Już w przyszłym miesiącu moim gościem będzie Jan Ołdakowski - Współzałożyciel i Dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego. Opowie o tym, jak doszło do stworzenia tej Instytucji, na czym polega jego praca, jak wygląda przyszłość Muzeum i jakie jest przesłanie całego tego projektu. Serdecznie zapraszam.
Świetny wywiad i świetny kanał.. Mam nadzieję że Pana kanał się" wybiję" na czołówkę między tymi wszystkimi głupotami co teraz się widzi w internecie.. Pozdrawiam i subskrybuje 👋👋👋 ps. Mam nadzieję że będzie Pan kontynuować..
Poznalam Wojtka w Dani osobiscie, wraz z przyjacielem wykazali wielka odwage przeplywajac pontonem przez morze. W tak mlodym wieku potrafil zaplanowac i wykonac tak niebezpieczna wyprawe, narazajac swoje zycie. ❤️👍
Mój kuzyn z Tychów był jeszcze młodszy, kiedy uciekł do Szwecji. Miał 15 lat. Wszystko dobrze szło, ale koło Koźla skończyły mu się kanapki i wrócił do domu.
Cudowny wywiad, oglądałam z wielkim zaciekawieniem. Fantastycznie zmontowany filmik gdzie można cofnąć się w czasie i zobaczyć jak wyglądali Panowie wtedy i teraz.
Profesjonalnie wykonany reportaż. Pytania przemyślane i zadawane z wyczuciem świadczą o talencie autora, który jest bardzo młodym człowiekiem. Dziękuję za mile spędzony czas.
Szacunek dla gości panowie mało jest tak odważnych ludzi którzy w imię wolność zaryzykowali swoje życie szacunek pozdrawiam serdecznie Marek Słowikowski z Wałbrzycha
5go grudnia 1981 wybralismy sie w piatke promem do Szwecji i Finlandii. Bardo duzo pazazerow wtedy wysiadalo w tych portach, my nie wiedzielismy dlaczego?...oni juz Tak....wrocilismy do Gdanska 11go grudnia, za trzy dni ogloszono stan wojenny. Bylam ,,dosc,, zla na siebie za ten powrot ;-)) Dziekuje za wspanialy wywiad, przeplatany fantastycznymi filmami. Panu Prowadzacemu wielkie dzieki za ta prace i takt w prowadzeniu rozmowy. Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję Panom "Uciekinierom" za podzielenie się swoją niezwykłą historią z życia, oraz Autorowi wywiadu i wideo*To chyba już były czasy pewnej "odwilży", bo w latach 50-tych XX wieku SYSTEM ZŁA, zazwyczaj mścił się na rodzinach pozostałych w kraju*A gdy duńskie gazety "ujawniły" uciekinierów, mogło być bardzo źle...gdyby to były lata 50-te*Pozdrawiam serdecznie !
Wspaniała historia Panowie. Można by zrobić o tym film fabularny, coś jak "200 mil do nieba" jak uciekaliście z kraju miałem wtedy 8 lat. Kto wie... Gdybym miał wtedy 20 lat może też bym uciekł.
Z Wojtkiem chodziliśmy do jednej podstawówki na Saskiej Kępie w Warszawie. Z Januszem Gromkiem mieszkaliśmy w tym samym bloku i spędziliśmy dzieciństwo i wczesną młodość na jednym podwórku. Fajne to były czasy. Najbardziej niesamowite było to, że ani ja, ani inni nasi kumple nie mieliśmy bladego pojęcia o tym, co oni planują. Nic nie dali po sobie poznać, a szczególnie Janusz z którym byliśmy przecież sąsiadami i kumplami z podwórka i mieliśmy ze sobą kontakt praktycznie każdego dnia. Pełna profeska, i to w tak młodym wieku. Z Wojtkiem spotkałem się przypadkowo na przystanku autobusowym przy Al. Stanów Zjednoczonych kilka dni przed ich eskapadą. I rozmawialiśmy wtedy o .... naszych planach wakacyjnych (Wojtek planował wtedy jakiś rejs). W Polsce pozostał brat Janusza, Jarek. On też nie miał pojęcia co planuje jego brat i był w głębokim szoku jak się o wszystkim dowiedział. Chłopaki, jeżeli to oglądacie to serdecznie was pozdrawiam !!!
@@inalorek8225 Rozmawiałem z Jarkiem wielokrotnie po ucieczce chłopaków na ten temat. On o niczym nie wiedział. Wyczuwałem u niego nawet żal z tego powodu, że brat nie wtajemniczył go w swoje plany. Zmarł niestety jakiś czas temu.
Chłopcy przygotowywali się do tej wycieczki w Yacht Klubie Polskim w Warszawie, Wojtek chyba nawet pracował w szkutni, po próbach na Wiśle, kiedy deska od silnika łamała ponton, młody inżynier A doradził im zamontowanie podłogi w pontonie i to zadziałało, był to pewnie pierwszy ribb na świecie. Pół Klubu wiedziało, ale nikt ich nie sypnął, mimo że w Klubie roiło się od ubeków, zwłaszcza w sekcji morskiej. Potem przysłali do Klubu pocztówkę z Danii.
W 1987 roku z mojej wycieczki 48 osob wracaly 2 osoby,do Polski a reszta zostala,dwa lata w Itali to byly moje najlepsze wakacje,juz mieszkam w Canadzie 34 lata i nigdy nie pomyslalam aby wracac do Polski.
Ja w 1987 roku wybieralem sie do Grecji i za wszelka cene chcieli mi sprzedac bilet lotniczy w dwie strony. Odpowiedzialem, ze nie mam tyle pieniedzy, a po pytaniu jak wroce odpowiedzialem, ze pociagiem. Po 23 miesiacach w Grecji wyladowalem w stanach i tak zostalo.
Ja uciekałam ale samolotem na Kubę Warszawa Praga hotel Europa i na drugi dzień czeskimi liniami do Montrealu nie potrzeba było wizy lodowanie w Montrealu Mira Bel tankowali paliwo pasażerów wyganiali na lotnisko żeby samolot był pusty w razie pożaru takie są przepisy wtedy było można zostać na lotnisku i zgłosić się do biura emigracyjnego spisali zabrali paszporty i nas zabrali do Montrealu do hotelu Riszelie było to styczniu 1990r. potem YMCA hotel dla uciekinierów w Montrealu i zasiłek 550 $ na miesiąc wtedy w Polsce się zarabiało nie całe 10 $ na miesiąc na produkcji i wiza roczna droga wolna rób co chcesz to był szok metro sklepy pełne itd.... Kanada podobna historia ale bezpieczniejsza poz. uciekinierów JMN.
Wyjechalam do Szwecji na zaproszenie w roku 84-tym. Najpierw otrzymalam odmowe paszportu, napisalam odwolanie do Warszawy i odpowiedz pozytywna. Moj szef w pracy musial dac zezwolenie, bez tego nie moglam wyjechac. Zostalam sie na „ czarno”. Napisalam prosbe o rozwiazanie stosunku pracy w Polsce, prosba nie zostala przyjeta, napisano ze porzucilam prace. Niie bylo wesolo. Moj syn byl z moimi rodzicami w Polsce. Los sie do mnie usmiechnal poznalam dobrego mezczyzne, wyszlam za maz i musialam wyjechac di Polski aby starac sie o prawo pobytu w Ambasadzie szwedzkiej w Warszawie. Tam kontrolowano miedzy innymi moja znajomosc szwedzkiego. Otrzymalam prawo pobytu, maz przyjechal po nas i wyjechalismy na stale.Musialam zdac moje mieszkanie i otrzymalam paszport w jedna strone. Z czasem sytuacja sie zmienila i moglam jechac do Polski i odwiedzac rodzicow i moi rodzice mogli przyjechac do mnie.Moje pierwsze wrazenie gdy przyjechalam do Szwecji nie da sie opisac, bylam pod wrazeniem, spokoju, dobrobytu, zyczliwosci, zadbanych domow, ulic, piekno natury. Nikt sie nie stresowal i nie krzyczal, nie spieszył sie. W Polsce trzeba bylo walczyc o wszystko, nedzne zarobki, na nic nie bylo stac. Tak bylo wtedy, wiec nie mozna dziwić sie ludziom ze chwytali sie wszystkich sposobow aby poprawic sobie zycie. Teraz mlodxi maja calkiem inna sytuacje.
Teraz SZWECJA jest MALYM PRL ,jesli ktos jes dluzej nisz 300 dni bez pracy bezrobotny musi wyslac zapytanie do posredniaka zapytanie o dni wolne aby wyjechac poza granice Szwecji nawet Dani!!! nalezy sie 20 dni roboczych wolnego na rok. Wyjazd poza granice Szwecji tylko za pozwoleniem ,gdy w momecie dni wolnch nalazlo by sie zatrudnienie natychmiast trzeba wracac !!! witamy w malej komunie Szwecji !!!
Bardzo ciekawa historia o której się teraz dowiedzialam,fajny wywiad,czy może Pan powiedzieć gdzie teraz mieszkaja obecnie bohaterowie tej wspaniałej historii,dzięki.Czy wygląda,że po latach wrócili do Polski, dzięki.
W Polsce pozostała rodzina i przyjaciele Pana Wojtka. Gdy sytuacja polityczna się ustabilizowała, powrócił do domu. Z Danią się jednak nie rozstał, gdyż nadal tam pracuje. (;
Osobiscie w 1981 ucieklem do Niemiec do Monachium.Bylem tam dwa lata I wyjechamem do USA gdzie zyje dotej pory.Emigracja w 1981 to 50% zaraza.Zlodzieje I K…y.Zepsuli nam opinie o polakach w niemchech.Wypuscili z polski wiezniow by zepsuc nam reputacje.W USA zyje mi sie dobrze I dostatnio.Mialem duzo pomocy I zrozumienia od Amerykanow.Duch pionieski jest zywy w tym narodzie.
To juz byly inne czasy. Zabijali i zamykali do wiezienia za Stalina. Potem juz ew. utrudniali nieco życie- np. brak awansu itp.ale jak ktos nie mial wybitnego stanowiska to praktycznie niewiele mogli zrobić. Byl taki wojewoda poznanski- ktorego syn uciekl do Niemiec. Musial zrezygnować ze stanowiska.
Daje suba super kanał. Jedyna uwaga to staraj się pytać tych co powrócili do Polski co było powodem powrotu albo np jakie konsekwencje poniosła rodzina w związku z ucieczka
@@czarnywilk Ogólnie to można z tego stworzyć całkiem fajną serię bo jeszcze jest bardzo dużo ludzi którzy żyją i uciekali i wrócili no niektórzy już osiedlili się na stałe na Zachodzie ale jest to naprawdę mega temat kiedyś na TVNie był program wielkie ucieczki który cieszył się dużym powodzeniem lecz nie wiadomo dlaczego został później zdjęty wiele z tych osób już niestety nie żyje którzy wystąpili w tych odcinkach ale myślę że jeżeli poszukasz to niektórych jeszcze znajdziesz Bo gdzieś w Polsce żyją dalej osoby które uciekały i wróciły są to również osoby które pod pretekstem wycieczki na zachód jechały i nie wracały
Film "O dwóch takich co uciekli" jest reportażem wykonanym przez Anne Orchowską i Dorote Szuszkiewicz w 2001 roku dla Telewizji Polskiej. Wykorzystane przeze mnie fragmenty pochodzą z kasety Pana Wojciecha, którą dostał w prezencie za współudział w tworzeniu tego filmu. Więc jeśli szukać, to najprawdopodobniej gdzies w serwisach TVP. Pozdrawiam (;
@@czarnywilk Bardzo dziękuję za odpowiedz. Myslałem ,że są jakieś dostepne zródła , o których nie wiem... Czyli film raczej nie do zdobycia. Szkoda wielka:((
@@mollypolen2385 W USA zyje roznie,jak przyjechalem do USA 1986r to mialem 28 Lat,zaczelem od zozbijana sportowych samochodow=Wszystko zalezy od dobrej pracy=tak jak I w Polsce teraz.😁😁😆😆😆😆😆😅😅👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Panowie Wojciech i Janusz mieli obowiązek służenia w armii podczas Stanu Wojennego. Państwo nie wydałoby im paszportów. Nie mieli możliwości legalnego przekroczenia granicy. Wobec tego podjeli jedyną opcję, jaka była dla nich dostępna - dezercja i ucieczka. Pozdrawiam.
Już w przyszłym miesiącu moim gościem będzie Jan Ołdakowski - Współzałożyciel i Dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego. Opowie o tym, jak doszło do stworzenia tej Instytucji, na czym polega jego praca, jak wygląda przyszłość Muzeum i jakie jest przesłanie całego tego projektu. Serdecznie zapraszam.
Dziękujemy przyjaciele. Dziękujemy autorowi.
Okey. Wszystko fajnie, tylko CO SIĘ STAĽO Z PONTONEM???!!!
Czekam.
@@janzet874 Odcinek jest już dostępny na kanale (:
Świetny wywiad i świetny kanał.. Mam nadzieję że Pana kanał się" wybiję" na czołówkę między tymi wszystkimi głupotami co teraz się widzi w internecie.. Pozdrawiam i subskrybuje 👋👋👋 ps. Mam nadzieję że będzie Pan kontynuować..
Poznalam Wojtka w Dani osobiscie, wraz z przyjacielem wykazali wielka odwage przeplywajac pontonem przez morze. W tak mlodym wieku potrafil zaplanowac i wykonac tak niebezpieczna wyprawe, narazajac swoje zycie. ❤️👍
(:
Mój kuzyn z Tychów był jeszcze młodszy, kiedy uciekł do Szwecji. Miał 15 lat.
Wszystko dobrze szło, ale koło Koźla skończyły mu się kanapki i wrócił do domu.
Mój tata
Co prawda, to prawda (;
Ładne zdjęcie Saro 👍🙃😉
@@rafak6969 Dziękuję 🥰🥰
Twój tata to niesamowity człowiek. Bardzo się cieszę że mogłem go poznać kilka lat temu.
Zapytaj Tatę, gdzie się podział ponton?
Cudowny wywiad, oglądałam z wielkim zaciekawieniem. Fantastycznie zmontowany filmik gdzie można cofnąć się w czasie i zobaczyć jak wyglądali Panowie wtedy i teraz.
Dziękuję za te słowa (:
Profesjonalnie wykonany reportaż. Pytania przemyślane i zadawane z wyczuciem świadczą o talencie autora, który jest bardzo młodym człowiekiem. Dziękuję za mile spędzony czas.
Również dziękuję (;
@@czarnywilk vvOkey. Wszystko fajnie, tylko CO SIĘ STAĽO Z PONTONEM???!!!
@@grzegorzbrzeczyszczykiewic5889 Wrocil do Polski do pani Pontonowej.
A jak myslisz? Wylowili.
Szacunek dla gości panowie mało jest tak odważnych ludzi którzy w imię wolność zaryzykowali swoje życie szacunek pozdrawiam serdecznie Marek Słowikowski z Wałbrzycha
Jestem z Ciebie dumny synu
Dziękuję
Powód do dumy jest w pelni uzasadniony.
(:
Bóg zapłać.
5go grudnia 1981 wybralismy sie w piatke promem do Szwecji i Finlandii. Bardo duzo pazazerow wtedy wysiadalo w tych portach, my nie wiedzielismy dlaczego?...oni juz Tak....wrocilismy do Gdanska 11go grudnia, za trzy dni ogloszono stan wojenny. Bylam ,,dosc,, zla na siebie za ten powrot ;-)) Dziekuje za wspanialy wywiad, przeplatany fantastycznymi filmami. Panu Prowadzacemu wielkie dzieki za ta prace i takt w prowadzeniu rozmowy. Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję bardzo (;
Dziękuję Panom "Uciekinierom" za podzielenie się swoją niezwykłą historią z życia, oraz Autorowi wywiadu i wideo*To chyba już były czasy pewnej "odwilży", bo w latach 50-tych XX wieku SYSTEM ZŁA, zazwyczaj mścił się na rodzinach pozostałych w kraju*A gdy duńskie gazety "ujawniły" uciekinierów, mogło być bardzo źle...gdyby to były lata 50-te*Pozdrawiam serdecznie !
Również pozdrawiam (:
Wspaniała historia Panowie. Można by zrobić o tym film fabularny, coś jak "200 mil do nieba" jak uciekaliście z kraju miałem wtedy 8 lat. Kto wie... Gdybym miał wtedy 20 lat może też bym uciekł.
Bardzo ciekawy wywiad 😄
Dziękuję (:
Bardzo ciekawy materiał, dobrze się słucha, pozdrawiam serdecznie
Dziękuję Bardzo (: Również pozdrawiam
Dziękuję za film
(:
Niezwykła odwaga, super historia.
Dziękuję
Chyba głupota 😊
Z Wojtkiem chodziliśmy do jednej podstawówki na Saskiej Kępie w Warszawie. Z Januszem Gromkiem mieszkaliśmy w tym samym bloku i spędziliśmy dzieciństwo i wczesną młodość na jednym podwórku. Fajne to były czasy.
Najbardziej niesamowite było to, że ani ja, ani inni nasi kumple nie mieliśmy bladego pojęcia o tym, co oni planują. Nic nie dali po sobie poznać, a szczególnie Janusz z którym byliśmy przecież sąsiadami i kumplami z podwórka i mieliśmy ze sobą kontakt praktycznie każdego dnia. Pełna profeska, i to w tak młodym wieku. Z Wojtkiem spotkałem się przypadkowo na przystanku autobusowym przy Al. Stanów Zjednoczonych kilka dni przed ich eskapadą. I rozmawialiśmy wtedy o .... naszych planach wakacyjnych (Wojtek planował wtedy jakiś rejs).
W Polsce pozostał brat Janusza, Jarek. On też nie miał pojęcia co planuje jego brat i był w głębokim szoku jak się o wszystkim dowiedział.
Chłopaki, jeżeli to oglądacie to serdecznie was pozdrawiam !!!
Trudno raczej,zeby brat nie zauwazył.A niby co miał mówić? Zeby go zamknęli?
@@inalorek8225 Rozmawiałem z Jarkiem wielokrotnie po ucieczce chłopaków na ten temat. On o niczym nie wiedział. Wyczuwałem u niego nawet żal z tego powodu, że brat nie wtajemniczył go w swoje plany. Zmarł niestety jakiś czas temu.
Bardzo mi smutno, spotkalam Jarka, brata Wojtka w Kopenhadze w 85 roku, potem juz nie wiedzialam co sie z nim dzieje. Tak to bylo bardzo dawno…
@@mollypolen2385 Jarek był bratem Janusza, a nie Wojtka.
Chłopcy przygotowywali się do tej wycieczki w Yacht Klubie Polskim w Warszawie, Wojtek chyba nawet pracował w szkutni, po próbach na Wiśle, kiedy deska od silnika łamała ponton, młody inżynier A doradził im zamontowanie podłogi w pontonie i to zadziałało, był to pewnie pierwszy ribb na świecie. Pół Klubu wiedziało, ale nikt ich nie sypnął, mimo że w Klubie roiło się od ubeków, zwłaszcza w sekcji morskiej. Potem przysłali do Klubu pocztówkę z Danii.
Super 👍
Dziękuję (;
Najlepszy film 🥰
Gratuluję Taty I Tacie🌷🌷🌷
Po stanie wojennym uczestniczyłem w kilku wycieczkach za granice. Rekordem było kiedy z wyjazdu do Włoch z 51 osob wracało nas tylko 12.
W 1987 roku z mojej wycieczki 48 osob wracaly 2 osoby,do Polski a reszta zostala,dwa lata w Itali to byly moje najlepsze wakacje,juz mieszkam w Canadzie 34 lata i nigdy nie pomyslalam aby wracac do Polski.
Ja w 1987 roku wybieralem sie do Grecji i za wszelka cene chcieli mi sprzedac bilet lotniczy w dwie strony. Odpowiedzialem, ze nie mam tyle pieniedzy, a po pytaniu jak wroce odpowiedzialem, ze pociagiem.
Po 23 miesiacach w Grecji wyladowalem w stanach i tak zostalo.
W Grecji długo się siedziało
Ja uciekałam ale samolotem na Kubę Warszawa Praga hotel Europa i na drugi dzień czeskimi liniami do Montrealu nie potrzeba było wizy lodowanie w Montrealu Mira Bel tankowali paliwo pasażerów wyganiali na lotnisko żeby samolot był pusty w razie pożaru takie są przepisy wtedy było można zostać na lotnisku i zgłosić się do biura emigracyjnego spisali zabrali paszporty i nas zabrali do Montrealu do hotelu Riszelie było to styczniu 1990r. potem YMCA hotel dla uciekinierów w Montrealu i zasiłek 550 $ na miesiąc wtedy w Polsce się zarabiało nie całe 10 $ na miesiąc na produkcji i wiza roczna droga wolna rób co chcesz to był szok metro sklepy pełne itd.... Kanada podobna historia ale bezpieczniejsza poz. uciekinierów JMN.
To również niesamowita historia! Dziękuję za podzielenie się nią (:
Wyjechalam do Szwecji na zaproszenie w roku 84-tym. Najpierw otrzymalam odmowe paszportu, napisalam odwolanie do Warszawy i odpowiedz pozytywna. Moj szef w pracy musial dac zezwolenie, bez tego nie moglam wyjechac. Zostalam sie na „ czarno”. Napisalam prosbe o rozwiazanie stosunku pracy w Polsce, prosba nie zostala przyjeta, napisano ze porzucilam prace. Niie bylo wesolo. Moj syn byl z moimi rodzicami w Polsce. Los sie do mnie usmiechnal poznalam dobrego mezczyzne, wyszlam za maz i musialam wyjechac di Polski aby starac sie o prawo pobytu w Ambasadzie szwedzkiej w Warszawie. Tam kontrolowano miedzy innymi moja znajomosc szwedzkiego. Otrzymalam prawo pobytu, maz przyjechal po nas i wyjechalismy na stale.Musialam zdac moje mieszkanie i otrzymalam paszport w jedna strone. Z czasem sytuacja sie zmienila i moglam jechac do Polski i odwiedzac rodzicow i moi rodzice mogli przyjechac do mnie.Moje pierwsze wrazenie gdy przyjechalam do Szwecji nie da sie opisac, bylam pod wrazeniem, spokoju, dobrobytu, zyczliwosci, zadbanych domow, ulic, piekno natury. Nikt sie nie stresowal i nie krzyczal, nie spieszył sie. W Polsce trzeba bylo walczyc o wszystko, nedzne zarobki, na nic nie bylo stac. Tak bylo wtedy, wiec nie mozna dziwić sie ludziom ze chwytali sie wszystkich sposobow aby poprawic sobie zycie. Teraz mlodxi maja calkiem inna sytuacje.
Dziękuję
Interesujący człowiek ten pan Wojtek
To prawda (:
Brawo duża odwaga i wspaniala chistoria fajnie sie słuchało
Dobry materiał, szacunek 👍
Dziękuję bardzo (:
Coś niesamowitego! Szacuneczek Wojtuś!
(:
Do odważnych świat należy
Dokładnie (;
Panowie slyszeliscie kiedys pioseke zespolu "Waly Jagielonskie" kiedy wokalista spiewal "panowie na pontonie do Szwecji w przeciwnym kierunku."
Jedni z ostatnich patriotów ostatnich pokoleń czasów ostatecznych 👍
Odnośnie historii ucieczek na Bornholm, polecam obejrzeć polski film oparty na prawdziwych wydarzeniach z 1983 roku.
"Na całość " z 1986 roku.
Teraz SZWECJA jest MALYM PRL ,jesli ktos jes dluzej nisz 300 dni bez pracy bezrobotny musi wyslac zapytanie do posredniaka zapytanie o dni wolne aby wyjechac poza granice Szwecji nawet Dani!!! nalezy sie 20 dni roboczych wolnego na rok. Wyjazd poza granice Szwecji tylko za pozwoleniem ,gdy w momecie dni wolnch nalazlo by sie zatrudnienie natychmiast trzeba wracac !!! witamy w malej komunie Szwecji !!!
Bardzo ciekawa historia o której się teraz dowiedzialam,fajny wywiad,czy może Pan powiedzieć gdzie teraz mieszkaja obecnie bohaterowie tej wspaniałej historii,dzięki.Czy wygląda,że po latach wrócili do Polski, dzięki.
Dziękuję za te słowa (:
Obecnie Pan Wojtek mieszka pod Warszawą, natomiast pan Janusz pozostał w Danii.
@@czarnywilk Co spowodowało powrót do Polski, najpierw ucieczka a później powrót,dziwna droga
W Polsce pozostała rodzina i przyjaciele Pana Wojtka. Gdy sytuacja polityczna się ustabilizowała, powrócił do domu. Z Danią się jednak nie rozstał, gdyż nadal tam pracuje. (;
Osobiscie w 1981 ucieklem do Niemiec do Monachium.Bylem tam dwa lata I wyjechamem do USA gdzie zyje dotej pory.Emigracja w 1981 to 50% zaraza.Zlodzieje I K…y.Zepsuli nam opinie o polakach w niemchech.Wypuscili z polski wiezniow by zepsuc nam reputacje.W USA zyje mi sie dobrze I dostatnio.Mialem duzo pomocy I zrozumienia od Amerykanow.Duch pionieski jest zywy w tym narodzie.
Ciekawy materiał.Dziś przypadkiem na trafiłem.Odważni młodzi chłopcy.Jestem ciekawy czy rodziny uciekinierów miały kłopoty w kraju ?
Sytuacja w rodzinie Pana Janusza nie jest mi znana. Natomiast na rodzinę Pana Wojstka ucieczka nie wpłynęła w znaczący sposób.
To juz byly inne czasy. Zabijali i zamykali do wiezienia za Stalina. Potem juz ew. utrudniali nieco życie- np. brak awansu itp.ale jak ktos nie mial wybitnego stanowiska to praktycznie niewiele mogli zrobić. Byl taki wojewoda poznanski- ktorego syn uciekl do Niemiec. Musial zrezygnować ze stanowiska.
M.oom❤k😅 iji😊😊k8@@inalorek8225
Okey. Wszystko fajnie, tylko CO SIĘ STAĽO Z PONTONEM???!!!
Tego niestety nie wiem. Ale mogę się dopytać (;
Jak zdobędę tą informację, to napiszę (:
@@czarnywilk Czekamy z niecierpliwością!!!
💪
Odkupie go tez chce spier z Polski
@@FerdynandNiezly wyp... bez pontona. Buty na nogi schowaj słomę I zjazd.
Gdzieś dawno temu słyszałem że jest w muzeum
Daje suba super kanał. Jedyna uwaga to staraj się pytać tych co powrócili do Polski co było powodem powrotu albo np jakie konsekwencje poniosła rodzina w związku z ucieczka
Dziękuję bardzo! Następnym razem wezmę to pod uwagę (;
@@czarnywilk Ogólnie to można z tego stworzyć całkiem fajną serię bo jeszcze jest bardzo dużo ludzi którzy żyją i uciekali i wrócili no niektórzy już osiedlili się na stałe na Zachodzie ale jest to naprawdę mega temat kiedyś na TVNie był program wielkie ucieczki który cieszył się dużym powodzeniem lecz nie wiadomo dlaczego został później zdjęty wiele z tych osób już niestety nie żyje którzy wystąpili w tych odcinkach ale myślę że jeżeli poszukasz to niektórych jeszcze znajdziesz Bo gdzieś w Polsce żyją dalej osoby które uciekały i wróciły są to również osoby które pod pretekstem wycieczki na zachód jechały i nie wracały
Solidarność była STEROWANA przez SB i UB, i taka to była niby wywalczona wolność
A co z drugim uczestnikiem ucieczki?
W późniejszym czasie drogi Panów Janusza i Wojciecha się rozdzieliły. Drugi uczestnik pozostał na stałe w Danii.
@27-15 moj ojciec zawsze mowil ze kto ryzykuje to kozie nie siedzi tylko wtwdy nie myslal ze ja wezme sobie to do serca
Tylko na czeskiej granicy strzelali w plecy !
ale koks to trzeba miec duzo odwagi. Ja bym chyba nie mogl tak
Trudne czasy tworzą silnych ludzi (;
@@czarnywilk Trudne czasy tworzą straumatyzowanych ludzi
Trudne czasy tworza pomyslowych, zaradnych, odwaznych ludzi…
Bardzo ciekawe, wzruszajace, Pan Bóg czuwał.
Ps. To pan z powrotem mieszka w Polsce? Myslalam ze w Danii 😅
MLODYTAK TRZYMAJ BEZ POLITYKI
Staram się (;
gdzie znależć film o dwóch takich co uciekli ?
Film "O dwóch takich co uciekli" jest reportażem wykonanym przez Anne Orchowską i Dorote Szuszkiewicz w 2001 roku dla Telewizji Polskiej. Wykorzystane przeze mnie fragmenty pochodzą z kasety Pana Wojciecha, którą dostał w prezencie za współudział w tworzeniu tego filmu. Więc jeśli szukać, to najprawdopodobniej gdzies w serwisach TVP.
Pozdrawiam (;
@@czarnywilk Bardzo dziękuję za odpowiedz. Myslałem ,że są jakieś dostepne zródła , o których nie wiem... Czyli film raczej nie do zdobycia. Szkoda wielka:((
Widziałem kiedyś, że film ten był dostępny na TVP VOD. Czy dalej jest, tego niestety nie wiem.
Młodzi pamiętajcie PRL to była płynna laxa zarówno mentalna jak i materialną oraz ludzie i stosunki międzyludzkie Płynna laxa.
co to laxa
Taki płyn specjalny.
300 mil do nieba to zmieniony scenariusx o ich ucieczce chyba ?
Nie, to inna historia
3:32 obydwaj nie obydwoje ;)
'obydwoje'?,
Przyjaciel kanapka
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ 20:16
Ja uceklem z Polski 1984r do Szwecji ze Szwecji Danii z Dani do Niemiec=Z Hamburga do New York City 😁😁😁😆😆😅🤣🤣😅😆😆😁😁😁😁😁😁😁😁😁👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
I jak ci sie zyje?
@@mollypolen2385 W USA zyje roznie,jak przyjechalem do USA 1986r to mialem 28 Lat,zaczelem od zozbijana sportowych samochodow=Wszystko zalezy od dobrej pracy=tak jak I w Polsce teraz.😁😁😆😆😆😆😆😅😅👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
A pi ci nielegalnie ? Ja wówczas dostałam paszport i swobodnie jeździłam di Berlina czy Wiednia Dał mnie to były idioci
Panowie Wojciech i Janusz mieli obowiązek służenia w armii podczas Stanu Wojennego. Państwo nie wydałoby im paszportów. Nie mieli możliwości legalnego przekroczenia granicy. Wobec tego podjeli jedyną opcję, jaka była dla nich dostępna - dezercja i ucieczka.
Pozdrawiam.
Za komuny, prowodyr musial byc ustalony.
To stalinowska obsesja !