WISŁAWA SZYMBORSKA "Milczenie roślin" ... - recytuje autorka
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 17 ก.ย. 2024
- Tłem do tego niezwykłego wiersza jest polana sfotografowana przeze mnie w środku gorącego lata,nazwana przeze mnie "Polaną zakochanych" tęsknię to tego miejsca,
do zapachu roślin i szumu drzew do ciepłego piasku i łaskoczących traw pod stopami
i gorącego słońca pieszczącego twarz ....
Niech ten wiersz będzie hołdem dla wielkiej pisarki i zaproszeniem WIOSNY...
The Silence of Plants
A one-sided relationship is developing quite well between you and me.
I know what a leaf, petal, kernel, cone, and stem are,
and I know what happens to you in April and December.
Though my curiosity is unrequited,
I gladly stoop for some of you,
and for others I crane my neck.
I have names for you:
maple, burdock, liverwort,
eather, juniper, mistletoe, and forget-me-not;
but you have none for me.
After all, we share a common journey.
When traveling together, it's normal to talk,
exchanging remarks, say, about the weather,
or about the stations flashing past.
We wouldn't run out of topics
for so much connects us.
The same star keeps us in reach.
We cast shadows according to the same laws.
Both of us at least try to know something,
each in our own way,
and even in what we don't know
there lies a resemblance.
Just ask and I will explain as best I can:
what it is to see through my eyes,
why my heart beats,
and how come my body is unrooted.
But how does someone answer questions
which have never been posed,
and when, on top of that
the one who would answer
is such an utter nobody to you?
Undergrowth, shrubbery,
meadows, and rushes...
everything I say to you is a monologue,
and it is not you who's listening.
A conversation with you is necessary
and impossible,
urgent in a hurried life
and postponed for never.
trans. Joanna Trzeciak
Pani Wisława nie jest nikim. Jest wszechświatem
"Ta sama gwiazda trzyma nas w zasięgu"
Uwielbiam wiersze Wisławy Szymborskiej :)
Jaa też
PIĘKNE.... wszystko jest kruche,ulotne ..dłon do dłoni niepodobna..linie papilarne inne:)
Daleko mi w słowach do Mistrzyni Wisławy, ale przyznam, że kiedy śmigam z konewką w ogródku, to mruczę sobie pod nosem coś podobnego;).
Uwielbiam polany, to takie zaciszne miejsca nagrzane słońcem, pachnące, miłe...Cudowne, zielone bateryjki:).
Aniu, stare umarło, rodzi się NOWE, i to jakie!
Ślicznie dziękuję:)*
"Cudowne, zielone bateryjki" - ładne określenie, pasuje do wiersza. Pandemia ograniczyła mi wolność, ale dzięki niewielkiemu ogródkowi przy domu mój świat zbliżył się ku naturze i stał się pełniejszy. Wiem, co to "śmiganie z konewką" i radość z udanej uprawy. Poznaję coraz to nowe imiona kwiatów, ziół i chwastów, a także szkodników. Wychodzę im naprzeciw, chociaż "moja ciekawość jest bez wzajemności."
Takt kultura urok osobisty wspaniała dusza.
Pozdrawiam osoby z klasy 8 uczące się tego na pamięć ❤️❤️
...
Czy ktoś wie w którym roku został napisany ten wiersz?
W 1996 roku w Poznaniu
@@AnnaEmocja dziękuję!! a w którym tomie wierszy się ukazał?
Tomik.Milczenie roslin z 2011 roku