ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
๔(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่ชายลำ พี่นี้เจ้าชายลำ เจ้าสิเมือนำบ่ สิเมือนำนั้นเจ้าน้องบ่ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง จั่งว่าเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้เจ้าฮ้าง วางชู้กะแม่นปล่อยมา คันเมียเจ้าปละ คันพี่ชายเป็นฮ้าง ของกลางให้เจ้าส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นให้ค่อยเวินเจ้ามาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์เอานั้นไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่สิบ่มอง นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา ชู้เพิ่นนางเอาบ่ได้ ผัวเขานางเอาบ่ได้ มันเจ็บในในใจไผ มันเจ็บในในหัวใจน้อง หัวใจน้อง (เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) ความรักไม่หวานก็เหมือนน้ำตาลกับน้ำอ้อย วาสนาน้องน้อยจึงได้ปล่อยนี้ตามกัน นั้นจึงได้ออกมาลำ นั้นหนอคำเพ็งเอยพาใครมา นี้พวกหมู่ลุงและป้าโอยจงมาตั้งนี้ใจฟัง(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้มาพี่มา โอ้มาพี่มา น้องจะพาไปเที่ยวพิบูล ไปดูแม่น้ำมูลมันไหลลงนั้นตามแก่ง ไหลแฮงแฮงแก่งสะพือ ไหลแฮงแฮงแก่งสะพือ (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันบ่คือความน้องไปนำหนอละแม่นมื้ออื่น คันแม่นตื่นมื้อเช้าสิเอาซ้อนแม่นกลางเว็น ให้คุณเห็นชั้นฟ้าเวลาส่องจ้องแสงไกล ย้านแต่ไหลทั้งยืนโอยหมื่นเอยหมื่นไปซ้ำ เอาหมอลำไปซ้อนคืองัวเจ้าเป็นต่าง เหลียวเบิ่งทางท่าฟ้อน ซอมสิ่งแม่นเบิ่งเอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา โอ้หนาเลาคีงบางหนา โอ้สูงเทิงเทิงผู้บางเอ้ย(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) น้องรักพี่คนเดียวโอ้พ่อสีเขียวใบกล้วย ไปไหนน้องขอไปด้วยเถิดพ่อจันทร์นี้วันเพ็ญ นั้นพ่อดวงจันทร์จงเห็นหัวใจกระต่ายน้อย นั้นเมื่อน้องตกต่ำต้อยโอ้พี่อย่าปล่อยให้น้องไป(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) โอ้เดือนนั้นเคียงดาว นั้นใสแพรวพราวนี้ส่องพื้น คนสวยราบรื่นนี้คือหมองระกำ นี้ได้บาปได้กรรมนะนำสนองนี้หย่องยี โอยเกิดมาชาตินี้โอ้น้องรักพี่เจ้าคนเดียว
๗ (รำวงลาว-เคน) รำเถิดน้องแม่รูปทองขอเชิญมารำ รำรำ รำรำเถิดน้องแม่รูปทองขอเชิญมารำ ช้าช้าอยู่ไฉนนะดูใครใครเขาออกมารำ ตามทำนองละเสียงเขาร้องส่งดัง หญิงก้าวเดินชายก็เพลินติดตาม มองดูงดงามนั้นจะได้ลำบนชั้นวิมาน อย่ามัวอย่าช้านั้นเสียเวลาดนนาน เสียงกล่อมประสานเวทหวานจะจบลง ทำท่าอย่างนี้เขาว่าพม่ารำขวาน ทำท่าประหารหมั้นชีวิตกับนวลอนงค์ ประสบสายตาพม่าเข้ามายืนงง พม่ายืนงงนี้ปล่อยขวานหลุดมือ อย่ามัวอย่าช้านั้นเสียเวลาเข้ามายื้อ ยื้อเอาขวานมาถือนี้อย่างนี้หรือจะแพ้นาง ริมฝั่งซ้ายผู้สาวว่ายน้ำโขง ริมฝั่งโขงผู้สาวลงแค้งกุ้ง สาวเก็บผักบุ้งมาสอดใส่แซมผม มาบรรเลงเป็นเพลงรำวง อีแม่โฉมยงมารำวงเป็นคู่กัน(เต้ยธรรมดา-เคน) เต้ยให้แหน่สาวรำวงเต้ยให้แหน่ เต้ยให้แหน่สาวรำวงเต้ยให้แหน่ สาวรำวงบ่เต้ยตนอ้ายสิบ่เชียร์ จั่งว่าเงินขายกบนี้ว่าสิไปซื้อซ่ง นี้สาวรำวงซ้ำมาผ่า จั่งว่าเงินขายปลานี้ว่าสิไปซื้อจ้อง มาเห็นน้องแม่นผู้งาม อดสารำสาโค้งอดรำวงว่าสิไปซื้อไก่ เห็นนวลใยผู้โก้สิโสซ้ำสี่สลึง นั้นดอกหวานนานี่นวลนา หวานนานี่นวลน่า นี้หงส์ลอยมาแต่ดนเอ๋ย อย่าเฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า เจ้ากันน่า(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) น้องรักพี่จนหมอง โอ้พ่อรูปทองค่าร้อย เมื่อน้องตกต่ำต้อยพี่อย่าปล่อยให้น้องไป พี่จะรักน้องไหมโอ้พ่อใส่ใจนี้ต่างบ้าน พ่อรูปสวยจงต้านโอ้บอกน้องเป็นความจริง (เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้นานแสนนาน นานแสนนาน บุญสมภารที่ได้มาเห็น จิตใจของน้องโอนเอนเหมือนดั่งจันทร์เพ็ญนั้นสวยอร่าม ยิ้มหน่อยให้ถามได้ไหมเธอ โอ้สวยเลิศเลอหัวอกละเมอนี้แทบไม่ไหว ยิ่งมองยิ่งจนใจโอ้มองใกล้ไกลนั้นก็ไม่เบื่อ สุดสวยล้นเหลือดาราไทย (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คนไคคือเจ้าแม่นเอาไผหนอมันจั่งสิค่อง มาเอาเมียนักร้องคือน้องจั่งสิสม คันมาเห็นหน้าหวานตานี้เจ้ามาใส่ ทำให้นางอยากได้โอ้ไปซ้อนแม่นกล่อมสอง นี่นั่นละนา นี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย อย่าหลงลืมเจ้ากันเอ้ย
แกะเนื้อรำคองก้าของสนมให้แนครับ
ขอบคุณมากครับ มีคำบรรยายมาให้ด้วยครับ
ขอกลอนแม่สวรรณปากคมแน่ครับ
เสียง.อ.จ.เคน.กับแม่บุญเพ็งมีมนต์ขลังสุดยอดเลยครับ
ฟังยากแท้น้อใจฮ้ายคักฃวยแท้น้อห่าคั่วเฮ้ย
๖(เต้ยพม่า-เคน) พี่รักน้องมานาน พี่รักน้องมานาน อีแม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้ว ก้นแก้วนั้นเหลือเดน พอแต่พี่มาเห็นนั้นแม่น้ำตาลก้นแก้ว ครั้นเขาทิ้งเจ้าแล้ว ละเขาจั่งทิ้งละคว้างไป ละเขาจั่งทิ้งละคว้างไป(เต้ยโขง-เคน) โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย ข้อยอยากเป็นเขยอีแม่เจ้าเด้ ถ้าน้องนอนเปลพี่จะเป็นนั้นคนไกว แม่คนสวยผู้งามงอน แม่คนสวยผู้งามงอน (เต้ยธรรมดา-เคน) พี่ออนซอนเด้ ผมเป๋เป๋ท้ายล่ามล่าม คนงามงามจั่งน้องอยากขอต้องใต้ง่าขาม นั้นหล้าพี่นาหนานวลน่า หวานนานี่นวลน่า สาววารินนุ่งซิ่นจ้อนจ้อน จ้อนจ้อน สาวนครนุ่งซิ่นล่ามล่าม ล่ามล่ามสารคามนุ่งซิ่นหมี่เอื้อ นี้เครือฝ้ายแม่นต่ำไหม กินแกงกบมันนบจ้อก้อ กินแกงเขียดมันเหยียดคิ่งนิ่ง นุ่งเสื้ออิ้งฮัดนมอ้อนต้อน อยากสองมือซ้อนเจ้ากำเด้ อยากสองมือซ้อนเจ้ากำเด้ เจ้ากำเด้(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) ความรักของน้องไม่หวาน ก็เหมือนน้ำตาลกับน้ำอ้อย วาสนาน้องน้อยจึงได้ฝ่อนี้ตามกรรม นั้นจึงได้ออกมาลำนั้นหนอคำเพ็งนั้นพาใครมา นี้พวกหมู่ลุงและป้าโอยจงมาตั้งนี้ใจฟัง (เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้นานแสนนาน นานแสนนาน บุญสมภารที่ได้มาเห็น จิตใจของน้องโอนเอนเหมือนดั่งจันทร์เพ็ญนั้นสวยอร่าม ยิ้มหน่อยให้ถามได้ไหมเธอ โอ้สวยเลิศเลอ หัวอกละเมอนี้แทบไม่ไหว ยิ่งมองยิ่งจนใจ โอ้มองใกล้ไกลนั้นก็ไม่เบื่อ สดสวยล้นเหลือดาราไทย (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คนไคคือเจ้า แม่นเอาไผหนอมันจั่งสิค่อง มาเอาเมียนักร้องคือน้องจั่งสิสม นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนานี่นวลนา อย่าปละอย่าไลเจ้ากันเอ้ย(เต้ยโขง-เคน) จะให้พี่ง้อคุณหรือ จะให้พี่ง้อคุณหรือ กลัวโลกเขาลือจะเสื่อมสูญ จะเอาอย่างไรแม่คุณพูดดีแล้วสูนทำท่าหยิ่ง เบื่อดูผู้หญิงชอบเล่นตัว เบื่อดูผู้หญิงชอบเล่นตัวหมายจะให้ผมกลัว ผู้หญิงเล่นตัวไม่เอาไหน พูดดีดีไม่พอใจ เดี๋ยวจูบจัญไรให้หายห่วง พูดดีขัดขวางต้องตามใจ(เต้ยธรรมดา-เคน) ผู้ในตอนนี้เสียทีอีหยังแหน่ ซังแต่คุณแก่แล้ว บักเคนหล้าข้อยจั่งเห็น นั้นหล้าพี่นานี่นวลน่า หวานนานี่นวลน่า คิ้วกับตาเป็นวงคิ่งนิ่ง กับตาเป็นวงคิ่งนิ่ง ผู้สาวแงงคีงตำตอล้ม ผู้บ่าวไปโคมคันว่าสิฮ้อง บอกให้ฮ้องมึงเป็นหยังช่างบ่ฮ้อง เอ็นเข้าท้องคือฮ้องบ่ได้ อีห่าจกไตว่าเมิงเอย (เต้ยโขง-บุญเพ็ง) คุณพูดมันไม่สมควร คุณพูดกวนกวนอยู่เสมอ ระวังปากหน่อยนะเธอ เดี๋ยวตบปากเหวอให้เห็นใจ แล้วสุดนิสัยไอ้จอมกวน พอสมควรคำควรนั้นดูเหตุผล แก่แล้วเป็นพ่อคนกระเสือกกระสนไม่สมผู้ใหญ่ เปลี่ยนหน่อยนิสัยขอเตือนที (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันหือกับก้นนั้นปกบังกันไว้แหน่ แม่นสิดำสิแหล่กะตามท้อนอย่าว่าเขา นี่นั่นละนานี่นวลน่า โอ้หนาเลาคีงผู้กลมเอย
๒(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง เจ้าสิเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้ฮ้าง ละวางชู้แม่นปล่อยมา คันเมียเจ้าปละ คันแม่นชายเป็นฮ้าง ของกลางให้อ้ายส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นนั้นให้ค่อยเวินมาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์เอาไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่ว่าบ่เอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา รักกันมาว่าอยากได้กะบ่ได้ มันเจ็บในในหัวใจไผ มันเจ็บในในหัวใจอีน้อง หัวใจอีน้อง(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง จั่งว่าสาวคำนาง คันเจ้าเว้าจั่งซั่น พี่สาธุนี้แม่นสาธุ พี่อัศจรรย์หมาเด้อยากขึ้นไปนอนเทิงปลายหมาก ขี้ฝอยมันมีบ่แพ้หมานั้นช่างบ่นอน อัศจรรย์ใจหม่อนกินหม่อนช่างมาเยี่ยว อัศจรรย์กะไก่ผู้โจ้นกินหน้าเยี่ยวบ่เป็น อัศจรรย์ใจข้องตีนมีช่างบ่ย่าง อัศจรรย์กะก่องข้าวน้อยมีลิ้นปากบ่เป็น อัศจรรย์ใจกุ้งละพุงบ่มีมันช่างมาไข่ อัศจรรย์แต่ของหมอลำบุญเพ็งนั้นอยู่ใต้พกซิ่นมีลิ้นปากบ่เป็นนั้นหล้าพี่นาหนานวลนา หวานนานี่นวลนา นาคกินปลาสะเทือนน้ำ คนงามงามสะเทือนใจพี่ สาวผู้ดีอย่าลืมอ้าย(เต้ยพม่า-เคน) พี่รักน้องมานาน โอ้พี่รักน้องมานานอีแม่ตาหวานชอกช้ำ อยากได้ผัวหมอลำนี้ให้น้องตามพี่ไป ถ้าไม่สงสัยนะว่าพี่มีเมียซ้อน พี่ขออ้อนวอนจะได้ละไหมละคุณหมอลำ จะได้ละไหมละคุณหมอลำ(เต้ยโขง-เคน) โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย ข้อยอยากเป็นเขยอีแม่เจ้าเด้ ถ้าน้องนอนเปลพี่จะเป็นละคนไกว แม่คนสวยคนงามงอน(เต้ยธรรมดา-เคน) กลอนสุดท้ายเอ้าลากันเจ้าซะก่อน พี่สิจรจากน้องพี่สิลาจากบ้านลาแล้วลำบ่เห็น นั้นหล้าพี่นานี้นวลนา หวานนานี้นวลนา โอ้กรรมมาเวรกูเอ๋ย เฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า เจ้ากันน่า(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้เดือนนั้นเคียงดาว โอ้เดือนนั้นเคียงดาว มันใสแพรวพราวนี้ส่องพื้น คนสวยราบรื่นอย่าเศร้าหมองนี้ระกำ นี้ได้บาปได้กรรมนะนำสนองนี้หย่องยี โอยเกิดมาชาตินี้โอยน้องรักพี่เจ้าคนเดียว โอ้เต้ยฝั่งโขงไปลงเรือเขมราฐ ฟังเสียงน้ำโตนตาดดังคี่คื่น คี่คื่น คี่คื่น (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันยืนแลจ้องมองมาเจ้ายิ้มหน่อย บ่ยิ้มหลายยิ้มน้อยมาเว้าแม่นต่อกัน คันบุญเพ็งนางบ่ได้อ้ายนางสิเวรชายไว้ ให้ชายตายเป็นม้าบุญเพ็งนางสิขอตายเป็นแค่ม พอได้ชักเชือกให้ดึงเข้าแม่นใส่ดอน พี่ตายเป็นหม่อนนอนสามเจ้านอนสี่ คันบุญเพ็งนางสิไปแม่...(?) เป็นบินขี้เที่ยววน ปรารถนาซอกค้นนำพี่นั้นบ่มีวาย คันชายตายเป็นปลานางสิตายเป็นไซ แม่นใส่กันนั้นเจ้าทั้งกุ้ง (?) แม่นสิลงหรือขึ้นให้คาไซนั้นเจ้าไม้ไผ่ คันบ่ได้หม่อมอ้ายตายแล้วสิจ่องเวร นี่นั่นละนานี่นวลนา ละนานี่นวลนา อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยอำเภอพิบูลเอ้ย พิบูลเอ้ย
๑(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้าเอย จั่งว่าสาวคำนาง หล้าพี่เอยนวลน้องแม่นนางเอยนาง จั่งว่าเจ้าอ้อนต้อน เจ้าผู้ติ่งมันนก เจ้าผู้กกมันแซง อย่าสิลืมมันอ้อน อยู่ในดอนมันงาม มีนำกะละแม่นละมันเหิ่ม เอิมเยิมมันอีหมู้สิเป็นชู้ผู้จั่งใด ให้พี่หยับเข้าใกล้ นั้นเอาบ่าไหล่ ซอนละซอนซื่อ ซื่อซอน ซอนนำกันสิว่าจั่งใดเจ้าเด้น้อง ผู้ทองใบบางคีงบางนั้นเสมอบ่า บัดเจ้าย่างอย่าสิล้ม ลมต้องอยู่สุตีง สัจจาผู้หญิงนี้บ่เป็นตาเคยเชื่อ คือจั่งเกลือนี้แม่นถืกน้ำ เค็มแล้วแม่นกะเล่าจางนั้นหล้าพี่นาละนวลนา หวานนานี้นวลนา ท้ายเจ้าล่ามคนงามนี้นา อยากปละเมียมานี้เอาเจ้าเด้ ละผมเจ้าเพผู้กลางเอย ผู้กลางเอ้ย(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง เจ้าสิเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้อ้ายฮ้าง ละวางชู้แม่นปล่อยมา คันแม่นเมียเจ้าปละ คันพี่ชายเป็นฮ้าง ของกลางให้อ้ายส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นนั้นให้ค่อยเวินมาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์มาเอาไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่แม่นเอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยไทเมืองอุบลเอ้ย อุบลเอ้ย(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง คันเจ้าเว้าจั่งซั่น ปะสิดปะส่วนคำกวน ย่านแต่สายคอนวลค่องคือเจ้านำอ้าย บ่จบบ่งามแล้ว บ่จบนี้บ่งามแล้ว ตานางมีให้เหลียวเบิ่ง มันบ่เหลื่อมจั่งไหมนี้พี่บ่ใสนี้แม่นจั่งแก้ว แนวอ้ายหล่อบ่เป็น พี่บ่จบปานใดแล้วคันบ่งามปานใดแล้ว หูตามีให้เจ้าเบิ่ง มันบ่เหลื่อมจั่งไหม มันบ่ใสจั่งแก้วแนวอ้ายหล่อบ่เป็น นี้ตาเหลียวเห็นกะอยากได้ เห็นในในของก่ำก่ำ ของดำดำนี้ใต้ท้องน้อย ตนข้อยแฮ่งอยากเห็น นั้นหล้าพี่นานี้นวลนา หวานนานี้นวลนา นี้สมพอควรกระบวนแล้ว สมพอควรกระบวนแล้ว
๓(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง จั่งว่าสาวคำนาง หล้าพี่เอยนวลน้อง นวลนางเอยนาง จั่งว่าอ้มเอยอ้ม ให้พี่ขอเชยชมละดมละอ้มสิได้บ่ พี่ขอดมก็ตั้งแต่แก้มนมน้องพี่บ่บาย เจ้าสะนอกับฝ้ายหลาไนเจ้าเคยแต่ง เห็นมะลืดคืดคึ่ง คืดคึ่ง คืดคึ่ง คืดคึ่ง นั้นดึงถิ้มท่อกัน นี้อัศจรรย์นี้หำโตเด้นี้ช่างมาเอาจ้ยขี่ หรือแม่นชาติแต่กี้หำนั้นแม่นขี่คย นั้นหล้าพี่นานี้นวลน่า ละนานี้นวลน่า เจ้าหวานในในกะตาผู้ใด หวานในในกะตาเจ้า กะตาเจ้า (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำสัจจานั้นผู้ชายนี้บ่มีทางสิเชื่อ ชาติที่แนวหมากเดื่อว่าบ่มีหนอแม่นผู้ต้องแมลงดันนั้นเจ้าอยู่ใน ของใสใสแม่นแก้ว ของดำดำนั้นแม่นถ่าน ความสังหารผู้ชายตั๋วแต่หญิงหลอกล่อ ละพอให้นั้นเจ้าละสม จั่งว่าตั๋วนางล่มหลงลมล้มบ่แล่น ตั๋วนางไปใส่ชู้มาแล้วว่าบ่เอา นี้นั่นละนานี่นวลน่า ละนานี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันหนา อย่าปละอย่าไลเจ้ากันเอ้ย(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านางคันเจ้าเว้าจั่งซั่น อ้ายสิซ้วนบุญสวนเอาแต่สายคออวน บ่ค่องคือเจ้านำอ้าย พี่หมายมาร่วมนำนางเจ้าทุกเมื่อ คันแม่นเหลือใจเด้ บุญบ่คลาดนี้แม่นได้ซ้อน นอนร่วมแม่นผู้เดียว บุญบ่เคยขี่ช้างข้อยย้านแย่งมันพาหง่วย บุญบ่เคยขี่ควายข้อยย่านขนมันปักก้น บุญบ่เคยขี่ม้าอาชาไนยข้อยบ่อยากขี่ บุญผลาบ่คลาดได้สี้ข้อยย่านหีม้มฮัดแต่คย จั่งว่าเคนหมอลำสิได้ไกลกันแล้ว ต่างคนทั้งแกวหนีเมือบ้านเจ้ากิ่นกิ่น ได้ยินนกนี้แม่นฮ่ำฮ้องใจน้องสิว่าจั่งใด นั้นหล้าพี่นานี่นวลน่า หวานนานี่นวลน่า บ่ฮ้างบ่หย่าบ่ปละบ่ไล บ่เอาผู้ใดนอนซ้อน ตกลงนอนผู้เดียวเอย เขยไทเมืองอุดรน่า อุดรน่า(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำสัจจานั้นผู้ชายนี้ นั้นบ่มีทางเจ้าสิเชื่อ ชาติที่แนวดอกเดื่อมันบ่บานนั้นเจ้าอยู่ต้น ตนนางน้องบ่เชื่อคน หมากกะเลาหุ้มก้นนั้นนกยังก่ำนั้นเจ้าคือกา จั่งสิมีสัจจาบ่อนผู้ชายมาเว้า เขาว่าของหวานนั้น นั้นบุญนั้นเพ็งนั้นได้เคยผ่าน หวานน้ำตาลน้ำอ้อยโลดหวานจ้อยแม่นบ่ดน บัดหวานลมชายล่อหวานในคอนั้นบ่มีออก เว้าหลอกเล็กหลอกน้อยจนม้อยละแม่งนำ นี้นั่นละนานี่นวลน่า ละนานี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยไทเมืองอุบลเอ้ย
ขอลำอาจารย์สมาน หงษา แหน่เด้อครับ🙏🙏🙏
กลอนลำพัฒนาชีวิต ผมมักหล๊ายหลาย
๕(เต้ยธรรมดา-เคน) นั้นดอกหวานนานี้นวลนา หวานนานี้นวลน่า เจ้าหงส์ลอยมาแต่ไกลเอย เฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า สาวคำนางหล้าพี่เอยคันนวลน้อง นวลนางเอยนางคันผู้จบจั่งน้องนี้คันผู้งามจั่งน้อง นี้ช่างบ่เมือเขตก้ำนี้ทางบ้านหนองเต่าคำ ให้หมอลำเคนเจ้านี้หล่ำ ถ้าน้องเมือเขตพุ้น อ้ายสิก้อแน่นแน่นแม่นลงคุ้ยนี้ป่นกะปู นี้คันเว้าชู้กะละแม่นละต่างบ้าน คือฝากไข่โอ้ไว้นำกา นี้คันเว้าชู้กลางบ้านนั้นคือหมายนานี้บ่ขอดหญ้า ผู้มาลุนนั้นสิเอาก่อน เว้าชู้กะแม่นต่างชู้ ชูแล้วกะเล่าบ่เอา คันใจหนักทั้งผัดได้กินข้าวใจเบานั้นได้กินขี้ แม่นใจดีละได้กินนุ่น ใจจางกะพ้อแต่น้ำจางจ้อยกะเล่าบ่เค็ม คุณสิบ่เต็มใจโหย่นนำแซงพั้วบักโต่น สิบ่หนักกะละแม่นโอ้นโต้น นำอ้ายนี้ผู้ประสงค์ นั้นหล้าพี่นาหนานวลน่า หวานนาเจ้านวลน่า เจ้าหวานในในกะตาผู้ใด หวานในในกะตาน้อง กะตาน้อง (เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ สัจจานั้นผู้ชายนี้นั้นบ่มีทางเจ้าสิเชื่อ ชาติที่แนวดอกเดื่อมันบ่บานอยู่ต้น ตนนางน้องนั้นบ่เชื่อคน นั้นหมากกะเลาหุ้มก้นนั้นนกยังก่ำนั้นเจ้าคือกา จั่งสิมีสัจจานี้กว่าผู้ชายเจ้ามาเว้า เขาว่าของหวานนั้น นั้นบุญเพ็งได้เคยผ่าน หวานน้ำตาลน้ำอ้อยหวานจ้อยนั้นแม่นบ่ดน บัดหวานลมชายล่อหวานในคอนั้นบ่มีออก เว้าหลอกเล็กหลอกน้อยจนม้อยละแม่งนำ นั่นนั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา มันหวานในในหัวใจไผ มันหวานในในหัวใจอ้าย(เต้ยพม่า-เคน) อีสานจะขจี อีสานจะเขียวขจี ป่าดงพงพีทั่วถิ่นอีสาน ทุกอย่างจะงามตระการ แม่น้ำลำธารบึงหนองห้วย ทุกสิ่งเขาเอื้ออำนวย อีสานจะสวยตระการตา(เต้ยพม่า-เคน) มาเถิดมาพัฒนาให้ปิตุลายอดแก้ว อีสานจะป่องแปวทั่วแดนแว่นแคว้นไทย ทั่วถิ่นอีสานพระบันดาลมาให้ หยดหนึ่งของน้ำพระทัยจะได้หลั่งไหลชโลมดิน (เต้ยธรรมดา-เคน) พระภูมินทร์เหนือเกล้าในหลวงของเฮาท่านเป็นห่วง ให้อีสานทั้งปวงคณะญาติพี่น้อง ทั้งผองเชื้อได้อยู่เย็น เห็นกันแล้วไป่คนไทยเอย แล้วไป่คนไทยเอย อย่าเฉยอย่าเมยกันหนา มาพัฒนากันหนอท่าน กันหนอท่าน
จัดแต่หมอลำติจ้ะเพลงเก่าๆบ่จัดติจ้ะพวกสุรพลและอื่นๆจ้ะทั่งหญิงและชายจ้ะ
งึดคำบรรยาย เพิ่นคือเเกะได้เเท้หล่ะ
คุณพ่อกับแม่ชอบมาก
เจ๋ง
ฟังแล้วนึกถึงตอนเป็นหนุ่ม.ไปเลี้ยงควายที่กลางนา.เขาเปิดในงานบูญแจกข้าวเด้อม่วนหลาย.เสียดายที่ท่านทั่งสองได้เสียชีวิต
มรดกอิสานช่วยกันอนุรักษ์เอาไว้ให้ลูกหลานรู้จักคำว่าหมอลำ
ชอบ ๆๆๆๆๆๆ ครับ
สุดยอดครับ
ชอบมากคะมัวนห้ลายหลาย
ขอกลอนเดินดงชมสัตว์ของพ่อมีฤทธิ์ แหน่เด้อครับอาจารย์
๕
![หมอลำเคน ดาเหลา อัลบั้ม เคนฮุดชุดเต้ย [Official MV]](http://i.ytimg.com/vi/1skYhTm4QIU/mqdefault.jpg)
๔
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่ชายลำ พี่นี้เจ้าชายลำ เจ้าสิเมือนำบ่ สิเมือนำนั้นเจ้าน้องบ่ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง จั่งว่าเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้เจ้าฮ้าง วางชู้กะแม่นปล่อยมา คันเมียเจ้าปละ คันพี่ชายเป็นฮ้าง ของกลางให้เจ้าส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นให้ค่อยเวินเจ้ามาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์เอานั้นไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่สิบ่มอง นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา ชู้เพิ่นนางเอาบ่ได้ ผัวเขานางเอาบ่ได้ มันเจ็บในในใจไผ มันเจ็บในในหัวใจน้อง หัวใจน้อง
(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) ความรักไม่หวานก็เหมือนน้ำตาลกับน้ำอ้อย วาสนาน้องน้อยจึงได้ปล่อยนี้ตามกัน นั้นจึงได้ออกมาลำ นั้นหนอคำเพ็งเอยพาใครมา นี้พวกหมู่ลุงและป้าโอยจงมาตั้งนี้ใจฟัง
(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้มาพี่มา โอ้มาพี่มา น้องจะพาไปเที่ยวพิบูล ไปดูแม่น้ำมูลมันไหลลงนั้นตามแก่ง ไหลแฮงแฮงแก่งสะพือ ไหลแฮงแฮงแก่งสะพือ
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันบ่คือความน้องไปนำหนอละแม่นมื้ออื่น คันแม่นตื่นมื้อเช้าสิเอาซ้อนแม่นกลางเว็น ให้คุณเห็นชั้นฟ้าเวลาส่องจ้องแสงไกล ย้านแต่ไหลทั้งยืนโอยหมื่นเอยหมื่นไปซ้ำ เอาหมอลำไปซ้อนคืองัวเจ้าเป็นต่าง เหลียวเบิ่งทางท่าฟ้อน ซอมสิ่งแม่นเบิ่งเอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา โอ้หนาเลาคีงบางหนา โอ้สูงเทิงเทิงผู้บางเอ้ย
(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) น้องรักพี่คนเดียวโอ้พ่อสีเขียวใบกล้วย ไปไหนน้องขอไปด้วยเถิดพ่อจันทร์นี้วันเพ็ญ นั้นพ่อดวงจันทร์จงเห็นหัวใจกระต่ายน้อย นั้นเมื่อน้องตกต่ำต้อยโอ้พี่อย่าปล่อยให้น้องไป
(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) โอ้เดือนนั้นเคียงดาว นั้นใสแพรวพราวนี้ส่องพื้น คนสวยราบรื่นนี้คือหมองระกำ นี้ได้บาปได้กรรมนะนำสนองนี้หย่องยี โอยเกิดมาชาตินี้โอ้น้องรักพี่เจ้าคนเดียว
๗
(รำวงลาว-เคน) รำเถิดน้องแม่รูปทองขอเชิญมารำ รำรำ รำรำเถิดน้องแม่รูปทองขอเชิญมารำ ช้าช้าอยู่ไฉนนะดูใครใครเขาออกมารำ ตามทำนองละเสียงเขาร้องส่งดัง หญิงก้าวเดินชายก็เพลินติดตาม มองดูงดงามนั้นจะได้ลำบนชั้นวิมาน อย่ามัวอย่าช้านั้นเสียเวลาดนนาน เสียงกล่อมประสานเวทหวานจะจบลง ทำท่าอย่างนี้เขาว่าพม่ารำขวาน ทำท่าประหารหมั้นชีวิตกับนวลอนงค์ ประสบสายตาพม่าเข้ามายืนงง พม่ายืนงงนี้ปล่อยขวานหลุดมือ อย่ามัวอย่าช้านั้นเสียเวลาเข้ามายื้อ ยื้อเอาขวานมาถือนี้อย่างนี้หรือจะแพ้นาง
ริมฝั่งซ้ายผู้สาวว่ายน้ำโขง ริมฝั่งโขงผู้สาวลงแค้งกุ้ง สาวเก็บผักบุ้งมาสอดใส่แซมผม มาบรรเลงเป็นเพลงรำวง อีแม่โฉมยงมารำวงเป็นคู่กัน
(เต้ยธรรมดา-เคน) เต้ยให้แหน่สาวรำวงเต้ยให้แหน่ เต้ยให้แหน่สาวรำวงเต้ยให้แหน่ สาวรำวงบ่เต้ยตนอ้ายสิบ่เชียร์ จั่งว่าเงินขายกบนี้ว่าสิไปซื้อซ่ง นี้สาวรำวงซ้ำมาผ่า จั่งว่าเงินขายปลานี้ว่าสิไปซื้อจ้อง มาเห็นน้องแม่นผู้งาม อดสารำสาโค้งอดรำวงว่าสิไปซื้อไก่ เห็นนวลใยผู้โก้สิโสซ้ำสี่สลึง นั้นดอกหวานนานี่นวลนา หวานนานี่นวลน่า นี้หงส์ลอยมาแต่ดนเอ๋ย อย่าเฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า เจ้ากันน่า
(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) น้องรักพี่จนหมอง โอ้พ่อรูปทองค่าร้อย เมื่อน้องตกต่ำต้อยพี่อย่าปล่อยให้น้องไป พี่จะรักน้องไหมโอ้พ่อใส่ใจนี้ต่างบ้าน พ่อรูปสวยจงต้านโอ้บอกน้องเป็นความจริง
(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้นานแสนนาน นานแสนนาน บุญสมภารที่ได้มาเห็น จิตใจของน้องโอนเอนเหมือนดั่งจันทร์เพ็ญนั้นสวยอร่าม ยิ้มหน่อยให้ถามได้ไหมเธอ
โอ้สวยเลิศเลอหัวอกละเมอนี้แทบไม่ไหว ยิ่งมองยิ่งจนใจโอ้มองใกล้ไกลนั้นก็ไม่เบื่อ สุดสวยล้นเหลือดาราไทย
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คนไคคือเจ้าแม่นเอาไผหนอมันจั่งสิค่อง มาเอาเมียนักร้องคือน้องจั่งสิสม คันมาเห็นหน้าหวานตานี้เจ้ามาใส่ ทำให้นางอยากได้โอ้ไปซ้อนแม่นกล่อมสอง นี่นั่นละนา นี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย อย่าหลงลืมเจ้ากันเอ้ย
แกะเนื้อรำคองก้าของสนมให้แนครับ
ขอบคุณมากครับ มีคำบรรยายมาให้ด้วยครับ
ขอกลอนแม่สวรรณปากคมแน่ครับ
เสียง.อ.จ.เคน.กับแม่บุญเพ็งมีมนต์ขลังสุดยอดเลยครับ
ฟังยากแท้น้อใจฮ้ายคักฃวยแท้น้อห่าคั่วเฮ้ย
๖
(เต้ยพม่า-เคน) พี่รักน้องมานาน พี่รักน้องมานาน อีแม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้ว ก้นแก้วนั้นเหลือเดน พอแต่พี่มาเห็นนั้นแม่น้ำตาลก้นแก้ว ครั้นเขาทิ้งเจ้าแล้ว ละเขาจั่งทิ้งละคว้างไป ละเขาจั่งทิ้งละคว้างไป
(เต้ยโขง-เคน) โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย ข้อยอยากเป็นเขยอีแม่เจ้าเด้ ถ้าน้องนอนเปลพี่จะเป็นนั้นคนไกว แม่คนสวยผู้งามงอน แม่คนสวยผู้งามงอน
(เต้ยธรรมดา-เคน) พี่ออนซอนเด้ ผมเป๋เป๋ท้ายล่ามล่าม คนงามงามจั่งน้องอยากขอต้องใต้ง่าขาม นั้นหล้าพี่นาหนานวลน่า หวานนานี่นวลน่า สาววารินนุ่งซิ่นจ้อนจ้อน จ้อนจ้อน สาวนครนุ่งซิ่นล่ามล่าม ล่ามล่ามสารคามนุ่งซิ่นหมี่เอื้อ นี้เครือฝ้ายแม่นต่ำไหม กินแกงกบมันนบจ้อก้อ กินแกงเขียดมันเหยียดคิ่งนิ่ง นุ่งเสื้ออิ้งฮัดนมอ้อนต้อน อยากสองมือซ้อนเจ้ากำเด้ อยากสองมือซ้อนเจ้ากำเด้ เจ้ากำเด้
(เต้ยพม่า-บุญเพ็ง) ความรักของน้องไม่หวาน ก็เหมือนน้ำตาลกับน้ำอ้อย วาสนาน้องน้อยจึงได้ฝ่อนี้ตามกรรม นั้นจึงได้ออกมาลำนั้นหนอคำเพ็งนั้นพาใครมา นี้พวกหมู่ลุงและป้าโอยจงมาตั้งนี้ใจฟัง
(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้นานแสนนาน นานแสนนาน บุญสมภารที่ได้มาเห็น จิตใจของน้องโอนเอนเหมือนดั่งจันทร์เพ็ญนั้นสวยอร่าม ยิ้มหน่อยให้ถามได้ไหมเธอ
โอ้สวยเลิศเลอ หัวอกละเมอนี้แทบไม่ไหว ยิ่งมองยิ่งจนใจ โอ้มองใกล้ไกลนั้นก็ไม่เบื่อ สดสวยล้นเหลือดาราไทย
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คนไคคือเจ้า แม่นเอาไผหนอมันจั่งสิค่อง มาเอาเมียนักร้องคือน้องจั่งสิสม นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนานี่นวลนา อย่าปละอย่าไลเจ้ากันเอ้ย
(เต้ยโขง-เคน) จะให้พี่ง้อคุณหรือ จะให้พี่ง้อคุณหรือ กลัวโลกเขาลือจะเสื่อมสูญ จะเอาอย่างไรแม่คุณพูดดีแล้วสูนทำท่าหยิ่ง เบื่อดูผู้หญิงชอบเล่นตัว เบื่อดูผู้หญิงชอบเล่นตัว
หมายจะให้ผมกลัว ผู้หญิงเล่นตัวไม่เอาไหน พูดดีดีไม่พอใจ เดี๋ยวจูบจัญไรให้หายห่วง พูดดีขัดขวางต้องตามใจ
(เต้ยธรรมดา-เคน) ผู้ในตอนนี้เสียทีอีหยังแหน่ ซังแต่คุณแก่แล้ว บักเคนหล้าข้อยจั่งเห็น นั้นหล้าพี่นานี่นวลน่า หวานนานี่นวลน่า คิ้วกับตาเป็นวงคิ่งนิ่ง กับตาเป็นวงคิ่งนิ่ง ผู้สาวแงงคีงตำตอล้ม ผู้บ่าวไปโคมคันว่าสิฮ้อง บอกให้ฮ้องมึงเป็นหยังช่างบ่ฮ้อง เอ็นเข้าท้องคือฮ้องบ่ได้ อีห่าจกไตว่าเมิงเอย
(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) คุณพูดมันไม่สมควร คุณพูดกวนกวนอยู่เสมอ ระวังปากหน่อยนะเธอ เดี๋ยวตบปากเหวอให้เห็นใจ แล้วสุดนิสัยไอ้จอมกวน พอสมควรคำควรนั้นดูเหตุผล แก่แล้วเป็นพ่อคนกระเสือกกระสนไม่สมผู้ใหญ่ เปลี่ยนหน่อยนิสัยขอเตือนที
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันหือกับก้นนั้นปกบังกันไว้แหน่ แม่นสิดำสิแหล่กะตามท้อนอย่าว่าเขา นี่นั่นละนานี่นวลน่า โอ้หนาเลาคีงผู้กลมเอย
๒
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง เจ้าสิเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้ฮ้าง ละวางชู้แม่นปล่อยมา คันเมียเจ้าปละ คันแม่นชายเป็นฮ้าง ของกลางให้อ้ายส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นนั้นให้ค่อยเวินมาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์เอาไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่ว่าบ่เอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา รักกันมาว่าอยากได้กะบ่ได้ มันเจ็บในในหัวใจไผ มันเจ็บในในหัวใจอีน้อง หัวใจอีน้อง
(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง จั่งว่าสาวคำนาง คันเจ้าเว้าจั่งซั่น พี่สาธุนี้แม่นสาธุ พี่อัศจรรย์หมาเด้อยากขึ้นไปนอนเทิงปลายหมาก ขี้ฝอยมันมีบ่แพ้หมานั้นช่างบ่นอน อัศจรรย์ใจหม่อนกินหม่อนช่างมาเยี่ยว อัศจรรย์กะไก่ผู้โจ้นกินหน้าเยี่ยวบ่เป็น อัศจรรย์ใจข้องตีนมีช่างบ่ย่าง อัศจรรย์กะก่องข้าวน้อยมีลิ้นปากบ่เป็น อัศจรรย์ใจกุ้งละพุงบ่มีมันช่างมาไข่ อัศจรรย์แต่ของหมอลำบุญเพ็งนั้นอยู่ใต้พกซิ่นมีลิ้นปากบ่เป็นนั้นหล้าพี่นาหนานวลนา หวานนานี่นวลนา นาคกินปลาสะเทือนน้ำ คนงามงามสะเทือนใจพี่ สาวผู้ดีอย่าลืมอ้าย
(เต้ยพม่า-เคน) พี่รักน้องมานาน โอ้พี่รักน้องมานานอีแม่ตาหวานชอกช้ำ อยากได้ผัวหมอลำนี้ให้น้องตามพี่ไป ถ้าไม่สงสัยนะว่าพี่มีเมียซ้อน พี่ขออ้อนวอนจะได้ละไหมละคุณหมอลำ จะได้ละไหมละคุณหมอลำ
(เต้ยโขง-เคน) โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย โอ้โอยนี้น้องเอ๋ย ข้อยอยากเป็นเขยอีแม่เจ้าเด้ ถ้าน้องนอนเปลพี่จะเป็นละคนไกว แม่คนสวยคนงามงอน
(เต้ยธรรมดา-เคน) กลอนสุดท้ายเอ้าลากันเจ้าซะก่อน พี่สิจรจากน้องพี่สิลาจากบ้านลาแล้วลำบ่เห็น นั้นหล้าพี่นานี้นวลนา หวานนานี้นวลนา โอ้กรรมมาเวรกูเอ๋ย เฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า เจ้ากันน่า
(เต้ยโขง-บุญเพ็ง) โอ้เดือนนั้นเคียงดาว โอ้เดือนนั้นเคียงดาว มันใสแพรวพราวนี้ส่องพื้น คนสวยราบรื่นอย่าเศร้าหมองนี้ระกำ นี้ได้บาปได้กรรมนะนำสนองนี้หย่องยี โอยเกิดมาชาตินี้โอยน้องรักพี่เจ้าคนเดียว
โอ้เต้ยฝั่งโขงไปลงเรือเขมราฐ ฟังเสียงน้ำโตนตาดดังคี่คื่น คี่คื่น คี่คื่น
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) คันยืนแลจ้องมองมาเจ้ายิ้มหน่อย บ่ยิ้มหลายยิ้มน้อยมาเว้าแม่นต่อกัน คันบุญเพ็งนางบ่ได้อ้ายนางสิเวรชายไว้ ให้ชายตายเป็นม้าบุญเพ็งนางสิขอตายเป็นแค่ม พอได้ชักเชือกให้ดึงเข้าแม่นใส่ดอน พี่ตายเป็นหม่อนนอนสามเจ้านอนสี่ คันบุญเพ็งนางสิไปแม่...(?) เป็นบินขี้เที่ยววน ปรารถนาซอกค้นนำพี่นั้นบ่มีวาย คันชายตายเป็นปลานางสิตายเป็นไซ แม่นใส่กันนั้นเจ้าทั้งกุ้ง (?) แม่นสิลงหรือขึ้นให้คาไซนั้นเจ้าไม้ไผ่ คันบ่ได้หม่อมอ้ายตายแล้วสิจ่องเวร นี่นั่นละนานี่นวลนา ละนานี่นวลนา อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยอำเภอพิบูลเอ้ย พิบูลเอ้ย
๑
(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้าเอย จั่งว่าสาวคำนาง หล้าพี่เอยนวลน้อง
แม่นนางเอยนาง จั่งว่าเจ้าอ้อนต้อน เจ้าผู้ติ่งมันนก เจ้าผู้กกมันแซง อย่าสิลืมมันอ้อน อยู่ในดอนมันงาม มีนำกะละแม่นละมันเหิ่ม เอิมเยิมมันอีหมู้สิเป็นชู้ผู้จั่งใด ให้พี่หยับเข้าใกล้ นั้นเอาบ่าไหล่ ซอนละซอนซื่อ ซื่อซอน ซอนนำกันสิว่าจั่งใดเจ้าเด้น้อง ผู้ทองใบบางคีงบางนั้นเสมอบ่า บัดเจ้าย่างอย่าสิล้ม ลมต้องอยู่สุตีง สัจจาผู้หญิงนี้บ่เป็นตาเคยเชื่อ คือจั่งเกลือนี้แม่นถืกน้ำ เค็มแล้วแม่นกะเล่าจางนั้นหล้าพี่นาละนวลนา หวานนานี้นวลนา ท้ายเจ้าล่ามคนงามนี้นา อยากปละเมียมานี้เอาเจ้าเด้ ละผมเจ้าเพผู้กลางเอย ผู้กลางเอ้ย
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ คันเจ้าเตี่ยงเลี่ยง เจ้าสิเมือนอนเตียง โอยนอนซ้อนใต้ตะเลี่ยง เคียงเมียหลังนั้นให้อ้ายฮ้าง ละวางชู้แม่นปล่อยมา คันแม่นเมียเจ้าปละ คันพี่ชายเป็นฮ้าง ของกลางให้อ้ายส่ง ความตกลงว่าอยากได้หม่อมอ้าย เมือบ้านหม่อมอีนาง คันฮ้างผัวเพิ่นนั้นให้ค่อยเวินมาหา คันแม่นบุญเพ็งนางก็สิปละผัวไว้ประสงค์มาเอาไปเป็นคู่ ย่านแต่ทางหม่อมชู้ตนพี่แม่นเอา นี่นั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยไทเมืองอุบลเอ้ย อุบลเอ้ย
(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง คันเจ้าเว้าจั่งซั่น ปะสิดปะส่วนคำกวน ย่านแต่สายคอนวลค่องคือเจ้านำอ้าย บ่จบบ่งามแล้ว บ่จบนี้บ่งามแล้ว ตานางมีให้เหลียวเบิ่ง มันบ่เหลื่อมจั่งไหมนี้พี่บ่ใสนี้แม่นจั่งแก้ว แนวอ้ายหล่อบ่เป็น พี่บ่จบปานใดแล้วคันบ่งามปานใดแล้ว หูตามีให้เจ้าเบิ่ง มันบ่เหลื่อมจั่งไหม มันบ่ใสจั่งแก้วแนวอ้ายหล่อบ่เป็น นี้ตาเหลียวเห็นกะอยากได้ เห็นในในของก่ำก่ำ ของดำดำนี้ใต้ท้องน้อย ตนข้อยแฮ่งอยากเห็น นั้นหล้าพี่นานี้นวลนา หวานนานี้นวลนา นี้สมพอควรกระบวนแล้ว สมพอควรกระบวนแล้ว
๓
(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านาง จั่งว่าสาวคำนาง หล้าพี่เอยนวลน้อง นวลนางเอยนาง จั่งว่าอ้มเอยอ้ม ให้พี่ขอเชยชมละดมละอ้มสิได้บ่ พี่ขอดมก็ตั้งแต่แก้มนมน้องพี่บ่บาย เจ้าสะนอกับฝ้ายหลาไนเจ้าเคยแต่ง เห็นมะลืดคืดคึ่ง คืดคึ่ง คืดคึ่ง คืดคึ่ง นั้นดึงถิ้มท่อกัน นี้อัศจรรย์นี้หำโตเด้นี้ช่างมาเอาจ้ยขี่ หรือแม่นชาติแต่กี้หำนั้นแม่นขี่คย นั้นหล้าพี่นานี้นวลน่า ละนานี้นวลน่า เจ้าหวานในในกะตาผู้ใด หวานในในกะตาเจ้า กะตาเจ้า
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำสัจจานั้นผู้ชายนี้บ่มีทางสิเชื่อ ชาติที่แนวหมากเดื่อว่าบ่มีหนอแม่นผู้ต้องแมลงดันนั้นเจ้าอยู่ใน ของใสใสแม่นแก้ว ของดำดำนั้นแม่นถ่าน ความสังหารผู้ชายตั๋วแต่หญิงหลอกล่อ ละพอให้นั้นเจ้าละสม จั่งว่าตั๋วนางล่มหลงลมล้มบ่แล่น ตั๋วนางไปใส่ชู้มาแล้วว่าบ่เอา นี้นั่นละนานี่นวลน่า ละนานี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันหนา อย่าปละอย่าไลเจ้ากันเอ้ย
(เต้ยธรรมดา-เคน) โอยหล้านางคันเจ้าเว้าจั่งซั่น อ้ายสิซ้วนบุญสวนเอาแต่สายคออวน บ่ค่องคือเจ้านำอ้าย พี่หมายมาร่วมนำนางเจ้าทุกเมื่อ คันแม่นเหลือใจเด้ บุญบ่คลาดนี้แม่นได้ซ้อน นอนร่วมแม่นผู้เดียว บุญบ่เคยขี่ช้างข้อยย้านแย่งมันพาหง่วย บุญบ่เคยขี่ควายข้อยย่านขนมันปักก้น บุญบ่เคยขี่ม้าอาชาไนยข้อยบ่อยากขี่ บุญผลาบ่คลาดได้สี้ข้อยย่านหีม้มฮัดแต่คย จั่งว่าเคนหมอลำสิได้ไกลกันแล้ว ต่างคนทั้งแกวหนีเมือบ้านเจ้ากิ่นกิ่น ได้ยินนกนี้แม่นฮ่ำฮ้องใจน้องสิว่าจั่งใด นั้นหล้าพี่นานี่นวลน่า หวานนานี่นวลน่า บ่ฮ้างบ่หย่าบ่ปละบ่ไล บ่เอาผู้ใดนอนซ้อน ตกลงนอนผู้เดียวเอย เขยไทเมืองอุดรน่า อุดรน่า
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำสัจจานั้นผู้ชายนี้ นั้นบ่มีทางเจ้าสิเชื่อ ชาติที่แนวดอกเดื่อมันบ่บานนั้นเจ้าอยู่ต้น ตนนางน้องบ่เชื่อคน หมากกะเลาหุ้มก้นนั้นนกยังก่ำนั้นเจ้าคือกา จั่งสิมีสัจจาบ่อนผู้ชายมาเว้า เขาว่าของหวานนั้น นั้นบุญนั้นเพ็งนั้นได้เคยผ่าน หวานน้ำตาลน้ำอ้อยโลดหวานจ้อยแม่นบ่ดน บัดหวานลมชายล่อหวานในคอนั้นบ่มีออก เว้าหลอกเล็กหลอกน้อยจนม้อยละแม่งนำ นี้นั่นละนานี่นวลน่า ละนานี่นวลน่า อย่าหลงอย่าลืมเจ้ากันเอ๋ย เขยไทเมืองอุบลเอ้ย
ขอลำอาจารย์สมาน หงษา แหน่เด้อครับ🙏🙏🙏
กลอนลำพัฒนาชีวิต ผมมักหล๊ายหลาย
๕
(เต้ยธรรมดา-เคน) นั้นดอกหวานนานี้นวลนา หวานนานี้นวลน่า เจ้าหงส์ลอยมาแต่ไกลเอย เฉยอย่าเมยเจ้ากันน่า สาวคำนางหล้าพี่เอยคันนวลน้อง นวลนางเอยนางคันผู้จบจั่งน้องนี้คันผู้งามจั่งน้อง นี้ช่างบ่เมือเขตก้ำนี้ทางบ้านหนองเต่าคำ ให้หมอลำเคนเจ้านี้หล่ำ ถ้าน้องเมือเขตพุ้น อ้ายสิก้อแน่นแน่นแม่นลงคุ้ยนี้ป่นกะปู นี้คันเว้าชู้กะละแม่นละต่างบ้าน คือฝากไข่โอ้ไว้นำกา นี้คันเว้าชู้กลางบ้านนั้นคือหมายนานี้บ่ขอดหญ้า ผู้มาลุนนั้นสิเอาก่อน เว้าชู้กะแม่นต่างชู้ ชูแล้วกะเล่าบ่เอา คันใจหนักทั้งผัดได้กินข้าวใจเบานั้นได้กินขี้ แม่นใจดีละได้กินนุ่น ใจจางกะพ้อแต่น้ำจางจ้อยกะเล่าบ่เค็ม คุณสิบ่เต็มใจโหย่นนำแซงพั้วบักโต่น สิบ่หนักกะละแม่นโอ้นโต้น นำอ้ายนี้ผู้ประสงค์ นั้นหล้าพี่นาหนานวลน่า หวานนาเจ้านวลน่า เจ้าหวานในในกะตาผู้ใด หวานในในกะตาน้อง กะตาน้อง
(เต้ยธรรมดา-บุญเพ็ง) โอยเจ้าพี่หมอลำ สัจจานั้นผู้ชายนี้นั้นบ่มีทางเจ้าสิเชื่อ ชาติที่แนวดอกเดื่อมันบ่บานอยู่ต้น ตนนางน้องนั้นบ่เชื่อคน นั้นหมากกะเลาหุ้มก้นนั้นนกยังก่ำนั้นเจ้าคือกา จั่งสิมีสัจจานี้กว่าผู้ชายเจ้ามาเว้า เขาว่าของหวานนั้น นั้นบุญเพ็งได้เคยผ่าน หวานน้ำตาลน้ำอ้อยหวานจ้อยนั้นแม่นบ่ดน บัดหวานลมชายล่อหวานในคอนั้นบ่มีออก เว้าหลอกเล็กหลอกน้อยจนม้อยละแม่งนำ นั่นนั่นละนา นี่นวลนา ละนา นี่นวลนา มันหวานในในหัวใจไผ มันหวานในในหัวใจอ้าย
(เต้ยพม่า-เคน) อีสานจะขจี อีสานจะเขียวขจี ป่าดงพงพีทั่วถิ่นอีสาน ทุกอย่างจะงามตระการ แม่น้ำลำธารบึงหนองห้วย ทุกสิ่งเขาเอื้ออำนวย อีสานจะสวยตระการตา
(เต้ยพม่า-เคน) มาเถิดมาพัฒนาให้ปิตุลายอดแก้ว อีสานจะป่องแปวทั่วแดนแว่นแคว้นไทย ทั่วถิ่นอีสานพระบันดาลมาให้ หยดหนึ่งของน้ำพระทัยจะได้หลั่งไหลชโลมดิน
(เต้ยธรรมดา-เคน) พระภูมินทร์เหนือเกล้าในหลวงของเฮาท่านเป็นห่วง ให้อีสานทั้งปวงคณะญาติพี่น้อง ทั้งผองเชื้อได้อยู่เย็น เห็นกันแล้วไป่คนไทยเอย แล้วไป่คนไทยเอย อย่าเฉยอย่าเมยกันหนา มาพัฒนากันหนอท่าน กันหนอท่าน
จัดแต่หมอลำติจ้ะเพลงเก่าๆบ่จัดติจ้ะพวกสุรพลและอื่นๆจ้ะทั่งหญิงและชายจ้ะ
งึดคำบรรยาย เพิ่นคือเเกะได้เเท้หล่ะ
คุณพ่อกับแม่ชอบมาก
เจ๋ง
ฟังแล้วนึกถึงตอนเป็นหนุ่ม.ไปเลี้ยงควายที่กลางนา.เขาเปิดในงานบูญแจกข้าวเด้อม่วนหลาย.เสียดายที่ท่านทั่งสองได้เสียชี
วิต
มรดกอิสานช่วยกันอนุรักษ์เอาไว้ให้ลูกหลานรู้จักคำว่าหมอลำ
ชอบ ๆๆๆๆๆๆ ครับ
สุดยอดครับ
ชอบมากคะมัวนห้ลายหลาย
ขอกลอนเดินดงชมสัตว์ของพ่อมีฤทธิ์ แหน่เด้อครับอาจารย์
๕