Όποιος πραγματικά γνωριζει μουσική, δεν μπορεί να μη θαυμάσει το απίστευτο πιάνο του Βασίλη Τσαμπρόπουλου σε αυτήν την εκδοχή. Μόνο ένας μουσικός τέτοιου επίπεδου θα μπορούσε να προσεγγισει με αυτήν την ποιότητα και αυτή την ατμόσφαιρα το τραγούδι αυτό. Παύει πλέον να το ορίζει κάνεις ως τραγούδι, αλλά με την προσέγγιση του Τσαμπρόπουλου ως σύνθεση και ως έργο.
Εδώ ένας όντως γνωστής της μουσικής δεν θαυμάζει παρά την ευφυή και εξαιρετικά λεπτεπίλεπτη εναρμόνιση του Τσαμπρόπουλου, σαφώς με την αιθέρια φωνή της Καραντζή. Αλλά η ευφυής μουσική προσέγγιση του Τσαμπρόπουλου ειναι που κάνει τη μεγάλη διαφορά και δείχνει την άπειρη ευαισθησία αυτού του σοφού πνευματος, που αν δει κάποιος το έργο του, τόσο στη μουσική όσο και στη Φιλοσοφία, βλέπει πόσο ευαίσθητα, λεπτεπίλεπτα και ήσυχα, μα δυναμικά, αντιστέκεται σε αυτόν τον κόσμο και αυτήν την εποχή που δυστυχώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καν το σωστό από το λάθος ή την αξία από το μη άξιο, συγχέοντας τις προσωπικές αισθητικές εμπειρίες τους, όσο μη επαρκώς αναθρεμμένες και να είναι, με την αξιολόγηση της ουσίας. Για να επιστρέψω όμως στο κομμάτι αυτό με την ερμηνεία του Τσαμπρόπουλου, πρέπει να πω επιπλέον για τον οποιονδήποτε καλής θέλησης ακροατή, να παρατηρήσει προσεκτικά τις αρμονίες και την ησυχία με την οποία περιβάλλουν τη φωνή και τη βασική μελωδική γραμμή που δεν έχει αλλάξει στο έπακρο το γνωστό σε όλους παραδοσιακό. Εκεινες τις απέριττες κρυμμενες αρμονίες στο κλάσμα του δευτερολέπτου! Υπάρχει ένας αδιανόητα πρωτοφανής τρόπος σε αυτόν τον εκτελεστή να μην επιβάλλεται, όπως προσπαθούν όλοι οι σολίστες, στη φωνή. Να ΜΗΝ αλλοιώνει τη μουσική αίσθηση, αλλά να την αναδεικνύει τόσο αθόρυβα και τόσο ήσυχα σαν να νομίζεις ότι προέρχεται για κάτι εύκολο αυτό που κάνει. Κι είναι τόσο δύσκολο! Τόσο δύσκολο να επιλέξεις αυτές τις συγκεκριμένες αρμονίες, κρυμμένες οι περισσότερες πίσω από τη φωνή! Ως μουσικός δεν σου έρχονται αυτές πρώτες στο μυαλό. Κι εκείνος ενσωμάτωσε αρμονικά τις πιο απρόσμενες και έκανε το πιάνο, ένα όργανο χωρίς crescendi και decrescendi, να βγάζει τόσο ευαίσθητες δυναμικές, ειδικά στα piano και pianissimo χρώματα. Όχι απλώς ένα αριστούργημα. Αλλά μαγεία.
Φοβερή φωνή χαρίζει απλόχερα θεϊκή γαλήνη
Όποιος πραγματικά γνωριζει μουσική, δεν μπορεί να μη θαυμάσει το απίστευτο πιάνο του Βασίλη Τσαμπρόπουλου σε αυτήν την εκδοχή. Μόνο ένας μουσικός τέτοιου επίπεδου θα μπορούσε να προσεγγισει με αυτήν την ποιότητα και αυτή την ατμόσφαιρα το τραγούδι αυτό. Παύει πλέον να το ορίζει κάνεις ως τραγούδι, αλλά με την προσέγγιση του Τσαμπρόπουλου ως σύνθεση και ως έργο.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας και σας ευχαριστώ για το σχόλιο που δείχνει πραγματική μουσική γνώση.
@@nektariakarantziΘεωρώ ότι πρέπει να μην ακούει κάποιος για να μην διαπιστώσει το αληθές αυτής της μουσικής μαγείας. ❤
Εγώ σας ευχαριστώ ❤🎉
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΛΚΤΙΚΟΤΑΤΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΣΗ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡ. ΓΙΑΓΚΟΥ
Συγχαρητήρια για την γεμάτη ηχοχρώματα ερμηνεία και τη ιδιαίτερα όμορφη μουσική διασκευή!
Εξαιρετική εναρμόνιση!!Μπράβο σας! Εμπνευσμένο!!
Απίθανοι καλλιτέχνες και οι δυο χίλια Μπράβο συγκίνηση και θαυμασμός!
Όταν έχεις την τύχη να την ακούς
ανοίγουν τα
ουράνια!!
Θεία μελωδία!!!❤❤❤❤
Erstklassig, einmalig ...!!! Ηerzlichen Dank !!!
Υπέροχο.
συγκλονιστικη φωνη κ εκτελεση!
Εξαιρετικό!!!! Μπράβο κι ευχαριστούμε!!!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ
So beautiful 🤗❤
Γλυκύτατη φωνη!! ❤❤❤
Τη ποιότητα είναι αυτή που έχει η Νεκταρία θαύμα
Bravo!
καλή μπράβο
Εδώ ένας όντως γνωστής της μουσικής δεν θαυμάζει παρά την ευφυή και εξαιρετικά λεπτεπίλεπτη εναρμόνιση του Τσαμπρόπουλου, σαφώς με την αιθέρια φωνή της Καραντζή.
Αλλά η ευφυής μουσική προσέγγιση του Τσαμπρόπουλου ειναι που κάνει τη μεγάλη διαφορά και δείχνει την άπειρη ευαισθησία αυτού του σοφού πνευματος, που αν δει κάποιος το έργο του, τόσο στη μουσική όσο και στη Φιλοσοφία, βλέπει πόσο ευαίσθητα, λεπτεπίλεπτα και ήσυχα, μα δυναμικά, αντιστέκεται σε αυτόν τον κόσμο και αυτήν την εποχή που δυστυχώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καν το σωστό από το λάθος ή την αξία από το μη άξιο, συγχέοντας τις προσωπικές αισθητικές εμπειρίες τους, όσο μη επαρκώς αναθρεμμένες και να είναι, με την αξιολόγηση της ουσίας.
Για να επιστρέψω όμως στο κομμάτι αυτό με την ερμηνεία του Τσαμπρόπουλου, πρέπει να πω επιπλέον για τον οποιονδήποτε καλής θέλησης ακροατή, να παρατηρήσει προσεκτικά τις αρμονίες και την ησυχία με την οποία περιβάλλουν τη φωνή και τη βασική μελωδική γραμμή που δεν έχει αλλάξει στο έπακρο το γνωστό σε όλους παραδοσιακό. Εκεινες τις απέριττες κρυμμενες αρμονίες στο κλάσμα του δευτερολέπτου!
Υπάρχει ένας αδιανόητα πρωτοφανής τρόπος σε αυτόν τον εκτελεστή να μην επιβάλλεται, όπως προσπαθούν όλοι οι σολίστες, στη φωνή. Να ΜΗΝ αλλοιώνει τη μουσική αίσθηση, αλλά να την αναδεικνύει τόσο αθόρυβα και τόσο ήσυχα σαν να νομίζεις ότι προέρχεται για κάτι εύκολο αυτό που κάνει. Κι είναι τόσο δύσκολο!
Τόσο δύσκολο να επιλέξεις αυτές τις συγκεκριμένες αρμονίες, κρυμμένες οι περισσότερες πίσω από τη φωνή! Ως μουσικός δεν σου έρχονται αυτές πρώτες στο μυαλό. Κι εκείνος ενσωμάτωσε αρμονικά τις πιο απρόσμενες και έκανε το πιάνο, ένα όργανο χωρίς crescendi και decrescendi, να βγάζει τόσο ευαίσθητες δυναμικές, ειδικά στα piano και pianissimo χρώματα.
Όχι απλώς ένα αριστούργημα. Αλλά μαγεία.
❤❤❤❤❤
μπράβο καλή φονη
❤️
Πολύ καλή μπράβο!!! Θέλω να ρωτήσω κάτι ομως! Άλλα είδη λέτε; Εκτός από αυτά και τους ύμνους της μεγάλης εβδομάδας;;