ
นี่ดูได้เรื่อยๆสำหรับบางเรื่อง แต่แนวรั้วโรงเรียนบ้านเราทำได้โอเคนะ แบบ เด็กใหม่ ฮอร์โมน เพื่อนเฮี้ยน และ the gifted เขาใช้ผู้กำกับรุ่นใหม่ๆเยอะมาก แบบเด็กใหม่คือทุกตอนคือกำกับคนละคนก็ลุ้นดีว่าตอนนั้นจะดีมั้ย ลองไปดูได้นะคะ และอีกอย่างคือวงการการ์ตูนโทรทัศน์บ้านเราคือไม่เท่าเมื่อก่อนเลยเสียดายมากๆ แบบปังปอนด์ เบ้นโบ้ท ;-;
อยากให้ทำแบบนี้อีก
‘ Voice สัมผัสเสียงมรณะ ‘ เป็นซีรีส์ที่ทำให้รู้ว่านักแสดงไทยเก่งค่ะ แล้วก็ทำให้รู้สึกว่า เอ้อไทยก็ทำได้หนิ แล้วก็งงว่าทำไมไม่ทำดีๆแบบนี้ออกมาเยอะๆ(ถึงจะเป็นของเกาหลีแต่มันทำให้รู้จริงๆว่านักแสดงไทยเก่ง แต่ที่บ้งก็น่าจะเป็นบท)
พูดตรงๆเรยนะ พวกเราไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายใหญ่หรอกค่ะ คนส่วนใหญ่ชอบดูละครตบตี เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างเพราะทำง่าย คนดูเยอะ เนื้อเรื่องดีๆก็มีนะ แต่คนไม่ค่อยดู;-; เขาเลยไม่ทำไงคะ
ถ้าซีรีย์หรือหนังที่ว้าวสำหรับผมก็ 24 ครับ พล๊อตเรื่องคือดีมาก
1 season = 24 ชม. ในเวลาจริง
1 ตอน = 1 ชม. สมมุติ EP.1 เป็น 0700 - 0800 AM
ดูจนตาแฉะและความเข้มข้นมีตลอดทุกตอน สนุกครับ
อยากให้ละครไทยมีหลากหลายไม่วนเวียนอยู่กับที่
คิดเหมือนกันเลยค่ะะะ แบบว่าคิดวิเคราะห์มาตลอด เจอนายอาร์มเข้าไป ใช่เลยค่ะ
น้ำตากามเทพ อันดับหนึ่งแห่งวงการละครไทย !
หนังไทยที่ผมชอบที่สุดคือ มหาลัยเหมืองแร่ เรื่องนี้ดูจบคืออิ่มมาก อธิบายไม่ถูก55555 ผมเคยลองดูรักฉุดใจนายฉุกเฉิน ตอนแรกนึกว่าจะได้เห็นการทำงานของหมอ กับความรักวุ่นวายที่ลงตัว กลายเป็นว่าหลังๆหมอคนอื่นไม่ทำอะไรเลย มันเลยเบื่อๆ อนาคตหวังว่าวงการนี้จะพัฒนาไปในทางที่ดี
ละครไทยอันดับ1ในใจตลอดไป น้ำตากามเทพ เท่านั้นสำหรับผม 5555555
เมื่อก่อน เวลาดูละครละมีฉากอิหยังวะ จะชอบบ่นคนเขียนบท แต่พอมารู้ว่าเงินค่าจ้างเขียนบทแม่งน้อยจนไม่พอให้ทำเป็นอาชีพ รับจ้างเขียนบทมีแต่ทำเป็นงานเสริมทั้งนั้น แล้วบางทีก็ต้องเขียนออกมาตามใจผู้จัดจนเละเทะไปหมด
ฟังบทสนทนาในละครแล้วขนลุกสุด ๆ เหมือนไม่ใช่ภาษาที่คนปกติเขาใช้กัน
เพลงไทยก็ พอๆกัน เอาแต่รักๆใคร่ๆ อกหักๆ
หาเพลงเล่าบรรยากาศ เล่าชีวิต เล่าถึงคุณค่าสิ่งต่างๆ
เพลงสัตว์เลี้ยง อาหารการกิน ก็แทบไม่มี วกวนอยู่รักๆใคร่ๆ
ทุกวันนี้เปิดแม่งเพลงเดียวทุกตอน ฉากพระนาง
นายอาร์มอดทนเพื่อทุกคนจริงๆครับ ขอบคุณมากๆ ยอมดูฉากน่าเบื่อเหล่านี้เพื่อเรา🤣🙏🙏
เคยดูละครไทยเรื่อง “สะดุดรัก” ไหมคะ สนุกมาก เรื่องดี ตัวละครดี แต่คนไม่ค่อยกล่าวถึงกัน เรื่องนี้แอนดริว เกรกสันเขียนบนเอง แสดงเองคู่กับบัวชมพู ฟอร์ด อยากให้ลองดูกันค่ะ
เกลาหลีหลายๆเรื่องบทก็เหมือนหนังไทยที่เราด่าอยู่นะ เคยเห็นบางเรื่องแบบเจ้าของบริษัทเดินเข้าห้างแล้วพนักงานทุกคนต้องหยุดทำงานมาเข้าแถวทำความเคารพก็มี น้ำเน่าหรือ overacting แบบไทยๆก็มี แต่สิ่งที่เกาหลีดีกว่าก็มีหลายๆองค์ประกอบในแต่ละเรื่องมากกว่าอ่ะ เช่นบางเรื่องน้ำเน่าเขาก็เอานักแสดงหน้าตาดีมาแสดงและทำฉากสวยๆ หรือบางเรื่องเป็นแนวเจ้าของบริษัทเวอร์ๆเขาก็ทำพลอตเรื่องเนี้ยบๆหักมุมซับซ้อนและสมเหตุสมผลอะไรงี้
คงเรียกว่าคนทำมี passion มากกว่า และมีทุนมากกว่าไทยอ่ะแหละ
ซีรี่ย์สไตล์ อาชีพ เกาหลี ดูแล้ว ได้ความรู้ มีสาระ สร้างแรงบันดาลใจมากค่ะ
น้ําตากามเทพ คือละครไทยที่ดีที่สุดครับ 🤣🤣🤣🤣
มิติตัวละครเลยที่ทำให้ผมดูซีรีย์เกาหลี เขาทำดีมากเลย
ว้าว
@@getkung9046 ว้าว
นักแสดงไทยดีๆเยอะมากนะครับ เช่น พี่ก็อตเอยใครเอย เล่นดีมากๆเลยนะ แต่มันติดที่ว่า Screen playของละคร มันล็อคให้นักแสดงต้องแสดงออกในบริบทนั้นๆมากกว่า ทำให้นักแสดงไม่สามารถimproviseอะไรได้เลย ต้องแสดงแข็งๆเพื่อให้ออกมาตามStory boardของทีมงาน
.
.
อีกเรื่องก็คือระดับของภาษา ละครไทยติดการสื่อสารในแบบทางการมาก อย่างซีนที่พี่อาร์มเปิดให้ดู ก็คือตรงเป๊ะ ระดับการใช้ภาษามันทางการมากเกินไป เกินกว่าที่มนุษย์ปกติจะพูดกัน ยกตัวอย่าง
"หนูจะไม่ให้พี่มามีอิทธิพลในชีวิตอีก"
???????????? อะไรอะ
ถ้าเป็นคนธรรมดาพูด
"พี่เลิกยุ่งกับหนูเหอะ"
มันแค่นั้นอะ มันต้องแก้ที่คนเขียนบท1 เปิดกรอบความคิดของผู้กำกับ มันถึงจะให้นักแสดงได้โชว์ฝีมือมากขึ้น
ดูจากบทสัมภาษณ์ ผกก คนหนึ่งละกันครับ เรื่องอำนวยความสะดวกไม่มีในไทยเลย เช่น จะถ่ายทำสถานที่ก็บอกว่า ขออนุญาตยัง ถ้าจบองค์กรนี้ อีกองค์กรหนึ่งก็จะเข้ามาทำงานซ้ำซากอีก เขาคิดว่าทำหนังละครสักเรื่อง หน่วยงาน องค์กรคิดว่ายุยงปลุกปั่นส่งเสริม ผมเลยไม่แปลกใจทำไมมีละครแนวทำซ้ำซาก เพราะเพดานมันทำได้แคนี้ไง ( คนทำงานบ้านเราเก่งนะครับ )
เอาจริงๆนะ ผกก มันต้องมีคอนเนคชั่นเยอะอยู่แล้วป่ะ ถ้าจะทำเรื่องขอยังไงมันก็ขอได้ป่ะ ไม่มีความพยายามเอง จะมาโทษคนดูได้ยังไง ถึงมันจะไม่เอื้อ ต้องก็พยายามสิ เดี๋ยวนี้มีโชเชียล ก็ให้สังคมช่วยสิ
@@monkydluffy9323 เขาไม่ได้โทษคนดูนิ เขาบอกว่ามันถ่ายทำยาก ถ้ารัฐไม่ช่วยสนับสนุน คนสร้างเขาก็ทำงานลำบาก
หวังว่ามันจะค่อยๆดีขึ้นเหมือนวงการเพลงไทยบ้านเราตอนนี้ มีให้เลือกเสพมากมาย ศิลปินกับคนฟังมีทางเลือกในทางที่ชอบของตัวเอง แล้วก็อยู่ได้ทั้งศิลปินและคนฟัง
จริง ๆ บทละครไทยทำดี ๆ ได้นะ ถ้าพวกเขามีเวลาพอให้เขียนบท ได้รับค่าตอบแทนที่สมเหตุสมผล ไม่โดนตีกรอบจากโปรดิวเซอร์
ผมอยากให้ รัฐสนับสนุน หนัง ภาพยนตร์ ไทยอ่ะเอาจริง มันจะได้ยกระดับการท่องเที่ยวไทยได้ พอภาครัฐสนับสนุน การจะไปง้อให้คนมาดูโดยการดึงดารามันจะไม่จำเป็นมาก
บทมันจะได้ดีกว่านี้ ไม่ใช่ต้องเขียนบทเพื่อๆ ให้คนที่เป็นกระแสมาแสดง
อย่าให้สนับสนุนเลยครับ ถ้าสนับสนุนจริงๆ ได้เห็นผ้าลายไทย,รำไทย,รำโขนเต็มเรื่องแน่นอน5555+แต่เอาจริงอยากให้สนับสนุนแบบเกาหลีนะ แล้วยัดวัฒนธรรมไทยเข้ามานิดนึลก็พอ
10:05 ผมเคยได้ยินนะครับ ว่าคนที่เขาเปิดทีวีดูอยู่เนี่ย อาจไม่ได้อยู่หน้าทีวีครับ เช่น เปิดในร้านอาหาร เปิดเพื่อฟังระหว่างทำอย่างอื่นในบ้าน เพื่อง่ายต่อการเข้าใจบริบทเหตุการณ์ตรงนั้นครับ หรือแม้แต่กระทั่งการคิดในใจหรืออะไรต่างๆที่ต้องทำให้รับชมได้ตรงที่สุดครับ.
ผมมองงี้ได้นะ คนไทยส่วนใหญ่หมดเวลาไปกับการทำงานเยอะเกินไป ผมยกตัวอย่างแม่ค้านะครับ แม่ค้าขายน้ำหวาน เช้ามาก็ต้องไปจ่ายตลาด ต้องขายน้ำตลอดทั้งวันย้ำว่าต้องขายทั้งวันเพราะทุกวันนี้ขายเช้ายันเย็นยังไม่พอกินเลย เย็นมาเก็บของ กลับบ้านทำงานบ้านนู่นนี่นั่น เสร็จก็เหนื่อยแล้ว เปิดทีวีมาเค้าไม่ได้อยากดูอะไรยากๆ เค้าดูผ่านๆ เดาเรื่องตอนจบได้ ก็พอแล้ว พรุ่งนี้ก็ต้องไปเหนื่อยกันต่อ
ถ้าคนส่วนใหญ่ในประเทศ มีรายได้ที่เหมาะสม มีค่าครองชีพที่เหมาะสมกับรายได้ เราจะสามารถลดเวลาในการทำงานค้าขาย มาเสพสื่อบันเทิงในชีวิตได้มากขึ้น จดจ่อรายละเอียดกับหนังได้มากขึ้น อยากดูหนังละครดีมู้ดโทนดีๆกันมากขึ้นให้คมันคุ้มค่ากับการเสียเวลามานั่งดู คนผลิตหนังสร้างหนังก็ต้องอัพเกรดสร้างหนังให้ดีขึ้น
ใครจะบอกว่าเอาการเมืองมาโยงก็ได้นะ ผมก็แค่ตั้งข้อสังเกตุว่า”เวลา”ของแต่ละคนมันไม่เท่ากัน อุปสงค์อุปทาน ของผู้ชมกับผู้สร้างเลยขึ้นกราฟไปแนวเดียวกัน
ผมอยากให้นายอาร์มทำคลิปละครไทย EP.2 ด้วยครับ มันยังมีเรื่องเน่าๆให้พูดอีกมากเลยครับ
ปล.อยากให้พูดถึงวงการพลงไทยด้วยครับ น้ำเน่าพอๆกับละครไทยเลยครับ
ผมว่าเพลงไทยพัฒนามากกว่าละครอีกนะ ถึงผมชอบชอบเพลงเก่าๆมากกว่า แต่ปัจจุบันละครไทยกับเพลงไทยเทียบกันไม่ได้เลยนะผมว่า
it's okay not to be okay เลยครับนางเอกรวยพระเอกจน อยากเห็นละครไทยมีแบบนี้สุดๆๆๆๆ
ตอนที่นายอามพูดเรื่องทำ7-8เรื่องต่อกัน
นึกถึง Dragon Studio ที่ร่วมกับ Netflix ปีละ6-7เรื่อง
ถ้าไทยมีบ้างก็อาจจะเป็นแรงกระตุ้น อาจจะต้องให้ค่ายใหญ่ๆร่วมกัน
เช่น GDH GMM ONE หรืออื่นๆร่วมกัน กับ Netflix สร้างปีละ6-7เรื่องต่อปี มันอาจจัส่งผลให้ไทยพัฒนาขึ้นก็ได้นะครับ
ใน1-2เรื่องอาจจะมีการหาผู้กับกำหรือบทจากทางบ้านที่มีผลงานโดดเด่นมาต่อยอด จะได้เปิดทางให้โอกาสคนให้คนไทย
disney + hotstar เรื่มทำตลาดในไทย ทั้ง ซี่รีย์ ไทย original เเข่ง netflix
ในที่สุดก็เจอคนคิดแบบเดียวกัน 555 ปัญหาที่แก้ไขพัฒนาได้ง่ายที่สุดแต่ไม่ยอมแก้สักทีก็คือบทละครนี่แหละ 1. เหมือนดูถูกคนดู 2.ไม่ให้โอกาสนักแสดงโชว์ความสามารถ แม้จะเป็นเรื่องที่ซื้อลิขสิทธิ์มาจากเกาหลีสุดท้ายก็เหลวเป๋ว
อยากให้พี่อาร์มแนะนำสอวน.คอมหน่อยครับ
นึกถึงละครสมัยก่อน เสาร์5 อังกอร์ คมแฝก ถึงจะเวอร์แต่มันเป็นที่พูดถึงมากในช่วงที่มันฉาย
แบบฟุตบอลไทยครับพอเล่นดีติดกันหลาย ๆ แมทช์คนก็เข้าไปดูเยอะขึ้น
อยากให้นายอาร์มพูดเรื่องกลุ่มanonymous อะครับผมว่าน่าสนใจดี
จริงๆผมว่าทุกฝ่ายมีความสามารถหมดเลยนะ ทั้งตัวนักแสดงทั้งคนเขียนบท แต่เค้าทำไม่ได้ เพราะถูกฟิกว่าต้องทำประมาณนั้นได้อย่างเดียวแหวกไม่ได้ ฟีลแบบพ่อซื้อคอมสเปคเทพi9+rtx3080มาให้ลูก แต่พ่อบอกว่าคอมเครื่องนี้ให้ใช้พิมพ์งานอย่างเดียวนะ ห้ามใช้ทำอย่างอื่นเด็ดขาด
ไม่ใช่ไม่ดู ผมดู ไม่งั้นจะอยากให้มันพัฒนา ปรับปรุง ทำไม ผมว่าคนดูละครไทยจะมองเห็นมากกว่าคนที่ไม่ดูนะ บางเรื่องของไทยแมร่งโคตรสนุก มันอยู่ที่บทและการกำกับ ผมโคตรอยากให้มีละครหรือซีรีย์มี่เกี่ยวกับการแพทย์ชิบหาย รักฉุดใจมันก็ดีนะ แต่มันยังไม่ได้ขนาดนั้นอะ มันยังออกไปทางความรักมากกว่าการแพทย์นิดหนึ่ง แต่บางเรื่องถึงจะตบจูบแต่แมร่งก็สนุกดีนะ
ฉากพระเอกกับนางเอกเดินชนกันจนล้มแล้วก็จุบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ สุดท้ายก็ปิ้งกัน และฉากยิงกัน ตัวร้ายพอยิงโดนตัวเอกโดน1นัดที่แขนไม่ก็ไหล่ และจะมาออกพล่ามโน้นนี่ สุดท้ายก็จะโดนยิงตายซะเอง ชีวิตจริงมันเป็นอย่างนั้นเหรอ Wtfละครไทย
หนัง-ละครไทย สนุกๆมันก็มีครับ แต่น้อย ถามว่าอย่างดู 'เลือดข้นคนจาง' มันสนุกแต่ดูเสร็จแล้วใช่ว่าจะมีหนังสนุกแบบนี้ให้ดูอีก สุดท้ายพอดูจบก็ต้องกลับไปดู เกาหลี หรือ ของตะวันตกอยู่ดี เพราะมันมีเยอะกว่าดูได้ตลอด
ความคิดส่วนตัว นักแสดงแสดงดี เพียงแต่เนื้อเรื่องมันไม่ก้าวทันโลกอ่ะ หรือบางเรื่องที่ก้าวทันแต่คำพูดกับทัศนคติมันแป่งๆ อย่างที่พี่อาร์มว่าแหล่ะ555
หรือเป็นเพราะ generation เข้าไม่ถึงกันนะ 😅
จำไม่ได้แล้วว่าละครไทยเรื่องสุดท้ายที่ดูคือเรื่องอะไร? ขนาดซีรี่ย์หรือหนังไทยยังดูน้อยมากเลย หลังจากมี เน็ตฟริ๊ก HBO ดิสนีย์พลัส
เรื่องการสร้างค่านิยมที่ผิดละครนี่ตัวดีเลย แบบ แต่งตัวแบบนั้นมีไลฟ์สไตล์ชีวิตแบบนั้นต้องเป็นคนไม่ดี คนที่ทำอาชีพนั้นต้องเป็นพวกไส้แห้งไม่มีอนาคต และอีกหลายๆอย่าง ส่วนตัวร้ายก็ไม่มีเล่เหลี่ยมอะไรเลย ตัวดีก็ดีเกิน บทของตัวละครคือมันดูไม่มีชั้นเชิงอะไรเลย
ซาวด์ประกอบละครไทยมันซ้ำๆและโฉ่งฉ่าง บางทีใส่มาเยอะจนเกินไป มุมกล้องและแสงที่ไม่ได้สื่อและช่วยส่งอารมณ์
ชัดเจนมากครับ คือบทพูดละครไทยคือเหมือนบทที่เขียนมาเป๊ะๆ แต่ของเกาหลีมันเหมือนกับบทละครที่เป็นบทพูดแบบธรรมชาติที่คนทั่วไปที่เราดูแล้วอินอะ ฉากกินข้าวกินจริง กินตอนพูดเลยอะ แต่ละครไทยทำท่าจะกิน แต่ไม่กินนะ รอพูด เคยดูหนังเรื่องจอมขมังเวทย์2 อะ ฉากหัวหน้าตำรวจพ่อแกงส้มกินชาไข่มุก รู้แหละว่าไม่ได้กินจริง แค่ทำตา แต่ผมรับไม่ได้จริงๆ
อันนี้ขอเล่า ผมก็เคยสงสัยเรื่องละครไทย ผมค้นพบว่าชาวบ้านเขาดูไม่ออกครับ มันต้องชัดเจน เขาบอกชอบดูง่ายๆ ละครไทยก็ขายชาวบ้านนี้เหลาะ ละครเกาหลีมันดูยาก ชาวบ้านเลยยังดูละครไทยไง กี่ปีแล้ว หนังเกาหลีดีจะตาย เข้ามาไทย 10ปีแล้ว แค่ดีมันไม่ใช่คำตอบไง ถ้ามันเป็นคำตอบคนไม่ดูแล้วช่อง 3 7
ผมคิดแบบนี้เหมือนกันครับ มันดูง่ายมาก อารมณ์แบบไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแล้วแหงนหน้าไปดูเพลินๆ ไม่ต้องเข้าใจอะไร ไหลไปตามเสียงบทสนทนา
ละครไทยเหมือนหนังสือไลฟ์โค้ชที่สร้างความสุขใจ แต่ไม่สร้างความรู้เลย เน้นดูแล้วให้ปลงกับชีวิต 55 เกาหลีใต้เหมือนหนังสือสารคดีหรือหนังสือเรียนที่ภาพสวย
สมมุติว่าบทชาวนา ชาวบ้าน ในไทยจะมีความสุขในทุ่งนา ปลูกผักงาม มีความพอเพียง รักแผ่นดินและชาวบ้านเป็นมิตร คนรวยจะมีความวุ่นวายในมรดก คนรวยจะเป็นตัวร้าย ไม่ค่อยมีบทคนจนสร้างปัญหา ตอนท้ายชีวิตจะดีได้ ต้องกลายเป็นคนจน
ส่วนเกาหลีใต้ถ้าบทเป็นชาวนา จะเป็นปัญหาที่ชาวบ้านพบเจอ พวกข้าวยากหมากแพง ปัญหาการเมือง ปัญหาครอบครัว คนที่สร้างปมในเรื่องจะมีทั้งคนจนคนรวย แต่ส่วนใหญ่คนจน แล้วชีวิตจะดีได้คนจนต้องกลายเป็นคนรวย เกาหลีค่อนข้างผลักดันให้คนอยากรวย ให้การฟุ่มเฟือยเป็นสิ่งที่ดี (ไทอินโฆษณาได้อีก)
หรือแม้กระทั่งฉากโรแมนติก ของเกาหลีใต้แค่ฉากพระเอกยกมือขึ้นมาแล้วเห็นแขน นสด. ต้องกำมือซ้ำๆเพื่อให้เส้นเลือดปูดขึ้นมาเพื่อถ่ายฉากนี้ เพราะรีเสิร์ทเขาดีจัด ๆ จุดขายตัวละครในนิยายเป็นแบบไหน เส้นเลือดแขน ขมับ สันกราม หัวไหล่ ข้อมือ เรียวขา ซีรี่เกาหลีใต้เน้นให้เห็นหมดเลย คนดูแคปแทบไม่ทัน ของไทยคือไม่มีอะไร ให้เห็นแค่หน้ากับหน้าท้องแล้วก็สโลโมชั่นเอา แต่ไม่มีใครแคปหรอก
ลองตัดเรื่องฉากออกไป อย่างเรื่อง snowdrop ที่จีซูแบล็คพิงค์แสดง เนื้อเรื่องไม่มีไรมาก ฉากมีแค่ 2-3 ที่เอง 99% อยู่ในหอพัก ฉากเดิม ๆ แต่คนดูบีบหัวใจ ร้องจนน้ำตาเป็นสายเลือด แค่ดูเริ่มแรกก็เสิร์ทหาประวัติการเมืองเกาหลีใต้แล้ว เพราะบทมันทำให้อยากรู้ นสด และมุมกล้องก็ฉายความเจ็บปวดออกมา แต่ละครของไทยคือไม่มีความธรรมชาติในฉากเลย ยกเว้นต้นไม้ในฉาก
พี่จะทำเรื่องยูเคนไหมครับ
ของไทยเรื่องล่าสุดที่เราดูนี่กาหลมหรทึกนู่นน สนุกมาก บทดี โปรดักชันดีอันดับต้นๆของละครที่ฉายโทรทัศน์บ้านเราเลยมั้ง อันอื่นนี่แค่ฟังเสียงที่แม่เปิดใกล้ๆ ยังอยากลุกไปปิดจอ
ปัญหาอยู่ที่บทละครไทยกับเทสของคนดู คือคนดูแมร่งก็ชอบดูแต่แบบเดิมๆนี่แหละ
คนไทยบางกลุ่มเค้าเน้นแบบง่ายๆไม่สนใจอะไรมาก ตบตีกันแล้วมันส์ดีจบ
เอาจริงคือประเทศเราแตะห่าไรไม่ได้เลย เขียนบทแตะนู่นนี่หน่อยไม่ได้ แล้วก็เอาเงินไปลงกับค่าอย่างอื่นมากกว่ามาลงกับค่าบทอะ(เช่นค่าตัวนสด.) ส่วนเรื่องโปรดักชั่นนี่ว่าพอสู้ไหวอยู่ถ้าทำแบบจริงจังอะนะ(ถ้าเงินหนาก็ทำอะไรก็ได้แหละ) แต่บ้านเรามันบทอ่อน อ่อนแบบคนมีไฟอยากเปลี่ยนวงการแค่ไหนก็แพ้ระบบทุนนิยมอะ 555
อยากให้มีคลิปต่อไปคับบบ
มีซีรี่จีนเรื่องนึงที่เคยดู ชื่อเรื่องว่า คุณคือป้อมปราการของฉัน นางเอกเป็นหมอศัลยกรรมประสาท ในฉากการผ่าตัด เราจะเห็นการทำงาน การใช้เครื่องมือแพทย์ ที่แบบ ละเอียดมาก ยกตัวอย่าง เครื่องดูดเลือด มีฉากนึงที่การผ่าตัดผิดพลาดเล็กน้อยและต้องใช้เครื่องดูดเลือดตัวที่สอง เราสังเกตได้ว่า เครื่องดูดเลือดสองเครื่อง เป็นของจากคนละแบรนด์ ที่เหยียบ หัวดูด ต่างกัน ซึ่งเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติของโรงพยาบาลทั่วไป แต่ในซีรี่ได้ใส่ภาพเหตุการแบบนี้เข้ามาด้วย คืองานละเอียดมาก แต่คุณลองไปดู ละครไทยเรื่องไหนก็ได้ที่มีตัวเอกเป็นหมอ ฉากในโรงพยาบาลจะไม่เกี่ยวกับ"งาน"เสียเป็นส่วนใหญ่ ไม่รู้ทำไม
ขนาด ตัวนักแสดงเอง เวลาตอบ my favorite movie or series ยังตอบของ ตปท เลย
ถ้าอยากรู้เรื่องบท ที่ดูไม่ค่อย make sense ต้องไปดู voice (ver thai) พระเอกมีบทพูดส่วนที่ยังพอจะเรียลอยู่เยอะ ประมาณ 70/30 แต่คนอื่น บทหุ่นยนมากก ไม่มีบทที่ดูเป็นมนุษย์เลย
เอฟเฟคตัดต่อดีมากเลยครับ
พูดถึงละครเรื่อง เหนือเมฆ เสียดายภาค 2 เพราะโดนแบน แต่เนื้อเรื่องมันคาใจอยู่นิดๆ
ซีรี่ย์เกาหลีที่ผมดูแล้วชอบมากที่สุด ก็คงเป็นเรื่อง Partners for justiceนี่แหละ เปิดมุมมองเกี่ยวกับนักนิติเวช และอัยการได้ดีเลย มีคนมีอำนาจเข้าไปข้องเกี่ยวกับอาชญากรรม มีเจ้าหน้าที่ของรัฐเป็นคนร้าย หรือแบบนาทีที่ต้องตามหาเหตุการณ์ ฆาตกรต่อเนื่อง หรือลามไปยันแก๊งค้ายาที่ใช้วิธีซุกซ่อนยาโดนการกลืนลงไปในกระเพาะ
สนุกมากเรื่องนี้ แต่ภาค 3 ยังไม่มาสักที
@@Summertime2546 ยังจะมีต่ออีกหรอครับ ผมคิดว่าภาค2จะเป็นการจบแบบปลายเปิดซะอีก แบบจบแบบถึงจะเปิดโปงคนชั่วได้แต่ยังไงมันก็จะมีคนชั่วคนอื่นมาเพิ่มอยู่ดี
คือจะพูดมุมนี้ก็ไม่ถูกซะทีเดียวนะครับ ละครพวกนี้มันมี target ของมัน ครับ เช่นแม่บ้าน คนขายข้าว หรือคนที่เปิดทิ้งไว้เวลาว่าง บทมันเลยพยายามทำให้เนื้อเรื่องมันเข้าใจง่ายมากๆ ขนาดที่เราไม่โฟกัสกับมันขนาดนั้นเรายังเข้าใจ แค่ฟังก็ยังเข้าใจ แล้ว ละครพวกนี้ก็ขายได้นะครับ ที่เขายังทำอะไรแบบนี้อยู่เรื่อยๆ เพราะมันยังมีคนดูอยู่นี่แหละครับ ผมว่าที่เป็นกระแสว่า คนไทยไม่ดูหนังไทย น่าจะเป็นพวกภาพยนตร์ไทย หรือ พวกซีรีย์ไทย ที่ไม่ถูกนำเป็นกระแสมากกว่าที่คนดูน้อย
อยากให้ นายอาร์ม พูดอัพเดทเรื่อง starlink ทื่อีลอนมัสใช้ที่ยูเครนหน่อยครับ คือมันใช้ได้แล้วหรอครับยังปล่อยไปไม่ครบเลย
ก็บทยังเจาะกับกลุ่มคนเก่า ๆ ที่ดูบ้าง ไม่ได้ดูบ้างเปิดทีวีฟังละไปทำอย่างอื่นบ้าง คิดว่าทีวีสัญญาณไม่ดีบ้าง การพูดที่ดูไม่ธรรมชาติมันสื่อสารได้ดีกว่าในกรณีนั้น เหมือนเมื่อ 10-20 ปีก่อน จะปรับจะเปลี่ยน ก็โดนเจ้าของทุนต้องการสูตรสำเร็จแบบเก่า ๆ ตามจริง คนที่น่าจะให้คำตอบที่ดีที่สุดคือ คุณพิงลำพระเพลิง ที่เขียนบทละครคลาสิกทั้งหลายเป็นบรรทัดฐานในสังคมไทย ซึ่งถ้าให้แกเขียนบทหนังก็กลายเป็นหนังติ้สไปสำหรับสังคมไทยซึ่งมันคนละเรื่องเลย ถ้าจะให้บท เป็นธรรมชาติ ต้องให้เจ้าของทุนยอมให้บทมันเป็นมนุษย์ ไม่ใช่นวนิยายย้อยยุค แน่นอนว่าอีกนานว่าจะเป็นแบบนั้น
ละครไทยหลายๆเรื่องมันดีนะครับแต่มันโดนภาพจำและหลายๆเรื่องที่แย่กลบเลย ทำให้คนไม่ดูและก็ตีว่ามันไม่ดีแทบจะทุกเรื่องลองดูหลายๆเรื่องหรือง่ายๆหาดาราที่ตัวเองชอบซัก 2 3 คนและเจียดเวลาไปดูเรื่องคนที่ตัวเองชื่นชอบแสดงเอาตอนต้น กลาง และปลายดูแบบกลอเอาสำหรับคนที่ไม่มีเวลามากแต่ถ้ามีเวลาเยอะๆดูแบบไม่ต้องกลอครับดีสุด (ผมก็เคยไม่ชอบดูละครแต่พอเริ่มดูของหลายๆคนก็เลยชอบจนตอนนี้จะเรียกว่าติดก็ได้ 5555)
ไม่ใช่คนไม่ดูละครไทยครับ ต่างชาติเค้าดูกันเยอะอยู่นะ อย่างจีน ยุโรป เมกาเหนือ เมกาใต้ หรือแม้แต่กระทั่งญี่ปุ่น แค่คุณไม่ได้ตามดูละครไทยเท่านั้นเองว่าเรื่องไหนดี ผ่านมา 5 ปีละครไทยดี ๆ มีเยอะมากนะ แค่คุณไม่รู้ เพราะอัลกอลิทึมในเน็ต มันพยายามยัดเยียดเกาหลีใต้ให้ดูอยู่แล้ว ถ้าคุณดูแต่เกาหลีใต้
ผมพยายามนั่งดูซีรีย์เกาหลีใต้เพื่อนร้องไห้ ผมได้แต่งงว่า "อะไรวะ"
ถ้าละครไทยทำแนวล้างแค้นกับตบตี ปังๆแบบWebtoonกาหลีนะ ยังไงก็ดู
webtoonเกาหลีในแอพบางเรื่องคือเหลี่ยมกันจัดๆ กว่าจะได้ตามแผนตาอะไร บางตัวละครคือรู้ทันอีก
ถ้าเรื่องแนวๆที่ว่า ปัญหาคือจะเขียนบททีต้องค้นคว้า หาข้อมูลเชิงลึก ซึ่งใช้เวลา ใช้แรงงานอยู่ แต่แนวๆที่เราถนัดคือ นั่งเทียนเอา 😅