ซูเราะฮ์ที่ 23/8 อัลมุอ์มินูน ญุซที่ 18 อายะฮ์ที่ 62-68 โดย ครูมูฮำหมัดคอลิด มะแก้ว

62. และเรามิได้บังคับผู้ใด เว้นแต่ความสามารถของเขา และ ณ ที่เรานั้นมีบันทึก ที่บันทึกแต่ความจริง โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกอยุติธรรม
63. แต่ว่าจิตใจของพวกเขาอยู่ในความโฉดเขลา(ต่อการชี้นำ)จากอัลกุรอาน และพวกเขายังมีความประพฤติต่างๆ นอกจากนั้น(อีกมากมายที่เลวทรามยิ่งกว่า) ซึ่งพวกเขาเป็นผู้ประพฤติสิ่งนั้นเอง (พวกเขาลุ่มหลงและจมปลักอยู่ในความผิดต่างๆ)
64. จนกระทั่งเมื่อเราได้คร่าเอาชีวิตพวกที่อยู่ในความสุขสำราญของพวกเขาด้วยการลงโทษ เมื่อนั้นพวกเขาก็ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ
65. พวกเจ้าอย่าได้ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือเลยในวันนี้ แท้จริงพวกเจ้าจะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเราดอก
66. แน่นอนโองการทั้งหลายของเราถูกนำมาอ่านแก่พวกเจ้า แล้วพวกเจ้าก็หันสันเท้าของพวกเจ้ากลับ(ไม่ยอมรับฟัง)
67. พวกเขาหยิ่งจองหองต่ออัลกุรอาน พวกเจ้าจับกลุ่มสนทนากันในเวลากลางคืน(รอบๆบัยตุลลอฮ์)
68. พวกเขามิได้พิจารณา พระดำรัสดอกหรือ ? หรือว่าได้มีมายังพวกเขา สิ่งที่มิได้มีมายังบรรพบุรุษของพวกเขารุ่นก่อน ๆ
(ซึ่งความเป็นจริงพวกเขาก็ทราบดีว่าในยุคบรรพบุรุษของเขานั้นมีศาสดาหลายองค์ที่ล่วงพ้นมาแล้วในการทำหน้าที่ประกาศหลักธรรมพระเจ้าสู่มวลชน)