ลำกลอนมัทชีเดินดง(มีเนื้อกลอน)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 5 ต.ค. 2024
- กลอนลำมัทรีเดินดง (ท่อนเร็ว)
จักกล่าวนงนางหล่ามัทรีนางดั้นป่า
ไปหนั่นแหล่วเที่ยวหาหมากไม้มาไว้ใส่เพล
เว้นบ่ได้เข้าป่าไพรหนา
มัทรีเก็บผลาๆต่าวคืนเมือบ้าน
มือนี่นางพราหมณ์หล่ามัทรีนางแต่งต่าง
ตากะฟางมืดมั่วคัวเข้าป่าดง
ไปตามซ้งห้วยฮ่อมเหวผา
เลยหละบ่อเห็นผลาๆหล่นลงตามต้น
แต่ก่อนขนเอาได้มาจนหาบแอ่น
วันนี้แปนมิดจ้อยคอยแล้วกะบ่เห็น
มัทรีตกแล่นเต้นฟ้าวฟั่งคัวหา
คิดนำบุตรอยู่คองทางบ้าน
มัทรีนางคราญหล่ากะแลหาหมอบส่อง
เลยบ่มีหมากไม้คือเค้าเก่าหลัง
พระนางอั่งแค้นวิ่งแล่นหาผล
ในดงหนาป่าดงพงไม้
คำทางไปทังเซ่อกะเซอนางนี่หล่ะแม่นหลุดบ่าๆ
เหมิดปัญญานี่หละแม่นนั่งจ้อง
นั่งจ้องมองได้เบิ่งแต่ตา
ได้ยินเสียงกาฮ้องในดงฮ้องส่ง
อยู่ในดงโคกค้อยกะเสียงจ้อยบ่มี
นกก่านกี้ๆเอี้ยงโมงสังกา
บ่เห็นมันมาตอมป่าดงพงไม้
มัทรีเห็นมันอ้อนเสียมซอนหละขุดก่น
โซนแล้วทื่นๆดึงขึ้นใส่เซอ
นางพ่องเซ่อหละเข้าป่าดงหนา
ผิดเวลาต่างหลังคราวครั้ง
กะเบิดหวังแล้วตาเว็นจนค่ำ
....
จั่งมาเห็นหมากไม้ตามต้นหล่นลง
มีหมากไม้เหงี่ยนวอกลิงกัด
นางมัทรีเก็บเอาใส่กะเซาเลยย้าย
ว่าสิกลับคืนห้องหนทางเทียวท่อง
มองนั่นแหล่วเห็นสัตว์สิงเซื้อ
ตามท่างป่องทาง
ได้ยินครางมันฮ้องได้ยินมันหนิแม่นครางฮ้องโตนเตนเต้นใส่
มัทรีฮ้องห่ำให้กลัวย่านสั่นสาย
มัทรียอมือไหว้อินพรหมยมย่าน
ยมยาน ขอให้มาเลี่ยมกั้งบังไว้ไล่หนี
มัทรีเว้าแต่กี้เข้าป่าเดิมดา
ผู้ข้ามาในดงเพื่อประสงค์ผลไม้
ว่าสิเอาไปให้ฤาษีชีป่า
มานั่นแหล่วบำเพ็ญก่อสร้างปางนี่เพื่อบุญ
กับทางทูนนี่หละแม่นหัวน้อยแก้วแก่นสองศรี
ทังกันหาชาลี
ชาลีฝากสามีไว้
ให้สงสารข่ากัณหาบ่ทันใหญ่
อันว่านมแล่นจู้บ่ทันฮู้ฮ่อมวาง
มัทรีขอคราวนี้กะหนีไกลจากผ่าย
สัตว์นั่นแหล่วกะเลยย่างย้าย
หละคายเข้าป่าดง
นางหละมัทรีจึงได้กลับต่าวคืนมา
ตามมรรคาเหื่อไหลไคย้อย
ก่ะออยๆดั้นดันมาหาบต่า
ว่าสิเห็นอ่อนน้อยมาคอยต้อนลัดทาง
มาสิเห็นอ่อนน้อยมาคอยต้อนลัดทาง
มาบ่เห็นนางหล่ากัญหาลูกแม่
เอิ้นนำแกเลาะซ้งตงข้างระหว่างไพร
เลยบ่เห็นแก่นไท้น้อยอ่อนสองศรี
เอิ้นจนสุดชีวีที่ใด๋บ่เห็นจ้อย
มัทรีกลอยใจเอิ้นตามดงพงป่า
ว่ามาเด้อลูกหล่ากัณหาน้อยให้ค่อยมา
ให้มากินหมากไม้ทั้งหมู่มันแซง
หลายแนวมันแม่ได้เอามาต้อน
ทั้งมันแซงมันอ้อนคอนมาจากป่าหมากสีดาหวดข่าสุกกล้วยว่าหน่วยหวาน
ปานนี้นงนางน้อยสิหิวนมเจ้าแฮงอ่อน
แต่ก่อนมารับต้อนคราวนี้ซ่างบ่เห็น
แสงตะเว็นมันมันเศร้าคันมัวเมามืดค่ำ
มาเด้อคำก่ำก้อนโอ้ยสองน้อย ให้ค่อนมา...เออ..โอ้ยละนา
หละแม่เอิ้นจนว่าล้าตามป่าพนาไพรมาไวไวชาลีแม่มาถึงแล้ว
ให้เจ้ามากินแห้วมันแกวแม่ก้นมากินผลหมากไม้มารดาไท้ได้ต่าวมา
บ่เห็นนางคานหล่ามาขานจาเว้าต่อมัทรีเลาะแม่น้ำตามค้นหละคว้าหา
ตามสนามเวิ้ง..เวิ้น..เรียบท่าหาวั้งซ้งตงข้างระหว่างหนอง
กัณหาชาลีแม่นี้เอ้ย..คันว่าเสือกินหื่อซังบ่เห็นฮอยซาก
คันว่านากินหื่อซ่างบ่เห็นฮอยแจ่
หรือแม่นเหงือกปากแหล่หรือแม่นแข้น้อปากก้วงมากินเจ้า
แม่นบ่ยัง...โอ้..โอ้ยละนา
กลอนลำมัทรีเดินดง ท่อนเร็ว(แกะกลอนโดยบ่าวอุ้ย เอาไปต่อกับของบ่าวเต้ยเด้อครับ)
จักกล่าวนงนางหล่ามัทรีนางดั้นป่า ไปหนั่นแหล่วเที่ยวหาหมากไม้มาไว้ใส่เพล เว้นบ่ได้เข้าป่าไพรหนา มัทรีเก็บผลาๆต่าวคืนเมือบ้าน
มือนี่นางพราหมณ์หล่ามัทรีนางแต่งต่าง ตากะฟางมืดมั่วคัวเข้าป่าดง ไปตามซ้งห้วยฮ่อมเหวผา เลยหละบ่อเห็นผลาๆหล่นลงตามต้น แต่ก่อนขนเอาได้มาจนหาบแอ่น วันนี้แปนมิดจ้อยคอยแล้วกะบ่เห็น มัทรีตกแล่นเต้นฟ้าวฟั่งคัวหา คิดนำบุตรอยู่คองทางบ้าน มัทรีนางคราญหล่ากะแลหาหมอบส่อง เลยบ่มีหมากไม้คือเค้าเก่าหลัง
พระนางอั่งแค้นวิ่งแล่นหาผล ในดงหนาป่าดงพงไม้ คำทางไปทังเซ่อกะเซอนางนี่หล่ะแม่นหลุดบ่าๆ เหมิดปัญญานี่หละแม่นนั่งจ้อง นั่งจ้องมองได้เบิ่งแต่ตา ได้ยินเสียงกาฮ้องในดงฮ้องส่ง อยู่ในดงโคกค้อยกะเสียงจ้อยบ่มี นกก่านกี้ๆเอี้ยงโมงสังกา บ่เห็นมันมาตอมป่าดงพงไม้ มัทรีเห็นมันอ้อนเสียมซอนหละขุดก่น โซนแล้วทื่นๆดึงขึ้นใส่เซอ นางพ่องเซ่อหละเข้าป่าดงหนา ผิดเวลาต่างหลังคราวครั้ง กะเบิดหวังแล้วตาเว็นจนค่ำ จั่งมาเห็นหมากไม้ตามต้นหล่นลง มีหมากไม้เหงี่ยนวอกลิงกัด นางมัทรีเก็บเอาใส่กะเซาเลยย้าย ว่าสิกลับคืนห้องหนทางเทียวท่อง มองนั่นแหล่วเห็นสัตว์สิงเซื้อ ตามท่างป่องทาง ไดยินครางมันฮ้องได้ยินมันหนิแม่นครางฮ้องโตนเตนเต้นใส่ มัทรีฮ้องห่ำให้กลัวย่านสั่นสาย มัทรียอมือไหว้อินพรหมยมย่าน ยมยาน ขอให้มาเลี่ยมกั้งบังไว้ไล่หนี มัทรีเว้าแต่กี้เข้าป่าเดิมดา ผู้ข้ามาในดงเพื่อประสงค์ผลไม้ ว่าสิเอาไปให้ฤาษีชีป่า มานั่นแหล่วบำเพ็ญก่อสร้างปางนี่เพื่อบุญ กับทางทูนนี่หละแม่นหัวน้อยแก้วแก่นสองศรี ทังกันหาชาลี ชาลีฝากสามีไว้ ให้สงสารข่ากัณหาบ่ทันใหญ่ อันว่านมแล่นจู้บ่ทันฮู้ฮ่อมวาง มัทรีขอคราวนี้กะหนีไกลจากผ่าย สัตว์นั่นแหล่วกะเลยย่างย้าย หละคายเข้าป่าดง นางหละมัทรีจึงได้กลับต่าวคืนมา ตามมรรคาเหื่อไหลไคย้อย ก่ะออยๆดั้นดันมาหาบต่า ว่าสิเห็นอ่อนน้อยมาคอยต้อนลัดทาง...
เสียงใสเปล่งเต็มคำ ระดับบรมครู หมอลำศิลปะชั้นสูง
❤