دکتر شاد یکم اذیت بودند بخاطر جای نشستن و من راستش اصلا راحت نبودم برای گوش دادن راحت . هر دو نازنین بسیار ارزشمند هستید ممنون بابت اشتراک گفتگوی دو نفره تون .🙏🙏❤️❤️
خیلی آموزنده و عالی سپاس. تجربه خودم در این زمینه هم به عنوان درمانگر و هم دردمند این است: وقتی اندازه درد و رنج ، چه روحی چه جسمی، از اندازه لذت بیشتر میشود فکر مرگ به سراغ انسان میآید. بزرگترین درد روحی احساس پوچی، تنهایی و جدا ماندن از هستی ست. این درد اینگونه است که انسان در خود فرو رفته و با هیچ چیزی در اطراف خود احساس ارتباط ندارد. حتی دیدن یک گل، درخت ، خوردن غذا و هیچ چیزی اورا برانگیخته نمی کند. این حس تهی بودن، خالی بودن و پوچی آنقدر برای بشر دردناک است که او را تا مرز نیستی میکشاند. دومی رنج جسمانی ست. افرادی که با دردهای جسمانی مزمن دست و پنجه نرم می کنند که قدرت حرکت را از آنها میگیرد و با دارو و درمان قابل کنترل نیست. ممکن است یکروز حالش خوب باشد و خوشحال شود، برای زندگی برنامه ریزی کند، ولی لحظه دیگر درد و ناتوانی همه برنامه ها را به هم می زند. یعنی حتی در درد هم ثباتی وجود ندارد که بشود روی آن حساب کرد. این نوع دردها به دنبال خود تنهایی و مشکلات روحی تهی بودن و هیچ بودن را به دنبال دارد. به عقیده من انسان باید حق اتمام زندگی را داشته باشد. چند سال پیش در کشوری که من هستم یک پزشک مقدار داروها و نوع دارویی که انسان می تواند استفاده کند تا مرگ بدون درد را تجربه کند بر روی نت گذاشت که جنجال زیادی به پا کرد. ولی او گفت خیلی آدمهادچه ما بخواهیم و چه نخواهیم خودکشی می کنند ولی وقتی نمی دانند چگونه اینکار را انجام دهند راههای پر رنج و وحشتناکی را پیش می‌گیرند پس بهتر است راهی را در دسترس بگذاریم که این عواقب را نداشته باشد. در هر صورت این یک بحث خیلی پیچیده و مهمی ست که حتما ادامه دهید.
چه غمگنانست تنها بودن در حصار دایره ای محبوس خود نبودن و یا بازیچه بودن نه معلوم است مسلمان است یا که پیدا کافری از او شکسته دل عابریست تنها دراین راه یا که بهتر کفن پوشیده مرده ایست زنده در ایجا که ندارد در عقب راهی و جای جلوه ای در پیش جه سخت ایت این درد همچو دیوار مثال نقطه ای کور بر سیاهی بودن چه سخت است این درد تنهایی و یا بازیچه بودن در جستن جام جم،جهان پیمودم روزی ننشستم و شبی نغنودم ز استاد چو راز جام جم بشنودم ان جام جهانمای جم من بودم خیام دلم چون غنچه ای در انتظار بهار همچون پروانه ای که در خیال پروازش شکستن پیله اش را تلاش میکند شور پریدن را تجربه میکند و در التهاب خواهشی روشن آگاهی شورش عظیمی را در سینه ام به ضربه.... ظربه ٫ ظربه میزند........
حال است که آینده وگذشته را میسازد ،امید وابسته به آینده است و افسوس مربوط به گذشته ،وقتی در حال زندگی کنی نه به چیزی امیدواری و نه افسوسی میخوری ،جاری هستی .. همین تلاش برای از بین بردن مانع ،ایجاد لذت میکند ،حتی اگر نتوانیم مانع را برداریم ،شکوفا میشویم چون راههای گوناگون را برای #مانع_زدایی😁 آزمایش میکنیم..مفهوم امید وصبر وتلاش امید و افسوس را حذف کنیم ،شادی متولد میشود... چرا خودکشی؟!تصور کن نیستی و زندگی کن... از تصور نیستی خودت وکوشش برای ایجاد لذت در دیگران و کم کردن رنجشان،شادیت سرشار میشود... این تلاش شما با درهم تنیدگی ،شایع میشود و دیگران نیز الگوبرداری میکنند.. چرا کودکان شادند؟!چون به اینده و گذشته فکر نمیکنند ،درحال ودر لحظه از زندگی نهایت لذت را میبرند... تو خوشبختی ... آن هنگام که خورشید را به عمق هزارتویِ نگاهت می خوانی ، سقف ها و سایه ها را پس می زنی و به تماشای پرواز پرندگان آزاد می نشینی . آن هنگام که غم ها را گوشه ی بن بستی چال می کنی و با حالی خوش ، روی برگ های خشکیده ی خیابانی پرسه می زنی ، جهان به طرز شگفت انگیزی زیباست ! حتی اگر این زیبایی به سانِ نیلوفری در محاصره ی مرداب باشد ! تو نیلوفر را ببین که جسورانه ایستاده ، سکون و تاریکیِ مرداب را پس زده و آسمان و آفتاب را در آغوش می گیرد . می بینی ؟ می توان در نهایتِ اسارت ، آزاد بود می توان در دلِ بدترین ها بود و بهترین ها را ساخت... می توان مرداب را هم برای صعود ، پله کرد و در سیاهی و درد ، ریشه داشت و به زیباترین حالت ممکن ، به اوج رسید ... #نرگس_صرافیان_طوفان می توان با آرامش و مهربانی و خردمندی ، تغییر مثبت ایجاد کرد... سپاسگزار از شروین مهربانم بحث عالی ومفید بود🙏👍
برای پیوند دادن گفت وگوی شیرین شما دو بزرگوار تنها یک کد می دهم : طعم گیلاس... ساخته زنده یادعباس کیارستمی.....عصاره آنچه گفتید در قالب یک فیلم سینمایی... شاد زیید روزافزون
من مدتهاست با خودم طی کردم که صبح که چشمم رو از خواب باز میکنم میگم اخ جون اشم برم میون خارها گل پیداکنم بعد واقعا در طول روز میبینم که لابلای خارها چقدر گل پنهان شده که می‌توان چید ولذت برد😊❤ گفتمان بسیار خوبی بود🙏🌺
دکتر شاد یکم اذیت بودند بخاطر جای نشستن و من راستش اصلا راحت نبودم برای گوش دادن راحت .
هر دو نازنین بسیار ارزشمند هستید
ممنون بابت اشتراک گفتگوی دو نفره تون .🙏🙏❤️❤️
چقدر صحبت هاتون خوب بود و واقعا ممنون🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
عالی ❤❤❤
The taste of things
این فیلم دو ساعت فقط در مورد طعم غذاها میگه. اینقدر لذت بخش هست که باور کردنی نیست.لذتهای ساده که زمان رو طولانی میکنه
I feel like Dr. Vakili❤
I feel like Dr.shad too❤
❤❤❤👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼
خیلی آموزنده و عالی سپاس. تجربه خودم در این زمینه هم به عنوان درمانگر و هم دردمند این است: وقتی اندازه درد و رنج ، چه روحی چه جسمی، از اندازه لذت بیشتر میشود فکر مرگ به سراغ انسان میآید. بزرگترین درد روحی احساس پوچی، تنهایی و جدا ماندن از هستی ست. این درد اینگونه است که انسان در خود فرو رفته و با هیچ چیزی در اطراف خود احساس ارتباط ندارد. حتی دیدن یک گل، درخت ، خوردن غذا و هیچ چیزی اورا برانگیخته نمی کند. این حس تهی بودن، خالی بودن و پوچی آنقدر برای بشر دردناک است که او را تا مرز نیستی میکشاند. دومی رنج جسمانی ست. افرادی که با دردهای جسمانی مزمن دست و پنجه نرم می کنند که قدرت حرکت را از آنها میگیرد و با دارو و درمان قابل کنترل نیست. ممکن است یکروز حالش خوب باشد و خوشحال شود، برای زندگی برنامه ریزی کند، ولی لحظه دیگر درد و ناتوانی همه برنامه ها را به هم می زند. یعنی حتی در درد هم ثباتی وجود ندارد که بشود روی آن حساب کرد. این نوع دردها به دنبال خود تنهایی و مشکلات روحی تهی بودن و هیچ بودن را به دنبال دارد. به عقیده من انسان باید حق اتمام زندگی را داشته باشد. چند سال پیش در کشوری که من هستم یک پزشک مقدار داروها و نوع دارویی که انسان می تواند استفاده کند تا مرگ بدون درد را تجربه کند بر روی نت گذاشت که جنجال زیادی به پا کرد. ولی او گفت خیلی آدمهادچه ما بخواهیم و چه نخواهیم خودکشی می کنند ولی وقتی نمی دانند چگونه اینکار را انجام دهند راههای پر رنج و وحشتناکی را پیش می‌گیرند پس بهتر است راهی را در دسترس بگذاریم که این عواقب را نداشته باشد. در هر صورت این یک بحث خیلی پیچیده و مهمی ست که حتما ادامه دهید.
حالمون خوب كردين 🍃❤️🍃
عالی بود و خوش
چقدر خوب بود ❤
❤
چه غمگنانست تنها بودن
در حصار دایره ای محبوس
خود نبودن
و یا بازیچه بودن
نه معلوم است مسلمان است
یا که پیدا کافری از او
شکسته دل عابریست تنها دراین راه
یا که بهتر
کفن پوشیده مرده ایست زنده در ایجا
که ندارد در عقب راهی و جای جلوه ای در پیش
جه سخت ایت این درد
همچو دیوار
مثال نقطه ای کور بر سیاهی بودن
چه سخت است این درد
تنهایی
و یا بازیچه بودن
در جستن جام جم،جهان پیمودم
روزی ننشستم و شبی نغنودم
ز استاد چو راز جام جم بشنودم
ان جام جهانمای جم من بودم خیام
دلم چون غنچه ای در انتظار بهار
همچون پروانه ای که در خیال پروازش
شکستن پیله اش را تلاش میکند
شور پریدن را تجربه میکند
و در التهاب خواهشی روشن
آگاهی شورش عظیمی را در سینه ام
به ضربه....
ظربه ٫ ظربه میزند........
حال است که آینده وگذشته را میسازد ،امید وابسته به آینده است و افسوس مربوط به گذشته ،وقتی در حال زندگی کنی نه به چیزی امیدواری و نه افسوسی میخوری ،جاری هستی ..
همین تلاش برای از بین بردن مانع ،ایجاد لذت میکند ،حتی اگر نتوانیم مانع را برداریم ،شکوفا میشویم چون راههای گوناگون را برای #مانع_زدایی😁 آزمایش میکنیم..مفهوم امید وصبر وتلاش
امید و افسوس را حذف کنیم ،شادی متولد میشود...
چرا خودکشی؟!تصور کن نیستی و زندگی کن...
از تصور نیستی خودت وکوشش برای ایجاد لذت در دیگران و کم کردن رنجشان،شادیت سرشار میشود...
این تلاش شما با درهم تنیدگی ،شایع میشود و دیگران نیز الگوبرداری میکنند..
چرا کودکان شادند؟!چون به اینده و گذشته فکر نمیکنند ،درحال ودر لحظه از زندگی نهایت لذت را میبرند...
تو خوشبختی ...
آن هنگام که خورشید را به عمق هزارتویِ نگاهت می خوانی ، سقف ها و سایه ها را پس می زنی و به تماشای پرواز پرندگان آزاد می نشینی .
آن هنگام که غم ها را گوشه ی بن بستی چال می کنی و با حالی خوش ، روی برگ های خشکیده ی خیابانی پرسه می زنی ،
جهان به طرز شگفت انگیزی زیباست !
حتی اگر این زیبایی به سانِ نیلوفری در محاصره ی مرداب باشد !
تو نیلوفر را ببین که جسورانه ایستاده ، سکون و تاریکیِ مرداب را پس زده و آسمان و آفتاب را در آغوش می گیرد .
می بینی ؟
می توان در نهایتِ اسارت ، آزاد بود
می توان در دلِ بدترین ها بود و بهترین ها را ساخت...
می توان مرداب را هم برای صعود ، پله کرد
و در سیاهی و درد ، ریشه داشت و به زیباترین حالت ممکن ، به اوج رسید ...
#نرگس_صرافیان_طوفان
می توان با آرامش و مهربانی و خردمندی ، تغییر مثبت ایجاد کرد...
سپاسگزار از شروین مهربانم بحث عالی ومفید بود🙏👍
برای پیوند دادن گفت وگوی شیرین شما دو بزرگوار تنها یک کد می دهم : طعم گیلاس... ساخته زنده یادعباس کیارستمی.....عصاره آنچه گفتید در قالب یک فیلم سینمایی... شاد زیید روزافزون
من مدتهاست با خودم طی کردم که صبح که چشمم رو از خواب باز میکنم میگم اخ جون اشم برم میون خارها گل پیداکنم
بعد واقعا در طول روز میبینم که لابلای خارها چقدر گل پنهان شده که می‌توان چید ولذت برد😊❤
گفتمان بسیار خوبی بود🙏🌺
پاشم
اطلاعات کلاسهای شاد رو که در ویدیو پیشین صحبتش رو داستید ارائه ندادید.
چطور باهاشون تماس بگیریم؟
پیج اینستاگرام دکتر شاد instagram.com/shaad.life3
چطور با دکتر وکیلی برای یه پژوهش تماس بگیرم؟
روی تلگرام میتونید پیام بدید. @SherwinVakili