ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΠΑΟΥΛΟ Βουτηγμένη σ’ όλα, αδειανή από όλα Άγγιξα με δέος το μήκος κύματος της θαμμένης μου εποχής Και ξεσκόνισα το παιδικό μπαούλο των ονείρων μου Χαιρέτησα τους ήχους, τις αφίσες στους τοίχους, και γέλασα γλυκά Έγχρωμη και άσπρη, τραγική και τολμηρή, πικραμένη και δυνατή, ανίσχυρη κι οχυρωμένη Με κάνατε λουλούδι, με βάλατε σ’ ένα βάζο δίχως νερό. Εκείνο το μικρό πιστόλι των εντυπώσεων Το χάιδεψα απαλά, το κράτησα στο χέρι μου σφιχτά και πλησίασα στον καθρέφτη το είδωλό μου Το πρόσεξα καλά και μου ’ριξε μια ύποπτη ματιά Έγχρωμη και άσπρη, τραγική και τολμηρή, πικραμένη και δυνατή, ανίσχυρη κι οχυρωμένη, Με κάνατε λουλούδι, με βάλατε σ’ ένα βάζο δίχως νερό
ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΠΑΟΥΛΟ
Βουτηγμένη σ’ όλα, αδειανή από όλα
Άγγιξα με δέος το μήκος κύματος της θαμμένης μου εποχής
Και ξεσκόνισα το παιδικό μπαούλο των ονείρων μου
Χαιρέτησα τους ήχους, τις αφίσες στους τοίχους, και γέλασα γλυκά
Έγχρωμη και άσπρη, τραγική και τολμηρή,
πικραμένη και δυνατή, ανίσχυρη κι οχυρωμένη
Με κάνατε λουλούδι, με βάλατε σ’ ένα βάζο
δίχως νερό.
Εκείνο το μικρό πιστόλι των εντυπώσεων
Το χάιδεψα απαλά, το κράτησα στο χέρι μου σφιχτά
και πλησίασα στον καθρέφτη το είδωλό μου
Το πρόσεξα καλά και μου ’ριξε μια ύποπτη ματιά
Έγχρωμη και άσπρη, τραγική και τολμηρή,
πικραμένη και δυνατή, ανίσχυρη κι οχυρωμένη,
Με κάνατε λουλούδι, με βάλατε σ’ ένα βάζο
δίχως νερό