Pięknie opowiadasz. Na razie przeczytałam pierwszą część "Mojej walki" i zdziwiło mnie to, jak interesująca okazała się ta wolna i pełna, jak to określasz, "śmieci" narracja. Jest jednocześnie o wszystkim i o niczym, o człowieku jednym z wielu, ale została tak napisana, że w tej szczerości jest coś urzekającego. Czekam na następne filmy. :)
Przypomniałam sobie próbując napisać ten komentarz scenę z filmu, jak osoba siedzi przed komputerem i chce wyrazić prawdziwe uczucia, tak po prostu od serca a potem kasuje wszystko i wysyła tylko -ok. Czuję się właśnie jak ta osoba, więc napiszę tylko, że szanuję, podziwiam i chcę więcej.
"Doświadczenie literatury jako doświadczenie życia" - te słowa mnie zachęciły i nie zawiodłam się :) Uwielbiam tą serię i bardzo się cieszę, że powstają takie książki, które walczą z mitem, że literatura jest oderwana od rzeczywistości, choćby miały być takie pełne "śmieci" i momentami nudnawe i monotonne, zresztą to jeszcze bardziej sprawia, że są one realniejsze, a nie jak niektóre przekoloryzowane powieści, które na dodatek stwarzają pozór, że są odzwierciedleniem realiów. A Knausgård bardzo podziwiam 😍
Nie wiem czy ta książka jest dobra, ale już jestem bardzo jej ciekawa, natomiast z całą pewnością stwierdzam, że robi Pan najlepsze recenzje książkowe. Dziękuję i czekam na następne.
Jestem w trakcie czytania drugiego tomu. Zatopiłam się bez pamięci, uwielbiam i już cierpię, że niedługo skończę całość... i co wtedy??? Szukałam Pana recenzji i dziękuję, również za podpowiedź o obejrzeniu wywiadów z autorem.
Planowałem przeczytać tylko pierwszy tom - żeby wiedzieć, o co tyle hałasu - a ostatecznie tak mnie ten cykl dotknął, że obecnie czytam już piąty tom i wciąż co jakiś czas się zachwycam. Otwierające pierwszą część parędziesiąt stron poruszyło mnie w takim stopniu, jak chyba tylko Proust na pierwszych stronach swojego cyklu - te opisy dziecięcych wzruszeń mają jakąś wyjątkową moc u obu autorów. Chyba właśnie przez to, że z pozoru tak błahe sytuacje okazują się tymi najistotniejszymi. Nagle sam zacząłem wspominać rzeczy, o których - myślałem - już dawno zapomniałem. I tak co kilkadziesiąt stron. Bardzo mocna rzecz choćby z tego względu. Fajnie, że o niej powiedziałeś, doceniam też flow bez spinki i że w ogóle zdecydowałeś się znowu coś nagrać :))
Wczoraj Cię odkryłam i nie mogę przestać słuchać! Takiego kanału mi tu brakowało, czuję, że rozwijam się z każdym Twoim słowem. Dziękuję i zostaję na dłużej :)
Szkoda, że można dać tylko jedną łapkę w górę. Też jestem już po całym cyklu i zgadzam się z każdym zdaniem Twojego mówionego eseju. Czekam z niecierpliwością na więcej i życzę kolejnych literackich inspiracji!
Czy planujesz nagrać kiedyś bookshelf tour? Myślę, że wielu z widzów byłoby zadowolonych, ze względu na to jak różne książki od popularnej części booktuba prezentujesz
Gdybym taki wstęp, i tak przygotowana ( ewentualnie ) zaczęła " Moja walka " kto wie może i bym do końca pierwszego tomu dotrwala ... Dzięki . ( Miło, że znowu nagrywasz ) .Pozdrowienia .
Uprzejmie proszę o nową recenzuje. "Moją walkę " czytam , dziękuję bardzo, świetna , jeszcze to trochę potrwa, ale co dzień sprawdzam czy jest nowa recenzja od Pana, a tu nic. Szkoda, bo nie bardzo mam ochotę słuchać innych.
Czy czytałeś inne rzeczy Knausgaarda? Szukam zwłaszcza książki, o której pisaniu wspomina chyba w tomie drugim; miałaby się zaczynać sceną, w której płyną z ojcem łowić raki/homary. Jeśli dobrze pamiętam chodzi o A Time to Every Purpose Under Heaven w Mojej walce jest to tłumaczone jako "Wszystko ma swój czas".
Świetna rozprawa (jeśli można nie znając tekstu tak ocenić filmik na YT)! Też nie uznaję podziału na siłę i słabość. To że coś w swojej istocie jest delikatniejsze nie oznacza że jest gorsze. Niestety mylnie odbierane przez ten świat (pokora, skromność, etc.) jako słabość. Pytanie - czy trzeba przeczytać wszystkie wielkie dzieła (jak np Prousta) żeby móc pisać dobrze? Na co zwracałbyś uwagę czytając książkę blogera?
Myślę, że porównanie z Proustem jest jednak na wyrost. Stylistycznie i warsztatowo (to drugie przede wszystkim) różni te książki prawie wszystko. I o ile obaj autorzy wyszli z podobnego punktu, Proust nie posunął się do czegoś takiego nigdy. Nie dokonał bolesnej wiwisekcji cudzych cierpień, epizodów depresyjnych, bardzo intymnych szczegółów. Bohaterowie Prousta są mocno inspirowani prawdziwymi ludźmi, ale to fikcja. Książki Knausgarda krzywdzą osoby, których ból pisarz postanowił wybebeszyć. Dlatego przestałam to czytać w trakcie trzeciego tomu. Póki rozliczał się z ojcem czy ze sobą - mogłam go nawet nie lubić jako osoby, ale być stanie wciąż czytać jego prozę. Ale potem zaczął opisywać rzeczy, do których nie miał prawa i dla mnie to było już za dużo. Jego wywiadów z Vargą czytać nie mogę, ale ja za Vargą bardzo mocno nie przepadam.
Mam w serduszku cichą nadzieję że kiedyś będziesz chciał omówić jakąś książkę Lacana. Czytałam 2 razy ,,Triumf religii" i mimo dobrych chęci nic nie zrozumiałam
Od początku mam w planach osobny odcinek o Lacanie, ale nie mogę się jeszcze zabrać. Najlepiej zacząć poznawanie Lacana od omówień (Fink, Zizek, Lang, Gusin itd), a dopiero później seminaria i odczyty. Tak czy inaczej trzeba mieć przygotowanie. Powodzenia i radości w lekturze!
Ja mam za sobą tylko pierwszy tom. Wrażenia? Mhm... W pierwszej kolejności zdziwiło mnie to, jak te - jak je nazwałeś - informacyjne śmieci się dobrze czyta. To jest łądnie napisane, z dużym nerwem obserwacyjnym, ale z drugiej strony... ta opowieść ostatecznie zostawiła mnie nieco obojętnym.. Nic mi właściwie od siebie nie dała. Mogą docenić kunszt autora, ale właściwie tyle. Nie mam tego, co przy Prouscie, który daje od siebie dużo więcej. Co ciekawe moim zdaniem Proust jest pomimo swojej barokowej frazy i przesadyzmu bardziej opowieścią klarowną psychologicznie, niż Knausgard, który w tym bardziej mi się wydawał jednak impresjonistyczny. Proust bardziej syntezuje i na końcu jednak daje pełny obraz.
Ach, jak ja lubię słuchać takiego 'mówienia' o książkach! ❤️
Czytałam ksiązkę i z wielką przyjemnością wysłuchałam recenzji. Za mną dwa tomy i teraz biegnę
do biblioteki po kolejne
W większości nie znam książek o których opowiadasz, ale matko, jak dobrze się Ciebie słucha 😍.
Pięknie opowiadasz. Na razie przeczytałam pierwszą część "Mojej walki" i zdziwiło mnie to, jak interesująca okazała się ta wolna i pełna, jak to określasz, "śmieci" narracja. Jest jednocześnie o wszystkim i o niczym, o człowieku jednym z wielu, ale została tak napisana, że w tej szczerości jest coś urzekającego. Czekam na następne filmy. :)
Przypomniałam sobie próbując napisać ten komentarz scenę z filmu, jak osoba siedzi przed komputerem i chce wyrazić prawdziwe uczucia, tak po prostu od serca a potem kasuje wszystko i wysyła tylko -ok. Czuję się właśnie jak ta osoba, więc napiszę tylko, że szanuję, podziwiam i chcę więcej.
"Doświadczenie literatury jako doświadczenie życia" - te słowa mnie zachęciły i nie zawiodłam się :) Uwielbiam tą serię i bardzo się cieszę, że powstają takie książki, które walczą z mitem, że literatura jest oderwana od rzeczywistości, choćby miały być takie pełne "śmieci" i momentami nudnawe i monotonne, zresztą to jeszcze bardziej sprawia, że są one realniejsze, a nie jak niektóre przekoloryzowane powieści, które na dodatek stwarzają pozór, że są odzwierciedleniem realiów. A Knausgård bardzo podziwiam 😍
Przeczytałem, dziękuje za polecenie.
Nie wiem czy ta książka jest dobra, ale już jestem bardzo jej ciekawa, natomiast z całą pewnością stwierdzam, że robi Pan najlepsze recenzje książkowe. Dziękuję i czekam na następne.
Jestem w trakcie czytania drugiego tomu. Zatopiłam się bez pamięci, uwielbiam i już cierpię, że niedługo skończę całość... i co wtedy???
Szukałam Pana recenzji i dziękuję, również za podpowiedź o obejrzeniu wywiadów z autorem.
Planowałem przeczytać tylko pierwszy tom - żeby wiedzieć, o co tyle hałasu - a ostatecznie tak mnie ten cykl dotknął, że obecnie czytam już piąty tom i wciąż co jakiś czas się zachwycam. Otwierające pierwszą część parędziesiąt stron poruszyło mnie w takim stopniu, jak chyba tylko Proust na pierwszych stronach swojego cyklu - te opisy dziecięcych wzruszeń mają jakąś wyjątkową moc u obu autorów. Chyba właśnie przez to, że z pozoru tak błahe sytuacje okazują się tymi najistotniejszymi. Nagle sam zacząłem wspominać rzeczy, o których - myślałem - już dawno zapomniałem. I tak co kilkadziesiąt stron. Bardzo mocna rzecz choćby z tego względu. Fajnie, że o niej powiedziałeś, doceniam też flow bez spinki i że w ogóle zdecydowałeś się znowu coś nagrać :))
Oj, Jacuś, jak dobrze, że wróciłeś. Nie przebrnęłam przez tom pierwszy, niestety...
Wczoraj Cię odkryłam i nie mogę przestać słuchać! Takiego kanału mi tu brakowało, czuję, że rozwijam się z każdym Twoim słowem. Dziękuję i zostaję na dłużej :)
Wracaj na kanał pliz. Tak wspaniale mówisz o książkach. PS zakochałam się w prozie Knausgaard dzięki Tobie.
uwielbiam Twój głos. i ciekawie opowiadasz o tej książce.
Szkoda, że można dać tylko jedną łapkę w górę. Też jestem już po całym cyklu i zgadzam się z każdym zdaniem Twojego mówionego eseju. Czekam z niecierpliwością na więcej i życzę kolejnych literackich inspiracji!
Dobrze że nie "Moja Walka" pewnego innego autora. :D
Niesamowicie miło znów cię słyszeć, mów do nas więcej :)
Co prawda nie wiem, czy przeczytam, ale i tak dziękuję za przybliżenie. ;-)
Fantastycznie że wróciłeś!
Już myślałem, że nie doczekam się tego powrotu
po 1 sekundzie filmiku już daje like.
Wow świetna recenzja, jestem zachwycona serią, aktualnie czytam tom 2
Miło znów Cię słyszeć 😊
Wspaniale zachecasz. Spróbuje. Bardzo się cieszę że jesteś. Długo kazales czekać. Pozdrawiam cieplutko
Czy planujesz nagrać kiedyś bookshelf tour? Myślę, że wielu z widzów byłoby zadowolonych, ze względu na to jak różne książki od popularnej części booktuba prezentujesz
Miło było znów Cię posłuchać 😊
Gdybym taki wstęp, i tak przygotowana ( ewentualnie ) zaczęła " Moja walka " kto wie może i bym do końca pierwszego tomu dotrwala ...
Dzięki . ( Miło, że znowu nagrywasz ) .Pozdrowienia .
Obudziles we mnie motywacje, zeby w koncu po nia siegnac (tym bardziej, ze lezy od jakiegos czasu, juz zakurzona, na regale) dziekuje!
Miałem farta kupiłem całą serię za 65 zł w ciucholandzie stan bardzo dobry
Więcej mówionych esejów, prosimy!
uwiwlbiam
Dzięki!
Czekałem na to
mam jeden problem z twoimi materiałami, za dobrze się Ciebie słucha i człowiek by słuchał i słuchał i słuchał.
Może go trochę nie było, ale przynajmniej książki poukładał, no i nowa półka się pojawiła
"Co zrobić z przeszłością w sensie literackim?" Inspirujące pytanie także w innym sensie, np.osobistym ...
Nareszcie!
Uprzejmie proszę o nową recenzuje. "Moją walkę " czytam , dziękuję bardzo, świetna , jeszcze to trochę potrwa, ale co dzień sprawdzam czy jest nowa recenzja od Pana, a tu nic. Szkoda, bo nie bardzo mam ochotę słuchać innych.
Czy czytałeś inne rzeczy Knausgaarda? Szukam zwłaszcza książki, o której pisaniu wspomina chyba w tomie drugim; miałaby się zaczynać sceną, w której płyną z ojcem łowić raki/homary. Jeśli dobrze pamiętam chodzi o
A Time to Every Purpose Under Heaven
w Mojej walce jest to tłumaczone jako "Wszystko ma swój czas".
I ve never click so (damn af) fast
Świetna rozprawa (jeśli można nie znając tekstu tak ocenić filmik na YT)! Też nie uznaję podziału na siłę i słabość. To że coś w swojej istocie jest delikatniejsze nie oznacza że jest gorsze. Niestety mylnie odbierane przez ten świat (pokora, skromność, etc.) jako słabość. Pytanie - czy trzeba przeczytać wszystkie wielkie dzieła (jak np Prousta) żeby móc pisać dobrze? Na co zwracałbyś uwagę czytając książkę blogera?
1. Żeby dobrze pisać, trzeba sporo czytać (niekoniecznie Prousta). 2. Zwracałbym uwagę na tekst.
czyli flaki z olejem - dzięki :)
tylko czytaj i gadaj o tym, nie rób nic innego :)
Powiedz coś o panu K. Kieślowskim, proszę :)
Myślę, że porównanie z Proustem jest jednak na wyrost. Stylistycznie i warsztatowo (to drugie przede wszystkim) różni te książki prawie wszystko. I o ile obaj autorzy wyszli z podobnego punktu, Proust nie posunął się do czegoś takiego nigdy. Nie dokonał bolesnej wiwisekcji cudzych cierpień, epizodów depresyjnych, bardzo intymnych szczegółów. Bohaterowie Prousta są mocno inspirowani prawdziwymi ludźmi, ale to fikcja. Książki Knausgarda krzywdzą osoby, których ból pisarz postanowił wybebeszyć. Dlatego przestałam to czytać w trakcie trzeciego tomu. Póki rozliczał się z ojcem czy ze sobą - mogłam go nawet nie lubić jako osoby, ale być stanie wciąż czytać jego prozę. Ale potem zaczął opisywać rzeczy, do których nie miał prawa i dla mnie to było już za dużo. Jego wywiadów z Vargą czytać nie mogę, ale ja za Vargą bardzo mocno nie przepadam.
Ile książek miesięcznie czytasz ? Tak mniej więcej, pytam z ciekawości.
Myślę, że tak mniej więcej można to zobaczyć na jego profilu na lubimyczytac.pl :)
Nie zrzucaj na ten kanał Komety❤
To zależy :)
@@podnaporem ogólnik mogłeś chociaż rzucić, moja ciekawość jest nadal niezaspokojona :)
Około 15 miesięcznie, ale wliczam w to też książki poetyckie, które są króciutkie.
Mam w serduszku cichą nadzieję że kiedyś będziesz chciał omówić jakąś książkę Lacana. Czytałam 2 razy ,,Triumf religii" i mimo dobrych chęci nic nie zrozumiałam
Od początku mam w planach osobny odcinek o Lacanie, ale nie mogę się jeszcze zabrać. Najlepiej zacząć poznawanie Lacana od omówień (Fink, Zizek, Lang, Gusin itd), a dopiero później seminaria i odczyty. Tak czy inaczej trzeba mieć przygotowanie. Powodzenia i radości w lekturze!
Jacku,jak zacząć czytać książki o, których opowiadasz ? :D
Jacek gdzie jesteś
Idziemy znowu kiedyś na kawę?
Tak
@@podnaporem to przyjedź do Warszawy, ja do Krakowa jeździć nie będę, bo moje płuca nie wytrzymają od smogu 😂
@@pet_ricia spoko, ja idę z wami, żeby nie było tak niezręcznie.
Czy Panu już płacą za recenzowanie? Bo powinni, oni, jacyś.
a nowy przekład prusta czytałeś? Ja do typa podchodzę jak do wszystkiego co ktoś nazwał kiedyś WIELKIM I WAŻNYM, ale jak już to chyba po nowy sięgnę
z ironią i niechęcią. jak ktoś mówi o WIELKIEJ literaturze, którą TRZEBA znać to zbiera mi się na wymioty
Jeszcze nie czytałem, ale to kwestia czasu.
Bardzo długo czytasz jedną książkę
Ja mam za sobą tylko pierwszy tom. Wrażenia? Mhm... W pierwszej kolejności zdziwiło mnie to, jak te - jak je nazwałeś - informacyjne śmieci się dobrze czyta. To jest łądnie napisane, z dużym nerwem obserwacyjnym, ale z drugiej strony... ta opowieść ostatecznie zostawiła mnie nieco obojętnym.. Nic mi właściwie od siebie nie dała. Mogą docenić kunszt autora, ale właściwie tyle. Nie mam tego, co przy Prouscie, który daje od siebie dużo więcej. Co ciekawe moim zdaniem Proust jest pomimo swojej barokowej frazy i przesadyzmu bardziej opowieścią klarowną psychologicznie, niż Knausgard, który w tym bardziej mi się wydawał jednak impresjonistyczny. Proust bardziej syntezuje i na końcu jednak daje pełny obraz.
Bardzo się męczyłem, pierwszy tom dałem radę, nie polecam.
kurwa ziom pierdolisz tak że chyba zostałem przez ciebie gejem :)
Jesteś żałosnym idiotą, gorszym od "Idiotów" Larsa Von Triera.
Pomyślałam od razu o innej książce gdy zobaczyłam słowa 'Moja Walka'