'Taboe op aaltjes moet verdwijnen'

Het beeld van een akker onderwater betekent problemen voor de boer. Want wanneer land onderwater staat, betekent het vaak dat er een plaag is van aaltjes. En sommige aaltjes zijn een nachtmerrie voor de akkerbouw. Voor vele boeren is het daarom een taboe om daar iets tegen te doen en dat moet volgens Leendert Molendijk van de Wageningen Universiteit verdwijnen.
"Het is te vergelijken met het hebben van hoofdluizen. Niemand kan er iets aan doen, maar mensen schamen zich er wel voor", vertelt akkerbouwer Jelle de Bruin. "Dat is zonde, want veel boeren weten daarom niet eens of er verkeerde aaltjes in de grond zitten."
Onderzoek
"Aaltjes zijn hele kleine wormpjes, kleiner dan 2 mm die overal in de grond voorkomen", legt Molendijk uit. "99,9% van de aaltjes is goed, maar enkele soorten geven de boer problemen. Dat zijn aardappelmoeheid en meloidogyne chitwoodi."
Inundatie, ofwel het land onderwater zetten, is een effectieve methode om van de aaltjes af te komen. De Wageningen Universiteit doet in opdracht van onder meer de NVWA daar onderzoek naar. "Wat wij hier doen is deze aaltjes bewust ingraven, zodat we kunnen meten wat hen overkomt. Bij een hoge bodemtemperatuur trek je de zuurstof uit de grond, waardoor de cyclus van de bacteriën zonder zuurstof verder moet. Daarbij komen allerlei producten vrij waar deze aaltjes gevoelig voor zijn en doodgaan", legt Molendijk uit.
Taboe
Omdat aaltjes uit den boze zijn onder de boeren, willen ze de wormpjes niet zo opvallend bestrijden. De Bruin vindt dat zonde. "Vroeger ontsmetten we om de drie á vier jaar de grond. Chemische middelen mogen niet meer, vandaar dat we via inuderen proberen het beestje onder de detectiegrens te krijgen."
Wanneer de aaltjes na de inundatie weg zijn, zal het alleen maar beter zijn voor de landbouw, want boeren zijn dan zeker van een gezonde grond. Daarom hoopt De Bruin dat niet alleen de aaltjes verdwijnen, maar ook het taboe onder de boeren. "Er wordt veel grond verhuurd. Het is daarom belangrijk dat je met schoon materiaal begint en dat je weet wat er met je perceel aan de hand is", aldus De Bruin, "zo kun je verspreiding tegen gaan."De machines gaan ook van perceel naar perceel en zijn dus een grote bron van verspreiding.