Kontxentsiri (Imanol Larzabal)

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 5 ก.พ. 2016
  • Maite bat maitatzen det maitagarria
    Begi ederra du 'ta guztiz argia.
    Daukat urruti,
    Bainan ezin kendu det burutik
    haren itxura.
    Saldu ahal baliteke pisura
    urrearen truke,
    nork erosi faltako ez luke.
    Hogeita lau legoaz nago aparte,
    bitartean badaukat milioi bat ate
    guztiak itxirik;
    nahi arren ezin egon isilik;
    beti negarrez
    nere maite-maitearen galdez,
    ote dan bizi,
    bihotz-bihotz nereko Kontxesi.
    Egunaz argi gutxi, gauean ilun,
    kontsuelorik ez da neretzat inun
    maitea gabe;
    egin ote nadin haren jabe
    oroitutzean,
    zenbat pena nere bihotzean
    ditut igaro;
    maite det eta ez da milagro.
    Ai, hau bakardadea eta tristura!
    Nere bihotz gaixoa ezin piztu da,
    hain dago hila!
    Beti dabil kontsuelo bila
    bere artean.
    Banengo maitearen aldean
    ordutxo biko,
    pena guztiak lirake hilko.
    Nere maitea, zutzaz ni oroitzen naiz
    egunaz ere, baita gauetan txit maiz,
    lotan ere bai:
    zu ikusitzera nik joan nahi!
    Libre banengo
    hor nintzake egun bigarrengo.
    Nahiz orduan hil,
    ez nuke izango batere min.
    Lehengo gau batean egin det amets,
    bainan pentsamensua beti aldrebes
    irtetzen dira;
    ustez nengoen zuri begira,
    maite polita,
    Kofrearen gainean jarrita
    kontu-kontari.
    Nahi nuen baina ez nintzan ari.
    Maite nerea daukat beti gogoan...
    Ai, orain banengo ni haren alboan
    inoiz bezala!
    Jaunak amets hau kunpli dezala!
    Balitz komeni,
    kontsueloz hilko nintzake ni
    nere ustean,
    maitetxoaren bihotza ikustean.
    Nere maite polita, ez da zer etsi,
    bihar ez bada ere hor nauzu etzi,
    lehengo lekuan.
    Ailegatutzen naizen orduan
    ai hura poza
    nere maite-maitetxo bihotza!
    Zuri begira
    pena guztiak ahaztuko dira.
    Zure gauza polit bat hor det nerekin
    izkidaturik dago letra birekin;
    C eta B dira,
    askotan nago hoiei begira,
    hain dira finak!
    Maitetxo polita, zuk eginak
    sedaz ederki,
    kolkoan gorderik dauzkat beti.
    Esperantzetan bizi, maite gozoa,
    noizbait kunplituko da gure plazoa.
    Eta orduan,
    gauza txarrik ez hartu buruan
    lehengoai utzi,
    ez degu pasatzen pena gutxi
    preso sei urtez!
    Ondoko gaituzte nere ustez.
    ©
  • เพลง

ความคิดเห็น • 1

  • @orzu1
    @orzu1 6 ปีที่แล้ว +5

    Gabi eskerrik asko egiten duzun lan guztiagatik. Aupa hii!!!