BISSCHOP DE KORTE vindt het ZIJN TAAK om de BINDENDE FACTOR te blijven | KRAAK. vraagt door
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 6 ก.ย. 2024
- Bij zijn aantreden ruim zeven jaar geleden riep Bisschop De Korte (68) van Den Bosch alle partijen op de verdeeldheid te overwinnen. Terugkijkend erkent hij dat daar niet zo heel veel van terecht is gekomen. Zo staat hij zelf niet bepaald op één lijn met zijn hulpbisschop. Maar, hij vindt ook dat die verschillen te veel benadrukt worden. "Een vallende boom maakt meer lawaai dan een heel bos dat gewoon groeit." Al het Brabantse nieuws volgen? Abonneer je dan op ons kanaal: bit.ly/11jJQQT.
Welkom op het TH-cam kanaal van Omroep Brabant! Hier vind je nieuwsvideo's over alle actualiteiten in en rondom Noord-Brabant, misdaad, entertainment, sport en evenementen uit de provincie. Omroep Brabant is één van de grootste regionale omroepen van Nederland.
Download de app:
iOS: itunes.apple.c...
Android: play.google.co...
Of volg ons op:
* Website: www.omroepbraba...
* Facebook: / omroepbrabant
* Instagram: / omroepbrabant
* Twitter: / omroepbrabant
#OmroepBrabant #Nieuws #podcast
![[LIVE] : ONE ลุมพินี 78 | คู่เอก "ปกรณ์ vs ฟาบิโอ"](http://i.ytimg.com/vi/LSOmgl0Th2c/mqdefault.jpg)
Mgr.Gerard de Korte is een duidelijke communicator met een heldere visie.
Bindend factor tussen wat, priesters en kinderen?
Wel een van de betere die Gerard. ⛪✝️
JDie priesters moeten zich drukker maken dat hun collegas zich niet vergrijpen aan kinderen, ipv moeilijk doen wie wel of niet een zegen mag krijgen.
Waar is ,n man als kardinaal de Jong van it Amelan. ?
Test
In de tijd van het Rijke Roomse Leven, dat was vooral voor de tweede wereldoorlog, en nog een beetje daarna, tot aan het einde van de jaren 50, toen had je inderdaad ook wel accent-verschillen in opvatting, maar er was in Rome een wettige Paus, dat is het grote verschil met nu.
De Kerk leerde in het openbaar ook niets wat ketters was, in tegenstelling tot nu.
Vroeger was er een bloeiend katholiek leven. Brabant was toen een echte cultuur.
Mede dankzij die sterke cultuur en het gebedsleven, en de zorg voor elkaar, is Brabant er genadig vanaf gekomen tijdens de tweede wereldoorlog.
Het is in verval geraakt, na de oorlog, door misschien een beetje het "trauma" van het Rijke Roomse Leven, als je dat een trauma kunt noemen, strenge nonnen die sloegen en aan je oor trokken, maar dat was niet de echte reden. De belangrijkste reden is de sluipende geloofsafval, en dat er in 1958 een Tegen-Paus werd gekozen, al zijn opvolgers tot aan nu zijn Tegen Pausen gebleven. Vanaf toen begon de ineenstorting.
Een wettige Paus wil zeggen dat hij gekozen is door wettige kardinalen in een Conclaaf, en dat hij zijn ambt accepteert, door zijn "accepto" uit te spreken. Een Paus kan ook wettig gekozen worden door zijn voorganger, zonder tussenkomst van een Conclaaf, dus zonder een democratische stemming, alleen door de Paus die dan regeert.
Vanaf het ogenblik van zijn "accepto" heeft de nieuwe Paus de bijzondere bijstand van de Heilige Geest, en de hoogste jurisdictie-macht over de hele Kerk.
Is dat niet het geval, dan hebben we te maken met een Tegen-Paus, die niet de bijstand heeft van de Heilige Geest, en dus de kerk automatisch op een dwaalspoor zal leiden.
Dat laatste is nu al 65 jaar het geval, vanaf 28 Oktober 1958, en daarom is de katholieke kerk in zo'n diepe crisis geraakt, ernstiger nog dan het historische Westerse schisma van de 14e eeuw. De Paus is de belangrijkste man binnen de kerk, en het is zelfs zo dat alleen de volgelingen van een wettige Paus, echte katholieken genoemd mogen worden. Al het andere valt buiten de Katholieke kerk. Alleen binnen de echte Katholieke kerk zijn er wettige en vruchtbare Sacramenten te verkrijgen, en een vruchtbaar geestelijk leven.
De enigste oplossing voor de crisis is, dat de wettige Paus weer in Rome mag komen regeren.
Zo kunnen wij onze beschaving redden, want dat is wat er op het spel staat.
De huidige, wettige Paus is Gregorius XVIII, maar hij moet verborgen blijven leven in ballingschap, omdat anders zijn leven bedreigd zou worden. Niemand weet ook waar hij zit.
Dat kan natuurlijk niet zoiets.
De meeste Brabanders vochten voor de Duitsers tegen de Russen op advies van de Kerk in Brabant. Een echt cultuurtje hoor. "De Paus is de belangrijkste man binnen de kerk, en het is zelfs zo dat alleen de volgelingen van een wettige Paus, echte katholieken genoemd mogen worden" Is de no true scotsman fallacy. Eén ding is in ieder geval duidelijk, volgelingen van God zullen elkaar alsnog beoordelen en vooral veroordelen over wie er 'juist' gelooft. Geen wonder dat je religie aan het sterven is.
@@jantjedoedelus8079 "De meeste Brabanders vochten voor de Duitsers", hm...nee waar haal je dat vandaan. Er waren in Brabant wel vrijwilligers die dat deden, en in de kerk preekten de pastoors ook over het gevaar van het communisme, dat is waar.
Maar de katholieke kerk had toen nog wel een duidelijke boodschap. Ze stonden ergens voor. Ze leerden de jeugd bidden, hoe ze zich moesten gedragen, wat wel en niet kon. Ze gaven hun zin en richting in het leven. Een gevoel van geborgenheid.
De gezinnen waren groot, op de scholen was orde. Er was nauwelijks criminaliteit, en mensen waren meer tevreden dan nu. Met heel de welvaarts cultuur die we nou hebben, is er een groot onbehagelijk gevoel ontstaan. Nog nooit zoveel moorden, zelfmoorden, psychiatrie en eenzaamheid geweest dan nu.
De oorzaak daarvoor is de revolutie van de jaren 60, en de geloofsafval.
Wat daarvoor in de plaats gekomen is nou, absurde muziek, drugs en een cultuur van nul, waar iedereen het maar moet uitzoeken, zogenaamd omdat God in jezelf zou zitten. En een kerk die alleen maar leutert over wereldvrede.
Als je in de dorpen rond rijdt dan zie je voornamelijk oude mensen.
Logisch dat de jongeren daar niet blij van worden. Maar ze begrijpen niet wat er mis gegaan is, want dat vertelt hun niemand.
Een wettige paus... is die dezelfde als de paus die aan het einde van de tweede wereld oorlog de nazi's heeft geholpen te ontsnappen naar Zuid-Amerika (de zogenaamde ratlines)?
Als dat soort zaken oordeeld God over niet de paus.