ม่านไทรย้อย - เพ็ญศรี พุ่มชูศรี

คำร้อง ไสล ไกรเลิศ
ลืม...ลืมหมดแล้วหรือไร แม้จันทร์ที่เคยเป็นใจ หลบบังร่มไทรย้อยกิ่ง กระซิบรำพัน แสงจันทร์เคยแอบเอนอิง หนาวลมแนบอกเธอผิง สุดซึ้งใจจริงหาใดปาน
ลืม...ลืมหมดแล้วน้ำคำ ซึ้งจำติดรอยใจพิมพ์ เคยชิมว่าเป็นน้ำตาลยังหวานตรึงใจ
รสใดจะเปรียบประมาณ แท้จริงลมปากเธอหวาน หลอกฉันมานานร้อยหมื่นอย่าง
กิ่งไทรย้อยร้อยรักไว้ ลมไหวไทรเอน ใจเต้นคล้ายลาง
แอบออดชู้ชูกิ่งพลาง ไทรเจ้ากางใบบัง งามเหมือนดังม่านทอง
ลืม...ลืมหมดแล้วสายลม แม้ไทรที่เคยชื่นชม รื่นรมย์แทนเรือนหอห้องไทรเอ๋ยเคยเอน พักเป็นแดนสุขเคียงครอง เย้ายวนกันอยู่เพียงสอง ขาดรักไทรมองหมองวิญญา
กิ่งไทรย้อยร้อยรักไว้ ลมไหวไทรเอน ใจเต้นคล้ายลาง
แอบออดชู้ชูกิ่งพลาง ไทรเจ้ากางใบบัง งามเหมือนดังม่านทอง
ลืม...ลืมหมดแล้วสายลม แม้ไทรที่เคยชื่นชม รื่นรมย์แทนเรือนหอห้องไทรเอ๋ยเคยเอน พักเป็นแดนสุขเคียงครอง เย้ายวนกันอยู่เพียงสอง ขาดรักไทรมองหมองวิญญา