เรื่องเล่าริมทาง เรื่องราวจากชีวิตสนุกๆ กับสภากาแฟริมทาง ร้านเฮียเห่ย เรื่องราวงานวัดครั้งเก่า`~

เห็นคนพื้นที่แวะเวียน อีกอย่างที่สะดุดตาคือชื่อร้าน เห่ย กาแฟโบราณ ขายมา24ปี ส่วนที่มาของชื่อร้านคือชื่อเฮียนี่หละ เฮียเห่ย ซึ่งเฮียก็เล่าถึงที่มาให้ฟังว่า แต่ก่อนคุณแม่ชอบดูหุ่นกระบอกมาก และจะมีหุ่นตัวละครนึงที่แม่ชอบเพราะตลก ไปดูและมีความสุขทุกครั้ง ชื่อ เห่ย จึงนำมาตั้งชื่อลูก แต่ก่อนจะไปงานวัดส้มเกลี้ยง นี้หละ ตอนนั้นก็2508 ปีที่ฉันเกิด
เฮียจะขายช่วงเช้า6.00น.-10.00น.ที่วัดส้มเกลี้ยง ก่อนจะล่องขาย และจะมาขายช่วงเย็นที่วัด หลังบาง ตรงข้ามวัดท่าบรรเทิงธรรม บ้างเรียกวัดท่า แต่คนพื้นที่จะเรียกกันว่าวัดหน้าและวัดหลังบางจะเรียกกันวัดหลัง คู่คลองบางใหญ่
ได้ฟังเรื่องเล่าบรรดาลูกค้า คุยกันสนุกมากๆเรื่องงานวัดย่านนี้กับความหลังครั้งเก่า วัดไหนมีงานแต่ก่อนถ้าไม่ตีกันนี่ไม่ใช่ละ*0* จนมีคำเรียกกันสนุกๆเป็นฉายาที่ว่า หนังเหนียวต้องไปเที่ยววัดบางค้อ (ถ้าหนังไม่เหนียวอย่าไปเชียว) ปิดวิกทีไปคนเดียวไม่ได้ต้องไปทั้งหมู่คณะ
สมัยก่อนอะ หนังเหนียวต้องเที่ยววัดค้อ รูปหล่อเที่ยววัดบางโค ขาโจ๋เที่ยววัดหลัง
เรื่องเล่าริมทางเรื่องราวจากชีวิต ความหลังครั้งเก่างานวัดย่านบางใหญ่