*Karşısındakinin derdi ile irtibat kuramamak bir tür patolojidir. (7:22) *Uzaktakini hissedememek duyusal olarak doğaldır fakat ussal olarak değildir. (11:03) *Savaş, bitmek bilmez bir işkencedir. (24:55) *Türkiye'de beyin göçü değil beyin kanaması yaşıyoruz. (28:44) *Ölüm nedir? sorusunun cevabı ölene göre değişir. (37:30) *Tenler ölür canlar değil.(Yunus Emre) (38:13) *Yaşamın bütün ciddiyetini, ölüme olan yakınlığımız verir. (42:20) *Sadece göğün ışığı değil, yaşamın ışığı azaldığında da insanların ölüme doğru bir tutumu(yönelimi) olabilir. (46:21) *Platon ölümü ikiye ayırır; doğal ölüm ve iradeli(isteyerek olan) ölüm. (54:50) *Sokrates; Felsefe, ölmeden evvel ölmeyi tercih etmektir. (1:04:30) *Aklı faal(etkin) hale getirerek, arzu ve öfke gücümüzü kontrol altına alabiliriz. (1:05:00) *Felsefenin amacı doğruyu (teori) bilmek, iyi olanı (pratik) yapmaktır. (1:05:35) *"Felsefe, ölümü tercih etmektir" dendiğinde hiç kuşkusuz"Felsefe, aklı tercih etmektir" diyebiliriz. (1:06:51) *Beyin yaşamaya kodludur, ölüme değil. (1:20:15) *İnsan bilinci ölüm ile unutulmayı eş tutar. (1:22:30) *Unutulmamak bir tür yaşamak olarak yorumlanmıştır. (1:23:15) *Ölüme, acıya, hüzne saygısız insanlar genelde kupkuru insanlardır, biraz neme ihtiyaçları vardır. (1:33:00) *Asıl erdem, hüznün neşeye evrilmesini sağlamaktır. (1:35:01) *Öte dünyadaki adalet inancı, bu dünyadaki yarım kalmışlığın (yaşamda kalma duygusunun) en eşitlikçi çözümlerinden biridir. (1:53:50) *Eşitsizliğin büyük olduğu yerlerde, en büyük palavralar bile büyük bir vaad şeklinde geniş kitleleri etkisi altına alır. (1:55:13) *İnsan umutla yaşar. (1:55:30) *Dinin, evrensel olan eşitlikçi tutumu, Büyük İskender sonrası ortaya çıkmıştır. (2:00:21) *Öte dünya eşitlikçiliği, cennet ve cehennem betimlemelerini tamamıyla belirlemiştir. (2:02:29)
İnsanı tanımanın kendini tanıma olduğunu öğrenmek beni çok memnun etti. Öyle güzel bir anlatımıniz var ki. Aklımdaki sorulara cevap oldunuz. Teşekkür..
Göz yaşları içinde dinliyorum. Bunları yaşamış, atlatabilmiş olmak... Bu acıları bu şekilde anlatabilecek ruh olgunluğuna, dinginligine ulaşmış birini ilk defa dinliyorum... İnsanlık tarihi insanın insana yaptığı eziyetlerle dolu. 😢😢😢 selâmlar saygılar.
Dücane Bey değerli vaktinizi ayırdığınız için size minnettarım. Uzayın derin sessizliğinin içinden dünyayı bir bütün olarak gördüğümüzde hissettiğimiz bir his vardır. Hani tüm çelişkilerine ve tüm karmaşıklığına rağmen mükemmel basitlikte bir görsel kavrayışa eşlik eden huzura kavuşuruz. Buna benzer şekilde, sizi dinlediğimde de kafamdaki uğultuların dindiğini ve sakinleştiğimi hissediyorum. Kavrayış kapasitemizi yükseltebilmemiz için yardımlarınızın devamını diliyorum. Sağlıkla ve Neşeyle.
Hocam defaatle izliyorum videolarınızı çünkü bence bir kez dinlemek ile yeterince anlaşılamıyor anlattıklarınızın derinliği..Siz hep anlatın, hiç susmayın hocam🙏🥰
Yine çok değerli bir sohbet oldu. Herkese açtığınız için teşekkür ederim. Yaşam verdi tüm aklı bizim başımıza ve ondaydık zaten yine dönüyoruz o sonsuz yaramaz ve mutlu sevinçli çocuğa.
Yaşama sevinci yazınızı okudum hemen, “Ben bizzat kendim hüzünlüyüm çünkü” diyorsunuz. Ama bilin ki o hüzün benim belki de bizlerin yaşama sevinci❤️ sizi dinlemek kitap okumak gibi bir ihtiyaç oldu artık, hoşça bakın zatınıza, bizi mahrum etmeyin gül cemalinizden efendim🙂
Neden bir tek sizi dinlediğimde kendimi özgür hissediyorum. En kötüsü de ne biliyor musun İhtiyar :) söyleşinin bitmesi -sonrasında zihnin alıştığı prangalar geri geliyor.- Teşekkürler.🥰
Ben Dücane Cündi'yim. Anahtarımı bir yerde düşürmüş olmalıyım ki eve giremedim. Evden telefonsuz çıkarım. Biraz vakit geçirmek için internet kafeye oturdum. Bilgisayarda şifreler kayıtlı kalmış, ezberimden çıkmış. Birkaç deneme sonuç vermedi. Ancak yan hesabım olan bu hesabıma erişim sağlayabildim. Nitekim kendi sayfama girdim ve bu densiz yorumla karşılaştım. Şunu söylemek isterim ki ihtiyar senin ninendir. İyi seyirler gene de. Hoş, neyimi seyrediyorsanız artık... Yan sekmede radyo gibi dinleyin işte.
Hocam inanın anlattıklarınız yüreğimi dağladınız. Beynim yandı inanın. Empati duygusu olmayan insanoğluna insan denilemez. Ben kedimin ameliyattan sonra sessizce bir ahhh çekişini hafızamdan 5 yıldır atamıyorum. Çünkü o ahhhh benim yüreğimi yaktı. Annem ölüm temizliktir kızım derdi. Evet bencede öyle. Dünyadaki tüm insanların çektikleri acılar aklıma düştüğünde içim acıyor. Bu yüzden yaşam çok anlamsız ve istemsiz geliyor bana. Sohbetiniz umarım seyreden kardeşlerime anlamlı gelir, ve size bu sohbet için çok teşekkür ederim. Iyiki varsınız. Sevgi ve saygılarımla.
Sayın öğretmenim;Cennet ve Cehenneme inanmadığımız için (Arafta kaldık ;) ailece bütün organlarımızı hatta kadavramızı,bari inanlığa son bir faydamız olsun diyerek bağışladık.Gönlümüz çok rahat ve herkese tavsiye ederiz...
Uzun zamandır sizi takip ediyorum.. Bazen ne demek istediğinizi anlamıyordum. Artık netleştiniz ve daha etkilisiniz . Teşekkürler .. Emeğiniz çok. Sağolun.. Varolun.
İzlemeye başlamışken hemen bir not düşelim. Sizi özlemişim. Canlı yayına katılamadım, o yüzden video olarak izleyeceğim. Televizyonla aram yok, daha doğrusu televizyon kullanmıyorum. Aslını sorarsanız televizyondaki programlarınızı izlemekte zorlandığım için biraz uzak kaldım. Kendi kanalınızda sizi izlemek, öğrenmeye çalışmak büyük bir keyif. Sağ olun var olun. 🙏🙏
Özlemişiz değerli hocam, evet kanalıda seyrediyorum ancak sizi sizin kanalınızdan seyretmek harika bir ayrıcalık Aydınlatıcı, bilgi verici ve ilham verici paylaşımanızdan dolayı emeğinize beyninize yüreğinize SAĞLIK! Sağolun varolun sağlıklı üretken uzun ömürlüolun...olun ki memleketimizin geleceğine daim olsun ışığınız....
öğrenmenin yaşı yokdur hocam ..siz ve sinan canan harikaydı ...ayrıca felsefe olmasa bence pekde gerçeklik olmazdı siz bu ülkede benim geç fark ettiğim bir değersiniz ..saygılarımla
Ölüm diriliştir ve ALLAH'A KAVUŞMAKTIR ÖLÜMÜ COK SEVİYORUM HEMDE KORKUYORUM ALLAHİMA KAVUŞŞAMAMAKTAN.............. COK TEŞEKKÜR EDERİM HOCAM BİLGİLERİNİZ İÇİN.
Ölüm o kadar kolay değil ölürken ne kadar acılar ızdıraplar sıkıntılar işkenceler çekiyor insanlar nefes alamamak ne kadar zor nasıl korkmazsın ölümden bu daha işin başlangıcı ölümden sonraki ebedi acılara ızdıraplara nasıl katlanacaksınız eğer düzgün bir hayat yaşamadınız ölüm ötesi yaşama hazırlık yapmadınız gerekli çalışmaları düzenli olarak ruhunuzu bilincinizi güçlendirmediyseniz
Yazdıklarımı okuyacağınızı düşünmediğim için, sadece tebrik etmekle yetindim. Ama kendimi alamadım, sanırım yazmak bana da iyi geliyor. Sizi bazı zamanlarda dinlediğimde, içinizi bu kadar açabildiğiniz fikrini yadsıyorum, hatta size karşı eleştirel bir düşünceye de varıyorum. Ama bu videoda ( konuşmanın 40. dakikasından sonrası için) sohbetinizin samimiyetini hissettim. Fikirlerinizin can alıcılığı, duygularınızı paylaştığınız noktada daha da artıyor. Ben nörobiyoloji araştırmacısyım. Aynı zamanda felsefe bölümü mezunuyum, nörofelsefe üzerine de çalışıyorum. İnsana tamamıyla bir organizma olarak bakmaktayım (önceden daha dualist idim). Ve insanın yaşarken, özellikle yüksek eşikte yaşadığı travmalar olmadığı durumlarda ölümle yakından uzaktan hiç bir ilgisinin olmadığını ben de tıpkı sizin gibi düşünüyorum. Eğilim kelimesini arada kullanmanız bence çok yerinde, gerçekliğe uygun (accurate). İnsan beyninin sosyal yapılanmasının, sosyal bağlamda ortaya çıkan düşünce ve duygulara çok yoğun şekilde kaynaklık ettiği kanaatindeyim. Bu konuda çok ciddi araştırmacıların ciddi çalışmaları da var. Örneğin, Sue Carter bu konuda çok geniş bakabilen bir araştırmacı. Bazı çalışmalarında sosyal ortamdaki ilişki kaybının (yokluk, ki ölüm korkusunda yokluk kavramı bence çok etkin), o organizma üzerindeki yıkıcı etkilerinden ve sonuç olarakta o organizmayı ölüme sürükleyebileceğinden bahsediyor. Tıpkı Platon'da olduğu gibi. İnsan dili ve hissinde (ki ikisi de nörobiyolojik olgulardır) ortaya çıkan ölüm korkusunun da bu şekilde davranışa yansıması; bahsettiğiniz gibi koca koca filozofların ölümü bu kadar yüceltmesi; bence yaşanan farklı farklı acıların, örneğin işte sosyal kaybın bir sonucu. Tıpkı G. Edelman, A. Damasio, D. Dennett'in bilinç kavramını epifenomen olarak yorumlaması gibi, ölüme karşı ortaya konan bu düşünceler de bence koşulların bizler üzerinde yarattığı his ve düşüncelerin birer yansıması gibi. Gibi, gibi. Size, bu konuları derinlemesine irdeleyen bir grubun önünde bunları yazmak keyifliydi. Ölümün uzak gelecekte, daha hafif şekilde tadılacak, yani aslında dediğiniz gibi tadılamayacak bir şey olmasını dilerim.
Hocam bence insana bilmesi gereken kadar bilgi verilmiştir. Eğer çok daha fazlası verilseydi bu dünya gailesini yaşamak istemezdi . Yayininiz için teşekkürler. Yüreğinize sağlık
Merhamet ve duygu,Anadolu insanının ata öğretisidir.Ana(Revasiye Orcan)Polis,Asker ölümünde duygulanır.(Dağda ,bayırda ,çocuk vb. kim olursa olsun)onlarınki da ölümünde"anakuzusu"der hüzünlenir,değer verir.Doğan Cüceloğlu,'nun anası da her cana değer verirdi.Hiç okula gitmemiş.Bu analar,bugün değer ve saygı duyularak öne çıkarılmalı.Varlıklar ve canlılar nefes alsın.Yaşam sevinci ile yaşasın.Barış olsun.
"Olume dogru" Olume dogru olmak bence karamsarlik hissetmeye degil tam tersine huzur getiren bir dusunce oldugunu dusunuyorum, hissediyorum. Cunki olumu hatirlamak hergun o yone gittigimizi hatirmalak bana bu dunyadaki dertlerimin, sitresimin bir anlami olmadigini. Hayatta oldugum surece hayattan daha cok zevk almami sagliyor. Bu acidan ve duyguyla baktigimda bir cicek, bir bocek bana olagan ustu geliyor. Bir bocekle bir olabilmek. Seni isran sivri sinegi sevebilmek vs. Olunce bende olan 5 duyunun ruhumda olup olmayacagini bilmiyorum. Onun icin gozum, kulagim, hislerim, duygularim bana gecici oldugunu dusunerek bu 5 dudyumdan cok daha fazla haz alabiliyorum. Anlatmak cok zor. Karsimdakinin de anlamasi da zor. Cunki herkes bu konuda kendine oz bir yargisi var ve bu hayal ettigi yargi kisiye bir rahatlik verir. Hatta sizi dinlerken beni dusuncelerimin duygularimin yanlis oldugunami inandiracak diye cekiniyordum. Cunki gelecegimle ilgili hayal ettiklerimin yikilirsa ben ne yaparim, kabul edebilecegim nasil bir yol secerim veya secebilirmiyim. Boslukta olmak nereye, nasil gidecegin hakkinda rahatlatici bir dusuncen olmamasi benim acimdan urkutucu.
Ölüm; insanoğlunun hiçbir şekilde arzu etmediği ( tek istemediği şey belkide) ama gerçekleşmesi zorunlu olan , sonuç (ne yazık ki) , değişmeyen en büyük gerçek....hayattaki en çelişkili durum bu bence..
Hepsi, hepiciği bir maceraydı. Lise 2'de ilgi duyduğum Hasan.. Ne bilirim Halkın Kurtuluşu'nu, Devrim'i, işçi haklarını, soysuzluğu, yoksulluğu, eşitsizliği... ÖĞRENDİM !..
Hume'in zamanında haberler sadece duyulurdu, videolar, resimler görülmezdi, veya kimse direk ordakilerle konusamazdi. Ama simdi farklı, bence simdi Hume'in dedigi kadar olmaz.
heyder baba, neneqızın gözleri, rexşendenin şirin-şirin sözleri, türki dedim, oxusunlar özleri, bilsinler ki adam geder, ad qalar, yaxşı-pisden ağızda bir dad qalar. şehriyâr, heyder baba'ya selâm.
Hocam ölüsü olanlara, ölü evine yaklaşımımız hakkında bir konuşma yapar mısınız? Neden ölüsü olanı tekrar katmaya çalışırız? Neden ölüsü olanla empati kurmaya çalışırız? Neden kişinin ölüsünün olmasını ona unutturmaya çalışırız? Neden dedim ama nedeninden çok etikliği ve faydacılığı üzerine düşünsek. Erdemli bir insan çok sevdiği birini kaybeden bir dostunun ziyaretine gittiği zaman ölü evine, nasıl hareket etmeli?
Birçok defa ölüme bir adım yakın deneyimler yaşadım.. Hep birlikte sohbet edebileceğimiz ortam olsaydı konuşarak bir şekilde kestirme yoldan gözlemlerimi ve çıkarımlarımı paylaşmak isterdim ama iş yazmaya kalınca malumunuz yaz yaz sonu gelmez :)
Ďücane beyamca agzınıza sağlık 17 yaşındayım sizleri kanalı ilk açtığınızdan beri biliyorum. Bana sizi sorduklarında, verdiğim cevaplar da genellikle kaçamak oluyor, karşımdakinin idrakini tahmin edişimle orantılı olarak bir cevap vermek mecburiyetinde kalıyorum. Bu durumda sizin üstünüze gölge düşürmekten çekinerekten soruyorum. Sizi akranlarıma karşı nasıl tanımlamam gerekir ki verdiğim cevap onların kendi aydınlanmalarına sebep olsun?
Öldükten sonra gidilen (hatta bu dünyaya da oradan gelindiği düşünülen) öte dünya düşüncesinin sonradan oluştuğunu biliyoruz. Önceden ölümle hayatın bittiği gerçeği zaten gözün dördüğü şeydi. Ölümden sonra yaşam inancı yoktu. SADECE BU KONUDA BİZLGİ VERİR MİSİNİZ BİR KONUŞMANIZDA? ÖLDÜKTEN SONRA YAŞAM OLDUĞU DÜŞÜNCESİ NE ZAMAN BAŞLADI?
İnsan aklı geliştikçe ve biriktirmeye başladıkça, elindekileri kaybetmenin korkusunu yaşamaya başladı. Bu kadar bilgi ,beceri. mevki ve mal nasıl yok olur, olmamalı fikri gelişmeye başladı. Ben kendim bunu bizzat yaşıyorum. Mesleki bilgim geliştikçe bunun sonunda maddi ve manevi birikimim gelişti ama yaş ilerledikçe fiziksel zayıflıklara maruz kalmaya başladım. Genç yaşlarımla ölüm çok kolaydı. Fakir bir aileden gelmek , toplumda yer edinmekte oldukça zor bir sınavdı. Bunu kavgacı bir kişiliğe bürünerek , saygı edinmeye çalıştım ama bu ölüme yakın olmaktı bu ve ölüm saygı için küçük bir bedeldi. Ama saygının başka türlü edinebileceğini kavradığımda ve bunu elde edip biriktirme becerim gelişmeye başlayınca elimdekileri kaybetmek yani ölmek eskisine göre çok daha zor gelmeye başladı.
İnsanlık bilinç kavramını açıklayamadığı sürece bir çemberin içinde dönüp durmaya,açıklayamadığı kavramların verdiği ızdırap ile son nefesini vererek,keşke şu aleme hiç gelmeseydim nakaratı ile baktıkça bakmak istediği özgür mavi gökyüzüne elveda diyecektir..
Sizi izlemek/dinlemek, benim için her zaman çok keyifli ve çok faydalı oluyor, bunun için teşekkür ederim. İnsan unutulduğunda ölür, tespitinize katılıyorum. Bu temayla ilgili olarak izleyip çok etkilendiğim ve sizlere de önermek istediğim bir film var. A Ghost Story (2017), izlemenizi tavsiye ederim. Selamlar, saygılar
Romanın yerlebir edilmesi ve nedenleri konusunun devamını dinlemeyi çok isterim. Sezginin insanın bünyesindeki elektriksel kısımı farketmesi, buna gozle gorunmemesine ragmen isim vermesi, ustune ustluk bunu toplum olarak yapması... Cennetten parsel satışları sahnesi de her ne kadar satıcıları ve alıcıları olsa da bir toplum tarafından sahneleniyor. Bunun da sezgisel imge olarak başlayıp, bir kavrama evrilmesi beklenebilir belki.
Muhabbet çok güzeldi. Bitene doğru neredeyse üzüldüm. Neyse dilerim en kısa zamanda yine bir muhabbet yaparsınız. Ölümden bahsedince Cicero aklıma düştü sevgili hocam. 💞💕💞💕💞
Daima kaçırılan nokta şu; Tarih boyunca insanın ataları hissetti, hissetti, hissetti... Ama hissetmekten öteye gücü yetmedi. Bizlerede şöyle bir miras bıraktı; Akıllı ol, sende sadece hissetmekle kalacaksın.
Dücane Bey. Özellikle hatırlanmanın ölümsüzlük olarak kabul edildiğine dair olan bölüm çok ilgimi çekti. Truva filminde Aşil'in kelle koltukta savaşmasının gerekçesi olarak hatırlanmayı öne sürmesini şimdi anladım. Ancak konuşmada geçmeyen veya benim kaçırdığım bir nokta var. Aynı durum kötülük ve zulüm ile anılanlar için de geçerli midir? Bu anlayışa göre Hitler, Firavun, Nemrud vs. de ölmedi diyebilir miyiz?
Hocam merhaba, bu söyleşiden bağımsız yazıyorum. Hiçlik, zaman gibi popüler bilim anlatıcılarından fazlasıyla dinlediğimiz konularda daha felsefi, tarihsel ve sizin huzurlu üslubunuzla bezenmiş anlatımlar dinlemek, izlemek isterim. Alabilir misiniz bu konuları ele? Bilindik bilimsel yaklaşımların yanı sıra saatlerce konunun etrafında daire çizebilir misiniz kamera karşısında? Esenlikler...
*Karşısındakinin derdi ile irtibat kuramamak bir tür patolojidir. (7:22)
*Uzaktakini hissedememek duyusal olarak doğaldır fakat ussal olarak değildir. (11:03)
*Savaş, bitmek bilmez bir işkencedir. (24:55)
*Türkiye'de beyin göçü değil beyin kanaması yaşıyoruz. (28:44)
*Ölüm nedir? sorusunun cevabı ölene göre değişir. (37:30)
*Tenler ölür canlar değil.(Yunus Emre) (38:13)
*Yaşamın bütün ciddiyetini, ölüme olan yakınlığımız verir. (42:20)
*Sadece göğün ışığı değil, yaşamın ışığı azaldığında da insanların ölüme doğru bir tutumu(yönelimi) olabilir. (46:21)
*Platon ölümü ikiye ayırır; doğal ölüm ve iradeli(isteyerek olan) ölüm. (54:50)
*Sokrates; Felsefe, ölmeden evvel ölmeyi tercih etmektir. (1:04:30)
*Aklı faal(etkin) hale getirerek, arzu ve öfke gücümüzü kontrol altına alabiliriz. (1:05:00)
*Felsefenin amacı doğruyu (teori) bilmek, iyi olanı (pratik) yapmaktır. (1:05:35)
*"Felsefe, ölümü tercih etmektir" dendiğinde hiç kuşkusuz"Felsefe, aklı tercih etmektir" diyebiliriz. (1:06:51)
*Beyin yaşamaya kodludur, ölüme değil. (1:20:15)
*İnsan bilinci ölüm ile unutulmayı eş tutar. (1:22:30)
*Unutulmamak bir tür yaşamak olarak yorumlanmıştır. (1:23:15)
*Ölüme, acıya, hüzne saygısız insanlar genelde kupkuru insanlardır, biraz neme ihtiyaçları vardır. (1:33:00)
*Asıl erdem, hüznün neşeye evrilmesini sağlamaktır. (1:35:01)
*Öte dünyadaki adalet inancı, bu dünyadaki yarım kalmışlığın (yaşamda kalma duygusunun) en eşitlikçi çözümlerinden biridir. (1:53:50)
*Eşitsizliğin büyük olduğu yerlerde, en büyük palavralar bile büyük bir vaad şeklinde geniş kitleleri etkisi altına alır. (1:55:13)
*İnsan umutla yaşar. (1:55:30)
*Dinin, evrensel olan eşitlikçi tutumu, Büyük İskender sonrası ortaya çıkmıştır. (2:00:21)
*Öte dünya eşitlikçiliği, cennet ve cehennem betimlemelerini tamamıyla belirlemiştir. (2:02:29)
İnsanı tanımanın kendini tanıma olduğunu öğrenmek beni çok memnun etti. Öyle güzel bir anlatımıniz var ki. Aklımdaki sorulara cevap oldunuz. Teşekkür..
Göz yaşları içinde dinliyorum. Bunları yaşamış, atlatabilmiş olmak... Bu acıları bu şekilde anlatabilecek ruh olgunluğuna, dinginligine ulaşmış birini ilk defa dinliyorum...
İnsanlık tarihi insanın insana yaptığı eziyetlerle dolu. 😢😢😢 selâmlar saygılar.
Hocam siz çok değerli bi aydınsınız. Ne yazık değeriniz bu ülkede layikiyla bilinmiyor. Allah omrunuzu sağlıklı uzun etsin..
Ölüm; ruhun beden hapishanesinden terhisi ile sonsuzluğa açılan kapıdan geçişidir 🪦
Dücane Bey değerli vaktinizi ayırdığınız için size minnettarım. Uzayın derin sessizliğinin içinden dünyayı bir bütün olarak gördüğümüzde hissettiğimiz bir his vardır. Hani tüm çelişkilerine ve tüm karmaşıklığına rağmen mükemmel basitlikte bir görsel kavrayışa eşlik eden huzura kavuşuruz.
Buna benzer şekilde, sizi dinlediğimde de kafamdaki uğultuların dindiğini ve sakinleştiğimi hissediyorum.
Kavrayış kapasitemizi yükseltebilmemiz için yardımlarınızın devamını diliyorum. Sağlıkla ve Neşeyle.
Sizi, değişimlerinizi; kendinize ve geleneklere direnişlerinizi izliyoruz. Sizi ilgiyle dinliyoruz.
TV programlarınızı takip edemiyordum, aylar sonra bu, ilaç gibi geldi gerçekten. İyi ki varsınız. Daha uzun ve hayırlı yaşlarınız olsun.🙏
Hocam defaatle izliyorum videolarınızı çünkü bence bir kez dinlemek ile yeterince anlaşılamıyor anlattıklarınızın derinliği..Siz hep anlatın, hiç susmayın hocam🙏🥰
Dücane Hocam bizim için çok kıymetlisiniz. Ömrünüz uzun , sağlıklı ve mutlu olsun.
Tebessüm ve oyun dan korkan bir toplum hüzne boğulmaktan neden şikayet ediyor anlamak zor. Enfes bir akşamdı hocam... Minnettarız....
Yine çok değerli bir sohbet oldu. Herkese açtığınız için teşekkür ederim. Yaşam verdi tüm aklı bizim başımıza ve ondaydık zaten yine dönüyoruz o sonsuz yaramaz ve mutlu sevinçli çocuğa.
Teşekkürler Dücane Bey. Çok faydalandım. Bu yayınların tadı TV den daha hoş. Özlemiştim.
Yaşama sevinci yazınızı okudum hemen, “Ben bizzat kendim hüzünlüyüm çünkü” diyorsunuz. Ama bilin ki o hüzün benim belki de bizlerin yaşama sevinci❤️ sizi dinlemek kitap okumak gibi bir ihtiyaç oldu artık, hoşça bakın zatınıza, bizi mahrum etmeyin gül cemalinizden efendim🙂
Neden bir tek sizi dinlediğimde kendimi özgür hissediyorum. En kötüsü de ne biliyor musun İhtiyar :) söyleşinin bitmesi -sonrasında zihnin alıştığı prangalar geri geliyor.-
Teşekkürler.🥰
2010 yılından itibaren dücane hocamı takip ediyorum ,neden takip ettiğimi siz çok güzel ifade ettiniz .
Ben Dücane Cündi'yim. Anahtarımı bir yerde düşürmüş olmalıyım ki eve giremedim. Evden telefonsuz çıkarım. Biraz vakit geçirmek için internet kafeye oturdum. Bilgisayarda şifreler kayıtlı kalmış, ezberimden çıkmış. Birkaç deneme sonuç vermedi. Ancak yan hesabım olan bu hesabıma erişim sağlayabildim. Nitekim kendi sayfama girdim ve bu densiz yorumla karşılaştım. Şunu söylemek isterim ki ihtiyar senin ninendir. İyi seyirler gene de. Hoş, neyimi seyrediyorsanız artık... Yan sekmede radyo gibi dinleyin işte.
@@toliktoblerone3513 Dücane Cündioğlu'nun ihtiyar yani diğer anlamiyla seçkin olduğu dogrudur da sen hangi bahçenin hıyarısın? (salatalik manasinda)
Şahane bir birikim, şahane bir anlatım, şahane konular, size minnettarrız çok teşekkürler iyi ki varsınız.
Hocam 12 Eylül ile ilgili anlattıklarınız insanı çok etkiliyor. Tabiri caizse cız ediyor yüreğimiz. Sağlıklı bi ömür diliyorum hocam 🌹🙏
Tamamen doğru söylüyor, ben tanığım
Hocam çok teşekkür ederiz. Her defasında bizlere şifa oluyorsunuz.
Hocam inanın anlattıklarınız yüreğimi dağladınız. Beynim yandı inanın. Empati duygusu olmayan insanoğluna insan denilemez. Ben kedimin ameliyattan sonra sessizce bir ahhh çekişini hafızamdan 5 yıldır atamıyorum. Çünkü o ahhhh benim yüreğimi yaktı. Annem ölüm temizliktir kızım derdi. Evet bencede öyle. Dünyadaki tüm insanların çektikleri acılar aklıma düştüğünde içim acıyor. Bu yüzden yaşam çok anlamsız ve istemsiz geliyor bana. Sohbetiniz umarım seyreden kardeşlerime anlamlı gelir, ve size bu sohbet için çok teşekkür ederim. Iyiki varsınız. Sevgi ve saygılarımla.
Hocam çektiğiniz acilara çok üzüldüm ellerinizden öperim Dücane Hocam.....😔
Sayın öğretmenim;Cennet ve Cehenneme inanmadığımız için (Arafta kaldık ;) ailece bütün organlarımızı hatta kadavramızı,bari inanlığa son bir faydamız olsun diyerek bağışladık.Gönlümüz çok rahat ve herkese tavsiye ederiz...
''Cehennemi satın aldım hiç birinizi kabul etmiyorum'' sözü kulaklarımda.
Tamam
Öyle leziz bir sohbet ki..Aylar sonra hoşgeldiniz evimize.
Girişte anlattıklarınız hocam 😔ne kadar üzücü
Sizi burada görmek çok değerli ,sadece sizi dinlemek🙏🏻Teşekkür ederiz
Ömrünüze afiyet bereket 🌿
Ölüm Sonsuzluk Alemine göçtür
Hatırlanmaya değer şeyler üretiyorsunuz emin olun.🖤
"Gerçeğimiz bu ama idealimiz bu mu olmalıdır?" Aklınıza sağlık.
Allah cc Yar ve yardımcınız olsun Sağlık ve Afiyetler Diliyorum Sevgili Hocam
Sayın hocam bugün ikinci kez izliyorum , mükemmel bir programdı yenilerini bekliyoruz
“hüzün; ruhun nemidir,
çiy damlasıdır.”
Çok teşekkürler hocam gülmeyi yaşamı seviyorum ama ölümden hep korkmuştum sizi izledikten sonra ölümün sonsuz bir dinlenme olduğu korkumu giderdi.
Ağzınıza sağlık hocam öyle güzel anlattınız ki hepsini dikkat ve heyecanla dinledim siz o yazılanlara bakmayın ciddiyede almayın sevgiyle kalın
İyisi varsınız hocam..ömrünüze bereket diliyorum..🌿
Uzun zamandır sizi takip ediyorum..
Bazen ne demek istediğinizi anlamıyordum.
Artık netleştiniz ve daha etkilisiniz .
Teşekkürler .. Emeğiniz çok.
Sağolun.. Varolun.
Teşekkür ederiz sayın hocam çok güzel bir konuydu☺️🧿💙🌈🍀👏🏻👏🏻👏🏻
Hocamı dinlemek bir ayrıcalıktır ,kültür ve anlayıştır
İzlemeye başlamışken hemen bir not düşelim. Sizi özlemişim. Canlı yayına katılamadım, o yüzden video olarak izleyeceğim. Televizyonla aram yok, daha doğrusu televizyon kullanmıyorum. Aslını sorarsanız televizyondaki programlarınızı izlemekte zorlandığım için biraz uzak kaldım. Kendi kanalınızda sizi izlemek, öğrenmeye çalışmak büyük bir keyif. Sağ olun var olun. 🙏🙏
Merhaba
Bu ülkeye iki gömlek büyük geliyorsunuz saygıdeğer üstadım gönlüm sizinle duacıyım sydneyden en içten sewgilerimi sunuyorum .sewgiyle kalın bye
Teşekkürler bize ayırdığınız zamana hocam
Özlemişiz değerli hocam, evet kanalıda seyrediyorum ancak sizi sizin kanalınızdan seyretmek harika bir ayrıcalık Aydınlatıcı, bilgi verici ve ilham verici paylaşımanızdan dolayı emeğinize beyninize yüreğinize SAĞLIK! Sağolun varolun sağlıklı üretken uzun ömürlüolun...olun ki memleketimizin geleceğine daim olsun ışığınız....
öğrenmenin yaşı yokdur hocam ..siz ve sinan canan harikaydı ...ayrıca felsefe olmasa bence pekde gerçeklik olmazdı siz bu ülkede benim geç fark ettiğim bir değersiniz ..saygılarımla
Ölüm diriliştir ve ALLAH'A KAVUŞMAKTIR
ÖLÜMÜ COK SEVİYORUM HEMDE KORKUYORUM ALLAHİMA KAVUŞŞAMAMAKTAN..............
COK TEŞEKKÜR EDERİM HOCAM BİLGİLERİNİZ İÇİN.
Ölüm o kadar kolay değil ölürken ne kadar acılar ızdıraplar sıkıntılar işkenceler çekiyor insanlar nefes alamamak ne kadar zor nasıl korkmazsın ölümden bu daha işin başlangıcı ölümden sonraki ebedi acılara ızdıraplara nasıl katlanacaksınız eğer düzgün bir hayat yaşamadınız ölüm ötesi yaşama hazırlık yapmadınız gerekli çalışmaları düzenli olarak ruhunuzu bilincinizi güçlendirmediyseniz
Çok teşekkür ederim sevgili güzel insan. 💕💞
Siz bi programda gece ile ilgili bişeyler konuşmalı demiştiniz. ...bekliyoruz...💫🙏🙏🙏
Benim de evimde TV yok, şimdi mutlu oldum sizi gördüğüme burada. Bu arada yarın görüşürüz 🤗 Zonguldak'tan selamlarımla 💜🌹
Teşekkürler. Daha fazlasını bekliyoruz :)
ruh = işletim sistemi, yazılım (software), beden = donanım (hardware) ölüm = yazılımın, işletim sisteminin silinmesi, format atılması.
Yazdıklarımı okuyacağınızı düşünmediğim için, sadece tebrik etmekle yetindim. Ama kendimi alamadım, sanırım yazmak bana da iyi geliyor. Sizi bazı zamanlarda dinlediğimde, içinizi bu kadar açabildiğiniz fikrini yadsıyorum, hatta size karşı eleştirel bir düşünceye de varıyorum. Ama bu videoda ( konuşmanın 40. dakikasından sonrası için) sohbetinizin samimiyetini hissettim. Fikirlerinizin can alıcılığı, duygularınızı paylaştığınız noktada daha da artıyor. Ben nörobiyoloji araştırmacısyım. Aynı zamanda felsefe bölümü mezunuyum, nörofelsefe üzerine de çalışıyorum. İnsana tamamıyla bir organizma olarak bakmaktayım (önceden daha dualist idim). Ve insanın yaşarken, özellikle yüksek eşikte yaşadığı travmalar olmadığı durumlarda ölümle yakından uzaktan hiç bir ilgisinin olmadığını ben de tıpkı sizin gibi düşünüyorum.
Eğilim kelimesini arada kullanmanız bence çok yerinde, gerçekliğe uygun (accurate). İnsan beyninin sosyal yapılanmasının, sosyal bağlamda ortaya çıkan düşünce ve duygulara çok yoğun şekilde kaynaklık ettiği kanaatindeyim. Bu konuda çok ciddi araştırmacıların ciddi çalışmaları da var. Örneğin, Sue Carter bu konuda çok geniş bakabilen bir araştırmacı. Bazı çalışmalarında sosyal ortamdaki ilişki kaybının (yokluk, ki ölüm korkusunda yokluk kavramı bence çok etkin), o organizma üzerindeki yıkıcı etkilerinden ve sonuç olarakta o organizmayı ölüme sürükleyebileceğinden bahsediyor. Tıpkı Platon'da olduğu gibi. İnsan dili ve hissinde (ki ikisi de nörobiyolojik olgulardır) ortaya çıkan ölüm korkusunun da bu şekilde davranışa yansıması; bahsettiğiniz gibi koca koca filozofların ölümü bu kadar yüceltmesi; bence yaşanan farklı farklı acıların, örneğin işte sosyal kaybın bir sonucu. Tıpkı G. Edelman, A. Damasio, D. Dennett'in bilinç kavramını epifenomen olarak yorumlaması gibi, ölüme karşı ortaya konan bu düşünceler de bence koşulların bizler üzerinde yarattığı his ve düşüncelerin birer yansıması gibi.
Gibi, gibi. Size, bu konuları derinlemesine irdeleyen bir grubun önünde bunları yazmak keyifliydi. Ölümün uzak gelecekte, daha hafif şekilde tadılacak, yani aslında dediğiniz gibi tadılamayacak bir şey olmasını dilerim.
Çok teşekkür ederim.emeğinize sağlık.
Hocam teşekkür ederiz
Hocam bence insana bilmesi gereken kadar bilgi verilmiştir. Eğer çok daha fazlası verilseydi bu dünya gailesini yaşamak istemezdi . Yayininiz için teşekkürler. Yüreğinize sağlık
Merhamet ve duygu,Anadolu insanının ata öğretisidir.Ana(Revasiye Orcan)Polis,Asker ölümünde duygulanır.(Dağda ,bayırda ,çocuk vb. kim olursa olsun)onlarınki da ölümünde"anakuzusu"der hüzünlenir,değer verir.Doğan Cüceloğlu,'nun anası da her cana değer verirdi.Hiç okula gitmemiş.Bu analar,bugün değer ve saygı duyularak öne çıkarılmalı.Varlıklar ve canlılar nefes alsın.Yaşam sevinci ile yaşasın.Barış olsun.
Teşekkürler Dücane bey
Saygıdeğer hocam, bu sohbette girizgah çok uzun oldu, cennet-cehennem meselesine giremedik, sanırım ilave bir program yapmanız gerekecek..
"Olume dogru" Olume dogru olmak bence karamsarlik hissetmeye degil tam tersine huzur getiren bir dusunce oldugunu dusunuyorum, hissediyorum. Cunki olumu hatirlamak hergun o yone gittigimizi hatirmalak bana bu dunyadaki dertlerimin, sitresimin bir anlami olmadigini. Hayatta oldugum surece hayattan daha cok zevk almami sagliyor. Bu acidan ve duyguyla baktigimda bir cicek, bir bocek bana olagan ustu geliyor. Bir bocekle bir olabilmek. Seni isran sivri sinegi sevebilmek vs. Olunce bende olan 5 duyunun ruhumda olup olmayacagini bilmiyorum. Onun icin gozum, kulagim, hislerim, duygularim bana gecici oldugunu dusunerek bu 5 dudyumdan cok daha fazla haz alabiliyorum. Anlatmak cok zor. Karsimdakinin de anlamasi da zor. Cunki herkes bu konuda kendine oz bir yargisi var ve bu hayal ettigi yargi kisiye bir rahatlik verir. Hatta sizi dinlerken beni dusuncelerimin duygularimin yanlis oldugunami inandiracak diye cekiniyordum. Cunki gelecegimle ilgili hayal ettiklerimin yikilirsa ben ne yaparim, kabul edebilecegim nasil bir yol secerim veya secebilirmiyim. Boslukta olmak nereye, nasil gidecegin hakkinda rahatlatici bir dusuncen olmamasi benim acimdan urkutucu.
Teşekkür ederim.
Ölüm; insanoğlunun hiçbir şekilde arzu etmediği ( tek istemediği şey belkide) ama gerçekleşmesi zorunlu olan , sonuç (ne yazık ki) , değişmeyen en büyük gerçek....hayattaki en çelişkili durum bu bence..
❤Dücane hocam, sizi dinlemek ne kadar güzel. Büyücülerin balonlarını patlatıyorsunuz, teşekkürler.
En bilinmez şeydir ölüm..
Ne olduğu bilinse her tarafı huzur kaplarmış gibi geliyor.. Tam anlamıyla bilememek çıldırtıyor insanı.
Bu gün de dolu dolu geçti teşekkürler.
Hepsi, hepiciği bir maceraydı. Lise 2'de ilgi duyduğum Hasan..
Ne bilirim Halkın Kurtuluşu'nu, Devrim'i, işçi haklarını, soysuzluğu, yoksulluğu, eşitsizliği...
ÖĞRENDİM !..
Teşekkürler Dücane bey…
dil felsefesi ile ilgili dersler rica ediyorum
Büyük olasılıkla sonbahar döneminde.
Hume'in zamanında haberler sadece duyulurdu, videolar, resimler görülmezdi, veya kimse direk ordakilerle konusamazdi. Ama simdi farklı, bence simdi Hume'in dedigi kadar olmaz.
MERHABA KARDESIM SENI IZLIYORDUM VE BIRDEN KAYBOLDUN HAYIRLISI TEKRAR GELMISIN ESENLIKLER:
heyder baba, neneqızın gözleri,
rexşendenin şirin-şirin sözleri,
türki dedim, oxusunlar özleri,
bilsinler ki adam geder, ad qalar,
yaxşı-pisden ağızda bir dad qalar.
şehriyâr, heyder baba'ya selâm.
Hocam ölüsü olanlara, ölü evine yaklaşımımız hakkında bir konuşma yapar mısınız? Neden ölüsü olanı tekrar katmaya çalışırız? Neden ölüsü olanla empati kurmaya çalışırız? Neden kişinin ölüsünün olmasını ona unutturmaya çalışırız? Neden dedim ama nedeninden çok etikliği ve faydacılığı üzerine düşünsek. Erdemli bir insan çok sevdiği birini kaybeden bir dostunun ziyaretine gittiği zaman ölü evine, nasıl hareket etmeli?
Hocam var olunuz ve ilham veriyorsunuz çok yaşayın
Birçok defa ölüme bir adım yakın deneyimler yaşadım.. Hep birlikte sohbet edebileceğimiz ortam olsaydı konuşarak bir şekilde kestirme yoldan gözlemlerimi ve çıkarımlarımı paylaşmak isterdim ama iş yazmaya kalınca malumunuz yaz yaz sonu gelmez :)
harikasınız Dücane hocam👏👏 :) iyi ki varsınız sevgiler cok ama çok 🙏🙏sağlıklı günler diliyorum size
Ďücane beyamca agzınıza sağlık 17 yaşındayım sizleri kanalı ilk açtığınızdan beri biliyorum.
Bana sizi sorduklarında, verdiğim cevaplar da genellikle kaçamak oluyor, karşımdakinin idrakini tahmin edişimle orantılı olarak bir cevap vermek mecburiyetinde kalıyorum.
Bu durumda sizin üstünüze gölge düşürmekten çekinerekten soruyorum.
Sizi akranlarıma karşı nasıl tanımlamam gerekir ki verdiğim cevap onların kendi aydınlanmalarına sebep olsun?
Büyücü tanımı mükemmel .
teşekürler..
Öldükten sonra gidilen (hatta bu dünyaya da oradan gelindiği düşünülen) öte dünya düşüncesinin sonradan oluştuğunu biliyoruz. Önceden ölümle hayatın bittiği gerçeği zaten gözün dördüğü şeydi. Ölümden sonra yaşam inancı yoktu. SADECE BU KONUDA BİZLGİ VERİR MİSİNİZ BİR KONUŞMANIZDA? ÖLDÜKTEN SONRA YAŞAM OLDUĞU DÜŞÜNCESİ NE ZAMAN BAŞLADI?
İnsan aklı geliştikçe ve biriktirmeye başladıkça, elindekileri kaybetmenin korkusunu yaşamaya başladı. Bu kadar bilgi ,beceri. mevki ve mal nasıl yok olur, olmamalı fikri gelişmeye başladı. Ben kendim bunu bizzat yaşıyorum. Mesleki bilgim geliştikçe bunun sonunda maddi ve manevi birikimim gelişti ama yaş ilerledikçe fiziksel zayıflıklara maruz kalmaya başladım. Genç yaşlarımla ölüm çok kolaydı. Fakir bir aileden gelmek , toplumda yer edinmekte oldukça zor bir sınavdı. Bunu kavgacı bir kişiliğe bürünerek , saygı edinmeye çalıştım ama bu ölüme yakın olmaktı bu ve ölüm saygı için küçük bir bedeldi. Ama saygının başka türlü edinebileceğini kavradığımda ve bunu elde edip biriktirme becerim gelişmeye başlayınca elimdekileri kaybetmek yani ölmek eskisine göre çok daha zor gelmeye başladı.
Prof Dr Ismail gezgin in video sohbetlerini izlemenizi oneririm
Teşekkür ederim Dücane bey
TESEKKURLER EFENDIM..
Cok etkileyici bi soylesi
Teşekkür ediyorum; varolun, sağolun.
Ancak o kadar çok reklam açıldı ki, olsun da… bilemedim
İnsanlık bilinç kavramını açıklayamadığı sürece bir çemberin içinde dönüp durmaya,açıklayamadığı kavramların verdiği ızdırap ile son nefesini vererek,keşke şu aleme hiç gelmeseydim nakaratı ile baktıkça bakmak istediği özgür mavi gökyüzüne elveda diyecektir..
Sizi izlemek/dinlemek, benim için her zaman çok keyifli ve çok faydalı oluyor, bunun için teşekkür ederim. İnsan unutulduğunda ölür, tespitinize katılıyorum. Bu temayla ilgili olarak izleyip çok etkilendiğim ve sizlere de önermek istediğim bir film var. A Ghost Story (2017), izlemenizi tavsiye ederim. Selamlar, saygılar
Romanın yerlebir edilmesi ve nedenleri konusunun devamını dinlemeyi çok isterim.
Sezginin insanın bünyesindeki elektriksel kısımı farketmesi, buna gozle gorunmemesine ragmen isim vermesi, ustune ustluk bunu toplum olarak yapması...
Cennetten parsel satışları sahnesi de her ne kadar satıcıları ve alıcıları olsa da bir toplum tarafından sahneleniyor. Bunun da sezgisel imge olarak başlayıp, bir kavrama evrilmesi beklenebilir belki.
Teşekkürler
çok teşekkür ederim üstadım.
Ölüm yaşam belirtisinin sona ermesidir. Doğaya dönüştür. Kişinin kendi kıyametidir.
Teşekkürler...
Teşekkürler hocam emeğinize sağlık
Hocam merhaba, öte dünya inancı bir insan icadı mı yoksa dinlerin bize öğrettiği birşey mi sohbetinizde tam anlayamadım
Muhabbet çok güzeldi. Bitene doğru neredeyse üzüldüm. Neyse dilerim en kısa zamanda yine bir muhabbet yaparsınız. Ölümden bahsedince Cicero aklıma düştü sevgili hocam. 💞💕💞💕💞
Saygilar
Azerbaycandan selamlar
Dr.pach adam filminde geçen bir söz biz doktorlar ölümü geciktirmek için değil yaşam kalitesini artırmak için çalışmalıyız der.
Antinatalizm üzerine bir video yapabilir misiniz? Sizin görüşlerinizi merak ediyorum. Saygılar...
Ölüm hakkında kim ne derse boş
Çünkü hicbirşey bilmiyoruz bilemeyiz.
muhteşemdi.
Dücane abi, ölen sanatçılar için Allah rahmet eylesin dediniz :)
Tüm yazılı metinler siyasidir, söylemi üzerine de bir söyleşi isterim. Uygunsa.
Çok güzel, tebrikler
Biz sadece ölüme tepkiyi biliriz.Ölümün kandisini bilmeyiz.
Daima kaçırılan nokta şu; Tarih boyunca insanın ataları hissetti, hissetti, hissetti... Ama hissetmekten öteye gücü yetmedi. Bizlerede şöyle bir miras bıraktı; Akıllı ol, sende sadece hissetmekle kalacaksın.
Hocam bana göre insan ölümü savunmak,onu meşrulaştırmak onunla bir sevgili gibi koyun koyuna yaşamak zorunda ki bu onu daha güçlü kılacaktır.
Dücane Bey. Özellikle hatırlanmanın ölümsüzlük olarak kabul edildiğine dair olan bölüm çok ilgimi çekti. Truva filminde Aşil'in kelle koltukta savaşmasının gerekçesi olarak hatırlanmayı öne sürmesini şimdi anladım. Ancak konuşmada geçmeyen veya benim kaçırdığım bir nokta var. Aynı durum kötülük ve zulüm ile anılanlar için de geçerli midir? Bu anlayışa göre Hitler, Firavun, Nemrud vs. de ölmedi diyebilir miyiz?
Evet mulevves en uygun kelime nasıl böyle düşünülüyor anlamak mümkün değil.
Hocam merhaba, bu söyleşiden bağımsız yazıyorum. Hiçlik, zaman gibi popüler bilim anlatıcılarından fazlasıyla dinlediğimiz konularda daha felsefi, tarihsel ve sizin huzurlu üslubunuzla bezenmiş anlatımlar dinlemek, izlemek isterim. Alabilir misiniz bu konuları ele? Bilindik bilimsel yaklaşımların yanı sıra saatlerce konunun etrafında daire çizebilir misiniz kamera karşısında? Esenlikler...
1:02:21 Platon'un siyah at ve beyaz at metaforu... İkisi denegeye gelirse nefs tezkiye edilmiş demektir.